Ακόμα μια αρχαία ελληνική πόλη στην Τουρκία έρμαιο των αρχαιοκαπήλων

Κλέβουν τα μωσαϊκά από το αρχαίο Ανεμούριο της Κιλικίας, τα φορτώνουν σε κότερα και φεύγουν ανενόχλητοι προς άγνωστους προορισμούς. Το καταγγέλλουν ντόπιοι και το αναδεικνύει ο τουρκικός Τύπος.
Την ώρα που η καρδιά του παγκόσμιους πολιτισμού χτυπάει στον τύμβο Καστά στην Αρχαία Αμφίπολη και όλοι περιμένουν με κομμένη την ανάσα να μάθουν τα μυστικά που κρύβει το μνημείο, στην Τουρκία εκτυλίσσεται πλιάτσικο σε πολιτιστικούς θησαυρούς χιλιάδων χρόνων.

Μετά τις καταστροφές εκκλησιών, μνημείων και οικημάτων για τις ανάγκες τηλεοπτικών σειρών, η δημοσιογραφική έρευνα στην χαρακτηρισμένη ως ιστορική, από το ίδιο το υπουργείο Πολιτισμού της Τουρκίας, πόλη του Ανεμουρίου αποκαλύπτει ότι τα ανεκτίμητης αξίας μωσαϊκά που κάλυπταν τα σπίτια έχουν κυριολεκτικά αφεθεί στην τύχη τους.

Όπως μάλιστα γράφει χαρακτηριστικά ο Τούρκος δημοσιογράφος Ομέρ Ερμπίλ στην εφημερίδα Hurriyet, τα 1.500-1.700 ετών μωσαϊκά εδώ και χρόνια προστατεύονται μόνο με τα υποτυπώδη υφάσματα που χρησιμοποιούν προσωρινά οι αρχαιολόγοι όταν εντοπίζουν κάποιο αρχαιολογικό θησαυρό!
Τα μωσαϊκά, όσα δεν έχουν ήδη διαλυθεί, είναι εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες αλλά και σε οποιονδήποτε με αμφιλεγόμενες ορέξεις. Επιπλέον κάποιες από τις ψηφίδες έχουν… σοβαντιστεί με τσιμέντο, ως μέτρο προστασίας. Ντόπιοι κατήγγειλαν στον δημοσιογράφο ότι έχουν κλαπεί πολλά μωσαϊκά «από ανθρώπους που έρχονται από τη θάλασσα, τα παίρνουν και τα μεταφέρουν με τα κότερά τους».
Αφύλαχτος ο «φυλασσόμενος» χώρος
Στο Ανεμούριο δεν υπάρχουν κάμερες ασφαλείας ούτε πινακίδες που να ενημερώνουν ότι πρόκειται για αρχαιολογική περιοχή. Ο χώρος όμως είναι κατά τα άλλα «φυλασσόμενος»!
«Δεν ήρθε κανένας να μας ρωτήσει τι κάναμε εκεί, στα μωσαϊκά. Αν και μείναμε στο σημείο πάνω από μια ώρα. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πώς κλάπηκαν αυτά τα όμορφα μωσαϊκά από την ελλιπώς φυλασσόμενη αρχαία πόλη» λέει ο Ερμπίλ, ο οποίος όση ώρα έμεινε στο Ανεμούριο φωτογράφισε ό,τι ήθελε, σήκωσε τα «προστατευτικά» υφάσματα και κινήθηκε άνετα.

Σε κάποια σημεία του αρχαιοελληνικού οικισμού, η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη. Εκεί, τα πανέμορφα μωσαϊκά ήταν εντελώς εκτεθειμένα. «Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε γιατί οι άνθρωποι καταστρέφουν με τόσο βάρβαρο τρόπο μια τόσο όμορφη πόλη, αντί να την αξιοποιήσουν τουριστικά και να συνεισφέρουν στην επιστήμη της αρχαιολογίας» προσθέτει ο δημοσιογράφος της Hurriyet, επισημαίνοντας ότι στην περιοχή δεν έχει γίνει καμία αρχαιολογική έρευνα εδώ και 15 χρόνια.
Το Ανεμούριον των ανέμων
Το Ανεμούριον, ένας από τους αρχαιότερους οικισμούς της Κιλικίας, βρίσκεται στο ομώνυμο ακρωτήριο που αποτελεί το νοτιότερο άκρο της Τουρκίας και το κοντινότερο σημείο της μικρασιατικής ακτής με την Κύπρο.
Ιδρύθηκε από Έλληνες ως λιμάνι υπαγόμενο διοικητικά στη Νάγιδο. Το όνομά του σχετίζεται με την παρουσία έντονων ανέμων, χαρακτηριστικό της περιοχής, που οφείλεται στη γεωμορφολογία της.
Στις αρχές του 4ου αιώνα, η πόλη πέρασε σταδιακά στην Πρωτοχριστιανική περίοδο, όπως βεβαιώνουν οι γραπτές μαρτυρίες για την ύπαρξη επισκοπής και τα απομεινάρια των χριστιανικών ναών. Τα ρωμαϊκά χρόνια και την περίοδο ακμής της πόλης, ο πληθυσμός λέγεται ότι ήταν 4.000-4.500 άνθρωποι.
Ο οικισμός  
Από τα ερείπια των κτισμάτων, ιδιωτικών κατοικιών και δημοσίων κτιρίων, καταλαβαίνουμε πως πρόκειται για διώροφες κατασκευές. Τα σπίτια είχαν δυο ή τρία κύρια δωμάτια, ορθογωνίου σχήματος και στενά τοξωτά ανοίγματα για παράθυρα. Οι αυλές ήταν μικρές και με ψηλούς περιβόλους.
Η νεκρόπολη
Η ευημερία και η καλλιτεχνική άνθιση της πόλης αντανακλώνται στη Νεκρόπολη που βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της πόλης. Πρόκειται για το καλύτερα διατηρημένο νεκροταφείο της ρωμαϊκής Μικράς Ασίας.
Ή τουλάχιστον ήταν, πριν να αφεθεί στην τύχη του το Ανεμούριον, έρμαιο των ακραίων καιρικών συνθηκών και των αρχαιοκαπήλων.
*κεντρική φωτογραφία: Πανέμορφο ψηφιδωτό μωσαϊκό από το Ανεμούριον, φωτογραφημένο πριν από χρόνια.
Τμήμα σύνταξης pontos-news.gr με πληροφορίες από τη Hurriyet και ιστορικά στοιχεία από την Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού

http://lithosfotos.blogspot.gr/2014/09/blog-post_451.html