Είναι βιώσιμο το χρέος... Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
Αλήθεια το PSI αν ολοκληρωθεί με επιτυχία, το καθιστά το χρέος βιώσιμο; Γιατί το ΔΝΤ διαφωνεί με τους Ευρωπαίους ως προς αυτό το σκέλος; Ποιος έχει δίκιο: ο Χερ Σόϊμπλε ή η φράου Μέρκελ; Ο τάδε οικονομολόγος ή ο δείνα στατιστικολόγος;
Στραβός, στραβόν οδήγαγε και βρήκαν φως στο λάκκο, είναι η απάντηση.
Στην περίπτωση του χρέους υπάρχουν απρόβλεπτες παράμετροι που παίζουν σημαντικό ρόλο και η ελάχιστη μεταπόπισή τους από τα όρια των σεναρίων, αλλάζουν παντελώς τα τελικά δεδομένα. Τέτοιες παράμετροι είναι η αναπτυξιακή μεταβολή, ο πληθωρισμός, τα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις, το πρωτογενές πλεόνασμα σε συνάρτηση με τα επιτόκια εξυπηρέτησης του χρέους. Τα υπάρχοντα σενάρια είναι θεωρητικές προβολές του παρόντος στο μέλλον.
Οι οικονομικές προβλέψεις
Κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει τι θα γίνει σε έξι μήνες όχι σε δέκα χρόνια. Η οικονομική σπουδή μάλλον λάθρα λογίζεται στην χωρία των επιστημών.
Επιστήμες είναι η ιατρική, η φυσική, τα μαθηματικά, η μηχανική κλπ. Με την ιατρική π.χ. με βάση τη συμπτωματολογία και κάποιες κλινικές εξετάσεις μπορεί να προσδιορίσεις την ασθένεια κάποιου και να γνωματεύσεις αν θεραπεύεται και με ποιο φάρμακο.
Εκατό φορές αν προκύψει ή ίδια ασθένεια και δώσεις το ίδιο φάρμακο και στις εκατό θα έχεις το ίδιο αποτέλεσμα.
Εκατό φορές αν προκύψει ή ίδια ασθένεια και δώσεις το ίδιο φάρμακο και στις εκατό θα έχεις το ίδιο αποτέλεσμα.
Με την μηχανική, μπορείς να υπολογίσεις με ακρίβεια το βάρος που μπορεί να σηκώσει μια γέφυρα ή την αντοχή της στον άνεμο. Εκατό γέφυρες ίδιες αν σχεδιάσεις θα αντέχουν το ίδιο βάρος και θα δείχνουν την ίδια αντοχή στον άνεμο.
Στην οικονομική, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Υπάρχει μεν η λογιστική που μετρά μεγέθη και νομίζεις πως μπορείς να κάνεις προβλέψεις, αλλά το μέλλον εξαρτάται από την συμπεριφορά των ανθρώπων που συναρτούν μια οικονομική κοινότητα. Καθώς άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, δύσκολο να κάνεις και προβλέψεις.
Σπάνια σημαντικές οικονομικές προβλέψεις επιβεβαιώνονται, καθώς μόλις αλλάξουν τα δεδομένα της ψυχολογίας του πλήθους, οι προβλέψεις πάνε περίπατο. Συνήθως οι προβλέψεις στα οικονομικά αφορούν προβολές των συνθηκών του παρελθόντος και του παρόντος στο μέλλον. Η μεταβολή της ψυχολογίας αλλάζει άρδην τις συνθήκες, οπότε οι προβλέψεις διαψεύδονται.
Δυο κορυφαίες διαψεύσεις...
Δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα διάψευσης των οικονομολόγων αποτελούν η Γερμανία και η Ιαπωνία μετά τον πόλεμο.
Για αμφότερες κατά το τέλος του πολέμου και το πρώτο διάστημα της ειρήνης οι προβλέψεις των οικονομολόγων ήταν δραματικές. Προέβλεπαν πως για πολλές δεκαετίες θα χρειαζόντουσαν αρωγή βασικών ειδών από τους νικητές για να αποφεύγουν το λιμό που θα καραδοκεί λόγω διάλυσης του παραγωγικού τους ιστού.
Σε μια πενταετία οι προβλέψεις είχαν αλλάξει και σε δέκα χρόνια, όπως λέει ο Mancur Olson, η κοινότητα των οικονομολόγων μίλαγε για οικονομικό «θαύμα». Οικονομικό «θαύμα» βαφτίζουν ό,τι διαψεύδει τις σίγουρες προβλέψεις των οικονομολόγων.
Η άλλη μεγάλη αποτυχία αφορά την εξέλιξη των οικονομιών των σοβιετικών καθεστώτων μετά την πτώση. Όλοι οι οικονομολόγοι την περίοδο της πτώσης των σοβιετικών καθεστώτων μιλούσαν για το νέο οικονομικό θαύμα που περιμένει τις χώρες αυτές με την έλευση της ελεύθερης αγοράς.
Είκοσι χρόνια μετά, η κατάσταση έχει μεν βελτιωθεί, αλλά σε επίπεδο που απλώς προσεγγίζουν την Ελλάδα, το τελευταίο καθεστώς της Ευρώπης με χαρακτηριστικά κρατικού συγκεντρωτισμού, πελατειακών σχέσεων. Δηλ. το τελευταίο καθεστώς με σοβιετικά χαρακτηριστικά.
Στην σοβιετία, η ελεύθερη αγορά, λόγω των χαρακτηριστικών κλεπτοκρατίας που κληρονόμησε η κομμουνιστική νομενκλατούρα, δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Προβλέπουν τι δεν θα γίνει...
Στην οικονομική, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Υπάρχει μεν η λογιστική που μετρά μεγέθη και νομίζεις πως μπορείς να κάνεις προβλέψεις, αλλά το μέλλον εξαρτάται από την συμπεριφορά των ανθρώπων που συναρτούν μια οικονομική κοινότητα. Καθώς άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, δύσκολο να κάνεις και προβλέψεις.
Σπάνια σημαντικές οικονομικές προβλέψεις επιβεβαιώνονται, καθώς μόλις αλλάξουν τα δεδομένα της ψυχολογίας του πλήθους, οι προβλέψεις πάνε περίπατο. Συνήθως οι προβλέψεις στα οικονομικά αφορούν προβολές των συνθηκών του παρελθόντος και του παρόντος στο μέλλον. Η μεταβολή της ψυχολογίας αλλάζει άρδην τις συνθήκες, οπότε οι προβλέψεις διαψεύδονται.
Δυο κορυφαίες διαψεύσεις...
Δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα διάψευσης των οικονομολόγων αποτελούν η Γερμανία και η Ιαπωνία μετά τον πόλεμο.
Για αμφότερες κατά το τέλος του πολέμου και το πρώτο διάστημα της ειρήνης οι προβλέψεις των οικονομολόγων ήταν δραματικές. Προέβλεπαν πως για πολλές δεκαετίες θα χρειαζόντουσαν αρωγή βασικών ειδών από τους νικητές για να αποφεύγουν το λιμό που θα καραδοκεί λόγω διάλυσης του παραγωγικού τους ιστού.
Σε μια πενταετία οι προβλέψεις είχαν αλλάξει και σε δέκα χρόνια, όπως λέει ο Mancur Olson, η κοινότητα των οικονομολόγων μίλαγε για οικονομικό «θαύμα». Οικονομικό «θαύμα» βαφτίζουν ό,τι διαψεύδει τις σίγουρες προβλέψεις των οικονομολόγων.
Η άλλη μεγάλη αποτυχία αφορά την εξέλιξη των οικονομιών των σοβιετικών καθεστώτων μετά την πτώση. Όλοι οι οικονομολόγοι την περίοδο της πτώσης των σοβιετικών καθεστώτων μιλούσαν για το νέο οικονομικό θαύμα που περιμένει τις χώρες αυτές με την έλευση της ελεύθερης αγοράς.
Είκοσι χρόνια μετά, η κατάσταση έχει μεν βελτιωθεί, αλλά σε επίπεδο που απλώς προσεγγίζουν την Ελλάδα, το τελευταίο καθεστώς της Ευρώπης με χαρακτηριστικά κρατικού συγκεντρωτισμού, πελατειακών σχέσεων. Δηλ. το τελευταίο καθεστώς με σοβιετικά χαρακτηριστικά.
Στην σοβιετία, η ελεύθερη αγορά, λόγω των χαρακτηριστικών κλεπτοκρατίας που κληρονόμησε η κομμουνιστική νομενκλατούρα, δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Προβλέπουν τι δεν θα γίνει...
Το αποτέλεσμα είναι ίδιο, οι οικονομικές προβλέψεις υπάρχουν για να δείχνουν περισσότερο τι δεν θα συμβεί, παρά τι θα συμβεί στο μέλλον.
Με αυτή την έννοια τα σενάρια βιωσιμότητας του χρέους με την παραδοχή αν το 2020 θα είναι στο 120% ή όχι μικρή σημασία έχουν προς το παρόν.
Αυτό που έχει σημασία είναι η όσο το δυνατόν ταχύτερη μεταρρύθμιση του παρασιτικού, πελατειακού μοντέλου, με στόχο της επανεκκίνηση της οικονομίας σε άλλη βάση που θα επαναφέρει τις θετικές προσδοκίες και τη θετική ψυχολογία στους Έλληνες.
Το δημόσιο σαν αργομισθία τέλειωσε, όσο πιο γρήγορα γίνει κατανοητό αυτό, τόσο πιο γρήγορα θα αρχίσουν να στρέφουν το ενδιαφέρον σε άλλες παραγωγικότερες δραστηριότητες.
Πρέπει να τελειώνουμε και τη διαφθορά και την γραφειοκρατία με αμείλικτο τρόπο.
Εδώ εντοπίζεται και το λάθος του μνημονίου που εγκλώβισε το σύστημα σε οριζόντιες μειώσεις αποδοχών και συντάξεων και αδιέξοδες αυξήσεις φόρων.
Το δημόσιο σαν αργομισθία τέλειωσε, όσο πιο γρήγορα γίνει κατανοητό αυτό, τόσο πιο γρήγορα θα αρχίσουν να στρέφουν το ενδιαφέρον σε άλλες παραγωγικότερες δραστηριότητες.
Πρέπει να τελειώνουμε και τη διαφθορά και την γραφειοκρατία με αμείλικτο τρόπο.
Εδώ εντοπίζεται και το λάθος του μνημονίου που εγκλώβισε το σύστημα σε οριζόντιες μειώσεις αποδοχών και συντάξεων και αδιέξοδες αυξήσεις φόρων.
Χρειαζόταν από την αρχή μείωση του κράτους με μείωση των φόρων και ριζικές μεταρρυθμίσεις για δυναμική έξοδο και επανεκκίνηση.
Η Ελλάδα τώρα πρέπει να κάνει ό,τι χρειάζεται για να μείνει στο ευρώ για λόγους γεωπολιτικής στρατηγικής και γιατί είναι η καλύτερη επιλογή για να έχουν οι μελλοντικές γενιές καλύτερες ευκαιρίες απόλαυσης των αγαθών της δημοκρατίας, της μόρφωσης, των αξιών της ουμανιστικής δυτικής κοινωνίας και σίγουρα υψηλότερου βιοτικού επιπέδου.
Το χρέος θα διευθετηθεί οριστικά, ίσως και με καλύτερους όρους, όταν έρθει η ώρα του... η επανεκκίνηση είναι εκείνη που επείγει.
Το χρέος θα διευθετηθεί οριστικά, ίσως και με καλύτερους όρους, όταν έρθει η ώρα του... η επανεκκίνηση είναι εκείνη που επείγει.
http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2012/02/blog-post_861.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου