Θα χάσει τον έλεγχο η Fed το 2021; Το πιο σημαντικό γεγονός για τη νέα χρονιά είναι πιθανό η Fed να χάσει τον έλεγχο της σιδερένιας πυγμής στις αγορές.
Συντάχθηκε από τον Alasdair Macleod μέσω του GoldMoney.com,
Η πτωτική τάση του δολαρίου έχει ήδη καθιερωθεί έναντι άλλων νομισμάτων και εμπορευμάτων, οδηγώντας σε αυτό το αποτέλεσμα.
Τα γεγονότα το 2021 θα είναι συνέπεια ενός αναπτυσσόμενου υπερπληθωρισμού του δολαρίου. Οι ξένοι κάτοχοι δολαρίων και περιουσιακών στοιχείων σε δολάρια - σήμερα συνολικά 27,7 τρισεκατομμύρια δολάρια - είναι βέβαιο ότι θα αυξήσουν το ρυθμό μείωσης της έκθεσής τους.
Αυτή είναι μια πρωταρχική απειλή για την πολιτική της Fed να χρησιμοποιεί το QE για να διογκώνει συνεχώς περιουσιακά στοιχεία στο όνομα της προώθησης ενός αποτελέσματος πλούτου και της συνέχισης της χρηματοδότησης ενός ταχέως αυξανόμενου ελλείμματος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης με την καταστολή των επιτοκίων.
Οι φυσαλίδες θα εμφανιστούν, αφήνοντας τους επενδυτές εγκατεστημένους σε μια συνδυασμένη κατάρρευση νομισμάτων fiat, ομολόγων και αγορών μετοχών, οι οποίες θα μπορούσαν να αποδειχθούν πολύ γρήγορες. Το ερώτημα που απομένει είναι τι θα αντικαταστήσει τα καταρρέοντα νομίσματα fiat: περιορισμένα κρυπτογραφημένα λογιστικά βιβλία, όπως bitcoin, ή πολύτιμα μέταλλα, όπως ο χρυσός;
Σαφώς, όταν η σκόνη καθίσει, θα είναι χρυσός για κανέναν άλλο λόγο από ότι οι κεντρικές τράπεζες το κατέχουν ήδη στα αποθέματά τους και έχει ένα μακρύ ιστορικό επιτυχίας ως χρήματα στο παρελθόν.
Αυτό το άρθρο εξετάζει το οικονομικό και χρηματοοικονομικό υπόβαθρο του 2020 για πιθανές εξελίξεις το 2021 πριν καταλήξει στα συμπεράσματά του.
Εισαγωγή
Είναι και πάλι εκείνη τη στιγμή που σκεφτόμαστε τα πρόσφατα γεγονότα και τι μπορεί να είναι μπροστά μας το νέο έτος. Το 2020 κυριάρχησε από μια κάθοδο πριν από τον Μάρτιο σε μια οικονομική ύφεση, όταν ο δείκτης S & P500 έχασε το ένα τρίτο της αξίας του μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου, έως ότου η Fed μείωσε το επιτόκιο των κεφαλαίων της στο μηδέν στις 16 Μαρτίου και ακολούθησε μια δήλωση προθέσεων να επέκταση QE χωρίς όριο την επόμενη Δευτέρα.
Δημόσια, η αιτία για την πληθωριστική μεγαλοπρέπεια της Fed ήταν ο ιός covid-19 και οι κλειδαριές που προκάλεσε στην Ευρώπη και, στη συνέχεια, σε αναπτυσσόμενο βαθμό στην Αμερική. Όμως, αναφερόμενος σε γεγονότα, όπως η κρίση repo τον προηγούμενο Σεπτέμβριο, όταν το τραπεζικό σύστημα έλειψε από την ικανότητα του ισολογισμού και οι οικονομικές συνέπειες μιας αγοράς μετοχών φέρουν, αναρωτιέται κανείς. Η κρίση covid παρείχε κάλυψη για μια άνευ προηγουμένου νομισματική επέκταση που απαιτήθηκε για να σώσει την οικονομία από την κρίση της συρρίκνωσης των τραπεζικών πιστώσεων. Δούλεψε σαν γοητεία, όπως έδειξε το γράφημα στο Σχήμα 1.
Όλα ενεργοποίησαν τις ανακοινώσεις του Fed's March. Για λόγους απλότητας και σαφήνειας, έχω συμπεριλάβει χαλκό που αντιπροσωπεύουν εμπορεύματα και πρώτες ύλες, το S&P που αντιπροσωπεύει χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία μη σταθερού ενδιαφέροντος και χρυσό, που αντιπροσωπεύουν μη κυβερνητικά χρήματα.
Πριν από τις ανακοινώσεις της Fed τον Μάρτιο, η απόδοση και των τριών εκπροσώπων ήταν συνεπής με την πτώση των οικονομικών προοπτικών, με τον χρυσό να αυξάνεται ως αντιστάθμιση έναντι των οικονομικών επιπτώσεων. Μετά από αυτό το σημείο καμπής, οι συνέπειες του νομισματικού πληθωρισμού έγιναν το κυρίαρχο θέμα και ο σταθμισμένος δείκτης του δολαρίου μειώθηκε. Η επίδραση σε μια ευρύτερη λίστα περιουσιακών στοιχείων φαίνεται στο Σχήμα 2.
Γενικά, όταν οι τιμές των περισσότερων εμπορευμάτων και χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων εκτός από το σταθερό επιτόκιο αυξάνονται μαζί, μπορούμε να πούμε ότι αντικατοπτρίζουν την πτώση της αγοραστικής δύναμης των νομισμάτων στα οποία μετρώνται. Αυτό επιβεβαιώνεται από την απόδοση των αντικειμένων που αναφέρονται στον πίνακα κάτω από το κεφάλαιο χρημάτων σε σχέση με όλα τα άλλα. Το δολάριο έχει υποχωρήσει ακόμη και έναντι άλλων νομισμάτων, που αντικατοπτρίζεται στο σταθμισμένο δείκτη συναλλαγών και τη μέτρια άνοδο των άλλων νομισμάτων που αναφέρονται. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι από κοινού με το δολάριο, όλα τα εθνικά νομίσματα που αναφέρονται σημείωσαν αύξηση στις προμήθειές τους, αλλά η επίδραση ήταν μεγαλύτερη στο δολάριο. Ο πίνακας στο Σχήμα 3 μας δίνει μια ιδέα για την κλίμακα της στο πλαίσιο των ομοσπονδιακών οικονομικών των ΗΠΑ, και μπορεί να φανεί αυτό των πηγών χρηματοδότησης,
Το να αναγκαστείς να αυξήσεις περισσότερα μέσω του νομισματικού πληθωρισμού παρά με τη φορολογία σε ένα έτος είναι ατυχές, αλλά το να το κάνεις δύο χρόνια στο τρέξιμο ξεφεύγει από τον δρόμο προς τον υπερπληθωρισμό. Η εκτίμηση της CBO για το δημοσιονομικό έλλειμμα για την τρέχουσα οικονομική χρήση, η οποία έγινε στις αρχές Σεπτεμβρίου, ήταν ότι θα συρρικνωθεί στα 1,81 τρισεκατομμύρια δολάρια, σημαντικά χαμηλότερα από τα 3,311 τρισεκατομμύρια δολάρια για το οικονομικό 2020. Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι αυτή η εκτίμηση είναι υπερβολικά αισιόδοξη και θα χρειαστεί αναθεώρηση, πιθανότατα να είναι πολύ ή ακόμη μεγαλύτερο από το έλλειμμα του 2020. Και με τα φορολογικά έσοδα που εκτιμάται από την CBO να είναι ελαφρώς χαμηλότερα για το οικονομικό 2020, η QE αναμένεται να καταλήξει στη χρηματοδότηση ενός ακόμη μεγαλύτερου μέρους των κρατικών δαπανών.
Αυτό είναι απίθανο να είναι δύο. Το mainstream σχόλιο είχε αγοράσει την προπαγάνδα της Fed τον Μάρτιο, όταν η Fed υπονοούσε ότι η νομισματική της πολιτική ήταν απάντηση μόνο στο covid. Δεν ήταν τίποτα που το παγκόσμιο εμπόριο υποχώρησε μετά από δασμολογικούς πολέμους μεταξύ Αμερικής και Κίνας πριν από δύο χρόνια και ότι τα επιτόκια repo τον Σεπτέμβριο του 2019 μας ξαφνικά μας έλεγαν ότι τα τότε επικρατούμενα επιτόκια ήταν πολύ χαμηλά χωρίς να αυξηθεί δραματικά το κίνητρο repo. Και η κατάρρευση του δείκτη S&P 500 μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου άρχισε να παρακολουθεί με ακρίβεια την εμπειρία του Wall Street Crash του 1929.
Όσο περισσότερο το κοιτάζει, τόσο πιο πειστικό είναι ότι ο Covid κάλυπτε πολύ μεγαλύτερες ρωγμές στην οικονομία των ΗΠΑ και στο νομισματικό της σύστημα, και επομένως για την παγκόσμια οικονομία. Η αναφορά στο 1929 παραπάνω δεν γίνεται ελαφρά. Ο συνδυασμός μιας στροφής στον κύκλο του τραπεζικού δανεισμού και του περίφημου Smoot-Hawley Tariff Act είναι ένας νικητής των πρόσφατων γεγονότων. Η πιο σημαντική διαφορά είναι στα χρήματα: το 1929 οι τιμές μετρήθηκαν σε χρυσό μέσω του δολαρίου ως υποκατάστατο χρυσού. Σήμερα οι τιμές είναι σε ένα άπειρα αναπτυσσόμενο νόμισμα fiat που υποστηρίζεται μόνο από την πίστη στην κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Η κατανόηση του πιστωτικού κύκλου, οι επιβλαβείς επιπτώσεις των τιμολογίων του εμπορίου και οι οικονομικές διαφορές μεταξύ χρηστών και αβάσιμων χρημάτων αποτελούν προϋποθέσεις για όποιον προσπαθεί να καταλάβει τι είναι διαθέσιμο για το 2021. Δεν έχει νόημα να ακολουθούμε την πρακτική των μεσιτών στη λήψη συγκεκριμένων προβλέψεων, που είναι μια άσκοπη άσκηση. Το πιο σημαντικό είναι η κατανόηση των νομισματικών και οικονομικών δυνάμεων που αποτελούν το σκηνικό των αγορών το νέο έτος.
Ο πληθωρισμός των χρημάτων είναι το μόνο εργαλείο διαχείρισης της Fed
Ένα πράγμα πρέπει να δηλωθεί σαφώς, και αυτό είναι το πιο σημαντικό εργαλείο που διαθέτει η Fed είναι οικονομικά καταστροφικό - ο πληθωρισμός της προσφοράς χρήματος. Όσο φουσκώνει, τόσο περισσότερος πλούτος μεταφέρεται από την παραγωγική οικονομία στην κυβέρνηση. Όσο η Fed ενθαρρύνει επιτυχώς τις εμπορικές τράπεζες να επεκτείνουν τις τραπεζικές πιστώσεις, τόσο περισσότερος πλούτος μεταφέρεται από την ευρύτερη οικονομία στους εαυτούς τους και στους αγαπημένους τους πελάτες. Όσο περισσότερα χρήματα αραιώνονται αυξάνοντας την ποσότητά του, τόσο περισσότερος πλούτος μεταφέρεται από τους αποταμιευτές στους δανειολήπτες. Ωστόσο, όσοι κάνουν νομισματικές πολιτικές έχουν πείσει τον εαυτό τους ότι ο νομισματικός πληθωρισμός είναι δύναμη για το καλό. Αλλά τώρα που είναι σε εξέλιξη για μια ανεξέλεγκτη επιτάχυνση, ο νομισματικός πληθωρισμός θα είναι η υποκείμενη καταστροφική δύναμη που εκτίθεται το 2021.
Η Fed μπορεί επίσης να επηρεάσει τις εμπορικές τράπεζες σε σχέση με την επέκταση της τραπεζικής πίστωσης. Αυτό προσπαθεί να κάνει μέσω της καταστολής των επιτοκίων, αλλά εκτός από την εισαγωγή κανονισμών που έχουν ισχύ νόμου, οι εξουσίες της Fed ως προς αυτό είναι περιορισμένες. Και η διαχείριση των επιτοκίων είναι με λανθασμένη άποψη ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση του ποσοστού νομισματικού πληθωρισμού, το οποίο τα γεγονότα δείχνουν ότι επιτυγχάνουν μόνο σε περιορισμένο βαθμό.
Οι στόχοι του νομισματικού πληθωρισμού πρέπει επίσης να δηλώνονται με σαφήνεια, και αυτό είναι διπλό. Το πιο σημαντικό είναι να διασφαλιστεί ότι η κυβέρνηση χρηματοδοτείται πάντα. Η Fed δεν μπορεί να αποδείξει την ανεξαρτησία της λέγοντας στους πολιτικούς ότι θα πρέπει να βασίζονται σε εμπορικές τράπεζες για τη χρηματοδότηση ελλειμμάτων προϋπολογισμού και να αναλαμβάνουν τις πιθανότητές τους στο κόστος των τόκων. Ενώ θεωρητικά ανεξάρτητο, όπως και άλλες κεντρικές τράπεζες, η Fed πρέπει να κάνει την κυβέρνηση της υποβολής προσφορών και δεν έχει κανένα μέρος του καθορισμού του προϋπολογισμού - προϋπόθεση νομισματικού ελέγχου.
Η δευτερεύουσα αποστολή είναι να εξασφαλίσει την πλήρη απασχόληση σύμφωνα με έναν στόχο πληθωρισμού τιμών δύο%. Και σε αυτό, οι κυβερνητικοί στατιστικολόγοι έχουν καταστείλει τις στατιστικές, έτσι ώστε η Fed να έχει αρκετό περιθώριο για να αυξήσει την προσφορά χρήματος για τη χρηματοδότηση των δαπανών της κυβέρνησης χωρίς να καταστούν εμφανείς οι συνέπειες.
Οι αρμόδιοι για τη χάραξη πολιτικής γενικά είναι βέβαιοι ότι μπορούν να επεκτείνουν την προσφορά χρήματος για την επίτευξη αυτών των δύο στόχων. Παρά την περιστασιακή αναστάτωση, το έκαναν με αυξανόμενη εμπιστοσύνη από τη χρηματοδότηση της αμερικανικής οικονομίας στα μέσα της δεκαετίας του '80, λίγα χρόνια μετά την πρώτη αλλαγή των μεθόδων υπολογισμού των τιμών για σκοπούς αναπροσαρμογής, η αρχή ενός διαδικασία που επιτρέπει σήμερα για ένα πλήρως διαχειριζόμενο αποτέλεσμα. Τίποτα δεν φαίνεται πλέον να εμποδίζει την Fed να επεκτείνει την ποσότητα των χρημάτων το 2021.
Αυτή είναι αυταπάτη. Υπάρχουν πρώιμες ενδείξεις ότι υπάρχει σημαντικός κίνδυνος τόσο οι αγορές όσο και ο ευρύτερος πληθυσμός των ΗΠΑ αρχίζουν να κατανοούν τις συνέπειες μιας νομισματικής πολιτικής που έχει δεσμευτεί για απεριόριστη επέκταση. Η απόδειξη αυτού είναι στις αυξανόμενες τιμές που απεικονίζονται στο παραπάνω Σχήμα 2, ιδιαίτερα των κρυπτονομισμάτων, των οποίων η κοόρτη έχει μάθει το ζωτικό μάθημα των σχετικών ποσοστών νομισματικής επέκτασης και των συνεπειών τους στις τιμές.
Υπάρχει μια αυξανόμενη αίσθηση, ακόμη και μεταξύ των βασικών υποστηρικτών του ιδρύματος, ότι όσο οι πολιτικές της Fed συνεχίζονται στην τρέχουσα πορεία τους, το bitcoin θα πάει στο φεγγάρι. Σε μια συνέντευξη στο CNN, ο επικεφαλής στρατηγικός επενδύσεων της Morgan Stanley έκανε πρόσφατα την υπόθεση για το bitcoin ως αντιστάθμιση έναντι της εκτύπωσης χρημάτων. Δεν μπορείτε να αποκτήσετε περισσότερη εγκατάσταση από αυτό, εκτός από την Goldman Sachs. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Goldman απέρριψε το bitcoin ως πραγματικό περιουσιακό στοιχείο τον περασμένο Μάιο. Μέχρι τον Δεκέμβριο, αυτό άλλαξε σε bitcoin ως «αντιστάθμιση του πληθωρισμού λιανικής». Η JPMorgan επίσης αυξάνει το bitcoin.
Η ανάλυση σχολίων από αυτούς τους πυλώνες αποκαλύπτει ότι έχουν μάθει τις συνέπειες των νομισματικών πολιτικών για το bitcoin, αλλά όχι απαραίτητα για το δολάριο. Εάν κάποιος επρόκειτο να περιγράψει την κυρίαρχη άποψη με απλούς όρους, δεν έχει ακόμη κατανοήσει πλήρως τις επιπτώσεις μιας πληθωριστικής αντιστάθμισης, όχι ενάντια στην αύξηση των τιμών αγαθών και υπηρεσιών - τον κοινό μακροοικονομικό ορισμό του πληθωρισμού - αλλά ενάντια στον κλασικό ορισμό του πληθωρισμού η προσφορά χρήματος. Με την γενική κατανόηση να εξελίσσεται από την απόλυση της Goldman Sachs τον περασμένο Μάιο σε μια αυξανόμενη αποδοχή του bitcoin ως επενδυτικού περιουσιακού στοιχείου μόλις πρόσφατα, αυτή είναι μια τάση όχι μόνο στην τιμή του bitcoin και των σχεδόν υποκατάστατων του, αλλά και των ευρύτερων συνεπειών της υποτιμήσεως του νομίσματος.
Με τις προηγούμενες υπερπληθυσμούς, και όλα έχουν παρόμοια μη υποστηριζόμενα νομίσματα, η κατανόηση του κοινού από τις πληθωριστικές νομισματικές πολιτικές ανέκαθεν καθυστέρησε την πραγματικότητα, πιστεύοντας ότι μέχρι πολύ αργά στη διαδικασία υποτιμήσεων ότι τα χρήματα διατηρούν μια αντικειμενική αξία για τους σκοπούς των συναλλαγών. Το 2021 μπορούμε να περιμένουμε να δούμε μια διαφορά, με έναν μορφωμένο, τεχνολογικό και αναπτυσσόμενο κοόρτη να λέει σε όλους τι συμβαίνει στα χρήματά τους πριν από την τελική κρίση. Και δεν υπάρχει καμία απόδειξη τόσο ορατή όσο μια ταχέως αυξανόμενη τιμή bitcoin για στοιχεία ότι μια βιώσιμη αντιστάθμιση του πληθωρισμού είναι κεντρική για τη διατήρηση του πλούτου για τις μεσαίες τάξεις.
Αυτό δεν περιγράφει ένα αντίγραφο της κατάρρευσης του χαρτιού του 1919-23, το οποίο είναι το παράδειγμα που αναφέρεται ευρέως. Περιγράφουμε έναν συνδυασμό ενός κοινού που είναι πιθανό να ξυπνήσει πολύ πιο γρήγορα από ό, τι οι γερμανικές μεσαίες τάξεις για την καταστροφή του πλούτου τους, μαζί με μια σύγχρονη οικονομία με υψηλή χρηματοδότηση. Ενώ επί του παρόντος είναι βέβαιος για τον έλεγχό του στα χρήματα στην πληθωριστική του ανάπτυξη, αρκετά νωρίς το 2021 η Fed είναι πιθανό να δει την πολιτική της να τρέφεται. Εκτός από την ταχέως αυξανόμενη τιμή για το bitcoin που είναι δημόσια απόδειξη των συνεπειών των νομισματικών πολιτικών, υπάρχει αυξημένη πιθανότητα επανάληψης της συντριβής του 1929 στην τρέχουσα εποχή, καταργώντας εμπορικές τράπεζες και εταιρείες ζόμπι. Θα είναι το κεϋνσιανό πείραμα που αποτυγχάνει για τους ίδιους λόγους που απέτυχε η φούσκα του Μισισιπή του John Law και επειδή ο Keynes έγινε παγκόσμιος, θα είναι πιο δραματικό. Αυτό είναι πιθανό να είναι πιο κοντά στο σημάδι από τον υπερπληθωρισμό της Γερμανίας στις αρχές της δεκαετίας του 1920.
Ρύθμιση της σκηνής για κατάρρευση του δολαρίου
Για να χρηματοδοτήσει το έλλειμμα της κυβέρνησης, η Fed έχει καταστείλει τα επιτόκια. Άλλες κεντρικές τράπεζες έχουν επίσης καταστείλει τις δικές τους, στρεβλώνοντας τις αγορές ομολόγων τους πολύ περισσότερο από την Fed, ακόμη και στην έκταση της αγοράς κρατικών ομολόγων με αρνητικά επιτόκια. Η Fed δεν έχει φτάσει τόσο μακριά, αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι το κόστος χρηματοδότησης του δημόσιου χρέους αρχίζει τώρα να αυξάνεται. Το σχήμα 4 είναι η απόδοση του 10ετούς ομολόγου του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ.
Οι τεχνικοί αναλυτές θα αναγνωρίσουν τη σημασία ενός χρυσού σταυρού στο γράφημα. Είναι ένας από τους πιο αξιόπιστους δείκτες μιας αλλαγής της τάσης, που μας λέει να αναμένουμε υψηλότερες αποδόσεις στο μέλλον. Αρκετά ισχυρό από μόνο του, πρέπει επίσης να σημειώσουμε το εξαιρετικό επίπεδο ξένης ιδιοκτησίας σε δολάρια και χρηματοοικονομικών επενδύσεων σε δολάρια, ύψους 21,662 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε μακροπρόθεσμα χρεόγραφα και επιπλέον 6,003 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε βραχυπρόθεσμους τίτλους και τραπεζικές καταθέσεις, δίνοντας συνολικά 27,665 δισ. $. Αυτό είναι περίπου το 140% του ΑΕΠ των ΗΠΑ τόσο των περιουσιακών στοιχείων όσο και των καταθέσεων σε δολάρια που υπερβαίνουν τις αγορές σε δολάρια.
Βάζοντας τον εαυτό μας στα παπούτσια των ξένων κατόχων που βλέπουν τώρα τόσο την ανησυχητική τάση των αποδόσεων όσο και την πτώση του εμπορίου του δολαρίου σταθμισμένη από τον Μάρτιο (βλ. Τον πίνακα στο Σχήμα 2 παραπάνω), πρέπει να είναι όλο και πιο προφανές σε αυτούς ότι η κατοχή των δολαρίων σχεδόν εγγυάται θα χάσουν χρήματα. Και η αποζημίωση των τόκων για τα ομόλογα δεν είναι επαρκώς επαρκής για την αποζημίωσή τους για το άθροισμα των κινδύνων κατοχής ξένου νομίσματος, και δεδομένης της επιτάχυνσης του νομισματικού πληθωρισμού, της γενικής απώλειας κεφαλαιακών αξιών για προθεσμιακές καταθέσεις και ομολογιών σταθερού επιτοκίου. Επιπλέον, η ολοένα και πιο άμεση προοπτική του τελευταίου, που είναι η ιστορία που αφηγείται ο χρυσός σταυρός στο Σχήμα 4, είναι πιθανό να επιταχύνει τον ρυθμό των ξένων πωλήσεων των ομολόγων, οδηγώντας τις αποδόσεις υψηλότερες σε ένα σημείο όπου, σήμερα, θα αποζημιώνουν τους αλλοδαπούς κατόχους για μελλοντικές απώλειες αγοραστικής δύναμης. Αλλά αυτή είναι μία από τις περιπτώσεις όπου η αύξηση των αποδόσεων επιδεινώνει την κατάσταση για τα δημόσια οικονομικά και θα απαιτήσει επανεκτίμηση στην αγορά για ακόμη υψηλότερες αποδόσεις. Εν ολίγοις, οι ξένοι πωλητές δολαρίων θα αρχίσουν να οδηγούν τις προσδοκίες επιτοκίου, αναλαμβάνοντας αυτόν τον ρόλο από την Fed.
Η ψευδής ασφάλεια των αγορών μετοχών
Μια εικόνα σχετικά με τη σκέψη των κεντρικών τραπεζών σχετικά με τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία δόθηκε σε ένα έγγραφο που γράφτηκε για την τριμηνιαία επισκόπηση της Τράπεζας της Αγγλίας το πρώτο τρίμηνο του 2014, το οποίο περιείχε μια ενότητα σχετικά με τη λειτουργία της ποσοτικής χαλάρωσης. [vi] Η αρχική πρόθεση ήταν να δοθεί η ευκαιρία σε συνταξιοδοτικά ταμεία και ασφαλιστικές εταιρείες να πουλήσουν κρατικούς τίτλους χαμηλής απόδοσης στην κεντρική τράπεζα μέσω των εμπορικών τραπεζών. Στη συνέχεια θα μπορούσαν να επενδύσουν σε τίτλους υψηλότερης απόδοσης, όπως εταιρικό χρέος και μετοχές. Αυτό ήταν το σχέδιο, και αναμφίβολα τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά ταμεία παίζουν αυτό το παιχνίδι σε κάποιο βαθμό ακόμη και σήμερα.
Από το 2014, η QE αποτελεί κυρίαρχο χαρακτηριστικό της νομισματικής πολιτικής και έχει γίνει όλο και περισσότερο το μέσο ενίσχυσης των τραπεζικών αποθεματικών που διατηρούνται στη Fed χωρίς τη μετάβαση σε επενδυτικά ιδρύματα. Παρ 'όλα αυτά, έχουμε μια εξήγηση για το γιατί οι αγορές μετοχών συνεχίζουν να αυξάνονται: Η QE είναι μια επίσημη πολιτική για τις κεντρικές τράπεζες να διογκώνουν τις αγορές μετοχών προκειμένου να δημιουργήσουν ένα αποτέλεσμα πλούτου - αυτό δηλώνεται ανοιχτά στο έγγραφο της BoE. Πιθανώς, η Fed είναι πεπεισμένη ότι μια χειραγώγηση της αγοράς μετοχών μπορεί να συνεχίσει να χειραγωγείται μέσω της QE, απορρίπτοντας την πιθανότητα αποτυχίας της πολιτικής. Το φάντασμα του Τζον Λόου, που είδε τα λεφτά του και τα μετοχικά του φούσκα να εκραγούν πριν από τριακόσια χρόνια σε εντυπωσιακά παρόμοιες συνθήκες, δεν έχει δώσει μέχρι τώρα στα μέλη της FOMC άϋπνες νύχτες.
Το μάθημα του John Law είναι ότι οι ρωγμές θα αρχίσουν να εμφανίζονται, οδηγώντας στην κατάρρευση του νομίσματος fiat και της φούσκας των μετοχών. Αρχικά, η απόρριψη του δολαρίου και των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων θα έχει να κάνει περισσότερο με τα ομόλογα σταθερού επιτοκίου παρά μετοχές. Όμως, η επίδραση της αύξησης των αποδόσεων των ομολόγων στις επενδύσεις χαρτοφυλακίου ξένου ιδιωτικού τομέα σε μετοχές ύψους 8.600 δισ. Δολαρίων θα είναι να υπονομεύσει τις υποθέσεις αποτίμησης. Όταν η τάση της αύξησης των αποδόσεων του Δημοσίου και η προοπτική περαιτέρω πτώσης της συναλλαγματικής ισοτιμίας του δολαρίου, οι μετοχές είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν ένα φράγμα ξένης εκκαθάρισης, πιθανό να συμπίπτει με την εκκαθάριση από εγχώριους επενδυτές. Και που οδηγούν τους εγχώριους επενδυτές από μετοχές θα είναι τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά ταμεία που πούλησαν τα ομόλογα χαμηλής απόδοσης στην Fed μέσω των τραπεζιτών τους.
Οι αποτιμήσεις των μετοχών σε σχέση με μια κεντρική οδό που πλήττεται από covid είναι ήδη εκτεταμένες και είναι ευάλωτες σε αυξανόμενες χρεοκοπίες από διαταραχές της αλυσίδας εφοδιασμού και αφερεγγυότητες σε τομείς υπηρεσιών, προβλήματα που είναι βέβαιο ότι θα αυξηθούν τους επόμενους μήνες. Ο συνδυασμός ξένων δολαρίων που επενδύονται επί του παρόντος σε μετοχές, είναι εγγενώς πτητικός επειδή οι αποδόσεις τους αποτιμώνται σε άλλα νομίσματα και δεν είναι οι βασικές επενδύσεις χαρτοφυλακίου τους και μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση για τους εγχώριους επενδυτές ότι οι αποδόσεις σταθερού επιτοκίου αυξάνονται και υπονομεύουν τις αποτιμήσεις των μετοχών, είναι αναδύεται σε μια τέλεια καταιγίδα.
Μια προσδοκία για σύσφιξη των ισοβαρικών είναι στα χαρτιά, και οι προϊστάμενοι επενδυτές θα ξεπεράσουν τις πόρτες, ίσως στις αρχές του νέου έτους μετά το τέλος του εποχιακού ράλι. Στη συνέχεια, η Fed θα βρεθεί αντιμέτωπη με την ίδια κατάσταση που αντιμετώπιζε ο John Law στη Γαλλία στις αρχές του 1720, όταν η διατήρηση των τιμών των περιουσιακών στοιχείων με εκτύπωση χρημάτων άρχισε να αποτυγχάνει, λαμβάνοντας και τις δύο αξίες του ενεργητικού (κυρίως την επιχείρηση του Μισισιπή και την τράπεζά του) και το χαρτί νόμισμα σε ανάλυση. Το νόμισμα έγινε άχρηστο στα συνάλλαγμα στο Λονδίνο και το Άμστερνταμ σε λιγότερο από εννέα μήνες, ενώ η αξία της επιχείρησης που μετρήθηκε σε σχεδόν άχρηστα χαρτονομίσματα μειώθηκε επίσης κατά περισσότερο από 80%.
Οι ομοιότητες μεταξύ τότε και τώρα είναι αδύνατο να αγνοηθούν. Αντί να ψάχνετε για διαφορές, είναι πολύ καλύτερο να μάθετε τα διδάγματα του τι συμβαίνει όταν ένα μονοπωλιακό κράτος χάνει τον έλεγχο των αγορών, μια κατάσταση που απειλεί όλο και περισσότερο σήμερα. Όχι μόνο η αξία των χρηματοοικονομικών τίτλων καταρρέει, αλλά και το νόμισμα καταρρέει. Αυτό είναι μακράν το πιο σημαντικό μήνυμα για την αμερικανική οικονομία και τις χρηματοπιστωτικές αγορές. Και με το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, άλλα μεγάλα νομίσματα αντιμετωπίζουν παρόμοια αποτελέσματα.
Για αυτόν τον λόγο, είναι λάθος να πιστεύουμε ότι το μέλλον του δολαρίου είναι απλώς θέμα του σταθμισμένου δείκτη του. Με άλλα νομίσματα που αντιμετωπίζουν απώλειες από την αγοραστική τους δύναμη, η σημασία των υπέρβαρων δολαρίων σε ξένα χέρια είναι μόνο ένα αρχικό αποτέλεσμα. Άλλοι θα ακολουθήσουν, τροποποιημένοι από τα εθνικά προβλήματα που χαρακτηρίζουν κάθε νόμισμα. Η κατάρρευση των τιμών σταθερού επιτοκίου και ιδίων κεφαλαίων γίνεται ένα παγκόσμιο φαινόμενο που τους οδηγεί σε όλους.
Σήμερα, αυτοί οι κίνδυνοι βρίσκονται στα πρώτα στάδια της αναγνώρισης, με τις αποδόσεις σταθερού επιτοκίου στα δολάρια να αρχίζουν να αυξάνονται και οι επενδυτές να σκέφτονται πού να επενδύσουν προκειμένου να μειώσουν την κατοχή των πλεονασματικών δολαρίων. Ωστόσο, δεν έχουν ακόμη κατανοήσει συλλογικά τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται για μια πραγματική αντιστάθμιση έναντι ενός νομίσματος που καταρρέει. Δεν βρίσκονται σε ένα ευρύ φάσμα μετοχών. Το στήριγμα για αυτούς θα καταστραφεί από την κατάρρευση του νομίσματος, όπως έδειξε σαφώς το επεισόδιο του John Law. Στις σύγχρονες αγορές, εταιρείες ζόμπι γεμάτες κακές επενδύσεις θα πάνε στον τοίχο. Για να επιβιώσουν, επιχειρήσεις που δεν ανήκουν στην κατηγορία ζόμπι θα αναγκαστούν να μειώσουν σημαντικά το μέγεθος. Όταν αυτοί οι παράγοντες γίνουν πιο προφανείς, τα χαρτοφυλάκια που επενδύονται σε διαφορετικές μετοχές θα αποδειχθούν η χειρότερη μορφή διατήρησης του πλούτου.
Αντιστάθμιση κατάρρευσης δολαρίου
Έχουμε αποδείξει ότι η άνοδος των επιτοκίων και ο αυξανόμενος ρυθμός πτωχεύσεων που σχετίζονται με covid το νέο έτος θα αποτελέσουν το υπόβαθρο αποτίμησης των χρηματοοικονομικών κινητών αξιών, καθιστώντας ένα ευρείας βάσης χαρτοφυλάκιό τους καταστροφικό για τους σκοπούς της διατήρησης του πλούτου σε αυτό που μετατρέπεται να είναι μια εποχή νομισματικού υπερπληθωρισμού. Αυτό δεν σημαίνει ότι ορισμένες μετοχές δεν θα έχουν καλή απόδοση σε ονομαστικούς όρους, μετρούμενες από την υποτίμηση των νομισμάτων. Αλλά επειδή οι σύγχρονες χρηματοοικονομικές οικονομίες βασίζονται στην άμμο των εταιρειών ζόμπι, η εξάλειψη αυτού του συσσωρευμένου νεκρού ξύλου είναι πιθανότατα ένα από τα πρώτα εμπόδια που πρέπει να αντιμετωπίσει το νέο έτος.
Αντί να αναζητούν καταφύγιο σε ρυθμιζόμενες επενδύσεις, θα πρέπει να αναζητηθούν με χρηστά χρήματα - τα χρήματα που θα αντικαταστήσουν τελικά το μη υποστηριζόμενο fiat Σε ένα προηγούμενο άρθρο για το Goldmoney, Η ψυχολογία του χρήματος , ανέλυσα τι είναι πιθανό να είναι αυτά τα χρήματα. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι μετά από μια απροσδιόριστη περίοδο, οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες θα αναγκαστούν να αλλάξουν το καθεστώς των νομισμάτων τους σε υποκατάστατα χρυσού, επειδή τα αποθέματα χρυσού είναι το μόνο περιουσιακό στοιχείο που διαθέτουν για να υποστηρίξουν μια πιο υγιή μορφή χρημάτων από την άπειρη επέκταση του fiat.
Σε αυτήν την περίπτωση, γνωρίζουμε πώς θα αντικατασταθούν τελικά τα νομίσματα fiat. Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν, ιδίως η καταστροφή των πεποιθήσεων του ιδρύματος ότι μια κυβέρνηση μπορεί να διαχειριστεί τα οικονομικά αποτελέσματα καλύτερα από τα άτομα που απομένουν για να επιδιώξουν τους δικούς τους οικονομικούς στόχους. Απαιτεί να απορριφθεί η μακροοικονομική και να αντικατασταθεί από τις πολιτικές laissez faire που προέκυψαν από το σχολείο του Μάντσεστερ για την καταπολέμηση των νόμων καλαμποκιού και άλλων δασμών στη Βρετανία του 19ου αιώνα. Αλλά ως πρώτο βήμα δεν θα υπάρξει εναλλακτική λύση για να σταματήσει η κατάρρευση του δολαρίου και άλλων σημαντικών νομισμάτων υποστηρίζοντάς τα αξιόπιστα με χρυσό - τα μαθήματα μπορεί να έρθουν αργότερα.
Είναι πολύ νωρίς για να κάνουμε εικασίες σχετικά με το χρόνο και τη διάρκεια αυτών των γεγονότων. Αλλά όπως σημειώνεται σε αυτό το άρθρο, το μάθημα από το επεισόδιο John Law είναι η κατάρρευση των σημερινών νομισμάτων και οι χρηματοοικονομικοί τίτλοι θα μπορούσαν να συμβούν εξαιρετικά γρήγορα. Όταν συμβαίνει αυτό, θα υπάρξει σύγχυση πιθανότατα να οδηγήσει τόσο τις τιμές κρυπτογράφησης όσο και τις τιμές πολύτιμων μετάλλων σημαντικά υψηλότερες μετρούμενες σε κατάρρευση του fiat. Ένα δεύτερο στάδιο θα είναι η συζήτηση σχετικά με το εάν το bitcoin ή ο χρυσός κληρονομεί το κενό που άφησαν τα νομίσματα fiat, καθώς ένας ευρύτερος πληθυσμός, απορρίπτοντας το fiat, κάνει την επιλογή του.
Αλλά για να υποθέσουμε, όπως κάνουν οι hodlers bitcoin, ότι οι κυβερνήσεις δεν θα έχουν λόγο στο θέμα είναι ένα αφελές λάθος. Τα κράτη δεν έχουν bitcoin, αλλά έχουν χρυσό. Ο χρυσός είναι η τελευταία τους λύση και εκεί θα καταλήξει. Και ο χρυσός ως χρήμα έχει την εγγενή ευελιξία για μια επιτυχημένη μορφή χρήματος, όπως αποδείχθηκε πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
συμπέρασμα
Οι ομοιότητες της σημερινής οικονομικής κατάστασης με αυτήν της John Law's France πριν από σχεδόν τριακόσια χρόνια είναι πολύ εντυπωσιακές για να τις αγνοήσουμε, δείχνοντας έντονα ένα παρόμοιο αποτέλεσμα. Αυτό έγινε το υπόβαθρο για την αξιολόγηση των νομισματικών και χρηματοοικονομικών αποτελεσμάτων το 2021. Όσον αφορά τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία, πρέπει να σημειωθούν τα ακόλουθα σημεία:
Μέχρι το τέλος του 2021, θα μπορούσαμε να δούμε το τέλος των νομισμάτων fiat. Το πιο πιθανό αποτέλεσμα είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες θα αναγκαστούν να μετατρέψουν τα νομίσματά τους σε αξιόπιστα υποκατάστατα χρυσού. Χωρίς αμφιβολία, πολλές κεντρικές τράπεζες δεν θα το πράξουν επειδή διαθέτουν λίγο ή καθόλου χρυσό χωρίς επιβάρυνση από δάνεια και χρηματοδοτικές μισθώσεις. Άλλοι, όπως η Fed, κατέχουν μόνο χρυσό χαρτονομίσμα από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, το οποίο για γεωπολιτικούς λόγους είναι πιθανότατα να είναι εξαιρετικά απρόθυμο να χαλαρώσει την ηγεμονική του δύναμη έναντι άλλων εθνών αποδεχόμενος τον χρυσό να αντικαθιστά το δολάριο ως το προεπιλεγμένο νόμισμα του κόσμου.
Η Fed σχεδόν σίγουρα θα χάσει τον έλεγχο των χρηματοπιστωτικών αγορών καθώς αναγκάζεται να υπερπληρώσει το δολάριο. Οι αλλοδαποί θα πετάξουν το δολάριο, τις σταθερές συμμετοχές και τα ίδια κεφάλαια, μειώνοντας την έκθεσή τους 27,7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε επίπεδο ρευστότητας που σχετίζεται στενότερα με τις προοπτικές συναλλαγών τους.
Οι μετοχές ανεβαίνουν από την Fed μέσω της QE σε ακραίες αποτιμήσεις, μια πολιτική που έχει χαθεί όταν τα επιτόκια αναγκάζονται να αυξηθούν. Θα οδηγήσει σχεδόν σίγουρα σε μια φαύλη αγορά αρκούδας στις γραμμές 1929-32, με την εξαίρεση ότι οι τιμές των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων μετρώνται σε καταρρέουσα τιμή αντί για δολάρια που υποστηρίζονται από χρυσό.
Αυτό αφήνει το πεδίο σε κορυφαία cryptos (ιδιαίτερα bitcoin) και πολύτιμα μέταλλα. Μετά από μια απροσδιόριστη χρονική περίοδο, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ο χρυσός θα γίνει το χρήμα για την αντικατάσταση του fiat, επειδή ο νομισματικός χρυσός ανήκει ήδη στις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τους τράπεζες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου