Δημήτρης Καζάκης: πολλά λέει, αλλά λίγα καταλαβαίνει

Νίκος Γεωργαντζάς

Δεν έχω καμμία απολύτως διάθεσι να ασχολούμαι με παραπληροφορημένους ελληνόφωνες. ΄Ενας από το είδος τους όμως έχει αρχίσει να κάνει συχνή χρήσι του ονόματός μου, υποχρεώνοντάς με να το πράξω.

Βρέθηκα στην Αθήνα γιά μία ημέρα, κατά την διάρκεια της επιστροφής μου στην Νέα Υόρκη, μετά από μία αποστολή του συμβουλευτικού οργανισμού ΕΙ·ΕΝD στην Κύπρο. Τηλεφώνησα του Δημήτρη Καζάκη στο όνομα της συνένωσης του ελληνικού μας λαού, γιά να προσκαλέσω τον ίδιο, όπως και άλλα μέλη του ΕΠΑΜ, σε μία συνάντησι του οργανισμού ΕΙ·ΕΝD, που είχε προγραμματιστεί στην Λακωνική Αγωγή, το Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012.

Στο παρελθόν είχαμε επικοινωνήσει αρκετές φορές με τον Καζάκη, τηλεφωνικά, αλλά και μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων. Διά ζώσης όμως, τον Καζάκη τον έχω συναντήσει μία μόνον φορά, ήταν νομίζω Αύγουστος του 2011, σε μία συνάντησί μας, μαζί με τους συνάδελφους μου, Δρ. Κώστα Κυριακίδη και Δρ. Νίκο Λυγερό.

 Προσκάλεσα λοιπόν τον ίδιο τον Καζάκη και του ζήτησα επίσης να παρευρεθούν μαζί του στην Λακωνική Αγωγή, το Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012, τα μέλη του ΕΠΑΜ, Λεωνίδας Αποσκίτης και Δημήτρης Κυπριώτης. Τον Αποσκίτη και τον Κυπριώτη τους είχα γνωρίσει σε άλλες συναντήσεις Ελληνίδων και Ελλήνων που, μέσα στο αρμονικό πλαίσιο της Ελευθερίας, του Πολιτικού ΄Ερωτα και της Δικαιοσύνης, μας ενώνει το πρόταγμα της απελευθέρωσης της πατρίδας μας, από το ξενόφερτο καθεστώς, της στυγνά τυραννικής κομματοκρατίας, η οποία δεν είναι μόνον ανθελληνική, αλλά και άρδην ελληνοφοβική.

― «Καλά, θα τους το πω, θα τους το πω…», μου υποσχέθηκε ο Δημήτρης Καζάκης.

Η σύντομη τηλεφωνική συζήτησί μας γρήγορα στράφηκε στην συνάντησι του Καζάκη με τον Αρτέμη Σώρρα. Από ό,τι γνωρίζω, από τον ίδιο τον Αρτέμη Σώρρα, εκείνη η συνάντησι πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Μάκη Ευθυμίου Τριανταφυλλοπούλου, δημοσιογράφου και εκδότη. 

΄Ηταν σε εκείνο ακριβώς το σημείο της σύντομης τηλεφωνικής μας συνδιάλεξης, που ο Καζάκης άρχισε να μου λέει γιά την εντύπωσι που του έκανε ο Αρτέμης Σώρας. Τον παρομοίασε με… «νταλικιέρη» και, στο όνομα της συνένωσης του ελληνικού μας λαού, του απάντησα: 

― «Ναι, και εγώ άκουσα να τον παρομοιάζουν είτε με νταλικέρη ή με club bouncer, δηλαδή με μπράβο λέσχης. Έχω δει όμως με τα μάτια μου και έχω πιάσει στα χέρια μου, τα πιστοποιητικά αποδείξεων καταθέσεως ή certificateofdepositreceipts, τα αποκαλούμενα ‘CDRs’, γιά τα ομόλογα των US$600 δις. των ΗΠΑ, που καταθέσαμε σε θυρίδα τράπεζας του Καναδά, μέλη του οργανισμού ΕΙ·ΕΝD, γιά τον Αρτέμη Σώρρα, σε ειδικό λογαριασμό, υπέρ της ελληνικής δημοκρατίας. Είναι αληθινά!»

― «Καλά… γιά μένα δεν ξέρω, αλλά θα το πω στους άλλους», μου υποσχέθηκε ξανά ο Καζάκης. 

Τον Αύγουστο του 2013 είχα την ευκαιρία να ξανασυναντήσω διά ζώσης, τον Λεωνίδα Αποσκίτη. Τον ρώτησα λοιπόν εάν ο Καζάκης του είχε μιλήσει ποτέ γιά την συνάντησι του οργανισμού ΕΙ·ΕΝD, στην Λακωνική Αγωγή, το Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012. 

― «Όχι, ποτέ!», ήταν η λακωνική απάντησι του Λεωνίδα. 

΄Οπως πολύ χαρακτηριστικά και επανειλημμένα έχει δηλώσει ο Αντώνης Φιλοκλής Βαλσαμάκης, Εκπρόσωπος Τύπου του ΕΙ·ΕΝD, καλώς ή κακώς, ο Αρτέμης Σώρρας δεν έχει, ούτε ποτέ είχε στην κατοχή του τέτοιου είδους άδειες ασκήσεως επαγγέλματος. Όσο γιά τα περί «μπουρδέλου στην Νέα Υόρκη» του Καζάκη, μάλλον δημιούργημα της φαντασίας του είναι, μιάς και η λειτουργία οίκων ανοχής απαγορέυεται αυστηρώς και διά ροπάλου στην Νέα Υόρκη. 

Η μόνη πολιτεία των ΗΠΑ, όπου όχι μόνον επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται η λειτουργία οίκων ανοχής είναι η Νεβάδα. Όταν όμως κάποιος είναι παραπληροφορημένος, τότε… «άστα να πάνε». 

Ούτε έχει καταλάβει ο Καζάκης, πως η ελληνική δικαιοσύνη επιβεβαιώνει εμμέσως πλην σαφώς, ότι τα ομόλογα των US$600 δις. των ΗΠΑ είναι αληθινά; Ο Αρτέμης Σώρρας και ο Δρ. Εμμανουήλ Λαμπράκης αθωώθηκαν, σχετικά με την κατηγορία της διασποράς ψευδών ειδήσεων, με απόφαση ελληνικού δικαστηρίου (αριθμός απόφασης 67650/13), την Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013. 

Δυστυχώς όμως, δεν φαίνεται να είναι παραπληροφορημένος μόνον γιά τους οίκους ανοχής στις ΗΠΑ ο Καζάκης. Πράττει καθεστωτικό εισοδισμό, κάθε φορά που λαλεί γιά ανατροπή του πολιτικού συστήματος. 

Ο εισοδισμός του έγκειται στο ότι δήθεν δεν καταλαβαίνει την διαφορά μεταξύ του τι είναι ένα πολιτικό σύστημα ή πολίτευμα και του τι το ξενόφερτο, της στυγνά τυραννικής κομματοκρατίας καθεστώς, που δεν είναι μόνον ανθελληνικό, αλλά και άρδην ελληνοφοβικό. Ούτε καταλαβαίνει, αν και περιφέρεται ως ένας οικονομικός αναλυτής, ποίοι ακριβώς εκδίδουν, και με τι κόστος γιά τους ανθρώπους, τα χαρτονομίσματα δολλαρίου των ΗΠΑ. 

Δυστυχώς γιά τον Δημήτρη Καζάκη, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες έχουμε αρχίσει να βλέπoυμε τα ψεύδη της καθεστωτικής προπαγάνδας, καθιστώντας την πλέον αδρανή. Μήπως είναι καιρός ο Καζάκης και το συνάφι του, που κατάντησαν την Ελλάδα και την Κύπρο μας σε προτεκτοράτα ξένων συμφερόντων, να πάψουν τον ανελέητο καθεστωτικό εισοδισμό τους; 

Στον αντίποδα αυτής της καθεστωτικής τους προπαγάνδας ορθώνεται η ηθική, που οδηγεί στην τεράστια κοινωνική αξία των δικαίων συναλλαγών. Η ηθική έχει σημαντικές συνέπειες γιά την κοινωνική μας συνοχή, όπως και γιά την λειτουργία και την ανάπτυξι της οικονομίας των κλασικών χρόνων του ελληνικού μας κόσμου και πολιτισμού. 

Πολλά λοιπόν λέει ο Δημήτρης Καζάκης, αλλά λίγα φαίνεται πως καταλαβαίνει. ΄Ισως αυτός είναι ο λόγος που έχει μετατρέψει το ΕΠΑΜ σε ένα «προσωποπαγές γκρουπούσκουλο», όπως το αποκαλούν μερικά τέως μέλη του, ενώ τώρα τρέχουν, προσπαθώντας να ξεριζώσουν και την σκιά τους ακόμη, από το εν λόγω καθεστωτικό πλέον… κόμμα. 

Μήπως όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ακόμη θύμα της καθεστωτικής προπαγάνδας και ο ίδιος ο Δημήτρης Καζάκης; Καθόσον εξακολουθεί, π.χ., να επιμένει στις καθεστωτικές κομμουνιστικές του καταβολές. 

Λες και το ΚΚΕ δεν είναι ο αριστερός μπακλαβάς-γωνία του ξενόφερτου καθεστώτος της κομματοκρατίας. Ποιό απο τα κόμματα, είτε μέσα ή έξω από το αγγλοσαξωνικού τύπου κΥνοβούλιο, με ‘Υ’ λόγω κλέους, δεν είναι παρά ένα ακόμη στιβαρά ανθελληνικό και άρδην ελληνοφοβικό μέρος του καθεστώτος; 

Ακόμη και ο Καρλ Μαρξ ακούμπησε στον κλασικό ελληνικό μας κόσμο και πολιτισμό, γιά την διδακτορική του διατριβή. Η διατριβή του Μαρξ αφορούσε στην σύγκριση των απόψεων δύο από τους στοχαστές της κλασικής Ελλάδος, του Δημοκρίτου και του Επικούρου. 

Τελικά η διατριβή κατατέθηκε στο Πανεπιστήμιο της Ιένας το 1841, όπου και έγινε δεκτή. Έχει ποτέ μελετήσει την διδακτορική αυτή διατριβή του Καρλ Μαρξ, ο εν λόγω δήθεν κομμουνιστής και περιφερόμενος ως οικονομικός αναλυτής; 

Σχετικά με τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές ιδέες των στοχαστών της κλασικής Ελλάδος, η συντριπτική πλειοψηφία των άρθρων και βιβλίων της νεωτερικότητας περιορίζονται στις σκέψεις των σωκρατικών φιλοσόφων. Πρωταγωνιστούν οι: Ξενοφών, Πλάτων και Αριστοτέλης, αν και αρκετές αναφορές γίνονται στους: Ησίοδο, Αριστοφάνη και Θουκυδίδη. 

Πέραν όμως του Καρλ Μαρξ, οι λίγες αναφορές της νεωτερικότητας στο Δημόκριτο παρουσιάζονται συμπυκνωμένα και επιγραμματικά, χωρίς μία πραγματική αξιολόγησι των στοχασμών του. Αν και άλλοι ΄Ελληνες στοχαστές υιοθέτησαν κάποιες από τις απόψεις του, ίσως λόγω της διατριβής του Μαρξ, ο Δημόκριτος εξακολουθεί να παραμένει γνωστός κυρίως ως ο πατέρας της ατομικής θεωρίας. 

Οι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές όμως θεωρίες του Δημοκρίτου είναι πάρα πολύ σημαντικές. Ίσως όμως οι νεο-μετα-μοντέρνοι της νεωτερικότητος τις αποφεύγουν, μιάς και οι ιδέες του εξελίσσονται ως ένα τμήμα της καθαρά ελληνικής ηθικής και φιλοσοφικής του διδασκαλίας. 

Η ανάγκη της ενασχόλησης όμως των νεο-μετα-μοντέρνων της νεωτερικότητος με τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές θεωρίες του Δημοκρίτου δικαιολογείται απόλυτα, καθόσον με αυτές συνδιάζει τον πρωτοποριακά ελληνικό στοχαμό του. Ο ίδιος ο Αριστοτέλεις πιστοποιεί πως ο Αβδηρίτης «πένταθλος» φιλόσοφος είχε μελετήσει τα πάντα (Παπαδόπουλος Θ. Δημόκριτος: ο φιλόσοφος και ο φυσιοδίφης, ο θεωρητικός της δημοκρατίας, Gutenberg: Αθήναι, Ελλάς, 1979, σ. 8). 

Ο Θράσυλλος ταξινόμησε τα έργα του Δημοκρίτου σε τετραλογίες ηθικής, φυσικής, μαθηματικών και μουσικής, κάτω από 5 (πέντε) κατηγορίες, που συμπεριλαμβάνουν λογοτεχνικά αλλά και τεχνικά έργα, όπως επίσης και έργα γιά την ορθότητα της γλώσσας. 

Ο Δημόκριτος ακολουθεί και επεκτείνει την κοσμοθεωρία του Λευκίππου, που είχε ως πυρήνα την αρχή: οτιδήποτε υπάρχει αποτελείται από άτομα και κενό. Μέσω της εμπειρικής μεθόδου, ο Δημόκριτος επεκτείνει την ελληνική φιλοσοφική παράδοδοσι των υλιστών φιλοσόφων. 

Με την συμβολή του Δημοκρίτου, στην κλασική του εποχή, ο ελληνικός μας κόσμος πέτυχε να ενσωματώσει την δικαιοσύνη στην οικονομική του συμπεριφορά και τις δραστηριότητές του. Το έπραξε δε τούτο υιοθετώντας την κριτική σκέψι και τον ορθολογισμό, που θεμελίωσαν οι ΄Ελληνες στοχαστές, στις ελληνίδες πόλεις της Ιωνίας. 

Δεν υιοθέτησε δηλαδή την ηθική λόγω του φόβου μιας αναμενομένης επιδοκιμασίας ή τιμωρίας. Απεναντίας, ο ελληνικός μας κόσμος επεδίωκε να μεγιστοποιήσει τα συλλογικά οφέλη, δηλαδή την συλλογική ευδαιμονία, και την συλλογική οικονομική ευμάρεια της ελληνικής πολιτικής κοινωνίας, γιά όλους τους πολίτες. 

Αυτός είναι ίσως ένας από τους λόγους που, όχι ελληνόφωνες, αλλά ξένοι συγγραφείς, σήμερα αναγνωρίζουν την υπεροχή της κλασικής-ελληνικής γραμμής σκέψεως. Απροκάλυπτα πλέον τοποθετούνται υπέρ της επιστροφής των θέσεων των στοχαστών της κλασικής Ελλάδος. 

Πότε θα το κατανοήσουν αυτό και οι παραπληροφορημένοι ελληνόφωνες στην Ελλάδα και στην Κύπρο, που πολλά μεν λένε, αλλά λίγα καταλαβαίνουν; Πότε; 

΄Αμιλλαν αμιλλώμενα γιά κόμματα, χαζά παιδιά, χαρά γεμάτα, γνωρίζετε περί όφεως μαύρου και κολοβού; Ποίες είναι ακριβώς οι λέξεις, που δεν κατανοείτε, από το πρόταγμα του οργανισμού ΕΙ·ΕΝD: «χωρίς δόγμα, χωρίς κόμμα, χωρίς χρώμα»; 

Ειδικά γιά τον Δημήτρη Καζάκη, ο οποίος επίσης πολλά λέει, αλλά λίγα καταλαβαίνει, όποια και αν είναι η εντύπωσι του νταλικιέρη ή πορτιέρη, που του έκανε ο Αρτέμης Σώρας, ο πριν και πάνω απ’ όλα ΄Ελληνας πατριώτης, Αρτέμης Σώρρας, είναι αυτός που πρέπει, την ώρα που πρέπει, γιά να πράξει αυτό που πρέπει, υπέρ του ελληνικού μας κόσμου και πολιτισμού. Είτε σου αρέσει ή όχι, είτε παρομοιάζεις τον Αρτέμη Σώρρα με νταλικέρη ή με πορτιέρη, άμεσα πρέπει να σταματήσεις τις άστοχες και δολίως σκόπιμες επιθέσεις σου εναντίον του, όπως και εναντίον των μελών του οργανισμού ΕΙ·ΕΝD. 

΄Αλλως πως, γρήγορα θα πρέπει και εσύ να ετοιμάσεις τις βαλίτσες σου, μαζί με τις άλλες και τους άλλους παραπληροφορημένους ελληνόφωνες στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Διότι γιά άλλη γη και άλλα μέρη πρέπει να σαλπάρετε, χαζά παιδιά, χαρά και με τα καθεστωτικά σας κόμματα γεμάτα… 

Εκεί λοιπόν, υπό την προστασία κάποιου άλλου, επίσης άρδην ανθελληνικού και ελληνοφοβικού καθεστώτος, ίσως αρχίσετε να διαλογίζεστε ομαδικά. Και εάν το φαντασιακό σας αρχίσει να λειτουργεί όπως πρέπει, τότε μόνον ίσως αρχίσετε να κατανοείτε την αυθεντικά ελληνική διορατικότητα και οξυδέρκεια, όπως και το ορμητικό ελληνικό πάθος περί δικαίου, που διακατέχουν τον πριν και πάνω απ’ όλα ΄Ελληνα πατριώτη, Αρτέμη Σώρρα!

Ζήτω το ελληνικό μας έθος και έθνος!

Νίκος Γεωργαντζάς

Συνδήκτωρ, ΕΙ·ΕΝD

Σύντομον βιογραφικόν. Εκτός από συνδήκτωρ (αντιπρόεδρος) του συμβουλευτικού οργανισμού ΕΙ·ΕΝD (EndNationalDebt) ο Δρ. Νίκος Γεωργαντζάς είναι καθηγητής συστημικής δυναμικής στο Πανεπιστήμιο Fordham της Νέας Υόρκης. Η συστημική δυναμική είναι μία σχετικά νέα επιστήμη, η οποία τα τελευταία έτη σημειώνει ραγδαίαν ανέλιξιν, τόσον εις την Αμερικήν όσον και εις την Ασίαν και την Ευρώπην. Ο Δρ. Γεωργαντζάς είναι ιδρυτικόν μέλος του ελληνικού τμήματος του παγκοσμίου οργανισμού συστημικής δυναμικής, έχοντας διατελέσει πρόεδρος του σχετικού παγκοσμίου συνεδρίου, το οποίον έλαβε χώραν εις τας Αθήνας το 2008. Κατατάσσεται εις τους κορυφαίους παγκοσμίως επιστήμονες του τομέως του, με δημοσιεύσεις εις πλήθος επιστημονικών περιοδικών και βιβλίων. Πέραν των ακαδημαϊκών του καθηκόντων, διά των συνεχών του άρθρων-παρεμβάσεων βρίσκεται εις την πρώτην γραμμήν της προωθήσεως του ελληνικού μας κόσμου και πολιτισμού, ενώ επίσης αγωνίζεται διά την κατανόησιν και λύσιν των προβλημάτων, τα οποία συλλογικώς αντιμετωπίζει το ελληνικόν μας έθος και έθνος, επάνω εις όλην την επιφάνειαν του πλανήτου Γη.

http://tonoikaipnevmata.wordpress.com/2013/11/10/