Οίκος Rothschild
Δεν αποφασίζει η αγορά να μην ισορροπεί, αλλά οι αποφάσεις των ανθρώπων, η ελλιπής πληροφόρηση μερικών έναντι άλλων με επαρκέστερη πληροφόρηση. Δεν αποφασίζει το χρέος, ωσάν ξεχωριστή υπόσταση, να αυξηθεί ή να μειωθεί, αλλά οι αποφάσεις των ανθρώπων το αυξομειώνουν. Μία μερίδα ανθρώπων που είναι υπεύθυνη για όλες αυτές τις σημαντικές αποφάσεις που αφορούν άμεσα όλους μας είναι και η οικογένεια Rothschild.
Η Δυναστεία ή ο Οίκος των Rothschilds είναι μία οικογένεια Εβραίων που η ιστορική τους πορεία ξεκινά στη Γερμανία του 18ου αιώνος. Ως πατέρας του οίκου θεωρείται ο Mayer Amschel Rothschild (1744 – 1812), ο οποίος είχε 5 γιούς: τον Amschel (1773 – 1855), τον Salomon (1774 – 1855), τον Nathan (1777 – 1836), τον Calmann (1788–1855) και τον Jakob (1792 – 1868). O Mayer, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, ασχολήθηκε με το εμπόριο. Ταξίδεψε στο Αμβούργο, όπου συνδέθηκε με την οικογένεια Oppenheim, οπότε μετέφερε την τεχνογνωσία που απέκτησε στη γενέτειρά του, Φρανκφούρτη. Όταν οι γιοί του ενηλικιώθηκαν, τους έστειλε ως αντιπροσώπους της οικογενειακής επιχείρησης στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα της Ευρώπης (Λονδίνο, Παρίσι, Νάπολη) με σκοπό την επέκταση των τραπεζικών δραστηριοτήτων.
Ο Victor Rothschild στο βιβλίο του ''The Shadow of a Great Man'' παραθέτει μία επιστολή σταλμένη από τον Davidson στις 24/06/1814 πρός τον Nathan Rothschild παραθέτοντας ''όσον καιρό ένας οίκος είναι σαν τον δικό σας, και όσον καιρό δουλεύετε μαζί με τους αδελφούς σας, κανείς άλλος οίκος στον κόσμο δεν θα είναι ικανός να σας ανταγωνιστεί, να σας προξενήσει κακό ή να αποκτήσει πλεονέκτημα, καθώς όλοι μαζί [οι αδελφοί Rothschild] μπορείτε να αναλάβετε και να εκτελέσετε το οτιδήποτε από οποιονδήποτε άλλον οίκο στον κόσμο'' [1]. Η αλληλεγγύη των αδελφών Rothschild διακρίνεται σε μία επιστολή του Saloman Rothschild πρός τον αδερφό του Nathan στις 28/02/1815 '' είμαστε όπως ο ωρολογιακός μηχανισμός: κάθε τμήμα είναι ουσιώδες'' [2], [2α]. Επίσης, η ίδια αλληλεγγύη διαπιστώνεται από το γεγονός ότι εκ των 18 συνολικά γάμων των εγγονιών του Mayer Amschel Rothschild (ο ιδρυτής του οίκου), οι 16 συνήχθησαν μεταξύ πρώτων εξαδέλφων. Αυτό ασφαλώς θα έγινε με σκοπό την μη αλλοίωση του ''οικογενειακού'' αίματος αλλά και τον έλεγχο του οικογενειακού πλούτου.
α. Οι Rothschilds συμμετείχαν στη δημιουργία του σύγχρονου κράτους του Ισραήλ.
Πολλά από τα κτήρια του Ισραήλ χρηματοδοτήθηκαν από τους Rothschild, όπως το Knesset. Το Knesset είναι το ισραηλινό αντίστοιχο του κτηρίου της Βουλής. Ένας εκ των Rothschild, στη διαθήκη του, άφησε ένα σημαντικό ποσόν για υπό-κατασκευήν κτηριακά συγκροτήματα στο Ισραήλ ' οι δε Rothschilds τιμώνται με μία λεωφόρο που φέρει το όνομά τους στην Ιερουσαλήμ [2β], από τις πιό εμπορικές της χώρας. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Μία μερίδα Εβραίων, συμπεριλαμβανομένων των Rothschilds, ήταν υπεύθυνοι για μία υπογραφή συμφωνίας που υπεγράφη στη Γερμανία, μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (3). Η συμφωνία έδωσε στους Rothschilds τα γερμανικά δικαιώματα επί των σιδηροδρόμων (3α) της Παλαιστίνης (η οποία τότε ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), επιτρέποντας έτσι στους Rothschilds να ασκούν πιέσεις για την όποια πολιτική στην ευρύτερη περιοχή. Οι Rothschilds είχαν δανείσει τη Τουρκία με ποσό που προσέγγιζε τα εκατό εκατομμύρια λίρες Αγγλίας. Όταν η τουρκική κυβέρνηση κατέρρευσε μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς ήταν με το μέρος των ηττημένων, οι Rothschilds έθεσαν θέμα επί της Παλαιστίνης λόγω των μη επιστρεφομένων δανείων. (4) . Έτσι, λοιπόν, μέσω της Βρετανικής κυβερνήσεως, εδόθη πληρεξουσιότητα όλων των εδαφών της Παλαιστίνης υπό την βρετανική σημαία, κάτι που αργότερα - με την διακήρυξη του Balfοur - οδήγησε στη δημιουργία του σύγχρονου κράτους του Ισραήλ (5). Μάλιστα, με τη συνθήκη των Βερσαλλιών, την επίσημη συνθήκη τερματισμού του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ρητώς αναφερόταν στο καταστατικό της νεοϊδρυθείσας Κοινωνίας των Εθνών (ο πρόδρομος του σημερινού Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών – Ο.Η.Ε.) ότι : Μερικές κοινότητες που αρχικώς ανήκαν στην Τουρκική Αυτοκρατορία (η γαλλική μετάφραση έχει Οθωμανική Αυτοκρατορία) έχουν φτάσει σε ένα επίπεδο ανάπτυξης, κατά το οποίο η ύπαρξή των ως ανεξάρτητα έθνη δύναται προσωρινώς να αναγνωρισθεί υπό την απόδοση διοικητικών συμβουλών και βοήθειας μίας Διοικούσας Εντολής έως ότου είναι ικανά να σταθούν από μόνα τους. (5α) Ευνόητο είναι ότι το παρόν άρθρο αναφέρεται στις ασιατικές κτήσεις της Τουρκίας, εφ' όσον οι ευρωπαϊκές της είχαν – ως επί το πλείστον - χαθεί με τους Βαλκανικούς Πολέμους.
Ένα σημείο ξεχωρίζει κάποιος όταν ακούει τους διεθνείς Τραπεζίτες και μελετά τα βιβλία τους: Πιστεύουν (ορθώς) ότι το χρήμα κινεί τα πάντα. Εάν έχεις χρήμα, μπορείς να κάνει το οτιδήποτε. Το χρήμα είναι ''θεός'', το οποίο λατρεύεται και υπηρετείται. Ακόμα και όταν αυτοί οι Οίκοι συσσωρεύσουν περισσότερα από όσα μπορούν να ξοδεύσουν, αυτοί οι λάτρεις συνεχίζουν να πωλούν την ψυχή τους για αυτόν τον ψεύτικο αλλά συνάμα παντοδύναμο θεό, το χρήμα. Ο ποιητής-φιλόσοφος Heinrich Heine (γιός τραπεζίτου όντας και εβραίος) είπε ''Το χρήμα είναι ο θεός της εποχής μας, και ο Rothschild είναι ο προφήτης του''[6]. Ακολουθώντας τα χνάρια των Rothschilds, ο Heinrich Heine, υπέγραφε το όνομά του σχεδιάζοντας την Κλείδα του Σολομώντος [7]. Ο Amsel Rothschild έχει αναφερθεί ότι είπε ''Δός μου τον οικονομικό έλεγχο μίας χώρας και ουδόλως με ενδιαφέρει ποιός ο νομοθέτης αυτής''. (8). Σήμερα, οι απόγονοί του συνεδριάζουν δυό φορές, σε καθημερινή βάση, στον καθορισμό της παγκόσμιας τιμής του χρυσού. Επίσης, αποφασίζουν στο πώς θα ενεργήσει η Κεντρική Τράπεζα των Η.Π.Α (γνωστή ως Federal Reserve System - FRS) σχετικά με τα οικονομικά των Η.Π.Α και κατ' επέκτασιν την παγκόσμια οικονομία.
Οι Rothschilds έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία περί της Κλείδας του Σολομώντος (γνωστής ως Εξάγραμμο, Ασπίδα του Δαυίδ, Εξάστερο, Αστέρι του Δαυίδ). Η Κλείς του Σολομώντος δεν θεωρούνταν εβραϊκό σύμβολο μέχρις ότου οι Rothschilds άρχισαν να το χρησιμοποιούν.[9]. Διαμέσου του Μεσαίωνος, η Κλείς του Σολομώντος είχε χρησιμοποιηθεί από Άραβες μάγους, Καββαλιστές (πιστοί της Καμπάλα, μία ιουδαϊκή αίρεση) , Δρυίδες (παγανιστές ιερείς της δυτικής κυρίως Ευρώπης) και σατανιστές. Μία εκ των ολίγων αρχαίων αναφορών του συμβόλου ήταν στο πάτωμα ενός 1.200 ετών μουσουλμανικού τεμένους, στη περιοχή του σημερινού Τέλ-Αβίβ.[10]. Τον 12ο αιώνα, ένας Ashkenazi εβραίος (εβραίοι κάτοικοι της Γερμανίας – άλλη διαδικτυακή πηγή τον θέλει Χαζάρο), ο Menahem ben Duji, ο οποίος εθεωρήθη ότι είναι ο Μεσσίας, χρησιμοποίησε αυτό το σύμβολο [11]. Το επίθετο που υιοθέτησαν για τον οίκο τους (Rothschild) ουσιαστικά προέρχεται από το γεγονός ότι κατά τον 17ο αιώνα, ο Mayer Amschel Bauer συνήθιζε να κρεμά ένα κόκκινο εξάγραμμο μπροστά από την θύρα της οικίας του. Ο ίδιος μετά αποφάσισε να λάβει το επίθετο ''κόκκινη ασπίδα'' (''red-schield'', γερμανιστί rothschild) μετά και την χρήση της κόκκινης κλείδας του Σολομώντος.
Η χρήση αυτού του συμβόλου προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις στον ιουδαϊκό κόσμο. Οι υπερ-ορθόδοξοι Εβραίοι του Ισραήλ δεν υπηρετούν στον ισραηλινό στρατό καθώς υποστηρίζουν ότι ο θεός δεν συνετέλεσε στην ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, αλλά οι πλούσιοι, άθεοι, άπιστοι Εβραίοι. Αυτοί πιστεύουν ότι το κράτος του Ισραήλ πρέπει να ιδρυθεί από τον Μεσσία, όχι από μία Παγκόσμια Τάξη που έχει ως θεό το χρήμα. Έτσι, χωρίστηκαν σε αρκετές ομάδες, ενίοτε εχθρικές μεταξύ των. Ακόμα και σήμερα πολλοί θεωρούν ότι η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ είναι έργο των ''Εβραίων''. Η ιστορία τους διαψεύδει. Η ίδρυση του κράτους τους ανάγεται στο Σιωνιστικό κίνημα, ένα πατριωτικό κίνημα μερικών Εβραίων που ήθελαν να δούν την χώρα τους να ανασταίνεται – όπως τόσα άλλα έθνη της εποχής τους (όλα τα επαναστατικά κινήματα του 19ου αιώνος από Μασόνους υιοθετήθηκαν εκμεταλλευόμενοι την φιλοπατρία υπόδουλων λαών) και στον οικονομικό κύκλο μερικών ισχυρών Οίκων που βρήκαν πρόσφορο έδαφος να αναδείξουν την δύναμή τους.
Έτσι, λοιπόν, οι περισσότεροι ορθόδοξοι Εβραίοι δεν εντρυφούν στην εκμάθηση της αποκρυφιστικής σημαντικότητας του Magen David, ήτοι του Άστρου του Δαυίδ. Το θεωρούν βλάσφημο. Ο βασιλεύς Δαυίδ δεν είχε καμία σχέση με το Εξάγραμμο, αλλά ο υιός αυτού, ο Σολομών, όταν άρχισε να λατρεύει την Ασταρώθ. Για την ακρίβεια, η λέξη ενίοτε εμφανίζεται στον πληθυντικό, ήτοι ashtaroth''οι ασταρώθ'' ή στον ενικό ashtoreth ''ο/η ασταρώθ'' ή στο ψευδεπίγραφο κείμενο ''Διαθήκη του Σολομώντος'' ως ''Αστερώθ''. Ίσως λοιπόν, όπως αναφέρουν και οι βιβλικές πηγές, οι ''ασταρώθ'' να είναι ''οι στρατιές του ουρανού'', τα Αστέρια, πληθυντικός, αφού και το αστέρι του Δαυίδ ουσιαστικά δεν είναι ένα, αλλά πολλά, εξ ού και ''εξάστερο''. Η Ασταρώθ ταυτίζεται με την βαβυλωνιακή θεότητα Ιστάρ, την Αστάρτη των Φοινίκων, την Αφροδίτη των αρχαίων Ελλήνων. [12]. Πολλοί ταυτίζουν την Αστάρτη με τον Κρόνο μέσω της λατινική του ονομασίας, Saturn – Ashtar. Εξηγούν ότι οι παγανιστές θεωρούσαν το θείο με βάση το αρσενικό και το αντίστοιχό του θηλυκό. Ενδεικτικό, επίσης, είναι το γεγονός ότι στην Ησιόδεια θεολογία η Αφροδίτη γεννήθηκε από το αίμα του Κρόνου, ενώ οι λοιποί ''σημαντικοί'' θεοί από τον Δία, υιό του Κρόνου [12α]. Σε κάποιες διαδικτυακές πηγές αναφέρεται ότι η πόλη της Ρώμης ήταν αρχικώς ονομαστή ως Σατούρνια (Saturnia) ή πόλη του Κρόνου. Δεν βρήκα κάποιο στοιχείο που να πιστοποιεί τούτο, εκτός μίας πόλης με το αυτό όνομα 170 χλμ. βόρεια της σημερινής Ρώμης. [12β] Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία διατήρησε αρκετά στοιχεία της λατρείας του Κρόνου στα τελετουργικά της. Ο Κρόνος, επίσης, συνδέεται με τον Εωσφόρο (Λούσιφερ - Lucifer) [13α]. Σε διάφορα αποκρυφιστικά λεξικά, ο Κρόνος συνδέεται με το κακό. Αλλά και η ελληνική μυθολογία παρουσιάζει τον Κρόνο ως κακό, ως αυτόν που έτρωγε τα παιδιά του. Νομίζω όμως ότι ξεφύγαμε του θέματος.
Οι Rothschild άσκησαν σημαντική επιρροή και εξουσία όχι μόνο σε μυστικές εταιρείες, αλλά επίσης σε μερικές Εκκλησίες της Χριστιανοσύνης.. Χαρακτηριστικό όλων των θρησκειών που ελέγχουν οι Rothschilds είναι η αντίθεσή τους πρός την τριαδικότητα του θεού. Ο Στρατός της Σωτηρίας (Salvation Army) υπό την καθοδήγηση των Rothchilds υιοθέτησε την Κόκκινη Ασπίδα (roth - red, schild - shield) ως σήμα του. Μία ιστορία των Rothschild σημειώνει ''οι Rothschild είχαν ωθήσει με γρήγορο ρυθμό τον οίκο τους σε μία θέση αχανούς χρηματοπιστωτικής εξουσίας και πολιτικής επιρροής. Ήταν μία ανεξάρτητη δύναμη στη ζωή της Ευρώπης, που δεν έδινε σε κανέναν λόγο, και, κατά ένα μεγάλο μέρος, εξαρτώμενη από κανέναν. Δημοφιλείς σάτιρες τους απεικόνιζαν ως τους πραγματικούς κυρίαρχους της Χριστιανοσύνης...''.[13β]
O Charles T. Russell (ο ιδρυτής της αίρεσης ''Μάρτυρες του Ιεχωβά''), σε επιστολή του το 1891 πρός τον Lord Rothschild, ταχυδρομημένο εκ της Παλαιστίνης, σκιαγράφησε πιθανές μελέτες δράσης που θα μπορούσαν να παρθούν ώστε να εγκατασταθούν οι Εβραίοι στη Παλαιστίνη. Οι επιστολές του Russell εγκωμίαζαν τον πλούτο του Rothschild με βάση τον οποίο ιδρύθησαν εβραϊκές αποικίες στη Παλαιστίνη. Ο Russell γράφει στον Rothschild ''αυτό που χρειάζεται εδώ, επιπλέον του νερού και της καθαριότητας, είναι μία σωστή διακυβέρνηση η οποία θα προστατεύει τους άπορους από τους λαίμαργους και τους πλούσιους. Επίσης, τραπεζικά ιδρύματα θεμελιωμένα σε υγιείς βάσεις, που να εκτελούν τη δουλειά τους τίμια, θεωρούνται επίσης πολύ σημαντικά''. Ο Russell συνεχίζει, ''Είθε ο θεός του Ιακώβ να κατευθύνει, αγαπητέ μου κύριε, εσάς και ότι σχετίζεται με εσάς στην απελευθέρωση και ευημερία του Ισραήλ, και ευλογημένοι εκείνοι οι οποίοι θα αφιερωθούν ως υπηρέτες του εις την εκπλήρωση του θελήματός του, όπως έχει προβλεφθεί.''[14].
Όταν η αίρεση ''Εκκλησία των Μορμόνων'' χρειάζονταν οικονομική ενίσχυση στα τέλη του 19ου αιώνος, ζήτησαν την βοήθεια της επενδυτικής τράπεζας Kuhn, Loeb Co., μίας των ισχυρότερων επενδυτικών τραπεζών των Η.Π.Α στα τέλη του 19ου αιώνος. [15]. Η μέθοδος, η οποία ο οίκος Rothschild συνήθιζε πρός απόκτηση επιρροής, ήταν ο γάμος, όπως έκαναν οι βασιλικές οικογένειες. Τα παιδιά των Rothschild, αγόρια και κορίτσα, διάλεγαν συζύγους σε μία βάση συμμαχιών η οποία θα ωφελούσε τον οίκο Rothschild. Μάλιστα, καθώς εδραίωσαν την παγκόσμια εξουσία τους παντρεύτηκαν με ξαδέλφια τους δύο τελευταίους αιώνες, προκειμένου να μην ''φύγει'' ο έλεγχος από την οικογένεια [16]. Ο Jacob Schiff (πρόεδρος της προαναφερόμενης τράπεζας) μεγάλωσε σε μία οικία υπό την ιδιοκτησία των Rothschild (148 Judengasse, Φρανκφούρτη). Αφού πήγε στις Η.Π.Α. με κεφάλαιο των Rothschild, ανέλαβε τον έλεγχο μίας μικρής ιουδαϊκής τραπεζικής επιχείρησης, ιδρυμένης από δύο εμπόρους ξηρών καρπών της πόλεως Cincinnati, τον Abraham Kuhn και τον Solomon Loeb. Μάλιστα, παντρεύτηκε την κόρη του Solomοn. Το 1885, ο Loeb αποσύρθηκε και ο Schiff διοικούσε πλέον την Kuhn, Loeb Co. για λογαριασμό των Rothschild έως το 1920, οπότε απεβίωσε.[17]. Οι Rothschilds λοιπόν ήταν στο παρασκήνιο της χρηματοδότησης των Μορμόνων.
Κατά τις ημέρες του Russell και του Brigham Young[17α], ο λόρδος Rothschild θεωρούνταν ''ο ηγέτης του παγκόσμιου Ιουδαϊσμού''.[18]. Ο Edmund Rothschild ήταν πρόεδρος της Jewish Colonization Assoc.[19] η οποία ήταν ένας βασικός σιωνιστικός όμιλος. Ο Amselm Rothschild σημείωσε ότι ο παππούς του, Amschel Mayer Rothschild, επέμενε στον 15ο όρο της διαθήκης του πρός τα παιδιά του ''είθε τούτα και οι απόγονοι αυτών να παραμείνουν σταθερώς πιστά στην πατρογονική τους ιουδαϊκή πίστη''. [20]. Ωστόσο, η διαθήκη έχει μείνει μυστική και δεν υπάρχει κανένας τρόπος να μάθουμε τί ακριβώς λέει.
Ο ιουδαϊκός κόσμος έχει ''λούσει'' τους Rothschild με ύμνους ''οι Rothschild κυβερνούν έναν Χριστιανικό κόσμο. Ούτε ένα συμβούλιο δεν μετατίθεται άνευ της αδείας των. Εκτείνουν την χείρα τους με την ίδια ευκολία από το Petersburg έως τη Βιέννη, από τη Βιέννη έως το Παρίσι, από το Παρίσι έως το Λονδίνο, από το Λονδίνο έως την Ουάσιγκτον. Ο βαρόνος Rothschild, η κεφαλή του οίκου, είναι ο πραγματικός Βασιλεύς του Ιούδα, ο πρίγκηψ της αιχμαλωσίας, ο Μεσσίας που τόσο πολύ περίμεναν αυτοί οι θαυμάσιοι άνθρωποι ... ο λέων της φυλής του Ιούδα, ο βαρόνος Rothschild, κατέχει περισσότερη εξουσία από τον Δαυίδ - περισσότερη σοφία από τον Σολομώντα''[21]. Οι Prieure de Sion - οι σοφοί (elders-γέροντες) της Σιών [22] επίσης σχετίζονται με τους Rothschild, οι οποίοι έχει αναφερθεί ότι υπηρετούν στο εβραϊκό συμβούλιο των Σοφών της Σιών. [23]. Σήμερα, ελάχιστοι τολμούν να ασκήσουν κριτική στους Rothschilds.
Σχέσεις με μυστικές εταιρείες.
α. Οι Rothschilds έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη βαυαρική εταιρεία των Illuminati [24] και είναι γνωστό ότι τουλάχιστον ένας εκ των υιών του Amsel ήταν μέλος. Όπως στην αρχή σημειώσαμε, ο Amsel έθεσε τους υιούς του σε βασικές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπου έκαστος ίδρυσε τους κύριους τραπεζικούς οίκους. Μέσω της δικής τους μυστικής ''έξυπνης'' υπηρεσίας και το δικό τους δίκτυο ειδήσεων, ήταν ικανοί να προσπεράσουν την όποια ευρωπαϊκή κυβέρνηση [25]. Σήμερα, βασικός οικονομικός κανόνας είναι ο βαθμός πληροφόρησης. Όσο πιό έγκυρα και έγκαιρα λαμβάνεις τις πληροφορίες σου, τόσο πιό ικανοποιητικά θα αποδώσεις. Τα μεγάλα ποσά της ογκώδους αλληλογραφίας από τους ταχυμεταφορείς των Rothschild προσέλκυσαν τη προσοχή [26] αλλά κανένας ποτέ δεν σταμάτησε τις προσωπικές ''έξυπνες'' και ταχυδρομικές υπηρεσίες τους.
β. Μετά την έκθεση των βαυαρών Illuminati, ο κεντρικός αποκρυφιστικός κύκλος μετατοπίστηκε στους Καρμπονάρους (Carbonarism), στους οποίους ανήκε και ο Εμμανουήλ Ξάνθος, ένας των ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας. Αυτοί εξέδωσαν ένα κείμενο, γνωστό ως Alta Vendita [27], οδηγούμενοι από έναν άλλον πανίσχυρο Rothschild, τον Karl Rothschild [28]. Οι Μασόνοι απελπίστηκαν όταν ένα αντίγραφο αυτού χάθηκε και εδόθη αμοιβή σε όποιον μπορούσε να επιστρέψει το χαμένο αντίγραφο. Αρχικώς, ήταν γραμμένο στο Ιταλικά. Ο τίτλος του μεταφράζει ''Σταθερές Εντολές ή Πρακτικός Κώδικας Κανόνων: Οδηγός για τους Επικεφαλείς των Υψηλοτάτων Βαθμίδων της Μασονίας'' [29]. Το μασονικό βιβλίο παραπομπών ''10,000 Διάσημοι Μασόνοι'' (volume 4, σελίδα 74) υποδεικνύει ότι δύο άλλοι υιοί του Amschel ήταν μασόνοι, ο James Meyer Rothschild και ο αδερφός αυτού Nathan Meyer Rothschild. O James Rothschild στο Παρίσι ήταν μασόνος 33ου βαθμού Scottish Rite και ο αδερφός του στο Λονδίνο ήταν μέλος της Lodge of Emulation. Και o Εβραίος Ελευθεροτέκτονας Katz σημειώνει ότι ο Solomon Meir Rothschild, το τρίτο μέλος των πέντε αδελφών, είχε μυηθεί στον Ελευθεροτεκτονισμό στις 14/06/1809 [30]. Οι Rothschilds έγιναν πανίσχυροι μέσα στον Ελευθεροτεκτονισμό.
γ. Συναντάμε τους Saint-Simonians, τους αποκρυφιστές θρησκευομένους χιλιαστές προδρόμους του Κομμουνισμού, να εγκωμιάζουν τον Baron de Rothschild στο περιοδικό τους Le Globe ''δεν υπάρχει ουδείς άλλος σήμερα που να αναπαριστά καλύτερα τον θρίαμβο της Ισότητας και της Εργασίας στον 19ο αιώνα από τον Baron de Rothschild ... Άραγε γεννήθηκε αυτός ο Εβραίος εκατομμυριούχος? Όχι, γεννήθηκε φτωχός, και αν μόνο γνωρίζατε πόση ιδιοφυία, υπομονή και σκληρή εργασία απαιτούνταν για να κατασκευάσει αυτό το ευρωπαικό οικοδόμημα, τον Οίκο των Rothschild, θα τον θαυμάζατε παρά θα τον προσβάλατε''. Ο Lionel de Rothschild (το de προστέθηκε από τους Γάλλους Rothschilds) αναμίχθηκε με την Α' Κομμουνιστική Διεθνή. Ο μασόνος Mazzini ο οποίος βοήθησε να ξεκινήσει ο Κομμουνισμός εγκωμίασε τον Rothschild ''ο Rothschild θα μπορούσε να είναι βασιλεύς της Γαλλίας έαν αυτό ήταν επιθυμία του''. [31]
δ. Οι Rothschilds, επίσης, είναι επιφανείς και στη λέσχη Μπίλντερμπεργκ (Bilderberg) και ήταν στενά συνδεδεμένοι με το Συμβούλιο των Εξωτερικών Υποθέσεων (Council of Foreign Relations – CFR). Παρ' όλο που αρκετοί άνθωποι σήμερα δεν θα θεωρησουν το CFR ως μία μυστική εταιρεία, αρχικώς είχε ιδρυθεί ως μέρος μίας μυστικής εταιρείας και είχε διατηρηθεί ως τέτοια για αρκετά χρόνια. Εξάλλου, όχι μόνο οι λεγόμενες ''μυστικές εταιρείες'' περί των οποίων ο περισσότερος κόσμος έχει πλήρη άγνοια, καθώς νομίζει ότι μέσα σε αυτές λαμβάνουν χώρα σατανιστικές τελετές, αλλά και τεχνολογικά μέσα θεσπίστηκαν ως ''μυστικά'', πρίν δοθούν στο ευρύ κοινό, όπως η χρήση του διαδικτύου.
ε. Οι Rothschilds υποστήριξαν τον Rhodes στην ίδρυση της DeBeers [32]. Η DeBeers κατέχει μία ισχυρή μονοπωλιακή δύναμη στην παγκόσμια αγορά διαμαντιών. Αργότερα, ο Rhodes προέβη σε επτα διαθήκες όπου ίδρυσε μία μυστική εταιρεία η οποία διαμορφώθηκε από τους Ιησουίτες και τους Μασόνους στην εγκαθίδρυση μίας Παγκόσμιας Διακυβέρνησης με κέντρο τη Μεγάλη Βρετανία [36]. Το εσωτερικό του ομίλου ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 1891 και συναπαρτιζόταν από τους Rhodes, Stead, Lord Esher (Brett) και τον 33ου βαθμού μασόνο Alfred Milner [33]. Ένας δευτερεύων κύκλος ''πιθανών μελών του Κύκλου των Μυημένων'' συνίστατο από τον Εβραίο Lord Blafour, Sir Harry Johnson, Lord Rothschild, Lord Grey και άλλους. Αρχικώς, ο Lord Rothschild ήταν μέλος του εσωτερικού ομίλου της μυστικής εταιρείας του Rhodes, αλλά αντικατεστάθη από τον γαμπρό του Lord Rosebury ο οποίος δεν ήταν τόσο διακεκριμένος. [34]. Οι Fabian Socialists (σοσιαλδημοκράτες της Μεγάλης Βρετανίας) κυριαρχούσαν στο προσωπικό στην Οξφόρδη όταν οι λόγιοι του Rhodes άρχισαν να φτάνουν. Αυτοί οι λόγιοι τότε έλαβαν κατήχηση και προπαρασκευή ώστε να γίνουν μέλη μίας Διεθνούς Σοσιαλιστικής Νέας Παγκόσμιας Τάξης. [35]. Ο Όμιλος Στρογγυλής Τραπέζης ανεπτύχθη από τον εσωτερικό εκτελεστικό κύκλο της μυστικής εταιρείας του Rhodes. Ο εξωτερικός κύκλος ιδρύθηκε μετά την αυγή του 20ου αιώνος. Ο Όμιλος Στρογγυλής Τραπέζης εκτεινόταν μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ιδρύοντας έναν οργανισμό-βιτρίνα: το Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων (Royal Institute of International Affairs - RIIA). Το Συμβούλιο των Εξωτερικών Υποθέσεων ήταν το αμερικανικό κομμάτι σε αυτή τη βιτρίνα. Ο εσωτερικός κύκλος συνεχίζει να διευθύνει τον εξωτερικό κύκλο και τους δύο οργανισμούς-βιτρίνες, RIIA και CFR. To CFR με τη σειρά του εγκαθίδρυσε έναν αριθμό οργανισμών-βιτρίνων, συμπεριλαμβανομένου και του Ινστιτούτου Υποθέσεων Ειρηνικού Ωκεανού (Institute of Pacific Relations – IPR).
ζ. Σχέσεις με την Παπική Εκκλησία.
Τον 19ο αιώνα, αναφέρεται ότι ο Πάπας συναντήθηκε με τους Rothschild. Οι Rothschilds ήταν πολύ φιλικοί απέναντί του, προκαλώντας έναν δημοσιογράφο να πεί με σαρκαστικό τρόπο ''ο Rothschild φίλησε το χέρι του Πάπα ... η Τάξη, τουλάχιστον, έχει επανιδρυθεί.'' [36]. Οι Rothschilds , βασικά, με την πάροδο του χρόνου είχαν αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του Βατικανού. Η Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια, vol. 2, σελίδα 497 σημειώνει ''είναι μία κάπως περίεργη συνέχεια στην προσπάθεια να ιδρυθεί ένας καθολικός ανταγωνιστής ως πρός τους Rothschilds αφού τώρα (1905) οι τελευταίοι είναι οι φύλακες της παπικής περιουσίας.'' Ο ερευνητής Eustice Mullins γράφει ότι οι Rothschilds ανέλαβαν όλες τις χρηματοπιστωτικές λειτουργίες της Παπικής Εκκλησίας το 1823 [37]. Σήμερα, το εκτενές τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό εμπόριο της Παπικής Εκκλησίας είναι ένα ογκώδες σύστημα συμπλεκόμενο με τους Rothschilds και τους υπόλοιπους οίκους του Διεθνούς Τραπεζικού Συστήματος.
η. Εμπλοκή στη Σοβιετική Ένωση.
Η αμύθητη περιουσία των Ρώσων Τσάρων είχε ανατεθεί στους Rothschilds: 38 εκατομμύρια δολάρια στην Τράπεζα της Αγγλίας (ιδιοκτησία των Rothschild) και 80 εκατομμύρια δολάρια στην Γαλλική Τράπεζα των Rothschilds. Οι Rothschilds χρηματοδότησαν την Μπολσεβικική Επανάσταση, κατά την οποία κατασχέθησαν τεράστιες μερίδες της περιουσίας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, όταν ο Τσάρος αρνήθηκε στον Οίκο την ίδρυση τραπεζικού ιδρύματος παρόμοιου της Αγγλίας ή της Γαλλίας. Ήταν ικανοί να αποτρέψουν τους νόμιμους κληρονόμους της περιουσίας των Τσάρων να αποσύρουν έστω και ένα σέντ από τα καταθετημένα εκατομμύρια στις διάφορες τράπεζες των Rothschild, μέχρι όλα τα μέλη της Αυτοκρατορικής Οικογένειας να δολοφονηθούν από τους Μπολσεβίκους, οπότε η περιουσία τους πέρασε στα χέρια των Rothschilds. Οι Mountbattans, οι οποίοι σχετίζονται με τους Rothschilds, οδήγησαν τις δικαστικές διαμάχες ώστε να αποτρέψουν να αποσύρουν οι ενάγοντες οτιδήποτε της περιουσίας. Με άλλα λόγια, τα χρήματα που επένδυσαν στην επανάσταση των Μπολσεβίκων, όχι μόνον επιστράφησαν απευθείας από τους Μπολσεβίκους σε εκατομμύρια δολλάρια χρυσού, αλλά αφού άρπαξαν τις τεράστιες καταθέσεις από την περιουσία των Τσάρων, οι Rothschilds κέρδισαν ότι φτάνει - σε σημερινές τιμές - το αστρονομικό ποσό των 80 δισεκατομμυρίων δολαρίων [38]. Μάλιστα, ο Victor
Rothschild ήταν Κομμουνιστής και μέλος του Apostles Club στο Cambridge [39], φίλος με τον διασημότερο σοβιετικό κατάσκοπο στη Μεγάλη Βρετανία Kim Philby. Εργάστηκε στην J.P. Morgan & Co. και ήταν σημαντικό μέλος του MI5 (British Intelligence).
θ. Κάποιοι από τους Rothschilds έχουν αναμιχθεί σε καμπάνιες με σκοπό την χαλάρωση των δημόσιων ηθών. Ο πρώτος εκτελεστικός γραμματέας του National Student Forum ήταν ο John Rothschild. Ένας των σκοπών αυτού του Σοσιαλιστικού Ομίλου ηταν να προωθήσει την δημόσια γύμνια και ελεύθερη αγάπη. Κάθε ''πλοκάμι'' που οι θεωρητικοί των συνωμοσιών έχουν βγάλει στη φόρα - οι Εβραίοι, οι Μασόνοι, οι Έξυπνες Κοινότητες, οι Διεθνείς Τραεζίτες, οι Σοφοί της Σιών, ο Κομμουνισμός (στη βάση της ηγεσίας) οι Καθολικοί (στη βάση της ηγεσίας), η Τριμερής Επιστροπή, το CFR, ο Αποκρυφισμός (στη βάση της ηγεσίας) - κάθε ένα έχει δεσμούς με την εξουσία των Rothschild.
Θα κλείσουμε το άρθρο με την συσχέτιση των Rothschildsμε κάποια ιστορικά γεγονότα.
Όπως αναφέραμε σε μία παρένθεση, σχεδόν όλοι οι εθνικοί και κοινωνικοί αγώνες του 19ου αιώνος υιοθετήθηκαν από μία μερίδα ισχυρών οικογενειών της Ευρώπης, ικανών να διαδραματίζουν τις εξελίξεις κατά το δοκούν.
Ο Nathan Rothschild ήταν ο βασικός χορηγός του Wellington στο πόλεμο κατά του Μεγάλου Ναπολέοντος και έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη συντριβή του μεγάλου αυτού στρατηλάτου. Τόσο πολύ αγανάκτησε ο Ναπολέων με τους Τραπεζίτες που ομολόγησε '' Όταν μία κυβέρνηση έχει ανάγκη τους Τραπεζίτες για χρήματα, αυτοί οι Τραπεζίτες και όχι οι ηγέτες της κυβέρνησης, έχουν τον έλεγχο της κατάστασης, εφ'όσον το χέρι που δίδει είναι πάνω απο το χέρι που παίρνει... Το χρήμα δεν έχει πατρίδα. Οι πιστωτές είναι χωρίς πατριωτισμό και χωρίς εντιμότητα. Ο μόνος στόχος τους είναι το κέρδος.'' Για να μπορέσει να εξοπλίσει τον στρατό του, δεν δανείστηκε από τις Τράπεζες, αλλά πούλησε τη γή που κατείχαν οι Γάλλοι στην (αμερικανική) ήπειρο στους Αμερικάνους έναντι 15 εκατομμυρίων δολλαρίων. Η γή αυτή αποτελούσε σχεδόν το 1/4 της σημερινής έκτασης των Η.Π.Α. Ο αναγνώστης μπορεί να πάρει μία ιδέα της αγοραπωλησίας από τον εξής χάρτη [40]. Με ρόζ χρώμα είναι η έκταση των Η.Π.Α πρίν την αγοραπωλησία, με γκρί οι ισπανικές κτήσεις και με κίτρινο η γαλλική που πουλήθηκε στους Αμερικάνους. Την Αλάσκα την απέκτησαν το 1867, ύστερα από αγοραπωλησία με τους Ρώσους με το ποσό των 7.2 εκατομμυρίων δολαρίων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αύξησαν την ''εθνική'' τους έκταση περισσότερο με αγοραπωλησίες παρά με αίμα, όπως άλλοι λαοί. Πλατιάσαμε όμως.
Μόνον το 1815, λοιπόν, ο Nathan Rothschild χρηματοδότησε με 9.8 εκατομμύρια στερλίνες (σε τιμές 1815) με τη μορφή δανείων τους βρετανικούς συμμάχους, όπως η Πρωσία. Αρχίζει η εμφάνιση του δημόσιου χρέους απέναντι στους Τραπεζίτες. Το 1818, ο ίδιος παραχώρησε δάνειο 5 εκατομμυρίων στερλίνων στη κυβέρνηση της Πρωσίας και απέκτησε τόση εξουσία στο Λονδίνο ώστε το διάστημα 1825-1826 ήταν ικανός να τροφοδοτεί με νόμισμα την Τράπεζα της Αγγλίας προκειμένου να αποφευχθεί η οποιαδήποτε κρίση ρευστότητας στην αγορά. Ο αναγνώστης δύναται να καταλάβει λοιπόν όταν ακούει σε δελτία ειδήσεων ότι ''υπάρχει κρίση ρευστότητας'' στην αγορά, όπως αρχικώς σημειώσαμε, δεν σημαίνει ότι εξαφανίζεται μόνο του το χρήμα αλλά κάποιος το κατακρατεί πρός ιδίον όφελος ή για κάποιον σκοπό, προφανώς όχι για φιλανθρωπικό σκοπό
Οι Rothschilds είναι γνωστοί από καιρό στην Ελλάδα, ήδη πρίν η Ελλάδα γίνει ανεξάρτητο κράτος. Ο ιστορικός Δημήτρης Φωτιάδης γράφει :'' Το δάνειο το διαπραγματεύθηκαν οι τρείς Μεγάλες Δυνάμεις με εκείνους τους πάμπλουτους τραπεζίτες του Παρισιού, τους Ρότσιλντ. Τ' αγόρασαν οι Ρότσιλντ στα 94%, πήρανε και 2% μεσιτεία και μαζί με άλλα τινά ωφελήματα βούτηξαν 6.986.013 δραχμές, με άλλα λόγια γύρω στις 277.000 χρυσές λίρες. Από τα 20.000.000 που εγγυήθηκαν οι τρείς Μεγάλες Δυνάμεις τελικά εκδόθηκαν τούτω εδώ τα ποσά: μ' εγγύηση της Αγγλίας φράγκα 19.838.805, της Ρωσίας 19.999.573 και της Γαλλίας 17.400.662. Σύνολο φράγκα 57.239.040. Τούτο το ποσό ισοδυναμούσε με 63.924.559 δραχμές εκείνου του καιρού. Άμα αφαιρέσεις τούτα τα ποσά από όσα πήραμε, θα βρείς πως όλες κι όλες μας μείνανε 7.690.360 δραχμές.'' Ο ιστορικός καταγράφει συγκλονιστικές λεπτομέρειες και για τον Όθωνα, τον πρώτο βασιλιά που απέκτησε η Ελλάδα πάντα με τις ευλογίες των Μεγάλων Δυνάμεων, γράφοντας ''τούτο το πνευματικά και σωματικά καθυστερημένο παιδαρέλι [ο Όθων όταν ήρθε ήταν μόλις επτά χρονών] που φέρανε για βασιλιά πήρε τον 1ο χρόνο που ήρθε, το 1833, 986.801 δραχμές. Και ξέρεις πόσα ήτανε τα έσοδα του κράτους εκείνο το χρόνο? Ανέβαιναν σε 7.721.370 δραχμές. Δηλαδή, χρειαζόταν το παιδαρέλι αυτό, για να φάει και να πιεί, το 1/8 των κρατικών εσόδων! Και κοίτα και τούτο δώ το νόστιμο: ο προϋπολογισμός εξόδων όλων των υπουργείων τότες, εξόν από τα στρατιωτικά, δηλαδή Εξωτερικών, Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Οικονομικών και Παιδείας, ήτανε 1.140.097 δραχμές. Κάτι λίγα παραπάνω απ' όσα μας στοίχιζε ο Όθωνας. Μέσα στα 30 χρόνια που βασίλεψε, πήρε, μονάχα για βασιλική χορηγία, πάνω από 1.050.000 χρυσές λίρες εκείνης της εποχής, που η πραγματική αξία τους στεκόταν 3 και 4 φορές μεγαλύτερη από όσο είναι σήμερα [σημ. 1963]. Αυτό λοιπόν και μόνο το ποσό αν είχεξοδευτεί στα πρώτα χρόνια που συγκροτηθήκαμε σε κράτος, σε έργα παραγωγικά, η μοίρα του τόπου μας θα' τανε τώρα διαφορετική''. Οι αναφορές αυτές στον ιστορικό Φωτιάδη είναι παρμένες από το ένθετο ''Ιστορικά'' της εφημερίδας ''Παρασκευή και 13'' 03/12/2010 σελίδες 2 και 3 αντίστοιχα.
Όπως αναφέρει η επίσημη ιστοσελίδα του εν Ελλάδι Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου - Κ.Ι.Σ, ''Το 1847 οι ελληνικές αρχές απαγόρευσαν τη δημόσια περιφορά του ομοιώματος του Ιούδα του Ισκαριώτη, για να μην προσβληθεί ο βαρόνος ντε-Ρότσιλντ, ο οποίος βρισκόταν τότε στην Αθήνα. Σε αντίποινα ένα μέρος του πλήθους έκαψε την κατοικία του Ισραηλίτη Δαβίδ Πατσίφικο, Βρετανού υπηκόου και επίτιμου προξένου της Πορτογαλίας. Η βρετανική κυβέρνηση απαίτησε την καταβολή αποζημίωσης και, τελικά, ο υπουργός των Εξωτερικών λόρδος Πάλμερστον απέκλεισε το 1850 με αγγλικά πλοία το λιμάνι του Πειραιά.'' [41]
Ευελπιστώ, πρώτα ο θεός, να γράψω ένα άρθρο για τον σχηματισμό των σύγχρονων εθνών-κρατών και τον ρόλο των Τραπεζιτών σε αυτόν. Είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός καθώς ο παγκόσμιος πλούτος της εποχής μας στηρίζεται πάνω στην ύπαρξη του χρέους. Χρέος υπάρχει όταν έχω έναν δανειστή και έναν δανειζόμενο και είναι πολύ ενδιαφέρον ότι στη θέση του δανειστή κάθεται ο Τραπεζικός Οίκος, και στη θέση του δανειζόμενου το σύγχρονο κράτος. Εξαιρετικά σημαντικό αν σκεφτεί κανείς ότι για περισσότερο από 200 χρόνια, από την ίδρυση δηλαδή του Παγκόσμιου Τραπεζικού Συστήματος των Rothschilds, έχουν χρηματοδοτηθεί σχεδόν όλα τα κράτη από αυτούς.
Οι εφημερίδες της εποχής το επιβεβαιώνουν:
α. Στις 3/12/1923 η Chicago Evening American αναφέρει ''οι Rothschilds μπορούν να ξεκινήσουν ή να εμποδίσουν πολέμους. Ο λόγος τους μπορεί να δημιουργήσει ή να διαλύσει αυτοκρατορίες''. Το κείμενο είναι καθαρή σπόντα στη Μπολσεβικική Επανάσταση που διέλυσε την Τσαρική Αυτοκρατορία, υποκινούμενη από τους πανίσχυρους Τραπεζίτες. Γενικότερα, οι Τραπεζίτες διέλυσαν τις Μοναρχίες αλλά θα ξεφύγουμε από το θέμα.
β. Στις 22/07/1924 η New York Evening Post αναφέρει ''Ο Κάιζερ [ο γερμανός βασιλιάς] έπρεπε να συμβουλευτεί έναν Rothschild προκειμένου να μάθει εάν μπορεί να κάνει πόλεμο ή όχι. Ένας άλλος Rothschild σήκωσε όλο το βάρος της διαμάχης που οδήγησε στη κατάρρευση του Ναπολέοντα'' Αναφέρεται στον Nathan Rothschild, που μνημονεύσαμε παραπάνω.
γ. Στις 8/07/1937 οι New York Times αναφέρουν ''οι Rothschilds εισήγαγαν τον κανόνα του χρήματος στην Ευρωπαϊκή πολιτική. Δεν έχουμε έθνη, αλλά οικονομικές επαρχίες''.
Οι ιστορικές αναφορές από εδώ, μαζί με άλλα στοιχεία που ίσως να ενδιαφέρουν :
Αντί επιλόγου, να σημειώσουμε ότι ο νεαρός (έτος γέννησης 1978) David de Rothschild ηγείται ήδη μίας παγκόσμιας ομάδας ονόματι Adventure Ecology και η wikipedia αναφέρει ότι ανακηρύχθηκε από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ως Νέος Παγκόσμιος Ηγέτης [''Young Global Leader'']. Αν θέλει ο αναγνώστης, ας κρατήσει αυτό το όνομα στο βάθος του μυαλού του.
Το παρόν αποτελεί συμπίλημα από διάφορες διαδικτυακές πηγές.
Όλες οι πρωτότυπες πηγές αναγράφονται, έτσι όπως τα αποσπάσματα τις παρέχουν.
Δεν έχει ελεγχθεί από μέρος του υποφαινόμενου η ακρίβεια αυτών, παρά μόνο όσες ο ίδιος έχει στην κατοχή του ή είναι από διαδικτυακή εγκυκλοπαιδική πηγή, τα οποία σημειώνονται με bold χαρακτήρες.
Πηγές:
[1] Victor Rothschild, The Shadow of a Great Man, London: 1982, σελ. 6
[2] Derek Wilson, Rothschild: The Wealth and Power of a Dynasty, NY: Charles Schribner’s Sons, σελ. 101.
[2α] από την επίσημη ιστοσελίδα του οίκου http://www.rothschild.com/aboutus/?id=articles/history
[2β] http://en.wikipedia.org/wiki/File:Rothschild_blvd_in_winter.jpg
[3] George Armstrong, Rothschild: Money Trust, CPA reprint of 1940 ed., pp.66-88. Επίσης, Eustice Mullins, The World Order, σελ.31-33
[3α] Η γαλλική εταιρεία Chemin de Fer Ottoman de Jaffa à Jérusalem et Prolongements ήταν η εταιρεία που κατασκεύσε τον πρώτο σιδηρόδρομο στη Παλαιστίνη. Ήταν θυγατρική εταιρεία της Chemin de Fer du Nord, της οποίας ιδρυτές ήταν οι Rothschilds, http://en.wikipedia.org/wiki/Chemin_de_Fer_du_Nord
Ο Edmund de Rothschild ίδρυσε αρκετά χωριά κατά μήκος της παλαιστινιακής σιδηροδρομικής γραμμής, τα οποία αργότερα εποικίστηκαν από Εβραίους της Διασποράς.
[4] Anton Darms, The Delusion of British-Israelism, N.Y.: Loizeaux Brothers, σελ. 186-187.
[5] ως ανωτέρω
[5α] Καταστατικό Κοινωνίας των Εθνών, άρθρο 22, παράγραφος 4.
[6] ως εσημειώθη από Anthony Sampson, The Money Lenders, Middlesex, Eng.: Penguin Books, Ltd., 1985, σελ.37.
[7] Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια, σελ. 696. Η λεγόμενη ''Κλείς του Σολομώντος'' είναι το εξάστερο στη σημαία του Ισραήλ.
[8] Gordon Mohr, The Hidden Power Behind Freemasonry. Burnsville, MN: Weisman Pub., 1990, σελ. 154.
[9] O.J. Graham, The Six-Pointed Star, New Puritan Library, 1984. Το βιβλίο ασχολείται με την παγανιστική/μαγική ιστορία της Κλείδας του Σολομώντος πρίν την τωρινή χρήση της καθώς δεν ήταν ιουδαϊκο σύμβολο μέχρι τα νεότερα χρόνια. Ακόμα και στην επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών Υποθέσεων του Ισραήλ διαβάζουμε : ...the Star of David was never a uniquely Jewish symbol ...
http://www.mfa.gov.il/MFA/History/Modern%20History/Israel%20at%2050/The%20Flag%20and%20the%20Emblem
Εκεί ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει περισσότερα, από τη μεριά των Ισραηλινών πάντα, για να έχει μία πιό αντικειμενική εικόνα.
[10] M. Hirsch Goldberg, The Jewish Connection, NY: Stein & Day, 1976, σελ.197.
[11] Arthur Koestler, The Thirteenth Tribe, NY: Random House, 1976, σελ. 136-137.
[12] Το Άστρο αναφέρεται στις Πράξεις 7,43 , Αμώς 5,25-26. "Η ασπίδα που μεταφέρθηκε από τον βασιλέα Δαυίδ ... παραδοσιακά πιστευόταν ότι είχε χαραχτεί είτε με το όνομα του Θεού ή το Μενόρα, ή στον Ψαλμό 67.'' Richard Siegel and Carl Rheins. "Metamophoses of a Tree; 10 Jewish Symbols and Their Meanings," Jewish 44 Almanac, New York: Bantam Books, 1980, σελ. 515.
[12α] Θεογονία, 194-200.
[12β] http://en.wikipedia.org/wiki/Saturnia
[13α] Manly P. Hall, 33°. Masonic, Hermetic, Qabbalistic & Rosicrucian Symbolical Philosophy. l7ed., L.A.,CA: The Philosophical Research Soc., 1971, σελ. CXLV.
[13β] Derek Wilson, Rothschild: The Wealth and Power of a Dynasty, σελ. 92.
[14] WT Δεκέμβριος 1891, σελ.170-71. Επίσης, WTR σελ.1342. Η επιστολή του C.T. Russell στάλθηκε εκ μέρους από την Παλαιστίνη τον Αύγουστο του 1891 πρός τον Rothschild.
[15] Samuel W. Taylor, Rocky Mountain Empire The Later-Day Saints Today. NY: Macmillan Pub. Co., Inc., 1978, σελ.66.
[16] Derek Wilson, Rothschild: The Wealth and Power of a Dynasty. NY: Charles Scribner’s Sons, 1988.
[17] Mullins, The World Order, σελ. 11.
[17α] Ήταν ο συνεχιστής της Εκκλησίας των Μορμόνων, ο οποίος μετονόμασε την αίρεση ως The Church of Jesus Christ of Latter-Day Saints ή LDS Movement.
[18] όρα [16] σελ. 338-339.
[19] όρα [16] σελ. 338
[20] Egon Caesar Corti, The Reign of the House of Rothschild, σελ. 405.
[21] Anka Muhlstein, Baron James: The Rise of the French Rothschilds, NY: The Vendome Press, (n.d.-c.1980).
[22] Baigent, Leigh, Lincoln. Holy Blood, Holy Grail. σελ. 190-199.
[23] Armstrong, The Rothschild Trust, σελ. 196, "That is the present objective of Jeroboam Rothschild and his secret Elders of Zion."
[24] Ο William Still γράφει "Το 1782, τα κεντρικά γραφεία του Ελευθεροτεκτονισμού των Illuminati μετατέθηκαν στη Φρανκφούρτη, που αποτελούσε το φρούριο της Γερμανικής οικονομίας, και ελεγχόταν από τους Rothschilds.'' Still, The New World Order, σελ. 82.
[25] όρα [21], σελ. 47. Περιγράφει πως το προσωπικό τους σύστημα κούριερ ήταν γρηγορότερο από το συμβατικό κρατικό ταχυδρομείο.
[26] Egon Caesar Corti (μετάφραση από τα γερμανικά από by B.& B. Lunn). The Rise Of The House Of Rothschild. Boston: Western Is., 1972, σελ.278 , σελ. 386-389.
[27] Edith Star Miller, Occult Theocracy: chap on Carbonarism, σελ. 427-438.
[28] όρα [17] σελ.2.
[29] Michael di Gargano, Irish and English Freemasons and their Foreign Brothers, 1878, σελ. 62.
[30] Geschichte Bruell, σελ. 24 οπως παρατέθηκε από Jacob Katz, Jews and Freemasons in Europe 1723- 1939. (μετάφραση από L. Oschry) Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1970, σελ.61, 248
[31] όρα [17] σελ. 3.
[32] Cecil Rhodes The Man and His Work,London: John Murray, 1913, σελ. 10.
[33] Anka Muhlstein, Baron James: The Rise of the French Rothschilds, σελ.125.
[34] Gary Allen, Nixon’s Palace Guard. Boston: Western Islands, 1971, σελ. 9.
[35] Rose Martin, Fabian Freeway. Boston: Western Islands, 1966.
[36] Derek Wilson, Rothschild: The Wealth and Power of a Dynasty, σελ. 101.
[37] Eustice Mullins, The Curse of Canaan, σελ. 125.
[38] Eustice Mullins, The World Order, σελ. 5.
[39] http://en.wikipedia.org/wiki/Victor_Rothschild,_3rd_Baron_Rothschild
[40] http://en.wikipedia.org/wiki/File:United_States_1803-04-1804-03.png
[41] http://www.kis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=476&Itemid=46
RAMNOUSIA
http://www.katohika.gr/2011/12/rothschild.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου