Επιστολή προς Θωμά Ρομπόπουλο. Θωμά γιατί παραιτήθηκες; Τι ε ξυπηρετεί η παραίτηση σου, αντί της ανεξαρτοποίησης σου;

Πριν από λίγο σήμερα 17/10 ο βουλευτής Θωμάς Ρομπόπουλος υπέβαλε την παραίτηση του (ακολουθεί το πλήρες κείμενο της παραίτησης).
Ειλικρινά -και πίστεψε με φίλε Θωμά- παρότι σε γνωρίζω τόσα χρόνια είτε προσωπικά ή επιχειρηματικά, και παρότι έχω μια καλύτερη κατανόηση από το ευρύ κοινό που δεν σε γνωρίζει, αδυνατώ να κατανοήσω την απόφαση σου. 

Και αδυνατώ να το κατανοήσω, όχι για τους λόγους που αναγράφεις στην παραίτηση σου, τους οποίους και σέβομαι, αλλά για τον τρόπο που επέλεξες να αντιδράσεις. Εφόσον πραγματικά διαφωνείς και αδυνατείς να υπογράψεις και να ψηφίσεις θετικά, θα έπρεπε να παραμείνεις στην Βουλή ως ανεξάρτητος βουλευτής με άποψη και γνώμη, αλλά και με την δύναμη της αντίθετης ψήφου σε όλα αυτά τα οποία εσύ καταδικάζεις με την επιστολή σου.

Δεν κατανοείς ότι με την πράξη σου ουσιαστικά ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΙΣ το έργο που εσύ καταδικάζεις; Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι ο αντικαταστάτης σου θα είναι ένα ακόμα πειθήνιο όργανο στο ξεπούλημα 
της Ελλάδος και στην εκχώρηση όλων των συνταγματικά καθιερωμένων δικαιωμάτων που τόσο πάσχισαν οι παλαιότεροι προκάτοχοι των εδράνων που καθόσουν;
Αγαπητέ φίλε Θωμά. Όχι μόνο δεν σε καταλαβαίνω, αλλά θεωρώ την απόφαση σου μια ακόμα διευκόλυνση αυτών που κατά τα άλλα καταδικάζεις στην επιστολή της παραίτησης. Και ειλικρινά πίστεψε με, παρότι γνωρίζω την ντρομπροσύνη σου και την ευθυκρισία σου επί πολλά έτη, εδώ δεν χωράει ούτε το ένα ούτε το άλλο, ούτε ενδιαφέρει αν ο ίδιος ο ΓΑΠ επέλεξε μια άλλη έδρα με αποτέλεσμα την εκλογή σου, την δουλειά του έκανε και εάν τον βόλευε κάτι άλλο, θα το είχε κάνει. Αυτοί που σε επέλεξαν, σε επέλεξαν για να τους εκπροσωπήσεις και να τους προστατέψεις από κακές και φασιστικού τύπου πρακτικές. Και με την σημερινή σου απόφαση, όχι μόνο δεν επαληθεύεις αυτές τις προσδοκίες, αλλά έρχεσαι ακριβώς απέναντι με αυτά που νόμιζαν ότι πρεσβεύεις. Κρίμα.

Γιώργος Μπάκος / Loutraki One

Διαβάστε κάτωθι το πλήρες κείμενο της παραίτησης……. 
Προς:
Τον Πρωθυπουργό
κ. Γεώργιο Παπανδρέου

Αθήνα, 17 Οκτωβρίου 2011

Kύριε Πρόεδρε,

Η προσπάθεια μου να γίνω μέλος του Κοινοβουλίου άρχισε με τις εκλογές το 2000, όπου και εξελέγην πρώτος επιλαχών βουλευτής. Έχασα την έδρα για 41 ψήφους από τις 13.500 που είχα πάρει. Εάν έκανα ένσταση είχα πάρα πολλές πιθανότητες να την κερδίσω. Δεν έκανα ένσταση, δεν ήθελα να βγω βουλευτής από το Εκλογοδικείο.

Προσπάθησα πάλι το 2004 και ξαναπροσπάθησα για τρίτη φορά το 2009 όπου και εξελέγην έβδομος. Δεν θα είχα εκλεγεί βουλευτής εάν εσείς δεν είχατε παραιτηθεί από την έδρα της Θεσσαλονίκης και επιλέξει αυτή του Υπολ. Αττικής. Αυτό δεν το ξέχασα ποτέ!

Όλα αυτά τα χρόνια έδινα τις υπηρεσίες μου στο ΠΑΣΟΚ με ευχαρίστηση. Πίστευα στην ιδεολογία του. Η ανταμοιβή μου είναι η εκτίμηση, η αγάπη του κόσμου και η προσπάθεια για το καλύτερο.

Εκλέχθηκα βουλευτής σε μια ιστορική στιγμή. Στις 6/5/2010 ψηφίσαμε το Μνημόνιο Ι για να σώσουμε την Ελλάδα. Το ψήφισα με πολύ βαριά καρδιά νιώθοντας απογοήτευση. Ψήφισα χωρίς να ξέρω τι ψηφίζω. Όποιος δεν το ψήφισε διαγράφηκε.

Θα μπορούσα να αξιοποιήσω την εμπειρία μου και τις γνώσεις μου, ώστε να γίνουν γρήγορα οι μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν τη χώρα ανταγωνιστική, φιλική στην επιχειρηματικότητα, για να γίνουν επενδύσεις, να επιτύχουμε ανάπτυξη και να καταπολεμήσουμε την ανεργία. Αλλά δυστυχώς, παρά τα 32 χρόνια επιχειρηματίας και χρόνια επικεφαλής της παράταξής μας στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, δεν ρωτήθηκα ποτέ για υποθέσεις των κλάδων που υπηρέτησα με επιτυχία.

Στις 21/12/10 στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό μίλησα στην Ολομέλεια της Βουλής και είπα «ότι συνειδησιακά και τεχνοκρατικά δε μπορώ να δεχτώ τη μείωση των αποδοχών των χαμηλόμισθων και την περικοπή των συντάξεων των χαμηλοσυνταξιούχων». Πρέπει να πληρώσουν και όλοι αυτοί που έκαναν τεράστιες περιουσίες χωρίς να έχουν πληρώσει τους φόρους τους και πίεσα την κυβέρνηση να αποδώσει το αίσθημα δικαιοσύνης λέγοντας ότι ψηφίζω τον προϋπολογισμό δίνοντας μια τελευταία ευκαιρία.

Τον Ιούνιο του 2011 αντέδρασα έντονα για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και είπα δημόσια ότι δε θα το ψήφιζα. Οι πολιτικές εξελίξεις άλλαξαν και στις 21/06/2011 στη ολομέλεια της Βουλής ακούγοντας όλους τους βουλευτές, ακόμη και της αντιπολίτευσης (θυμάμαι τα λόγια του κ. Αβραμόπουλου που μιλούσε για εθνική συναίνεση) και νιώθοντας το βάρος της ιστορικής στιγμής, πίστεψα ότι άλλαξε το κλίμα και δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση, ο νέος Αντιπρόεδρος κ.Βενιζέλος θα μπορούσε να διαπραγματευθεί καλύτερα με τους δανειστές αλλά και ότι θα έπειθε και τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς να κάνουν μαζί την εθνική προσπάθεια διάσωσης της χώρας. Άλλαξα την ομιλία μου εκείνη τη στιγμή -όπως έχει καταγραφεί και στα πρακτικά- μέσα στη Βουλή και έδωσα ψήφο εμπιστοσύνης.

Στις 29/06/2011 ψήφισα το Μεσοπρόθεσμο λέγοντας στην ολομέλεια:

«Η καταψήφιση αυτού του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, όπως έχει τεθεί εκβιαστικά από τους εταίρους μας, χωρίς περιθώριο συζήτησης, θα οδηγήσει την Ελλάδα σε χρεοκοπία. Δεν μπορώ να πτωχεύσω εγώ τη χώρα μου, ούτε να διαλύσω την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτό πάνω από την προσωπική μου αξιοπρέπεια τοποθετώ το εθνικό μας συμφέρον με την προϋπόθεση ότι θα επαναδιαπραγματευθούμε γρήγορα το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα».

Δυστυχώς oύτε το Μεσοπρόθεσμο μπορέσαμε να διαπραγματευτούμε προς το καλύτερο, αλλά ούτε και εθνική συναίνεση υπήρξε.

Κύριε Πρόεδρε, αναγνωρίζω τον αγώνα σας και όλης της κυβέρνησης σε περίοδο κρίσης. Την τελευταία διετία έγιναν και γίνονται πάρα πολλά πράγματα τα οποία έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Τα ελλείμματα μειώνονται, η εξοικονόμηση των δαπανών του κράτους γίνεται πράξη. Αλλά για να σωθεί η χώρα, η προσπάθεια πρέπει να είναι με πανεθνική συναίνεση όλων των κομμάτων και όλων των Ελλήνων.

Το όραμα της χώρας μας τούτη τη στιγμή πρέπει να είναι αναρτημένο παντού, στη Βουλή στης δημόσιες επιχειρήσεις, στο διαδίκτυο κλπ. Ο κόσμος ζητάει κάθαρση, θέλει δικαιοσύνη, δεν δέχεται πια να πληρώνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι.

Με μεγάλη μου λύπη πήρα την απόφαση να παραιτηθώ από το βουλευτικό αξίωμα, γιατί δεν μπορώ άλλο να συνεχίσω:

Να ψηφίζω

1) Να ψηφίζω χωρίς να ξέρω τι ψηφίζω, όπως έκανα με το Μνημόνιο Ι.

2) Να ψηφίζω χωρίς να συμφωνώ άδικα και αντιλαϊκά μέτρα υπό την πίεση ότι θα ανατραπεί η κυβέρνηση, η δόση δεν θα καταβληθεί, η χώρα θα χρεοκοπήσει και δεν θα υπάρχουν χρήματα για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις όπως έκανα στο Μεσοπρόθεσμο.

3) Όποιος δεν συμφωνεί να διαγράφεται.

Θα είχα παραμείνει ανεξάρτητος βουλευτής εάν δεν μου είχατε δώσει εσείς την έδρα.

Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός που κατέληξα επιχειρηματίας αλλά είμαι επιχειρηματίας που έγινα και πολιτικός.

Εκτιμώ όλους τους συναδέλφους μου βουλευτές, τους συνεργάτες του γραφείου μου, τους εργαζόμενους στη Βουλή και τους ευχαριστώ για την άριστη συνεργασία που είχαμε μέχρι σήμερα.

Ευχαριστώ όλους τους συμπολίτες μου στη Θεσσαλονίκη που με τίμησαν με την ψήφο τους.

Θωμάς Ρομπόπουλος

πηγή

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/10/blog-post_1305.html#ixzz1b8Hp4L2z