Πως το ΠΑΣΟΚ στήνει ένα ολοκληρωτικό μοντέλο διακυβέρνησης

Όπως έχουμε πει και σε άλλη παλαιότερη ανάρτησή μας, ήδη από 18-3-2010, πιστεύουμε ότι το ΠΑΣΟΚ και γνώριζε πολύ καλά την οικονομική κατάσταση της χώρας όσο ήταν στην αντιπολίτευση τα τελευταία χρόνια και σχεδίασε τις επόμενες κινήσεις του από τότε με βάση την νέα διεθνιστική ιδεολογία του αρχηγού του. Γνώριζε λοιπόν πολύ καλά το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγείτο η χώρα. Όμως παρόλα αυτά πίεζε....

συνεχώς για εκλογές και έδινε αφειδώς υποσχέσεις για να αυξήσει τις πιθανότητες άνετης πλειοψηφίας, μιας και για νίκη δεν το συζητάμε. Αυτή ήταν εξασφαλισμένη.

Σύμφωνα δε με τις διεθνιστικές θέσεις που εξέφρασε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο κ. Παπανδρέου, τις οποίες προφανώς δεν απέκτησε ξαφνικά σήμερα, η χώρα δεν προορίζεται πλέον για μια δημοκρατική εθνικά αυτόνομη και αυθύπαρκτη οντότητα στο διεθνές πολιτικό στερέωμα, αλλά προορίζεται να παίξει το ρόλο μιας επαρχίας κάτω από την ηγεσία διεθνών οργανισμών και στα πλαίσια της νεοταξικής ιδεολογίας του διεθνώς κατευθυνόμενου καπιταλισμού.

Επομένως και σύμφωνα πάντα με αυτή τη θέση, το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί με ιδεολογική συνέπεια, τόσο στην οικονομία όσο και στους θεσμούς του πολιτικού συστήματος, τους εξής δρόμους:

1. Για την οικονομία η θέση του είναι ότι για την Ελλάδα δεν υπάρχει πλέον λόγος να προσπαθήσει για αυθύπαρκτη και αυτόνομη οικονομική ανάκαμψη, αλλά καλό είναι να τεθεί κάτω από την επίβλεψη, καθοδήγηση, εποπτεία και έλεγχο διεθνών οργανισμών, όπως το ΔΝΤ, η ΕΕ, η ΕΚΤ κ.λ.π. Είδαμε πως ο πρωθυπουργός της χώρας, αμέσως μόλις ανέλαβε την εξουσία, αντί να προχωρήσει σιωπηλά και με σοβαρότητα στην αντιμετώπιση της κατάστασης, άρχισε να μιλάει διεθνώς για «Τιτανικό» για «Απώλεια Εθνικής Κυριαρχίας» κ.λ.π., ο δε υφυπουργός του να δηλώνει ότι το ΔΝΤ ήταν από την αρχή επιλογή τους. Δεν φτάνει μόνο αυτό αλλά, ταυτόχρονα έφερε το μνημόνιο (που καταργεί το Σύνταγμα) προς ψήφιση μόνο με απλή πλειοψηφία και όχι με την πλειοψηφία των 180 βουλευτών προκειμένου προφανώς να είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα και να μην οδηγηθεί σε παραίτηση και απωλέσει τον έλεγχο της κατάστασης με δεδομένη την αρνητική θέση που είχαν λάβει ο Αντώνης Σαμαράς, η Αλέκα Παπαρήγα και ο Αλέξης Τσίπρας.

Όμως η διεθνής αυτή επικυριαρχία είναι φυσικό να βάζει πάνω από τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, τα συμφέροντα του διεθνούς κεφαλαίου. Για την διεθνή επικυριαρχία δεν έχει καμία σημασία αν εδώ θα μείνουν μόνο Έλληνες ή θα γίνει αλλοίωση του λαού με ένα σωρό λαθρομετανάστες. Δεν έχουν σημασία εργατικά, ασφαλιστικά κ.λ.π. δικαιώματα, αλλά μόνο η απόδοση των διεθνών κεφαλαίων με όποιο τίμημα.

Με την ιδεολογία αυτή έχει συνταχθεί ομόθυμα και η εδώ κρατικοδίαιτη άρχουσα τάξη η οποία βλέπει ότι μέσα από αυτή τη συνεργασία της με τη διεθνή επικυριαρχία θα συνεχίσει απρόσκοπτα το ροκάνισμα των οικονομικών προσπαθειών του ελληνικού λαού. Γι’ αυτό και τα ΜΜΕ της άρχουσας τάξης, δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα για τη στήριξη του διεθνιστικού ΠΑΣΟΚ.

2. Σε ότι αφορά τους θεσμούς που συγκροτούν το πολιτικό σύστημα, σύμφωνα με τις νέες νεοταξικές αντιλήψεις του ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει λόγος για λειτουργία της δημοκρατίας σε ένα προτεκτοράτο που θα είναι κάτω από διεθνή επικυριαρχία. Οι δημοκρατικοί θεσμοί, όπως Τοπική Αυτοδιοίκηση, η επιλογή των προσώπων των βουλευτών από τους πολίτες κ.λ.π. θα πρέπει να περισταλθούν. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στην αντιπολίτευση και μιλούσε για νέο νόμο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ή για το γερμανικό μοντέλο του Εκλογικού Νόμου κ.λ.π. ότι όλα αυτά τα έβαζε κάτω από την νέα (και άγνωστη σε μας τότε) διεθνιστική του ιδεολογία.

Σύμφωνα λοιπόν με τις νέες αντιλήψεις το άπλωμα της δημοκρατίας μέσα στο λαό δεν έχει νόημα. Αντίθετα θα προκαλέσει προβλήματα στον διεθνή έλεγχο της χώρας, γιατί θα ενισχύσει τις ελεύθερες φωνές και θα κρατήσει προφανώς ζωντανές εστίες αντίστασης. Η μετάβαση σε ολοκληρωτικούς θεσμούς είναι η ενδεδειγμένη κατά το ΠΑΣΟΚ λύση. Έτσι και με την αστεία αιτιολογία της δήθεν περιστολής δαπανών περιορίζονται οι δήμοι της χώρας από 1034 σε μόλις 325, όσοι περίπου είναι και οι βουλευτές (χωρίς όμως να μειώνεται και ο αριθμός των βουλευτών και θα το εξηγήσουμε άλλη φορά γιατί), αντί να προχωρήσει σε μεγαλύτερο εκδημοκρατισμό και μεταφορά αρμοδιοτήτων στους δήμους και ταυτόχρονα καταργούνται οι Νομαρχίες περιοριζόμενες σε 13 Περιφέρειες που θα ελέγχονται όμως από 7 διεθνιστές διοικητές του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ μας λέει ότι η δημοκρατία είναι ακριβή και γι’ αυτό δεν χρειάζεται, αποκρύπτοντας στην ουσία ότι αυτό εξυπηρετεί τη διεθνή επικυριαρχία της χώρας.

Οι ελεύθερες φωνές στο διαδίκτυο προκαλούν πρόβλημα στην ολοκληρωτική λογική. Γι’ αυτό πρέπει να βρεθούν τρόποι περιστολής τους.

Όμως η πραγματική δημοκρατία δεν είναι καθόλου ακριβή, ειδικά σήμερα που αναπτύσσεται η τεχνολογία. Ακριβή είναι η κατ’ επίφαση δημοκρατία που πρέπει να ξοδεύει πολλά για να αποκρύπτει την αλήθεια. Ότι δηλαδή είναι στην πραγματικότητα Ολιγαρχία

ΥΓ1. Το έχουμε πει πολλές φορές ότι το μόνο που δεν πειράζουν το ΠΑΣΟΚ και η άρχουσα τάξη είναι το σάπιο πολιτικό σύστημα της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Ένα πολιτικό σύστημα «φυσαρμόνικα» στα κέφια κάθε εξουσιαστή. Εδώ για παράδειγμα, βλέπετε ότι έχει καταργηθεί το Σύνταγμα και η Εθνικής μας Κυριαρχία με μόνο μια δανειακή σύμβαση (μνημόνιο) και παρόλα αυτά δεν τρέχει τίποτα. Οι εξουσιαστές καλά κρατούν στην κυβέρνηση χωρίς να έχουν πλέον καμία απολύτως νομιμοποίηση.

Αν λοιπόν ο λαός δεν κατανοήσει ότι αυτό ακριβώς το πολιτικό σύστημα είναι το εμπόδιό του για δημοκρατία και ευημερία, τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει.

ΥΓ2. Τα παραπάνω φυσικά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Είναι φαντασιώσεις του ιστολογίου.Πηγή

Συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου στον δημοσιογράφο Κούλογλου, στις 3.6.2009
Η παραδοχή της γνώσης των συνεπειών των μετέπειτα(;) επιλογών, που υποθήκευσαν την χώρα

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επομένως απ' ό,τι καταλαβαίνω από την απάντησή σας, δεν αντιμετωπίζετε το ενδεχόμενο παγώματος (του χρέους)...

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πιστεύω ότι εάν ζητήσουμε κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή, αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα, πιθανώς σε μια χώρα σαν την Ελλάδα που είναι στην ευρωζώνη, να έρθει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, να έρθει η Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να μας πει, έτσι είσαστε, τότε θα αποφασίσουμε εμείς για το μέλλον της δικής σας οικονομίας, θα βάλουμε αυτούς τους όρους και μπορεί να είναι πάρα πολύ σκληροί όροι, θα έλεγα και αδίκως σκληροί, ιδιαίτερα για τα φτωχότερα και μεσαία στρώματα της χώρας μας.

Ιδιαίτερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει την φήμη, ούτε για την κοινωνική του δικαιοσύνη, ούτε βεβαίως και για την αποτελεσματικότητά του. Το να πηγαίνει σε χώρες αναπτυσσόμενες και να τους λέει, επειδή έχετε πολλά δάνεια πρέπει να κόψετε, και το πρώτο που θα κόψετε είναι από την παιδεία π.χ., αυτές είναι επίσημες πράξεις, που ουσιαστικά κόβουν το μέλλον της χώρας. Μπορεί αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για ένα-δύο χρόνια, αλλά ουσιαστικά καταδικάζει τη χώρα αυτή στην υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση.

Άρα, λοιπόν, δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να μπούμε σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η οποία πιθανώς να διολισθήσει σε όρους που θα είναι αρνητικοί για την πορεία της χώρας μας.

Ολόκληρη την συνέντευξη μπορείτε να την διαβάσετε εδώ και να την δείτε σε βίντεο εδώ.