Φάρμακο για τον καρκίνο,που δεν το πρόσεξε κανένας

Καναδοί ερευνητές έχουν βρει μια απλή θεραπεία για τον καρκίνο, αλλά οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες δεν ενδιαφέρονται.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο  της Αλμπέρτα, στο Έντμοντον του Καναδά βρήκαν πως μπορεί να θεραπευτεί ο καρκίνος την περασμένη εβδομάδα, όμως υπάρχει μικρή αναφορά στα δελτία ειδήσεων και  στην τηλεόραση. Είναι μια απλή τεχνική που χρησιμοποιεί ένα πολύ βασικό φάρμακο.  

Η μέθοδος χρησιμοποιεί  την ουσία DiChloroAcetate, η οποία σήμερα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία διαταραχών του μεταβολισμού, έτσι δεν υπάρχει καμίαανησυχία για τις παρενέργειες ή άλλες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.

Το φάρμακο δεν απαιτεί δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, έτσι ώστε ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρέως και με χαμηλό κόστος σε σύγκριση με τις δαπανηρές θεραπείες και τα αντικαρκινικά φάρμακα που παράγονται από μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες. 

Καναδοί επιστήμονες δοκιμάσαν το DiChloroAcetate (DCA) για τα ανθρώπινα κύτταρα;Σκότωσε καρκινικά κύτταρα του πνεύμονα, του μαστού και τα καρκινικά κύτταρα του εγκεφάλου και άφησε τα υγιή κύτταρα και μόνο. Εεν έχει δοκιμαστεί σε ποντίκια και τι προκάλεσε στους όγκους ? Τα κύτταρα τους συρρικνώθηκαν όταν ταΐστηκαν με νερό που είχαν συμπληρώσει  DCA. Το φάρμακο είναι ευρέως διαθέσιμο και η τεχνική είναι εύκολη στη χρήση, αλλά γιατί οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες δεν συμμετέχουν, ή τα μέσα ενημέρωσης δεν ενδιαφέρονται γιααυτό που ανακαλύφθηκε;

Σε ανθρώπινα κύτταρα υπάρχει μια φυσική καταπολέμηση του καρκίνου από ένα οργανίδιο, τα μιτοχόνδρια, αλλά πρέπει να γίνουν ενεργά προκειμένου να υπάρξει  αποτελεσμα. Οι επιστήμονες  τείνουν να πιστεύουν ότι τα μιτοχόνδρια των κυττάρων 'εχουν καταστραφεί και ως εκ τούτου είναι αναποτελεσματικά εναντίον του καρκίνου. Συνήθιζαν να επικεντρώνονται  στην γλυκόλυση, η οποία είναι λιγότερο αποτελεσματική στην καταπολέμηση του καρκίνου και πιο δαπανηρή.

Οι κατασκευή φαρμάκων επικεντρώνονται στην γλυκόλυση εώς  μέθοδο για την καταπολέμηση του καρκίνου.Το DCA αυτό που μεταχειρίζεται από την άλλη πλευρά δεν βασίζεται σε γλυκόλυση, αλλά αντ 'αυτού στα μιτοχόνδρια? Δίνει το έναυσμα για τα μιτοχόνδρια, τα οποία με την  σειρά τους καταπολεμάν τα καρκινικά κύτταρα.

Το αποτέλεσμα αυτής  της μεθόδου επιτρέπει την επανενεργοποίηση μιας διαδικασίας που ονομάζεται απόπτωση. Βλέπετε, τα μιτοχόνδρια περιέχουν ένα καθ`όλο-επίσης-σημαντικό αυτοκαταστροφής κουμπί που δεν μπορεί να πιεστεί σε καρκινικά κύτταρα. Χωρίς αυτό, οι όγκοι μεγαλώνουν ενώ τα κύτταρα δεν μπορούν να ενεργοποιήσουν να σβήσει. Σε πλήρη λειτουργία μιτοχόνδρια, χάρη στο DCA, μπορούν και πάλι να πεθάνουν.

Με την γλυκόλυση απενεργοποιημένη, ο οργανισμός παράγει λιγότερο γαλακτικό οξύ, οπότε ο κακός ιστος γύρω από τα καρκινικά κύτταρα δεν διασπάται σε σπόρους, προς σπορά νέων όγκων.

Οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν επενδύουν σε αυτή την έρευνα, επειδή  το DCA σαν μέθοδος δεν μπορεί να κατοχυρωθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, και χωρίς δίπλωμα ευρεσιτεχνίας δεν μπορούν να κερδίσουν χρήματα. 

Έχουν κάνει εως σήμερα τις τύχες τους με το AIDS και με το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τους. Δεδομένου ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν θα αναπτύξουν  DCA φάρμακα, ανεξάρτητα εργαστήρια θα πρέπει να ξεκινήσουν έρευνα για το  DCA περισσότερο για να επιβεβαιώσουν όλα τα παραπάνω ευρήματα και να αρχίσει η παραγωγή φαρμάκων.Όλα τα θεμέλια μπορεί να μπουν σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια, τα οποία θα είναι ευτυχή να βοηθήσουν σε μια τέτοια έρευνα που θα αναπτύξει ένα αποτελεσματικό φάρμακο για τη θεραπεία του καρκίνου.

Το άρθρο αυτό ελπίζει να αυξήσει την ευαισθητοποίηση των πιο δύσπιστων για την  DiChloroAcetate, και ελπίζουμε να εμπνεύστουν κάποιες ανεξάρτητες εταιρείες και  μικρές νεοσύστατες επιχειρήσεις να επικεντρωθούν σε αυτή την ιδέα και να αρχίσουν την παραγωγή  σε φάρμακα που σώζουν ζωές ... επειδή τις  μεγάλες εταιρείες δεν θα τους αγγίξει  ευαισθησία για μεγάλο χρονικό διάστημα.

http://www.moneytrendsresearch.com/scientists-cure-cancer-but-no-on...

 http://kykeon.ning.com/forum/topics/2937592:Topic:116665#ixzz1pYcVtWpG

 

http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2012/03/blog-post_20.html