6ος ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ ο ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ με τη ΓΡΑΒΑΤΑ. Η τελευταία διαδρομή του Ολύμπιου Πατριώτη οραματιστή που κρεμάστηκε στα κάγκελα του Ωδείου Αθηνών.
https://www.makeleio.gr
"Έφυγε" ο Γιάννος Παπαϊωάννου: "Ολύμπιος και Ηλείος και Αρκάς" «Πελοπογνήσιος»
Ο Γιάννος Παπαϊωάννου, ήταν μια ιδιαίτερη προσωπικότητα… Γεννημένος στο Λούβρο της Αρχαίας Ολυμπίας, λάτρεψε τον “κάλλιστο της Ελλάδας τόπο” και θέλησε από το δικό του μετερίζι να τον υπηρετήσει.
“Έφυγε” χθες το βράδυ στην Αθήνα, με τον δικό του τρόπο, και βρέθηκε νεκρός έξω από το Ωδείο Αθηνών, απέναντι από το σπίτι που διέμενε.
Τα άσχημα μαντάτα δεν άργησαν να φτάσουν στην Ηλεία… Η αναζήτηση στοιχειών ταυτότητα από τους αστυνομικούς, μέσω του κινητού τηλεφώνου του.
Το πρωί της Τρίτης η είδηση του θανάτου του, άρχισε να γίνεται γνωστή. Όσοι τον γνώριζαν δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που είχε συμβεί…
Ο Γιάννος, ήταν ένας ευφυής άνθρωπος… Αγαπούσε την Ολυμπία και ήθελε να την υπηρετεί. Και παράλληλα κρατούσε ζωντανό το όραμά του για μια Ολυμπία αντάξια του μεγαλείου του παρελθόντος στο παρόν και το μέλλον.
Ήταν ένας άνθρωπος με δυνατή σκέψη που περνούσε στο χαρτί γράφοντας άρθρα, κάνοντας δημόσιες παρεμβάσεις και συμμετέχοντας σε φορείς και πρωτοβουλίες. Ήταν όμως και ένας άνθρωπος με πολλές ευαισθησίες.
Υπήρξε ειδικός συνεργάτης του πρώην δημάρχου Αρχ. Ολυμπίας Θύμιου Κοτζιά και αδερφός της π. δημοτικής συμβούλου Άννας Παπαϊωάννου.
Εκφράζουμε και πάλι τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του Γιάννου Παπαϊωάννου.
Η φωτογραφία είναι του Δημήτρη Παπαϊωάννου (Papaioannou photography)
https://www.ilialive.gr
Σταχυολογώντας σπαράγματα για μια νέα εθνική αξιοπρέπεια
Αφή Ολυμπιακής Φλόγας, 28η Οκτωβρίου, συνέδριο ΚΕΔΕ, και μια ανιστόρητη πρόταση.
«…ηγήσατο γαρ τον ενθάδε σύλλογον αρχήν
γενήσεσθαι τοις Έλλησι της προς
αλλήλους φιλίας»
Λυσίου, «Ολυμπιακός»
Η αντίφαση, που εξ αρχής σφράγισε τη νέα ελληνική ιστορική περίοδο, αυτή δηλαδή της διάστασης μεταξύ κράτους και έθνους, φτάνει ως τις μέρες μας και αγγίζει αισθητά πλέον την καθημερινότητά μας.
Το χάσμα μεταξύ του κράτους και του έθνους, πέραν των άλλων ιστορικών παραμέτρων, δημιουργήθηκε και θεμελιώθηκε σε εκείνα τα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια από δυνάμεις που προώθησαν δικά τους συμφέροντα, με επεμβάσεις εμφανείς ή παρασκηνιακές.
Έτσι, παρά τον μεγαλειώδη αγώνα των Ελλήνων, οι διχόνοιες, ο εμφύλιος, η εξάρτηση και η έλλειψη οριζόντων, που χαρακτήρισαν από τότε τις «τάξεις που επικράτησαν» στέρησαν την ολοκλήρωση της επανάστασης και άφησαν εκτός των ορίων του ελληνικού κράτους το μεγάλο κομμάτι του Ελληνισμού.
Ένα κράτος λειψό και εξαρτημένο, που στο μέλλον προσομοίωσε ασφυκτικά στα όρια του το Έθνος, ένα κράτος ανίκανο να ενσωματώσει ή στη χειρότερη περίπτωση να ενισχύσει την παρουσία των Ελλήνων στα ιστορικά τους κέντρα.
Ο Έλληνας πολίτης, ποτέ δεν ένιωσε την φιλικότητα και τη θαλπωρή του κράτους του. Γεύθηκε μόνο τον εμπαιγμό, την ταλαιπωρία της απρόσωπης γραφειοκρατίας, τη βαναυσότητα της εξουσίας και του νόμου, που τον αντιμετώπισαν ως αντίπαλο, ενίοτε ως εχθρό και πάντοτε με δεδομένη καχυποψία. Αναγκαστικά αποδέχθηκε μια ισορροπία τρόμου και όπου μπορούσε «παρανομούσε», στις προσπάθειες για την επιβίωση ή την καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής του.
Σήμερα η οικονομία, η ανασφάλεια, με την αύξηση των εγκληματικών ενεργειών, η εξαθλίωση, υλική και πνευματική, η διάλυση του κοινωνικού ιστού, τα αδιέξοδα κα τα προβλήματα των νέων, το δημογραφικό πρόβλημα δείχνουν την έλλειψη εμπιστοσύνης των Ελλήνων και για το σημερινό τους κράτος.
Διαπλοκή μεταπρατικών συμφερόντων και γραφειοκρατικών μανδαρίνων άδειαζε για δεκαετίες το θησαυροφυλάκιο της χώρας, και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της.
Οι ενδογενείς αδυναμίες της ελληνικής κοινωνίας διογκώθηκαν, καθώς ο πολιτικός κόσμος με τις πολύπλευρες εξαρτήσεις του, μετέτρεψε τους πολίτες σε κομματικούς πελάτες και τη διοίκηση του κράτους σε διαχείριση εξουσίας και εκμαυλισμού κοινωνικών ομάδων και ψηφοφόρων.
Οι «Νεοκοτζαμπάσηδες» δημιούργησαν ένα ιδιότυπο κύκλωμα ικανό να ιδιοποιείται εισροές και κονδύλια, αποσπώντας τα από παραγωγικές επενδύσεις ανάπτυξης και προόδου.
Έτσι η ένταξη στην «Ευρωπαϊκή ασφάλεια» εξελίχθηκε σε ταπεινωτική εθνική εκποίηση.
Ιδιαίτερα σήμερα με την επικίνδυνη οικονομική κρίση που απειλεί την κοινωνική συνοχή με την υποβάθμιση ευρύτατων κοινωνικών ομάδων απαιτείται η σύνθεση των υγιών δυνάμεων για την ανασύνταξη των δημιουργικών και παραγωγικών δυνατοτήτων με σύγχρονους τρόπους ώστε να αποφευχθεί η ψυχοπνευματική και οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων και να αναστραφεί η θνησιγενής πορεία που δυναμιτίζει ακόμα και αυτά τα θεμέλια της εθνικής κυριαρχίας και της επιβίωσης.
Η χώρα έχει ανάγκη ενός ουσιαστικού σχεδίου που να της δίνει προοπτικές. Να γεννά προσμονές και ελπίδες. Να αντιστρατεύεται τη «δημιουργική λογιστική». Ταυτόχρονα, και όσο αυτό το σχέδιο δεν διαμορφώνεται, και κατά προέκταση δεν υλοποιείται, είναι επείγον οι πιο διαφορετικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας, να διαμορφώσουν άμεσα ένα μεγάλο κίνημα που να προωθεί την αντίσταση απέναντι στην κατάρρευση της χώρας και να ανοίξει διάλογο για μια διαφορετική πορεία της.
Οι πόλεις, οι περιοχές, οι περιφέρειες, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, στο ευρωπαϊκό περιβάλλον, αποκτούν ρόλους πέραν της ιεραρχικής δομής του έθνους κράτους. Δικτυώνονται διατοπικά, διαπεριφερειακά, διευρωπαϊκά, διεθνικά. Αξιοποιούν ιδιαίτερα πλεονεκτήματα ιστορίας, πολιτισμού, τεχνολογίας, παραγωγής.
Το γεγονός αυτό παραπέμπει σε νέα επιχειρηματικά σχήματα, νέα πεδία απασχόλησης, στην αξιοποίηση νέων τεχνογνωσιών και νέων κοινωνικών δυνάμεων.
Παραπέμπει σε μεγαλύτερη αυτονομία αλλά και μεγαλύτερη συμμετοχή στην διαχείριση των τοπικών υποθέσεων, σε εκτεταμένη αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και πόρων.
Είναι αδήριτη ανάγκη και προτεραιότητα για μια αυτοδιοικητική και αναπτυξιακή λειτουργία που θα στηριχθεί στις τάσεις που κυριαρχούν στον ευρωπαϊκό χώρο, σε ένα νέο ανοικτό μοντέλο που θα κινητοποιήσει αναπτυξιακές δυνατότητες και κυρίως νέες κοινωνικές δυνάμεις.
Και η Ελλάδα χρειάζεται, περισσότερο από τη βελτίωση των οικονομικών μεγεθών, ένα νέο εθνικό στόχο, σε ένα κόσμο που αλλάζει ραγδαία και που δημιουργεί ζωτικές προκλήσεις, ευκαιρίες, αλλά και κινδύνους για το έθνος μας.
Πως μπορείς να πείσεις ένα λαό να σηκωθεί, όταν, δεν του έχεις εξηγήσει που πρέπει να πάει; Πως ζητάς την ελπίδα, σε ένα λαό, που βρίσκεται σε βαθιά κατάθλιψη, όταν, δεν του έχεις μιλήσει, ποτέ, για όλα αυτά, που μπορεί να πετύχει, στην εποχή που ζούμε; Πως, τέλος, θα στρέψουμε την ενέργεια των νέων παιδιών προς το μέλλον, τη δημιουργικότητα και την καινοτομία, όταν, αντί, για τη μεγάλη εικόνα και τις αληθινές προκλήσεις, τους προσφέρουμε, συνεχώς, ένα δημόσιο διάλογο, που κοιτάει στο παρελθόν και εστιάζει στο μικρό και το ασήμαντο;
Γιατί, έχει ζωτική σημασία, να ενώσουμε δημιουργικά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του λαού μας, έτσι ώστε, να βρούμε ξανά τη θέση μας, στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Να γίνουμε, ποιοτικοί, ανταγωνιστικοί, καινοτόμοι, σε αυτό, που υπηρετούμε, και να αρχίσουμε, να αλλάζουμε, με έργα και όχι μόνο με λόγια, τη διεθνή φήμη της Πατρίδας μας.
Σε αυτή τη διαδικασία, απαιτείται νέο Ήθος, ευθύνη και συλλογικότητα, μια νέα ιεράρχηση επιλογών και αξιών, ώστε να αξιοποιήσουμε τη μοναδική δεξαμενή αγάπης, που υπάρχει στην καρδιά εκατομμυρίων ανθρώπων, για την Ελλάδα.
Εξάλλου, μέρος της ταυτότητας και της παράδοσής μας, είναι ο Πολιτισμός της φιλοξενίας. Ο Πολιτισμός της διατροφής. Ο Πολιτισμός στην Παιδεία. Ο Πολιτισμός της θάλασσας.
Χρειαζόμαστε Παιδεία, που δημιουργεί ελεύθερους ανθρώπους, κοινωνικά υπεύθυνους ανθρώπους και ενεργούς πολίτες. Χρειαζόμαστε την Ολυμπιακή Παιδεία, και να την καταστήσουμε βίωμα, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Η αειφόρος και βιώσιμη ανάπτυξη θέλει το ήθος και πολίτες που έχουν όραμα μακροπρόθεσμο που βασίζεται σε κοινωνικές Αξίες.
Ο Πολιτισμός μας έχει δημιουργήσει αξίες και Ιδέες , όπως, είναι ο Ολυμπισμός και η Δημοκρατία, για τις οποίες άνθρωποι από όλες τις φυλές τις θρησκείες και τα έθνη του κόσμου, έχουν ονειρευτεί, αγωνιστεί, έχουν θυσιαστεί.
Πιστεύουμε βαθιά ότι το είδος της ελευθερίας που χρειάζεται η κοινωνία μας και οι πολίτες για να προχωρήσουν , προϋποθέτει να ξεφύγουμε από τις παγίδες του παρελθόντος και τη συμβατική νοοτροπία. Το πιο σημαντικό είναι να επιλέξουμε και ν' αποφασίσουμε ποια εργαλεία μπορούν να βοηθήσουν στην επίτευξη αυτού του στόχου. Κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί αν βασισθούμε σε αρχές και αξίες που ενισχύουν την κοινωνική πολιτική και αλληλεγγύη, την διαφάνεια, την συμμετοχή και την προστασία του δημοσίου συμφέροντος.
Η Αρχαία και η νέα Ολυμπία
«Πέρα στο ξέφωτο η Ολυμπία
ξάγρυπνη μερόνυχτα πλέκει για τον καθένα τους
κι απόνα στεφάνι αγριλιά
Ελληνικής ειρήνης
Ειρήνης όλου του Κόσμου»
Η Αρχαία Ολυμπία με την ιδιαιτερότητα που τη χαρακτηρίζει ως «παγκόσμια πόλη» που όμως αδυνατεί να «εκμεταλλευθεί» αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα με σύγχρονο αναπτυξιακό τρόπο, τόσο από αδυναμία του τοπικού πολιτικού – κοινωνικού δυναμικού αλλά ιδίως και από την αδυναμία της κεντρικής πολιτικής να προσδώσει ποιοτικά προτάγματα σε περιφέρειες μείζονος πολιτιστικού ενδιαφέροντος και να δημιουργήσει πρότυπα κοινωνικού και οικονομικού εκσυγχρονισμού με πολλαπλασιαστικές και πολύπλευρες επιδράσεις.
Ο δήμος Αρχαίας Ολυμπίας μπορεί να προκριθεί ως πιλοτικός καθώς έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα με παγκόσμια αναγνωρισιμότητα. Έτσι το πολιτιστικό – αρχαιολογικό – φυσικό περιβάλλον μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί από μία στατική και ξεπερασμένη αντίληψη «τουριστικής» ανάπτυξης σε ένα δυναμικό και σύγχρονο ανταγωνιστικό οικονομικό περιβάλλον.
Υπάρχει μεγάλη δεξαμενή πολιτών που θα μπορούσαν να είναι ένθερμοι υποστηρικτές δράσεων, απαιτείται όμως πραγματικά μια «ποιοτική πολιτική» προσέγγιση που θα εκφράσει και θα συνθέσει δυναμικά τις διάσπαρτες και πολλές φορές ασαφείς ή αποσπασματικές προτάσεις και απόψεις και να επιδράσει καταλυτικά σε μια πραγματικά νέου και σύγχρονου τύπου οικονομική ανάπτυξη και ποιότητα της καθημερινής ζωής.
Η κομβική γεωγραφική θέση της Ολυμπίας, οι Αρχαιολογικοί χώροι, το φυσικό και ιστορικό περιβάλλον, συνθέτουν το ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα για την ανάπτυξη του τόπου μας. Εξαρτάται από όλους μας πως θα το αξιοποιήσουμε σήμερα στις συνθήκες που διαμορφώνονται στο σύγχρονο κόσμο και στην περιοχή μας, ώστε να μετατρέψουμε τις δυνάμεις της αδράνειας σε δημιουργία και πρόοδο.
Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο. Για μια νέα δυναμική .
Οι πόλεις, οι περιοχές, οι περιφέρειες, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, στο ευρωπαϊκό περιβάλλον, αποκτούν ρόλους πέραν της ιεραρχικής δομής του έθνους κράτους. Δικτυώνονται διατοπικά, διαπεριφερειακά, διευρωπαϊκά, διεθνικά. Αξιοποιούν ιδιαίτερα πλεονεκτήματα ιστορίας, πολιτισμού, τεχνολογίας, παραγωγής.
Το γεγονός αυτό παραπέμπει σε νέα επιχειρηματικά σχήματα, νέα πεδία απασχόλησης, στην αξιοποίηση νέων τεχνογνωσιών και νέων κοινωνικών δυνάμεων. Παραπέμπει σε μεγαλύτερη αυτονομία αλλά και μεγαλύτερη συμμετοχή στην διαχείριση των τοπικών υποθέσεων, σε εκτεταμένη αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και πόρων.
Αναφερόμαστε σε μια αυτοδιοικητική και αναπτυξιακή λειτουργία που θα στηριχθεί στις τάσεις που κυριαρχούν στον ευρωπαϊκό χώρο.
Σε ένα νέο ανοικτό μοντέλο που θα κινητοποιήσει αναπτυξιακές δυνατότητες και κυρίως νέες κοινωνικές δυνάμεις.
Ενοποιημένη περιφέρεια Πελοποννήσου με έδρα την Αρχαία Ολυμπία»
Όχι άλλες χάντρες και καθρεφτάκια για τους «ιθαγενείς»
Αντ΄ αυτού ξαφνικά κάποιοι ανακάλυψαν τα δημοψηφίσματα ενώ τόοοσα χρόνια τα αγνοούσαν ή (και ακόμη) δεν τα "εμπιστεύονται". Απόσχιση από την Πάτρα. Πάντα φταίνε οι άλλοι. Ποτέ η δική μας κακοδαιμονία, η αδυναμία μας να συνθέσουμε, να διεκδικήσουμε, να προτείνουμε.
Σε αυτήν την ανιστόρητη,απολίτικη και ''πιασάρικη" δημαγωγική ανοησία έχω να αντιπροτείνω μια ρηξικέλευθη ιδέα που και την Πελοπόννησο ενοποιεί και τον νέο "πελοποννησιακό πόλεμο" αποτρέπει προς όφελος όλων των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που έχει το 'νησί ' μας.
Ενοποιημένη περιφέρεια Πελοποννήσου με έδρα την Αρχαία Ολυμπία και διοικητικά διαχειριστικά κέντρα ως έχουν με την ενδυνάμωση του ρόλου της Καλαμάτας. Έτσι και η "ξεχασμένη" Αρχαία Ολυμπία αναδεικνύεται στον ιστορικό της ρόλο και αναπτύσσεται σε Ευρωπαϊκό (και παγκόσμιο) κέντρο Πολιτισμού, Αθλητισμού, Τουρισμού αλλά και η περιφέρεια Πελοποννήσου ενδυναμώνεται με το παγκόσμιο brand name που σήμερα έχει καταντήσει "μπράτ νείμ".
Η παγκόσμια ακτινοβολία της Ολυμπίας αποτελεί το κλειδί που μπορεί να ανοίξει πόρτες σε όλο τον κόσμο για τα προϊόντα μας ,τον τουρισμό μας και το πλούσιο πολιτιστικό απόθεμα με την ιδιαίτερη και πανέμορφη βιοποικιλότητα και φυσική ομορφιά... Σήμερα με τις νέες τεχνολογίες και την τεχνολογία γενικότερα είναι πολύ εύκολο να συμβεί.
Ξέρω ότι αυτή η πρόταση είναι 50 χρόνια μπροστά αλλά κάποιοι τη βάλαμε ήδη μπροστά. Και τότε να δείτε θετικά δημοψηφίσματα από όλους τους Πελοποννησίους.. .Χρειάζεται μόνο όραμα, γνώση, σεβασμό στην ιστορία και κυρίως απλή Λογική σε ένα κόσμο που αλλάζει με τρομακτική ταχύτητα. "
- Ολυμπιακό κεκτημένο. Αναζήτηση και Διεκδίκηση παγκόσμιου ρόλου της Αρχαίας Ολυμπίας στη σύγχρονη εποχή. Master plan
- Κέντρο αθλητισμού και πολιτισμού
- Αναβάθμιση, προστασία της τελετής Αφής της Ολυμπιακής φλόγας
- Πανεπιστήμιο (έχει ψηφιστεί στην Ελληνική Βουλή)
- Ενίσχυση του ρόλου της ΔΟΑ και σχέσεις της με το Δήμο
- Ολυμπιακή Εκεχειρία - Διεθνές κέντρο ειρήνης
- Πιλοτικός οικολογικός Δήμος ( προϊόντα και περιβάλλον, πράσινη ανάπτυξη) ανοικτή Ευρωπαϊκή πόλη
- Ολυμπιακοί αγώνες νέων διεκδίκηση για μόνιμη διοργάνωση στην Ολυμπία
- Τόπος προορισμού μαθητών και φοιτητών (σχολικές εκδρομές)
10- ίδρυση Ευρωπαϊκού Κέντρου Εθελοντισμού, υποδοχής και εκπαίδευσης εθελοντών, με έδρα την Ολυμπία.
Και για όσους θα πουν , ότι, αυτό, είναι ουτοπικό, ας σκεφτούν, διπλά, γιατί, δεν υπάρχει μεγαλύτερος ρεαλισμός, από το να χτίζεις πάνω στην υπεραξία σου και μεγαλύτερη ανοησία, από το να αγνοείς, εδώ και δεκαετίες, το πιο ισχυρό σου, συγκριτικό πλεονέκτημα. Να μην έχεις την ικανότητα ή το όραμα, να αξιοποιήσεις την υπεραξία, που ανοίγει πόρτες, χτίζει γέφυρες, δημιουργεί ένα παγκόσμιο κοινό, για αυτό, που έχεις να προσφέρεις στον κόσμο. Να μην αξιοποιείς προς όφελος της οικονομίας και της κοινωνικής ανάπτυξης του τόπου, τη μοναδικότητά σου και τον εθνικό πλούτο, και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα με διεθνή εμβέλεια.
Γιάννος Παπαϊωάννου
"Ολύμπιος και Ηλείος και Αρκάς"
«Πελοπογνήσιος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου