Του Κίμωνα Χαραλάμπους
Πολύς ντόρος γίνεται τον τελευταίο καιρό για την διεξαγωγή των εκλογών.
Θα γίνουν φέτος, του χρόνου, ταυτόχρονα με τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές;
Πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε πλάνο για την Ελλάδα του 2030, στο πλαίσιο φυσικά, δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να το μαντέψει κανείς, της Ατζέντας 2030!!!
Συγκεκριμένα ο αντιπροέδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Γιάννης Δραγασάκης, αρθρογράφησε περί τούτου, για το αφιέρωμα των αμερικανικών New York Times και του Euro2day.gr με θέμα «Turning Points».
Η κυβέρνηση, βλέπετε, έχει άριστες σχέσεις με το Βαθύ, πρώην κυβερνόν, Κράτος των ΗΠΑ.
«Χρειαζόµαστε ένα στρατηγικό σχέδιο ευρύτερο και όχι στενά οικονοµικό, σε χρονικό ορίζοντα αντίστοιχο µ’ εκείνο των στόχων βιώσιµης ανάπτυξης του ΟΗΕ, µε συµβολικό ενδιάµεσο σταθµό τα 200 χρόνια από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Το σχέδιο αυτό, για την Ελλάδα του 2030, πρέπει και µπορεί να αποτελέσει βάση κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου, πεδίο διαµόρφωσης των νέων µεταµνηµονιακών διαχωριστικών γραµµών, αλλά και προοδευτικών αναδιατάξεων και ανασυνθέσεων του πολιτικού συστήµατος», επισημαίνει ο Γ. Δραγασάκης.
Γιατί το 2030; Δείτε το βίντεο και συνεχίζουμε:
Αφού ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης υπογραμμίζει την υποτιθέμενη έξοδο της Ελλάδας από τα Μνημόνια (διαβάστε οπωσδήποτε ΕΔΩ), παρουσιάσει την «επόμενη μέρα» της Ελλάδας.
«Θα χρειαστούν όχι απλώς µεταρρυθµίσεις, αλλά ρήξεις και τοµές για να ανατραπούν «συστήµατα» που για δεκαετίες δρούσαν σε όλη την κλίµακα της κοινωνίας ως µηχανισµοί γιγάντωσης και διευρυµένης αναπαραγωγής φαινοµένων διαφθοράς, διαπλοκής και σπατάλης», αναφέρει.
Άρα, με δικαιολογία την διαφθορά, συνήθη ρητορική πολιτικών αλλά και θρησκευτικών καθεστώτων ανά τους αιώνες, θα εφαρμοστούν ακραία μέτρα στους πολίτες.
Για το καλό μας; Τι σας λέει η ιστορική εμπειρία;
Στο μανιφέστο της κυβέρνησης με συγγραφέα τον Γιάννη Δραγασάκη, το οποίο μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο, στην συνέχεια γίνεται λόγο για ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, την ώρα που εκείνη οδηγείται στην κατάρρευση με την υπερφορολόγηση και τα ληστρικά χαράτσια.
«Το σηµαντικό είναι ότι ο κύκλος της ύφεσης έκλεισε και τη θέση του έδωσε σ’ έναν κύκλο ανάκαµψης, που όλοι οι διεθνείς οργανισµοί προβλέπουν ότι θα επιταχυνθεί, θα διαµορφωθεί σε επίπεδα µεγαλύτερα του 2% και θα έχει διάρκεια», τονίζει ο κ. Δραγασάκης, αναγκάζοντάς μας να «τρίβουμε» τα μάτια μας με αυτά που διαβάζουμε.
Το σημαντικό για την κυβέρνηση είναι πως έχει την στήριξη των διεθνών οίκων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Προσέξτε τώρα! Πολύ σημαντικά τα λόγια που ακολουθούν! Η λεγόμενη «ανάκαμψη» της κυβέρνησης θα χρησιμοποιείται μαζί με την δικαιολογία της διαφθοράς, προκειμένου να αντιμετωπίζονται «προβλήματα και παθογένειες». Ενώ δηλαδή υπάρχει, σύμφωνα με την κυβέρνηση, «ανάκαμψη», αν δεν υπάρχει, θα φταίνε τα «προβλήματα και οι παθογένειες», οι οποίες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Μήπως εδώ γίνεται αναφορά στις αντιδράσεις που θα υπάρχουν απέναντι στην πολιτική που ήδη ακολουθείται και θα ονομάζεται από κυβέρνηση και… διεθνείς οίκους ως «ανάκαμψη»;
Στην συνέχεια του άρθρου γίνεται λόγος για «ταυτοτικά χαρακτηριστικά του κρατικοδίαιτου ελληνικού καπιταλισµού και του πελατειακού και γραφειοκρατικού κράτους».
Ποιος διορίζει στο Δημόσιο αυτή την εποχή άραγε και ποιος αυξάνει την γραφειοκρατία για να υπάρχουν έξτρα θέσεις… «εργασίας» εκεί;
Στην συνέχεια ο κ. Δραγασάκης αναφέρει:
Μετασχηματισμός του Κράτους λοιπόν στα αριστερά πρότυπα της Ατζέντας 2030!
Τα σχόλια δικά σας!
Θα γίνουν φέτος, του χρόνου, ταυτόχρονα με τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές;
Πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε πλάνο για την Ελλάδα του 2030, στο πλαίσιο φυσικά, δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να το μαντέψει κανείς, της Ατζέντας 2030!!!
Συγκεκριμένα ο αντιπροέδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Γιάννης Δραγασάκης, αρθρογράφησε περί τούτου, για το αφιέρωμα των αμερικανικών New York Times και του Euro2day.gr με θέμα «Turning Points».
Η κυβέρνηση, βλέπετε, έχει άριστες σχέσεις με το Βαθύ, πρώην κυβερνόν, Κράτος των ΗΠΑ.
«Χρειαζόµαστε ένα στρατηγικό σχέδιο ευρύτερο και όχι στενά οικονοµικό, σε χρονικό ορίζοντα αντίστοιχο µ’ εκείνο των στόχων βιώσιµης ανάπτυξης του ΟΗΕ, µε συµβολικό ενδιάµεσο σταθµό τα 200 χρόνια από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Το σχέδιο αυτό, για την Ελλάδα του 2030, πρέπει και µπορεί να αποτελέσει βάση κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου, πεδίο διαµόρφωσης των νέων µεταµνηµονιακών διαχωριστικών γραµµών, αλλά και προοδευτικών αναδιατάξεων και ανασυνθέσεων του πολιτικού συστήµατος», επισημαίνει ο Γ. Δραγασάκης.
Γιατί το 2030; Δείτε το βίντεο και συνεχίζουμε:
Αφού ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης υπογραμμίζει την υποτιθέμενη έξοδο της Ελλάδας από τα Μνημόνια (διαβάστε οπωσδήποτε ΕΔΩ), παρουσιάσει την «επόμενη μέρα» της Ελλάδας.
«Θα χρειαστούν όχι απλώς µεταρρυθµίσεις, αλλά ρήξεις και τοµές για να ανατραπούν «συστήµατα» που για δεκαετίες δρούσαν σε όλη την κλίµακα της κοινωνίας ως µηχανισµοί γιγάντωσης και διευρυµένης αναπαραγωγής φαινοµένων διαφθοράς, διαπλοκής και σπατάλης», αναφέρει.
Άρα, με δικαιολογία την διαφθορά, συνήθη ρητορική πολιτικών αλλά και θρησκευτικών καθεστώτων ανά τους αιώνες, θα εφαρμοστούν ακραία μέτρα στους πολίτες.
Για το καλό μας; Τι σας λέει η ιστορική εμπειρία;
Στο μανιφέστο της κυβέρνησης με συγγραφέα τον Γιάννη Δραγασάκη, το οποίο μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο, στην συνέχεια γίνεται λόγο για ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, την ώρα που εκείνη οδηγείται στην κατάρρευση με την υπερφορολόγηση και τα ληστρικά χαράτσια.
«Το σηµαντικό είναι ότι ο κύκλος της ύφεσης έκλεισε και τη θέση του έδωσε σ’ έναν κύκλο ανάκαµψης, που όλοι οι διεθνείς οργανισµοί προβλέπουν ότι θα επιταχυνθεί, θα διαµορφωθεί σε επίπεδα µεγαλύτερα του 2% και θα έχει διάρκεια», τονίζει ο κ. Δραγασάκης, αναγκάζοντάς μας να «τρίβουμε» τα μάτια μας με αυτά που διαβάζουμε.
Το σημαντικό για την κυβέρνηση είναι πως έχει την στήριξη των διεθνών οίκων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Προσέξτε τώρα! Πολύ σημαντικά τα λόγια που ακολουθούν! Η λεγόμενη «ανάκαμψη» της κυβέρνησης θα χρησιμοποιείται μαζί με την δικαιολογία της διαφθοράς, προκειμένου να αντιμετωπίζονται «προβλήματα και παθογένειες». Ενώ δηλαδή υπάρχει, σύμφωνα με την κυβέρνηση, «ανάκαμψη», αν δεν υπάρχει, θα φταίνε τα «προβλήματα και οι παθογένειες», οι οποίες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Μήπως εδώ γίνεται αναφορά στις αντιδράσεις που θα υπάρχουν απέναντι στην πολιτική που ήδη ακολουθείται και θα ονομάζεται από κυβέρνηση και… διεθνείς οίκους ως «ανάκαμψη»;
Στην συνέχεια του άρθρου γίνεται λόγος για «ταυτοτικά χαρακτηριστικά του κρατικοδίαιτου ελληνικού καπιταλισµού και του πελατειακού και γραφειοκρατικού κράτους».
Ποιος διορίζει στο Δημόσιο αυτή την εποχή άραγε και ποιος αυξάνει την γραφειοκρατία για να υπάρχουν έξτρα θέσεις… «εργασίας» εκεί;
Στην συνέχεια ο κ. Δραγασάκης αναφέρει:
Από την άλλη, είναι η τέταρτη βιοµηχανική επανάσταση, η ψηφιακή και ροµποτική πρόκληση για την εργασία και τα δικαιώµατα, η κλιµατική αλλαγή, η δηµογραφική επιδείνωση, το µεταναστευτικό, οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις, δυνατότητες και κίνδυνοι µαζί, που στο έδαφός τους κρίνονται σήµερα οι εθνικοί και οι ταξικοί ανταγωνισµοί.Ένα πρόγραμμα λοιπόν «ειδικού σκοπού», στα πρότυπα της Ατζέντας 2030 ,με ταυτόχρονη αναθεώρηση του Συντάγματος κατά τα αριστερά πρότυπα, στο οποίο σύμφωνα με μέλος της κυβέρνησης δεν χρειάζεται ούτε η επίκληση της Αγίας Τριάδας, αλλά και «θεσμικές αλλαγές» που θα «πρέπει να υπηρετούν τον µετασχηµατισµό του κράτους και της οικονοµίας στην κατεύθυνση της βιώσιµης, δίκαιης και χωρίς αποκλεισµούς ανάπτυξης».
(…)
Χρειαζόµαστε, λοιπόν, ένα στρατηγικό σχέδιο ευρύτερο και όχι στενά οικονοµικό, σε χρονικό ορίζοντα αντίστοιχο µ’ εκείνο των στόχων βιώσιµης ανάπτυξης του ΟΗΕ, µε συµβολικό ενδιάµεσο σταθµό τα 200 χρόνια από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Το σχέδιο αυτό, για την Ελλάδα του 2030, πρέπει και µπορεί να αποτελέσει βάση κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου, πεδίο διαµόρφωσης των νέων µεταµνηµονιακών διαχωριστικών γραµµών, αλλά και προοδευτικών αναδιατάξεων και ανασυνθέσεων του πολιτικού συστήµατος.
Στην κατεύθυνση αυτή η κυβέρνηση, έπειτα από έναν ευρύ κύκλο διαλόγου στο πλαίσιο των Περιφερειακών Αναπτυξιακών Συνεδρίων, προχωρεί στη σύνταξη της νέας Αναπτυξιακής Στρατηγικής µε τη µορφή ενός προγράµµατος «ειδικού σκοπού», το οποίο θέτει τις κατευθύνσεις της ανάπτυξης, απαντά στη βάση αυτών στα προβλήµατα της κοινωνίας και ταυτόχρονα αποτελεί τη βάση επί της οποίας θα συµφωνηθεί η έξοδος από τα µνηµόνια.
Η νέα Αναπτυξιακή Στρατηγική δεν περιορίζεται, όµως, στο πεδίο των κατευθύνσεων, αλλά προσδιορίζει βασικές δράσεις και µηχανισµούς ελέγχου υλοποίησής τους. Όµως, οι µεταρρυθµίσεις της µεταµνηµονιακής εποχής, όπως άλλωστε και η συνταγµατική αναθεώρηση και άλλες θεσµικές αλλαγές, πρέπει να υπηρετούν τον µετασχηµατισµό του κράτους και της οικονοµίας στην κατεύθυνση της βιώσιµης, δίκαιης και χωρίς αποκλεισµούς ανάπτυξης, την απελευθέρωση της κοινωνίας από τα δεσµά και τις παθογένειες του παρελθόντος, την προετοιµασία της ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις.
Μετασχηματισμός του Κράτους λοιπόν στα αριστερά πρότυπα της Ατζέντας 2030!
Τα σχόλια δικά σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου