Θυμάμαι τον George Dilboy: Πρώτος Ελληνοαμερικανός που έλαβε το Μετάλλιο Τιμής
ΜΕΤΑΦΡΑΜΕΝΟ ΜΕ GOOGGLE TRANLATEγραμμένο από τον Darden Livesay
Ο Γιώργος Ντάλομπι (Γιώργος Ντέλμπος) γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1896 στην ελληνική πόλη Αλατσάτα κοντά στη Σμύρνη στη Μικρά Ασία (σύγχρονη Τουρκία).
Ο Dilboy και η οικογένειά του μετανάστευσαν στο New Hampshire στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1908. Το 1912, σε ηλικία 16 ετών, επέστρεψε και πολέμησε για την Ελλάδα στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13.
Αφού υπηρετούσε την εθνική του πατρίδα, επέστρεψε στις ΗΠΑ, όπου εντάχθηκε στην Εθνική Φρουρά του Νιού Χάμσαϊρ και υπηρέτησε στην εκστρατεία του Μεξικού στα σύνορα.
Αλλά μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ξέσπασε - και όταν οι ΗΠΑ κήρυξαν πόλεμο εναντίον της Γερμανίας το 1917 - ο Dilboy έγινε μέλος του Στρατού των ΗΠΑ, υπηρετώντας στο 103ο σύνταγμα πεζικού, 26η Διεύθυνση.
(Φωτογραφία / Η ιστορία του George Dilboy από τον Richard Rozakis)
Πριν γίνει 22 ετών, ο Dilboy είχε ήδη πολεμήσει σε τέσσερις πολέμους σε τρεις ηπείρους. Το 1918, οι ιθαγενείς της Μικράς Ασίας πολέμησαν στη μάχη του Belleau Wood στη Γαλλία.
Το ακόλουθο απόσπασμα προέρχεται από το αμερικανικό μετάλλιο τιμής του στρατού:
«Αφού η διμοιρία του είχε κερδίσει το στόχο της σε ένα ανάχωμα σιδηροδρόμου, ο Private First Class Dilboy, που συνόδευε τον αρχηγό της διμοιρίας του για να ανακαλύψει το έδαφος πέρα, πυροβολήθηκε ξαφνικά από ένα εχθρικό πολυβόλο από 100 μέτρα. Από μια όρθια θέση στην τροχιά του σιδηροδρόμου, εκτεθειμένος πλήρως σε θέα, άνοιξε αμέσως φωτιά, αλλά αδυνατώντας να σιγήσει το όπλο, έσπευσε προς τα εμπρός με το μπαγιονέτ σταθερό, μέσα από ένα σιτάρι προς την τοποθέτηση του όπλου, πέφτοντας σε απόσταση 25 μέτρων από το όπλο με το δεξί του πόδι σχεδόν κομμένο πάνω από το γόνατο και με αρκετές τρύπες από σφαίρες στο σώμα του. Με ατρόμητο θάρρος συνέχισε να πυροβολεί στην απομάκρυνση από μια επιρρεπής θέση, σκοτώνοντας δύο από τον εχθρό και διαλύοντας το υπόλοιπο πλήρωμα. "
Ο Dilboy πέθανε στις 18 Ιουλίου 1918 λόγω των θανάσιμων πληγών του. Αρχικά θάφτηκε στο Αμερικανικό Κοιμητήριο Aisne-Marne στη Γαλλία. Αλλά μετά από αίτημα του πατέρα του, θάφτηκε αργότερα στη γενέτειρά του στην Τουρκία, όπου χιλιάδες παρακολούθησαν την κηδεία του.
Τον Ιανουάριο του 1919 ο Διοικητής του Βορειοανατολικού Τμήματος παρουσίασε το Μετάλλιο Τιμής του στον πατέρα του Αντώνιο.
«Υπό άλλες συνθήκες, θα είχα ρίξει δάκρυα λόγω του θανάτου του γιου μου», είπε ο πατέρας του. «Αλλά όταν έμαθα για τον τρόπο με τον οποίο πέθανε, ήμουν περήφανος που είχε δώσει στη ζωή του με τιμή την αιτία της υιοθετημένης χώρας του, των Ηνωμένων Πολιτειών. «
«Ήρθαμε σε αυτήν τη χώρα από τη Σμύρνη, όπου γεννήθηκαν το αγόρι μου και άλλα παιδιά», πρόσθεσε. «Γνωρίζουμε και αισθανθήκαμε τις διώξεις της Τουρκίας».
Το 1919, ο Dilboy έλαβε μετά το θάνατο μετάλλιο τιμής του Κογκρέσου από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Woodrow Wilson. Η διάκριση τον έκανε τον πρώτο Ελληνοαμερικανό που κέρδισε την υψηλότερη διακόσμηση της Αμερικής για την ανδρεία.
Το 1922 όταν ο Τουρκικός Κεμαλιστικός στρατός κατέλαβε την Αλατσάτα, Τούρκοι στρατιώτες έσπασαν το φέρετρο του Dilboy που τάφηκε στην Εκκλησία των Θεοτόκων, βεβηλώντας τα ερείπια του Dilboy και τη σημαία των ΗΠΑ.
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Γουόρεν Γ. Χάρντινγκ εξοργίστηκε και διέταξε ένα πολεμικό πλοίο των ΗΠΑ να ανακτήσει τα ερείπια και να τα επιστρέψει στις ΗΠΑ. Μετά την επιστροφή τους, τα λείψανα τέθηκαν στο Εθνικό Νεκροταφείο του Άρλινγκτον στις 12 Νοεμβρίου 1923. Ο Χάρντινγκ ζήτησε επίσης και έλαβε επίσημη συγνώμη από η τουρκική κυβέρνηση.
Ο Dilboy έλαβε διακρίσεις από τρεις προέδρους των ΗΠΑ: τον Woodrow Wilson, ο οποίος υπέγραψε την εξουσιοδότηση για να του απονεμηθεί το Μετάλλιο της Τιμής. Ο Warren Harding, που τον έφερε πίσω και ο Calvin Coolidge, ο οποίος προεδρεύθηκε στην τελική στρατιωτική ταφή του.
Ένα χάλκινο μνημείο του Dilboy χτίστηκε έξω από το Δημαρχείο Somerville στη Μασαχουσέτη. Το μνημείο αποτελείται από μια χάλκινη προτομή που στέκεται πάνω σε βάση από γρανίτη και δημιουργήθηκε το 1930 από το Grenier Studio με έδρα τη Βοστώνη. Το Τάγμα της ΑΧΕΠΑ το παρουσίασε στην πόλη.
Το στάδιο Dilboy του Somerville ονομάστηκε επίσης προς τιμήν του πεσμένου στρατιώτη.
Στις 24 Μαΐου 1942, το George Dilboy Memorial Foundation δημιούργησε ένα μνημείο για τον Dilboy στο Νοσοκομείο Διοίκησης Βετεράνων Hines στο Hines, Illinois, ένα δυτικό προάστιο του Σικάγο.
Το 2009, τιμήθηκε από την αμερικανική υπηρεσία υπηκοότητας και υπηρεσιών μετανάστευσης στο Ντιτρόιτ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου