Εδώ και λίγες μέρες, το πρώτο κόμμα της Ελλάδας, ο "Κανένας", είναι στους δρόμους. Στην πλατεία Συντάγματος και σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.
Κι οι πολιτικοί μας, που έτσι κι αλλιώς απολαμβάνουν ασυλία, εξακολουθούν να ζουν (και να θέλουν να ζουν) σ’ έναν δικό τους κόσμο, χωρίς να αφουγκράζονται τον λαό.
Είναι αλήθεια ότι ο πολιτικός που βλέπει αυτές τις αυθόρμητες εκδηλώσεις του κόσμου, ΧΕΣΤΗΚΕ!
Ναι, όσο κι αν ακούγεται κυνικό, πατάει πάνω στην ανάγκη του Έλληνα να κυβερνηθεί.
Και κανείς δεν λέει ότι πρέπει να είμαστε ένα ακυβέρνητο καράβι και να επικρατεί αναρχία.
Όμως, αν μη τι άλλο, τέτοιες εκδηλώσεις θα έπρεπε πρώτον, να είναι βασικά θέματα στα δελτία ειδήσεων και δεύτερον να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τους κυβερνώντες.
Δυστυχώς ο λαός, σαν άλλος κερατάς, είναι το τελευταίο που θα έρθει στο μυαλό των κυβερνώντων. Τον "ανακαλύπτει" ο πολιτικός, μόνο προεκλογικά. Όπου τότε και λεφτά υπάρχουν, ω του θαύματος για παροχές και κοντά στον σκληρά εργαζόμενο είναι και του υπόσχεται.
Αυτό γίνεται χρόνια.
Φαίνεται όμως ότι κάτι αλλάζει! Λες να ξυπνήσαμε ξαφνικά, να σηκωθήκαμε από τον καναπέ; Να επέλεξε ο λαός, σαν άλλο "Πολυτεχνείο" να ενωθεί για το κοινό καλό;
Η ιστορία θα το καταγράψει αν ισχύει αυτό.
Το τωρινό ερώτημα είναι, αν πράγματι αυτοί που έχουν αναλάβει τις τύχες μας, μπορούν και θέλουν να οδηγήσουν την χώρα ξανά στο φως!
Αν είναι ικανοί, να αντιμετωπίσουν αυτή την τόσο δύσκολη κατάσταση που οι ίδιοι όμως είναι υπεύθυνοι, αλλά κυρίως αν θέλουν ν’ αλλάξουν πολιτικά μυαλά.
Έχουν άραγε καταλάβει ότι τέτοιες πρακτικές έχουν περάσει πια και ο λαός, κατά το λαϊκότερον, "δεν μασάει";
Τους περνάει πού και πού σαν σκέψη, είναι η απάντηση, επειδή νιώθουν όμως "υπεράνθρωποι", διαφορετικοί από την υπόλοιπη "πλέμπα", λένε: μπααα, δε νομίζω!
Κι αν τους έρθει κανένα γιαούρτι ή καμιά ψιλή εκεί που περπατάνε, αναρωτιούνται κιόλας τι έκαναν!
Η τακτική της πολιτικής, είναι απλή. Φέρνουμε τον λαό προ τετελεσμένων γεγονότων. Του παρουσιάζουν μια κατάσταση τραγική, που είναι αδιέξοδη και οδηγεί στον γκρεμό.
Πάντα βέβαια φταίει ο προηγούμενος κι όχι αυτοί που κυβερνούν, γιατί αυτοί είναι σωτήρες.
Και συνένοχα σ’ αυτή την τακτική είναι και τα κανάλια, με την εν μέρει προπαγάνδα τους.
Η πιο "άνανδρη" δήλωση πολιτικού είναι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
Μα γι αυτό σε έβαλα εκεί. Για να βρίσκεις λύσεις.
Και κάτι άλλο!
Τα προβλήματα υπάρχουν, γιατί υπάρχουν και οι λύσεις τους.
Δεν χρειάζονται στην πολιτική, στενά μυαλά.
Άνθρωποι με ανοιχτά και πρακτικά μυαλά χρειάζονται που να έχουν δουλέψει στην ζωή τους και να μην είναι χαραμοφάηδες σαν κάποιους πολιτικούς.
Και οι λύσεις θα έρθουν μόνες τους!
Κι οι πολιτικοί μας, που έτσι κι αλλιώς απολαμβάνουν ασυλία, εξακολουθούν να ζουν (και να θέλουν να ζουν) σ’ έναν δικό τους κόσμο, χωρίς να αφουγκράζονται τον λαό.
Είναι αλήθεια ότι ο πολιτικός που βλέπει αυτές τις αυθόρμητες εκδηλώσεις του κόσμου, ΧΕΣΤΗΚΕ!
Ναι, όσο κι αν ακούγεται κυνικό, πατάει πάνω στην ανάγκη του Έλληνα να κυβερνηθεί.
Και κανείς δεν λέει ότι πρέπει να είμαστε ένα ακυβέρνητο καράβι και να επικρατεί αναρχία.
Όμως, αν μη τι άλλο, τέτοιες εκδηλώσεις θα έπρεπε πρώτον, να είναι βασικά θέματα στα δελτία ειδήσεων και δεύτερον να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τους κυβερνώντες.
Δυστυχώς ο λαός, σαν άλλος κερατάς, είναι το τελευταίο που θα έρθει στο μυαλό των κυβερνώντων. Τον "ανακαλύπτει" ο πολιτικός, μόνο προεκλογικά. Όπου τότε και λεφτά υπάρχουν, ω του θαύματος για παροχές και κοντά στον σκληρά εργαζόμενο είναι και του υπόσχεται.
Αυτό γίνεται χρόνια.
Φαίνεται όμως ότι κάτι αλλάζει! Λες να ξυπνήσαμε ξαφνικά, να σηκωθήκαμε από τον καναπέ; Να επέλεξε ο λαός, σαν άλλο "Πολυτεχνείο" να ενωθεί για το κοινό καλό;
Η ιστορία θα το καταγράψει αν ισχύει αυτό.
Το τωρινό ερώτημα είναι, αν πράγματι αυτοί που έχουν αναλάβει τις τύχες μας, μπορούν και θέλουν να οδηγήσουν την χώρα ξανά στο φως!
Αν είναι ικανοί, να αντιμετωπίσουν αυτή την τόσο δύσκολη κατάσταση που οι ίδιοι όμως είναι υπεύθυνοι, αλλά κυρίως αν θέλουν ν’ αλλάξουν πολιτικά μυαλά.
Έχουν άραγε καταλάβει ότι τέτοιες πρακτικές έχουν περάσει πια και ο λαός, κατά το λαϊκότερον, "δεν μασάει";
Τους περνάει πού και πού σαν σκέψη, είναι η απάντηση, επειδή νιώθουν όμως "υπεράνθρωποι", διαφορετικοί από την υπόλοιπη "πλέμπα", λένε: μπααα, δε νομίζω!
Κι αν τους έρθει κανένα γιαούρτι ή καμιά ψιλή εκεί που περπατάνε, αναρωτιούνται κιόλας τι έκαναν!
Η τακτική της πολιτικής, είναι απλή. Φέρνουμε τον λαό προ τετελεσμένων γεγονότων. Του παρουσιάζουν μια κατάσταση τραγική, που είναι αδιέξοδη και οδηγεί στον γκρεμό.
Πάντα βέβαια φταίει ο προηγούμενος κι όχι αυτοί που κυβερνούν, γιατί αυτοί είναι σωτήρες.
Και συνένοχα σ’ αυτή την τακτική είναι και τα κανάλια, με την εν μέρει προπαγάνδα τους.
Η πιο "άνανδρη" δήλωση πολιτικού είναι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
Μα γι αυτό σε έβαλα εκεί. Για να βρίσκεις λύσεις.
Και κάτι άλλο!
Τα προβλήματα υπάρχουν, γιατί υπάρχουν και οι λύσεις τους.
Δεν χρειάζονται στην πολιτική, στενά μυαλά.
Άνθρωποι με ανοιχτά και πρακτικά μυαλά χρειάζονται που να έχουν δουλέψει στην ζωή τους και να μην είναι χαραμοφάηδες σαν κάποιους πολιτικούς.
Και οι λύσεις θα έρθουν μόνες τους!
http://logioshermes.blogspot.com/2011/05/blog-post_2069.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου