O Νέρωνας κι ο εμπρησμός της Ρώμης

Nicholas Mykonios

Ο Νέρων, έγινε αυτοκράτορας της Ρώμης σε ηλικία 17 χρονών και είναι ένα από τα πιο παρεξηγημένα και σκοπίμως διαστρεβλωμένα πρόσωπα της ιστορίας.

Ήταν ένας από τους πιο μορφωμένους αυτοκράτορες, είχε τεράστιο εγώ έως παρανοήσεως, αγαπούσε τον λαό του, τους πτωχούς, ακόμα και τους δούλους.
Πήρε οικονομικά μέτρα υπέρ του λαού, έδωσε δωρεάν στους κτηνοτρόφους κοπάδια ζώων, σε ναυτικούς πλοία, σε γεωργούς εκτάσεις γης κλπ με κληρώσεις για να μην θεωρηθεί ότι κάποιος ευνοήθηκε εσκεμμένα!

Κατήργησε το δικαίωμα ζωής και θανάτου επί των σκλάβων από τους άρχοντες και έδωσε το δικαίωμα στους σκλάβους να κάνουν αγωγές κατά των αρχόντων τους αν τους κακομεταχειρίζονταν. Απαγόρευσε να σκοτώνουν κατά τις μονομαχίες ακόμα και καταδικασμένους σε θάνατο. Έδινε αναστολή εκτέλεσης σε θανατοποινίτες έως ότου αυτοί πέθαιναν από φυσικό θάνατο.

Έδωσε στην Νότιο Ελλάδα ανεξαρτησία και απάλλαξε από όλους τους φόρους τους κατοίκους. Το 66 μ.κχ. παραχωρεί την διακυβέρνηση της Καισάρειας στους Έλληνες γιατί κατοικείται κατά πλειοψηφία από Έλληνες. Στο μαντείο των Δελφών, όταν του είπαν ότι ''χρησμό σε μητροκτόνους δε δίνουμε'', έξαλλος διέταξε να δολοφονηθούν οι ιερείς και να το κατακλέψουν.

Ξεσήκωσε την οργή των ευγενών, της Συγκλήτου για τα έξοδα που έκανε και την μεγάλη απουσία του στις επαρχίες, που κόστισαν στην οικονομία 6 εκατομμύρια σηστέρτια.

Οργάνωσαν 7 με 8 συνομωσίες για την ανατροπή του, οι οποίες απέτυχαν γιατί τον στήριζαν οι πτωχοί και οι απελεύθεροι (οι δούλοι που απελευθέρωσε). Οπότε σκέφτηκαν τη συνομωσία του καψίματος της Ρώμης και κατηγόρησαν τον Νέρωνα για να στρέψουν τον λαό εναντίον του.

Ενώ βρισκόταν στο Άντιο (γενέτειρά του), 50 χλμ. μακριά από την Ρώμη, μεγάλη απόσταση για την εποχή εκείνη, ξεσπά η φωτιά στην Ρώμη την 19η Ιουλίου με την ανατολή του Σειρίου, το 64 μ.κ.χ.. Σε αρχαία αιγυπτιακά Ο Νέρωνας ειδοποιήθηκε μόλις την τέταρτη μέρα, οπότε είχε καεί η μισή Ρώμη. Πιθανόν να τον ειδοποίησε κάποιος απελεύθερος δούλος που κατάφερε να ξεφύγει από τα μπλόκα που είχαν στήσει μεταξύ Ρώμης και Αντίου. Γιατί κάποιος ή κάποιοι ήθελαν να εμποδίσουν την πληροφόρηση του Νέρωνα. Αυτό το παραδέχονται και οι εχθροί του ιστορικοί Τάκιτος και Σουητώνιος.

Μόλις έφτασε ο Νέρωνας στην Ρώμη, οι δικοί του πήραν θάρρος και έτρεξαν και συλλάβανε αρκετούς με πυρσούς αναμμένους στα χέρια που έβαζαν φωτιά ακόμα και με το στρατό στους δρόμους. Αφού σταμάτησε την φωτιά, άρχισε ο ίδιος τις ανακρίσεις και έφθασε σε απόγνωση όταν διαπίστωσε ότι όσοι είχαν συλληφθεί ήταν οργανωμένοι οπαδοί του Πάαυλους και οι οποίοι κατηγορούσαν ως εντολοδόχους τους, όπως γράφει ο Ρόμπερτ Αμπελέην (όπως και πολλοί άλλοι), τον αδελφό του Παύλου Κοστοβάρη, τον Παύλο και τον Σενέκα.

Ο Σενέκας ήταν δάσκαλος του Νέρωνα, τον οποίον υπεραγαπούσε και δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο Σενέκας στράφηκε εναντίον του. Αυτό τον συγκλόνισε τόσο πολύ που όταν βεβαιώθηκε πλήρως, άλλαξε ο χαρακτήρας του.

Αυτό εκμεταλλεύτηκαν μερικοί για να τον βγάλουν ανισόρροπο. Τιμώρησε σκληρά τους συλληφθέντες με τους αναμμένους πυρσούς οπαδούς του Παύλου και μετά από ένα χρόνο που τελείωσαν οι ανακρίσεις κάλεσε τον Σενέκα και του παρουσίασε όλες τις αποδείξεις της ενοχής του για το κάψιμο της Ρώμης. Mετά από αυτό ο Σενέκας αυτοκτόνησε. Ο Παύλος το έσκασε και συνελήφθη δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Σενέκα, και κανείς ιστορικός δεν γράφει για το τέλος του, παρά μόνον οι εβραϊκής καταγωγής πρώτοι χριστιανοί, έχουν γράψει την δική τους εκδοχή για να τον προβάλουν ως Μέγα.

Η ιστορία που μας διδάσκουν στα σχολεία είναι σύμφωνη με τα χριστιανικά ''ιδεώδη'' και η πραγματικότητα είναι ότι 6 μήνες πριν την φωτιά, ανταλλάσουν μυνήματα ο Σαούλ - Παύλος κι ο Σενέκας (αυτός εδωσε εντολή για τη δημιουργία πανθρησκείας στον Παύλο), ο οποίος Παύλος γράφει περι πυρκαιάς στην αιώνια πόλη. Κάποια απ αυτά μαζί με το συγκεκριμένο, φυλάσσονται στη Ρώμη, υπάρχουν χειροπιαστά δηλαδή.

Aνάμεσα σε πολλούς ιστορικούς, άλλωστε τα στοιχεία είναι συντριπτικά, ο καθηγητής Gerhard Baudy του Πανεπιστημίου Konstanz στη Γερμανία έχει περάσει 15 χρόνια μελετώντας το θέμα. Αναφέρει ότι στις φτωχές περιοχές της Ρώμης, οι Χριστιανοί κυκλοφόρησαν εκδικητικά κείμενα που προέβλεπαν ότι μια λυσσώδη κόλαση θα μετέτρεπε την πόλη σε στάχτη. «Σε όλα αυτά τα εσχατολογικά, η καταστροφή της Ρώμης από φωτιά είναι προφητική», εξηγεί ο Baudy. Το θέμα ήταν ένα: η Ρώμη έπρεπε να καεί. Ο Μπάουντυ λέει επίσης ότι μια αιγυπτιακή προφητεία πολύ γνωστή και δημοφιλής στους χριστιανούς εκείνη την περίοδο, τοποθετούσε το κάψιμο της βρώμικης πόλης, της Ρώμης για τους χριστιανούς, με την ανατολή του αστέρος του Κυνός, του Σειρίου δηλαδή και οργάνωσαν τον εμπρισμό αναλόγως, την 19η Ιουλίου εκείνης της χρονιάς, όπως έγραψα πιό πάνω.

Όταν ανέτρεψαν και δολοφόνησαν τον Νέρωνα (ο φίλος του Παύλου ο Γάλβας που έγινε αυτοκράτορας), δεν τόλμησαν να τον περιφρονήσουν ούτε νεκρό, γιατί φοβήθηκαν την οργή του λαού. Του έκαναν μεγαλοπρεπέστατη κηδεία η οποία κόστισε κατά τον Σουητώνιο 200.000 σηστέρτια, ποσό μεγάλο για την εποχή του. Τον κάλυψαν επίσης με λευκές χρυσοκέντητες χλαμύδες, για να δείξη η Σύγκλητος στον λαό ότι τον σεβόταν.

Αν είχε κάψει ο Νέρωνας την Ρώμη ο λαός θα το γνώριζε και θα ικανοποιείτο για τον χαμό του πράγμα που δεν έγινε. Όπως γράφει ο Σουητώνιος, για πολλά χρόνια οι απλοί πολίτες της Ρώμης πήγαιναν την Άνοιξη και το Καλοκαίρι και στόλιζαν με λουλούδια τον τάφο του Νέρωνα.

Τελειώνω θυμίζοντας ότι ο Νέρωνας ήταν τελείως ανεξίθρησκος και όχι μόνον δεν εκδίωξε κανέναν, αλλά ούτε προσέβαλε ποτέ άνθρωπο άλλης θρησκείας για την πίστη του. Επίσης να αναφέρω, ότι τους πυρόπληκτους, τους φιλοξένησε τους τάιζε και τους στέγαζε στα ανάκτορά του μέχρι να τους ξαναφτιάξει τα σπίτια τους, που είχαν καεί, με τα χρήματα απ τα κρατικά ταμεία.

https://www.facebook.com/photo.php