Γιάννης Βαρουφάκης - Οι ελληνικές θυσίες και ο Παγκόσμιος Μινώταυρος της κρίσης .
Αυτά και άλλα πολλά αφηγείται στο βιβλίο «Παγκόσμιος Μινώταυρος» ο οικονομολόγος καθηγητής Γιάννης Βαρουφάκης, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Είναι ένα βιβλίο 468 σελίδων, που συνδυάζει αφήγηση και οικονομία. Εικόνες και αριθμούς. Μύθο και ορθολογισμό. Λογοτεχνική γραφή με οικονομολογική ανάλυση. Προκαλώντας έτσι αναγνωστική απόλαυση, ακόμη και σε αυτόν που δεν συμφωνεί πάντα με το δόγμα του συγγραφέα, ο οποίος θεωρεί ότι αιτία του σημερινού κραχ είναι ο αδηφάγος Μινώταυρος των αμερικανικών ελλειμμάτων.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί μια από τις τελευταίες ενότητες του βιβλίου με τίτλο «Δαναοί χρέη φέροντες». Λέει ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου, όταν το 2009 ζήτησε ανεπίσημα τη βοήθεια της ευρωζώνης ,εισέπραξε από την Μέρκελ τρία nein. (όχι).
Nein στη διάσωση της Ελλάδας, nein στη μείωση των επιτοκίων, nein στην κήρυξη πτώχευσης του δημοσίου. Πρόκειται-τονίζει- για μοναδικά στην οικονομική ιστορία «όχι».
Και μόνο όταν τον Μάιο του 2010 η παγκόσμια αγορά ομολόγων βρέθηκε σε μια κατάσταση παρόμοια με την πιστωτική ασφυξία του 2008, κάνοντας τους επενδυτές να πανικοβληθούν και να μην αγοράζουν τα πιο επισφαλή ομόλογα του κόσμου, οι ευρωπαίοι συμφώνησαν να χορηγήσουν στην Ελλάδα δάνειο ύψους 110 δις ευρώ, φοβούμενοι ένα χείμαρρο χρεοκοπιών.
Και ποιό ήταν το αντάλλαγμα γι’ αυτή την πρωτοφανή συμφωνία στα παγκόσμια χρονικά των δανείων; Υπαγωγή της χώρας υπό Τριμερή Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, με αυστηρή λιτότητα και υψηλό επιτόκιο. Ο συγγραφέας υποστηρίζει πως οι δύο αυτοί όροι εξασφάλιζαν την αποτυχία του εγχειρήματος.
Γιατί; Διότι, ο συνδυασμός αυτός κλείδωσε για τον επόμενο χρόνο τη χρεοκοπία του δημοσίου, αποτρέποντας τους επενδυτές, με αποτέλεσμα να οδηγείται η οικονομία σε συνεχή συρρίκνωση.
Έτσι, αντί για τη στάση πληρωμών του δημοσίου τομέα - κάτι που, κατά τη γνώμη του, θα έφερνε την κάθαρση-προέκυψε η απόλυτη στάση επενδύσεων, η οποία έδωσε άλλη μια ώθηση στο φαύλο κύκλο της κρίσης και έκανε ακόμη πιο σίγουρη μια μελλοντική, και συνεπώς πιο επώδυνη, χρεοκοπία.
Η κρίση - τονίζει - θα συνεχίζεται έως ότου η Ευρώπη αποφασίσει να δράσει αποτελεσματικά εναντίον των πραγματικών αιτίων της κρίσης ,τα οποία δεν έχουν να κάνουν ούτε με το χρέος ούτε με την πειθαρχία, αλλά με τη λανθασμένη αρχιτεκτονική της ευρωζώνης, που δεν μπορεί να πορεύεται όπως στην εποχή του οικονομικού κτήνους, του Παγκόσμιου Μινώταυρου:
«Η Ευρώπη θυμίζει τη θλιβερή εικόνα δύο εξαντλημένων κολυμβητών που αρπάζονται ο ένας από τον άλλον για να σωθούν, αλλά βυθίζονται και οι δύο γοργά προς το βυθό. Οι δύο κολυμβητές είναι τα ελλειμματικά κράτη της ευρωζώνης και το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα».
Υπάρχει λύση; Ναι, απαντάει ο συγγραφέας. Και προτείνει:
1.Ενοποίηση του τραπεζικού συστήματος της ευρωζώνης για να συνεχίσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να βοηθάει γενναιόδωρα τις τράπεζες ,ώστε να μη λειτουργούν ως τράπεζες -ζόμπι και ,όταν εξυγιανθούν, το ESFS μπορεί να πουλήσει τις μετοχές του σε ιδιώτες, επιστρέφοντας τα κεφάλαιά με τόκο στους φορολογούμενους.
2. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα να δράσει ως μοχλός που βοηθάει την ευρωζώνη να μειώσει το συνολικό δημόσιο χρέος των υπερχρεωμένων κρατών, δανειζόμενη από τις διεθνείς χρηματαγορές με δικά της εικοσαετή ομόλογα.
3. Θέσπιση Ανακύκλωσης των Πλεονασμάτων μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων με κεφάλαια της τάξης του 8% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, που θα επενδύονται σε επικερδή προγράμματα και θα κατευθύνονται σε ελλειμματικές περιοχές της ευρωζώνης.
Ο συγγραφέας ,καταλήγοντας, αιφνιδιάζει με τη θέση του: «Μόνο η Ουάσινγκτον διαθέτει αποθέματα ιστορικής μνήμης και θεσμικών εργαλείων για να επηρεάσει τους ανόητος ευρωπαίους να σταματήσουν την αποδόμηση της Ευρώπης»…
Ζητείται λοιπόν ένας σημερινός Θησέας της Οικονομίας…
nooz
http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2012/03/blog-post_8614.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου