Ποιος μας κυβερνά αλήθεια;

Διαβάζω σε διάφορες αναρτήσεις σχολών αυτογνωσίας, γνωμικά και σκέψεις αρχαίων σοφών και σκέφτομαι ποια θα ήταν η γνώμη των ίδιων αν μας έβλεπαν και τα διάβαζαν τώρα ζώντας μαζί μας! Κι αυτό διότι σχεδόν ποτέ κάποιος από αυτούς δεν ανέφερε συνεχώς σκέψεις που γεννήθηκαν πριν 2000 χρόνια από εκείνους.

Διότι ίσως γνώριζαν ότι τα γεγονότα και οι σκέψεις που συνέβησαν στο παρελθόν, είναι αδύνατον να δημιουργήσουν οι ίδιες συνείδηση, παρά μόνον, γράφονται παθητικά στο ασυνείδητο περιμένοντας την ενεργή σκέψη του ατόμου να τις συνδυάσει και να παράγει ο ίδιος σκέψη που μπορεί να υλοποιηθεί τις επόμενες στιγμές τις ζωής του!

Δηλαδή, η συνείδηση είναι ενεργή, όταν και μόνον όταν, η γνώση που λαμβάνεις από τον τρόπο σκέψης άλλων, σε βοηθήσει να δημιουργήσεις άλλες σκέψεις δικές σου, που έχουν άμεση σύνδεση με τη δική σου ζωή!

Για να δούμε πως γίνεται αυτό!

Ας δώσουμε ένα παράδειγμα για να αντιληφθούμε ακριβώς τι λέμε φέρνοντας στο νου τη μέθοδο του Σωκράτη!

Αν ζούσε ανάμεσά μας λοιπόν ο Σωκράτης στις μέρες μας και έβλεπε τη ζωή και τα σύγχρονα προβλήματα, θα άκουγε ότι «το πρόβλημά μας είναι με αυτούς που μας κυβερνούν και τον τρόπο που διαχειρίζονται το χρήμα και την εξουσία τους»!

Αυτό όμως ξεκινάει από το είδος του πολιτεύματος που έχουμε!

Τι πολίτευμα έχουμε αλήθεια; Ποιος Κυβερνά;

Δημοκρατία θα απαντήσουν οι περισσότεροι. Ο λαός κυβερνά, μιας και γνωρίζουν ότι οι ηγέτες μας εκλέγονται από το λαό με εκλογές!

Και το χρήμα που το βρίσκουν οι ηγέτες μας;

Διαχειρίζονται τους φόρους που πληρώνουμε, θα απαντήσουν κάποιοι!

Όλοι πληρώνουν φόρο; Ποιες είναι οι ομάδες και πως το κάνουν αυτό;

Φόρο πληρώνουν τρεις κύριες ομάδες. Οι επιχειρήσεις, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι!

Και ποιος πληρώνει τους δημόσιους υπαλλήλους; Το κράτος! Δηλαδή αυτός που πληρώνει τον μισθό, ο ίδιος κρατάει ένα ποσό για φόρο! Άρα τους δημόσιους υπαλλήλους από τη μια τσέπη τον πληρώνει και από την άλλη του τα παίρνει πίσω! Άρα, έχουμε αυτόματα τη μια ομάδα των δημοσίων υπαλλήλων να μην πληρώνει χρήματα για φόρο αλλά εισπράττει μόνο μισθό που προέρχεται από φόρους!

Η άλλη ομάδα των ιδιωτικών υπαλλήλων πως πληρώνει τους φόρους της;

Οι επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται, αποδίδουν στο κράτος ένα μέρος του μισθού κάθε εργαζόμενου σαν φόρο! Για κάθε ένα ιδιωτικό υπάλληλο δηλαδή, η επιχείρηση υποχρεούται να πληρώνει στον ίδιο ένα μισθό και στο κράτος φόρο ο οποίος ισοδυναμεί με ένα ποσοστό του μισθού του! Όσο μάλιστα υψηλότερος είναι ο μισθός αυτός, τόσο υψηλότερο είναι το ποσοστό που υποχρεούται η επιχείρηση να πληρώνει σαν φόρο στο κράτος!

Για να δούμε τι έχουμε μέχρι στιγμής!

Έχουμε τους δημόσιους υπάλληλους που είδαμε ότι δεν πληρώνουν φόρο, και τώρα βλέπουμε ότι ούτε οι ιδιωτικοί υπάλληλοι πληρώνουν φόρο οι ίδιοι αλλά οι επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται!

Άρα εφόσον έχουμε τρεις ομάδες και από αυτές οι δύο δεν πληρώνουν χρήματα στο κράτος σαν φόρο τότε μένει μόνο μία «κύρια» ομάδα η οποία πληρώνει τα χρήματα για όλους αυτούς! Οι επιχειρήσεις!

Για να δούμε λοιπόν τι πληρώνουν οι επιχειρήσεις!

Πληρώνουν πρώτα ένα φόρο για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που πουλάνε και διακινούν! Αυτός ονομάζεται ΦΠΑ και είναι της τάξης κατά μέσο όρο περίπου 18%! Αυτός ο φόρος είναι ένα ποσοστό από την τιμή των προϊόντων και υπηρεσιών που πουλάνε!

Αυτός ο φόρος είναι ανεξάρτητος του φόρου που θα πληρώσει η επιχείρηση για τον κύκλο εργασιών της ο οποίος είναι περίπου με μια μέση τιμή 22%. Έχουμε λοιπόν μέχρι στιγμής φόρο 18 +22=40% από το χρήμα που διακινεί!

Αν υποθέσουμε ότι με τα υπόλοιπα χρήματα θα ήθελε να πληρώσει μισθούς θα πρέπει να προσθέσουμε και ένα άλλο ποσοστό 20 % περίπου για το φόρο που πληρώνει για τους υπαλλήλους της όπως είπαμε στην αρχή!

Για να ανακεφαλαιώσουμε τώρα!

Είδαμε ότι οι μόνοι που πληρώνουν φόρο στην ουσία, είναι οι επιχειρήσεις! Και χοντρικά ότι το ποσοστό που πληρώνουν είναι περίπου το 60% των χρημάτων που διακινούν!

Υπάρχουν άλλοι φόροι για τους πολίτες;

Φυσικά! Πάρα πολλοί!

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι από τα υπόλοιπα χρήματα που μένουν στους υπαλλήλους και ιδιώτες, πληρώνουν από μόνοι τους και ένα άλλο ποσό πάνω από 10% για τις αγορές τους που κάνουν όπως σπίτια, κληρονομιές κλπ; Φυσικά!

Που τα βρίσκουν αυτά τα χρήματα και πληρώνουν;

Από τους μισθούς τους φυσικά! Δηλαδή από τα χρήματα που εισπράττουν από την εργασία που προσφέρουν στις επιχειρήσεις!

Άρα και αυτό το 10% είναι χρήματα που προέρχεται από τη δραστηριότητα των επιχειρήσεων! Έτσι φτάσαμε στο 60%+10%=70% και πάνω.

Για να δούμε τη σούμα τώρα!

Ζούμε λοιπόν σε ένα σύστημα, στο οποίο ο μόνος κοινωνικός μέτοχος που παράγει χρήματα για να πληρώνει στο κράτος στο οποίο εμείς θεωρούμε τους εαυτούς μας πολίτες είναι οι επιχειρήσεις, οι οποίες φτάνουν να διακινούν για το σκοπό αυτό το 70% του χρήματος που χρειάζεται η πολιτεία που ζούμε!

Κι αν δεν φτάνουν τα χρήματα αυτά, όπως στην περίπτωσή μας, το κράτος τι κάνει;

Δανείζεται νέο χρήμα;

Από ποιον; Από τις τράπεζες! Δηλαδή (άλλες, νέες) επιχειρήσεις!

Και τώρα, σήμερα, τι πρόβλημα έχουμε ως κράτος;

Ότι με τους φόρους και το δανεισμό που έχει διαχειριστεί το κράτος έχει λάβει το 110%-120% των χρημάτων του από επιχειρήσεις;

Μάλιστα!

Θεωρούμε λοιπόν, από όλο αυτό το (πολύ χονδροειδές) παράδειγμα, ότι όταν μια πολιτεία έχει στηρίξει το κυβερνητικό της σύστημα στο διακινούμενο χρήμα και αυτή η πολιτεία έχει λάβει το 110% του χρήματός της από μια ομάδα που αποκαλείται «οι επιχειρήσεις», στην πολιτεία αυτή κυβερνά ο λαός και οι πολιτικοί της;

Στο δια ταύτα τώρα!

Που μας ωφέλησαν μέχρι τώρα η παιδεία μας και οι σχολές αυτογνωσίας, οι οποίοι μας οδήγησαν να αγνοούμε το εξωτερικό μας περιβάλλον και να ζούμε σε ένα κόσμο «αταραξίας», ώστε τώρα να αδυνατούμε να αντιληφθούμε τον κόσμο γύρω μας;

Που μας ωφέλησε η «στροφή προς τα μέσα» και η «εσωτερική χαρά» (σχεδόν όμοια με τον άρτον και θεάματα) ώστε να μπορούμε «συνειδητά» να αντιληφθούμε ότι η ζωή μας έτσι, έχει μετατραπεί σε μια απέραντη στρατιά μαριονέτων που καλούνται συνεχώς «δίχως δικά τους όνειρα» να υλοποιούν «ξένα οράματα»;

Ποιο είναι το πραγματικό μας όφελος από την «δίχως όρια» παράδοσή μας στην «γνώση δίχως σκέψη»;

Πως ανεχτήκαμε να δημιουργήσουμε μια παιδεία, όποια κι αν είναι αυτή, εξωτερική και εσωτερική, η οποία δεν κατάφερε να μας τραβήξει το πέπλο του κόσμου στον οποίο ζούμε;

Ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες που, εμείς οι ίδιοι, με τη δική μας βούληση, καταφέραμε και αλυσοδεθήκαμε με αυτόν τον τρόπο, σε ένα σύστημα φυλακή;

Ποιες είναι οι αξίες που καταφέραμε να αναπτύξουμε τόσα χρόνια «υλικής απόλαυσης» και «ανατολικής φιλοσοφίας»;

Φυσικά δεν υπάρχουν αποδιοπομπαίοι τράγοι! Απλά υπάρχει η ευθύνη μας!

Και η μόνη μας ευθύνη είναι, οτι αφήσαμε τους Εαυτούς μας να αναπτυχθούν σε ένα κόσμο που αγνοούμε τη δομή του και τις διαστάσεις του!

Μια ευθύνη που μας απαγορεύει τώρα να γνωρίζουμε ακριβώς τι είναι αυτό που θέλουμε να ζητήσουμε σαν την αυριανή ζωή μας!

 http://anosospoliteia.blogspot.com/

 

http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2012/01/blog-post_8555.html