ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΣ ΠΑΥΣΩΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΙΘΗΝΙΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ....

.....καὶ ἄς πράξωμε ὅ,τι ἡ ἐλληνικὴ συνείδησις μᾶς ἐπιτάσσει.

Ἐδὼ καὶ 50 χρόνια εὐσυνείδητοι Ἕλληνες ἐπιχειρηματίες ἐτόνιζαν τὴν ἀνάγκη ἐξορύξεως πετρελαίου καὶ ὑδατανθράκων

ἀπὸ τὸ ὑπέδαφος τῆς ἑλληνικῆς κυριαρχίας,

ἀλλὰ τὸ δόγμα «ἀνήκουμε στὴ Δύσι» πολεμᾶ συνεχῶς αὐτὲς τὶς ἰδέες.

Ὁ οἰκονομικὸς μαρασμὸς τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ οἱ διεθνεῖς συγκυρίες ἐπιβάλλουν νὰ πραγματοποιηθοῦν αὐτὰ πάραυτα.

Κατωτέρω ἀναρτοῦμε τὸ δοκίμιον τοῦ κ. Νικολάου Καραβαζάκη, τοῦ ὁποίου ἀποσπάσματα ἔχουν συμπεριληφθῆ εἰς τὸ περιοδικόν μας «Φωτεινὴ Γραμμὴ» τεῦχος 52 σελ. 110. Διὰ τὴν ἀρτιοτέρα προσαρμογὴ εἰς τὴν «παράδοσί» μας, μετετράπη τὸ δοκίμιον εἰς τὴν ἁπλὴ καθαρεύουσα.

Ἐπιστολὴ ὑπ᾿ ἀριθμ. 812/4.10.2012

Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ

ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ *

Νικολάου Σ. Καραβαζάκη, οἰκονομικοῦ-πολιτικοῦἀρθρογράφου/σχολιαστὴ

(Δεκέμβριος 2011-Ἀπρίλιος 2012)

Ε mail: nbsv@otenet.gr

Blog: vimasaronikou.wordpress.com   Site: dipe-net.gr

«Ἂν δὲν ἀσχοληθεῖς ὁ ἴδιος μὲ τὴν πολιτικὴ θὰ ἀσχοληθοῦν οἱ ὑποδεέστεροί σου.» Πλάτων.

Πολλοὶ ἀναφέρονται, σωστά, στὴν πρωτοφανῆ κρισιμότητα τῆς περιόδου ποὺ περνᾶ ἡ Ἑλλάδα. Πῶς ὅμως καταλήξαμε ἐδῶ; Εἶναι πράγματι κάποια σχεδιασμένη συνωμοσία ἐξοντώσεως τῶν Ἑλλήνων; Κάποια συνωμοσία ἁρπαγῆς τῆς δημόσιας περιουσίας ἢ/καὶ τῶν ὑποθαλάσσιων ἐνεργειακῶν ἀποθεμάτων τῆς ἑλληνικῆς Α.Ο.Ζ.; Ἢ βιώνουμε καὶ ἐμεῖς στὴν Ἑλλάδα, μὲ τὶς ἰδιομορφίες μας, μαζὶ μὲ ἄλλες εὐρωπαϊκὲς χῶρες, τὰ συμπτώματα μίας παγκόσμιας κρίσεως συσσωρεύσεως κεφαλαίων, ποὺ ἀναζητοῦν πρόσβασι σὲ νέα κέρδη, καταστρέφοντες παλαιότερες ἀγορές;

Σήμερα εἶναι ἀπαραίτητη μία ἀπάντησι τόσο στὸ ἐρώτημα ἀπὸ ποῦ προῆλθαν τὰ προβλήματα ποὺ μᾶς ἀπασχολοῦν, ὅσο καὶ στὸ ἐρώτημα πῶς μποροῦν αὐτὰ τὰ προβλήματα νὰ ἀντιμετωπισθοῦν.

Θὰ προσπαθήσω νὰ συνεισφέρω καὶ νὰ παρακινήσω στὴν κατανόησί τους μὲ σκοπὸ τὴν ἀλλαγὴ τῆς πραγματικότητος, ποὺ μᾶς τυραννᾶ.

Πυρὴν τῶν παρακάτω ἀπόψεων εἶναι τὸ κείμενο, ποὺ παρουσίασα στὶς 7/12/2011 στὸ διαδίκτυο ( vimasaronikou.wordpress.com) καὶ στὴν ἡμερίδα στὶς 14/1/2012 στὴν παλαιὰ Βουλή. Τότε παρέστησαν κι ἐξέφρασαν τὴν θετικὴ ἄποψί τους οἱ καθηγητὲς κ.κ. Κατρούγκαλος, Κιντής, Ν. Λυγερός, Μάρδας, Μαριᾶς, Μπουραντᾶς καὶ ὁ τ. εἰσαγγελέας Ἰ. Σακκᾶς.

Πολύτιμη ὑπῆρξε ἡ συνεισφορὰ ὅλων τῶν φίλων ἀπὸ τὴν Ὁμάδα Ἀνεξαρτήτων Πολιτῶν Σαρωνικοῦ (ΟΑΠΣ) καὶ ἄλλων τῆς ΔΗΠΕ (ΔΗμοκρατική Πατριωτικὴ Ἑνότητα ), ποὺ ἀφ’ἑνὸς μὲ προέτρεψαν στὴν ἔκδοσι αὐτὴ καὶ ἀφετέρου συνέβαλαν μὲ τὶς παρατηρήσεις τους.

Προσβλέπω σὲ ὅ,τι καλλίτερο γιὰ τὴν πατρίδα καὶ τὴν κοινωνία μας!

Α'.

Πῶς καὶ γιατί ὁδηγηθήκαμε στὴν κρίσι;

α' 1. Ἡ φτώχεια ξεσηκώνει καὶ τοὺς Ἕλληνες!

Γιατί ἄραγε δημιουργήθηκε ὅλη αὐτὴ ἡ ἀναταραχή, ποὺ ἔχει καταστρέψει μέχρι σήμερα τόσους Ἕλληνες οἰκονομικά, οἱ ὁποῖοι ἤσαν συνηθισμένοι- εἰδικὰ τὰ τελευταῖα δέκα χρόνια ἀλλὰ καὶ μέσα σὲ μία πορεία τριάντα, σαράντα χρόνων -νὰ ἀπέχουν τῆς πολιτικῆς καὶ νὰ εἶναι βουλιαγμένοι στὴν ἀπατηλὴ εὐμάρεια τῆς καταναλώσεως; Ἕτοιμοι νὰ παραδώσουν τὰ πάντα καὶ νὰ παραδοθοῦν ἀνενδοίαστα, ἀρκεῖ νὰ ἀποκτοῦσαν κάποιο ἐπιπλέον εἰσόδημα ἀπὸ τὴν ἐκποίησι τῆς δημόσιας περιουσίας ἢ προνόμια κάποιας δημόσιας ὑπαλληλικῆς θέσης!

Γιατί νὰ ὁδηγηθοῦν σὲ πανελλαδικὴ ἐξέγερσι, ἑνάμισι ἑκατομμύριο πολίτες τὸ καλοκαίρι τοῦ 2011 ἐνῷ παρέμεναν ἄβουλοι καὶ πειθήνιοι ὀπαδοί, ἐπὶ τριάντα χρόνια τώρα, τοῦ δικομματισμοῦ; Γιατί τὰ δύο μεγάλα κόμματα νὰ καταλήξουν κατακερματισμένα, νὰ μὴ εἶναι σὲ θέσι νὰ συγκροτήσουν συγκυβέρνησι; Γιὰ ποιὸ λόγο νὰ ὑπάρχῃ κυβερνητικὴ ἀστάθεια καὶ ἀβεβαιότητα στὴν Ἑλλάδα; Γιατί νὰ μὴ καταπατηθοῦν ἢ ὑπεξαιρεθοῦν, ἀθόρυβα και ἀνώδυνα (σ.σ. ὑπὸ τῶν Τούρκων) τὰ ἐνεργειακὰ κοιτάσματα τῆς ἑλληνικῆς Α.Ο.Ζ., ποὺ μπορεῖ νὰ δώσουν λύσι στὸ πρόβλημα τῆς ἐνεργειακῆς αὐτάρκειας τῆς Εὐρωζώνης, τῆς Δύσεως ὁλοκλήρου;

Γιατί νὰ ἔχῃ ἀναζωπυρωθῆ ὁ (λανθάνων, ἔστω) πατριωτισμὸς μέσω ἐθνικιστικῶν ἐξάρσεων; Ἀφοῦ οἱ πολίτες, παθητικὰ ἀποδέχτηκαν πρωθυπουργικὲς ζεϊμπεκιὲς καὶ κουμπαριὲς μὲ τὴν τουρκικὴ ἰσλαμικὴ πολιτικὴ ἡγεσία. Ἀποδέχτηκαν ἀπαθεῖς ἀκόμη καὶ τὴν ἀδιανόητη «τουρκοποίησι» τῆς μεγαλύτερης ἑλληνικῆς Τράπεζας, τῆς Ἐθνικῆς Τράπεζας τῆς Ἑλλάδας. Μὲ τὴν ἐξαγορὰ τῆς τουρκικῆς Finance bank (τότε 38% τοῦ ἐνεργητικοῦ της Ε.Τ.Ε.), ἐκθέτοντες μέσω αὐτῆς-λόγῳ τοῦ μεγάλου εἰδικοῦ βάρους τῆς σταθμίσεως σὲ δεῖκτες- καὶ ὁλόκληρο τὸ Χρηματιστήριο Ἀξιῶν τῆς Ἀθήνας σὲ ἐκβιασμοὺς ἀλλὰ καὶ βίαιες διακυμάνσεις, ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ καὶ πολιτικὴ ἀβεβαιότητα τῆς τουρκικῆς οἰκονομίας. Ἀποδέχτηκαν, μέσα στὴν κερδοσκοπικὴ παραζάλη τῆς ἀπληστίας καὶ τῆς σκοπούμενης παραπληροφορήσεως, τὴν ἐκποίησι καὶ μεταβίβασι, δημοσίων ἑταιρειῶν στρατηγικῆς σπουδαιότητος γιὰ τὴν χώρα καὶ τὴν κοινωνία ὁλόκληρη, ὅπως ὁ ΟΤΕ, ἡ ΔΕΗ καὶ ἡ ΕΥΔΑΠ. Καὶ κερδοσκόπησαν στὴν ἄνοδο τραπεζιτικῶν μετοχῶν, οἱ ὁποῖες ἔγιναν οἱ κύριοι ἐπενδυτὲς στὰ Σκόπια, μὲ ἀναφορὰ στὸν λογότυπό τους, τῆς «Macedonia» ἀντὶ FYROM.

Γιατί σήμερα νὰ ἐμφανίζωνται Ἕλληνες διατεθειμένοι ἀκόμη καὶ νὰ πολεμήσουν γιὰ τὴν διαφύλαξη τῆς ἑλληνικότητας τοῦ Καστελόριζου γιὰ παράδειγμα ἐνῷ εἴτε ἦσαν παθητικοὶ δέκτες τῶν φληναφημάτων τῆς ραγιάδικης «ἑλληνοτουρκικῆς φιλίας» εἴτε εἶναι ἐνεργοὶ πελάτες τῶν φθηνότερων παραλιακῶν μικρασιατικῶν παζαριῶν;

Καὶ θὰ ἦταν ἕνεκα ὅλης αὐτῆς τῆς ἀποχαυνώσεως, ἀπαθεῖς «συνέταιροι» κάποιας συγκυριαρχίας καὶ κάποιας διανομῆς τῆς ἑλληνικῆς Α.Ο.Ζ. μὲ τοὺς Τούρκους ἢ ὅποιους ἄλλους;

Ὅλα ἐξελίσσονταν ὁμαλὰ καὶ ἐλεγχόμενα, ἡ Ἑλλάδα καὶ οἱ Ἕλληνες, πρωτοστατούντων τῶν πολιτικῶν καὶ τῶν κομμάτων τους, ἦσαν ἐξαγορασμένοι καὶ δεδομένοι. Μεζονέτα, τετρακίνητο IX καὶ ταξίδια, οὐϊσκάκια καὶ τσιφτετέλια, ἦσαν τὰ ἰδεατὰ καὶ τὰ ἰδανικά!

Ἀναμφισβήτητη ἐπιβεβαίωσι, ὅλης αὐτῆς τῆς σήψεως καὶ παρακμῆς, ἀποθέωσις τῆς διαφθορᾶς καὶ τῆς διαπλοκῆς, ὑπῆρξε ἡ πάνδημη συστράτευσις στὴ «μεγάλη ἰδέα» τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων. Μὲ ἀκοστολόγητη συμμετοχὴ στὴ δημοσιονομικὴ καταστροφή, ὕψους-κατὰ ἀνεπίσημη ἀλλὰ μοναδικὴ προσέγγισι- εἴκοσι (20) δὶς εὐρώ! Καί, ξαφνικά, ὅλα διαλύθηκαν! Ἦταν σχέδιο, ἀτύχημα ἢ κακοδιαχείρισις;

α' 2. Ἡ κατάρρευσις τῶν Τραπεζῶν.

Τέλη τοῦ 2007 καὶ σὲ ὁλόκληρο τὸ 2008, ξέσπασε ἡ κρίσις ἐμπιστοσύνης στὸ χρηματοπιστωτικὸ σύστημα τῶν ΗΠΑ. Πλῆθος Τραπεζῶν πτώχευσαν, μεταξύ τους καὶ ἐπιφανεῖς, ὅπως οἱ Bear Sterns καὶ Leehman Brothers. Ἀφορμὴ αὐτῆς τῆς καταστροφῆς ὑπῆρξε ἡ μὴ ἐξυπηρέτησι ἀπὸ πτωχοὺς δανεισμένους τῶν ὑπέρογκων στεγαστικῶν δανείων τους. Αὐτά, ἐπειδὴ ἦσαν ἄκρως ἐπισφαλῆ, εἶχαν ἀσφαλισθῆ καὶ ἀντασφαλισθῆ μὲ πολλαπλασιαστὲς ἀξίας. Ὅταν λοιπὸν ἐνεργοποιήθηκαν τὰ ἀσφαλιστήρια συμβόλαια, τὰ ὁποῖα ἤσαν διαπραγματεύσιμα καὶ σὲ ἀνεπίσημες (ἐξωχρηματιστηριακὲς) ἀγορὲς ὑψηλοῦ κινδύνου, ὄχι μόνον ἔμειναν ἀκάλυπτα ἀλλὰ καὶ ἦταν ἀσαφὲς - συνεπῶς καὶ μὴ ἀποτιμημένο - τὸ ὕψος τῶν ζημιῶν ποὺ προκαλοῦσαν στὰ τραπεζιτικὰ χαρτοφυλάκια.

Ὁπότε, μόλις διαλύθηκε ἡ ἐμπιστοσύνη (συναλλακτικὴ πίστις), ἀκολούθησε παῦσις συναλλαγῶν στὴ διατραπεζικὴ ἀγορά. Οἱ Τράπεζες, σταμάτησαν νὰ ἀλληλοδανείζωνται μὴ ἐμπιστευόμενες ἄλληλες. Ἐπειδὴ ὅμως καὶ ἄλλες Τράπεζες ἐκτὸς ΗΠΑ κατεῖχαν παρόμοιους τίτλους, ἄμεσα ἢ ἔμμεσα, ἡ παῦσις δανεισμοῦ ἐξαπλώθηκε στὴν παγκόσμια διατραπεζικὴ ἀγορά. Κατὰ συνέπεια διακόπηκαν οἱ γραμμὲς πιστώσεων καὶ τῶν κρατῶν καὶ ἐκτοξεύθηκαν τὰ ἐπιτόκια δανεισμοῦ τῶν ἰσχνῶν οἰκονομιῶν. Διαφάνηκε λοιπὸν ἡ προοπτική, κράτη μὲ μεγάλη δανειακὴ ἔκθεσι, ὅπως καὶ ἡ Ἑλλάδα, νὰ ἀδυνατοῦν νὰ δανεισθοῦν στὴν ἐλεύθερη ἀγορά.

Τραγελαφικὴ βέβαια ἦταν ἡ πυροδότησις τῆς ἀμέσου παρεμβάσεως τῶν κρατῶν καὶ τῶν κεντρικῶν Τραπεζῶν, ποὺ διέλυσαν κάθε νεοφιλελεύθερη ἔννοια καὶ αὐταπάτη περὶ «αὐτορρύθμισης» τῶν ἀγορῶν, διοχετεύοντας κρατικοὺς πόρους πρὸς τὴν διάσωσι τῆς καρδιᾶς τῆς «ἐλεύθερης ἀγορᾶς», δηλαδὴ στὶς Τράπεζες.

α' 3. Ἡ περίπτωσις τῆς Ἑλλάδος.

Ἡ Ἑλλάδα, παρ’ὅτι εἶχε μεγάλο χρέος ὡς ποσοστὸ τοῦ Α.Ε.Π., ὅπως κι οἱ περισσότερες χῶρες τῆς Εὐρωζώνης, δὲν εὑρίσκετο σὲ ἐπικίνδυνη ἀξιολόγησι, ἀπὸ τοὺς ἐξειδικευμένους οἴκους, λόγω τοῦ ὑψηλοῦ ρυθμοῦ ἀναπτύξεως ποὺ εἶχε. Ἡ ἀνάπτυξις αὐτὴ, κατὰ τὰ παγκόσμια ἐπιβεβλημένα πρότυπα, ἐβασίζετο στὴν πιστωτικὴ ἐπέκτασι (δάνεια) καὶ στὴν κατανάλωσι, στὶς ὑπηρεσίες καὶ στὶς εἰσαγωγές. Ὄχι στὴν πρωτογενῆ παραγωγὴ καὶ στὶς ἐξαγωγές, ὄχι στὴν ἐγχώρια ἰδιοκατανάλωσι. Ἔτσι, ὅταν οἱ διεθνεῖς πιστώσεις διακόπηκαν, τότε διακόπηκε ἡ χρηματοδότηση ὅλων τῶν ἀλληλένδετων καὶ ἀλληλεξαρτημένων οἰκονομιῶν τῆς «παγκοσμιοποίησης». Παρὰ ταῦτα, ἡ Ἑλλάδα, διατηροῦσε καθόλο τὸ 2009, τὴν ὑψηλὴ πιστοληπτικὴ ἱκανότητά της. Τὴν ὁποία ὅμως, ἡ νεοεκλεγεῖσα μὲ ἰσχυρότατη λαϊκὴ ἐντολὴ κυβέρνησι Γ.Α.Παπανδρέου, δὲν ἀνέλαβε καὶ δὲν ἐκμεταλλεύθηκε. Ἀντίθετα, ἐπέλεξε νὰ προσφύγῃ στὸ Δ.Ν.Τ., καθυστερημένα καὶ ἀφ’ὅτου μετεστράφη παντελῶς τὸ διεθνὲς κλίμα σὲ ὑποτιμητικὸ καὶ ἀπαξιωτικὸ γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Φυσιολογικά, τριπλασιάσθηκαν τὰ ἐπιτόκια δανεισμοῦ τῆς χώρας.

Χωρὶς καμία διαπραγμάτευσι, χωρὶς ἔλεγχο ἢ ἀμφισβήτησι τοῦ ἀναφερόμενου χρέους, ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνησις, ἀπεδέχθη ὅλους τους ὅρους ποὺ ἐπέβαλε ἡ Τρόικα τῶν δανειστῶν (Δ.Ν.Τ.-Ε.Κ.Τ.-Ε.Ε.), ἀπεχθεῖς καὶ ἐπαχθεῖς, ὑποθηκεύουσα τὴν δημόσια περιουσία, καταστρέφουσα τὰ εἰσοδήματα τῶν μισθοσυντήρητων καὶ διαλύουσα τὴν κοινωνικὴ συνοχὴ καὶ τὴν κρατικὴ μηχανή. Μὲ τὴ συνδρομὴ καὶ ἄλλων κομμάτων (Ν.Δ. καὶ ΛΑ.Ο.Σ.) προχώρησαν καὶ στὴν ἐκχώρησι τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας, κατὰ τὴν λῆψι τῶν κυβερνητικῶν ἀποφάσεων (ἀποδεχόμενοι ἀλλοδαποὺς Ἐπιτρόπους στὴ δημόσια διοίκησι) καὶ στὴν μεταβιβαζόμενη δημόσια περιουσία. Ἀπεδέχθησαν καὶ τὴν ἐλευθερία ἐκχωρήσεως τοῦ ἴδιου τοῦ δημοσίου χρέους, ἀπὸ τοὺς κατόχους του! …

Τελικά, ὡδήγησαν τὴν Ἑλλάδα σὲ βαθιὰ ὕφεση, χωρὶς ὁρατὴ ἔξοδο. Μέσα ἀπὸ ἀλλεπάλληλες ἀντισυνταγματικὲς διαδικασίες καὶ κοινοβουλευτικὰ πραξικοπήματα εἴτε κατὰ τὴν ψήφισι τοῦ πρώτου μνημονίου εἴτε στὴν ἐγκατάστασι τῆς δοτῆς συγκυβέρνησης τοῦ PSI (Private Sector Involvment, δηλαδή ἡ εθελοντικὴ  συμμετοχὴ τραπεζῶν στη ρύθμισι του χρέους).

Ἀδίστακτα χρησιμοποιήθηκαν ἡ στυγνὴ ἀστυνομικὴ βία, ὁ ἀπροκάλυπτος ψυχολογικὸς ἐκφοβισμός, ἡ καταιγιστικὴ παραπλανητικὴ πληροφόρησις. Μὲ ἀποκλειστικὸ στόχο τὴν κάμψι τῶν ὅποιων αὐθόρμητων ἀντιστάσεων καὶ ἀντιδράσεων τῶν πολιτῶν.

Ποτὲ ἄλλοτε στὴν ἱστορία τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους δὲν προκλήθηκαν τόσο μαζικές, ἐντελῶς ἀκομμάτιστες, πανεθνικὲς συγκεντρώσεις καὶ διαδηλώσεις. Ποτὲ ἄλλοτε δὲν ἄνοιξαν τέτοιες καὶ τόσες διαδικασίες πολιτικῆς χειραφετήσεως τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν!

Γιὰ ποιὸ λόγο ὅμως, δὲν δανείσθηκε ἡ κυβέρνησις Παπανδρέου μὲ τοὺς εὐνοϊκοὺς ὅρους τοῦ 2009; Γιατί, ὅπως ἀποκάλυψε ὁ πρώην διευθυντὴς τοῦ Δ.Ν.Τ., Στρὸς Καν, λίγο πρὶν ἀναγκαστικὰ παραιτηθῆ ἐξ αἰτίας κατασκευασμένου σκανδάλου, ἔκανε κρυφὲς συμφωνίες μαζί του ὁ Γ. Α. Παπανδρέου; Γιατί ὁ Πρωθυπουργὸς τῆς Ἑλλάδας, ὅπως καὶ ὁ Ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν Γ. Παπακωνσταντίνου, διέσπειραν πανικὸ στὶς διεθνεῖς ἀγορές, χαρακτηρίζοντες ἀφερέγγυα καὶ βυθιζόμενη τὴν ἑλληνικὴ οἰκονομία καὶ ἀξιοπιστία; Γιατί ἔφθασαν ἀκόμη καὶ νὰ παραποιήσουν στατιστικὰ στοιχεῖα τῆς ἑλληνικῆς ἁρμόδιας ὑπηρεσίας, διαβάλλοντες κι αὐτοὶ μὲ τὴ σειρὰ τους - μετὰ τὸν Ἀλογοσκούφη τῆς κυβερνήσεως Καραμανλῆ - τὸ ἑλληνικὸ κράτος καὶ τὶς ὑπηρεσίες του; Καὶ γιατί σύμπασα ἡ ἀντιπολίτευση δὲν ἔγειρε θέμα;

α' 4. Ἡ κρίσις στὴν Εὐρωζώνη.

Ἡ δημοσιονομικὴ κρίσις τῆς Ἑλλάδος ἀκολούθησε αὐτὴν τῆς Ἰρλανδίας, ἡ ὁποία ὅμως δὲν ἦταν δημοσιονομικὴ ἀλλὰ χρηματοπιστωτική. Στὴν Ἰρλανδία, σὲ ἄμεση ἐξάρτησι ἀπὸ τὶς διεθνεῖς τραπεζιτικὲς καταρρεύσεις, τὸ ἐγχώριο σύστημα μπλεγμένο στὴν ἀνεξέλεγκτη πιστωτικὴ ἐπέκτασι κατὰ τὰ διεθνῆ πρότυπα καὶ κελεύσματα, αὐτόματα κατέρρευσε. Τὸ ἴδιο συνέβη καὶ στὴν μικρότερη καὶ ἐκτὸς Εὐρωζώνης παρακείμενη Ἰσλανδία.

Ἡ Ἑλλάδα, μένουσα οὐσιαστικῶς ἀνέπαφη ἀπὸ τὶς τραπεζιτικὲς καταρρεύσεις, δὲν διέτρεχε ὁρατοὺς κινδύνους. [Νὰ τονίσωμε στὸ σημεῖο αὐτὸ πὼς εἶναι ἀξιομνημόνευτη ἡ σπουδὴ τοῦ κ. Ἀλογοσκούφη νὰ δεσμεύσῃ 28 δὶς εὐρὼ ὑπὲρ τῶν ἑλληνικῶν Τραπεζῶν, χωρὶς νὰ ἔχουν ἄμεση ἔκθεσι στὰ ἀσφάλιστρα τῶν ἀμερικανικῶν στεγαστικῶν δανείων. Πρὶν καν διαφανεῖ δημοσιονομικὸ πρόβλημα τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους καὶ κατὰ συνέπεια ἀπαξιώσεως τῶν ἑλληνικῶν ὁμολόγων ἔσπευσε νὰ δωρήσῃ δὶς στοὺς τραπεζίτες.] Ἡ Ἑλλάδα εὑρέθη ὅμως στὴν δίνη τοῦ οἰκονομικοῦ κυκλώνα ὅταν, καθυστερημένα, προσέφυγε σὲ δανεισμὸ καὶ ἔπεσε ἀμαχητὶ - ἐξ αἰτίας αὐτῆς τῆς ἀβελτηρίας (ἢ σκοπιμότητος;) - στὴν ἀκόρεστη ἀπληστία τῶν διεθνῶν τοκογλύφων. Τὸ διεθνὲς περιβάλλον πανικοῦ κι ἀβεβαιότητος, λόγῳ τῶν τραπεζιτικῶν πτωχεύσεων κατὰ κύματα σὲ ὅλες τὶς ἀγγλοσαξονικὲς ἢ ὄχι, δυτικὲς νεοφιλελεύθερες οἰκονομίες καθόρισε, διαμόρφωσε καὶ ἐπέβαλε, αὐτὴ τὴν ἐξέλιξι, γιὰ τὴν ἤδη εὐάλωτη χώρα μας.

Ἀφ’ὅτου δέ, μὲ προτροπὴ κι ἀποδοχὴ τῆς ἑλληνικῆς «σοσιαλιστικῆς» κυβερνήσεως, ἀνέλαβε τὴν διαχείρισι τῆς δημοσιονομικῆς κρίσεως, ἡ ἄρτι καὶ ἐπειγόντως συσταθεῖσα Τρόικα, αὐτὴ ἀπετέλεσε τὸν Δούρειο ἵππο εἰσβολῆς τοῦ Δ.Ν.Τ. στὴν ἀκμαιότερη καὶ μεγαλύτερη οἰκονομικὴ περιοχὴ τοῦ πλανήτη μας, στὴν Εὐρωζώνη.

Ἀναλαμβάνουσα στὴν συνέχεια τὴ «διάσωσι» καὶ τῶν λοιπῶν κλυδωνιζόμενων οἰκονομιῶν τοῦ εὐρωπαϊκοῦ Νότου, ἤτοι κατὰ σειρά, τῆς Πορτογαλίας, τῆς Ἱσπανίας καὶ τῆς Ἰταλίας.

Ἔκτοτε καὶ μέχρι σήμερα, χωρὶς ὁρατὴ διέξοδο, ξεκίνησε πρωτοφανὴς οἰκονομικὴ καὶ πολιτικὴ κρίσις στὴν Εὐρωζώνη καὶ στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωσι, προβάλλοντας ἀκόμη καὶ τὸ ἐνδεχόμενο τῆς διάλύσεώς της. Ἀνεβοκατεβάζοντας τὴν συναλλαγματικὴ ἰσοτιμία τοῦ εὐρὼ καὶ ὠθώντας τὴν παγκόσμια οἰκονομία σὲ πιθανὴ νομισματικὴ κρίσι καὶ ὕφεσι. Τὸ δὲ χρηματοπιστωτικὸ σύστημα σὲ ἐνδεχόμενη ὁλοσχερῆ καταστροφή!

α΄ 5. Ἡ βολεμένη καὶ ἀφομοιωμένη ἑλληνικὴ Ἀριστερά.

Παρ᾿ ὅτι ἀναλύσεις, ὅπως οἱ παραπάνω δὲν εἶναι ἀσυνήθιστες στοὺς ἀριστεροὺς ἢ μαρξιστὲς διανοούμενους, εἶναι ἀξιοκατάκριτη ἡ πολιτικὴ ποὺ ἀκολουθήθηκε ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ Ἀριστερὰ καὶ τὶς αἱρέσεις της. Σὲ καμία περίπτωσι δὲν συνδέθηκε καὶ δὲν ἀναμίχθηκε μὲ τὸ πρωτοφανὲς σὲ ὄγκο καὶ πάθος μέγα πλῆθος τῶν διαμαρτυρομένων καὶ ἀγωνιζομένων πολιτῶν στὴν πλατεία Συντάγματος. Τὸ ΚΚΕ παρέμεινε ἐπιδεικτικῶς καὶ ἔκδηλα μακριά, οἱ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀπαξιωτικὰ ἀπόντες, οἱ ἐξωκοινοβουλευτικοὶ περιχαρακωμένοι σὲ καραντίνα στὴν «κάτω πλατεία». Πῶς νὰ ἐξηγηθῇ αὐτὸς ὁ πρωτοφανὴς σεχταρισμός, ἡ περιφρόνησι καὶ ἀπόρριψι τοῦ ἀγωνιζομένου πλήθους; Μόνον ἀπὸ ἀνικανότητα ἢ ἰδεολογικὴ φοβία καὶ προκατάληψι; Καὶ πῶς κατάντησαν ἀκόμη καὶ σὲ βίαιες συμπλοκὲς μὲ ὅσους διαμαρτυρόμενους πολίτες κρατοῦσαν, περιέφεραν καὶ ἀνέμιζαν ὑπερήφανοι ἀπέναντι στὴν Βουλή, τὴν ἑλληνικὴ σημαία; Στὸ ὄνομα τίνος «διεθνισμοῦ» καὶ τίνος «προλεταριάτου» καίγεται ἡ σημαία ποὺ διασώζεται ἀπὸ τὸ '73, ποὺ προσκυνοῦσαν οἱ ἐπαναστάτες τοῦ '21 ἢ δόξαζαν οἱ ἀντιφασὶ-στες τοῦ '40;

Τὸ ἱστορικὸ αὐτὸ καλοκαίρι τοῦ 2011, οἱ Ἕλληνες καὶ οἱ Ἑλληνίδες συνάντησαν ὕστερα ἀπὸ πολλὰ χρόνια, ξανὰ τὴν Ἱστορία. Αὐτὴ τὴν φορά, ἐλεύθεροι καὶ πιὸ συνειδητοὶ ἀπὸ ποτὲ ἄλλοτε. Ἀχειραγώγητοι καὶ ἄφοβοι, ἀδελφωμένοι καὶ διερωτώμενοι γιὰ ὅσα συνέβαιναν στὴν χώρα, ἀναζητοῦντες τὸν δρόμο τους καὶ τὴν προοπτική τους. Ἔχοντες δεῖ πὼς τὰ κόμματα, τὸ σύνολο τῶν κομμάτων καὶ τῶν ἰδεολογιῶν, οὔτε τοὺς προφύλαξαν οὔτε τοὺς προετοίμασαν γιὰ τὸ μεγάλο κακὸ ποὺ τοὺς εὑρῆκε.

Ἔτσι δημιουργήθηκε τὸ καινοφανὲς παράδοξο, νὰ ὀργανώνωνται ἄμαζες κι ἄνευρες διαδηλώσεις ἀριστερῶν ἢ συνδικαλιστῶν κι ὅταν αὐτοὶ ἀποχωροῦσαν, λίγες ὧρες μετὰ νὰ πνίγεται στὴν λαοθάλασσα τῶν «ἀγανακτισμένων» τὸ Σύνταγμα. Εἶχαν συμβεῖ βέβαια καὶ οἱ ἀθλιότητες τῶν «γνωστῶν ἀγνώστων» μὲ ἐμπρησμοὺς καὶ βανδαλισμοὺς στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας καὶ κορυφαία βαρβαρότητα τὴν θανάτωσι τῶν τριῶν τραπεζοϋπαλλήλων. Καὶ εἶχε ἐγκατασταθῆ πιὰ ἡ ἀνυποληψία καὶ ἡ καχυποψία γιὰ τοὺς λογῆς-λογῆς «ἐπαναστάτες». Ποιὸς ὁ λόγος νὰ ὑπάρχῃ ἡ Ἀριστερά; Τὴν ὥρα ποὺ ἦταν πιὸ ἀπαραίτητη ἀπὸ ποτὲ στὰ 40 τελευταῖα χρόνια, ἀντὶ νὰ ἡγηθῇ, αὐτοαπομονώθηκε. Ἐγκατέλειψε στὴν πρᾶξι τὴν ἀπελευθερωτική της ταυτότητα, ἔδειξε πὼς εἶναι κίβδηλη.

Τυχαία; Ἂν ἀναλογιστοῦμε πὼς δὲν ἀπέτρεψε τὴν τροϊκανὴ Κατοχή, πὼς δὲν προετοίμασε τὴν ἀντίστασι σὲ αὐτήν. Πὼς συμμετεῖχε σὲ ὅλη τὴν Μεταπολίτευσι, ψυχῇ τε καὶ σώματι, στὶς θεσμικὲς δομὲς τῆς «συνδιοικήσεως» ποὺ συνέθεσαν τὴν διαπλοκὴ ὅπως ὁ συνδικαλισμὸς καὶ οἱ κοινοβουλευτικὲς ἐπιτροπὲς ἀλλὰ καὶ ἡ τοπικὴ Αὐτοδιοίκησις καὶ τὰ Πανεπιστήμια (προπάντων). Πὼς μὲ τὴν ἰδεολογικὴ τρομοκρατία (δῆθεν) κατὰ τῆς ἀτομικῆς ἰδιοκτησίας ἢ ὑπὲρ τῶν ἀνθρωπίνων ἢ δημοκρατικῶν «δικαιωμάτων», προσέφερε κάλυψι σὲ βαρύτατες ἀνομίες, ὅπως οἱ καταλήψεις-καταστροφὲς τῶν ΑΕΙ ἢ ὁ ἐμπρησμὸς τοῦ κέντρου τῆς Ἀθήνας τὸ 2008. Πὼς ἀναρριχήθηκε στὰ κέντρα τῆς «τέταρτης ἐξουσίας», δηλαδὴ στὸν Τύπο, μοχλεύοντας στὰ δημοκρατικὰ αἰσθήματα τῶν Ἑλλήνων ἀλλὰ διαβάλλοντας τὸν πατριωτισμὸ ὡς «ἐθνικισμὸ» ἢ «ρατσισμό», «υἱοθετώντας» τοὺς κατατρεγμένους καὶ ταλαίπωρους μὲν λαθρομετανάστες σὲ βάρος δὲ τῶν συμπατριωτῶν πτωχῶν λαϊκῶν στρωμάτων στὶς ὑποβαθμισμένες συνοικίες τῶν μεγαλουπόλεων. Καὶ τελικά, προσφέροντας ἀπὸ τὴν δική της πλευρὰ ὑπηρεσίες εἴτε στοὺς διακινητὲς ἀνθρώπων εἴτε στοὺς μεγαλαγοραστὲς ἀκινήτων εἴτε στοὺς σχολάρχες τῶν «κολλεγίων»...

Κατανοοῦμε εὔλογα ὅτι ἔχει πιὰ μεταλλαχθῆ σὲ συστημικὸ παράγοντα. Καὶ ἂν συνεκτιμήσουμε ὅτι, οὐδέποτε ζήτησαν τὴν κατάργησι τῆς προνομιακῆς πρόσθετης συνταξιοδοτήσεως τῶν συνδικαλιστῶν καὶ τῶν αὐτοδιοικητικῶν αἱρετῶν στελεχῶν. Πὼς ἔχουν χρυσοπληρωμένους ὑπαλλήλους μέσα στὴ Βουλὴ ἀναλογικά τῆς ἐκλογικῆς τους δυνάμεωςς. Πὼς νομιμοποιοῦν τὴν θεσμικὴ ἀνομία τῆς φοροδιαφυγῆς ἢ κάθε ἄλλης, στὸ ὄνομα τῆς ἀντιθέσεως στὸ «μεγάλο κεφάλαιο». Καὶ στρέφουν τὸν ὑπέρτατο ὅλων «νόμο» τοῦ «δίκιου τοῦ ἐργάτη» κατὰ τῆς κοινωνίας καὶ τῆς συνοχῆς της. Καὶ πὼς οὐδέποτε ζήτησε π.χ. ἡ ΟΤΟΕ (τραπεζοϋπάλληλοι) τὴν μείωσι τῶν ληστρικῶν ἐπιτοκίων χορηγήσεων ἢ τὴν αὔξησι τῶν τιποτένιων καταθετικῶν, διότι οἱ ἴδιοι παίρνουν bonus ἀπὸ τὴν ἄνοδο τῶν ἀποτελεσμάτων τοῦ γραφείου τους. Καὶ πὼς ἡ παράνομη ἐργασία τῶν λαθρομεταναστῶν (μὲ μεροκάματα ληστείας) συνδέει τὰ «ταξικὰ ἀδέλφια» παρ᾿ ὅτι τὸ ἕνα (ὁ ἐργοδότης) εἶναι πολὺ εὐτραφέστερο τοῦ ἄλλου. Καὶ ἀποσπᾶ ἔτσι πολιτικὴ ὑπεραξία ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη μιζέρια.

Διαπιστώνουμε τότε πὼς ἡ Ἀριστερὰ σήμερα στὴν Ἑλλάδα εἶναι καὶ συστημικὴ καὶ ἀνυπόληπτη γιὰ τὸν ἁπλὸ πολίτη. Εἶναι μία παρασιτικὴ μικροαστικὴ-μεσοαστικὴ συντεχνία, μὲ χωριστοὺς καὶ συγκεκριμένους κώδικες καὶ συμφέροντα, ὅπως κάθε ἄλλη ἐπαγγελματικὴ συντεχνία. Μὲ ἀναφορὲς καὶ κλέη στὸ παρελθὸν χωρὶς ἀντιστοίχισι καὶ ἀπαντήσεις στὸ συγκεκριμένο παρόν.Μὲ ἰδιοκτησίες-πατέντες καὶ ἐργολαβίες στὶς ἰδεοληψίες (προλεταριάτο, διεθνισμός, ἀλληλεγγύη) ἀντὶ στὰ μέσα παραγωγῆς. Καὶ ὁρισμένα τμήματα της εἶναι ἐχθρικὰ ἐπικίνδυνα γιὰ τὴν κοινωνία μας ὁλόκληρη, ὅπως ὅσοι ὑποκίνησαν καὶ μεθόδευσαν τὴν κατάληψι τῆς Νομικῆς σχολῆς τῆς Ἀθήνας ἀπὸ τοὺς λαθρομετανάστες. Καὶ ἂν συνεκτιμήσουμε πὼς ἔχει πρωτοστατήσει στὴν ἀμφισβήτησι τῆς ἑλληνικότητος, τῆς ταυτότητος, τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους καὶ στὴν ἀποδόμησι τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ συστήματος ὅπου ἡγεμονεύει μειοψηφικᾶ, βλέπουμε καὶ τὴν συνυπευθυνότητά της στὴν ἐξαχρείωσι τῆς χώρας μας.

α' 6. Ἡ παρακμὴ τῆς Δύσεως.

Ἤδη μετὰ τὴν κατάρρευσι τοῦ σοβιετικοῦ στρατιωτικοῦ καὶ οἰκονομικοῦ συνασπισμοῦ, ἐκδηλώθηκε ἐπέλασι ἐπενδυτικῶν κεφαλαίων πρὸς ἐκεῖνες τὶς χῶρες.

Σήμερα, εἴκοσι (20) χρόνια μετά, αὐτὴ ἡ κεφαλαιακὴ ροή, ἔχει παγιωθῆ, εἶναι ἀκατάσχετη καὶ μονῆς κατευθύνσεως: ἀπὸ τὶς δυτικὲς οἰκονομίες πρὸς τὶς ἀσιατικὲς καὶ τὶς ἀναδυόμενες BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ἰνδία, Κίνα, Ν. Ἀφρική). Ὀφείλεται στὴν τυφλὴ ἀναζήτησι τοῦ κεφαλαίου πρὸς τὴν κερδοφορία, ἐπειδὴ αὐτὸ ἐὰν δὲν κινηθῇ καὶ ἐπεκταθῆ, «πεθαίνει», ἀχρηστεύεται, ἀναλίσκεται καὶ ἐξαϋλώνεται. Σὲ αὐτὲς τὶς οἰκονομικὲς περιοχὲς-χῶρες, ἔχει πάμφθηνη καὶ ἄφθονη ἐργατικὴ δύναμι, πληθώρα φυσικῶν πόρων/συντελεστῶν παραγωγῆς. Καί, κυρίαρχη, θεσμοθετημένη σχεδόν, διαφθορὰ τῆς ἐξουσίας καὶ τῆς διαπλεκόμενης καθυστερημένης τοπικῆς κοινωνίας, ποὺ ὑπερακοντίζει κάθε ἐμπόδιο στὴν κερδοσκοπικὴ βουλιμία. Εἶναι μία ἱστορικὴ τάσι, μοναδικὴ καὶ πρωτοφανὴς στὴν πορεία τοῦ πολιτισμοῦ. Τὸ κεφάλαιο, σὲ κρίσι ὑπερσυσσωρεύσεως, διασπᾶται, ἐγκαταλείπει τὴν Δύσι, ὄχι πρόσκαιρα, ἀλλάζει γεωγραφικὴ κοιτίδα φυλετικότητα καὶ ἐθνικότητα. Πρόκειται δὲ γιὰ τὸ παραγωγικό, τὸ ἐπενδυτικό, τὸ «πραγματικὸ» κεφάλαιο. Ἡ Δύσι χάνει τὸν πλοῦτο της, νέοι ἑκατομμυριοῦχοι, ὄχι πιὰ λευκοὶ στὴν πλειονότητά τους, ἀναλαμβάνουν τὴν πρωτοκαθεδρία στὶς ἀγορές. Καί, φυσιολογικά, ἄρχεται ἡ μετατόπισι καὶ τῶν κέντρων πολιτικῆς ἐξουσίας. Τελικὰ δὲ καὶ τῆς στρατιωτικῆς ἰσχύος, ἐὰν βέβαια συνεχισθῆ, ἀπρόσκοπτα, αὐτὴ ἡ τάσις...

Τὸ ἀπομένον κεφάλαιο σὲ δυτικὰ χέρια, παλαιῶν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον οἰκογενειῶν καὶ παραδοσιακῶν ἑταιρειῶν, γίνεται ἐπιθετικὸ καὶ ἀντικοινωνικὸ πασχίζον νὰ γίνῃ «ἀνταγωνιστικὸ» καὶ ἐκφυλίζεται σὲ τοκογλυφικὸ-παρασιτικό. Ἀναζητώντας κερδοφορία, κατέφυγε στὰ ἐφευρήματα τῆς εἰκονικῆς οἰκονομίας τῶν παραγώγων προϊόντων κι ἄλλων σύνθετων χρηματοπιστωτικῶν ἐργαλείων μοχλεύσεως. Ἡ κρίσι ὅμως τοῦ 2007-2008, πιστοποίησε τὰ ὅρια αὐτῆς τῆς εἰκονικῆς εὐφορίας καὶ κερδοσκοπίας, ἔσπειρε τὴν ἀβεβαιότητα καὶ τὴν ἀνασφάλεια στοὺς τραπεζίτες, τὸ διασυνδεμένο μὲ αὐτοὺς κατεστημένο, σὲ ὁλόκληρο τὸ σῶμα τοῦ ἀντιπαραγωγικοῦ, ἀντικοινωνικοῦ ἐξαμβλώματος.

Ἀφοπλισμένο τὸ διεθνὲς χρηματοπιστωτικὸ σύστημα ἀπὸ τὰ κερδοσκοπικὰ ὄπλα τοῦ - ἐξ αἰτίας τῆς καχυποψίας καὶ τῆς ἀναξιοπιστίας ποὺ τὸ ἴδιο προκάλεσε στὸν... ἑαυτὸ του - ἀναζήτησε ἀναπλήρωσι τῶν ἀπολεσθέντων κερδῶν, στὴν κατάκτησι-ἁρπαγή, ἐνεργειακῶν πόρων. Ἔτσι, αἴφνης, ξέσπασαν συνεχόμενες ἐξεγέρσεις στὶς βορειοαφρικανικὲς χῶρες, ὁ Καντάφι ἀπὸ ἀναγνωρισμένος καὶ συγχωρεμένος-μετανοημένος, σύμμαχος - συνεργάτης, τῆς Δύσεως, ἔγινε στόχος καὶ ἐκτελέσθηκε ἀπὸ τὸν ποδηγετημένο ὄχλο. Ὁ δὲ φίλος του Μπερλουσκόνι καθαιρέθηκε καὶ ἡ Ἰταλία ἔχασε τὴν ἀποκλειστικότητα ἐκμεταλλεύσεως στὰ λιβυκὰ πετρέλαια καὶ πλέον, τὰ μοιράζεται μὲ τὴν Γαλλία καὶ τὸ ἀμερικανόφιλο Κατάρ. Ἀνακατανομὲς καὶ ἀναδιανομὲςκεφαλαιοκρατικῶν σφαιρῶν ἐπιρροῆς!

Βέβαια, δὲν ἐγκαταλείπονται καὶ οἱ παραδοσιακὲς μέθοδοι ἀποκομίσεως κερδῶν, μέσα ἀπὸ τὴν ὑποτίμησι τῶν μισθῶν καὶ τὴν πληθωριστικὴ ἄνοδο τῶν τιμῶν στὶς πρῶτες ὕλες καὶ στὰ παραγόμενα ἀγαθά. Προκύπτει συνακόλουθα ἡ κοινωνικὴ κρίσις στὶς δυτικὲς κοινωνίες, μὲ ἄμεσες πολιτικὲς ἐπιρροὲς καὶ ἐπιπτώσεις.

Ἀναδεικνύεται λοιπὸν πασιφανῶς ἡ κεφαλαιώδης σπουδαιότητα τῶν (ἀπροσδιόριστων ἀλλὰ ἀναμφισβήτητων πλέον) γιγαντιαίων ἐνεργειακῶν κοιτασμάτων στὴν ἑλληνικὴ Α.Ο.Ζ., προεκτάσεων καὶ σὲ συνέχεια τῶν ἤδη τεραστίων ἐντοπισμένων, στὴν κυπριακὴ Α.Ο.Ζ. .

α' 7. Ποῦ κατευθύνεται ἡ παγκόσμια κρίσις;

Ἀκόμη κι ἂν ὑποθέσουμε πὼς ἡ ἐξέλιξι τῆς διεθνοῦς οἰκονομίας συνεχίζει νὰ πορεύεται πολιτικά, ὅπως μέχρι τώρα, ὑπάρχει διέξοδος;

Μπορεῖ νὰ συνεχισθῇ ἡ κατανάλωσις μὲ τοὺς τρέχοντες ρυθμοὺς στὶς δυτικὲς κοινωνίες; Μπορεῖ οἱ ἀναδυόμενες πολυπληθέστερες ἡγέτιδες κοινωνικὲς τάξεις στὶς BRICS καὶ στὴν ἀνθρωποθάλασσα τῆς Ἀσίας νὰ διαιωνίσουν τὰ καθιερωμένα καταναλωτικὰ πρότυπα;

Οἱ ἀνθρωπιστικὲς κρίσεις ἀπὸ τὶς πολεμικὲς συρράξεις ἀλλὰ καὶ τὶς φυσικὲς ἢ περιβαλλοντικὲς καταστροφὲς ὅπως καὶ οἱ ἐπισιτιστικὲς κρίσεις, μπορεῖ ἀενάως νὰ ἀντιμετωπίζωνται μὲ ἐκκλήσεις καὶ ἔκτακτα μέτρα; Καὶ ὡς πότε θὰ εὑρισκώμαστε ὅμηροι πυρηνικῶν ἀτυχημάτων ἢ ἀπειλῶν;

Εἶναι πάντως ἐντυπωσιακὸ πὼς παρ᾿ ὅτι βιώνουμε ἐκρηκτικὰ τεχνολογικὰ θαύματα καὶ ὑπερεκλεπτυσμένες τεχνικὲς κερδοσκοπίας, τεράστιες κοινωνικὲς μάζες στὸν πλανήτη μας ἀκόμη κυριαρχοῦνται ἀπὸ θρησκευτικὰ δόγματα καὶ φανατισμό. Ποὺ ὄχι μόνον ἐκτρέφουν ἀνθρωποθυσίες μὲ τὴν μία ἢ τὴν ἄλλη μορφὴ ἀλλὰ ἔχουν κι ἕνα κοινὸ πυρήνα: «αὐξάνεσθαι καὶ πληθύνεσθαι»...

Προκύπτουν καὶ τίθενται λοιπὸν τὰ ἐρωτήματα καὶ τὰ προβλήματα:

•   Τί τὸ ἀνθρωπιστικὸ καὶ «θεάρεστο» ἔχει ἡ πληθυσμιακὴ ἐπέκτασις τῆς ἀθλιότητος καὶ τῆς ἀνέχειας στὶς ἐξαθλιωμένες περιοχὲς τοῦ Γ' κόσμου;

•   Ποιοὺς συμφέρει ἡ μαζοποίησις καὶ ἀκόλουθη ποιοτικὴ ὑποβάθμισις τῆς

καταναλὠσεως;

•   Ποιὲς πρέπει νὰ εἶναι οἱ σύγχρονες ἀναπτυξιακὲς προτεραιότητες;

• Ποιὰ πρέπει νὰ εἶναι τὰ σύγχρονα πρότυπα κοινωνικῆς ζωῆς;

• Ἡ Ἑλλάδα τί θέσι μπορεῖ νὰ ἔχει σὲ αὐτὲς τὶς ἀναδιατάξεις;

α' 8. Κουρδιστάν!

Τὰ δύο τελευταῖα χρόνια, ἀκολουθώντας τὴν μεγαλύτερη χρηματοοικονομικὴ κρίσι ἀπὸ τὸ 1929, ξέσπασε ἕνα κίνημα δημοκρατικῶν διεκδικήσεων στὶς πετρελαιοπαραγωγὲς χῶρες τῆς Βόρειας Ἀφρικῆς. «Αὐτοματοποιημένα» ἡ χρηματοπιστωτικὴ κρίσι ἐπεκτεινόμενη στὶς ἀγορὲς ἐμπορευμάτων καὶ πρώτων ὑλῶν, συνδυαζόμενη μὲ περιβαλλοντικὲς καταστροφὲς καὶ τὴν δημογραφικὴ ἔκρηξι, ὤθησε στὴν ἔσχατη ἐξαθλίωσι τὰ ἑκατοντάδες ἑκατομμύρια πληθυσμῶν αὐτῶν τῶν χωρῶν. Οἱ ἐξεγέρσεις προέκυψαν σχεδὸν αὐτονόητα. Δὲν ἐπέφεραν ὅμως κοινωνικὴ ἀπελευθέρωσι οὔτε εἰσοδηματικὴ ἀνακατανομή, δὲν κατάργησαν τὴν φτώχια καὶ δὲν ἐγκατέστησαν τὴν πολυπόθητη δημοκρατία. Ἁπλὰ ἀναδιένειμαν τοὺς ρόλους στὸ ἀδιασάλευτο πλαίσιο τῆς ἐξαρτἠσεως καὶ τῆς ἀποικιοκρατικῆς ἀφαιμάξεως. Ἀποτέλεσαν ἐπίσης ἀνέξοδα πεδία πολεμικῶν ἀσκήσεων μὲ πραγματικὰ πυρὰ σὲ βάρος ζωντανῶν στόχων, ἀνεξέλεγκτης δοκιμῆς καὶ χρήσεως ὁπλικῶν συστημάτων. Καὶ συγκέντρωσαν τὶς δυνάμεις καὶ τὴν ἐπιτελικὴ προσοχὴ τῶν σύγχρονων μεγάλων δυνάμεων τοῦ πλανήτη μας.

Σὲ συνέχεια τῶν πολέμων στὸν περσικὸ Κόλπο, οἱ βορειοαφρικανικὲς συρράξεις ἐπιβεβαίωσαν τὴν πολυτιμότητα τῶν ἐνεργειακῶν πόρων τῆς εὐρύτερης περιοχῆς. Καὶ μαζὶ μὲ τὰ χρονίζοντα αἰτήματα δημοκρατίας καὶ ἀνεξαρτησίας τῶν ἄλλων χωρῶν καὶ λαῶν, ὅπως τῆς αὐτοδιαθέσεως τῶν Παλαιστινίων, ἐπανέφεραν καὶ αὐτὰ τῶν Κούρδων. Τὸ κουρδικὸ ἔθνος, τριχοτομημένο μεταξὺ Ἰράκ, Ἰράν καὶ Τουρκίας, εὐελπιστεῖ καὶ προσβλέπει στὴν ἀποκατάστασι τῆς ἐθνικῆς καὶ κρατικῆς ὀντότητός του. Ἔτσι, ἡ μετάδοσις τῆς δημοκρατικῆς «ἐπιδημίας» ἀπὸ τὴν Β. Ἀφρικὴ στὴ Συρία, ταυτόχρονα μὲ τὶς πολεμικὲς ἀπειλὲς τῆς Δύσεως ἐναντίον τοῦ Ἰράν, δημιουργεῖ περιβάλλον ἀσταθείας, ἐπηρεάζοντας καὶ τὴν Τουρκία. Ἡ ὁποία ἐὰν τυχὸν ἐμπλακῇ σὲ ἀναμετρήσεις, ἴσως δεῖ τὸ ἐλεύθερο Κουρδιστάν σὰν ὁλοζώντανο ἐφιάλτη δίπλα της! Ποιοὶ θὰ εὐνοοῦσαν τὴν ἵδρυσι τοῦ Κουρδιστᾶν; Πρὶν ἀπ᾿ ὅλους τὸ Ἰσραήλ, σὰν ἀντιστάθμισμα στὸν δικό του ἐφιάλτη ποὺ εἶναι τὸ Ἰρὰν, ἀφοῦ αὐτὸ θὰ ἐξαναγκάζονταν σὲ σύρραξι μὲ τοὺς ἀποσχιστὲς Κούρδους.

Ἡ Τουρκία, ἐφαρμόζουσα στρατηγικὴ περιφερειακῆς ὑπερδυνάμεως σὰν διέξοδο καὶ ἀντιστάθμισι τῆς δομικῆς καὶ ἀχαλίνωτης πληθωριστικῆς οἰκονομικῆς κρίσεως ποὺ βιώνει ἀλλὰ καὶ ἐκτονώσεως τῆς ἐκτεταμένης καὶ βαθιᾶς κοινωνικῆς ἀνισότητας, ἔχει ἀνοικτὰ πολιτικὰ μέτωπα ταυτόχρονα μὲ τὸ Ἰσραὴλ καὶ τὴν Συρία, πέρα ἀπὸ τὴν ἀγιάτρευτη αἱμορραγοῦσα πληγή της, τὸ κουρδικὸ ἀντάρτικο τοῦ ΡΚΚ. Καὶ ἐπιπροσθέτως, κορδακίζεται (ὑπερηφανεύεται) περὶ τὴν κυπριακὴ Α.Ο.Ζ. καὶ στὸ Αἰγαῖο. Τί μπορεῖ ἄραγε νὰ περιμαζέψῃ καὶ σὲ τί νὰ ἀνταπεξέλθῃ ὑφιστάμενη κορυφώσεις καὶ τῆς ἀσίγαστης ἐντάσεως μεταξὺ κεμαλιστῶν - ἰσλαμιστῶν γιὰ τὴν νομὴ τῆς ἐξουσίας στὸ ἐσωτερικό της;

α' 9. Ἡ Γερμανία εἶναι ἄτρωτη;

Ἡ Τουρκία ὅμως δὲν εἶναι μόνη ἐποφθαλμιώντας τὸ Αἰγαῖο καὶ τὴν Θράκη. Ὁ ἄξονας τῆς προτιμητέας φιλίας μὲ τὴν Γερμανία, ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς Ἱερῆς Συμμαχίας τοῦ Μέτερνιχ καὶ τῆς αὐστροουγγρικῆς αὐτοκρατορίας, παραμένει - μὲ ἀντιθέσεις - καὶ σήμερα. Ἡ Γερμανία δὲν θὰ εἶχε ἀντίθεσι σὲ μία νέο-ὀθωμανικὴ ὁμοσπονδία στὴν Βαλκανικὴ ἐφ’ὅσον θὰ ἀπορροφοῦσε καὶ συγκρατοῦσε τὰ ἰσλαμικὰ κύματα λαθρομεταναστῶν. Καὶ θὰ ἀποτελοῦσε μία γειτονική της πολυάριθμη περιοχὴ ἐξαγωγῆς ἐμπορευμάτων καὶ τεχνολογίας της.

Ὅμως, ἡ Γερμανία εἶναι ἐνεργειακὰ ἀπόλυτα ἐξαρτημένη, εἰδικὰ μάλιστα ἀπὸ τὴν Ρωσία. Ἔτσι οἱ πρόσφατες γεωτρήσεις πλουσιότατων κοιτασμάτων στὴν κυπριακὴ Α.Ο.Ζ. τῆς ἀνοίγουν προοπτικὲς νὰ ἀπεξαρτηθῇ καὶ νὰ γίνῃ αὐτάρκης ἐντός της Εὐρωζώνης. Ὅποτε ἀφ’ἑνὸς ὑποχρεοῦται σὲ φιλοκυπριακὸ προσανατολισμὸ και ἀφ’ἑτέρου χρειάζεται καὶ τὴν ἑλληνικὴ Α.Ο.Ζ. πιθανότατα ἐφάμιλλου καὶ μεγαλύτερου πλούτου τῆς κυπριακῆς ἀλλὰ καὶ φιλικοῦ της χώρου διελεύσεως ὑποθαλασσίως τῶν ἀγωγῶν μεταφορᾶς τῶν ἐνεργειακῶν ροῶν πρὸς τὴν Ἰταλία. Γι' αὐτὸ καὶ διόλου τυχαῖα ἀναφέρεται ἐμφατικὰ ὁ πιθανὸς ἐνεργειακὸς ὑποθαλάσσιος πλοῦτος τῆς χώρας μας, τώρα ποὺ ὅλοι τὸν χρειάζονται! Ἐπιπλέον, διακηρύχθηκε ἀπὸ γερμανικῆς πλευρᾶς πὼς τὸ ἐνεργειακὸ ἀπόθεμα Α.Π.Ε. (Ἀνανεώσιμων Πηγῶν Ἐνέργειας, ἡλιακῆς καὶ αἰολικῆς, κυρίως) τῆς Ἑλλάδος, ἐπαρκεῖ γιὰ τὴν ἐκτόνωσΙ κάθε ἐκβιαστικῆς πιἐσεως σὲ περιόδους κρίσεων.

Συνεπῶς, γεωπολιτικὰ δεσμεύεται σὲ ἀνοχὴ καὶ ἀποδοχὴ τῆς Ἑλλάδος ἐντός της Εὐρωζώνης ἢ τουλάχιστον τῆς Ε.Ε. Ἀκόμη καὶ διότι ἡ χρεοκοπία τῆς Ἑλλάδος εἴτε παρασύρει εἴτε δὲν παρασύρει τὶς ἄλλες PIIGS (εἶναι σύντμησις ἀπὸ τὰ ἀρχικὰ τῶν οἰκονομικὰ προβληματικῶν χωρῶν Πορτογαλλία, Ἰταλία, Ἰρλανδία, Ἑλλάς καὶ Ἰσπανία) θὰ πλήξῃ τὴν ἀξιοπιστία τοῦ εὐρὼ ἀφοῦ θὰ ἀμφισβητήσῃ τὴν συνοχὴ καὶ τὴν ἀλληλεγγύη τῆς Εὐρωζώνης σὰν τὴν μεγαλύτερη ἀνεπτυγμένη ἀγορὰ τοῦ πλανήτη. Σὲ αὐτὴ τὴν περίπτωσι, τὸ τμῆμα τοῦ χρέους τῆς Γερμανίας (καὶ ὄχι μόνης) ποὺ εἶναι ἐκπεφρασμένο σὲ εὐρώ, θὰ διογκωθῇ ἐφ’ὅσον καταρρεύσει ἡ ἰσοτιμία τοῦ κοινοῦ νομίσματος ἔναντι τῶν ὑπολοίπων καὶ θὰ εἰσάγῃ ὀγκώδη και ἀνεξέλεγκτο πληθωρισμό, μαζὶ μὲ τὴν εἰσαγωγὴ πρώτων ὑλῶν.

Ὑπάρχει βέβαια καὶ τὸ ὀφειλόμενο ἀπὸ τὸν β' Παγκόσμιο Πόλεμο χρέος της πρὸς τὴν Ἑλλάδα, τὸ ὁποῖο καὶ πολλοὶ ἄσπονδοι φίλοι ἢ ἀνταγωνιστές της θὰ ἤθελαν νὰ διεκδικήσῃ καὶ ἀποσπάσῃ ἡ Ἑλλάδα!

Κατόπιν τῶν παραπάνω ἐκτεθέντων, γίνεται ἀντιληπτὸ ὅτι ἡ Γερμανία οὔτε τὴν χρεωκοπία τῆς Ἑλλάδος ἐπιθυμεῖ οὔτε ἐπίσης στρατιωτικὲς περιπέτειες στὴν πλούσια ἐνεργειακὰ περιοχή μας. Καὶ γι' αὐτὸ εἶναι τρωτὴ καὶ εὐάλωτη σὲ πολιτικὲς ποὺ ἀνατρέπουν ἢ διασαλεύουν τὶς ἡγεμονικὲς ἐπιδιώξεις της.

Γιατί οἱ πολιτικοί μας καὶ κυβερνῆτες μας δὲν ἀξιοποίησαν αὐτὲς τὶς συνθῆκες ὑπὲρ τῆς πατρίδας μας;

α' 10. Τίποτε τὸ μυστηριῶδες.

Ἀνασκοποῦντες τὰ μέχρι τώρα ἐκτεθέντα παρατηροῦμε πώς:

Ζοῦμε στὴν ἱστορικὴ περίοδο καταρρεύσεως τῆς ἡγεμονίας καὶ παγκόσμιας

πρωτοκαθεδρίας τῆς Δύσεως.

•   Ἐπίκεντρό της εἶναι ἡ Εὐρώπη.

•   Ὄχημα της εἶναι τὸ χρηματοπιστωτικὸ σύστημα.

Ἡ ρευστότητα τῶν συσχετισμῶν δυνάμεως στὴν Μεσόγειο καὶ στὴν Εὐρώπη ἐπιτρέπει παρεμβάσεις γιὰ τὴν διαμόρφωσί τους.

Οἱ ἑλληνικὲς κυβερνήσεις προκάλεσαν τὴν δημοσιονομικὴ κατάρρευσι καὶ ὑπέταξαν τὴν χώρα σὲ νέα Κατοχή.

•   Ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται στὸν πυρήνα τῆς κρίσεως.

•   Δὲν ὑπάρχει καμία δυνατότητα ἀνακτήσεως τῶν «κεκτημένων».

•   Ἀπαιτεῖται καὶ ἐπιβάλλεται ἐθνοκεντρικὴ στρατηγικὴ ἀναπτύξεως!

Β’

Ἡ Ἑλλάδα μπορεῖ νὰ ἐξέλθῃ τῆς κρίσεως μὲ τὶς δικές της δυνάμεις!

Ἡ δημοσιονομικὴ κρίσι τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Εὐρωζώνης, συνέχεια ἐπεκτείνεται, ἀπειλώντας καὶ τὴν ὕπαρξι τῆς ἴδιας της Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσης. Οἱ δυσοίωνες ἐξελίξεις στὶς δυτικὲς οἰκονομίες, φαίνονται μὴ ἀναστρέψιμες, ἐφ᾿ ὅσον προκαλοῦνται ἀπὸ τὴν πρωτοφανῆ ἱστορικά, ἀκατάσχετη κι ἀνεξέλεγκτη ροή, ἐπενδυτικῶν κεφαλαίων πρὸς τὶς ἀναδυόμενες οἰκονομίες (B.R.I.C.S.) κι ἰδιαίτερα στὴν Ἀσία, λόγω τῆς ἐξευτελιστικῶς φθηνῆς κι ἀπάνθρωπα ἐκμεταλλευτικῆς, ἀφειδῶς προσφερομένης, ἐργατικῆς δυνάμεως. Ὁ παγκόσμιος πλοῦτος, μεταναστεύει.

Ἀνεπιστρεπτί.

Παρ᾿ ὅτι ἡ χώρα μᾶς φαίνεται ἕρμαιο στὴν τυραννία τῆς Τρόικας καὶ τῆς τρικέφαλης / δικέφαλης κυβερνήσεως ἀνδρεικέλων της. Παρ᾿ ὅτι εἶναι γενικευμένη ἡ περιφρονητικὴ ἀπαξίωσι τοῦ πολιτικοῦ κατεστημένου τῆς "μεταπολιτεύσεως". Παρ᾿ ὅτι ἡ σκόπιμη συσκότισις ἐνημερώσεως καὶ πληροφορήσεως, ἡ ὁλοκληρωτικὴ προπαγάνδα, ποὺ ἐπιβάλλουν τὰ διαπλεκόμενα ΜΜΕ, φαίνεται πανίσχυρη καὶ κυρίαρχη. Πειστικὴ διέξοδος, ὕστερα ἀπὸ δύο χρόνια δυστυχίας, πτώχειας καὶ καταστροφολογικῶν ἀπειλῶν οὔτε φαίνεται καὶ οὔτε ὑπάρχει, μὲ τὴν ἐπιβληθεῖσα κατοχικὴ τοκογλυφία, κατὰ κοινὴ καὶ ἀναμφισβήτητη παραδοχή.

Ὁπότε, ἂς ἐξετάσουμε καὶ τὸ παρακάτω σχέδιο-πρότασί μας, διεξόδου ἀπὸ τὴν κρίσι, μὲ κάθε καλοπροαίρετη κριτικὴ προκαταβολικὰ δεκτὴ καὶ προστιθέμενη στὴν βελτιστοποίησί του. Μιᾶς κι ἀφορᾶ στὴ σωτηρία τῆς πατρίδος μας.

β' 1. Ἄμεσα μέτρα ἀναπτυξιακῆς ἀνασυντάξεως.

β' 1 α. Α.Ο.Ζ. : ἀνακήρυξις, τιτλοποίησις καὶ "μόχλευσις"

ἐθνικῆς περιουσίας, δημόσιας ἰδιοκτησίας.

Ὕστερα ἀπὸ τὴν παραδειγματικὰ ἐπιτυχῆ ἀνακήρυξι καὶ διαχείρισι τῆς ΑΟΖ, τῶν ἀδελφῶν Κυπρίων Ἑλλήνων, ὅπως καὶ πλεῖστοι ἔγκυροι ἀναλυτὲς προτρέπουν, πρέπει ἡ Ἑλλάδα, ἄμεσα, νὰ ἀνακηρύξῃ τὴν ἑλληνικὴ Α.Ο.Ζ. στὸ Αἰγαῖο καὶ τὴ Μεσόγειο. Ὅπου, πλῆθος δοκιμῶν ἀνιχνεύουν, πιθανὰ μεγάλα ἕως γιγαντιαῖα, κοιτάσματα ὑδρογονανθράκων.

Τὴν ἑπομένη αὐτῆς τῆς ἀνακηρύξεως, τὸ ἑλληνικὸ δημόσιο πρέπει νὰ ἀρχίσῃ διμερεῖς διαπραγματεύσεις καὶ ὅταν αὐτὲς καταλήξουν, μπορεῖ:

α) νὰ ἐκδώσῃ μετατρέψιμο ὁμολογιακὸ δάνειο, πολυετοῦς (ἐνδεικτικά, τεσσαρακονταετοῦς) διάρκειας, μὲ ἐπιτόκιο διπλάσιο τοῦ οἱουδήποτε ἰσχύοντος, δωδεκάμηνης, διατραπεζικῆς (ΕΚΤ ἢ Τ.τ.Ε. ἢ ἄλλης) ἑλληνικῆς ἀναφορᾶς. Τὸ ὁμόλογο αὐτό, ὕψους ἑκατὸ (100) δίς, ἐπιτρέπεται νὰ καλυφθῇ μόνον ἀπὸ ἑλληνικῆς ἐθνικότητας ἐπενδυτὲς (Ἕλληνες ἢ ὁμογενεῖς).

β) νὰ ἱδρύσῃ ἀνώνυμη ἑταιρεία, εἰδικοῦ σκοποῦ, ἀξιοποιήσεως καὶ διαχειρίσεως τοῦ ὑποθαλασσίου ὀρυκτοῦ ἀποθέματος τῆς ἑλληνικῆς Α.Ο.Ζ., ἡ ὁποία ἀναθέτει μὲ διεθνῆ διαγωνισμό, σὲ διαφόρων ἐθνικοτήτων ἑταιρεῖες, τὶς σχετικὲς ἔρευνες ἐντοπισμοῦ κοιτασμάτων. Σημ.: Ἡ ἑταιρεία αὐτὴ οὐδέποτε θὰ εἰσαχθῇ σὲ χρηματιστηριακὴ διαπραγμάτευσι, παραμένουσα, ἀποκλειστικά, ἐθνικῆς ἰδιοκτησίας. κ.λπ… Καί,

γ) προχωρεῖ σὲ ἀναθέσεις-παραχωρήσεις ἐκμεταλλεύσεως, τῶν ὅποιων κοιτασμάτων ἐντοπισθοῦν,

δ) Οἱ δὲ Ἕλληνες καὶ ὁμογενεῖς ὁμολογιοῦχοι, ὅποια στιγμὴ ἐπιθυμοῦν, μετατρέπουν τὶς ὁμολογίες τους σὲ μετοχὲς τῶν διασυνδεμένων ἑταιρειῶν,

ε) Τὸ κεφάλαιο τῶν 100 δὶς κατέχεται ἀπὸ Τράπεζα κρατική, ποὺ εὐκολώτατα καὶ ἀσφαλέστατα μπορεῖ νὰ χρησιμοποιῇ τὴν μόχλευσι, ὥστε μὲ δανεισμούς, νὰ ἱδρύῃ ἑταιρεῖες συνεργασίας μὲ συμμετοχὴ ἀλλοδαπῶν θεσμικῶν ἢ ἰδιωτῶν ἐπενδυτῶν. Ἡ Τράπεζα αὐτὴ μπορεῖ νὰ ἱδρυθῇ μὲ συγχώνευσι τῶν ἠμιπτωχευμένων ἰδιωτικῶν, ποὺ σήμερα ἐναγωνίως καὶ ἀφειδῶς, χρηματοδοτοῦν οἱ Τροϊκανοὶ Τσολάκογλου, ἐπιβαρύνοντες τὸ ἀβάσταχτο δημόσιο χρέος καί τοὺς φορολογουμένους!

Τί ἐπιτυγχάνουμε, μὲ αὐτὲς τὶς κινήσεις; I) ἀποκαθιστοῦμε τὴν ἐθνικὴ ἀξιοπρέπειά μας στὸ Αἰγαῖο, μὲ τρόπο καθολικὰ ἀποδεκτῆς νομιμότητος καὶ οἰκονομικὰ ἐπωφελέστατο, εἰρηνικά. Μὲ διεθνικὴ συνεργασία καὶ κάλυψι-στήριξι, ἀπαλείφοντας τὴ διαμάχη περὶ ὑφαλοκρηπίδος μὲ τὴν Τουρκία. II) Προστατεύουμε τὶς καταθέσεις τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν εἴτε σὲ ἔξοδό μας ἀπὸ τὸ εὐρὼ εἴτε σὲ κατάρρευσί του-κι ἐνδεχομένως ἐπαναπατρίζονται κεφάλαια- ἀφοῦ θὰ ἔχουν τιτλοποιηθῆ μὲ ἐνέχυρο τὸν ἐθνικὸ πλοῦτο μας. III) Ἀποτρέπουμε τὴν ληστεία τῆς πατρίδος μας ἀπὸ τοὺς ἐγκληματίες τοκογλύφους. IV) Κινητοποιοῦμε παγκόσμια τὸν ἑλληνισμό. V) Ἐλάχιστο σκοπούμενο καὶ ἐπιδιωκόμενο εἰσοδηματικὸ ἀποτέλεσμα εἶναι ἡ χρηματοδότησις τῶν ἐθνικῶν ὑποδομῶν καὶ τῶν συστημάτων Παιδείας, Ὑγείας καὶ Ἄμυνας (ἀθροιστικὰ 10-15 δὶς εὐρώ, τρέχουσα κατάστασις καὶ τιμές). VI) Ταυτόχρονα, μικρές, ἁπλές, ἡμερήσιες, ἀσφαλεῖς πράξεις, τοκοφόρες (repos) ἢ ἀνταλλαγῆς νομισμάτων (swaps), ἱκανοποιοῦν τὴν ὅποια χρηματοδότησι τοῦ ἀπομένοντος ὁμολογιακοῦ δανείου καὶ τῶν λειτουργικῶν ἐξόδων τῆς ἑταιρείας, μὲ αὐτάρκεια. VII) Ἀκόμη, ἡ πολυμερὴς-διεθνικὴ συνεργασία, θὰ προσφέρῃ τὴν ποιοτικώτερη καὶ ἀσφαλέστερη ἐφαρμοσμένη τεχνογνωσία περιβαλλοντικῆς προστασίας, ἀπαραίτητης λόγω ὑψηλῆς ἐπικινδυνότητος, τῆς σεισμογενοῦς περιοχῆς μας.

β' 1 β. Μακροχρόνια μισθωμένη παραχώρησι καὶ ἐπανάκτησι, λιμένων καὶ

ναυπηγείων.

Ὅπως ὅλοι θυμούμαστε, ἐπὶ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ, "μισθώνονταν" στὸν τότε σοβιετικὸ στόλο, τὸ ναυπηγεῖο Νεώριο Σύρου, γιὰ τὶς ἐπισκευαστικές του ἀνάγκες στὴ Μεσόγειο. Παρόμοια ἐπιβάλλεται νὰ πράξῃ ἡ Ἑλλάδα καὶ σήμερα, καθὼς ὄχι μόνον ἀποκτᾶ ἔσοδο σὲ χαλεποὺς καιροὺς τῆς οἰκονομίας της ἀλλὰ καὶ τὴν ρωσικὴ γεωπολιτικὴ στρατηγικὴ "προσοχή".

Ἐπίσης, γνωρίζοντας τὸ κινεζικὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὶς εὐρωπαϊκὲς ἀγορὲς καὶ (ἐξ αἰτίας του) τῶν ἑλληνικῶνλιμανιῶν, μποροῦμε νὰ παραχωρήσωμε μακροχρόνια τὴν χρῆσι τους, μὲ ἀπαραίτητη προϋπόθεσι τὴν πλειοψηφικὴ ἀπασχόλησι Ἑλλήνων. Παρομοίως ἐπίσης, θὰ στραφῇ καὶ ἡ κινεζικὴ "προσοχὴ" στὴν χώρα μας.

Οἱ ἀνωτέρω συμβάσεις, δύνανται νὰ ἀποφέρουν σὲ ἕνα βάθος 30-40 ἐτῶν στὴν πατρίδα μας, εὐθέως 100-120 δὶς εὐρώ, μὲ συνέργειες ἐπιπλέον τόσα καὶ ἐπιπλέον ἀκόμα, μὲ τὴν τιτλοποίησί τους (ὁμολογιακὲς ἐκδόσεις).

β' 1 γ. Ἄμεση ἐνεργειακὴ ἀπεξάρτηση!

Γνωρίζουμε πὼς ἡ χώρα μας εἶναι ἀπόλυτα ἐνεργειακὰ ἐξαρτημένη καὶ ὡς ἐκ τούτου ἐξουθενωτικὰ ὑπαγόμενη στὶς πληθωριστικὲς πιέσεις τῶν ἰλιγγιωδῶν κερδοσκοπικῶν χρηματιστηριακῶν αὐξομειώσεων.

Προφανῶς, ἐπιβάλλεται νὰ προχωρήσουμε στὴ κατασκευὴ ἐθνικοῦ πανελλαδικοῦ δικτύου φωτοβολταϊκῶν, μὲ δανειακὴ χρηματοδότηση ἀπὸ τὴν κρατικὴ Τράπεζα "ΑΟΖ". Τότε, μὲ τὴν ἐνοικίασι - παραχώρησί του σὲ χῶρες μὲ μεγάλη περιβαλλοντικὴ ἐπιβάρυνσι ἀπὸ ἐνεργειακοὺς ρύπους, θὰ ἐνθαρρυνθῇ ἡ σχετικὴ ἐγχώρια κατασκευὴ-ἐπισκευὴ-ἔρευνα-τεχνολογία, ὥστε νὰ μειωθῇ τὸ κόστος ἐγκαταστάσεων Ἐπίσης, ἡ πολυμερὴς συνεργασία μὲ ἰσπανικές, κινεζικές, ἰσραηλινές, ἀμερικάνικες καὶ γερμανικὲς ἑταιρεῖες, θὰ ἀναδείξῃ τὰ ποιοτικώτερα καὶ οἰκονομικώτερα, χαρακτηριστικά. Τέλος, ἡ ἀποδέσμευσι τῆς μικρῆς-οἰκιακῆς παραγωγῆς γιὰ ἰδιοκατανάλωσι, θὰ κατακτήσῃ τὴν κοινωνικὴ συνείδησι, βοηθοῦσα περαιτέρω στὸν περιορισμὸ ρύπων καὶ τὴν πετρελαϊκὴ ἀπεξάρτησι.

β' 1 δ. Ἀποπληρωμὴ τῶν γερμανικῶν πολεμικῶν ὀφειλῶν.

Ὅπως στοιχεῖα τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος ἀναφέρουν, οἱ γερμανικὲς πολεμικὲς ὀφειλὲς κατὰ τὴ ναζιστικὴ κατοχή, ἀνέρχονται στὰ ἑκατὸν ἑξήντα δύο (162) δίς, ἄτοκα! Ἐξ αὐτῶν, τὰ πενήντα ὀκτὼ (58), ἄτοκα, ἀφοροῦν σὲ ὑπόλοιπο χρέους ἀναγκαστικοῦ δανείου, τοῦ ὁποίου δύο δόσεις ἐξοφλήθηκαν ἐπὶ Χίτλερ. Εἰδικὰ δὲ αὐτὸ τὸ χρέος-δάνειο, ἀναγνωρίζεται καὶ ἀπὸ τὸν γερμανικὸ Τύπο, ἀναγόμενο σὲ 77 ἢ 92 δὶς εὐρώ, κατὰ περίπτωσι.

Ἡ ἀποπληρωμὴ αὐτῶν τῶν ὀφειλῶν, σὲ πολυετεῖς (π.χ. 40) ἐτήσιες δόσεις, εἶναι ἐφικτὴ ἀπὸ τὴν πανίσχυρη γερμανικὴ οἰκονομία, εἶναι ἠθικά, ἀνθρωπιστικὰ καὶ πολιτισμικὰ ἐπιβεβλημένη καὶ λειτουργεῖ συνεκτικὰ στὴν πανευρωπαϊκὴ κοινωνία. Μπορεῖ δὲ νὰ "συμψηφισθῇ", ἀκόμη καὶ μονομερῶς ἀπὸ ἑλληνικῆς πλευρᾶς, μὲ τὸ ὅποιο ἐπιμέρους πρὸς τὴ Γερμανία ἢ τὶς τράπεζές της, χρέος προσδιορισθῆ, πιθανότατα μηδενίζοντάς το. Ὅπως μάλιστα καὶ πρόσφατα προτάθηκε, τὸ χρέος αὐτὸ μπορεῖ καὶ νὰ τιτλοποιηθῇ, συνεπῶς νὰ προεισπραχθῇ τμῆμα του! Κυρίως, μπορεῖ νὰ χρηματοδοτήσῃ ἐθνικὸ πρόγραμμα ΑΠΕ ἀμοιβαία ἐπωφελὲς γιὰ τὴν Γερμανία στὸ χρηματιστήριο ρύπων.

Δὲν πρέπει ἐπίσης νὰ παραλείψωμε καὶ πὼς μελέτες Γάλλων ἐπιστημόνων, ἀποτιμοῦν τὸ σύνολο τῶν γερμανικῶν ὀφειλῶν πρὸς τὴν Ἑλλάδα σὲ 500 δὶς εὐρώ, ἔντοκα...

β' 1 ε. Tράπεζα εὐρωπαϊκοῦ Νότου, Μεσογείου, Βαλκανίων...

Ὅλα τὰ ἐκτεθέντα θὰ διευκολύνονταν ἐὰν συμπτύσσονταν, ἐνδοευρωπαϊκά, μέτωπο τῶν περιφερειακῶν ἢ/καὶ νότιων ἄμεσα πληττόμενων ἀπὸ τὴν κρίσι χωρῶν, ποὺ θὰ διαχειρίζετο ἀνάλογες προσπάθειες, ἐθνικῶν διεξόδων. Θὰ ἦταν ἐφικτὸ ἐπίσης, στὰ πρότυπά τῆς "εὐρωπαϊκῆς τράπεζας ἐπενδύσεων" ἢ τῆς παρεμφεροῦς "παρευξείνιας Τράπεζας", νὰ χρηματοδοτηθοῦν ἐπεκτατικὰ αὐτὲς οἱ πρωτοβουλίες, μὲ συγκέντρωσι πόρων καὶ τεχνογνωσίας. Ἡ«Τράπεζα Αἰγαίου», θὰ ἦταν ἴσως ἕνας πρόσφορος θεσμικὸς φορέας.

Ἡ Ἑλλάδα, ἀκόμη, μπορεῖ νὰ ἀναλάβῃ πρωτοβουλία σὲ ἐπίπεδο βαλκανικῶν, εὐρωπαϊκῶν ἢ/καὶ μή, χωρῶν, γιὰ τὴ σύστασι ἀναλόγων χρηματοδοτικῶν προσπαθειῶν καὶ "ἐργαλείων", συνεισφέρουσα στὴν ἀνακούφισι καὶ σταθερότητα τῆς περιοχῆς, ἐνισχύοντας καὶ τὴ δική της ἡγετικὴ θέσι, μὲ ἀσφάλεια.

β' 2. Ἀντίμετρα οἰκονομικῆς αἱμορραγίας.

Ἡ χώρα μας ὅπως εἶναι πλέον εὐρέως ἀντιληπτό, ὡδηγήθηκε στὴν δημοσιονομικὴ κατάρρευσι ἐξ αἰτίας τῶν ἀνεξέλεγκτων καὶ ἀπρογραμμάτιστων δανεισμῶν, ποὺ ὑπηρετοῦσαν τὴν διαπλοκὴ πολιτικῶν-ἐπιχειρηματιῶν-τραπεζιτῶν-δημοσιογράφων καὶ κομματαρχῶν. Ἡ διαπλοκὴ αὐτὴ ἐπεκτάθηκε καὶ κυριάρχησε στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία ὡς διαφθορὰ στοὺς θεσμοὺς καὶ στὴν οἰκονομικὴ ζωή. Ὑπονόμευσε δὲ τὴν ἑλληνικὴ οἰκονομία μὲ τρεῖς μοχλούς: τὴν φοροδιαφυγὴ καὶ εἰσφοροδιαφυγή, τοὺς ὑπέρογκους ἐξοπλισμοὺς καὶ τὸν ἐνεργειακὸ πληθωρισμό. Οἱ ἀντιαναπτυξιακοὶ αὐτοὶ παράγοντες πρέπει ἐπειγόντως νὰ ἐξαλειφθοῦν. Ἡ καθιέρωσις χαμηλῶν φορολογικῶν συντελεστῶν στὸ εἰσόδημα, ὕστερα ἀπὸ τὴν ἀφαίρεσι ὅλων τῶν οἰκογενειακῶν ἢ λειτουργικῶν δαπανῶν, μπορεῖ νὰ παροτρύνῃ καὶ ἐπιβραβεύςῃ τὴν πάταξι τῆς φοροδιαφυγῆς. Ἡ τιμωρία τῆς ἀντικοινωνικῆς ἐκμεταλλεύσεως ἀνασφάλιστης ἐργασίας πρέπει νὰ γίνει κοινὴ συνείδησις.

Ἐπίσης, ἡ ἀνασύνθεσις τοῦ ἀμυντικοῦ δόγματος τῆς χώρας, μὲ τὴν ἐνεργοποίησι τῆς παλλαϊκῆς ἄμυνας κατὰ τὰ πρότυπα μικρῶν χωρῶν μὲ ὑψηλὴ ἀποτρεπτικὴ ἱκανότητα καὶ πατριωτικὸ σθένος. Μὲ ἐξοπλιστικὰ προγράμματα ἑστιασμένα σὲ ἀτομικὰ φορητὰ ὅπλα καὶ ἀντιαεροπορικὰ κι ἀντιαρματικὰ συστήματα εὐρείας διασπορᾶς καὶ ἄλλα μέσα, διαπνεόμενα ἀπὸ τὶς ἀρχές: α) πὼς εἴμαστε ἀμυνόμενοι κι ὄχι ἐπιτιθέμενοι καὶ β) πὼς χρειαζόμαστε εὐελιξία καὶ διασπορὰ γιὰ νὰ ἐκμεταλλευόμαστε τὶς γεωφυσικὲς ἰδιομορφίες τῶν βουνῶν καὶ τῶν νησιῶν μας. Μποροῦμε νὰ περικόψουμε δραστικά, χωρὶς ἐπιπτώσεις ἀμυντικὲς ἀλλὰ μόνον ταμειακές, τὶς ἐξοπλιστικὲς δαπάνες.

Καὶ τὸ σπουδαιότερο: ἡ ἐνεργειακὴ ἀπεξάρτησις μὲ τὴν ἐκμετάλλευσι τῶν κοιτασμάτων τῆς Α.Ο.Ζ. ἀλλὰ καὶ τὴν ἀμεσότερα ἐφαρμόσιμη τῶν Ἀνανεώσιμων Πηγῶν Ἐνέργειας (Α. Π. Ε.), θὰ μᾶς ἀνακουφίσῃ ταμειακὰ καὶ θὰ ἀποκλείσῃ τὸν σημαντικότερο πληθωριστικὸ παράγοντα στὴν ἀπόλυτα ἐνεργειακὰ ἐξαρτημένη ἑλληνικὴ οἰκονομία, ποὺ εἶναι οἱ τιμὲς τοῦ εἰσαγόμενου πετρελαίου.

β ' 3. Προοπτικὲς ἀναπτυξιακῆς ἀνασυντάξεως.

 «Νὰ ἀναδειχθῇ τὸ οἰκονομικὸ πρότυπο σεβασμοῦ στὸν ἄνθρωπο καὶ στὸ περιβάλλον, ἀρνήσεως τοῦ καταναλωτισμοῦ, τῆς ρύπανσης, τῆς κερδοσκοπικῆς ἀπληστίας, τοῦ παρασιτισμοῦ καὶ τῆς πλεονεκτικῆς ἐκμεταλλεύσεως μισθωτῶν καὶ πόρων. Μὲ γνώμονα τὶς πλουτοπαραγωγικὲς δυνατότητες καὶ μοναδικότητες τῆς χώρας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ μας (κλίμα, φυσικὸ κάλλος καὶ ὑπέδαφος, ἱστορία, ἰατρική, καλλιέργειες, πληροφορικὴ κ. ἄ.).».

Τὸ ἀνωτέρω, εἶναι ἀπόσπασμα ἀπὸ τὶς «ἀρχὲς καὶ σκοποὺς» τῆς Ὁμάδος Ἀνεξάρτητων Πολιτῶν Σαρωνικοῦ, ποὺ ὑπῆρξα ἱδρυτής της, τὸν Μάρτιο τοῦ 2011…

Ἀποτελεῖ εὐρύτατη ἀντίληψι πὼς τὸ οἰκονομικὸ πρότυπο ποὺ ἀκολούθησε ἡ χώρα μας, πλέον ἔχει ἐκπνεύσει. Ἀφ᾿ ἑνὸς ἡ εἰκονικὴ εὐημερία τῆς πιστωτικῆς ἐπεκτάσεως ἔχει καταρρεύσει ἀφοῦ κανεὶς δὲν ἐμπιστεύεται κανένα νὰ δανείσῃ (σὲ ὁλόκληρη τὴν Δύσι, ὄχι μόνο στὴν Ἑλλάδα) καὶ προπάντων οἱ Τράπεζες μεταξύ τους. Ἀφ᾿ ἑτέρου ἡ ἰδιοκτησία κατοικίας στὴν Ἑλλάδα εἶναι ἡ πιὸ ἐκτεταμένη στὴν Εὐρώπη (88% τῶν οἰκογενειῶν). Καὶ τρίτον, ἡ διακοπὴ τῶν εὐρωπαϊκῶν εἰσροῶν, διακόπτει τὴν «ἀνάπτυξι» μέσω δανείων καὶ εἰσαγόμενης καταναλώσεως.

Ὁπότε ἀπαιτεῖται ἀναπροσανατολισμὸς καὶ ἀνασχεδιασμός. Ἡ ἀνάπτυξι ἔρευνας καὶ τεχνολογίας καλλιεργειῶν, ὅπως καὶ ἐγκαταστάσεως καὶ ἐξοπλισμοῦ Α.Π.Ε. καὶ γεωτρήσεων καὶ συντηρήσεως ἀρχαιολογικῶν εὑρημάτων. Ὁ ἰατρικός, ὁ ἀγροτικός, ὁ θαλάσσιος καὶ ὁ ὑποθαλάσσιος τουρισμός. Ἡ ἔμφασι στὴν ἐγχώρια παραγωγὴ καὶ κατανάλωσι. Εἶναι ὁρισμένοι προσανατολισμοὶ ποὺ μᾶλλον ὑποχρεωτικὰ πρέπει νὰ ἀνιχνεύσωμε καὶ ἀκολουθήσωμε.

Μὲ τὶς ἐκτεθεῖσες ἀνωτέρω μεθοδεύσεις, ἡ Ἑλλάδα, ἀποκτᾶ ἄμεση ρευστότητα πλέον τῶν 100 δίς, τὴν ἐπενδύει στὴν ἡλιόλουστη πελαγίσια κληρονομιά της καὶ τὴν κεφαλαιοποιεῖ στὴν ἀναγέννησί της. Ἀξιοποιώντας τὶς μοναδικότητες καὶ ἰδιαιτερότητές της, τὴν πολύτιμη "ἀσημαντότητα" τοῦ μικροῦ μεγέθους της, τὴν θέσι της στὸ μεταίχμιο Δύσεως-Ἀνατολῆς, γεωπολιτικῆς καὶ οἰκονομικῆς. Βέβαια εἶναι ἀπαραίτητη ἡ παρουσίασις στοιχείων καὶ μεγεθῶν ποὺ προσδιορίζουν τοὺς περιγραφόμενους ἀναπτυξιακοὺς προσανατολισμούς. Ἡ μικρὴ χρονικὴ περίοδος ὅμως μέχρι τὶς ἐκλογὲς τῆς 6ης Μαΐου, μεταθέτει καὶ ἀναβάλλει αὐτὴ τὴν ἐπεξεργασία., στὸ προσεχὲς διάστημα.

Γ'.

Ἡ εὐθύνη σὲ ὅλους μας!

Οἱ Ἕλληνες καὶ Ἑλληνίδες, σήμερα, ὑπὸ τὸ κράτος τοῦ ζόφου καὶ τῆς δυσπραγίας, συλλογῶνται καὶ μάλιστα πλησιάζουν καὶ στὴν αὐτοκριτικὴ ἀναθεώρησι. Ἀπότοκος τῶν συζητήσεων καὶ γραπτῶν ποὺ διακινοῦνται σχετικά, εἶναι καὶ ὅσα ἐντοπίζονται ἀνωτέρω. Ἀναντίρρητα καὶ πανθομολογημένα, ὁ τόπος χρειάζεται κατεπειγόντως ἀλλαγὴ πλεύσεως, γιὰ νὰ διασωθῇ. Κι ὅπως ἀποτελεῖ κοινὴ συνείδησι, αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ συμβῇ μὲ θαῦμα ἢ ἀπὸ κάποιο σωτῆρα. Χρειάζεται ἡ συμμετοχὴ ὅλων τῶν πολιτῶν! Δηλαδὴ νὰ ἀποτελέσῃ κριτήριο ἐπιλογῆς, ἕνα δεσμευτικὸ πρόγραμμα ἀμέσου ἐξόδου τῆς χώρας ἀπὸ τὴν κρίσι! Μὲ γνωστὲς καὶ καταμετρημένες τὶς συνέπειες, ἀπὸ ὅλους καὶ γιὰ ὅλα. Καὶ μὲ τὸ ἀνιδιοτελὲς ψυχικὸ σθένος τῶν ἁπανταχοῦ Ἑλλήνων. Γιὰ νὰ διασωθῇ τὸ ἔθνος μας!

Πρέπει ἐπίσης νὰ ἐπιδιώξουμε τὴν ἐπαναφορὰ τῶν ἀξιῶν ποὺ ἔχουμε χάσει, ἐκείνων ποὺ προτάσσουν τὸν ἄνθρωπο στὸ κέρδος, τὸ πνεῦμα στὴν κατανάλωση, τὴν σύνεση στὴν ἀλαζονεία. Νὰ ἐγκαταστήσουμε στὴν κοινωνία μας τὸ συλλογικὸ ἐμεῖς, τὸ κοινωνικὸ ἐμεῖς, τὸ πατριωτικὸ ἐμεῖς. Νὰ ἀναστηλώσουμε τὴν ἰδεολογία τοῦ ἀνθρωπισμοῦ, τῆς διαλεκτικῆς, τῆς οἰκουμενικότητος. Νὰ ζωντανέψουμε τὸν ἑλληνισμὸ ὡς ὁδηγὸ ἐπιλύσεως τῶν σημερινῶν ἀδιεξόδων τῆς ἀντικοινωνικῆς, ἀπάνθρωπης, κυνικῆς καὶ ἄναρχης παγκοσμιοποίησης. Καί, νὰ ἐπανακτήσουμε τὸ ἦθος στὴν πολιτική!

fotgrammi

http://www.triklopodia.com/2012/10/blog-post_9717.html