Αυτοί κρατούν το χρέος της Ελλάδας
Η έκθεση της Barclays
Σε έρευνα-μελέτη που δημοσίευσε πριν από λίγες ημέρες η Barclays, σχετικά με τους κατόχους του ελληνικού χρέους, είχε καταλήξει ότι οι κυριότεροι εξ’ αυτών είναι συγκεκριμένοι και έχουν στην κατοχή τους την τεράστια πλειοψηφία κυρίως σε «πυκνότητα» (με το top 30 της λίστας να έχει το 70% +του συνόλου) του ελληνικού χρέους.
Στην έκθεση αυτή, οι αριθμοί είναι ενημερωμένοι στις περισσότερες περιπτώσεις μέχρι και το πρώτο τέταρτο (Q1 – Quarter 1) του 2011 και η λίστα είναι ονομαστική δίνοντας λεπτομέρειες για όλους τους κατόχους του χρέους.
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι πληροφορίες προέρχονται από τις γνωστοποιήσεις από τις ίδιες τις επιχειρήσεις (για τους κατόχους από τον ιδιωτικό τομέα, κυρίως τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες), ή και από επίσημα στοιχεία (για τη συμμετοχή του δημόσιου τομέα). Πρέπει να τονιστεί ότι τα δεδομένα - πληροφορίες ήταν στην διάθεση του κοινού για αρκετό χρονικό διάστημα, και έτσι δεν θα πρέπει να αποτελούν στοιχεία έκπληξης για τις χρηματοπιστωτικές αγορές, τους οργανισμούς αξιολόγησης και τους σχολιαστές.
Αυτό, φυσικά, προϋποθέτει, πως ο καθένας θα πρέπει να κάνει επιμέλεια των στοιχείων, και όχι μόνο να κατηγορούμε για το τέλος του κόσμου την αγορά CDS, διότι πρόκειται για ένα αρκτικόλεξο, που ακούγεται τρομακτικό σε όλους εκείνους που δεν έχουν καμία ιδέα για το πώς λειτουργεί πραγματικά.
Δείτε το επίμαχο έγγραφο-ντοκουμέντο:
Τι λένε λοιπόν τα δεδομένα;
Η υψηλή συγκέντρωση κατοχής του χρέους, καθώς και το είδος των οργανισμών που συμμετέχουν, δείχνουν ότι κάποιο είδος εθελοντικού rollover /τύπου πρωτοβουλία της Βιέννης, θα μπορούσε να έχει περισσότερη αφομοίωση από ό, τι θα περίμενε κανείς με την πρώτη ματιά. Έχοντας μια συμμετοχή των €25 δισ. σε μια τέτοια πρωτοβουλία (όπως έχει αναφερθεί στον Τύπο) για τα επόμενα τρία χρόνια φαίνεται εύλογη, κατά την άποψή μας.
Βεβαίως, οι Έλληνες κάτοχοι θα έχουν ένα φυσικό κίνητρο για μετακυλήσεις πάνω από το χρέος τους. Οι συντάξεις και τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης (που τα διαχειρίζεται η Τράπεζα της Ελλάδα) θα έμπαιναν σαφώς σε αυτήν την περίπτωση, παρά το ότι το χρέος θα ωριμάζει στα επόμενα χρόνια. Οι ελληνικές τράπεζες είναι πιθανό να έχουν ένα μείγμα από ληγμένα ομόλογα αλλά και μη στα χαρτοφυλάκιά τους, αλλά πρέπει να αναλογιστούμε ότι πιθανώς περισσότερο από το ένα τρίτο του χρέους, θα ωριμάσει κατά τα επόμενα χρόνια. Μια ανησυχία από την πλευρά των τραπεζών αφορά τη θέση της ΕΚΤ, ότι δηλαδή, δεν θα δεχτεί ελληνικά ασφάλιστρα αν δεν υπάρχει πλήρης εθελοντική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, μια στάση που μπορεί να προκαλέσει χρεοκοπία, και οι ελληνικές τράπεζες θα πρέπει επομένως να μειώσουν την συμμετοχή τους.
Θεωρητικά, ένας δυναμικός τρόπος να αποφευχθεί αυτό είναι η ΕΚΤ να ανακοινώσει κάποιο είδος διευκόλυνσης των τραπεζών μεσοπρόθεσμα, που θα καλύπτει τόσο τις ελληνικές, όσο και τις ιρλανδικές αλλά και κάποιες πορτογαλικές τράπεζες. Αυτό είναι κάτι που η ΕΚΤ «κρατάει ζεστό» για κάποιο χρονικό διάστημα, και συνδέεται κατά κάποιο τρόπο με την απόφαση για την πλήρη κατανομή στις πράξεις ανοικτής αγοράς. Μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια όσον αφορά τη διαθεσιμότητα της χρηματοδότησης της ΕΚΤ σε μέσο όρο σε αυτές τις τράπεζες (που θα έχουν παράσχει ή έχουν ήδη παράσχει μεσοπρόθεσμη ρευστότητα και σχέδια απομόχλευσης στην ΕΚΤ), και να είναι πιο ευέλικτη από την άποψη της ασφάλειας που δέχεται από τον «ενιαίο κατάλογο» που η ΕΚΤ χρησιμοποιεί για τις OMOs (Open Market Operations).
Τις τελευταίες εβδομάδες, μια σειρά από δηλώσεις και σημάδια δείχνουν ότι η ΕΚΤ μπορεί να πλησιάζει την απόφαση για αυτό, κάτι που θα μπορούσε ενδεχομένως να ανακοινωθεί το Σεπτέμβριο ή ακόμα και νωρίτερα (η απόφαση θα μπορούσε να προκληθεί από την υποβάθμιση της Ελλάδας από την S & P και των ελληνικών τραπεζών σε CCC πρόσφατα). Ανεξάρτητα, όμως, θα μπορούσε να εξακολουθεί να υπάρχει το πρόβλημα χρηματοδότησης ελληνικών ομολόγων από μη κατόχους, αν η ΕΚΤ ήταν να αποκλείσει τα GGBS από τον ενιαίο κατάλογο εξασφαλίσεων της (απίθανο εάν υπάρχει απλό Rollover).
Σε κάθε περίπτωση, οποιαδήποτε επιπλέον ζημία που προκλήθηκε στα (NPV) (Καθαρή Αξία) στις ελληνικές τράπεζες θα χρειαστεί νέα αύξηση κεφαλαίου των ιδρυμάτων αυτών. Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο της ΕΕ και του ΔΝΤ, 10 δις ευρώ έχουν «σημανθεί» για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Λαμβάνοντας υπόψη τις ασθενέστερες μακροοικονομικές επιδόσεις και την ταχύτερη αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων από την αναμενόμενη στο πλαίσιο του προγράμματος, τυχόν πρόσθετες ζημίες NPV (Καθαρής Αξίας) σχετίζονται με την δημόσια αναδιάταξη του χρέους σε χαμηλότερα από τα επιτόκια της αγοράς και θα απαιτήσει περίπου ένα προς ένα αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου στο πλαίσιο ενός νέου προγράμματος ΕΕ & ΔΝΤ.
Οι οίκοι αξιολόγησης δείχνουν μπερδεμένοι στο κατά πόσον ένα rollover θα αποτελούσε χρεοκοπία, μια επιλεκτική χρεοκοπία ή θα έχει περιορισμένη επιρροή. Ο πήχης, όμως, φαίνεται να είναι αρκετά υψηλά για να μην αποτελέσει χρεοκοπία με βάση τα δικά τους κριτήρια.
Ο ακριβής τρόπος για να συμμετάσχει ο ιδιωτικός τομέας και / ή να κάνει rollover ομολόγων είναι σαφώς στο επίκεντρο ενδιαφέροντος των Eurogroup στις επόμενες εβδομάδες: αυτό είναι προφανώς κάτι που, αν γίνει, πρέπει να γίνει σωστά και όχι βιαστικά, καθώς ένας μεγάλο αριθμός των ακούσιων συνεπειών θα μπορούσε να έχει δραματικές επιπτώσεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Από αυτή την άποψη, πιστεύουμε ότι διαφορετικές απόψεις μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών της ΕΕ σχετικά με την κατανομή των βαρών των ομολογιούχων είναι πιθανό να επιλυθούν μέσα στις επόμενες μέρες, με τη Γερμανία ενδεχομένως να κινηθεί προς την εθελοντική rollover που προτείνονται από άλλα μέλη της ΕΕ (και ότι η ΕΚΤ εμφανίζεται για την υποστήριξη), κατά πάσα πιθανότητα εκείνη που βασίζεται στις αρχές της πρωτοβουλίας της Βιέννης.
http://greeknation.blogspot.com/2011/07/blog-post_3461.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου