Αυτός Είναι ο Πραγματικός Λόγος που Στέλνουν Μετανάστες στην Ελλάδα

Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Το θέμα των μεταναστών ή/και λαθρομεταναστών είναι ένα πολύ μεγάλο και ιδιαίτερα περίπλοκο ζήτημα, το οποίο ακόμα και οι ίδιοι οι ιθύνοντες, ενδεχομένως, να μην έχουν αντιληφθεί.

Χωρίς αμφιβολία, ο καθένας από εμάς έχει εκφράσει τις απόψεις του γι’ αυτό, είτε αυτές είναι «υπέρ», είτε «κατά», είτε «ναι μεν αλλά», είτε «με κάποιες προϋποθέσεις», κλπ.

Σε πολύ γενικές γραμμές, η ιδέα που επικρατεί είναι ότι όλοι αυτοί έρχονται για ένα καλύτερο μέλλον από την πατρίδα τους, όμως παράλληλα κουβαλούν μαζί με τα ελάχιστα υπάρχοντά τους και μία κουλτούρα που δεν ταιριάζει καθόλου με την δική μας. Πολλοί έρχονται σαν μία λύση ανάγκης, αρκετοί όμως έρχονται επειδή τους στέλνουν ή τους αναγκάζουν να έρθουν έως εδώ. Κάποιοι άλλοι εκμεταλλεύονται τα ανοιχτά σύνορα και περνούν στην χώρα μας με ύποπτους, ύπουλους και καθόλου ευγενικούς σκοπούς.

Επικρατεί επίσης η ιδέα, ότι μπορεί όλοι να μοιάζουν αθώοι -με εξαίρεση κάποια μεμονωμένα περιστατικά- αλλά κατά βάθος, όταν, εάν και εφόσον δοθεί εντολή από τα κέντρα που φροντίζουν να φτάσουν ως τα μέρη μας, τότε θα είναι σε θέση να βλάψουν και μάλιστα μαζικά.

Ωστόσο, πιθανόν να υπάρχει και κάτι πολύ βαθύτερο που κανείς δεν έχει αντιληφθεί.

Λέγεται, ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία εισβολή. Η προσέλευσή τους γίνεται με την δική μας καλοσύνη και ανοχή. Υπάρχει, λοιπόν, μία ανάμειξη με τον ελληνικό πληθυσμό. Όσο και αν δεν φαίνεται, υπάρχει μία σύνδεση.

Τι είδους δονήσεις και ενέργεια φέρουν μαζί τους, καθώς πηγαίνουν από μέρος σε μέρος; Είναι χαρούμενοι, είναι λυπημένοι, στενοχωρημένοι, πικρόχολοι; Υπάρχει θετική σκέψη στο μυαλό τους; Αγαπούν τον εαυτό τους; Αγάπησαν την πατρίδα τους; Την αγαπούν ακόμα; Αγαπούν τον τόπο όπου έχουν έρθει; Μπορούν να τον αγαπήσουν στο μέλλον, σταδιακά;

Εδώ, ο τόπος, οι άνθρωποι είναι ευχαριστημένοι μαζί τους, είναι χαρούμενοι; Σκέφτονται θετικά γι’ αυτούς και για το μέλλον; Αγαπούν τον εαυτό τους και την πατρίδα τους; Κάνουν πίσω για να τους ανεχθούν ή τους ανέχονται επειδή αυτό επιβάλλεται;

Μήπως, κάπου εδώ συνειδητοποιούμε ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα; Το μεταναστευτικό είναι από μόνο του ένα πρόβλημα, θα πει κάποιος. Όμως, η λύση του δεν βρίσκεται στις ομάδες που θέλουν ή δεν θέλουν να βοηθήσουν, ούτε σε εκείνες τις ομάδες που θέλουν ή δεν θέλουν να τους διώξουν. Όλα αυτά, επιδεινώνουν το ουσιαστικό πρόβλημα.

Το ουσιαστικό πρόβλημα που, ενδεχομένως, πολλοί δεν συνειδητοποιούν είναι οι ενέργειες, οι δονήσεις, οι κραδασμοί, οι συχνότητες.

Αυτοί που κινούν τα νήματα, ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Μία ενέργεια, αν δεν μπορείς να την εξουδετερώσεις, μπορείς να την αλλοιώσεις. Η προσέλευση των μεταναστών είναι μία ιεροτελεστία μέσα από την οποία ανταλλάσσονται ενέργειες, συναισθήματα, σκέψεις, δονήσεις. Κατά τη διάρκεια της ιεροτελεστίας αυτής συμβαίνουν ενέργειες – όχι μόνο κοινωνικές δράσεις και αντιδράσεις.

Όμως, είναι τέτοιες οι συνθήκες μεταφοράς τους, επιβίωσής τους, τα προβλήματα που, άθελα ή ηθελημένα, δημιουργούν, η απέχθεια αρκετών Ελλήνων που νιώθουν απέναντί τους, τόσο διαφορετική η συχνότητα και οι δονήσεις που εκπέμπουν, λόγω της κουλτούρας τους, που… έχει σαν αποτέλεσμα να «ρίχνουν» σταδιακά και την δική μας συχνότητα, τις δικές μας δονήσεις και τις δικές μας ενέργειες.

Κάθε τι που συμβαίνει, εκεί που συμβαίνει, αλλά το οποίο φτάνει και στα δικά μας αυτιά, αντί να φορτίζει το πνεύμα μας, το ταράζει και το αποδυναμώνει. Το κάνει να σκεφτεί αρνητικά και όχι δημιουργικά. Αυτός έχει σαν συνέπεια να κατεβάζει τη συχνότητα της ενέργειάς μας.

Η οποιαδήποτε σκέψη μας να τους διώξουμε, να τους χτυπήσουμε, να τους σκοτώσουμε, δυναμώνει τους Άρχοντες που τρέφονται από αυτή την αρνητικότητα και τον υποβόσκοντα φόβο μας που προωθεί αυτές τις αρνητικές σκέψεις. Όλα αυτά μας οδηγούν σιγά-σιγά στην κατάθλιψη, στην μη εκπλήρωση του ανώτερου σκοπού. Αν ένα φίδι σε δαγκώσει στο πόδι, δεν χτυπάς το δηλητήριο για να μην εξαπλωθεί. Του κόβεις την κυκλοφορία και φροντίζεις για αντιοφικό ορό, διαφορετικά το δηλητήριο θα φτάσει εκεί που δεν θέλεις. Χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο, αλλά με περίσσεια προσοχή για να μην ταΐζουμε τους Άρχοντες νομίζοντας ότι καταπολεμούμε το «κακό», όμως, ουσιαστικά κατεβάζοντας τις δονήσεις μας χωρίς να το συνειδητοποιούμε.

Διαβάστε περισσότερα για τους Άρχοντες

Αυτό που συμβαίνει μειώνει τις ήδη κατεβασμένες δονήσεις μας, λόγω μνημονίων και άλλων δυσάρεστων αλλαγών που έχουν συμβεί και εξακολουθούν να συμβαίνουν.

Όλα αυτά έχουν μία πολύ κακή επίδραση σε κάθε μέρος της ύπαρξής μας, από τα κύτταρα στα όργανα του σώματός μας, στο μυαλό μας ακόμα και στην ίδια μας την ψυχή. Το τελικό αποτέλεσμα είναι να στραγγίξει η ζωή από μέσα μας -ακόμα κι αν είμαστε ζωντανοί. Και δεν χρειάζεται, κανένας πόλεμος, καμία επίθεση, καμία κακόβουλη εντολή.

Η λύση του προβλήματος είναι η δυναμική, αλλά δημιουργική αντίδραση. Σε πνευματικό επίπεδο είναι να ανεβάσουμε τις δικές μας δονήσεις και να σκεφτούμε θετικά και δημιουργικά. Καθώς αναφερόμαστε σε ενέργειες, ένας τρόπος για να τις ανεβάσουμε είναι η επίσκεψή μας σε τόπους δύναμης. Να φέρουμε ξανά στο φως του ήλιου σκεπασμένους ναούς, να ανοίξουμε βωμούς που τσιμεντώθηκαν, να αφαιρέσουμε εμβόλιμα τμήματα από μπετόν σε χώρους με ισχυρή ενέργεια.

Διαβάστε περισσότερα για τους Ενεργειακούς Τόπους Δύναμης

Είναι σημαντικό να έχουμε συμμάχους μας τον ίδιο μας τον τόπο, το χώμα που πατάμε, την καλή ενέργεια που στραγγαλίζεται. Αν μπορέσουμε να συντονιστούμε με την δύναμη των τόπων, αν σκεφτούμε θετικά και δημιουργικά, αν κινηθούμε αποφασιστικά και με πυγμή, τότε η ενέργεια των τόπων θα πλημμυρίσει παντού και αυτό θα μας πάει όλους ψηλά. Αυτός είναι ένας καλός πνευματικός τρόπος αντιμετώπισης. Πρέπει να ξυπνήσουμε και να αφυπνίσουμε τον ιεροφάντη που κρύβουμε μέσα μας.
diadrastika.com