Η Ελληνική Γλώσσα «ταξιδεύει» σήμερα σ’ ολόκληρο τον κόσμο!
Είναι πολύ μεγάλη η προσφορά του Οργανισμού για την Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας (ΟΔΕΓ) στις κρίσιμες ώρες που περνάμε σχετικά με τη διατήρηση της Ενιαίας Ελληνικής Γλώσσας, όπως μας την παρέδωσαν οι πρόγονοί μας και οι προηγούμενες από μας γενεές.
Και αυτό γιατί η γλώσσα μας βρίσκεται στο...
στόχαστρο της παγκοσμιοποίησης εδώ και πολλά χρόνια. Άλλωστε, το δόγμα Κίσινγκερ ανάμεσα στις άλλες πολιτισμικές μας αξίες που υποδεικνύει να πλήξουν, συμπεριλαμβάνεται και η γλώσσα. Και το φαινόμενο το ζούμε καθημερινά. Σπουδαίο όργανο του ΟΔΕΓ είναι το περιοδικό «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑ».
Είναι πραγματικός Πνευματικός Φάρος που δείχνει τον ορθό δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει κάθε Έλληνας, που αγαπά την Ελληνική Γλώσσα την μητέρα των ευρωπαϊκών γλωσσών και όχι μόνον… Έτσι, στο τεύχος 77 (Οκτωβ.-Δεκέμ. 2009) διαβάζει ευχάριστα ο αναγνώστης ανάμεσα στα άλλα και τα συμπεράσματα από την διημερίδα που πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο 2009, με τον τίτλο «Γνωρίζεις ήδη Ελληνικά».
Με αυτό υποδηλώνεται ότι σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες υπάρχουν ελληνικές λέξεις, οι οποίες αποτελούν πολύτιμη γέφυρα για την εκμάθηση της Ελληνικής από όλους τους Ευρωπαίους και όχι μόνον.
Στην Ημερίδα έγιναν πολλές σημαντικές ανακοινώσεις για τις ελληνικές λέξεις στην αγγλική, ιταλική, ρουμανική, ισπανική, αρμενική, βουλγαρική, γαλλική και σερβική από ομιλητές που προέρχονταν από 8 χώρες. Αξιοσημείωτη ήταν η παρουσία του καθηγητή Λ. Χαγκοπιάν από το Πανεπιστήμιο του Ερεβάν στην Αρμενία, που είναι και Διευθυντής του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας.
Ο πρώτος ομιλητής Β. Σηφακάκης ανάμεσα στα άλλα είπε: Ο τίτλος της Ημερίδας «Γνωρίζεις ήδη Ελληνικά» μοιάζει να περιέχει μία αντίφαση: Πώς ενώ ξέρω ελληνικά θα μάθω; Κι όμως έτσι είναι. Χιλιάδες λέξεις ταξιδεύουν σ’ όλες τις γλώσσες του κόσμου κι έχουν αφετηρία την Ελληνική Γλώσσα.
Και αυτό δεν αφορά μόνον στις Ευρωπαϊκές αλλά και στις Ασιατικές και Αφρικανικές γλώσσες. Η συντριπτική πλειοψηφία των επιστημονικών όρων που χρησιμοποιούνται σήμερα από όλες τις επιστήμες είναι ελληνικές. Και αυτό γιατί η Ελληνική Γλώσσα έχει λέξεις υψηλών διανοημάτων και μπορεί να ντύνει λεκτικά τις αφηρημένες έννοιες. Δεν υπάρχει λέξη που να δηλώνει έννοια, σκέψη, έκφραση, επιστήμη που να μην είναι Ελληνική. Έτσι, έχουμε democratie, analysis, antithesis, hypothesis, method, theory, practice, harmony, music, theater, system, fantasy, idea, ideology, magic, mystery, mania, plastic meter, bible, organization και χιλιάδες άλλες. Ακόμη πολλές λέξεις καθημερινής χρήσεως χρησιμοποιεί ο συνηθισμένος άνθρωπος, σ’ όλον τον κόσμο, χωρίς να γνωρίζει ότι είναι ελληνικές. Έτσι, και τα παιδιά μας λένε, μοντερνίζοντας, Kiss me (φίλησέ με) και δεν ξέρουν ότι και ο Όμηρος γράφει κύσον με, με την ίδια σημασία.
Και ο κ. Σηφακάκης συνέχισε: Από τους πολλούς ξένους και μεγάλους ερευνητές θα αναφέρω την γνώμη του Γερμανού φιλολόγου E. Norden, που γράφει ότι «εκτός από την Κινεζική και Ιαπωνική γλώσσα, όλες οι άλλες γλώσσες διαμορφώθηκαν κάτω από την επίδραση της ελληνικής από την οποία πήραν, εκτός από πλήθος λέξεων, τους κανόνες και την Γραμματική». Και ο Αυστριακός γλωσσολόγος Βαντρούσκα, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης συμπληρώνει ότι «όλες οι ευρωπαϊκές γλώσσες είναι διάλεκτοι της Ελληνικής, η οποία τους εχρησίμευσεν ως υπόδειγμα».
Έπειτα από όλα αυτά γίνεται κατανοητή η φαινομενική αντίφαση «Γνωρίζεις ήδη Ελληνικά». Το πρόγραμμα αυτό είναι ενδιαφέρον και πρωτοποριακό για την εκμάθηση της ελληνικής, το οποίο απευθυνόμενο προς αρχαρίους μαθητές τους διευκολύνει να προσεγγίσουν ευκολότερα το θέμα τόσο συναισθηματικά όσο και πρακτικά.
Ο Πρόεδρος του ΟΔΕΓ Κ. Καρκανιάς μεταξύ των άλλων είπε: Ο κάθε Ιταλός γνωρίζει ανεπιγνώστως 7.000 περίπου ελληνικές λέξεις, οι οποίες διπλασιάζονται αν προστεθούν οι παράγωγες και οι συγγενικές. Γνωρίζω ότι στην Αγγλική υπάρχουν περισσότερες από 100.000 ελληνικές λέξεις, όπως καταγράφονται στο μεγάλο και μνημειώδες Λεξικό του Άρη Κωνσταντινίδη. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι ο ακριβής αριθμός των ελληνικών λέξεων σε μια ξένη γλώσσα, αλλά το γεγονός ότι η ύπαρξή τους μπορεί να διευκολύνει και ψυχολογικά και ουσιαστικά τη διδασκαλία της γλώσσας μας. Ψυχολογικά μεν γιατί η αναγνώρισή τους πείθει τους ξένους για το ότι η ελληνική δεν είναι και τόσο ξένη για τον κάθε ένα τους, ουσιαστικά δε γιατί η ανακάλυψή τους σε ένα παλιό σεντούκι αποτελεί ένα θησαυρό, ο οποίος πλουτίζει τον κάθε ένα ξένο μαθητή της ελληνικής με αρκετές χιλιάδες ελληνικές λέξεις γνωστές ήδη σε αυτόν.
Πολύ αξιόλογη είναι η ανακοίνωση της Ισπανίδας καθηγήτριας στο Τμήμα Ελληνικής Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Μούρθια της Ισπανίας, με τον τίτλο: «Οι ελληνικές λέξεις στην ισπανική γλώσσα. Μία μακρά ιστορία». Είναι μια μακροσκελής αναλυτική παρουσίαση της εισόδου του ελληνικού λεξιλογίου στην ισπανική γλώσσα. Η ισπανική γλώσσα επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Ιβηρική Χερσόνησο μετά το 1492, όταν οι Χριστιανοί εξεδίωξαν τους Μουσουλμάνους και τους Εβραίους από όλη την Ισπανία. Τότε ένα κύμα από Εβραίους ήλθε στη Θεσσαλονίκη και κάποια ομάδα και στα Γιάννινα και ενώθηκαν με τους προϋπάρχοντες Εβραίους στις δύο πόλεις. Το βασικό ισπανικό λεξιλόγιο είναι λατινικής προέλευσης. Κατά την διάρκεια της ιστορίας της πλούτισε με τις συνεισφορές άλλων γλωσσών. Η Ελληνική άρχισε να διεισδύει από την αρχαιότητα.Σε γενικές γραμμές, η επίδραση της Ελληνικής Γλώσσας στην Ισπανική παρουσιάζεται στους εξής τέσσερις τομείς: Λεξιλογικά δάνεια, δηλαδή ελληνικές λέξεις που πέρασαν άμεσα ή έμμεσα στην ισπανική κατά τις πρώτες φάσεις της ιστορίας της, συνήθως με φωνητικές και μορφολογικές προσαρμογές.Δεύτερος τομέας: Προθήματα, επιθήματα και άλλα μορφολογικά στοιχεία ελληνικής προέλευσης. Τρίτος τομέας: Μεταφραστικά δάνεια και τέταρτος τομέας: Νεολογισμοί. Τους τέσσερις αυτούς τομείς αναπτύσσει διεξοδικά και πειστικότατα…
Το φαινόμενο του λεξικολογικού δανεισμού από την ελληνική προς άλλες γλώσσες είναι ήδη γνωστό. Σχετικά με αυτό, ο καθηγητής Ροδρίγες Αδράδος (Ισπανός) μιλάει για την κρυφοελληνική, για να εξηγήσει πως η ελληνική γλωσσική και λεξικολογική επιρροή, συνεχίζει να είναι ζωντανή στις σύγχρονες γλώσσες, αποτελώντας τη βάση ενός διεθνούς λεξιλογίου κοινού σε όλες.
Έτσι, τηρουμένων των αναλογιών, κατά κάποιον τρόπο ισχύει ακόμα ο περίφημος στίχος του λατίνου ποιητή Οράτιου: «Graecia capta ferum victorem cepit», συμπληρώνει ο Αδράδος.
Αθανάσιος Δέμος
nationalpride
πυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου