Οβιδιακή μεταμόρφωση των ΗΠΑ στον πόλεμο των αγωγών - Στρέφεται κατά Νabucco λόγω Τουρκίας και Ιράν

Σύγκρουση συμφερόντων και στόχων Τουρκίας και ΗΠΑ με αλλαγή πολιτικής 100% των τελευταίων, καταγράφεται πλέον με σαφήνεια και στον τομέα της ενέργειας με κεντρικό σημείο διαφωνίας το αν ο αγωγός φυσικού αερίου Nabucco θα πρέπει να μεταφέρει ή όχι φυσικό αέριο από το Ιράν.  

Μιλώντας στην διάσκεψη για την Οικονομία και Ενέργεια στην Μαύρη Θάλασσα οι εργασίες της οποίας ολοκληρώνονται σήμερα στην Κωνσταντινούπολη, ο ειδικός απεσταλμένος του State Department για θέματα Ευρασιατικής Ενέργειας, κ. Richard Morningstar δεν δίστασε να «θάψει» τον Nabucco που μέχρι πέρσι ήταν το αντίπαλο δέος του ρωσικού South Stream, υιοθετώντας πλήρως την ρωσική θέση ότι ο Nabucco δεν είναι βιώσιμος γιατί δεν είναι συνδεδεμένος με αρκετά πλούσια πεδία και δεν πρόκειται να περιληφθεί το Ιράν στα κράτη που θα είναι συνδεδεμένα με τον Nabucco. Αναφερόμενος στους υπό σχεδίαση αγωγούς αερίου ο Morningstar δήλωσε ότι μόνο ένας από τους τρεις – δηλ. Nabucco, ITGI, TAP, έχουν πιθανότητα να κατασκευασθεί αφού αυτό που προέχει είναι η οικονομική τους βιωσιμότητα! Ναι μεν ο Nabucco, ο οποίος και είναι ο μεγαλύτερος από τους τρεις, με μεταφορική ικανότητα 30-32 BCM’ s τον χρόνο, μπορεί να αναδειχθεί ως ο πλέον επικερδής, παρατήρησε ο Morningstar, αλλά θα πρέπει να λειτουργήσει με πλήρες φορτίο. Αλλά εξέφρασε την άποψη ότι για τον Nabucco δεν έχει εξασφαλισμένες αρκετές ποσότητες. Στην παρέμβαση του ο Morningstar παρατήρησε ότι εάν κρίνουμε από την πληθώρα των υπό σχεδίαση αγωγών η ζήτηση για αέριο από την περιοχή της Κασπίας είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι είναι σε θέση να παράγει η περιοχή. Αναφερόμενος στο Ιράκ και το δυναμικό του σε φυσικό αέριο ο Αμερικανός ειδικός απεσταλμένος απέκλεισε κάθε δυνατότητα αξιοποίησης των τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου του Ιράν για μεταφορά τους στις ευρωπαϊκές αγορές μέσω των ανωτέρω αγωγών.

Σχολιάζοντας την παρέμβαση Morningstar ανώτερα στελέχη της Τουρκικής κυβέρνησης επανέλαβαν την θέση της Άγκυρας ότι χωρίς το φυσικό αέριο του Ιράν είναι σχεδόν αδύνατο να ξεκινήσει την λειτουργία του ο Nabucco καθότι θα απαιτηθούν πολλά χρόνια για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων του Ιράκ και του Τουρκμενιστάν. Ακόμα οι Τούρκοι αξιωματούχοι ετάχθησαν υπέρ του ρώσικου South Stream η λειτουργία του οποίου, σύμφωνα με τις δηλώσεις τους, δεν μπορεί να θεωρηθεί ανταγωνιστικός του Nabucco.
Εδώ λοιπόν φαίνεται ότι η πολιτική των ΗΠΑ στο θέμα των αγωγών φυσικού αερίου έχει περιέλθει σε αδιέξοδο καθώς μια χώρα-«κλειδί» στα σχέδιά τους, η Άγκυρα έχει «αγκαλιαστεί» με το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν, απορρίπτει προτάσεις για μεταφορά φυσικού αερίου από το Ιράκ που της αντιπροτείνουν οι Αμερικανοί και δεν διστάζουν να ταχθούν με ζέση υπέρ του ρωσικού South Stream.
Οι ΗΠΑ από την άλλη πλευρά, έχουν πάψει κάθε πολεμική – τουλάχιστον στα φανερά – κατά του South Stream και έχουν ρίξει όλο το βάρος τους στην ματαίωση σύνδεση των ευρωπαϊκών αγωγών με τα ιρανικά πεδία, μη διστάζοντας ακόμα και να σαμποτάρουν εν ψυχρώ τον θεωρητικά ως κορυφαίο «ανταγωνιστικό» αγωγό Nabucco.Υπονομεύοντας ταυτόχρονα και τον ITGI, στον οποίο συμμετέχει και η Ελλάδα και τον οποίο είχαν προβάλλει ως αντίπλαο δέος επίσης του Southg Stream υποστηρίζοντας ότι δεν θα είναι κερδοφόρος!
Κερδισμένη από όλο αυτό το σκηνικό η Ρωσία, της οποίας ο South Stream, κερδίζει συνέχεια πελάτες (προστέθηκαν και τα Σκόπια με την Αλβανία), έχει τεράστιες διαθέσιμες ποσότητες να μεταφέρει και βέβαια έχει επαρκή χρηματοδότηση από τις ρωσικές τράπεζες.
Εδώ φαίνονται και τα κρίσιμα σφάλματα τς ελληνικής ενεργειακής πολιτικής μετά την σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι το 2008 και κυρωίς μετά τον πόλεμο στην Γεωργία τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, όταν οι φιλοαμερικανικές δυνάμεις της τότε κυβέρνησης Καραμανλή, της τότε υπουργού Εξωτερικών Ν.Μπακογιάννη προεξαρχούσης και του τότε υπουργού Ανάπτυξης Κ.Χατζηδάκη και του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Γ.Παπαθανασίου, κατάφεραν να αλλάξουν την ελληνική ενεργειακή πολιτική και να «παγώσουν» τις σχέσεις με την Μόσχα και σε αυτό το επίπεδο.
Η μείζονα ζημία των εθνικών συμφερόντων από αυτή την πολιτική μαςε ακολουθεί μέχρι σήμερα με το πιθανό ναυάγιο του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και της ρωσική δυσπιστία έναντι της Αθήνας να αυξάνετι καθημερινά με όλες τις συνέπειες. Σήμερα που ακόμα και οι ΗΠΑ "έχουν κάνει πίσω" στο θέμα του South Stream η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως ο "αδύναμος κρίκος" και ο αναξιόπιστος εταίρος από την Ρωσία...

defencenet