Στο τελευταίο μέρος της συνέντευξής του
ο Π.Νικολόπουλος, υποστηρίζει ότι αν στην Κύπρο το 1974 είχαν
εφαρμοστεί τα σχέδια , “θα είχαμε κάνει τους Τούρκους να σωπάσουν για τα
επόμενα 100 χρόνια”. Αναφέρει τους “πράκτορες- δημοσιογράφους ” και
πολλά άλλα για εκείνη την ταραγμένη εποχή.
Διαβάστε
***1ο ΜΕΡΟΣ
***2ο ΜΕΡΟΣ
***3ο ΜΕΡΟΣ
***4ο ΜΕΡΟΣ
***5ο ΜΕΡΟΣ
Κ. Τι λέγαμε κύριε Νικολόπουλε;
Ν. ΄΄Από τον ΙΔΕΑ στη χούντα΄΄ είπατε;
Κ.
Μου είπατε ότι υπήρχαν πληροφοριοδότες σας, ιδιώτες, που τότε μπορεί να
υπηρετούσαν στις ένοπλες δυνάμεις, οι οποίοι στη συνέχεια έγιναν
συγγραφείς βιβλίων και δημοσιογράφοι.
Ν. Δε σημαίνει ότι
υπηρετούσαν. Τα γραφεία πληροφοριών όλου του κόσμου για συλλογή
πληροφοριών καλούνε από οποιουσδήποτε… οι πληροφορίες μαζεύονται,
διασταυρώνονται και χρησιμοποιούνται είτε στρατιωτικές, για στρατιωτικά
θέματα είναι με εχθρικές είτε εμφύλιες, τα γραφεία πληροφοριών
ασχολούνται με συλλογή πληροφοριών.
Κ. Υπηρετήσατε τις
πληροφορίες και τις διαμορφώσατε στη διάρκεια της επταετίας για πολλά
χρόνια. Πόσο ποσοστό του χρόνου εκεί που υπηρετήσατε αφιερώσατε για τα
εθνικά θέματα και τη χώρα και πόσο για την “επανάσταση”;
Ν.
Περισσότερο ησχολούμην με τα εθνικά θέματα και με την οργάνωση των
ενόπλων δυνάμεων, γιατί εγώ έχω πάρει ευαρέσκεια από τον αρχηγό της
αεροπορίας. Γιατί σε μια σύσκεψη για τα εξοπλιστικά τέτοια είπα, ότι
προέχει να πάρουμε αεροπλάνα διότι τα πλοία χωρίς αεροπορική προστασία
δε μπορούν, άρα προέχει να πάρουμε αεροπλάνα και μετά πλοία. Και ο
αρχηγός της αεροπορίας σε εμένα τον αντιπλοίαρχο μου έστειλε
ευχαριστήριο επιστολή.
Κ. Μια φορά το μήνα τότε
γινόντουσαν οι περίφημες συσκέψεις που τις αποκαλούσατε “συσκέψεις
πληροφοριών” ή “εθνικής ασφαλείας”. Το περιεχόμενο των πρακτικών αυτών
των συσκέψεων αναφέρεται μόνιμα και μόνο σε θέματα, που αφορούν την
ασφάλεια του καθεστώτος. Πως το εξηγείτε αυτό;
Ν. Υπήρχαν
κατ’ αρχάς συσκέψεις στη ΓΔΕΑ- Γενική Διεύθυνση Εθνικής Ασφαλείας.
Γινόντουσαν και συσκέψεις πληροφοριών και υπήρχαν και άλλες συσκέψεις
για πληροφορίες για εθνικά θέματα, έχοντας σχέση με πληροφορίες αμύνης
και μάχης.
Κ. Πέστε μου για το δεύτερο, για τα εθνικά θέματα που μας αφορά ακόμα και σήμερα.
Ν.
Γινόντουσαν οι συσκέψεις με την ΚΥΠ, έχω πάει και στο Βέλγιο για
τέτοιες συσκέψεις, έχω πάει και στην Αμερική για τέτοιες συσκέψεις, ήταν
άλλες του ΝΑΤΟ και άλλες εθνικές. Μας ενδιέφερε και μαζεύαμε
πληροφορίες και οι Αμερικάνοι τι λέγανε για τους Τούρκους και μαζεύαμε
πληροφορίες τόσο του Ανατολικού Μπλοκ αλλά περισσότερο της Τουρκίας.
Υπήρχαν καπετάνιοι που δίνανε πληροφορίες τι γίνεται στη Μερσίνα-
Αλεξανδρέττα, υπήρχαν πληροφορίες πόσοι ήταν οι Τούρκοι, τι πλοία
παίρνανε οι Τούρκοι. Δεν ήταν μόνο για θέματα καθεστωτικά αλλά υπήρχαν
και πληροφορίες μάχης.
Κ. Λειτουργούσαν και στη διάρκεια
της επταετίας οι περίφημες επιτροπές νομιμοφροσύνης. Έχουν βρεθεί στην
ιστορική υπηρεσία ναυτικού έγγραφα που σχετίζονται με αυτές τις
επιτροπές. Για μένα ήταν αποκάλυψη το γεγονός ότι αξιωματικοί εν
ενεργεία του ναυτικού συμμετείχαν σε επιτροπές νομιμοφροσύνης μετά το
67. Είχα την αίσθηση ότι λειτουργούσαν μόνο τη δεκαετία του ‘50, 1950 με
1960.
Ν. Δεν είχαν σταματήσει ποτέ, μέχρι και που
αποστρατεύτηκα, και μετά μέχρι που τα κάψαμε τα αρχεία, υπήρχε το
ναυτικό, όπως ο στρατός, που είχε το ΑΓΕΠ, το οποίο ΑΓΕΠ είχε χαρτιά για
όλους τους… καθένας που ερχόταν να καταταγεί στο ναυτικό εάν ήταν
χαρακτηρισμένος, είχε το ναυτικό τη δυνατότητα να τον στείλει στο
στρατό.
Κ. Αυτό στους στρατευσίμους. Στους μονίμους τι γινόταν;
Ν. Για τους αξιωματικούς δεν υπήρχε τίποτα.
Κ.
Μην το λέτε, υπάρχουν χαρτιά με την υπογραφή σας που αναφέρονται σε
αξιωματικούς εξ υπαξιωματικών και σε αξιωματικούς μονίμους και λένε
“σταματήστε να τον παρακολουθείτε, διότι είναι εντάξει σήμερα και είναι
νομιμόφρων“. Πως το εξηγείτε;
Ν. Αυτά που λες αν υπήρχαν,
ερχόντουσαν, για μένα ήταν αρχή μου, ερχόντουσαν πληροφορίες στο 2ο
γραφείο από την ΚΥΠ, από την Ασφάλεια, για ορισμένες κινήσεις ορισμένων
αξιωματικών ή υπαξιωματικών οι οποίοι π.χ. λέγαν ότι ο τάδε αξιωματικός
κυκλοφορεί σε κακόφημα στέκια της Ομονοίας και για να τον καλύψει ο
συνάδελφος έλεγαν “είναι δικός μου και έχει εντολή να είναι εκεί” Και
τον έπαιρνα τον ίδιο και του έλεγα “ξέρεις κόφτο από εκεί, γιατί μου
έρχονται χαρτιά από την ασφάλεια και μου λένε…”.
Κ. Εννοείτε δηλ. ότι παρακολουθούνταν οι μόνιμοι αξιωματικοί;
Ν.
Δεν παρακολουθούνταν. Όταν βλέπανε έναν πλωτάρχη με στολή, υποπλοίαρχο,
να γυρίζει σε χαμαιτυπεία κυνηγώντας τέτοιες, η Ασφάλεια έπρεπε να
αναφέρει ότι ο αξιωματικός τάδε, μαθαίνανε και ποιος είναι, κυκλοφορεί
στον υπόκοσμο.
Κ. Πως οι υπηρεσίες ασφαλείας των ενόπλων
δυνάμεων είχαν τόση εμπιστοσύνη στις υπηρεσίες ασφαλείας των σωμάτων
ασφαλείας; Δηλ. οι χωροφύλακες και οι αστυφύλακες και οι αξιωματικοί της
χωροφυλακής ήταν πιο εθνικόφρονες από τους αξιωματικούς των ενόπλων
δυνάμεων;
Ν. Οι υπηρεσίες αυτές που ερχόντουσαν, αυτές
τους στέλνανε προς γνώσιν, διότι ένας παρακολουθούσε π.χ. πρεζόνια και
έβλεπε σε αυτό το μπαρ να συχνάζει…..εν τω μεταξύ λόγω του ότι εγώ ήξερα
ότι αυτός πάει για γκόμενες εκεί και του έλεγα “ξέρεις…” για να κλείσει
το θέμα τους έστελνα ότι αυτός π.χ. είναι πράκτορας δικός μου και καλώς
βρισκόταν…..
Κ. Αυτό συμβαίνει σε ορισμένες περιπτώσεις.
Υπάρχουν όμως πολλές περιπτώσεις αξιωματικών όπου, με την υπογραφή σας,
μπορεί να μην τα θυμάστε όλα, μπορώ να σας τα δείξω, λέτε να σταματήσει η
παρακολούθηση γιατί τώρα είναι εθνικόφρων. Αυτά σας τα δίνανε
αστυνομικοί και χωροφύλακες. Γιατί είχατε περισσότερη εμπιστοσύνη στους
χωροφύλακες και στους αστυνομικούς παρά στους υπαξιωματικούς σας;
Ν.
Γιατί τα ΑΓΕΠ αυτά, τις πληροφορίες όλες υπήρχαν από τις αρχές
ασφαλείας. Εγώ λοιπόν, όπως λες έτσι, τους έλεγα “αυτός είναι εντάξει”
διότι δεν τα δεχόμουν γιατί ήξερα ότι πολλά είναι διαβολές.
Κ. Γιατί αγαπάτε πολύ το ναυτικό και υπερασπιζόσασταν το ναυτικό;
Ν. Ακριβώς.
Κ.
Εν τούτοις κύριε Νικολόπουλε το καθεστώς που είπαμε νωρίτερα, το αστικό
καθεστώς, αυτή η τάξη των πολύ πλουσίων που δε βάζει τα παιδιά της στο
ναυτικό και στο στρατό, που θέλει το ναυτικό και το στρατό να υπηρετεί
τα συμφέροντά τους, αυτοί δεν ήθελαν αριστερούς και δεν ξέρω τι
αξιωματικούς και υπαξιωματικούς ήθελαν στις ένοπλες δυνάμεις και είχαν
ανθρώπους σαν και εσάς που πιστεύατε στην πατρίδα… σας στέλνανε σε
τέτοιες υπηρεσίες και συμμετείχατε σε αυτά τα κυκλώματα. Πως το κάνατε
αυτό;
Ν. Κατ’ αρχάς έχε υπόψη σου ότι δε συμμετείχα σε
κυκλώματα. Σε πληροφορώ ότι όταν ο Λάτσης ερχόταν στον αρχηγό του
ναυτικού, στον Αγγελή, πήγαινε αμέσως μέσα, ενώ το ξέρουν όλοι, ενώ
περίμενε απέξω από το γραφείο μου, γιατί έπρεπε στο 2ο γραφείο να
υπογράψει για τα διυλιστήρια και αυτά…
Κ. Την ακτή;…
Ν.
Όχι, περίμενε απέξω, ενώ στους αρχηγούς έμπαινε μέσα έτσι. Ενώ τους
είχα πει στους αρχηγούς, και στον Παπαδόπουλο είχα πει «εγώ θα υπογράφω
΄΄όχι΄΄». Γιατί εγώ είπα “πιστεύω και δεν πιστεύω στο Θεό, πόσο μάλλον
να πιστεύω σε θεόπνευστους. Επομένως εσείς αφού είστε παραπάνω βάλτε
‘ναι’ αλλά εγώ θα γράψω ‘όχι’“.[7]
Κ. Ήταν ο Διαμιανάκος Γεώργιος ο πληροφοριοδότης σας;
Ν. Όχι, όχι.
Κ. Ήταν ο Παραλίκας Δημήτριος;[8]
Ν. Ονόματα είπα ότι δεν θα σου πω.
Κ. Δεν μου λέτε;
Ν. Όπως και ο Λεωνίδας την άλλη φορά που τον φωνάξανε τα κανάλια είπε ότι δεν μπορεί να δώσει πληροφορίες.
Κ. Εντάξει… καλά…
Ν.
Απλώς αυτούς οι οποίοι μετά έκαναν τον αντεπαναστάτη και ήξερα τι
είναι, απλώς κάγχαζα και έλεγα “κοίτα ένα ανθρωπάριο για να τη
σκαπουλάρει ή για προσωπικά του τέτοια δεν είναι άντρας“.
Κ.
Θα μου δώσετε τα αρχεία, δίνοντας το λόγο μου, και δεν το αμφισβητώ
αυτό, ό,τι μου δώσετε αυτό και θα πάρετε πίσω; Θα μου δώσετε τα αρχεία
και τα χαρτιά που έχετε από εν ενεργεία αξιωματικός; Ναι ή όχι;
Ν.
Κοίτα, χαρτιά και αρχεία και τέτοια και αυτά τα οποία σου λέω δεν έχω,
εκείνα που μπορώ να σου πω, είναι για μένα αυτό που η ιστορία πρέπει να
γράψει το οποίο με έκανε να ντρέπομαι, γιατί ήμουν αξιωματικός ενόπλων
δυνάμεων, είναι η Κύπρος. Αυτά να σου δώσω όλα τα σχέδια όπως ήταν, να
σου δώσω τι σφάλματα γίνανε και πιστεύω ακραδάντως, ότι με ένα λόχο {να
τους πολεμάει}οι Τούρκοι δεν βγαίνανε.
Κ. Τι ανακρίβεια υπάρχει σε μια εργασία που έχει εκδοθεί με το όνομα “ΑΚ”;
Ν. Δεν το έχω διαβάσει.
Κ. Είπατε ότι υπάρχουν ορισμένες ανακρίβειες.
Ν.
Π.χ. κάποιος μου έλεγε ότι έχεις στο βιβλίο ότι για ορισμένους που
περνάνε τη σχολή πληροφοριών, για φωτογραφίες και τέτοια. Η σχολή
πληροφοριών αυτοί που πέρασαν, ή που εδιδάσκοντο, εδιδάσκοντο για θέματα
πληροφοριών μάχης, για συλλογή πληροφοριών για θέματα μάχης…
Κ. Στη Χαλκίδα…..
Ν. Ναι, και αυτοί που είχαν πάει π.χ. στην Αμερική, διάφοροι…..
Κ. Κόπτεστε για τον Μασούρα[9] τον Τιμόθεο ή όχι;
Ν.
Όχι, όχι. Δεν πήγε ότι ήταν του καθεστώτος ή οτιδήποτε, εκεί που πήγανε
στην Αμερική ήταν θέματα πληροφοριών μάχης, όχι πληροφοριών ασφαλείας.
Να είσαι σίγουρος…..
Κ. Γιατί συντηρήσατε την “ΕΛΛΗ”, το
καταδρομικό το ιστορικό, σαν φυλακή; Όχι μόνο εσείς, και πριν από την
δικτατορία ήταν. Η “ΕΛΛΗ” ήταν φυλακές.
Ν. Κατ’ αρχάς επί
της εποχής μου η “ΕΛΛΗ” δεν ήταν φυλακή καθόλου από τότε που παρέλαβα
εγώ στο 2ο γραφείο. Δεν υπήρχε πλέον καμία φυλακή, εκτός του κινήματος
του ναυτικού, όπου χρησιμοποιήθηκαν τα κτίρια, τα δωμάτια που δεν είχαν
ενεργοποιηθεί αυτά. Και σε πληροφορώ εκεί ειδοποιήθησαν να πάνε με τις
βαλίτσες τους και γυρίζαν με τις πιτζάμες τους, όσοι ήταν συλληφθέντες
που ήταν περιορισθέντες στα δωμάτια του ναυτικού. Σε πληροφορώ πήγαινα
και με τον Κουσουρή π.χ. και παίζαμε και σκάκι κάτω και τάβλι, τους
έστελνα με δικά μου λεφτά, που είχαν άλλοι τα στομάχια τους και έπαιρναν
γάλα, αυτόν που είχε πει δε ότι είχε ζάχαρο, αυτόν που τον εκτιμούσα
ιδιαιτέρως, ο τότε αρχηγός του ναυτικού, ο Εγκολφόπουλος…….
Κ. Πως αφήσατε ένα τσουτσέκι εκεί να χαστουκίσει τον Εγκολφόπουλο;
Ν.
Δεν τον χαστούκισε, αυτό είναι ψέμα, ψέμα, και απλώς το είχε πει ο
ίδιος ότι του δίναν και σοκολάτα, επειδή είχε ζάχαρο, του έδινα εγώ με
δικά μου λεφτά…..
Κ. Οφείλατε να το κάνετε.
Ν.
Όφειλα γιατί ήταν συνάδελφος. Τιμώρησα μάλιστα και αξιωματικό που
άργησε ……δώσανε γράμματα για τον Κονοφάο ή κάποιον άλλο και άργησε να
δώσει γράμματα από τη γυναίκα του και ετιμωρήθη από μένανε ο Κορμός
γιατί δεν τα έδωσε εγκαίρως. Ο Τρουπάκης ο οποίος είχε το στομάχι του,
του αγόραζα εγώ κάθε μέρα γάλα και φρυγανιές γιατί δεν μπορούσε να φάει
……
Κ. Κύριε Νικολόπουλε οφείλατε…..
Ν. Εγώ
το πιστεύω, το έκανα. Γι’ αυτό δεν μπορεί να πει κανείς ότι στο ναυτικό
εβασανίσθη. Δε λέω στην ΕΣΑ, στο ναυτικό.
Κ. Όχι, το ναυτικό το ξέρω. Να μου πείτε για την ΕΣΑ, αφήσατε συναδέλφους …
Ν.
Δεν ήθελα να πάω εγώ καθόλου. Αυτό ήτανε του Μαργαρίτη, που διαφωνούσα
και εγώ και ο Αραπάκης, διότι είπε ότι δε μπορούσε το ναυτικό να τις
κάνει τις ανακρίσεις, ας τις κάνει ο στρατός. Και αυτό βασικώς ούτε ο
Ιωαννίδης ήθελε να τις κάνει ο στρατός. Και π.χ. με έναν της ΕΣΑ που για
μένα ήτανε κάθαρμα, ο Χατζηζήσης, έγινα θηρίο, μέχρι που δεν τον έδειρα
που είπε τους αξιωματικούς του ναυτικού “μοδίστρες” διότι ήταν θέμα
πλέον ότι έλεγε και εμένα. Και ήρθα εις ρήξιν με αυτόν, τελείωσε.
Κ.
Πως εξηγείτε ότι οι αξιωματικοί του κινήματος στις καταθέσεις, όχι τις
επίσημες, τις άλλες, καταθέτουν όλους τους συναδέλφους τους που ήταν
μυημένοι στο Κίνημα;
Ν. Α, γιατί τους λέγανε;
Κ. Ναι.
Ν. Το ίδιο αναρωτιέμαι και εγώ γιατί το λένε και οι ίδιοι της 17 του Νοέμβρη.
Κ. Εσείς ξέρατε ότι εκτός από τους 69 που συνελήφθησαν ήταν και άλλοι πολλοί;
Ν. Ναι.
Κ. Ποιοι ήταν οι άλλοι;
Ν. Πάρα πολλοί.
Κ. Ποιοι;
Ν.
Πάρα πολλοί: ήταν ο Παϊζης, ήταν ο Καπέτος, άλλοι είχαν πει να λάβουν
μέρος άλλοι είχαν πει να μη λάβουν μέρος, άλλοι θέλαν, άλλοι δεν θέλαν,
τους ήξερα και ούτε τους ενόχλησε κανένας παρόλο που μεταξύ μας το
συζητάγαμε…..
Κ. Μεταξύ σας με ποιόν;
Ν. Με
τον αυτόν που ήταν στον κατάλογο αλλά δεν θα ενοχλείτο τίποτα, διότι
αυτό περιορίζετο μόνο στο ναυτικό, αναγκαζόμαστε βέβαια πέντε- έξι να
βγούνε αλλά οι άλλοι δεν θα τους ενοχλούσε κανείς……
Κ. Το κίνημα έκανε ζημιά στη δικτατορία ή όχι;
Ν.
Έκανε ζημιά εξωτερικώς, εσωτερικώς δεν έκανε καμία ζημιά. Το μόνο που
έκανε ζημιά εν συνεχεία,[10] το οποίο δεν έγινε στο στρατό έτσι. Ότι εγώ
όταν έφυγα από το ναυτικό, και μπορεί να το πει ο Αραπάκης, του το
είπα, ήταν να διώξει εμένα και πέντε- έξι άλλους και να αφήσει τους
άλλους του ναυτικού…….
Κ. Του Αραπάκη; Στη Μεταπολίτευση; Του είπατε εσείς τέτοιο πράγμα;
Ν.
Ναι, και το έχω και εδώ εγγράφως. Να διώξει εμένα και πέντε- έξι άλλους
και να μην επαναφέρει. Διότι αυτούς που επανέφερε, όπως έγινε, για
πολλά χρόνια το ναυτικό βρισκόταν σε μια αναταραχή. Εμφανιζόντουσαν
ορισμένοι τέτοιοι του Αβέρωφ, οι οποίοι τα έβαζαν με άλλους ανθρώπους
και π.χ. αποστράτευαν άλλους για να προωθηθούν αυτοί και επί μία
δεκαετία το ναυτικό είχε αυτά τα θέματα……
Κ. Μετά αυτά,
μετά…….θα τα πούμε μετά. Τη “φούντα” λέτε. Προς το παρόν είμαστε στη
χούντα. Εσείς σήμερα κύριε Νικολόπουλε τριάντα χρόνια μετά τη δικτατορία
τι βλέπετε ότι έγινε και κατέρρευσε το καθεστώς, εκτός του κυπριακού,
αφήστε το, αυτό ήταν η αφορμή.
Ν. Είπατε ότι το καθεστώς
κατέρρευσε λόγω ότι ήθελαν να καταρρεύσει οι Αμερικάνοι, διότι αν τότε
κερδίζαμε στην Κύπρο, που μπορούσαμε να κερδίσουμε …….
Κ. Εννοείτε το πραξικόπημα αν κέρδιζε;
Ν.
Όχι, το μετά, με την απόβαση. Μπορούσαμε να τους είχαμε συντρίψει τους
Τούρκους και να τους κάνουμε να μη μιλάνε για τα επόμενα εκατό χρόνια.
Κ. Η ιστορία δεν εξετάζεται κύριε Νικολόπουλε με το εάν. Εξετάζεται με τα γεγονότα.
Ν.
Ωραία. Τα γεγονότα που έγιναν, για μένα αυτοί που δεν επολέμησαν, γι’
αυτό είπα ότι εγώ ντρέπομαι να λέω ότι ήμουν αξιωματικός των ενόπλων
δυνάμεων.
Κ. Ποιοι δεν πολέμησαν;
Ν. Η τότε ηγεσία.
Κ. Εννοείτε στην Ελλάδα;
Ν. Για την Ελλάδα σας λέω.
Κ. Τότε όμως ήταν κάποιος Αλευρομάγειρος του στρατού {που πολέμησε}.
Ν. Στην Κύπρο ήταν της Ελλάδος…
Κ.
Ήταν Έλληνες αξιωματικοί και φαντάροι και ναύτες που πολεμήσανε. Ήταν
ένας αρχικελευστής στο φρούριο που πολέμησε και σκότωσε και σκοτώθηκαν
και άντρες του …
Ν. Το ξέρω. Και το γράφω αυτό, ότι
εκείνοι που δεν πολέμησαν ήταν η ηγεσία της Εθνοφρουράς εκεί, δεν
εφήρμοσε τα σχέδια που είχα γράψει εγώ, διότι τα σχέδια αν εφηρμόζοντο
οι Τούρκοι δεν έβγαιναν στην Κύπρο οτιδήποτε αν γινότανε.
Κ.
Η ώρα πήγε τρεις, θέλετε να φύγετε; Εγώ έχω μαζί σας ακόμα δύο ώρες
συζήτησης, θέλω το χρόνο σας γιατί δεν έχουμε συζητήσει τίποτα για
ορισμένα πράγματα που αφορούν το καθεστώς, κάποιους ανθρώπους που πρέπει
να αποκαταστήσουμε την αλήθεια και για ότι έγινε μετά τη Μεταπολίτευση.
Δεν τα έχουμε κουβεντιάσει.
Ν. Για ότι έγινε μετά τη Μεταπολίτευση…..
Κ. Πέστε μου για το Μαστοράκη που ήτανε …. τον είχατε επιτελικό γραφείο…..
Ν. Γι’ αυτόν θα ρωτήσεις τον Πολιτόπουλο να σου πει.
Κ. Αυτός τον είχε χρησιμοποιήσει αυτόν;
Ν. Ο οποίος όμως δεν χρησιμοποιήθη για τίποτα άλλο, παρά σε λόγους διασκεδαστικούς και τέτοια…..
Κ. Και προπαγανδιστικούς και τέτοια με την εκπομπή στην τηλεόραση.
Ν. Ναι, αλλά θέλω να σου πω ότι δεν ευθύνετο από το… απλώς ναύτης υπηρετούσε στο 7ο επιτελικό γραφείο.
Κ.
Δεν σας έχει πειράξει κύριε Νικολόπουλε, ότι έχουν αποκατασταθεί
συνάδελφοί σας που υπηρέτησαν το καθεστώς, που βρισκόσασταν μαζί τότε
και τα λέγατε, πώς θα συμπράξετε για να προωθηθούν οι ιδέες της
“Επαναστάσεως”;
Ν. Κατ’ αρχάς σου είπα, δεν υπήρχαν ιδέες
της Επαναστάσεως, ιδέες δεν υπήρχαν. Και σου είπα εμένα γι’ αυτό το λόγο
μου είπαν να κάνω και στο Συμβούλιο Επικρατείας και τέτοια. Δεν έκανα
σε κανένα διότι επίστευα και πιστεύω ότι πήγα σε μια παράταξη καλώς ή
κακώς. Μάλιστα όταν κάποιος άλλος, από αυτούς τους δικούς μας
υποτίθεται, μου λέει “μα δεν πήγες…” ή παραπονιέται, ξέρεις τι του λέω;
Παρότι εγώ δεν τους έδιωξα, λέω τότε εσείς διώξατε.
Κ. Το Ισραήλ έπαιξε παιχνίδι στην πλάτη μας εκείνα τα χρόνια;
Ν. Έπαιξε παιχνίδι στην πλάτη μας το εξής, ότι ίσως το Ισραήλ να έφαγε τον Παπαδόπουλο.
Κ. Δηλαδή;
Ν. Γιατί ο Παπαδόπουλος δεν επέτρεψε στους Αμερικάνους αυτήν την αερογέφυρα.
Κ. Για τον πόλεμο κάτω.
Ν.
Ναι και πιθανώς αυτοί, πιο μετά αυτοί έπεισαν τον Ιωαννίδη, επείσθημεν
και εμείς ως ιδεολόγοι, έχε υπόψη σου έπεσε η επταετία, δεν την λέω εγώ
ούτε επανάσταση…
Κ. Να την πείτε όπως την πιστεύετε κύριε Νικολόπουλε, εγώ δεν έχω την απαίτηση να την πείτε “δικτατορία”.
Ν. Επταετία τη λέω. Έπεσε διότι θέλαν να πέσει οι Αμερικάνοι.
Κ.
Εντάξει τελείωσε αυτό. Πάμε παρακάτω. Το Μαστοράκη, τον χρησιμοποίησε ο
Πολιτόπουλος και εξέθεσε και την “Επανάσταση” και την τέχνη που
υποτίθεται ότι υπηρετούσε και υπηρετεί;
Ν. Κατ’ αρχάς για
μένα ο Μαστοράκης είναι ένα γελοίο και χυδαίο πρόσωπο, προσωπικώς. Ούτε
τον χρησιμοποίησα ποτέ, ούτε καν του έχω μιλήσει. Λέμε για τον
Μαστοράκη. Ούτε τον ξέρω ούτε με ξέρει και τον θεωρώ ως άτομο και χυδαίο
και ούτε μου αρέσει η παρουσία του στην τηλεόραση.
Κ. Εντάξει. Θυμάστε ότι είχαμε λιποταξίες αξιωματικών στο εξωτερικό επί εποχής σας; Α2 ήσασταν.
Ν. Ο Βάρφης…….
Κ. Ο Βάρφης, άλλος;
Ν. Δεν θυμάμαι, ένας δύο……..
Κ. Ο Τριανταφυλλίδης, ο Καλούλης ο Δημήτρης, ο Βάρφης, το είπατε, ο Κωστής, ο Κάντας που υπέβαλε παραίτηση…..
Ν. Αυτός ο Κάντας, δεν λιποτάκτησε, ήταν εδώ.
Κ. Εδώ ναι, υπέβαλε παραίτηση.
Ν. Ο αδελφός του Κάντα ξέρεις τι ήτανε; Ήτανε στη συμβουλευτική του Παπαδόπουλου.
Κ. Τι σημασία έχει;
Ν.
Θα σου πω. Ότι ο Κάντας υπέβαλε μια επιστολή ότι δεν του επιτρέπεται να
υπηρετεί με την επταετία, ότι δεν του επιτρέπουν τα δημοκρατικά του
ιδεώδη. Σε πληροφορώ ότι ο Κάντας ήθελε να φύγει, διότι είχε
βιοποριστικούς λόγους και ήθελε να πάει στο εμπορικό και η μόνη
περίπτωση να έφευγε ήταν αυτή. Σε πληροφορώ ότι ο Παπαδόπουλος μέσω του
αδελφού του, διότι έπρεπε να υπογράψω την αποδημία και μάλιστα του είπα
του Κάντα “λόγω ότι κοροϊδεύεις και ο αδελφός σου ξέρω ποιος είναι και
ότι φεύγεις για βιοποριστικούς λόγους και όχι να λες ψέματα για
δημοκρατία” γι’ αυτό του είπα ότι εγώ στην αποδημία θα γράψω ΄΄όχι΄΄. Με
πήρε ο Παπαδόπουλος και είπε να υπογραφεί του Κάντα και είπα ότι “εγώ
δεν υπογράφω“, αυτός είναι πρόεδρος τέτοιας, ας υπογράψει αυτός. Γιατί
κορόιδεψε ενώ μπορούσε να πει ευθέως ότι “δεν έχω λεφτά και θέλω να φύγω
στο εμπορικό ναυτικό”. Ήταν ψευδείς οι λόγοι ότι ήταν τα δημοκρατικά
του ιδεώδη……..
Κ. Εν τούτοις scripta manent, έχει υποβάλει
γραπτή αναφορά παραιτήσεως και λέει ότι “δεν ανέχομαι το καθεστώς της
δικτατορίας“.
Ν. Εντάξει. Γιατί όμως; Δεν είναι ότι δεν
ανεχόταν αυτό. Γιατί αν δεν ανεχόταν αυτό με τον αδερφό του που ήταν
κολλητός, πως ο αδελφός του ήταν στη συμβουλευτική του Παπαδόπουλου;
Κ. Δεν είναι το ίδιο, άλλο πρόσωπο είναι.
Ν. Άμα το πάρουμε έτσι, άλλο πρόσωπο ήταν.
Κ.
Αξιωματικοί του ναυτικού μπήκαν στο σπίτι του Αζίνα στην Κύπρο, και
αφήρεσαν πράγματα, κλέψανε. Πως το εξηγείτε αυτό;
Ν. Το εξηγώ ότι είναι απαράδεκτο και …..
Κ. Δεν κάνατε τίποτα τότε…
Ν.
Αφού τότε κατέρρευσε το καθεστώς, δεν προλάβαμε, έγινε κατευθείαν το
πραξικόπημα. Εσύ πως το δέχεσαι που είπε ο Παπαδάκης ο Ανέστης ότι “άσε
τις τορπιλακάτους να τις πιάσουν οι Τούρκοι” γιατί τα δημοκρατικά του
δικαιώματα δεν του επέτρεπαν να πολεμήσει για τη χούντα;
Κ. Δεν το δέχομαι.
Ν. Για μένα έπρεπε να εκτελεστεί. Και ηρωοποιήθηκε και έγινε και αντιναύαρχος.
Κ. Τι έγινε;
Ν. Δεν αποστρατεύθηκε, προχώρησε κανονικά και έγινε αντιναύαρχος…
Κ. Ο Παπαδάκης;
Ν Ο Ανέστης ο Παπαδάκης ο οποίος άφησε τις τορπιλάκατες τότε με την επίθεση στην Κύπρο λόγω φόβου…..
Κ. Δεν ανατινάξανε τη βάση ο Γουλέας και ΟΥΚ;
Ν. Τις τορπιλακάτους τις έπιασαν οι Τούρκοι και τις έκαναν μουσείο.
Κ. Ανατινάχθηκε η βάση…….
Ν.
Ανατινάξαν ορισμένα αλλά το σκάσαν όλοι και φύγαν, δεν πολεμήσαν και
του στρατού δεν πολεμήσαν. Και αυτοί που ήταν στο τάγμα, της Κερύνειας ο
συνταγματάρχης και αυτός έψαχνε για την οικογένειά του και άφησε και
πολεμήσαν ορισμένοι ανθυπολοχαγοί, ορισμένοι φαντάροι, νεαροί. Πολλοί
αξιωματικοί έδειξαν, ας το πούμε, δειλία. Γι’ αυτό πιστεύω αν ζούσε ο
Γρίβας, θα τον ακολουθούσαν άλλα τριακόσια ψυχωμένα άτομα και θα τους
έριχναν τους Τούρκους……..
Κ. Αν ζούσε ο Γρίβας πραξικόπημα κατά του Μακαρίου δεν θα γινόταν;
Ν. Αυτό λέω και εγώ.
Κ. Το πραξικόπημα συνέτριψε και το φρόνημα. Η εισβολή των Τούρκων βρήκε αδύναμη άμυνα, ναι ή όχι;
Ν. Βρήκε μια ανίκανη ηγεσία.
Κ. Πως εξηγείτε ότι ο Αλευρομάγειρος πολέμησε και κράτησε το μέτωπο στη Λευκωσία;
Ν. Δεν είναι ο μόνος που πολέμησε……
Κ. Με εφέδρους……
Ν.
Επολέμησαν ορισμένοι νεαροί αλλά δεν υπήρχε ο ηγέτης και αν έχεις
διαβάσει το βιβλίο του Μπονάνου, ο οποίος Μπονάνος λέει ότι ο αρχηγός
εθνοφρουράς, ο Γεωργίτσης, ενεργεί σαν ο λοχαγός ή ο διμοιρίτης που
περιμένει να πάρει οδηγίες από τον ταγματάρχη του, και του λέω εγώ του
Μπονάνου “εσύ ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων που… γιατί δεν τον άλλαξες
αμέσως;”, “αν ενεργούσα έτσι” λέει ο Μπονάνος “έπρεπε να εφαρμόσω τα
σχέδια”.
Κ. Γιατί το καθεστώς έπρεπε να βασανίζει στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και στην Ασφάλεια για να φοβίζει τον κόσμο; Γιατί;
Ν.
Για μένα είναι απαράδεκτο γιατί εγώ δεν πιστεύω στη σωματική βάσανο.
Πιστεύω ότι δια λογικής συζήτησης μπορείς με τον άλλον να μιλήσεις και ή
να τον πείσεις ή να σε πείσει ότι έχει δίκιο.
Κ. Σαν
διευθυντής του Α2 κάνατε χαρτιά προς όλες τις υπηρεσίες του ναυτικού με
κοινοποίηση το στόλο και εκπέμπατε οδηγίες. Αυτή τη δύναμη από πού την
αντλούσατε εσείς τότε; Και σας μιλάει και σας ρωτάει αξιωματικός, που
ξέρει ως στέλεχος του ΠΝ, τι σημαίνει γραφειοκρατία στο ναυτικό.
Ν.
Διότι υπήρχε διαταγή, την οποία την είχε υπογράψει ο αρχηγός του
ναυτικού, που έδινε το δικαίωμα στο 2ο γραφείο, όπως και το τρίτο
έστελνε για μάχες, σε θέματα που θα στέλνει απευθείας ως επιτελικό
γραφείο στις διάφορες υπηρεσίες του ναυτικού. Και αυτά τα έστελνε
υποτίθεται υπό την έγκριση του Α/ΓΕΝ. Τα επιτελικά γραφεία που
στέλνουνε…….διότι το σχέδιο το έβλεπε αρχηγός. Τα σχέδια τα έβλεπε ο
αρχηγός όλα. Και υπήρχε ο διευθυντής του 2ου γραφείου, του 3ου γραφείου,
του 4ου γραφείου που οι διευθυνταί έστελναν στις διάφορες υπηρεσίες, ο
διευθυντής θέλει να τις υπογράφει όλες ο αρχηγός…
Κ. Πως σας φέρθηκαν οι συνάδελφοί σας στη Μεταπολίτευση;
Ν.
Δεν έχω παράπονο από κανέναν διότι ενώ εγώ μπορούσα ως τύπος να περνάω,
τρέχαν από το άλλο πεζοδρόμιο να έρθουν να με χαιρετίσουν, και αυτοί
που λέγαν ότι είχαν βασανιστεί.
Κ. Μετά το 74.
Ν.
Ναι, γιατί ξέρανε ότι τουλάχιστον από μένα, τους είχανε πει “εντάξει”
και δεν είχανε βασανιστεί, οπότε μπροστά μου να μου φέρει έναν, face to
face, που θα μου πει ότι τον βασάνισα.
Κ. Έχουμε πολλά να πούμε ακόμα.
Ν.
Γι’ αυτό σε πληροφορώ οποιοσδήποτε. Όταν με είδε π.χ. μετά το 74 ο
Παππάς σαν αρχηγός του ναυτικού, ειδωθήκαμε στο Braziliaν, και ήταν μαζί
με τον Αποστολάκη, τον μετέπειτα …
Κ. Υφυπουργό.
Ν.
Ήρθε εκεί, με είδε, με αγκάλιασε και λέει “έλα Αποστολάκη να σου
συστήσω τον καλύτερό μου φίλο”, γιατί ήμασταν φίλοι.
Κ. Το είπε ο Παππάς στον Αποστολάκη;
Ν.
Και το λέει και τώρα και εγώ το λέω ότι ανεξαρτήτως τι έκανε, είμαστε
φίλοι. Όπως και εγώ, έχε υπόψη σου, έχω το εξής: εάν έναν τον κάνω φίλο
και να με προδώσει αυτός, για μένα παραμένει φίλος γιατί λέω “είναι
ανθρωπάκι, όχι δυνατός, και για να κερδίσει προσωπικά, τη φέρνει σε
μένα, δεν του κρατάω κακία”. Συνεχίζει να είναι φίλος μου διότι άπαξ τον
εδέχθηκα ως φίλο, είναι φίλος. Αν αυτός δεν είναι τόσο δυνατός, ώστε να
μπορέσει να αντιδράσει και με πουλάει, για μένα δεν του κρατάω κακία.
Γι’ αυτό πολλοί του ναυτικού, της επταετίας οπαδοί, λέγανε “πώς εδέχθην
εγώ, ακόμα να μιλάω και να είμαι φίλος με τον Αραπάκη” αφού ο Αραπάκης
με πούλησε; Έτσι δεν είναι; Δε λέω ότι με πούλησε γιατί εγώ του είχα
ζητήσει. Το μόνο που μπορώ να πω ότι με πούλησαν, ήταν το εξής. Ότι όταν
είχα πάει και υπηρετούσα στη Ναυτική Διοίκηση Ιονίου.
Κ. Μετά τη Μεταπολίτευση;
Ν. Πριν έρθει ο Καραμανλής και πατήσει το πόδι του στην Αθήνα, εγώ έφυγα και πήγα στην ΝΔΙ.
Κ. Και ο Αραπάκης αλλάζει το 75, Μάρτιο; Απρίλιο;
Ν.
Ήταν ο Αραπάκης, ο Μπονάνος, όλοι. Γιατί του Μπονάνου και σ’ αυτούς
τους είπα ότι θα πάρουν αυτό, και τους καθαρίζω αφού δεν κάνουν χαρακίρι
λόγω της Κύπρου. Και με στείλανε εκεί.
Κ. Το είπατε αυτό σε ποιους;
Ν. Ευθέως στον Ιωαννίδη, το Μπονάνο….στο αρχηγείο.
Κ. Πού; Σε ποια σκηνή; Σε ποιο γραφείο;
Ν.
Σε ένα γραφείο γιατί εκεί γινότανε χάος. Εδώ ήρθε αξιωματικός και είπε
ότι τον έφερε ταξιτζής στο επιτελείο και του λέει “που να σε πάω;”, “στο
επιτελείο” λέει αυτός και λέει “στο επιτελείο; Ας σε πετάξω στη
θάλασσα” γιατί βλέπανε όλοι ότι ο Έλληνας δε δέχεται να χάνει, ο καθένας
Έλληνας.
Κ. Εννοείτε ότι ο ταξιτζής δεν ήθελε να μεταφέρει αξιωματικό στο επιτελείο. Γιατί;
Ν.
Γιατί έβλεπε ότι εμείς… μας κάνανε επίθεση οι Τούρκοι, και δεν
πολεμούσαμε. Ο μέσος Έλληνας δεν το δεχόταν αυτό, ανεξαρτήτως τι λέγανε.
Κ. Σήμερα το δέχεστε;
Ν. Ούτε σήμερα το δέχομαι.
Κ. Τα παράσημα που σταμάτησαν να παίρνουν τότε οι αξιωματικοί και τα παίρνουνε τώρα το δέχεστε;
Ν.
Αυτό που πήγαν στην Κύπρο και δίναν παράσημα; Είπαν να πάω να πάρω και
εγώ. Είπα ότι δεν δέχομαι. Παρόλο ότι εγώ είμαι από αυτούς, ο οποίος
προσέφερα στον κυπριακό αγώνα.
Κ. Τι είπατε λοιπόν σε αυτούς, τους συγκεντρωμένους, Μπονάνο, Αραπάκη και λοιπούς;
Ν.
Την ημέρα που έβλεπα ότι οι Τούρκοι κάνουν προγεφύρωμα και εμείς…
μάλιστα ζήτησα, σε πληροφορώ, στον Αραπάκη να φύγω, να πάω στην Κύπρο.
Γιατί ήξερα όλα τα σχέδια και μου είπε ο Αραπάκης “όχι”, ότι με
χρειάζεται εδώ. Εν συνεχεία λοιπόν, όταν θέλαν να με στείλουν στην
Πάτρα, μου είπε να πάω στην Κύπρο, τότε, που είχαν μπει οι Τούρκοι, και
του είπα “κύριε Αρχηγέ, τώρα να πάτε εσείς. Εγώ είπα να πάω να πολεμήσω,
όχι να μαζεύω πτώματα“.
Κ. Στην Πάτρα Ναυτική Διούκηση Ιονίου.
Ν. Και με στείλαν ΝΔΙ στην Πάτρα και μετά, πριν γίνει ο 2ος Αττίλας, με έθεσαν σε διαθεσιμότητα…..
Κ. Θα το πούμε αυτό, είναι άλλη υπόθεση.
Ν. Το είχα ζητήσει εγώ από τον Αραπάκη επισήμως, να διώξει εμένα και πέντε – έξι άλλους…..
Κ. Να διώξει ο Αραπάκης… με τι ηθικό σθένος ο Αραπάκης θα έδιωχνε τους χθεσινούς του συντρόφους;
Ν.
Αυτός ήταν αρχηγός, αυτός υποτίθεται συνέχιζε να είναι ηγεσία με το νέο
καθεστώς. Του είπα, «πρόσεχε, διότι εμένα με ενδιέφερε το ναυτικό και
όχι το άτομό μου», του είπα να διώξει εμένα και πέντε-έξι άλλους που μας
θεωρούν χουντικούς, και να αφήσει το ναυτικό να προχωρήσει ενωμένο, ως
ναυτικό. Ήξερα ότι μερικοί που ήρθαν, αυτοί η “φούντα” που λες,
εδημιούργησαν μια κατάσταση τέτοια που ανθρώπους άσχετους, π.χ. ο
συμμαθητής μου ο Ζορμπάς ο οποίος δεν είχε τίποτα, τον αποστράτευσαν ενώ
μπορούσε να γίνει και αρχηγός. Και ο Καλαματιανός. Δεν είχαν καμία
σχέση. Είδες, διότι έπρεπε να φοβηθούν άλλοι …
Κ. Ποιοι δηλαδή;
Ν.
Άλλοι συμμαθητές τους οι οποίοι ήταν με τον Αβέρωφ κολλητοί εκείνη την
τέτοια, κανονίζανε ποιους θα φάνε για να προωθηθούν.
Κ. Ο Αβέρωφ δεν έδινε πληροφορίες στη δικτατορία για το κίνημα;
Ν. Έδινε, ναι.
Κ. Έδινε; Το ξέρετε ή όχι;
Ν.
Έδινε. Εδώ πέρα γινόντουσαν… ο ένας έδινε στον άλλο και κάποιος που
ήταν αρχηγός της ΚΥΠ μια εποχή, αμέσως μετά ήταν και πληροφοριοδότης της
ΕΣΑ. Λοιπόν, τι κοροϊδευόμαστε; Και πολλοί μετά που βγήκαν υπουργοί,
γλύφανε εμένα και παρακαλούσανε πολλοί να γίνουν υπουργοί μετά την 25η.
Κ. 25Η Νοεμβρίου του 73;
Ν. Ναι, ναι.
Κ. Όχι του 74;
Ν. Όχι, τότε που έπεσε ο Παπαδόπουλος.
Κ. Αρχηγός της ΚΥΠ που υπαινίσσεστε ποιος ήταν;
Ν. Αρχηγός της ΚΥΠ τότε που υπαινίσσομαι, μετά την 25η, μπήκε ο …
Κ. Ποιος; Επί Ιωαννίδη δηλαδή;
Ν. Μπήκε ο στρατηγός ο …. έχει πεθάνει. Ήμαστε μαζί και στην Κύπρο, ήταν στο 2ο γραφείο της Κύπρου.
Κ. Όχι ο Ντενίσης, γιατί ο Ντενίσης ήταν επί Καραμανλή.
Ν. Όχι ο Ντενίσης.
Κ.
Ποιόν λέτε ότι ήταν συνεργάτης της χούντας και έδινε πληροφορίες και
μπήκε μετά το 74 αρχηγός της ΚΥΠ; Ιστορικά στοιχεία είναι αυτά, Δε
μπορείτε να τα κρύβετε. Αυτά είναι συγκεκριμένα ονόματα, τρία ονόματα,
ποιόν λέτε;
Ν. Σου είπα δεν ξέρω αλλά αν ψάξεις, θα βρεις
ποιος ήταν και θα μάθεις, και αν ξέρεις τους “Ελεύθερους Έλληνες” και
τέτοια, να δεις ποιος τους κάρφωνε.
Κ. Δε λέτε τον Φέτση;
Ν. Όχι.
Κ. Δε λέτε τον Βαρδουλάκη;
Ν. Ο Βαρδουλάκης δεν ήταν αρχηγός της ΚΥΠ.
Κ. Ποιόν λετε;
Ν. Μα είναι…..
Κ. Δύο-τρία είναι, πέστε το.
Ν. Τον Καλαμάκη.[11]
Κ. Τον Καλαμάκη; Ο Καλαμάκης, άνθρωπος του Καραμανλή;
Ν. Ε, ναι.
Κ.
Γιατί ναι; Τι πάει να πει…ένα λεπτό, μην εκνευρίζεστε. Ο Καλαμάκης,
άνθρωπος του Καραμανλή, δεξιός, δεξιότατος. Τι πάει να πει “κάρφωνε στην
Επταετία“; Συν
http://alfeiospotamos.blogspot.gr/2013/05/100.html
“Στην Κύπρο θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει τους Τούρκους να σωπάσουν για 100 χρόνια”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου