Ο πολυμήχανος Οδυσσέας ανακάλυψε τελικά την Αμερική;

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Όσο αφορά την κατάκτηση της αμερικανικής ηπείρου από τον Οδυσσέα, και τις τουρκικές προεδρικές δηλώσεις, που τόσο έχουν απασχολήσει τα ΜΜΕ, η απάντηση έρχεται από τα βάθη των αιώνων.
Σύμφωνα με μελέτη της Εριέττας Μέρτζ, η πρώτη που τόλμησε να έρθει αντιμέτωπη προς την επικρατούσα άποψη ότι οι περιπλανήσεις του Οδυσσέως έγιναν μέσα στην Μεσόγειο ήταν η Αμερικανίδα Εριέττα Μέρτζ (Henrietta Mertz) η οποία το 1965 εξέδωσε στο Σικάγο των Η.Π.Α. το βιβλίο « The Wine Dark Sea» , διατυπώνει την θέση ότι το ταξίδι του Οδυσσέως είχε και ένα σημαντικό σκέλος εκτός Μεσογείου.
Η άποψη της κ. Μέρτζ είναι ότι ο Οδυσσέας ταξίδεψε μέχρι τις ακτές της Αμερικής βοηθούμενος από τα θαλάσσια ρεύματα. Η κ. Μέρτζ εντόπισε τα μέρη που επισκέφθηκε ο Οδυσσέας με βάση την ταχύτητα που κινούνται τα θαλάσσια ρεύματα και την διάρκεια των ταξιδιών από σταθμό σε σταθμό όπως αναφέρονται στην Οδύσσεια. Οι απόψεις της κ. Μέρτζ ενισχύονται και από αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν βρεθεί στην Αμερικανική ήπειρο.
Σχεδιάγραμμα που παρουσιάζει την περιπλάνηση του Οδυσσέα μετά την πτώση της Τροίας βάσει των διαπιστώσεων της Εριέττας Μέρτζ (η οποία μελέτησε εδάφιο προς εδάφιο το κείμενο του Ομήρου σε συνδυασμό με διάφορες νεότερες ανακαλύψεις και παρατηρήσεις που αναφέρονται από τον ίδιο τον Όμηρο π.χ. διάρκεια ταξιδιού κλπ). Στον χάρτη επισημαίνονται η περιοχή που υπήρξαν οι Σειρήνες , σε ποιο σημείο της Αμερικάνικης ηπείρου ήταν η Σκύλλα και η Χάρυβδης και μέσο ποίας οδού ο Οδυσσέας επέστρεψε στην Ιθάκη βοηθούμενος καθ” όλη την διαδρομή από το ρεύμα του κόλπου (Gulf stream) .
Στο παιχνίδι της ανακάλυψης της αμερικανικής ηπείρου εισέρχεται και το Βυζάντιο. Ο ειδικός ερευνητής, Frederick J. Pohl που μελέτησε τις επιγραφές και τις τοιχογραφίες στην εκκλησία στο δάσος του Cockaponset State Forest στο Νότιο Connectikut, κοντά στο χωριό Guiulford, αποφάνθηκε ότι η εκκλησία εκεί είναι χτισμένη από Έλληνες του Βυζαντίου το 480 μ.Χ περίπου. Η εκκλησία που είναι σκαλισμένη σε πέτρα είναι στην Νότια Αμερική. Όλα τα παραπάνω φυσικά δεν συμβαδίζουν με την επίσημη ιστορία, μιας και με αυτή ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική το 1492.
Ο ίδιος ερευνητής μελετώντας τις επιγραφές τοποθέτησε την άφιξη των μοναχών στη βόρεια Αμερική γύρω στα 480 μ.Χ. σε μια εποχή μεγάλων ανακατατάξεων στη βόρεια Αφρική. Μέχρι το 430μ.Χ. πολλοί επίσκοποι λειτουργούσαν στη βόρεια Αφρική (κυρίως Τυνησία και Καρχηδόνα), όπου μέχρι σήμερα διασώζονται ερείπια ναών. Εκείνη την εποχή ξεκίνησαν οι διωγμοί των Χριστιανών από τους Αρειανιστές.
Επίσης οι μοναχοί σε εκείνες τις περιοχές είχαν έρθει σε ευθεία σύγκρουση με τους μονάρχες που κυβερνούσαν τη βόρεια Αφρική, με αποτέλεσμα να καταδιωχθούν, κυρίως, στην έρημο και στα βουνά της Ανατολικής Λιβύης. Από εκεί διέφυγαν με πλοία στην σημερινή βόρεια Αμερική.
Σε σχετικό άρθρο της 18 Νοεμβρίου του τουρκικού τύπου για την ανακάλυψη της Αμερικής απο τούρκους ναυτικούς  , αναφέρθηκε ότι το 1453, ο Οθωμανός Σουλτάνος Μωάμεθ Β, είχε μεταφέρει τα πολεμικά πλοία μέσω χερσαίας οδού , πραγματοποιώντας κίνηση ματ, για τον τουρκικό στόλο στον κεράτιο κόλπο, αποκόπτοντας ολοκληρωτικά την βασιλεύουσα πριν από την τελειωτική άλωση της στις 29 Μαΐου 1453, πράγμα όμως που δεν αποδεικνύει έμπρακτα ναυτοσύνη σύμφωνα με το άρθρο , αλλά πονηριά .
Όντως αυτό έγινε, και μάλιστα η κίνηση αυτή «έγειρε» την πλάστιγγα προς την πλευρά των Οθωμανών τούρκων, που πολιορκούσαν την πόλη με 250.000 στρατό, έναντι 7000 χιλιάδων ελλήνων και δυτικών, και 450 τουρκικών πολεμικών πλοίων, έναντι 4 ελληνικών. Τα νούμερα είναι «καταθλιπτικά» από μόνα τους.
Υπενθυμίζεται όμως ότι αυτά τα τέσσερα αυτά ελληνικά πλοία, με επικεφαλής τον ανδρείο πλοίαρχο Φλαντανελά « ξεφτίλισαν» πριν το περιστατικό που αναφέρει η τουρκική εφημερίδα, σύμφωνα και με τον ίδιο τον Μωάμεθ τον Πορθητή, όλον τον συγκεντρωμένο τουρκικό στόλο. Κάτι που αποδεικνύεται όχι από «δυτικές » η ελληνικές πηγές, αλλά από τους ίδιος τους Οθωμανούς ιστορικούς.
Στις 20 Απριλίου, οι κάτοικοι από τα τείχη βλέπουν τον Φλαντανελά με τα τέσσερα πλοία του να νικά τον εχθρικό στόλο. Σε αυτή τη
ν εξευτελιστική για τους Τούρκους ναυμαχία, οι δικοί μας, σύμφωνα με τον Νικολό Μπάρμπαρο, έχασαν 40 ναύτες και στόλος του Καπουδάν πασά Μπαλτόγλου, έχασε 12.000 άνδρες Ο Μωάμεθ, μπροστά σε αυτό το ρεζιλίκι, διάταξε καθαίρεση και δημόσιο ραβδισμό του ναυάρχου. Αυτό είναι ιστορία, και η ιστορία δεν αλλάζει, δεν παραγράφεται , δεν αποσιωπάτε.
Επίσης το πιο σημαντικό, σύμφωνα με τον ίδιους του Οθωμανούς Σουλτάνους σε πάμπολλες γραπτές, ή προφορικές αναφορές τους, έλεγαν οι ίδιοι ότι « ο Αλλάχ είχε παραχωρήσει την θάλασσα στους Ρωμιούς» άρα όχι στους Τούρκους .
Υπάρχουν χιλιάδες αποδεικτικά στοιχεία για την ναυτοσύνη των ελλήνων ανά τους αιώνες , ακόμη επίσης είναι γνωστό ότι , έλληνες εξωμότες ναύαρχοι και ναύτες, υπηρετούσαν στα πλοία του οθωμανικού στόλου. Το άσχημο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να μην παραδέχονται οιΤούρκοι τα προφανή, όπως όταν βρίσκουν συνέχεια αρχαία στην Μικρά Ασία και γράφουν ότι τα κατασκεύασαν οι «παλαιοί Τούρκοι».
pentapostagma.gr