Όταν τα εθνικά θέματα γίνονται... νεο-πατριωτικά

• Αλλαγή πλεύσης στα εθνικά θέματα από τον Παπανδρέου;

Η επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στο Ερζερούμ (Γη των Ρωμιών), πόλη που η αρμενική διασπορά διεκδικεί την πατρότητά της, έχει χωρίσει τους Έλληνες σε δυο «στρατόπεδα»: Σε αυτούς που συμφωνούν με τη λογική ότι ήλθε η ώρα να λυθούν τα ελληνοτουρκικά ζητήματα, και σε εκείνους που θεωρούν ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται σήμερα στην καλύτερη στιγμή της, για να προχωρεί σε τέτοιου είδους συμφωνίες.

Τη στιγμή αυτή βρίσκονται σε εξέλιξη «διερευνητικές επαφές» μεταξύ των δυο χωρών. Συνεχίζεται ουσιαστικά η πολιτική Σημίτη, με υπουργό Εξωτερικών τότε τον σημερινό πρωθυπουργό, που λόγω των εκλογών του 2004 σταμάτησαν, πολύ κοντά σε μια συμφωνία. Τι διερευνούν: Όλα, εκτός από το κυριότερο. Την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), που είναι ζωτικής σημασίας για τη χώρα μας, ειδικότερα την περίοδο αυτή της πρωτοφανούς κρίσης. Έχουν φαίνεται, λίγο-πολύ συμφωνήσει στα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο, στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Όλα αυτά όμως, προϋποθέτουν την ΑΟΖ. Και εκεί είναι τα δύσκολα, και εκεί το θέμα μπλέκεται. Διότι οι ΑΟΖ της Ελλάδας και της Τουρκίας, εκ των πραγμάτων συναντιώνται, όπως και αυτές της Κύπρου και του Ισραήλ. Έχει η Ελλάδα τη δύναμη να επιβάλλει τις θέσεις της μέσα από μια διμερή πολιτική διαπραγμάτευση; Τι συζητούσαν οι δυο πρωθυπουργοί μόνοι τους επί δίωρο, στο Ερζερούμ;

Η Τουρκία, αρνείται κατ’ αρχήν την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο, ενώ η Ελλάδα ελπίζει να πετύχει πολιτική διαπραγμάτευση. Και αν δεν επιτευχθεί, να υπάρξει προσφυγή στη Χάγη. Το μόνο βέβαιο είναι ότι σήμερα η Ελλάδα απομακρύνεται, για πρώτη φορά από το 1974, από τις πάγιες και διαχρονικές θέσεις όλων των κυβερνήσεων και των πολιτικών κομμάτων, στα εθνικά μας θέματα.

Η Κυβέρνηση παίρνει μεγάλο ρίσκο, που γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνο, διότι οδηγείται σε ένα μοναχικό δρόμο , χωρίς διαφάνεια και συναίνεση. Ελπίζουμε αυτή την εβδομάδα να χυθεί περισσότερο φως στο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής (με πρωτοβουλία του Δημήτρη Αβραμόπουλου), και κυρίως την ερχόμενη, με τη συζήτηση εκτός ημερησίας διατάξεως στη Βουλή, σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, που ζήτησε ο Αντώνης Σαμαράς.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι δυο χώρες βρίσκονται ακόμη πολύ μακριά από μια συνολική λύση, και ακόμη πιο μακριά από μια λύση που να ικανοποιεί τα εθνικά μας δίκαια. Οι δηλώσεις για «εταιρική σχέση» δεν λύνουν το πρόβλημα. Θα λέγαμε μάλλον ότι το επιτείνουν, ειδικότερα σε ό, τι αφορά τη φημολογία για «συνεκμετάλλευση του Αιγαίου».

Πηγή