ΕΡΕΥΝΑ – Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΥΠΕΡΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ, ΟΙ ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΣΤΟΕΣ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ ΚΑΙ Η ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

΄Φωτογραφία του ιερού βράχου της Ακρπόλεως, στην οποία
είναι εμφανή τα Προπύλαια (μπροστά και δεξιά), ο
Παρθενών (πίσω δεξιά) και το Ερεχθείο (αριστερά). Η
Ακρόπολη αποτελεί αναμφιβόλως τον πιο γνωστό
αρχαιολογικό χώρο στην Ελλάδα καθώς και έναν σπουδαίο
πόλο έλξης για τους τουρίστες. Τα περισσότερα όμως΄
μυστηκά του ιερού βράχου παραμένουν κρυμμένα
κάτω από τα πόδια των επισκεπτών!

Ο

ι περισσότεροι Έλληνες, αλλά και πάρα πολλοί ξένοι έχουν βρεθεί τουλάχιστον μία φορά στον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Οι περισσότεροι όμως απ’ όσους πήγαν εκεί δεν ήξεραν το παραμικρό για τα μυστικά που κρύβονταν κάτω από τα πόδια τους. Η Ακρόπολη δεν είναι μόνο ένα από τα πιο γνωστά αρχαιολογικά μνημεία του κόσμου που στολίζεται από μερικά από τα ομορφότερα κτίσματα της ελληνικής αρχαιότητας, αλλά είναι παράλληλα και ένας τόπος που κρύβει πολλά και σημαντικά μυστικά…

Σ

ύμφωνα με την συμβατική ιστορία, δεν είναι γνωστό το πότε η Ακρόπολη κατοικήθηκε για πρώτη φορά. Οι απόψεις σχετικά με τους πρώτους οικισμούς στην Ακρόπολη ποικίλουν σε ένα φάσμα που αρχίζει από την 3^η και τελειώνει στην 6^η χιλιετία προ Χριστού. Οι αρχαιολόγοι παραδέχονται ότι στην Ακρόπολη υπάρχουν πολλά οικοδομικά επίπεδα, κάποια από τα οποία παραμένουν άγνωστα ακόμα και σήμερα. Αυτό συμβαίνει επειδή, κάθε φορά που κτιζόταν η Ακρόπολη, τα νέα οικοδομήματα χτίζονταν πάνω στα προηγούμενα. Και δεν θα ήταν επιτρεπτό για κανέναν λόγο, για να βρούμε τι κρύβεται στις αρχαιότερες στρώσεις, να δημιουργήσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα στην νεότερες. Η Ακρόπολη λοιπόν έχει πολλά μυστικά ακόμα που περιμένουν να ανακαλυφθούν.

Σ

την νότια πλευρά της Ακρόπολης μάλιστα έχουν βρεθεί μεγάλα κομμάτια πέτρας. Αυτό γέννησε την υποψία ότι έχουν αφαιρεθεί με κάποιον τρόπο από το εσωτερικό του βράχου. Ως εκ τούτου θα ήταν πολύ πιθανό κάτω από την Ακρόπολη να υπάρχουν υπόγειοι θάλαμοι και στοές.

Ε

ρευνώντας το θέμα, μπορούμε με ασφάλεια να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι κάτω από την Ακρόπολη υπάρχουν υπόγειες δίοδοι οι οποίες καταλήγουν σε πολλά σημεία της Αττικής. Αν και η πρόσβαση σήμερα σε τέτοιες στοές είναι πολύ δύσκολη, σε άλλες εποχές κάτι τέτοιο δεν ίσχυε και έτσι έχουμε διάφορες μαρτυρίες οι οποίες μας μιλούν για ένα εκτεταμένο δίκτυο στοών στην Αττική με κέντρο την Ακρόπολη.

Φωτογραφία τραβηγμένη στην βόρεια
πλευρά του Ερεχθείου. Στο δάπεδο του
ναού είναι εμφανές ένα χάσμα. Το
χάσμα αυτό δεν βρίσκεται τυχαία εκεί.
Στην αρχαιότητα είχε λατρευτική
σημασία διότι οι αρχαίοι πίστευαν
ότι ήταν το σημείο όπου ο θεός
Ποσειδών χτίπησε την γη με την
τρίαινά του για να ξεπηδήσει από
εκεί μία πηγή νερού. Σύμφωνα με
τον Παυσανία τον περιηγητή, στα
χρόνια του, όταν φυσούσε νότιος
άνεμος, ακούγονταν μέσα από το
χάσμα αυτό ήχοι κυμάτων. Συνδεόταν
άραγε κάποτε το χάσμα αυτό
με την θάλασσα;



Μ

ία αρχαία αναφορά που αποκαλύπτει όχι απλά ότι υπήρχαν στοές κάτω από την Ακρόπολη, αλλά και πως – τότε τουλάχιστον – υπήρχε υπόγεια επικοινωνία με κάποιο παραθαλάσσιο μέρος, είναι αυτή του Παυσανία του περιηγητή που έζησε τον 2^ο μετά Χριστόν αιώνα. Έγραψε λοιπόν ο Παυσανίας: «ἔστι δὲ καὶ οἴκημα Ἐρέχθειον καλούμενον· πρὸ δὲ τῆς ἐσόδου Διός ἐστι βωμὸς Ὑπάτου, ἔνθα ἔμψυχον θύουσιν οὐδέν, πέμματα δὲ θέντες οὐδὲν ἔτι οἴνῳ χρήσασθαι νομίζουσιν. ἐσελθοῦσι δέ εἰσι βωμοί, Ποσειδῶνος, ἐφ᾽ οὗ καὶ Ἐρεχθεῖ θύουσιν ἔκ του μαντεύματος, καὶ ἥρωος Βούτου, τρίτος δὲ Ἡφαίστου· γραφαὶ δὲ ἐπὶ τῶν τοίχων τοῦ γένους εἰσὶ τοῦ Βαυταδῶν καὶ —διπλοῦν γάρ ἐστι τὸ οἴκημα—[καὶ] ὕδωρ ἐστὶν ἔνδον θαλάσσιον ἐν φρέατι. τοῦτο μὲν θαῦμα οὐ μέγα· καὶ γὰρ ὅσοι μεσόγαιαν οἰκοῦσιν, ἄλλοις τε ἔστι καὶ Καρσὶν Ἀφροδισιεῦσιν· ἀλλὰ τόδε <τὸ> φρέαρ ἐς συγγραφὴν παρέχεται κυμάτων ἦχον ἐπὶ νότῳ πνεύσαντι. καὶ τριαίνης ἐστὶν ἐν τῇ πέτρᾳ σχῆμα· ταῦτα δὲ λέγεται Ποσειδῶνι μαρτύρια ἐς τὴν ἀμφισβήτησιν τῆς χώρας φανῆναι.» (Ελλάδος περιήγησις, Αττικά, 26, [5]). Σύμφωνα με τον Παυσανία λοιπόν, στο Ερεχθείο υπάρχει ένα «φρέαρ» που έχει σχήμα τρίαινας, μέσα από το οποίο, κάθε φορά που έπνεε νότιος άνεμος, ακούγονταν ήχοι κυμάτων. Το χάσμα αυτό όντως υπάρχει στο Ερεχθείο και, κατά τους αρχαίους χρόνους είχε λατρευτική σημασία καθώς οι αρχαίοι απέδιδαν την δημιουργία του στον Ποσειδώνα, τον θεό της θάλασσας. Ο ήχος των κυμάτων που ακουγόταν μέσα από αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να συνεπάγεται πως υπήρχε – αν δεν υπάρχει ακόμα – υπόγεια επικοινωνία της Ακρόπολης με την θάλασσα.

Μ

ια άλλη σημαντική πηγή που μας αποκαλύπτει ότι υπάρχουν διάφορες υπόγειες σήραγγες κάτω από την Αττική είναι και το γεγονός ότι η Ιστορία παραδέχεται ότι οι στοές αυτές χρησιμοποιήθηκαν από τους Έλληνες κατά τον καιρό της επανάστασης του 1821. Και μετά όμως την απελευθέρωση της Ελλάδος, τα σπήλαια δεν ξεχάστηκαν, αλλά έγιναν λημέρια ληστών, όπως του περιβόητου λήσταρχου Νταβέλη, ο οποίος με ορμητήριο το σπήλαιο της Πεντέλης που πήρε το όνομά του, μέσα από τις υπόγειες στοές, μπορούσε να εμφανίζεται σχεδόν σε όποιο σημείο της Αττικής ήθελε και μετά να εξαφανίζεται πάλι μέσα από τα σπήλαια αυτά.

Α

ργότερα, τον καιρό της γερμανικής κατοχής και συγκεκριμένα την νύχτα μεταξύ 30 και 31 Μαΐου 1941, ο Λάκης Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος ανέβηκαν στον φυλαγμένο από τους Γερμανούς βράχο της Ακρόπολης κρυφά μέσα από σπήλαιο, κατέβασαν την γερμανική σημαία και έφυγαν απαρατήρητοι πάλι με τον ίδιο τρόπο. Δεδομένου του ότι οι Γερμανοί φύλαγαν τα Προπύλαια ώστε κανείς να μην μπορεί να μπει από εκεί και του ότι ο βράχος της Ακρόπολης είναι απροσπέλαστος από κάθε άλλη πλευρά, ο μόνος τρόπος για να ανέβουν στην Ακρόπολη ήταν μέσα από τα σπήλαια. Το ότι η σημαία των Γερμανών κατέβηκε μέσα στην νύχτα κρυφά λοιπόν, αποτελεί απόδειξη της ύπαρξης των στοών αυτών.

Ε

κτός όμως από τα ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη στοών κάτω από την Ακρόπολη και κάτω από την Αττική γενικότερα, αξίζει να αναφέρουμε πως είναι γεωλογικά αποδεδειγμένο πως κάτω από την Ακρόπολη υπάρχει νερό. Το νερό αυτό αποδεδειγμένα δεν είναι στάσιμο αλλά κινείται· έρχεται από κάπου και καταλήγει κάπου αλλού. Το νερό όμως δεν θα μπορούσε να κινηθεί με την μορφή υπόγειων ποταμών, σε περίπτωση που η γη ήταν απολύτως συμπαγής. Αυτό λοιπόν ενισχύει ακόμα περισσότερο την άποψη ότι κάτω από την Αττική υπάρχουν στοές, σήραγγες και σπήλαια.

Φωτογραφία στην οποία φαίνονται οι εργασίες
για την δημιουργία του μετρό Αθηνών.
(Φωτογραφία από την επίσημη
ιστοσελίδα της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε.)
Τον καιρό που διεξάγονταν οι εν λόγω εργασίες
δεν ήταν λίγες οι αναφορές εργατών για υπόγειες
σήραγγες που βρίσκονταν, μερικές μάλιστα από
τις οποίες περιείχαν ευρύματα
αρχαιολογικού χαρακτήρα

Σ

ημαντικές μαρτυρίες για την ύπαρξη διάφορων υπογείων στοών κάτω από την Αττική, είναι και αυτές των εργατών που εργάστηκαν για την κατασκευή του μετρό στην Αθήνα. Λέγεται ότι, κατά την διάρκεια των εργασιών, οι εργάτες εντόπισαν πληθώρα υπογείων σηράγγων, άλλες από τις οποίες ήταν υπόγειοι χείμαρροι και άλλες από τις οποίες είχαν αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς μέσα τους βρέθηκαν χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα, πολλών από τα οποία αγνοείται η τύχη. Εικάζεται δε πως αν κάποιος που δεν ξέρει τις υπόγειες στοές της Αττικής καταφέρει και διεισδύσει σε αυτές, κινδυνεύει προχωρώντας να βρεθεί να περπατάει στις ράγες του μετρό! Δεν αποκλείεται λοιπόν η πρόσβαση σε ορισμένες από τις στοές αυτές να είναι δυνατή και από κάποια σημεία του υπόγειου σιδηροδρομικού δικτύου του μετρό Αθηνών. Όπως και να ‘χει όμως, κανείς, μέχρι στιγμής, δεν έχει διαψεύσει τα όσα λέγεται πως βρέθηκαν κάτω από την επιφάνεια της γης, τον καιρό των εργασιών για την διάνοιξη των σηράγγων του μετρό.

Α

ν υπάρχει όμως ένα τέτοιο υπόγειο δίκτυο στοών κάτω από την Αθήνα και αν οι αρχαίοι ήξεραν για την ύπαρξή του, γεννιέται η απορία ως τι τα χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι. Το γεγονός ότι κοντά σε κάθε μεγάλη έξοδο του υπογείου δικτύου στοών βρίσκεται και κάποιο μεγάλο αρχαίο ελληνικό ιερό, ενώ σε μικρότερες εισόδους υπάρχουν κι εκεί αρχαίοι βωμοί, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι στοές χρησιμοποιούνταν από τους ιερείς των μεγάλων ιερατείων της αρχαιότητας, όπως για παράδειγμα το ιερατείο της Αθηνάς στην Ακρόπολη και το ιερατείο της Δήμητρας στην Ελευσίνα…

Λ

Φωτογραφία αρχαιολογικού χώρου στην Ελευσίνα. Εκτός
από το ιερατείο της θεάς Αθηνάς που έδρευε στην
Ακρόπολη, υπήρχαν στην Αττική και άλλα σημαντικά
ιερατεία που είχαν πρόσβαση στις υπόγειες στοές της
Αττικής, σημαντικότερο από τα οποία ήταν αναμφβόλως
αυτό της θεάς Δήμητρας στην Ελευσίνα. Στο ιερό αυτό,
κάθε χρόνο γιορτάζονταν στην αρχαιότητα τα Μεγάλα
Ελευσίνια Μυστήρια, κατά την διάρκεια των οποίων
λάμβανε χώρα η αποκάλυψη στους νέους μύστες
γνώσεων πανάρχαιων που κατείχαν μόνο οι θεοί...

ίγα είναι γνωστά για τις υπόγειες στοές της Αττικής από την αρχαία ελληνική παράδοση. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι όσοι μυούνταν στα αρχαία μυστήρια έδιναν όρκο σιωπής για τα όσα θα έβλεπαν ή θα άκουγαν μέσα στις υπόγειες στοές. Στα Ελευσίνια Μυστήρια για παράδειγμα, οι μύστες, προκειμένου να μυηθούν στα μεγάλα Ελευσίνια Μυστήρια, έπρεπε να μπουν νύχτα στις υπόγειες σήραγγες και να αντιμετωπίσουν «τις σκέψεις του κακού και της εκδίκησης που κάποτε κάνανε» ως «ιπτάμενα και ακίνητα φαντάσματα», «όντα τερατώδη» (Νικόλαος Α. Μαργιωρής, «Τα Ελευσίνια Μυστήρια»). Κάτι τέτοιο θυμίζει παράλληλα τόσο τις μεσαιωνικές ιστορίες όσο και τις σύγχρονες μαρτυρίες για θεάσεις τρομακτικών οντοτήτων μέσα σε κάποια σπήλαια, στις εισόδους κάποιων σπηλαίων ή και έξω από κάποια σπήλαια, ακόμα και αρκετά μερικά από την περιοχή της Ελευσίνας – δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως στις εισόδους κάποιων σπηλαίων βρίσκονται χριστιανικά εκκλησάκια.

Ο

ι εμφανίσεις διάφορων άσχετων μεταξύ τους παράξενων φαινομένων κοντά στους χώρους κάποιων από αυτά τα σπήλαια, τα οποία κυμαίνονται από εμφάνιση εξωγήινων μέχρι εμφάνιση υποχθονίων οντοτήτων, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι κανείς ποτέ δεν έχει πάθει κακό αμέσως από τα φαινόμενα αυτά – μόνο από τον φόβο που του προξένησαν – μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μάλλον κάτι άλλο συμβαίνει. Τι θα μπορούσε να είναι αυτό;

Θ

α μπορούσε να είναι η εμφάνιση ολογραμμάτων, τρισδιάστατων δηλαδή κινούμενων εικόνων στον χώρο, τα οποία αναπαριστούν αυτό που φοβάται αυτός που τα βλέπει. Πώς θα ήταν κάτι τέτοιο δυνατόν; Μόνο με πολύ προηγμένη τεχνολογία· με μια τεχνολογία ανάλογη με αυτήν που χρειάζεται για να προβληθούν στον ουρανό ή στα πεδία των μαχών οι εικόνες θεών και ηρώων να πολεμούν μαζί με τους Έλληνες, όπως ακριβώς μας παραδίδουν διάφοροι αρχαίοι Έλληνες ιστορικοί, όπως ο Ηρόδοτος, ο ίδιος ο Παυσανίας και ο Πλούταρχος.

Δ

ύο παραδείγματα τέτοιων εμφανίσεων που σχετίζονται με την Αττική μπορεί κανείς να βρει στο έργο του Παυσανία του περιηγητή «Ελλάδος Περιήγησης» [«συνέβη δὲ ὡς λέγουσιν ἄνδρα ἐν τῇ μάχῃ παρεῖναι τὸ εἶδος καὶ τὴν σκευὴν ἄγροικον· οὗτος τῶν βαρβάρων πολλοὺς καταφονεύσας ἀρότρῳ μετὰ τὸ ἔργον ἦν ἀφανής· ἐρομένοις δὲ Ἀθηναίοις ἄλλο μὲν ὁ θεὸς ἐς αὐτὸν ἔχρησεν οὐδέν, τιμᾶν δὲ Ἐχετλαῖον ἐκέλευσεν ἥρωα» (Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις, Αττικά, 32.5)], αλλά και στο έργο του Ηροδότου «Ιστορίαι» [«ἰδεῖν δὲ κονιορτὸν χωρέοντα ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ὡς ἀνδρῶν μάλιστά κῃ τρισμυρίων, ἀποθωμάζειν τε σφέας τὸν κονιορτὸν ὅτεων κοτὲ εἴη ἀνθρώπων, καὶ πρόκατε φωνῆς ἀκούειν, καί οἱ φαίνεσθαι τὴν φωνὴν εἶναι τὸν μυστικὸν ἴακχον.» […] «τὸν μὲν δὴ ταῦτα παραινέειν, ἐκ δὲ τοῦ κονιορτοῦ καὶ τῆς φωνῆς γενέσθαι νέφος καὶ μεταρσιωθὲν φέρεσθαι ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τὸ τῶν Ἑλλήνων. οὕτω δὴ αὐτοὺς μαθεῖν ὅτι τὸ ναυτικὸν τὸ Ξέρξεω ἀπολέεσθαι μέλλοι.» (Ηρόδοτος, Ιστορίαι, Ουρανία, 35.1 & 35.6)]. 

Φωτογραφία του δυτικού τμήματος του Ερεχθείου.
Μπροστά από τον αρχαίο ναό βρίσκεται ένα
ελαιόδεντρο. Σύμφωνα με την αρχαία μυθολογική
ελληνική παράδοση το ελαιόδεντρο αυτό κατάγεται
από το πρώτο ελαιόδεντρο του κόσμου το οποίο
η θεά Αθηνά δημιούργησε και φύτεψε εκεί και οι
Αθηναίοι σε αντάλλαγμα την έκαναν προστάτιδα
θεά της πόλη τους και έδωσαν
το όνομά της σε αυτήν.

Α

κόμα και η ελληνική μυθολογία δίνει διάφορα «μεταφυσικά» στοιχεία για την υπόγεια Αττική και για τα «ιερά» μέρη που βρίσκονταν κοντά στις εξόδους των στοών αυτών. Σημαντικότερο από τα στοιχεία αυτά είναι οι μύθοι που θέλουν το σιτάρι και την ελιά να δημιουργήθηκαν από τους θεούς για πρώτη φορά στην γη της Αττικής και πιο συγκεκριμένα, η ελιά πάνω στον Παρθενώνα από την θεά Αθηνά και το σιτάρι στην Ελευσίνα από την θεά Δήμητρα. Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο φυτών αποτελεί το γεγονός ότι, αν και δεν δημιουργήθηκαν, εξελίχθηκαν από παλαιότερες μορφές τους που δεν ωφελούσαν τον άνθρωπο – άγριες ελιές που δεν είχαν καρπούς και άγριο σιτάρι που δεν μπορούσε να παράξει ψωμί – στην σημερινή τους μορφή – Triticum aestivum και Olea europaea – μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, σε κάποιο σημείο της ανατολικής Μεσογείου που και στις δύο περιπτώσεις – περισσότερό όμως στην περίπτωση της ελιάς – πολλοί είναι οι παλαιοβοτανολόγοι που πιστεύουν πως το σημείο αυτό ήταν στην Ελλάδα. Μήπως λοιπόν οι μύθοι αυτοί μιλούν για τα «θαύματα» μιας τεχνολογίας ικανής να μεταλλάξει τον γενετικό κώδικα (DNA) των φυτών, χωρίς βέβαια να κάνει καρκινογόνους τους καρπούς τους;

Μ

ήπως λοιπόν, όπως υποστηρίζεται από πολλούς, κατά την διάρκεια των Ελευσινίων Μυστηρίων, ο μεταμεσονύκτιος ήλιος που φαινόταν στους μύστες κατά την τελευταία νύχτα της μύησής τους [πηγή: Νικόλαος Α. Μαργιωρής, «Τα Ελευσίνια Μυστήρια»] δεν ήταν παρά άλλο ένα τεχνολογικό θαύμα της αρχαιότητας;

Μ

ήπως πάλι γι’ αυτόν τον λόγο, όπως μας παραδίδει ο Ξενοφών (Ελληνικά, Β΄ IV 2 - Β΄ IV 3 & Β΄ IV 8), όταν ξέσπασε στο οχυρό της Φυλής η επανάσταση εναντίον των Τριάκοντα Τυράννων και η επίθεση των τελευταίων αναβλήθηκε λόγω μιας ξαφνικής και απρόσμενης χιονόπτωσης, οι Τριάκοντα Τύραννοι αποφάσισαν να καταλάβουν με δόλο την Ελευσίνα; Μήπως στις υπόγειες στοές υπήρχε – μεταξύ των άλλων – και αρχαία υπερτεχνολογία ικανή για έλεγχο του καιρού;

Α

ν μη τι άλλο, όπως φαίνεται από τα παραπάνω οι ενδείξεις για την ύπαρξη της αρχαίας υπερτεχνολογίας στις στοές κάτω από την Αθήνα, την Ελευσίνα και την Αττική γενικότερα είναι πάρα πολλές για να θεωρηθούν αμελητέες ή έστω μικρής σημασίας. Αυτό είναι κάτι που κάποια στιγμή πρέπει να ερευνηθεί…

Χάρτης που αναπαριστά την μυθική ήπειρό της Ατλαντίδας
του Βασίλη Πάσχου, βασισμένος στις περιγραφές της
αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Στην ναζιστική Γερμανία,
οι οπαδοί της ιδεολογίας της Αρείας φυλής πίστευαν ότι
η Αρεία φυλή απ' όπου προέρχονται και οι Γερμανοί
καταγόταν από την μυθική Ατλαντίδα που ανέφερε ο
Πλάτων. Θεωρούσαν λοιπόν πως, σαν απόγονοι των
Ατλάντων που δημιούργησαν το πρώτο ισχυρό επεκτατικό
κράτος στην ανθρώπινη ιστορία, επειδή η καταγωγή τους
αυτή του καθιστούσε ανώτερους των άλλων φυλών,
έπρεπε να επιβληθούν στρατιωτικά στον κόσμο μέσω
του Γ΄ Ράιχ του Αδόλφου Χίτλερ. Δεδομένου όμως του ότι
είναι αδύνατον να συνέβησαν τα όσα ανέφερε στους
σχετικούς διαλόγους του ο Πλάτωνας, χωρίς την χρήση
της αρχαίας υπερτεχνολογίας, ήταν απολύτως λογικό οι
Γερμανοί να ψάχνουν για τέτοιες αρχαίες τεχνολογίες.
Και αφού δεν τους ήταν δυνατό, την εποχή εκείνη, να
αρχίσουν υποβρύχιες έρευνες στον Ατλαντικό ωκαιανό,
το πιο λογικό θα ήταν να ξεκίναγαν την έρευνα από την
άλλη υπερδύναμη της πανάρχαιας εκείνης εποχή που
ακόμα έβλεπε το φως του ήλιου... Μετά την κατάκτηση
της Ελλάδας από τους Γερμανούς φημολογείται πως οι
έρευνες αυτές όντως άρχισαν...

Η

υποψία όμως αυτή του ότι υπάρχει κάτι αρκετά αξιόλογο κάτω από την Ακρόπολη που σχετίζεται με την αρχαία υπερτεχνολογία, ενισχύεται και από το ότι λέγεται ότι, κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ελλάδας, τον καιρό του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, η Deutsche Wehrmacht προχώρησε σε χαρτογράφηση των υπογείων στοών κάτω από την Ακρόπολη, αλλά σταμάτησε όταν, σε κάποιο σημείο ο δρόμος ήταν φραγμένος με τέτοιο τρόπο ώστε ακόμα και με εκρηκτικά, να μην είναι δυνατόν να τον ανοίξουν χωρίς να καταρρεύσει η στοά. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ήταν αδιάφορος απέναντι στην αρχαία υπερτεχνολογία αλλά την αναζητούσε με σκοπό να την χρησιμοποιήσει για πολεμικούς σκοπούς. Σύμφωνα με την ναζιστική ιδεολογία άλλωστε, η φυλή των Αρείων στην οποία ανήκουν οι Γερμανοί προέρχεται από τους επιζήσαντες του καταποντισμού της «μυθικής» Ατλαντίδας. Και οι Άτλαντες θα ήταν αδύνατον να κάνουν αυτά τα οποία λέει ότι έκαναν ο Πλάτων, αλλά και να πάθουν τα όσα λέει ότι έπαθαν (Τίμαιος 25b-25d) σε περίπτωση που δεν κατείχαν την αρχαία υπερτεχνολογία. Και αν οι Άτλαντες κατείχαν την αρχαία υπερτεχνολογία, τότε το ότι νικήθηκαν από τους Έλληνες και τους συμμάχους τους συνεπάγεται ότι και αυτοί κατείχαν αντίστοιχη ή και ανώτερη τεχνολογία. Ο Χίτλερ λοιπόν, αν πίστευε στην ναζιστική ιδεολογία, θα ήταν απολύτως λογικό να ψάξει στην περιοχή για αρχαίες υπερτεχνολογίες, όπως έκανε και σε άλλες περιοχές, όπως λόγου χάριν στον Τσούτσουρα στην νότια Κρήτη…

Π

λην τούτου, δεδομένου του ότι οι Γερμανοί των αρχών του 20^ου αιώνα μελετούσαν την αρχαία ελληνική γραμματεία, θα ήταν λογικό να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι κάτι πρέπει να κρύβεται κάτω από την Ακρόπολη επειδή θα είχαν διαβάσει, όχι μόνο τα προαναφερόμενα χωρία της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, αλλά και το εξής χωρίο του διαλόγου «Κριτίας» του Πλάτωνα: «πρῶτον μὲν τὸ τῆς ἀκροπόλεως εἶχε τότε οὐχ ὡς τὰ νῦν ἔχει. νῦν μὲν γὰρ μία γενομένη νὺξ ὑγρὰ διαφερόντως γῆς αὐτὴν ψιλὴν περιτήξασα πεποίηκε, σεισμῶν ἅμα καὶ πρὸ τῆς ἐπὶ Δευκαλίωνος φθορᾶς τρίτου πρότερον ὕδατος ἐξαισίου γενομένου: τὸ δὲ πρὶν ἐν ἑτέρῳ χρόνῳ μέγεθος μὲν ἦν πρὸς τὸν ̓Ηριδανὸν καὶ τὸν ̓Ιλισὸν ἀποβεβηκυῖα καὶ περιειληφυῖα ἐντὸς τὴν Πύκνα καὶ τὸν Λυκαβηττὸν ὅρον ἐκ τοῦ καταντικρὺ τῆς Πυκνὸς ἔχουσα, γεώδης δ' ἦν πᾶσα καὶ πλὴν ὀλίγον ἐπίπεδος ἄνωθεν. ᾠκεῖτο δὲ τὰ μὲν ἔξωθεν, ὑπ' αὐτὰ τὰ πλάγια αὐτῆς, ὑπὸ τῶν δημιουργῶν καὶ τῶν γεωργῶν ὅσοι πλησίον ἐγεώργουν: τὰ δ' ἐπάνω τὸ μάχιμον αὐτὸ καθ' αὑτὸ μόνον γένος περὶ τὸ τῆς ̓Αθηνᾶς ̔Ηφαίστου τε ἱερὸν κατῳκήκειν, οἷον μιᾶς οἰκίας κῆπον ἑνὶ περιβόλῳ προσπεριβεβλημένοι. τὰ γὰρ πρόσβορρα αὐτῆς ᾤκουν οἰκίας κοινὰς καὶ συσσίτια χειμερινὰ κατασκευασάμενοι, καὶ πάντα ὅσα πρέποντ' ἦν τῇ κοινῇ πολιτείᾳ δι' οἰκοδομήσεων ὑπάρχειν αὐτῶν καὶ τῶν ἱερῶν, ἄνευ χρυσοῦ καὶ ἀργύρου--τούτοις γὰρ οὐδὲν οὐδαμόσε προσεχρῶντο, ἀλλὰ τὸ μέσον ὑπερηφανίας καὶ ἀνελευθερίας μεταδιώκοντες κοσμίας ᾠκοδομοῦντο οἰκήσεις, ἐν αἷς αὐτοί τε καὶ ἐκγόνων ἔκγονοι καταγηρῶντες ἄλλοις ὁμοίοις τὰς αὐτὰς ἀεὶ παρεδίδοσαν--τὰ δὲ πρὸς νότου, κήπους καὶ γυμνάσια συσσίτιά τε ἀνέντες οἷα θέρους, κατεχρῶντο ἐπὶ ταῦτα αὐτοῖς. κρήνη δ' ἦν μία κατὰ τὸν τῆς νῦν ἀκροπόλεως τόπον, ἧς ἀποσβεσθείσης ὑπὸ τῶν σεισμῶν τὰ νῦν νάματα μικρὰ κύκλῳ καταλέλειπται, τοῖς δὲ τότε πᾶσιν παρεῖχεν ἄφθονον ῥεῦμα, εὐκρὰς οὖσα πρὸς χειμῶνά τε καὶ θέρος.» (Κριτίας, 111e–112d) που μιλά για την Ακρόπολη των Αθηνών, όπως ήταν τον καιρό πριν τον ελληνοατλαντικό πόλεμο, τον οποίο και τοποθετεί εννέα χιλιετηρίδες πριν από την εποχή του, δηλαδή περί τα μέσα της 10^ης προ Χριστού χιλιετίας. Σύμφωνα με το χωρίο αυτό του «Κριτία», η Ακρόπολη κάποτε ήταν πολύ μεγαλύτερη σε έκταση, ενώ απλωνόταν από τον Ηριδανό και τον Ιλισό ποταμό μέχρι τον Λυκαβηττό, περιλαμβάνοντας και την Πνύκα. Η πόλη των Αθηνών που πολέμησε εναντίον των Ατλάντων ήταν χτισμένη πάνω στην εκτεταμένη Ακρόπολη. Η Ακρόπολη τέλος πήρε της διαστάσεις που είχε την εποχή του Πλάτωνα εξ αιτίας έντονων βροχοπτώσεων, σεισμών και του τρίτου κατακλυσμού πριν απ’ αυτόν του Δευκαλίωνος. Το νερό παρέσυρε μαζί του το χώμα που κάποτε περιέβαλλε την Ακρόπολη, αφήνοντας στην θέση του μόνο συμπαγείς βράχους, όπως αυτός της σημερινής Ακροπόλεως. Η εξήγηση αυτή που δίνει ο Πλάτωνας όμως και λογική είναι – εφ όσον το χώμα που υπάρχει σε μια περιοχή όντως μπορεί να παρασυρθεί από το νερό – και εξηγεί τον λόγο της μη ανεύρεσης αρχαιολογικών ευρημάτων από την εποχή εκείνη στην επιφάνεια της γης – λόγω της φυσικής καταστροφής που έκανε το χώμα πάνω στο οποίο ήταν χτισμένα να υποχωρήσει – αλλά και υποστηρίζει την υπόθεση ότι κάτω από την Ακρόπολη υπάρχουν στοιχεία υπερτεχνολογίας, αφού αναφέρεται ότι η περιοχή της Αττικής και η Ακρόπολη ειδικότερα κατοικείτο τον καιρό πριν τον ελληνοατλαντικό πόλεμο, κατά τον οποίο είναι λογικό να υπήρχε – εφ όσον αυτός έγινε – υπερτεχνολογία.

Σ

υλλογιζόμενοι όλα αυτά, μπορούμε ασφαλώς να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η πιθανότητα να υπάρχουν αρχαίες υπερτεχνολογίες κάτω από την Ακρόπολη των Αθηνών είναι μεγάλη, αλλά ακόμα και να μην υπάρχουν πλέον, το ζήτημα πρέπει να ερευνηθεί και να μην θεωρείται ανάξιο σημασίας.

Α

υτό βέβαια ισχύει σε όλες τις περιστάσεις, ισχύει όμως ακόμα περισσότερο όταν μία ενδεχόμενη απόφαση του ελληνικού κράτους που σχετίζεται με τον ιερό βράχο της Ακροπόλεως και που μπορεί να επιφέρει σοβαρές συνέπειες πάει να ληφθεί βιαστικά και χωρίς σκέψη από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Οι ιερείς των Ελευσινίων Μυστηρίων, κατά την μύησή τους στα μυστικά των πανάρχαιων μυστηρίων – που φαίνεται εν τέλει να μην είναι άσχετα με την αρχαία υπερτεχνολογία της υπόγειας Αττικής – ορκίζονταν να μην αποκαλύψουν τίποτα και σε κανέναν για τα όσα θα έβλεπαν, θα άκουγαν ή θα μάθαιναν… Αυτό γινόταν γιατί οι ιερείς εύλογα φοβούνταν μην τυχόν και πέσουν τα «όπλα των θεών» σε λάθος χέρια. Και είχαν δίκιο! Ποιος θα φανταζόταν τι θα είχε γίνει στον κόσμο αν ο Χίτλερ ανακάλυπτε το 1941 την αρχαία υπερτεχνολογία που κρύβεται – καλά ευτυχώς – στην Αττική; Η Ιστορία θα είχε πάρει μία τελείως διαφορετική τροπή… Είναι άρα πάρα πολύ σοβαρό θέμα το ποιος μπορεί να έχει πρόσβαση στην αρχαία υπερτεχνολογία και η ευθύνη που προκύπτει από το θέμα αυτό και που κάποτε βάραινε τους ιερείς των αρχαίων θεών, πλέον βαραίνει τα κράτη που κρύβουν στην περιφέρειά τους αρχαίες υπερτεχνολογίας. Ένα από τα κράτη αυτά είναι και η Ελλάδα και η εκάστοτε ελληνική Κυβέρνηση, ανεξαρτήτως της ιδεολογίας ή της πολιτικής της γραμμής δεν πρέπει ούτε να παίζει με αυτά που δεν καταλαβαίνει, ούτε και να αφήνει ακατάλληλους ανθρώπους να το κάνουν.

Μ

ε αυτήν την σκέψη, όταν άκουσα πως βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου είπε σε εκπομπή γνωστού ραδιοφωνικού σταθμού ότι η Ελλάδα, προκειμένου να εξοφλήσει τους δανειστές της, θα πρέπει να νοικιάσει την Ακρόπολη και άλλους αρχαιολογικούς χώρους σε ιδιώτες (!), αναστατώθηκα και αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο. Εκτός από το γεγονός ότι με τα λόγια του αυτά ο εν λόγω βουλευτής εξευτέλισε την αξία της ελληνικής ιστορίας και έδωσε τροφή για ανθελληνικό χλευασμό σε διάφορες εφημερίδες του εξωτερικού, γελοιοποιώντας την Ελλάδα με ατιμωτικό τρόπο, έβαλε με την κίνησή του αυτή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ένα από τα ισχυρότερα χαρτιά του ελληνικού κράτους· ένα χαρτί που μπορεί να γίνει ως και όπλο πολέμου σε λάθος χέρια!

Η αρχαία υπερτεχνολογία του ελληνοατλαντικού
πολέμου, εφ όσον εξακολουθεί να υπάρχει κρυμμένη
σε κάποια σημεία του κόσμου, συνεχίζει να αποτελεί
μία τεράστια δύναμη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί
τόσο για δημιουργία, όσο και για καταστροφή.
Όποια κράτη λοιπόν κατέχουν στα εδάφη τους
αρχαίες υπερτεχνολογίες ΔΕΝ πρέπει σε καμία
περίπτωση να τις αφίσουν να πέσουν σε λάθος χέρια.
Διότι μία τεχνολογία ικανή να καταποντίσει ηπείρους
ολόκληρες, μπορεί να γίνει ένα τρομερό όπλο
στα χέρια κάποιων ανθρώπων...

Ρ

ωτώ λοιπόν τον εν λόγω βουλευτή: σκέφτηκε καλά αυτά του τα λόγια πριν τα ανακοινώσει δημοσίως μέσω του ραδιοφώνου; Αναλογίστηκε τους κινδύνους στους οποίους θέτει με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και τον κόσμο όλο; Ξέρει πόση δύναμη «νοικιάζει» στον κάθε πλούσιο ιδιώτη – αν τελικά το νοικιάσει σε ιδιώτη και όχι σε κράτος – δίνοντάς του ουσιαστικά ελεύθερη πρόσβαση στα απομεινάρια μιας τέτοιας τεχνολογίας που μπορεί να βυθίσει στις θάλασσας τα βάθη ολόκληρες ηπείρους; Αν όχι, τότε ας πάρει πίσω την πρότασή του αυτή πριν να είναι πια αργά…

Α

ν πάλι η ενοικίαση της Ακρόπολης πραγματοποιηθεί προς κάποιον πλούσιο ιδιώτη ή προς κάποιο οικονομικά ανεπτυγμένο κράτος, τότε οι κίνδυνοι από την λανθασμένη χρήση της αρχαίας υπερτεχνολογίας θα είναι τεράστιοι για όλους, ενδεχομένως ακόμα και για τον ιδιώτη ή το κράτος που θα την έχει στα χέρια του. Είναι λοιπόν χρέος του καθ’ ενός, σε περίπτωση που κάποιοι συνεχίσουν να προωθούν την ιδέα της ενοικίασης – ή χειρότερα της πώλησης – της Ακρόπολης – αλλά και των Δελφών και κάποιων άλλων αρχαιολογικών χώρων – προς οποιονδήποτε ενδέχεται να καταχραστεί τις αρχαίες υπερτεχνολογίες που κρύβονται εκεί, να μην το αφήσει να συμβεί. Κάθε άνθρωπος οφείλει να διαμαρτυρηθεί σε αυτήν την ενοικίαση διότι τα αποτελέσματά της μπορεί να τον πλήξουν άμεσα και καταστροφικά, οι Έλληνες όμως έχουν ακόμα μεγαλύτερο χρέος να αντιταχθούν με κάθε τρόπο σε αυτήν την κίνηση, διότι πρόκειται και για «ενοικίαση» της ίδιας της ελληνικής ιστορίας και της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς, εκτός από την ενοικίαση των αρχαίων ελληνικών υπερτεχνολογιών.

 

 

http://paraxenolibrary.blogspot.gr/2012/02/blog-post.html