Γράφει ο «Αναγνώστης»
Είναι πλέον κοινή διαπίστωση όλων των Ελλήνων: η κοινωνία μας ζει με τον φόβο της ασιτίας. Και επειδή σ' αυτές τις περιπτώσεις ο φόβος μεταδίδεται εύκολα, τολμώ να πω με λύπη, ότι πλέον δεν μας κυβερνά κανένα Βενιζέλος, κανένας Σαμαράς, κανένας Παπανδρέου και κανένα πολιτικό πτώμα του 8%, μας κυβερνά ο φόβος που μας έβαλαν οι πολιτικοί! Ενώ, λοιπόν, τα κόμματα είναι τελειωμένα και οι στάχτες τους θα πρέπει να πάνε σε μουσεία ιδεών, ο φόβος που.....
εντέχνως καλλιεργούν οι πολιτικοί, είναι μέσα μας, δεν μυρίζεται στις κάλπες, δεν εκτονώνεται στις πλατείες, και δεν τον ενδιαφέρουν τα ποσοστά του στην κοινωνία, είναι τύραννος δίχως ψηφοφόρους, μέγας εξουσιαστής των ψυχών και νομοθέτης στην συνείδηση μας.
Πλέον, τα πράγματα είναι πολύ μα πάρα πολύ σοβαρά, όχι μόνο στο οικονομικό επίπεδο αλλά και στο πνευματικό, διότι σκέφτομαι ότι με τον φόβο των άδειων super market και της έλλειψης φαρμάκων, μήπως η τρόικα μείνει εδώ πενήντα χρόνια και μας πιει το αίμα με το μπουρί της σόμπας! Πραγματικά απορώ και θλίβομαι! Όμως, πιστεύω στην ψυχή και στους αγώνες του Έλληνα! Γι' αυτό λέω το εξής: τα πράγματα θα αλλάξουν μόλις νικήσουμε τον φόβο της ασιτίας και της έλλειψης φαρμάκων! Μέχρι τότε όσες κυβερνήσεις κι αν ανεβοκατεβαίνουν, όσα δανεικά και να πάρουμε, όσο και αν διαδηλώσουμε ειρηνικά, τα πράγματα θα μείνουν ίδια. Από το κακό θα πηγαίνουν στο χειρότερο! Πασιφανής διαπίστωση ο λόγος του Βενιζέλου μέσα στην βουλή, ο οποίος είπε με θράσος: «προτιμώ το κακό από το χειρότερο». Έτσι, λοιπόν, αδέρφια μου Έλληνες «σώζουν» την χώρα διαστρέφοντας την λογική, από το γλυκό πάνε να πάρουν πικρό, κι από τα τριβόλια πάνε να μαζέψουν σύκα, όντας διεστραμμένοι, προσπαθούν να σώσουν με άξονα σωτηρίας το κακό. Αλήθεια, πως μπορεί να σώσει κάποιος των συνάνθρωπο του επιλέγοντας το κακό, απ' το χειρότερο; Πως μπορεί να βγει κάτι καλό όταν οι πράξεις εκτελούνται ανάμεσα στο δίπολο του κακού και του χειρότερου; Πως από το κακό να βγει καλό, και να σωθούμε όλοι; Πως το λιγότερο κακό που ισχυρίζονται ότι αναγκάζονται να κάνουν, να παράξει σωτηρία για το έθνος; Το κακό νικιέται από το καλό, και το χειρότερο απ' το καλύτερο. Δεν γίνεται να σπέρνουνε ταραχή και να μαζεύουνε γαλήνη. Από την ύφεση δεν μπορεί να παραχθεί ανάπτυξη, και το σκοτάδι δεν μπορεί να δώσει φως! Δυστυχώς, έχουν διαστραφεί, βρίσκονται σε πλήρη παραλογισμό, και καλύτερα θα ήταν σ' αυτές τις ώρες το τιμόνι της χώρας να το είχε κάποιος βαλτός για την καταστροφή, παρά κάποιος που δεν ξέρει τι του γίνεται, μικρότερη ζημιά προκαλεί ο βαλτός καπετάνιος, παρά ο αδαής που δεν έχει μπει σε πλοίο κι όμως έχει το τιμόνι στα χέρια του. Χίλιες φορές ο εγκάθετος καπετάνιος που έχει εντολές να ρίξει το πλοίο στα βράχια, παρά ο αδαής, αυτός που δεν έχει πιάσει τιμόνι ποτέ στην ζωή του, διότι στην πρώτη περίπτωση το πλήρωμα του σκάφους ίσως μπορέσει να μετριάσει την καταστροφή, στην δεύτερη όμως η καταστροφή είναι ολοκληρωτική. Και δυστυχώς, εδώ βλέπουμε ότι κι ο καπετάνιος και το πλήρωμα έχουν διαστραφεί, έχουν παραφρονήσει, και παραδοξολογώντας προσπαθούν να μας σώσουν κάνοντας μας κακό, κακό που οι ίδιοι ομολογούν αλλά επιλέγουν εις το όνομα του χειρότερου.
Το μεγαλύτερο κακό στην χώρα το κάνει ο κινδυνολόγος, αυτός ανάβει την φωτιά, αυτός που ψευδοπροφητεύει για την συντέλεια του τόπου, και παρασύρει ψυχές Ελληνικές στον φόβο και στην απώλεια. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της πατρίδας αυτήν την στιγμή! Αυτός που ισχυρίζεται ότι γνωρίζει τα μέλλοντα και είναι σίγουρος ότι ο δρόμος που έχει επιλέξει είναι σωστός. Αυτός είναι ο νούμερο ένα εχθρός! Αυτός που στο επιχείρημα δεν απαντά με αντεπιχείρημα, αλλά σαν αριστούχος μελλοντολόγους, απαντά με μια προφητεία, σα να βλέπει το μέλλον στο παρόν, αυτοανακηρύσσοντας τον εαυτό του προφήτη, έχοντας το χάρισμα της διορατικότητας όπλο μαζικής καταστροφής, που θα μας διαλύσει όλους! Θα μας διαλύσει όλους, που να τους πάρει ο διάολος και να τους σηκώσει, θα μας διαλύσει όλους αυτή η κινδυνολογία, αυτή η σπορά του φόβου για τα άδεια ράφια των super markets. Και εδώ, ας με συγχωρέσουν οι Έλληνες που δεν πιστεύουν (δεν θέλω να κάνω κήρυγμα) αλλά παρακαλώ τον μακάριο και μόνη δεσπότη, τον Κύριο μου Ιησού Χριστό, πρώτα εμένα να ελεήσει και να μας απαλλάξει από αυτόν τον σκοταδισμό των τύραννων. Διότι δεν γίνεται το αθάνατο έθνος των Ελλήνων να ζει μέσα στον φόβο!
Και τι φόβο; Φόβο όχι υπαρκτό! Φόβο τεχνητό, κατασκευασμένο και κατευθυνόμενο απ' τα σατανικά μυαλά των πολιτικών. Η μόνη λύση που είναι υπαρκτή, είναι να κλείσουμε τις τηλεοράσεις, να μην τους ακούμε και να μην τους βλέπουμε. Μόνο έτσι μπορούμε ν' απαλλαχτούμε από τον τεχνητό τους φόβο, κλείνοντας τ' αυτιά μας όποτε μιλάνε! Μόνο έτσι, μπορούμε να ηρεμίσουμε, βάζοντας χ στο δελτίο ειδήσεων, που διογκώνει τον πανικό στην κοινωνία και συσσωρεύει τρόμο πάνω στον τρόμο. Αδέρφια Έλληνες, να μην ξανακούσουμε ποτέ τα λόγια τους και να μην ξαναδούμε ποτέ τα έργα τους, να τους θέσουμε «ανύπαρκτους» μέσα στην υπαρκτή τους τρομολαγνεία. Διότι βλέπεται όλοι πόσο παμπόνηροι είναι! Άκρη δεν πρόκειται να βγάλουμε μ' αυτούς, έχουν παραφρονήσει! Ακόμα και ο Γ.Α.Π θέλησε να δικαιώσει τον εαυτό του και μίλησε για το σταυρό του μαρτυρίου που σηκώνει εδώ και δύο χρόνια. Σιγά τον μάρτυρα, σιγά τον πονεμένο! Τον εαυτό του κάνει μάρτυρα κι από τα εγκληματικά του λάθη θέλει να απαλλαχτεί! Ας κατεβάσει, λοιπόν, τον εαυτό του απ' τα εικονίσματα, διότι όσα άκουσε τον τελευταίο καιρό, τα άκουσε δίκαια, και μάρτυρας δεν είναι, το αντίθετο μάλιστα, είναι ψευδομάρτυρας, εμείς σηκώνουμε τον σταυρό του μαρτυρίου, κι αυτός προσπαθεί να κατασκευάσει σταυρούς για τον εαυτό του ώστε να δικαιωθεί και να έχει λόγο ύπαρξης μέσα στην ελληνική κοινωνία που στενάζει. Κι ίσως στο βάθος του μυαλού του σκέφτεται και τις εκλογές ή τις ποινικές του ευθύνες και γι' αυτό προσπαθεί να ξεπλύνει τα έργα του απ' το πόνο που προκάλεσε, αυτόσκηνοθετώντας για τον εαυτό του έναν μαρτυρικό αγώνα για το έθνος. Λέω, λοιπόν, οι πολιτικοί μας αγνοούν την πραγματικότητα και ότι κι αν κάνουμε κι ότι κι αν πούμε, δεν πρόκειται να αλλάξουν, θα συνεχίζουν να επιλέγουν το κακό απ' το χειρότερο, δηλαδή θα συνεχίζουν να μας σώνουν καταστρέφοντας μας. Συνεπώς, διαστράφηκαν, διέβαλαν το καλό και το μετέτρεψαν σε κακό, και δίχως λογική κάνουν το άσπρο μαύρο. Οι άνεργοι και η βαριά φορολογία που υφίσταται το έθνος μας, μαρτυρούν τον λόγου του αληθούς. Άρα; Πως ενεργούμε εμείς;
Η ταπεινή μου γνώμη είναι να προσευχηθούμε όλοι ώστε ο Θεός να δώσει την λύση του μαζί με την αγάπη που θα δείξουμε ο ένας προς τον άλλον, ώστε να εκλείψει ο φόβος, διότι η αγάπη διώχνει έξω τον φόβο. Όμως επειδή όλοι οι Έλληνες δεν έχουν τον ίδιο Θεό, προτείνω με βάση την πραγματικότητα: οι χριστιανοί ας προσεύχονται, οι κομουνιστές ας διεξάγουν δίκαια τον αγώνα τους χωρίς οι διαμαρτυρίες τους να επιβαρύνουν την φτωχολογιά, οι εθνικιστές αν χρειαστεί ας δώσουν και την ζωή τους για την πατρίδα. Όλοι μαζί υπηρετώντας ο καθένας σωστά τα πιστεύω του και τα ιδανικά του, δίχως διχόνοια, ενωμένοι στην ενότητα που πηγάζει απ' τον κοινό εχθρό. Η ευκαιρία είναι ιστορική, διότι ύστερα από πολλά χρόνια, ο εχθρός είναι ο ίδιος και οι Έλληνες μπορούν να συνεργαστούν με ομόνοια κάτω απ' τον ίδιο αγώνα, αφήνοντας τις διαφορές τους κατά μέρος, μέχρι να δικαιωθεί το έθνος. Η αθάνατη ψυχή των Ελλήνων, όλα μπορεί να τα αντέξει, και θα τα αντέξει! Φτάνει να μην φαγωθούμε μεταξύ μας. Όσο για του πολιτικούς που παρουσιάζονται παντοδύναμοι, η αλήθεια είναι ότι είναι τελείως αδύναμοι, δυνατούς τους έκανε τόσα χρόνια η δική μας αδιαφορία κι η δική μας διχόνοια.
Είναι πλέον κοινή διαπίστωση όλων των Ελλήνων: η κοινωνία μας ζει με τον φόβο της ασιτίας. Και επειδή σ' αυτές τις περιπτώσεις ο φόβος μεταδίδεται εύκολα, τολμώ να πω με λύπη, ότι πλέον δεν μας κυβερνά κανένα Βενιζέλος, κανένας Σαμαράς, κανένας Παπανδρέου και κανένα πολιτικό πτώμα του 8%, μας κυβερνά ο φόβος που μας έβαλαν οι πολιτικοί! Ενώ, λοιπόν, τα κόμματα είναι τελειωμένα και οι στάχτες τους θα πρέπει να πάνε σε μουσεία ιδεών, ο φόβος που.....
εντέχνως καλλιεργούν οι πολιτικοί, είναι μέσα μας, δεν μυρίζεται στις κάλπες, δεν εκτονώνεται στις πλατείες, και δεν τον ενδιαφέρουν τα ποσοστά του στην κοινωνία, είναι τύραννος δίχως ψηφοφόρους, μέγας εξουσιαστής των ψυχών και νομοθέτης στην συνείδηση μας.
Πλέον, τα πράγματα είναι πολύ μα πάρα πολύ σοβαρά, όχι μόνο στο οικονομικό επίπεδο αλλά και στο πνευματικό, διότι σκέφτομαι ότι με τον φόβο των άδειων super market και της έλλειψης φαρμάκων, μήπως η τρόικα μείνει εδώ πενήντα χρόνια και μας πιει το αίμα με το μπουρί της σόμπας! Πραγματικά απορώ και θλίβομαι! Όμως, πιστεύω στην ψυχή και στους αγώνες του Έλληνα! Γι' αυτό λέω το εξής: τα πράγματα θα αλλάξουν μόλις νικήσουμε τον φόβο της ασιτίας και της έλλειψης φαρμάκων! Μέχρι τότε όσες κυβερνήσεις κι αν ανεβοκατεβαίνουν, όσα δανεικά και να πάρουμε, όσο και αν διαδηλώσουμε ειρηνικά, τα πράγματα θα μείνουν ίδια. Από το κακό θα πηγαίνουν στο χειρότερο! Πασιφανής διαπίστωση ο λόγος του Βενιζέλου μέσα στην βουλή, ο οποίος είπε με θράσος: «προτιμώ το κακό από το χειρότερο». Έτσι, λοιπόν, αδέρφια μου Έλληνες «σώζουν» την χώρα διαστρέφοντας την λογική, από το γλυκό πάνε να πάρουν πικρό, κι από τα τριβόλια πάνε να μαζέψουν σύκα, όντας διεστραμμένοι, προσπαθούν να σώσουν με άξονα σωτηρίας το κακό. Αλήθεια, πως μπορεί να σώσει κάποιος των συνάνθρωπο του επιλέγοντας το κακό, απ' το χειρότερο; Πως μπορεί να βγει κάτι καλό όταν οι πράξεις εκτελούνται ανάμεσα στο δίπολο του κακού και του χειρότερου; Πως από το κακό να βγει καλό, και να σωθούμε όλοι; Πως το λιγότερο κακό που ισχυρίζονται ότι αναγκάζονται να κάνουν, να παράξει σωτηρία για το έθνος; Το κακό νικιέται από το καλό, και το χειρότερο απ' το καλύτερο. Δεν γίνεται να σπέρνουνε ταραχή και να μαζεύουνε γαλήνη. Από την ύφεση δεν μπορεί να παραχθεί ανάπτυξη, και το σκοτάδι δεν μπορεί να δώσει φως! Δυστυχώς, έχουν διαστραφεί, βρίσκονται σε πλήρη παραλογισμό, και καλύτερα θα ήταν σ' αυτές τις ώρες το τιμόνι της χώρας να το είχε κάποιος βαλτός για την καταστροφή, παρά κάποιος που δεν ξέρει τι του γίνεται, μικρότερη ζημιά προκαλεί ο βαλτός καπετάνιος, παρά ο αδαής που δεν έχει μπει σε πλοίο κι όμως έχει το τιμόνι στα χέρια του. Χίλιες φορές ο εγκάθετος καπετάνιος που έχει εντολές να ρίξει το πλοίο στα βράχια, παρά ο αδαής, αυτός που δεν έχει πιάσει τιμόνι ποτέ στην ζωή του, διότι στην πρώτη περίπτωση το πλήρωμα του σκάφους ίσως μπορέσει να μετριάσει την καταστροφή, στην δεύτερη όμως η καταστροφή είναι ολοκληρωτική. Και δυστυχώς, εδώ βλέπουμε ότι κι ο καπετάνιος και το πλήρωμα έχουν διαστραφεί, έχουν παραφρονήσει, και παραδοξολογώντας προσπαθούν να μας σώσουν κάνοντας μας κακό, κακό που οι ίδιοι ομολογούν αλλά επιλέγουν εις το όνομα του χειρότερου.
Το μεγαλύτερο κακό στην χώρα το κάνει ο κινδυνολόγος, αυτός ανάβει την φωτιά, αυτός που ψευδοπροφητεύει για την συντέλεια του τόπου, και παρασύρει ψυχές Ελληνικές στον φόβο και στην απώλεια. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της πατρίδας αυτήν την στιγμή! Αυτός που ισχυρίζεται ότι γνωρίζει τα μέλλοντα και είναι σίγουρος ότι ο δρόμος που έχει επιλέξει είναι σωστός. Αυτός είναι ο νούμερο ένα εχθρός! Αυτός που στο επιχείρημα δεν απαντά με αντεπιχείρημα, αλλά σαν αριστούχος μελλοντολόγους, απαντά με μια προφητεία, σα να βλέπει το μέλλον στο παρόν, αυτοανακηρύσσοντας τον εαυτό του προφήτη, έχοντας το χάρισμα της διορατικότητας όπλο μαζικής καταστροφής, που θα μας διαλύσει όλους! Θα μας διαλύσει όλους, που να τους πάρει ο διάολος και να τους σηκώσει, θα μας διαλύσει όλους αυτή η κινδυνολογία, αυτή η σπορά του φόβου για τα άδεια ράφια των super markets. Και εδώ, ας με συγχωρέσουν οι Έλληνες που δεν πιστεύουν (δεν θέλω να κάνω κήρυγμα) αλλά παρακαλώ τον μακάριο και μόνη δεσπότη, τον Κύριο μου Ιησού Χριστό, πρώτα εμένα να ελεήσει και να μας απαλλάξει από αυτόν τον σκοταδισμό των τύραννων. Διότι δεν γίνεται το αθάνατο έθνος των Ελλήνων να ζει μέσα στον φόβο!
Και τι φόβο; Φόβο όχι υπαρκτό! Φόβο τεχνητό, κατασκευασμένο και κατευθυνόμενο απ' τα σατανικά μυαλά των πολιτικών. Η μόνη λύση που είναι υπαρκτή, είναι να κλείσουμε τις τηλεοράσεις, να μην τους ακούμε και να μην τους βλέπουμε. Μόνο έτσι μπορούμε ν' απαλλαχτούμε από τον τεχνητό τους φόβο, κλείνοντας τ' αυτιά μας όποτε μιλάνε! Μόνο έτσι, μπορούμε να ηρεμίσουμε, βάζοντας χ στο δελτίο ειδήσεων, που διογκώνει τον πανικό στην κοινωνία και συσσωρεύει τρόμο πάνω στον τρόμο. Αδέρφια Έλληνες, να μην ξανακούσουμε ποτέ τα λόγια τους και να μην ξαναδούμε ποτέ τα έργα τους, να τους θέσουμε «ανύπαρκτους» μέσα στην υπαρκτή τους τρομολαγνεία. Διότι βλέπεται όλοι πόσο παμπόνηροι είναι! Άκρη δεν πρόκειται να βγάλουμε μ' αυτούς, έχουν παραφρονήσει! Ακόμα και ο Γ.Α.Π θέλησε να δικαιώσει τον εαυτό του και μίλησε για το σταυρό του μαρτυρίου που σηκώνει εδώ και δύο χρόνια. Σιγά τον μάρτυρα, σιγά τον πονεμένο! Τον εαυτό του κάνει μάρτυρα κι από τα εγκληματικά του λάθη θέλει να απαλλαχτεί! Ας κατεβάσει, λοιπόν, τον εαυτό του απ' τα εικονίσματα, διότι όσα άκουσε τον τελευταίο καιρό, τα άκουσε δίκαια, και μάρτυρας δεν είναι, το αντίθετο μάλιστα, είναι ψευδομάρτυρας, εμείς σηκώνουμε τον σταυρό του μαρτυρίου, κι αυτός προσπαθεί να κατασκευάσει σταυρούς για τον εαυτό του ώστε να δικαιωθεί και να έχει λόγο ύπαρξης μέσα στην ελληνική κοινωνία που στενάζει. Κι ίσως στο βάθος του μυαλού του σκέφτεται και τις εκλογές ή τις ποινικές του ευθύνες και γι' αυτό προσπαθεί να ξεπλύνει τα έργα του απ' το πόνο που προκάλεσε, αυτόσκηνοθετώντας για τον εαυτό του έναν μαρτυρικό αγώνα για το έθνος. Λέω, λοιπόν, οι πολιτικοί μας αγνοούν την πραγματικότητα και ότι κι αν κάνουμε κι ότι κι αν πούμε, δεν πρόκειται να αλλάξουν, θα συνεχίζουν να επιλέγουν το κακό απ' το χειρότερο, δηλαδή θα συνεχίζουν να μας σώνουν καταστρέφοντας μας. Συνεπώς, διαστράφηκαν, διέβαλαν το καλό και το μετέτρεψαν σε κακό, και δίχως λογική κάνουν το άσπρο μαύρο. Οι άνεργοι και η βαριά φορολογία που υφίσταται το έθνος μας, μαρτυρούν τον λόγου του αληθούς. Άρα; Πως ενεργούμε εμείς;
Η ταπεινή μου γνώμη είναι να προσευχηθούμε όλοι ώστε ο Θεός να δώσει την λύση του μαζί με την αγάπη που θα δείξουμε ο ένας προς τον άλλον, ώστε να εκλείψει ο φόβος, διότι η αγάπη διώχνει έξω τον φόβο. Όμως επειδή όλοι οι Έλληνες δεν έχουν τον ίδιο Θεό, προτείνω με βάση την πραγματικότητα: οι χριστιανοί ας προσεύχονται, οι κομουνιστές ας διεξάγουν δίκαια τον αγώνα τους χωρίς οι διαμαρτυρίες τους να επιβαρύνουν την φτωχολογιά, οι εθνικιστές αν χρειαστεί ας δώσουν και την ζωή τους για την πατρίδα. Όλοι μαζί υπηρετώντας ο καθένας σωστά τα πιστεύω του και τα ιδανικά του, δίχως διχόνοια, ενωμένοι στην ενότητα που πηγάζει απ' τον κοινό εχθρό. Η ευκαιρία είναι ιστορική, διότι ύστερα από πολλά χρόνια, ο εχθρός είναι ο ίδιος και οι Έλληνες μπορούν να συνεργαστούν με ομόνοια κάτω απ' τον ίδιο αγώνα, αφήνοντας τις διαφορές τους κατά μέρος, μέχρι να δικαιωθεί το έθνος. Η αθάνατη ψυχή των Ελλήνων, όλα μπορεί να τα αντέξει, και θα τα αντέξει! Φτάνει να μην φαγωθούμε μεταξύ μας. Όσο για του πολιτικούς που παρουσιάζονται παντοδύναμοι, η αλήθεια είναι ότι είναι τελείως αδύναμοι, δυνατούς τους έκανε τόσα χρόνια η δική μας αδιαφορία κι η δική μας διχόνοια.
http://ksipnistere.blogspot.com/2012/02/blog-post_4010.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου