ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΟΥ Bohemian Grove, ΛΕΣΧΗ Bilderberg, Ηνωμένα Έθνη.
Στις ταινίες Watergate, ο Πρόεδρος Richard M. Nixon, μέλος του Bohemian Club που ξεκίνησε το 1953, είπε για τη μυστική ομάδα: «Το Bohemian Grove, στο οποίο παρακολουθώ κατά καιρούς - οι Ανατολικοί και οι άλλοι έρχονται εκεί - αλλά είναι το πιο φανταχτερό πράγμα που θα μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε. ότι το πλήθος του Σαν Φρανσίσκο που πηγαίνει εκεί, είναι απίστευτο! Θέλω να πω ότι δεν θα σφίξω με κανέναν από το Σαν Φρανσίσκο. " Ο Νίξον δήλωσε επίσης στα απομνημονεύματά του του 1978: «Αν ήθελα να επιλέξω την ομιλία που μου έδωσε τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση και ικανοποίηση στην πολιτική μου καριέρα, θα ήταν η ομιλία μου στο Lakeside στο Bohemian Grove τον Ιούλιο του 1967. Επειδή αυτή η ομιλία παραδοσιακά ήταν εκτός ηχογραφήθηκε ότι δεν έλαβε δημοσιότητα εκείνη τη στιγμή. Αλλά με πολλούς σημαντικούς τρόπους σηματοδότησε το πρώτο ορόσημο στο δρόμο μου προς την προεδρία. "
- Το Bohemian Grove ξεκινά το 2011 για το Elite Illuminati Retreat με Προέδρους, CEOs και σατανικές τελετές, [TruthQuakeNews 2 Ιουνίου 2011]
Δύο μελλοντικοί πρόεδροι των ΗΠΑ, ο Ρόναλντ Ρέιγκαν και ο Ρίτσαρντ Νίξον, φωτογραφίζονται με τον Χάρβεϊ Χάνκοκ (όρθιοι) και άλλους στο Bohemian Grove το καλοκαίρι του 1967. (Εθνικό Εργαστήριο Ernest Orlando Lawrence Berkeley.)
Bohemian Grove: Εκεί που συναντιέται η Ελίτ για να ..φαει (και να συνωμοτησει)
(Του Bob Adelmann, New American 15 Ιουλίου 2011)
Η Debra Saunders παραπονέθηκε ότι, επειδή είναι γυναίκα, δεν είχε προσκληθεί στην επερχόμενη συνάντηση του Bohemian Club που ξεκινά αυτή την Πέμπτη στο κέντρο υποχώρησης Bohemian Grove, μια ώρα με το αυτοκίνητο βόρεια του Σαν Φρανσίσκο. Ακόμα κι αν ήταν άντρας, πιθανότατα θα εξακολουθούσε να μην καλείται καθώς δεν είναι μέλος της «ελίτ». Ιδρύθηκε αμέσως μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο από τον Χένρι «Χάρι» Έντουαρντς ως ιδιωτικό στρατόπεδο όπου οι μποέμ - καλλιτέχνες και συγγραφείς - μπορούσαν να πάνε για να χαλαρώσουν και να ανακάμψουν από τις δυσκολίες του εργασιακού κόσμου, με την πάροδο του χρόνου η ιδιότητα του συλλόγου εξελίχθηκε για να συμπεριλάβει πλούσιο και ισχυρό, το οποίο τώρα αριθμεί πάνω από 2.400 μέλη.
Το απόρρητο που επιβλήθηκε σχετικά με τις ετήσιες συναντήσεις οδήγησε πολλούς να εικάζουν ως προς τους σκοπούς και τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει ένα τέτοιο συνέδριο στις υποθέσεις του έθνους, ειδικά όταν οι λίστες μελών περιλάμβαναν κάθε Ρεπουμπλικανό Πρόεδρο από το 1923 (και ορισμένους Δημοκρατικούς), πολλούς αξιωματούχους του υπουργικού συμβουλίου και διευθύνοντες συμβούλους μεγάλων εταιρειών, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Οι στρατιωτικοί εργολάβοι, οι εταιρείες πετρελαίου, οι τράπεζες (συμπεριλαμβανομένης της Ομοσπονδιακής Τράπεζας) και τα εθνικά μέσα ενημέρωσης έχουν υψηλόβαθμους αξιωματούχους είτε ως μέλη είτε ως προσκεκλημένοι.
Παρά το σύνθημα του συλλόγου: «Weaving Spiders Come Not Here», έχουν γίνει πολλές επιχειρήσεις, τόσο οικονομικές όσο και πολιτικές. Όπως σημειώνεται στη διατριβή του Peter Phillips για το διδακτορικό του στη φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Ντέιβις, «Το Bohemian Grove υπήρξε εδώ και καιρό ένα πολιτικό σημείο δικτύωσης για τους Ρεπουμπλικάνους… μαζί με σημαντικό αριθμό μελών του υπουργικού συμβουλίου και αξιωματούχων του Λευκού Οίκου. [Dwight] Ο Eisenhower έδωσε μια πρωταρχική πολιτική ομιλία στο Grove το 1950, θέτοντας τον εαυτό του στο δρόμο προς την προεδρία. " Επιπλέον, σημείωσε, Ο προεδρικός ελπιδοφόρος Nelson Rockefeller πέταξε στο Grove [για να δώσει] Lakeside Chat το 1963 και ο [Richard] Nixon και [Ronald] Reagan κάθισαν ανεπίσημα στο Grove το 1967 για να εργαστούν μια πολιτική συμφωνία όπου ο Ρέιγκαν έπρεπε να τρέξει μόνο [για τον Πρόεδρο] αν ο Νίξον «χαλάρωσε».
Το Grove έγινε διάσημο όταν διέρρευσε μια λέξη για μια συνάντηση του Μανχάταν που πραγματοποιήθηκε εκεί τον Σεπτέμβριο του 1942, η οποία οδήγησε στη συνέχεια στην ανάπτυξη της ατομικής βόμβας. Στη συνάντηση συμμετείχαν αρκετοί ανώτεροι στρατιωτικοί αξιωματούχοι, ο πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, και εκπρόσωποι της Standard Oil and General Electric. Στα απομνημονεύματά του, ο Richard Nixon ενίσχυσε τη σημασία της συμμετοχής του στο Bohemian Club: Αν επρόκειτο να επιλέξω την ομιλία που μου έδωσε τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση και ικανοποίηση στην πολιτική μου καριέρα, θα ήταν η ομιλία μου στη λίμνη στο Bohemian Grove τον Ιούλιο του 1967.
Επειδή αυτή η ομιλία παραδοσιακά ήταν εκτός καταγραφής, δεν έλαβε καμία δημοσιότητα στο χρόνος. Αλλά με πολλούς σημαντικούς τρόπους σηματοδότησε το πρώτο ορόσημο στο δρόμο μου προς την προεδρία. Ήταν μια συναισθηματική ανάθεση για μένα και επίσης μια απαράμιλλη ευκαιρία να φτάσω σε μερικούς από τους πιο σημαντικούς και επιδραστικούς άντρες…
Ο Gerald Ford απολάμβανε τη δύναμη, το κύρος και την επιρροή των Βοημίων όταν η προεδρία του Νίξον φλεγόταν. Προσκλήθηκε να παρευρεθεί στο κλαμπ από το μέλος του κλαμπ, Leonard Firestone της Firestone Tire and Rubber Company. Όπως ηχογράφησε ο Phillips, η Firestone ζήτησε από το μέλος, Loyall McLaren, να παρουσιάσει τη Ford σε όσο το δυνατόν περισσότερα μέλη.
Είπε ο McLaren: Είχα ένα τηλεφώνημα από τον Leonard Firestone, ο οποίος φιλοξένησε τον κ. Φορντ στο στρατόπεδο του, και ήθελε να μάθει για να ολοκληρώσει το πράγμα, για να του δώσει μια ενδιαφέρουσα στιγμή και να του επιτρέψει να συναντήσει όσα άτομα, χρήσιμα άτομα, όσο το δυνατόν. Έτσι σκέφτηκα ότι το πράγμα που πρέπει να κάνω ήταν να κάνω μερικά μικρά πάρτι σε δύο ή τρία από τα διαφορετικά στρατόπεδα. Παρατηρήθηκε ο Phillips, «Αυτή είναι μια σημαντική αποκάλυψη για το πώς συμβαίνει η πολιτική δικτύωση στο Grove. Η Ford μπόρεσε να συναντήσει περίπου 150 κορυφαίους εταιρικούς ηγέτες της Ρεπουμπλικανίας σε διάστημα δύο ημερών. " Ο Φίλιπς επεσήμανε επίσης την «ελίτ» νοοτροπία των μελών του Bohemian Club σημειώνοντας ένα άλλο Lakeside Chat που δόθηκε τον Ιούνιο του 1994, από καθηγητή πολιτικών επιστημών από το U.C. Μπέρκλεϊ: "Η συνομιλία είχε τον τίτλο" Βίαια αδυναμία ", η οποία επικεντρώθηκε στο πώς η αύξηση της βίας στην κοινωνία εξασθενεί τους κοινωνικούς μας θεσμούς." Ο ομιλητής ισχυρίστηκε ότι για να αποφευχθεί η περαιτέρω επιδείνωση, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι «οι ελίτ που βασίζονται στην αξία και την ικανότητα είναι σημαντικές για την κοινωνία». «Κάθε ελίτ που αποτυγχάνει να ορίσει τον εαυτό της θα αποτύχει να επιβιώσει ... Χρειαζόμαστε όρια και τιμές καθορισμένες και ξεκάθαρες! Χρειαζόμαστε μια αμερικανική εξωτερική πολιτική… και έναν Πρόεδρο που κατανοεί την εξωτερική πολιτική. "
[Ο ομιλητής] κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στις «ακατάλληλες» μάζες να εφαρμόσουν πολιτική, αλλά ότι οι ελίτ πρέπει να ορίσουν αξίες που μπορούν να μεταφραστούν σε «πρότυπα εξουσίας». Αυτή η ομιλία δόθηκε δυναμικά και έγινε δεκτή με ενθουσιασμό, διαρκή χαιρετισμό από τα περισσότερα μέλη… Από την αντίδραση των Βοημίων στη συνομιλία, ήταν προφανές ότι ο όρος ελίτ είναι αυτοπροσδιορισμός για πολλά μέλη του Ομίλου και ότι λόγω αυτής της ταυτότητας αισθάνονται ότι έχουν υποχρέωση και δικαίωμα να καθορίσουν τις πολιτικές πολιτικές και την κατεύθυνση για την Αμερική.
Σε μια άλλη αξιοσημείωτη εικόνα για τη δύναμη και την επιρροή των μελών του Bohemian Club, ο Phillips αποκάλυψε πόσο στενά ήταν αυτά τα μέλη κατά τη διάρκεια ιστορικών στιγμών μεγάλης εισαγωγής στην Αμερική: Ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά γεγονότα στα οποία το πολιτικό δίκτυο της Βοημίας έπαιξε σημαντικό ρόλο ήταν η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών [που πραγματοποιήθηκε από] 25 Απριλίου έως 26 Ιουνίου 1945 στο Σαν Φρανσίσκο.
Αυτή ήταν η αρχική συνάντηση σχηματισμού για τα Ηνωμένα Έθνη, με εκπροσώπους από πενήντα έθνη. Δεξιώσεις για εκπροσώπους της UNCIO και βασικοί αξιωματούχοι πραγματοποιήθηκαν στο Bohemian Club στις 17 Μαΐου, 29 Μαΐου, 4 Ιουνίου και 5 Ιουνίου.
Προς το τέλος της διάσκεψης του Ηνωμένου Βασιλείου, το Club προσκάλεσε όλους τους εκπροσώπους σε ένα πρόγραμμα στο Grove… Ο Σύλλογος και τα μέλη του ήταν σημαντικοί παίκτες στη φιλοξενία εκπροσώπων του ΟΗΕ Αυτή η συμμετοχή ήταν αλληλένδετη στενά με τον στρατό των ΗΠΑ και μια συγκεκριμένη περίπτωση όπου τα κοινωνικά όρια της Βοημίας επεκτάθηκαν επίσημα στην πολιτική αρένα. Η επιρροή του Bohemian Club επισκιάζεται συχνά από τις μηχανορραφίες της συνάντησης Bilderberg που πραγματοποιήθηκε μόλις τον Ιούνιο στο St. Moritz της Ελβετίας, η οποία για όλες τις προθέσεις και σκοπούς είναι μια διεθνής εκδοχή του Bohemian Club.
Όπως έγραψε ο Anthony Wile για το Daily Bell: Ο αντίκτυπος που έχει το Bohemian Club στη σύγχρονη παγκόσμια οικονομία και στην πρόσφατη παγκόσμια ιστορία δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί… Η πραγματική αλήθεια για μυστικούς οργανισμούς όπως το Bohemian Club είναι ότι τα μέλη είναι εξέχουσες διεθνείς προσωπικότητες…
Η γενική ιδέα είναι γεγονότα που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο συχνά υποκινούνται από άτυπες συμφωνίες και συζητήσεις κατά τη διάρκεια αυτής της εκδήλωσης δύο εβδομάδων στο δάσος redwood της Καλιφόρνιας. Αν και κανείς δεν ξέρει ακριβώς ποιος είναι πίσω από αυτά τα ετήσια γεγονότα, υπάρχουν υποψίες ότι αυτές οι απίθανα πλούσιες τραπεζικές οικογένειες που βρίσκονται στην Πόλη του Λονδίνου χρησιμοποιούν αυτές τις υποθέσεις για να ενημερώσουν τους συνεργάτες τους για την ετήσια ημερήσια διάταξη.
Το αποτέλεσμα φαίνεται να υποστηρίζει και να ενισχύει την παγκόσμια διακυβέρνηση. Ένα από τα θαύματα του Διαδικτύου είναι ότι αργά, σίγουρα, το απολυμαντικό φως της ημέρας αρχίζει να λάμπει στις σκοτεινές γωνίες αυτών των μυστικών οργανώσεων, και με μια τέτοια έκθεση έρχεται αυξανόμενη πίεση για τον περιορισμό των ζημιών που σκοπεύουν. Ένας τρόπος είναι να αναγνωρίσετε μερικά από τα ονόματα εκείνων στο τρέχον Bohemian Club, όπως: Nicholas Brady (Υπουργός Οικονομικών υπό τους Reagan και Bush I), David Broder (δημοσιογράφος για την Washington Post μέχρι το θάνατό του το Μάρτιο), George HW Bush, George Bush jr, Jimmy Carter, William Casey (πρώην διευθυντής της CIA), Clint Eastwood, Edwin Feulner (Heritage Foundation), Henry Kissinger, David Rockefeller, Donald Rumsfeld, George Schultz, Ken Starr κ.λπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου