Όταν έχεις κοινωνικό ρεύμα και η πολιτική σου ατζέντα γίνεται αποδεκτή από το εκλογικό σώμα, δε χρειάζεται να καις τις Αμερικανικές πόλεις μέσω της Αντίφα και των BLM, ούτε εργαλειοποιείς τον κορωνοϊό για να προσκομίσεις πολιτικά οφέλη. Δεν σου χρειάζεται!
Επειδή, όμως, η κατάρρευση του Δημοκρατικού κόμματος στο κοινωνικό σώμα είναι τεράστια, κάνουν σπασμωδικές κινήσεις για να δείξουν, ότι ακόμα έχουν κοινωνικά ερείσματα και δυναμική.
Βέβαια, το μόνο που καταφέρνουν είναι, να απευθύνονται μόνο στο κοινωνικό περιθώριο του 10% του κοινωνικού σώματος. Το ένα τέταρτο των μελών του Δημοκρατικού κόμματος, είναι δυσαρεστημένο από την πολιτική πλατφόρμα του κόμματος, όπως αυτή παρουσιάστηκε στο πρόσφατο συνέδριό τους.
Ο Τζο Μπάιντεν, απολαμβάνει ακόμα μικρότερης εκλογικής διαφοράς από τη Χίλαρι Κλίντον, σε σχέση με τον Πρόεδρο Τραμπ, την περίοδο πριν από τέσσερα χρόνια. Ακόμα και το ακροαριστερό CNN, που δίνει χαλκευμένα γκάλοπ, αναγνώρισε, ότι η διαφορά, σε εθνικό επίπεδο, μεταξύ Μπάιντεν και Τραμπ, είναι κοντά στο 4%, δηλαδή στα όρια του στατιστικού λάθους.
Στις Πολιτείες – κλειδιά, η νίκη είναι βέβαιη για τον Ντόναλντ Τραμπ και θα του δώσει άλλα 4 χρόνια προεδρίας. Το 2016, η Χίλαρι Κλίντον, παρ’ όλο που είχε μεγαλύτερη κοινωνική απήχηση από αυτή που έχει σήμερα ο ξεκούτης Τζο, δεν μπορούσε να γεμίσει στις ομιλίες της, ούτε κινηματογράφο. Η κατάσταση για τον Τζο Μπάιντεν, είναι ακόμα χειρότερη και για τον λόγο αυτό, η εργαλειοποίηση του κορωνοϊού, ώστε να μη γίνονται προεκλογικές συγκεντρώσεις, όπου θα είναι εμφανής σε όλους τους Αμερικανούς, η δυναμική και η απήχηση του κάθε υποψηφίου, πέρα από ανήθικη, είναι και η τελευταία γραμμή άμυνας του Δημοκρατικού κόμματος. Ελπίζουν, ότι η επιστολική ψήφος διά της νοθείας, θα τους δώσει μία κάλπικη νίκη. Ματαιοπονούν και πάλι, καθώς η Προεδρία Τραμπ, έχει ήδη βρει τα αντίμετρα, για το ενδεχόμενο αυτό.
Στις ΗΠΑ, δεν έχει καταγραφεί καμία κοινωνική δυναμική, κανένα ρεύμα προς την πλευρά των Δημοκρατικών, που θα έκανε τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους να ψηφίσουν Τζο Μπάιντεν. Το αντίθετο μάλιστα. Η μετατόπισή τους στην άκρα αριστερά, τους κάνει να χάνουν τους κεντρώους ψηφοφόρους τους. Η επιλογή της ακροαριστερής Κάμαλα Χάρις για την Αντιπροεδρία, ουσιαστικά για την Προεδρία, επειδή θα αποσυρθεί τάχιστα ο Τζο Μπάιντεν, τρομάζει την Αμερικανική κοινωνία και δρα απωθητικά στο μέσο Δημοκρατικό ψηφοφόρο.
Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, που δείχνει τη βέβαιη ήττα των Δημοκρατικών, είναι η φυγή από τις τάξεις του κόμματος, του Εβραϊκού στοιχείου, που έχει και μεγάλη πολιτική και κοινωνική επιρροή. Το 70-80% των εκατομμυρίων Αμερικανών Εβραίων, είναι παραδοσιακοί Δημοκρατικοί ψηφοφόροι, όμως, η στροφή του κόμματος προς το Ισλάμ και το θεσμικό πλέον, αντισημιτισμό στις τάξεις του, τους κάνει να του γυρίζουν την πλάτη. Μπορεί, να μην πάνε να ψηφίσουν όλοι Τραμπ, αλλά σίγουρα δε θα προσέλθουν στις κάλπες για να ψηφίσουν τον Μπάιντεν.
Ο παλμός του κόσμου, στις όποιες συγκεντρώσεις έχει εμφανιστεί ο Τραμπ, είναι εξίσου μεγάλος, όπως το 2016. Το πάθος, είναι το ίδιο. Η όρεξη για μάχη, ακόμα μεγαλύτερη από το 2016. Τα οικονομικά επιτεύγματα της Κυβέρνησης Τραμπ, η άνοδος του βιοτικού επιπέδου και των μισθών, η μείωση της ανεργίας και η αύξηση της αξίας των κατοικιών, παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκλογική συνείδηση των Αμερικανών πολιτών. Η Wall Street, που σπάει το ένα θετικό ρεκόρ μετά το άλλο, δείχνει, ότι εμπιστεύεται περισσότερο μία ακόμα τετραετία Τραμπ, παρά το Μαρξιστικό οικονομικό μοντέλο του Τζο Μπάιντεν.
Οι πολίτες, βλέπουν να καταστρέφεται η ζωή τους από την εργαλειοποίηση του κορωνοϊού και από τα lockdowns που επιβάλλουν οι Δημοκρατικοί, στις Πολιτείες που μπορούν και ελέγχουν. Οι πολίτες, βλέπουν το χάος στις Αμερικανικές πόλεις, το οποίο προκαλεί η ακροαριστερά και τρομάζουν! Ειδικά το κίνημα αποχρηματοδότησης της Αστυνομίας, που στηρίζουν οι Δημοκρατικοί, κάνει τους πολίτες να φοβούνται για την ασφάλειά τους και την ασφάλεια των οικογενειών τους.
Ακόμα, δεν έχουμε μπει στην τελική ευθεία, όπου στα ντιμπέιτ, θα φανεί η γεροντική άνοια του Τζο και η ανικανότητά του να αντιμετωπίσει τον Πρόεδρο Τραμπ. Ακόμα, δεν έχουν δει οι ψηφοφόροι την έρευνα του εισαγγελέα και του Υπουργού Δικαιοσύνης να φτάνει στο τέλος της, όπου θα απαγγελθούν κατηγορίες, ίσως και της εσχάτης προδοσίας, σε κυβερνητικά και υπηρεσιακά στελέχη της κυβέρνησης Ομπάμα. Ακόμα, δεν έχουμε δει, που θα καταλήξουν οι έρευνες για τη διαφθορά πατέρα και γιου Μπάιντεν στην Ουκρανία, με την υπόθεση της Μπουρίσμα.
Όλα αυτά, τα γνωρίζουν οι Δημοκρατικοί και ο αγώνας τους πλέον, έχει άλλη στρατηγική στόχευση. Η ήττα, είναι δεδομένη και το μόνο που τους απομένει να κάνουν, είναι να περιορίσουν το εύρος της νίκης Τραμπ, διότι, εάν είναι τόσο μεγάλο όσο πιστεύουν οι κρυφές δημοσκοπήσεις, τότε, το Δημοκρατικό κόμμα θα διαλυθεί και η διάλυσή του, θα έχει πολιτικές επιπτώσεις και στην Ευρώπη, όπου θα πυροδοτηθούν εκ νέου και θα καταλάβουν τελικά την εξουσία, πατριωτικά κόμματα.
Το εύρος της ήττας των Δημοκρατικών, θα καθορίσει επίσης, την επόμενη σύνθεση του Κογκρέσου, που θα περάσει στα χέρια των Ρεπουμπλικανών, όπως η Γερουσία. Αυτό θα σημαίνει, ότι το εύρος και το βάθος των ποινικών ερευνών κατά του συστήματος Ομπάμα-Κλίντον, θα αυξηθεί, αλλά επίσης, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, θα μπορεί να ασκηθεί χωρίς την πίεση που ασκεί πάνω της, η ανίερη συμμαχία της Αριστεράς και του Πολιτικού Ισλάμ, που την εκφράζει η σάπια και ανεκδιήγητη, Νάνσυ Πελόζι.
Follow us on twitter
Join our Facebook page
Join our Facebook page
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου