Ο
ΕΒΡΑΙΟΨΥΧΟΣ, ΗΛΙΘΙΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΚΤΟΝΟΣ ΓΑΠ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΜΑΣ ΞΕΠΟΥΛΗΣΕ . Ο ΔΟΛΙΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΧΡΕΗ ΚΡΑΤΙΚΑ
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΡΝΗΘΕΙ ΤΗΝ
ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΗ Η ΝΕΡΟΚΟΛΟΚΥΘΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΕ ΣΤΟΥΣ
ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΚΥΚΛΟΦΡΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ , ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΑΚΟΜΗ
ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΥΣ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΓΚΑΛΕΣΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ
ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΕΝΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ
ΑΚΟΜΗ.
ΟΣΟ
ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ, ΑΥΤΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙ ΣΑΝ ΗΘΙΚΟΣ
ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΛΥΝΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ . ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΕΙ ΜΗΝ
ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΗΘΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΑΙ
ΟΣΟ Η ΥΒΡΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΓΑΠ-ΗΔΩΝ, ΑΚΗΔΩΝ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟΥ ΕΣΜΟΥ ΤΩΝ ΚΛΕΦΤΩΝ,
ΨΕΥΤΩΝ, ΛΩΠΟΔΥΤΩΝ , ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΟΚΤΟΝΩΝ
ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ ΤΟΣΟ Η ΧΩΡΑ ΘΑ ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΥΦΕΡΣΗ , ΣΤΟ
ΕΓΚΛΗΜΑ , ΣΤΗ ΒΙΑ , ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ.
Ενα σκληρό κείμενο για τον Γιώργο Παπανδρέου γράφει ο συγγραφέας Νίκος Δήμου στο σάιτ protagon.gr με τίτλο «Κολοκύθες».
Γράφει ο Νίκος Δήμου:
«Είναι από μεγάλη γενιά. Πρόγονοί του κάτι τεράστιες κολοκύθες, τόσο δυναμικές και απαιτητικές για τροφή, που στέγνωσαν το χωράφι. Έτσι αυτός βγήκε λίγος και φτενός. Μέριμνά του να ξαναγυρίσει στη δόξα.
Σκέπτεται. Τι σκέψεις μπορεί να κάνει μία κολοκύθα που έγινε κεφάλι; Ό,τι και ένα κεφάλι που έγινε κολοκύθα. Πολλά περνάνε μέσα από το νου του, ελάχιστα μένουν.
Ακούει. Τους συντρόφους από παλιά, τους κηπουρούς, που του μιλάνε για δοξασμένες ανθοφορίες και καρποφορίες, μποστάνια όπου όλα υπάρχουν. Τα ακούει και προσπαθεί να ξεχάσει τον μαρασμό, την πτώση και την άδικη αποπομπή.
Άδικο, άδικο! Αυτό τον τρώει, αυτό τον τρελαίνει. Υποφέρει. Γυρίζει παντού, σπέρνει άγονους κολοκυθόσπορους, αλλά ο νους του είναι στο πατρικό χωράφι.
Ποιος νους; Ένα κενό είναι ανάμεσα στα τοιχώματα. Ένα κενό που αντηχεί. (Γι’ αυτό οι παλιότεροι έφτιαχναν όργανα από κολοκύθες). Ένα ηχείο που απηχεί. Ήχους, ξένες φωνές, θορύβους και πολλά παράσιτα.
Ίσως θα τον βοηθούσε, αν μπορούσε να διαβάσει την «Αποκολοκύνθωση» (Λατινικά: Apocolocyntosis) που έγραψε ο μέγας Σενέκας για τον αυτοκράτορα Κλαύδιο. Ήταν μία πικρή σάτιρα. Το μόνο που μπορούσε να του προσφέρει, αντί για την (αυτοκρατορική) Αποθέωση».
Η φωτογραφία από το protagon είναι του Νίκου Δήμου
Γράφει ο Νίκος Δήμου:
«Είναι από μεγάλη γενιά. Πρόγονοί του κάτι τεράστιες κολοκύθες, τόσο δυναμικές και απαιτητικές για τροφή, που στέγνωσαν το χωράφι. Έτσι αυτός βγήκε λίγος και φτενός. Μέριμνά του να ξαναγυρίσει στη δόξα.
Σκέπτεται. Τι σκέψεις μπορεί να κάνει μία κολοκύθα που έγινε κεφάλι; Ό,τι και ένα κεφάλι που έγινε κολοκύθα. Πολλά περνάνε μέσα από το νου του, ελάχιστα μένουν.
Ακούει. Τους συντρόφους από παλιά, τους κηπουρούς, που του μιλάνε για δοξασμένες ανθοφορίες και καρποφορίες, μποστάνια όπου όλα υπάρχουν. Τα ακούει και προσπαθεί να ξεχάσει τον μαρασμό, την πτώση και την άδικη αποπομπή.
Άδικο, άδικο! Αυτό τον τρώει, αυτό τον τρελαίνει. Υποφέρει. Γυρίζει παντού, σπέρνει άγονους κολοκυθόσπορους, αλλά ο νους του είναι στο πατρικό χωράφι.
Ποιος νους; Ένα κενό είναι ανάμεσα στα τοιχώματα. Ένα κενό που αντηχεί. (Γι’ αυτό οι παλιότεροι έφτιαχναν όργανα από κολοκύθες). Ένα ηχείο που απηχεί. Ήχους, ξένες φωνές, θορύβους και πολλά παράσιτα.
Ίσως θα τον βοηθούσε, αν μπορούσε να διαβάσει την «Αποκολοκύνθωση» (Λατινικά: Apocolocyntosis) που έγραψε ο μέγας Σενέκας για τον αυτοκράτορα Κλαύδιο. Ήταν μία πικρή σάτιρα. Το μόνο που μπορούσε να του προσφέρει, αντί για την (αυτοκρατορική) Αποθέωση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου