Δεν ήταν "βόμβα" η δήλωση του Όλι Ρεν! Το σχέδιο:"ληστεύω τον καταθέτη- σώζω τον τραπεζίτη" είναι εντολή της BIS απο το 1997!!! (Video)
Τι είπε λοιπόν ο κ.Ρεν στους Φινλανδούς ρεπόρτερ;
«Η Κύπρος ήταν μια ειδική περίπτωση, αλλά η επερχόμενη οδηγία υποθέτει ότι επενδυτές και καταθέτες θα αναλάβουν κάποιες υποχρεώσεις σε περίπτωση αναδιάρθρωσης ή εξυγίανσης μιας τράπεζας»
Για να δούμε τι έγραφε η "Κλασσικοπερίπτωση" αρκετές ημέρες πριν την "βόμβα" του Ρεν :
Η κατάσχεση των καταθέσεων προϋπήρχε ως σχέδιο στα συρτάρια της "Επιτροπής της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών"
Το σχέδιο κατάσχεσης των τραπεζικών καταθέσεων δεν παρουσιάστηκε απο το πουθενά αλλά
είναι εδώ και καιρό στα σκαριά, και δεν περιορίζεται μόνο στην
περίπτωση της Κύπρου όπως ψευδώς δηλώνει (εκ των υστέρων) ο Σόϊμπλε.
Σε ένα άρθρο Σεπτέμβριο του 2011 στο Δελτίο της Reserve Bank της Νέας Ζηλανδίας με τίτλο “A Primer on Open Bank Resolution,” οι Kevin Hoskin και Ian Woolford αναφέρονταν σε ένα πανομοιότυπο σχέδιο κουρέματος των τραπεζικών καταθέσεων που υπήρχε ήδη στα σκαριά από την εποχή της "Ασιατικής κρίσης" το 1997. Το άρθρο αναφέρεται σε συστάσεις που έκανε η "επιτροπή της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών"(Committee of the Bank for International Settlements ) δηλαδή η «κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών» στην Βασιλεία της Ελβετίας το 2010 και το 2011 .
Ο σκοπός του σχεδίου, που ονομάζεται Open Bank Resolution (OBR), είναι αντιμετώπιση περιπτώσεων τραπεζών υπο πτώχευση με κυβερνήσεις που δεν είναι πρόθυμες να τις διασώσουν. Οι συγγραφείς έγραψαν ότι οι πρωταρχικοί στόχοι του OBR είναι η εξασφάλιση, στο μέτρο του δυνατού, οι τυχόν απώλειες τελικά να βαρύνουν τους μετόχους και τους πιστωτές της τράπεζας. . . .Μόνο που στο φάσμα των «πιστωτών» περιλαμβάνονται και οι καταθέτες.Έτσι λοιπόν σύμφωνα με αυτό το σχέδιο στο ένα άκρο του φάσματος, υπάρχουν τα μεγάλα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που επενδύουν σε τραπεζικούς τίτλους ,ενώ στο άλλο άκρο του βρίσκονται οι πελάτες με επιταγές, λογαριασμούς ταμιευτηρίου και προθεσμιακές καταθέσεις.
Σωστά διαβάσατε.
Η "επιτροπή της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών" δηλαδή η «κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών», σε περίπτωση πτώχευσης μιας τράπεζας ,παύει να θεωρεί τους καταθέτες ως πελάτες και τους βαφτίζει πιστωτές που πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη της διάσωσης της τράπεζας. Το σχέδιο αυτό που εφαρμόζεται σήμερα στην Κύπρο θα μπορούσε να πλήξει σύντομα ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως προειδοποιεί ο Gretchen Morgenson σε πρόσφατο άρθρο του που αναφέρεται στην 307-σέλιδη έκθεση της Γερουσίας σχετικά με το φιάσκο της διαπραγμάτευσης με την JP Morgan των 6,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων του περασμένου έτους : «Να φοβάσαι. Η έκθεση διαψεύδει παταγωδώς την προϋπόθεση ότι η νομοθεσία έχει καταστήσει το σύστημά μας ασφαλές από τις αλόγιστες τραπεζικές δραστηριότητες που έφερε την οικονομία στα γόνατά της το 2008"
Σε ένα άρθρο Σεπτέμβριο του 2011 στο Δελτίο της Reserve Bank της Νέας Ζηλανδίας με τίτλο “A Primer on Open Bank Resolution,” οι Kevin Hoskin και Ian Woolford αναφέρονταν σε ένα πανομοιότυπο σχέδιο κουρέματος των τραπεζικών καταθέσεων που υπήρχε ήδη στα σκαριά από την εποχή της "Ασιατικής κρίσης" το 1997. Το άρθρο αναφέρεται σε συστάσεις που έκανε η "επιτροπή της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών"(Committee of the Bank for International Settlements ) δηλαδή η «κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών» στην Βασιλεία της Ελβετίας το 2010 και το 2011 .
Ο σκοπός του σχεδίου, που ονομάζεται Open Bank Resolution (OBR), είναι αντιμετώπιση περιπτώσεων τραπεζών υπο πτώχευση με κυβερνήσεις που δεν είναι πρόθυμες να τις διασώσουν. Οι συγγραφείς έγραψαν ότι οι πρωταρχικοί στόχοι του OBR είναι η εξασφάλιση, στο μέτρο του δυνατού, οι τυχόν απώλειες τελικά να βαρύνουν τους μετόχους και τους πιστωτές της τράπεζας. . . .Μόνο που στο φάσμα των «πιστωτών» περιλαμβάνονται και οι καταθέτες.Έτσι λοιπόν σύμφωνα με αυτό το σχέδιο στο ένα άκρο του φάσματος, υπάρχουν τα μεγάλα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που επενδύουν σε τραπεζικούς τίτλους ,ενώ στο άλλο άκρο του βρίσκονται οι πελάτες με επιταγές, λογαριασμούς ταμιευτηρίου και προθεσμιακές καταθέσεις.
Σωστά διαβάσατε.
Η "επιτροπή της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών" δηλαδή η «κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών», σε περίπτωση πτώχευσης μιας τράπεζας ,παύει να θεωρεί τους καταθέτες ως πελάτες και τους βαφτίζει πιστωτές που πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη της διάσωσης της τράπεζας. Το σχέδιο αυτό που εφαρμόζεται σήμερα στην Κύπρο θα μπορούσε να πλήξει σύντομα ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως προειδοποιεί ο Gretchen Morgenson σε πρόσφατο άρθρο του που αναφέρεται στην 307-σέλιδη έκθεση της Γερουσίας σχετικά με το φιάσκο της διαπραγμάτευσης με την JP Morgan των 6,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων του περασμένου έτους : «Να φοβάσαι. Η έκθεση διαψεύδει παταγωδώς την προϋπόθεση ότι η νομοθεσία έχει καταστήσει το σύστημά μας ασφαλές από τις αλόγιστες τραπεζικές δραστηριότητες που έφερε την οικονομία στα γόνατά της το 2008"
(Απο πληροφορίες του geofinancial.blogspot.gr/)
Το Video το είδαμε στην "Ομάδα Νέων Εφοριακών"
http://www.klassikoperiptosi.blogspot.gr/2013/04/bis-1997.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου