Τι γράφουν οι επιστήμονες στον πίνακα; Είναι «ανθρώπινοι υπολογιστές»
της ΝΑΣΑ, όταν δεν υπήρχαν τα κομπιούτερ και σχεδιάζουν όπλα μαζικής
καταστροφής!
Στη ζούγκλα του μαυροπίνακα έγραφαν και έσβηναν τους περίπλοκους μαθηματικούς τους υπολογισμούς οι επιστήμονες της NASA, πριν από την εποχή των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αποστάσεις, δυνάμεις, πολύπλοκες τροχιές διαστημικών σκαφών και άλλες πράξεις φυσικής και μαθηματικών που απαιτούσαν απόλυτη ακρίβεια, σημειώνονταν με την κιμωλία από τους επιστήμονες, πάνω σε πελώριους πίνακες.
Εκτός από την πιθανότητα του ανθρώπινου λάθους, που μπορούσε να αποβεί μοιραίο ή εξαιρετικά δαπανηρό στην καλύτερη περίπτωση, ο υπολογισμός των πράξεων πάνω στον πίνακα σήμαινε και τεράστια σπατάλη χρόνου, αφού δεν υπήρχε το μαγικό κομπιουτεράκι.
Βέβαια, η συγκεκριμένη φωτογραφία έγινε κατά παραγγελία από το περιοδικό LIFE, το οποίο ζήτησε πιθανότατα από τα στελέχη της αμερικανικής υπηρεσίας διαστήματος να ποζάρουν επί το έργον. Άλλωστε, για όποιον καταλαβαίνει οι συγκεκριμένοι υπολογισμοί που φαίνονται είναι γενικές εξισώσεις αναφοράς κίνησης, που δεν θα μαρτυρούσαν κάτι περισσότερο για τα προγράμματα που έτρεχε η NASA το 1961, στην καρδιά του Ψυχρού Πολέμου.
Ο επαγγελματίας «computer» Όταν δεν υπήρχαν
κομπιούτερ, ο όρος «υπολογιστής» δεν αναφερόταν σε μηχανές, αλλά σε
ανθρώπους που είχαν μια συγκεκριμένη δουλειά, να κάνουν μαθηματικές
εξισώσεις και υπολογισμούς με το χέρι. Ομάδες τέτοιων ανθρώπων
αναλάμβαναν συχνά να διεκπεραιώσουν ένα πλήθος κουραστικών πράξεων, τις
οποίες μοίραζαν μεταξύ τους ώστε η δουλειά να τρέχει παράλληλα.
Και τότε βέβαια, διέθεταν κάποιες ηλεκτρομηχανικές συσκευές που έκαναν τη ζωή τους ευκολότερη. Για μια πολύπλοκη εξίσωση που αφορούσε σε χρόνο-βήματα και ανατροφοδοτείτο, οι επιστήμονες της NASA την έσπαγαν σε μαθηματικά μέρη. Ο καθένας αναλάμβανε ένα σκέλος της εξίσωσης και στη συνέχεια, ο πρώτος έγραφε με το χέρι μέχρι να φτάσει στον επόμενο που ακολουθούσε και ούτω καθεξής.
Στο τέλος, ο «υπολογιστής» που θα έβγαζε το αποτέλεσμα θα πήγαινε στον πρώτο της σειράς και θα του άλλαζε κατά τι τα δεδομένα ώστε να βρεθεί το αποτέλεσμα σε μια μικρή αλλαγή μιας μεταβλητής, όπως για παράδειγμα 1 ms (μέτρα ανά δευτερόλεπτο) περισσότερο στον χρόνο.
Έτσι, μετά από λίγες ώρες, οι υπολογιστές θα μπορούσαν να φτιάξουν μια ωριαία γραφική παράσταση με τις μεταβολές σε διαστήματα δευτερολέπτων. Με αυτή τη μέθοδο της μαθηματικής σκυτάλης έγιναν οι πρώτοι πυρηνικοί αντιδραστήρες, κατασκευάστηκαν οι πυρηνικές βόμβες και αναπτύχθηκαν πολυάριθμοι υπολογισμοί αεροδιαστημικής!
http://www.terrapapers.com/?p=63138&utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+Terrapapers+%28TERRAPAPERS%29
Στη ζούγκλα του μαυροπίνακα έγραφαν και έσβηναν τους περίπλοκους μαθηματικούς τους υπολογισμούς οι επιστήμονες της NASA, πριν από την εποχή των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αποστάσεις, δυνάμεις, πολύπλοκες τροχιές διαστημικών σκαφών και άλλες πράξεις φυσικής και μαθηματικών που απαιτούσαν απόλυτη ακρίβεια, σημειώνονταν με την κιμωλία από τους επιστήμονες, πάνω σε πελώριους πίνακες.
Εκτός από την πιθανότητα του ανθρώπινου λάθους, που μπορούσε να αποβεί μοιραίο ή εξαιρετικά δαπανηρό στην καλύτερη περίπτωση, ο υπολογισμός των πράξεων πάνω στον πίνακα σήμαινε και τεράστια σπατάλη χρόνου, αφού δεν υπήρχε το μαγικό κομπιουτεράκι.
Βέβαια, η συγκεκριμένη φωτογραφία έγινε κατά παραγγελία από το περιοδικό LIFE, το οποίο ζήτησε πιθανότατα από τα στελέχη της αμερικανικής υπηρεσίας διαστήματος να ποζάρουν επί το έργον. Άλλωστε, για όποιον καταλαβαίνει οι συγκεκριμένοι υπολογισμοί που φαίνονται είναι γενικές εξισώσεις αναφοράς κίνησης, που δεν θα μαρτυρούσαν κάτι περισσότερο για τα προγράμματα που έτρεχε η NASA το 1961, στην καρδιά του Ψυχρού Πολέμου.
Και τότε βέβαια, διέθεταν κάποιες ηλεκτρομηχανικές συσκευές που έκαναν τη ζωή τους ευκολότερη. Για μια πολύπλοκη εξίσωση που αφορούσε σε χρόνο-βήματα και ανατροφοδοτείτο, οι επιστήμονες της NASA την έσπαγαν σε μαθηματικά μέρη. Ο καθένας αναλάμβανε ένα σκέλος της εξίσωσης και στη συνέχεια, ο πρώτος έγραφε με το χέρι μέχρι να φτάσει στον επόμενο που ακολουθούσε και ούτω καθεξής.
Στο τέλος, ο «υπολογιστής» που θα έβγαζε το αποτέλεσμα θα πήγαινε στον πρώτο της σειράς και θα του άλλαζε κατά τι τα δεδομένα ώστε να βρεθεί το αποτέλεσμα σε μια μικρή αλλαγή μιας μεταβλητής, όπως για παράδειγμα 1 ms (μέτρα ανά δευτερόλεπτο) περισσότερο στον χρόνο.
Έτσι, μετά από λίγες ώρες, οι υπολογιστές θα μπορούσαν να φτιάξουν μια ωριαία γραφική παράσταση με τις μεταβολές σε διαστήματα δευτερολέπτων. Με αυτή τη μέθοδο της μαθηματικής σκυτάλης έγιναν οι πρώτοι πυρηνικοί αντιδραστήρες, κατασκευάστηκαν οι πυρηνικές βόμβες και αναπτύχθηκαν πολυάριθμοι υπολογισμοί αεροδιαστημικής!
http://www.terrapapers.com/?p=63138&utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+Terrapapers+%28TERRAPAPERS%29
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου