Ρωσική ανάλυση: Η συντριπτική ήττα του Ερντογάν

Το κύμα των διαδηλώσεων που σχετίζονται με την πλατεία Taksim, έγινε η πρώτη δημόσια ήττα στην παντοδύναμη εικόνα του Τούρκου Πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Την ήττα την υπέστη από τους Τούρκους. Αυτό αναφέρει σε ανάλυσή του ο Murat Yetkina, που δημοσιεύθηκε  από την Hürriyet Daily News.

Την 1^η Ιουνίου ο Ερντογάν επανέλαβε τη σκληρή στάση του, ενάντια στους διαδηλωτές που διαμαρτυρήθηκαν για την απόφασή του να μετατρέψει τη μόνη επιζώσα  πράσινη νησίδα στο Taksim της Κωνσταντινούπολης- πλατεία ορόσημο- σε ένα εμπορικό κέντρο.

Ζήτησε από τους διαδηλωτές να εγκαταλείψουν τις προσπάθειές τους να προσεγγίσουν την πλατεία Taksim, που ήταν περικυκλωμένη από τα MAT και υποσχέθηκε να διερευνήσει την υπερβολική χρήση των δακρυγόνων, τονίζοντας ότι οι διαδηλωτές δεν είναι σε θέση να επιτύχουν στο στόχο τους.

Τα πλήθη των διαδηλωτών αυξήθηκαν από 50 άτομα που ήταν στην αρχή, κυριολεκτικά σε χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες, μέσα σε τέσσερις ημέρες, εξαιτίας των βίαιων μεθόδων της τουρκικής αστυνομίας για να τους διαλύσουν, ιδίως, επαναλαμβάνοντας τη χρήση δακρυγόνων και κανονιών νερού.

Οι διαμαρτυρίες εξαπλώθηκαν όχι μόνο στο ευρωπαϊκό τμήμα της πόλης αλλά και στο ασιατικό (η πλατεία Taksim βρίσκεται στο ευρωπαϊκό), αλλά και σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας, στην πρωτεύουσα Άγκυρα, στη Σμύρνη, στο Εσκισεχίρ και μια σειρά άλλων μεγάλων πόλεων.

Στη συνέχεια έγιναν δύο ασυνήθιστα έξυπνες πολιτικές κινήσεις.

Η πρώτη ήταν η ακύρωση της κύριας διαδήλωσης εναντίον της πολιτικής της κυβέρνησης από το αντιπολιτευτικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), που είχε προγραμματισθεί για την 1^η Ιουνίου στο οχυρό Kadikoy της Κωνσταντινούπολης, στην ασιατική πλευρά της πόλης.

Ο ηγέτης του CHP, Kemal Kılıçdaroğlu, κάλεσε όλους τους υποστηρικτές του να διασχίσουν το Βόσπορο και να μεταβούν στο συλλαλητήριο για την υποστήριξη των διαδηλωτών στην πλατεία  Taksim.

Πολλοί πίστευαν ότι η κίνηση αυτή θα μπορούσε να είναι αντιπαραγωγική, δεδομένου ότι ο Ερντογάν είχε κατηγορήσει προληπτικά τον Kılıçdaroğlu ότι προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τις διαμαρτυρίες για πολιτικούς σκοπούς.

Για παράδειγμα, δεκάδες χιλιάδες μέλη του CHP, άρχισαν να συρρέουν στην πλατεία Taksim, παρά τα οδοφράγματα της αστυνομίας και τις ενισχύσεις σε δακρυγόνα και κανόνια νερού.

Το δεύτερο βήμα έγινε από τον πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο οποίος επέστρεψε από το Τουρκμενιστάν. Έκανε, τουλάχιστον, τρεις τηλεφωνικές κλήσεις: στον κυβερνήτη της Κωνσταντινούπολης, στον Υπουργό Εσωτερικών και στον ίδιο τον Ερντογάν, ζητώντας να προσπαθήσουν στο μέλλον να μην διατυπώνουν αντιρρήσεις στους διαδηλωτές.

Αμέσως, μετά από αυτές τις κλήσεις, η αστυνομία άρχισε να εγκαταλείπει την πλατεία. Μέσα σε πέντε ώρες εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές άρχισαν να παρελαύνουν στην πλατεία Taksim, με μια νικηφόρα διάθεση, φωνάζοντας απευθυνόμενοι στον πρωθυπουργό να παραιτηθεί.

Με τη σειρά του, ο Kılıçdaroğlu, δεν εμφανίσθηκε στην περιοχή Taksim, και επίσης δεν υπήρχαν σημαίες ή πανό του κόμματος CHP.

Ο εκπρόσωπος του κόμματος της αντιπολίτευσης δήλωσε ότι ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος δεν είχε πάει εκεί, προκειμένου να αποφευχθούν φόροι πολιτικού καιροσκοπισμού- ήταν μια έξυπνη κίνηση.

Δεν μπορεί να ονομασθεί «τουρκική άνοιξη» γιατί δραματοποιούνται τα γεγονότα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης έδρασαν για να σταματήσουν μια solo performance του ισχυρού άρχοντα.

Η μικροπολιτική στο Taksim, ήταν ένα σημείο καμπής για την παντοδύναμη εικόνα του Ερντογάν.

--

The Hellenic Information Team

 © Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

 

http://greeknation.blogspot.gr/2013/06/blog-post_9338.html