Οι Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης και η ολοκληρωτική απώλεια της εθνικής κυριαρχίας
Η προ ημερών ομιλία του Γιούνκερ στο ευρωκοινοβούλιο σκιαγράφησε
σαφέστατα πλέον το οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο με το οποίο η
Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) σχεδιάζει να λειτουργούν οι χώρες της Ευρωπαϊκής
Ενωσης στο προσεχές μέλλον, καταδεικνύοντας την πρόθεση των ελίτ και για
την τυπική πλέον απώλεια εθνικής κυριαρχίας στις χώρες του οικονομικού
μπλοκ της ΕΕ.
Έτσι ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ ουσιαστικά περιέγραψε μια νέα δομή της ΕΕ,
βάσει της οποίας θα είναι η πεμπτουσία της παγκοσμιοποίησης – οι 4
«ελευθερίες».
Η νέα αυτή δομή θα μπορεί να λειτουργεί ακόμα πιο ανεμπόδιστα από την έντονη δυσαρέσκεια των λαϊκών στρωμάτων της ΕΕ, που πλέον σε πολλές περιπτώσεις ήδη διαμορφώνει και το πολιτικό σκηνικό αναδεικνύοντας αντί- ΕΕ και εν δυνάμει αντι-παγκοσμιοποιητικές πολιτικές δυνάμεις, με προεξάρχουσα τη Βρετανία του Μπρέξιτ, το οποίο η Υ/Ε προσπαθεί τη στιγμή αυτή με κάθε τρόπο ν’ ανατρέψει, τρέμοντας μήπως το παράδειγμα του Βρετανικού λαού το ακολουθήσουν και άλλοι λαοί, όπως ήδη διαφαίνονται καθαρά σημάδια στην Ιταλία, την Ουγγαρία, την Πολωνία και αργότερα πιθανότατα και στη Γαλλία, (αν ο λαός ξεπεράσει και εκεί τους φιλο-ΕΕ «αριστερούς» τύπου Μελανσόν που διέσπασαν το άτυπο λαϊκό μέτωπο από τα κάτω στις τελευταίες εκλογές).
Μέσα σε αυτό το κλίμα γενικής αμφισβήτησης της ΕΕ από τα θύματα της παγκοσμιοποίησης που συνήθως παίρνει χαρακτηριστικά αγώνα για την ανάκτηση της Οικονομικής και Εθνικής τους κυριαρχίας, η Υπερεθνική Ελίτ δια στόματος του πολιτικού της προσωπικού και συγκεκριμένα του προέδρου της Kομισιόν Γιούνκερ, προχωράει ένα βήμα παραπέρα για να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία των ανοιχτών και απελευθερωμένων αγορών, με την αμέριστη βοήθεια των φιλο- παγκοσμιοποιητικών πολιτικών σχηματισμών και κυρίως της διεφθαρμένης παγκοσμιοποιητικής «αριστεράς», ιδιαίτερα στις μεσογειακές χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Γαλλία).
Αντί των κυβερνήσεων ανά κράτος, οι οποίες έστω τυπικά ελεγχόντουσαν από τον λαό της κάθε χώρας, τώρα θα κοπεί ακόμη και αυτός ο τυπικός συνήθως δεσμός της λαϊκής εξουσίας με την κυβερνητική εξουσία και θα έχουμε – κατά τις επιθυμίες των παγκοσμιοποιητών – μια ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ, όπου όλες οι χώρες μέλη της ΕΕ θα διοικούνται απευθείας από αυτή. Έτσι δεν θα χρειάζονται οι γελοίοι δήθεν τοπικοί κυβερνήτες τύπου Τσίπρα που απλά μεταφράζουν τις εντολές από τις Βρυξέλλες. Ο Γιούνκερ λοιπόν μίλησε για έναν πρόεδρο της ΕΕ, έναν Υπουργό Οικονομικών, έναν Εξωτερικών κλπ… Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι καταργούνται τυπικά και άμεσα οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ που θα μπουν σε αυτό το θεσμικό πλαίσιο. Θα συνεχίσουν να υφίστανται κυβερνητικοί σχηματισμοί που θα έχουν προφανώς ένα διαχειριστικό χαρακτήρα για την εφαρμογή των εντολών της ευρωπαϊκής και Υπερεθνικής Eλίτ (ένα είδος Νομαρχών) και ένα Ευρω-κοινοβούλιο εντελώς διακοσμητικού χαρακτήρα, όπως το σημερινό. Δεν είναι περίεργο λοιπόν ότι ο Μακρόν, τον οποίο υποδέχθηκε ο Νομάρχης της Υ/Ε που παριστάνει τον πρωθυπουργό στην Ελλάδα βεβηλώνοντας ακόμη και την Πνύκα, δήλωσε προ ημερών ότι τελείωσε η εποχή της λαϊκής κυριαρχίας.
Γίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι αυτό αποτελεί για την Υ/Ε ένα στάδιο προς
την παγκόσμια διακυβέρνηση με την εξασφάλιση περισσότερου ζωτικού χώρου
για τις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές εις βάρος της οικονομικής
κυριαρχίας και περαιτέρω συγκεντροποίηση των πολιτικών αποφάσεων σε
«ένα» κέντρο, που θα τις παίρνει με γνώμονα
τα συμφέροντα των Πολυεθνικών. Παράλληλα οι χώρες της ΕΕ θα «αλυσοδένονται» ακόμα πιο καθολικά στο στρατιωτικό μηχανισμό του ΝΑΤΟ – όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο Γιούνκερ – αφού το ΝΑΤΟ αποτελεί τον μηχανισμό εκείνο που η Υ/Ε χρησιμοποιεί για την, με τη βία, ενσωμάτωση στη Νέα Διεθνή Τάξη, χωρών που αντιστέκονται στην απώλεια της εθνικής τους κυριαρχίας.
Όπως είπαμε παραπάνω, το σχέδιο της Υ/Ε στην ΕΕ, έρχεται στη δημοσιότητα σε μια χρονική συγκυρία έντονης αμφισβήτησης από τα θύματα της παγκοσμιοποίησης κυρίως σε χώρες που διατηρούν ακόμα ένα επίπεδο οικονομικής και εθνικής κυριαρχίας. Η περίπτωση της εξόδου της Αγγλίας από την ΕΕ και η εκλογική μάχη στη Γαλλία ήταν οι πιο χαρακτηριστικές αλλά όχι οι μόνες. Το «τσουνάμι» μαύρης προπαγάνδας που έχει εξαπολύσει η Υ/Ε ώστε να στιγματίσει την από τα κάτω αμφισβήτηση της ΕΕ και γενικότερα της παγκοσμιοποίησης ως «φασιστική» , «εθνικιστική», ρατσιστική κλπ. φαίνεται να μην είναι αρκετό ώστε να αντιμετωπιστούν τα «ρήγματα» στο «δημοκρατικό» προσωπείο του σφαγείου της ΕΕ.
Στις χώρες που έχουν πλήρως ενσωματωθεί στη Νέα Διεθνή Τάξη όπως η Ελλάδα, κάποιος μπορεί εύλογα να αναρωτηθεί «και τι θα αλλάξει για μας;» αφού όλες οι φίλο-παγκοσμιοποιητικές κυβερνήσεις δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να εφαρμόζουν νομοθετήματα για την καταλήστευση και την εξαθλίωση του Ελληνικού λαού, οικονομικά και πολιτιστικά. Αυτό όμως είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να γίνει αφετηρία αγώνα για την θεμελίωση μιας Οικονομικής και Εθνικής κυριαρχίας απέναντι σε ένα πρωτόγνωρο στα ιστορικά χρονικά καθεστώς απόλυτης κυριαρχίας των ελίτ πάνω στα λαϊκά στρώματα. Και η κυριαρχία τους πλέον δεν είναι μόνο πολιτική ή στρατιωτική, όπως σε παλαιότερες εποχές, αλλά πρώτιστα οικονομική και κατά συνέπεια πολιτική, αλλά και πολιτισμική και στην ανάγκη ακόμη και στρατιωτική αν χρειαστεί. Είναι αυτονόητο ότι μια απόφαση του Ελληνικού λαού για έξοδο από την ΕΕ θα ήταν αδύνατη αν η Ελλάδα ήταν και τυπικά μια επαρχία της ΕΕ!
Μπορούμε ίσως τώρα να αντιληφθούμε πιο ξεκάθαρα, γιατί τόσο καιρό η Υ/Ε δια χειρός των κάθε είδους φίλο παγκοσμιοποιητών και ελληνικών «αριστερών» ανδρείκελων στη κυβέρνηση μαζί με άλλους μηχανισμούς, προσπαθούν να διαβάλουν και να διαστρεβλώσουν τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά και την ιστορία του Ελληνικού λαού, επικεντρώνοντας κυρίως στη νεολαία, στρέφοντάς της προς την λατρεία της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης: των «δικαιωμάτων» και την καλλιέργεια των διαιρέσεων ανάμεσα στον λαό, όχι βέβαια με ουσιαστικά κριτήρια (κοινωνικής τάξης και κοινωνικής θέσης) αλλά με βάση ανώδυνα για το σύστημα κριτήρια (φύλου, σεξουαλικής ταυτότητας κλπ), που στόχο έχουν την απόλυτη ιδιώτευση και τον ατομισμό, με αποτέλεσμα το πετσόκομμα κάθε συλλογικής διάθεσης κατά της παγκοσμιοποίησης, ιδίως της νεολαίας. Γιατί ένας λαός αλλοτριωμένος και αποξενωμένος από τις αγωνιστικές παρακαταθήκες, τις πολιτισμικές του καταβολές και κυρίως τη συνείδηση του καθενός για τη θέση του στη κοινωνική πυραμίδα είναι πολύ πιο εύκολο να δεχθεί την οποιαδήποτε μορφή εξουσίας που θα του φυτέψουν από πάνω, μετατρέποντάς τον σε ένα καταναλωτικό ον, που θα «αγωνίζεται» όχι για ελευθερία και αυτοκαθορισμό αλλά για τις κάθε είδους ελευθεριότητες μέσα στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, ή το πολύ ν’ αγωνίζεται κατά των «φασιστών» και «ρατσιστών» που παλεύουν ενάντια στην ΕΕ και την ΝΔΤ.
Είναι ίσως φανερό πλέον ότι η ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης αποτελεί τη νέα «θρησκεία» της Υ/Ε, που επιχειρεί να ξεπλένει ηθικά τις παγκοσμιοποιητικές ελίτ αλλά και το τμήμα εκείνο του πληθυσμού που επωφελείται από την παγκοσμιοποίηση και τις συνέπειές της. Αν μάλιστα τα πολιτικά ανδρείκελα που τα προόριζε η Υ/Ε για να κυβερνήσουν στην Ελλάδα, είναι και «αριστεροί» τότε η «συνταγή» έχει σίγουρα αποτελέσματα.
Τι και αν οι αντιδράσεις για την δημιουργία μιας ευρωπαϊκής ελίτ για όλες τις χώρες της ΕΕ είναι μεγάλες και αρχικά φαίνεται να μην περνάει το «μακρόπνοο» σχέδιο Γιούνκερ – όπως το χαρακτήρισε μια ελληνική φυλλάδα ευρείας κυκλοφορίας. Είναι όμως χαρακτηριστικό ότι το πολιτικό «Διευθυντήριο» της ΕΕ και παράρτημα της Υπερεθνικής Ελίτ στην Ευρώπη, η Κομισιόν, παρόλες αυτές τις αντιδράσεις, σήμερα ανακοίνωσε ότι προχωρά ακάθεκτη στην οργάνωση διάσκεψης κορυφής τον Δεκέμβρη , ουσιαστικά για να πάρει μέτρα σχετικά με την πρόταση Γιούνκερ (βλ. FT). Τα «δημοκρατικά» διαπιστευτήρια των αδίστακτων χαρτογιακάδων της ΕΕ – πειθήνιων οργάνων των Πολυεθνικών– άλλωστε είναι γνωστά από τότε που απέρριπταν το ένα μετά το άλλο τα Δημοψηφίσματα των Ευρωπαϊκών λαών για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Ή πολύ πρόσφατα και ακόμα πιο εγκληματικά, όταν συμμετείχαν, μαζί με τους φιλο-ΕΕ πραξικοπηματίες και τα τάγματα θανάτου των πραγματικών (απόγονων των) Φασιστών, στο αιματηρό πραξικόπημα που ενορχήστρωσε η Υπερεθνική και η Σιωνιστική Ελίτ στην Ουκρανίακαι το οποίο συνεχίζεται σήμερα ενάντια στο μεγάλο τμήμα του λαού (κυρίως ρωσόφωνο) που παλεύει για την Εθνική του κυριαρχία έξω από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, έχοντας πάρει τη μορφή εθνοκάθαρσης...
Όμως όπως λέει και ο «σοφός λαός», αυτό το «βαρέλι δεν έχει πάτο».
Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα οι πολίτες αυτής της χώρας να χάνουν και το
σπίτι τους με βάση τις ορέξεις και τις εντολές των «δημοκρατών» της ΕΕ
που εφαρμόζουν οι εδώ αριστεροί εντολοδόχοι τους και τοποτηρητές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τελευταία απόφαση του άθλιου υπουργού
οικονομίας (και –όχι τυχαία–διευθυντή του δήθεν «προοδευτικού»
Ινστιτούτου Λεβί!), ο οποίος χωρίς τη παραμικρή τσίπα ανήγγειλε την
εξαγορά των «κόκκινων δανείων» από ξένα funds, αρνούμενος ακόμα και την
πρώτη κατοικία των πολιτών να προστατέψει, δηλώνοντας σαφέστατα ότι
πλέον μόνο τα ξένα χαρτοφυλάκια – δηλ. τοκογλυφικές εταιρείες (funds) –
θα έχουν το δικαίωμα εξαγοράς των «κόκκινων δανείων» και όχι οι ίδιοι οι
οφειλέτες (!), ενώ η διαδικασία της παραγραφής των χρεών πρέπει να
σταματήσει. Είναι πασιφανές – πέρα από τις δικαιολογίες με τις οποίες
ντύνουν οι «αριστεροί» δωσίλογοι και αυτό το πολιτικό τους έγκλημα – ότι
οι εταιρείες που θα αγοράσουν τα κόκκινα δάνεια, βασικά δεν αποσκοπούν
στην έστω και μακροχρόνια αποπληρωμή τους. Αποσκοπούν κυρίως στη δήμευση
της περιουσίας των οφειλετών και μάλιστα στη δήμευση της «πρώτης
κατοικίας», που θα μπορούν να τη διαχειριστούν όπως αυτοί θέλουν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης επομένως απλά στοχεύουν στη καθολίκευση του απόλυτα επιτυχημένου για τις ελίτ Ελληνικού «πειράματος», σε όλη την Ευρώπη με την πλήρη καθυπόταξη των Ευρωπαϊκών λαών στην Ευρωπαϊκή Ελίτ, σαν τμήμα της Υπερεθνικής Ελίτ….
Η νέα αυτή δομή θα μπορεί να λειτουργεί ακόμα πιο ανεμπόδιστα από την έντονη δυσαρέσκεια των λαϊκών στρωμάτων της ΕΕ, που πλέον σε πολλές περιπτώσεις ήδη διαμορφώνει και το πολιτικό σκηνικό αναδεικνύοντας αντί- ΕΕ και εν δυνάμει αντι-παγκοσμιοποιητικές πολιτικές δυνάμεις, με προεξάρχουσα τη Βρετανία του Μπρέξιτ, το οποίο η Υ/Ε προσπαθεί τη στιγμή αυτή με κάθε τρόπο ν’ ανατρέψει, τρέμοντας μήπως το παράδειγμα του Βρετανικού λαού το ακολουθήσουν και άλλοι λαοί, όπως ήδη διαφαίνονται καθαρά σημάδια στην Ιταλία, την Ουγγαρία, την Πολωνία και αργότερα πιθανότατα και στη Γαλλία, (αν ο λαός ξεπεράσει και εκεί τους φιλο-ΕΕ «αριστερούς» τύπου Μελανσόν που διέσπασαν το άτυπο λαϊκό μέτωπο από τα κάτω στις τελευταίες εκλογές).
Μέσα σε αυτό το κλίμα γενικής αμφισβήτησης της ΕΕ από τα θύματα της παγκοσμιοποίησης που συνήθως παίρνει χαρακτηριστικά αγώνα για την ανάκτηση της Οικονομικής και Εθνικής τους κυριαρχίας, η Υπερεθνική Ελίτ δια στόματος του πολιτικού της προσωπικού και συγκεκριμένα του προέδρου της Kομισιόν Γιούνκερ, προχωράει ένα βήμα παραπέρα για να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία των ανοιχτών και απελευθερωμένων αγορών, με την αμέριστη βοήθεια των φιλο- παγκοσμιοποιητικών πολιτικών σχηματισμών και κυρίως της διεφθαρμένης παγκοσμιοποιητικής «αριστεράς», ιδιαίτερα στις μεσογειακές χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Γαλλία).
Αντί των κυβερνήσεων ανά κράτος, οι οποίες έστω τυπικά ελεγχόντουσαν από τον λαό της κάθε χώρας, τώρα θα κοπεί ακόμη και αυτός ο τυπικός συνήθως δεσμός της λαϊκής εξουσίας με την κυβερνητική εξουσία και θα έχουμε – κατά τις επιθυμίες των παγκοσμιοποιητών – μια ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ, όπου όλες οι χώρες μέλη της ΕΕ θα διοικούνται απευθείας από αυτή. Έτσι δεν θα χρειάζονται οι γελοίοι δήθεν τοπικοί κυβερνήτες τύπου Τσίπρα που απλά μεταφράζουν τις εντολές από τις Βρυξέλλες. Ο Γιούνκερ λοιπόν μίλησε για έναν πρόεδρο της ΕΕ, έναν Υπουργό Οικονομικών, έναν Εξωτερικών κλπ… Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι καταργούνται τυπικά και άμεσα οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ που θα μπουν σε αυτό το θεσμικό πλαίσιο. Θα συνεχίσουν να υφίστανται κυβερνητικοί σχηματισμοί που θα έχουν προφανώς ένα διαχειριστικό χαρακτήρα για την εφαρμογή των εντολών της ευρωπαϊκής και Υπερεθνικής Eλίτ (ένα είδος Νομαρχών) και ένα Ευρω-κοινοβούλιο εντελώς διακοσμητικού χαρακτήρα, όπως το σημερινό. Δεν είναι περίεργο λοιπόν ότι ο Μακρόν, τον οποίο υποδέχθηκε ο Νομάρχης της Υ/Ε που παριστάνει τον πρωθυπουργό στην Ελλάδα βεβηλώνοντας ακόμη και την Πνύκα, δήλωσε προ ημερών ότι τελείωσε η εποχή της λαϊκής κυριαρχίας.
Γίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι αυτό αποτελεί για την Υ/Ε ένα στάδιο προς
την παγκόσμια διακυβέρνηση με την εξασφάλιση περισσότερου ζωτικού χώρου
για τις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές εις βάρος της οικονομικής
κυριαρχίας και περαιτέρω συγκεντροποίηση των πολιτικών αποφάσεων σε
«ένα» κέντρο, που θα τις παίρνει με γνώμονατα συμφέροντα των Πολυεθνικών. Παράλληλα οι χώρες της ΕΕ θα «αλυσοδένονται» ακόμα πιο καθολικά στο στρατιωτικό μηχανισμό του ΝΑΤΟ – όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο Γιούνκερ – αφού το ΝΑΤΟ αποτελεί τον μηχανισμό εκείνο που η Υ/Ε χρησιμοποιεί για την, με τη βία, ενσωμάτωση στη Νέα Διεθνή Τάξη, χωρών που αντιστέκονται στην απώλεια της εθνικής τους κυριαρχίας.
Όπως είπαμε παραπάνω, το σχέδιο της Υ/Ε στην ΕΕ, έρχεται στη δημοσιότητα σε μια χρονική συγκυρία έντονης αμφισβήτησης από τα θύματα της παγκοσμιοποίησης κυρίως σε χώρες που διατηρούν ακόμα ένα επίπεδο οικονομικής και εθνικής κυριαρχίας. Η περίπτωση της εξόδου της Αγγλίας από την ΕΕ και η εκλογική μάχη στη Γαλλία ήταν οι πιο χαρακτηριστικές αλλά όχι οι μόνες. Το «τσουνάμι» μαύρης προπαγάνδας που έχει εξαπολύσει η Υ/Ε ώστε να στιγματίσει την από τα κάτω αμφισβήτηση της ΕΕ και γενικότερα της παγκοσμιοποίησης ως «φασιστική» , «εθνικιστική», ρατσιστική κλπ. φαίνεται να μην είναι αρκετό ώστε να αντιμετωπιστούν τα «ρήγματα» στο «δημοκρατικό» προσωπείο του σφαγείου της ΕΕ.
Στις χώρες που έχουν πλήρως ενσωματωθεί στη Νέα Διεθνή Τάξη όπως η Ελλάδα, κάποιος μπορεί εύλογα να αναρωτηθεί «και τι θα αλλάξει για μας;» αφού όλες οι φίλο-παγκοσμιοποιητικές κυβερνήσεις δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να εφαρμόζουν νομοθετήματα για την καταλήστευση και την εξαθλίωση του Ελληνικού λαού, οικονομικά και πολιτιστικά. Αυτό όμως είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να γίνει αφετηρία αγώνα για την θεμελίωση μιας Οικονομικής και Εθνικής κυριαρχίας απέναντι σε ένα πρωτόγνωρο στα ιστορικά χρονικά καθεστώς απόλυτης κυριαρχίας των ελίτ πάνω στα λαϊκά στρώματα. Και η κυριαρχία τους πλέον δεν είναι μόνο πολιτική ή στρατιωτική, όπως σε παλαιότερες εποχές, αλλά πρώτιστα οικονομική και κατά συνέπεια πολιτική, αλλά και πολιτισμική και στην ανάγκη ακόμη και στρατιωτική αν χρειαστεί. Είναι αυτονόητο ότι μια απόφαση του Ελληνικού λαού για έξοδο από την ΕΕ θα ήταν αδύνατη αν η Ελλάδα ήταν και τυπικά μια επαρχία της ΕΕ!
Μπορούμε ίσως τώρα να αντιληφθούμε πιο ξεκάθαρα, γιατί τόσο καιρό η Υ/Ε δια χειρός των κάθε είδους φίλο παγκοσμιοποιητών και ελληνικών «αριστερών» ανδρείκελων στη κυβέρνηση μαζί με άλλους μηχανισμούς, προσπαθούν να διαβάλουν και να διαστρεβλώσουν τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά και την ιστορία του Ελληνικού λαού, επικεντρώνοντας κυρίως στη νεολαία, στρέφοντάς της προς την λατρεία της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης: των «δικαιωμάτων» και την καλλιέργεια των διαιρέσεων ανάμεσα στον λαό, όχι βέβαια με ουσιαστικά κριτήρια (κοινωνικής τάξης και κοινωνικής θέσης) αλλά με βάση ανώδυνα για το σύστημα κριτήρια (φύλου, σεξουαλικής ταυτότητας κλπ), που στόχο έχουν την απόλυτη ιδιώτευση και τον ατομισμό, με αποτέλεσμα το πετσόκομμα κάθε συλλογικής διάθεσης κατά της παγκοσμιοποίησης, ιδίως της νεολαίας. Γιατί ένας λαός αλλοτριωμένος και αποξενωμένος από τις αγωνιστικές παρακαταθήκες, τις πολιτισμικές του καταβολές και κυρίως τη συνείδηση του καθενός για τη θέση του στη κοινωνική πυραμίδα είναι πολύ πιο εύκολο να δεχθεί την οποιαδήποτε μορφή εξουσίας που θα του φυτέψουν από πάνω, μετατρέποντάς τον σε ένα καταναλωτικό ον, που θα «αγωνίζεται» όχι για ελευθερία και αυτοκαθορισμό αλλά για τις κάθε είδους ελευθεριότητες μέσα στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, ή το πολύ ν’ αγωνίζεται κατά των «φασιστών» και «ρατσιστών» που παλεύουν ενάντια στην ΕΕ και την ΝΔΤ.
Είναι ίσως φανερό πλέον ότι η ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης αποτελεί τη νέα «θρησκεία» της Υ/Ε, που επιχειρεί να ξεπλένει ηθικά τις παγκοσμιοποιητικές ελίτ αλλά και το τμήμα εκείνο του πληθυσμού που επωφελείται από την παγκοσμιοποίηση και τις συνέπειές της. Αν μάλιστα τα πολιτικά ανδρείκελα που τα προόριζε η Υ/Ε για να κυβερνήσουν στην Ελλάδα, είναι και «αριστεροί» τότε η «συνταγή» έχει σίγουρα αποτελέσματα.
Τι και αν οι αντιδράσεις για την δημιουργία μιας ευρωπαϊκής ελίτ για όλες τις χώρες της ΕΕ είναι μεγάλες και αρχικά φαίνεται να μην περνάει το «μακρόπνοο» σχέδιο Γιούνκερ – όπως το χαρακτήρισε μια ελληνική φυλλάδα ευρείας κυκλοφορίας. Είναι όμως χαρακτηριστικό ότι το πολιτικό «Διευθυντήριο» της ΕΕ και παράρτημα της Υπερεθνικής Ελίτ στην Ευρώπη, η Κομισιόν, παρόλες αυτές τις αντιδράσεις, σήμερα ανακοίνωσε ότι προχωρά ακάθεκτη στην οργάνωση διάσκεψης κορυφής τον Δεκέμβρη , ουσιαστικά για να πάρει μέτρα σχετικά με την πρόταση Γιούνκερ (βλ. FT). Τα «δημοκρατικά» διαπιστευτήρια των αδίστακτων χαρτογιακάδων της ΕΕ – πειθήνιων οργάνων των Πολυεθνικών– άλλωστε είναι γνωστά από τότε που απέρριπταν το ένα μετά το άλλο τα Δημοψηφίσματα των Ευρωπαϊκών λαών για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Ή πολύ πρόσφατα και ακόμα πιο εγκληματικά, όταν συμμετείχαν, μαζί με τους φιλο-ΕΕ πραξικοπηματίες και τα τάγματα θανάτου των πραγματικών (απόγονων των) Φασιστών, στο αιματηρό πραξικόπημα που ενορχήστρωσε η Υπερεθνική και η Σιωνιστική Ελίτ στην Ουκρανίακαι το οποίο συνεχίζεται σήμερα ενάντια στο μεγάλο τμήμα του λαού (κυρίως ρωσόφωνο) που παλεύει για την Εθνική του κυριαρχία έξω από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, έχοντας πάρει τη μορφή εθνοκάθαρσης...
Όμως για τα ελληνικά λαϊκά στρώματα είτε προχωρήσει είτε όχι το
σχέδιο αυτό δεν έχει καμία σημασία αφού η προτεκταριοποίηση της χώρας
είναι θεσμικά κατοχυρωμένη και καμία «μονομερής ενέργεια» δεν μπορεί να
γίνει από την πλευρά της Ελληνικής «κυβέρνησης». Υπό το προσωπείο του
«αριστερού» και του υπέρμαχου των «δικαιωμάτων», η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
κατάφερε ήδη ό,τι δεν είχε καταφέρει κανένας αντιδραστικός κυβερνητικός
σχηματισμός ή στρατιωτική κατοχή ή Χούντα στην Ελλάδα: Ξεπούλησε με την
υπογραφή της μια χώρα ολόκληρη απ άκρη σε άκρη, με όλους τους
πλουτοπαραγωγικούς πόρους, τη δημόσια περιουσία, λιμάνια, τρένα και
αεροδρόμια μέχρι τα νησιά της χώρας μέσω του «υπερ-ταμείου» που
ελέγχεται από πλιατσικολόγους της Υ/Ε. Έβαλε χέρι αδειάζοντας τα
ασφαλιστικά και δημοτικά ταμεία, ενώ καταστρέφοντας τη δημόσια υγεία
και παιδεία, εξασφάλισε ότι το να έχει ένας άνθρωπος πρόσβαση στη μάθηση
στην περίθαλψή και στη πρόνοια, είναι θέμα «τσέπης».
Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης επομένως απλά στοχεύουν στη καθολίκευση του απόλυτα επιτυχημένου για τις ελίτ Ελληνικού «πειράματος», σε όλη την Ευρώπη με την πλήρη καθυπόταξη των Ευρωπαϊκών λαών στην Ευρωπαϊκή Ελίτ, σαν τμήμα της Υπερεθνικής Ελίτ….
Πηγή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου