ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΛΙΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ.
Η αρπαγή των μνημειακών θησαυρών τού Ελληνισμού είναι ένα κεφάλαιο με μακραίωνο ιστορικό.
Οι απαρχές του τοποθετούνται χρονολογικά στην προχριστιανική εποχή και δη στην περίοδο των Μηδικών Πολέμων, οπόταν οι εξ ανατολών βάρβαροι ρήμαζαν συστηματικά τις Ελληνικές πόλεις κατά τις επιδρομές τους.
Το ίδιο έπρατταν και οι εκ νότου ορμώμενοι Καρχηδόνιοι στις Ελληνικές αποκίες τής Κάτω Ιταλίας.
Εξ ίσου ζοφερή περίοδος γιά την πολιτισμική μας κληρονομιά ξεκίνησε και με την ρωμαϊκή κατάκτηση τού κυρίως Ελλαδικού χώρου.
Οι πληροφορίες που παραδίδουν ο Παυσανίας, ο Στράβων και ο Πολύβιος γιά τις εκτεταμένες επιχειρήσεις αρπαγής Ελληνικών έργων τέχνης εντυπωσιάζουν, όσον αφορά στους αριθμούς και την αξία των μνημείων που μεταφέρθηκαν στην Ρώμη. Πεντακόσια αγάλματα από τους Δελφούς, τρεις χιλιάδες από την Ρόδο και εκατοντάδες γλυπτά και έργα ζωγραφικής από την Κόρινθο έγιναν λεία των κατακτητών. Από την επικράτηση τού Χριστιανισμού ως επίσημης θρησκείας και την μεταφορά τής πρωτεύουσας από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη, ακολούθησαν πολλές βαρβαρικές επιδρομές όπου οι εισβολείς λαφυραγωγούσαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους.
Oι ευρωπαίοι ιστοριοδίφες μάς πληροφορούν γιά τους ''πολιτισμένους'' δυτικούς τής προ τής Τουρκοκρατίας περιόδου. Τόσο ο πάστορας Ludolph Suchen, όσο και ο G. Herzberg αναφέρουν παραστατικά την σύληση Ελληνικών μνημείων. Ο μεν πρώτος γράφει χαρακτηριστικά, ότι ➡️''ολόκληρη η πολιτεία τής Γένοβας είναι κτισμένη από τα μάρμαρα και τους κίονες που έχουν μεταφερθεί από την Αθήνα'', ο δε δεύτερος, γιά την ίδια περίπτωση, ότι ''οι Ιταλοί και πολύ περισσότερο οι Γενοβέζοι, μετέφεραν, όπως φαίνεται, όγκο οικοδομικών υλικών από τα ανεξάντλητα αρχαιολογικά μνημεία των Αθηνών, κυρίως ωραιότατους μαρμάρινους κίονες''.
Ο κύριος αντικειμενικός σκοπός των κατ’ επίφαση ''φιλοτέχνων'' επισκεπτών τής τουρκοκρατούμενης χώρας μας, ήταν φυσικά το κέρδος από την εκποίηση των θησαυρών που συνέλεγαν. Την ζήτηση των αρχαίων Ελληνικών μνημείων και έργων τέχνης φρόντιζαν να υποδαυλίζουν καλά οργανωμένα κυκλώματα που δρούσαν με τις κρατικές ευλογίες στην Αγγλία, την Γαλλία, την Γερμανία και την Ολλανδία. Οι ''πελάτες'' τους ήταν συνήθως ευγενείς, πολιτικοί, στρατιωτικοί και άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι. Τα εκτελεστικά τους όργανα αποτελούνταν από διπλωματικούς απεσταλμένους στην Υψηλή Πύλη, πρεσβευτές και μεγαλεμπόρους, οι οποίοι ανέθεταν ''ειδικές αποστολές'' στα πληρώματα των πλοίων τους. Οι τελευταίοι φρόντιζαν να συνάπτουν και να διατηρούν καλές σχέσεις με Τούρκους τοπάρχες αλλά και ντόπιους παραδόπιστους ρωμιούς που διέθεταν αξιόπιστες πληροφορίες γιά την ύπαρξη λειψάνων τής αρχαιότητας και που λειτουργούσαν ως μεσάζοντες – με το αζημίωτο, φυσικά – γιά την ανασκαφή, εύρεση, φόρτωση και μεταφορά των πολυτίμων αντικειμένων στο εξωτερικό. Όσο γιά τον απλοϊκό κόσμο που τυχόν εμπλεκόταν σε οιοδήποτε στάδιο αυτής τής διαδικασίας, η ψυχολογία τού ''ραγιά'' και κυρίως η παντελής έλλειψη σχετικής παιδείας, τον απέτρεπαν από κάθε ιδέα αντιστάσεως.
Η ''μόδα' τής αρπαγής αρχαιοτήτων από τον Ελλαδικό χώρο ξεκίνησε από τις αρχές τού 17ου αιώνα. Η Αναγέννηση ως ρεύμα είχε παρέλθει προ πολλού φυσικά. Η μετανάστευση Ελλήνων στη Δύση αλλά και ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός προς το τέλος τού 18ου αιώνα, υπήρξαν οι κύριες συνιστώσες τής στροφής του ευρωπαϊκού κόσμου στα ιδεολογικά και πολιτιστικά πρότυπα τής κλασσικής αρχαιότητας. Όπως είναι εύλογο, η ''συλλεκτική'' όρεξη είχε ανοίξει σε πολλά βορειοευρωπα'ι'κά σαλόνια με δεδομένο ασφαλώς και το ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ που τους διακατείχε απέναντι στην πάλαι ποτέ λαμπρότητα τού Ελληνικού Πολιτισμού.
Βασιλικοί Οίκοι άλλα και οικογένειες ευγενών ανέθεταν σε τολμηρούς και έξυπνους ταξιδευτές αποστολές στην Ανατολή με σκοπό την συλλογή αρχαιοτήτων. Οι τυχοδιώκτες αυτοί έπρεπε να επιλέξουν την διαδρομή προς τα εδάφη μας μεταξύ τής χερσαίας οδού (Κεντρική Ευρώπη – Δαλματία - Ελλάδα), ή της θαλασσίας (Μασσαλία – Μάλτα – Αιγαίο – Δαρδανέλια, ή Βενετία – Κέρκυρα – Αιγαίο). Τη δεύτερη προτίμησε ο Paul Lucas, γάλλος ''περιηγητής'' που ταξίδεψε ως την Ίμβρο προς το τέλος τού 17ου αιώνα, απ’ όπου, άγνωστο πως, απέσπασε 222 αρχαία νομίσματα και άγνωστο αριθμό άλλων κινητών αρχαιοτήτων, που προορίζονταν να εμπλουτίσουν τις συλλογές των Βερσαλλιών.
Ο Roe, εμφορούμενος από παροιμίωδη φιλοτουρκικά αισθήματα και φανατικός μισέλληνας, εκμυστηρευόταν το 1625 στον ... ''πελάτη'' του, αρχιεπίσκοπο τού Καντέρμπουρυ, την προσπάθειά του να εξαπατήσει τον Πατριάρχη γιά να του αποσπάσει αρχαία χειρόγραφα και βιβλία από την Βιβλιοθήκη τού Πατριαρχείου. Εκτός από τον Προκαθήμενο τής Ορθοδοξίας όμως, ο Roe προσεταιρίστηκε κι άλλους κληρικούς, επενδύοντας στην αδιαφορία ή και την αμάθεια τού Κλήρου, όπως π.χ. τον επίσκοπο Άνδρου, ο οποίος τού υπέδειξε την Δήλο ως χώρο άγρας αρχαιοτήτων.😢 Στοχοποιεί, εκτός από τη Δήλο, τους Δελφούς, αλλά και την ίδια την Κωνσταντινούπολη. Έχει ''βάλει στο μάτι'' τα γλυπτά της Χρυσόπορτας. Στο μεταξύ όμως αποκτά κι έναν - κατ’ επίφαση - συνεργό, στην πραγματικότητα όμως ανταγωνιστή, τον Petty, γραμματέα τού Howard. Ο τελευταίος αποδεικνύεται κατά πολύ αποτελεσματικότερος, αφού ύστερα από πολλές περιπέτειες, κατορθώνει να συλλέξει τεράστιο όγκο Ελληνικών αρχαιοτήτων (περίπου 200 τεμάχια), αλλά και να πάρει στην κατοχή του μιά παρτίδα από κατασχεμένες αρχαιότητες (που θα κατέληγαν στη Γαλλία). Μέσα στην παρτίδα αυτή ήταν και το περίφημο Πάριον Χρονικόν. Εν τω μεταξύ ο Roe στέλνει ''συστημένους'' ανθρώπους του γιά έρευνα στη Θράκη, την Θάσο την Καβάλα και τους Φιλίππους. Δεν διστάζει να αποκαλεί ''απατεώνες'' τους Έλληνες,καθώς αισθάνεται ότι τον εμπαίζουν με τις πληροφορίες που του δίνουν. Οι ''κόποι'' του πάντως αναταμοίβονται όταν ύστερα από επίσκεψή του στην Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο καταφέρνει να αποσπάσει άφθονα αρχαία αντικείμενα, τα οποία φορτώνονται σε πλοία στην Πάτρα, τον Πειραιά και τις Κυκλάδες με προορισμό την Αγγλία. Είναι αμφίβολο όμως αν έφθασαν ποτέ εκεί.....
Ως τα τέλη τού 1729, οι απεσταλμένοι τού Bignon κατόρθωσαν να συλλέξουν από την κυρίως Ελλάδα, τη Μ. Ασία και την Παλαιστίνη (από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και τα Μετόχια αυτού), περίπου 500 τόμους, που τακτοποιήθηκαν σε πέντε κασόνια και προωθήθηκαν. Όσο γιά την πολυσυζητημένη και πολυδιεκδικούμενη συλλογή τού Μαυροκορδάτου, κατέληξε να καταστραφεί ολοκληρωτικά από την μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στην Πόλη στις 27 Ιουλίου τού έτους εκείνου.......................
------------
Μετά θλίψης μου να πω πως είναι ζήτημα αν σάς μετέφερα το 5% , ενδεικτικά, από την απίστευτη σε έκταση αρχαοκαπηλία που έχει συντελεσθεί στην χώρα μας. Ο κατάλογος είναι πραγματικά ατελείωτος. Η τακτική των μικρόψυχων και τυχάρπαστων ανθρώπων προερχομένων από πολιτισμικά ασήμαντους λαούς, που ταξιδεύουν από σκοτεινές χώρες γιά να "πλιατσικολογήσουν" στο Ελληνικό Φως, προσπαθώντας να γεμίσουν τα άδεια μουσεία τους και να καλύψουν έτσι το κενό τής ιστορικής ανυπαρξίας τους, είχε καταστεί γιά αιώνες εγκληματική συνήθεια. Ο βάρβαρος αυτός ιμπεριαλισμός αποκάλυψε το πραγματικό πρόσωπο τής Ευρώπης χωρίς κανένα ψιμύθιο.
Σαν πραγματικό προφητικό βάλσαμο ακούγονται τα λόγια τού μεγάλου διδασκάλου Αθανασίου Ψαλλίδα (προς τον φίλο τού λόρδου Βύρωνα, Hobehouse, το 1815 στα Ιωάννινα):
''Εσείς μας παίρνετε τα έργα των προγόνων μας. Φυλάξτε τα καλά. Κάποια μέρα θα έρθουμε να σας τα ξαναζητήσουμε...''☑️
Τι θα είχε συμβεί από τα λίγα παραπάνω που ανέφερα ΑΝ.. δεν είχαν με λύσσα και όχι άδολα αιματοκυλίσει τον Ελληνισμό γιά να ασπασθεί μιά ολότελα ξένη προς αυτόν...θρησκεία;;; ''Ειδωλολατρικά'' τα τεχνουργήματα γιά τους 'Ελληνες πιά, δίχως μνήμη και μόρφωση, ραγιάδες, γιατί να τα προστατεύσουν;;;;;
Αν όλα αυτά δεν σε αγγίζουν, αν δεν σε βάζουν σε σκέψεις, λυπάμαι μα ... ΨΑΞΕ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΡΑΓΙΑΣ. ΑΙΩΝΕΣ ΣΕ ΑΠΟΚΑΛΟΥΣΑΝ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ.
________________________________________________
''ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΑ'' ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΟΣΟ ΠΑΡΕΜΕΝΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.!! ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΞΩ, ΗΤΑΝ .. ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ, ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ.
ΠΟΛΥΤΙΜΑ.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ ....
ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΕ ''ΥΠΕΡΟΧΑ''.😡
https://www.facebook.com/photo.php
Οι απαρχές του τοποθετούνται χρονολογικά στην προχριστιανική εποχή και δη στην περίοδο των Μηδικών Πολέμων, οπόταν οι εξ ανατολών βάρβαροι ρήμαζαν συστηματικά τις Ελληνικές πόλεις κατά τις επιδρομές τους.
Το ίδιο έπρατταν και οι εκ νότου ορμώμενοι Καρχηδόνιοι στις Ελληνικές αποκίες τής Κάτω Ιταλίας.
Εξ ίσου ζοφερή περίοδος γιά την πολιτισμική μας κληρονομιά ξεκίνησε και με την ρωμαϊκή κατάκτηση τού κυρίως Ελλαδικού χώρου.
Οι πληροφορίες που παραδίδουν ο Παυσανίας, ο Στράβων και ο Πολύβιος γιά τις εκτεταμένες επιχειρήσεις αρπαγής Ελληνικών έργων τέχνης εντυπωσιάζουν, όσον αφορά στους αριθμούς και την αξία των μνημείων που μεταφέρθηκαν στην Ρώμη. Πεντακόσια αγάλματα από τους Δελφούς, τρεις χιλιάδες από την Ρόδο και εκατοντάδες γλυπτά και έργα ζωγραφικής από την Κόρινθο έγιναν λεία των κατακτητών. Από την επικράτηση τού Χριστιανισμού ως επίσημης θρησκείας και την μεταφορά τής πρωτεύουσας από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη, ακολούθησαν πολλές βαρβαρικές επιδρομές όπου οι εισβολείς λαφυραγωγούσαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους.
Oι ευρωπαίοι ιστοριοδίφες μάς πληροφορούν γιά τους ''πολιτισμένους'' δυτικούς τής προ τής Τουρκοκρατίας περιόδου. Τόσο ο πάστορας Ludolph Suchen, όσο και ο G. Herzberg αναφέρουν παραστατικά την σύληση Ελληνικών μνημείων. Ο μεν πρώτος γράφει χαρακτηριστικά, ότι ➡️''ολόκληρη η πολιτεία τής Γένοβας είναι κτισμένη από τα μάρμαρα και τους κίονες που έχουν μεταφερθεί από την Αθήνα'', ο δε δεύτερος, γιά την ίδια περίπτωση, ότι ''οι Ιταλοί και πολύ περισσότερο οι Γενοβέζοι, μετέφεραν, όπως φαίνεται, όγκο οικοδομικών υλικών από τα ανεξάντλητα αρχαιολογικά μνημεία των Αθηνών, κυρίως ωραιότατους μαρμάρινους κίονες''.
Ο κύριος αντικειμενικός σκοπός των κατ’ επίφαση ''φιλοτέχνων'' επισκεπτών τής τουρκοκρατούμενης χώρας μας, ήταν φυσικά το κέρδος από την εκποίηση των θησαυρών που συνέλεγαν. Την ζήτηση των αρχαίων Ελληνικών μνημείων και έργων τέχνης φρόντιζαν να υποδαυλίζουν καλά οργανωμένα κυκλώματα που δρούσαν με τις κρατικές ευλογίες στην Αγγλία, την Γαλλία, την Γερμανία και την Ολλανδία. Οι ''πελάτες'' τους ήταν συνήθως ευγενείς, πολιτικοί, στρατιωτικοί και άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι. Τα εκτελεστικά τους όργανα αποτελούνταν από διπλωματικούς απεσταλμένους στην Υψηλή Πύλη, πρεσβευτές και μεγαλεμπόρους, οι οποίοι ανέθεταν ''ειδικές αποστολές'' στα πληρώματα των πλοίων τους. Οι τελευταίοι φρόντιζαν να συνάπτουν και να διατηρούν καλές σχέσεις με Τούρκους τοπάρχες αλλά και ντόπιους παραδόπιστους ρωμιούς που διέθεταν αξιόπιστες πληροφορίες γιά την ύπαρξη λειψάνων τής αρχαιότητας και που λειτουργούσαν ως μεσάζοντες – με το αζημίωτο, φυσικά – γιά την ανασκαφή, εύρεση, φόρτωση και μεταφορά των πολυτίμων αντικειμένων στο εξωτερικό. Όσο γιά τον απλοϊκό κόσμο που τυχόν εμπλεκόταν σε οιοδήποτε στάδιο αυτής τής διαδικασίας, η ψυχολογία τού ''ραγιά'' και κυρίως η παντελής έλλειψη σχετικής παιδείας, τον απέτρεπαν από κάθε ιδέα αντιστάσεως.
Η ''μόδα' τής αρπαγής αρχαιοτήτων από τον Ελλαδικό χώρο ξεκίνησε από τις αρχές τού 17ου αιώνα. Η Αναγέννηση ως ρεύμα είχε παρέλθει προ πολλού φυσικά. Η μετανάστευση Ελλήνων στη Δύση αλλά και ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός προς το τέλος τού 18ου αιώνα, υπήρξαν οι κύριες συνιστώσες τής στροφής του ευρωπαϊκού κόσμου στα ιδεολογικά και πολιτιστικά πρότυπα τής κλασσικής αρχαιότητας. Όπως είναι εύλογο, η ''συλλεκτική'' όρεξη είχε ανοίξει σε πολλά βορειοευρωπα'ι'κά σαλόνια με δεδομένο ασφαλώς και το ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ που τους διακατείχε απέναντι στην πάλαι ποτέ λαμπρότητα τού Ελληνικού Πολιτισμού.
Βασιλικοί Οίκοι άλλα και οικογένειες ευγενών ανέθεταν σε τολμηρούς και έξυπνους ταξιδευτές αποστολές στην Ανατολή με σκοπό την συλλογή αρχαιοτήτων. Οι τυχοδιώκτες αυτοί έπρεπε να επιλέξουν την διαδρομή προς τα εδάφη μας μεταξύ τής χερσαίας οδού (Κεντρική Ευρώπη – Δαλματία - Ελλάδα), ή της θαλασσίας (Μασσαλία – Μάλτα – Αιγαίο – Δαρδανέλια, ή Βενετία – Κέρκυρα – Αιγαίο). Τη δεύτερη προτίμησε ο Paul Lucas, γάλλος ''περιηγητής'' που ταξίδεψε ως την Ίμβρο προς το τέλος τού 17ου αιώνα, απ’ όπου, άγνωστο πως, απέσπασε 222 αρχαία νομίσματα και άγνωστο αριθμό άλλων κινητών αρχαιοτήτων, που προορίζονταν να εμπλουτίσουν τις συλλογές των Βερσαλλιών.
Ο Roe, εμφορούμενος από παροιμίωδη φιλοτουρκικά αισθήματα και φανατικός μισέλληνας, εκμυστηρευόταν το 1625 στον ... ''πελάτη'' του, αρχιεπίσκοπο τού Καντέρμπουρυ, την προσπάθειά του να εξαπατήσει τον Πατριάρχη γιά να του αποσπάσει αρχαία χειρόγραφα και βιβλία από την Βιβλιοθήκη τού Πατριαρχείου. Εκτός από τον Προκαθήμενο τής Ορθοδοξίας όμως, ο Roe προσεταιρίστηκε κι άλλους κληρικούς, επενδύοντας στην αδιαφορία ή και την αμάθεια τού Κλήρου, όπως π.χ. τον επίσκοπο Άνδρου, ο οποίος τού υπέδειξε την Δήλο ως χώρο άγρας αρχαιοτήτων.😢 Στοχοποιεί, εκτός από τη Δήλο, τους Δελφούς, αλλά και την ίδια την Κωνσταντινούπολη. Έχει ''βάλει στο μάτι'' τα γλυπτά της Χρυσόπορτας. Στο μεταξύ όμως αποκτά κι έναν - κατ’ επίφαση - συνεργό, στην πραγματικότητα όμως ανταγωνιστή, τον Petty, γραμματέα τού Howard. Ο τελευταίος αποδεικνύεται κατά πολύ αποτελεσματικότερος, αφού ύστερα από πολλές περιπέτειες, κατορθώνει να συλλέξει τεράστιο όγκο Ελληνικών αρχαιοτήτων (περίπου 200 τεμάχια), αλλά και να πάρει στην κατοχή του μιά παρτίδα από κατασχεμένες αρχαιότητες (που θα κατέληγαν στη Γαλλία). Μέσα στην παρτίδα αυτή ήταν και το περίφημο Πάριον Χρονικόν. Εν τω μεταξύ ο Roe στέλνει ''συστημένους'' ανθρώπους του γιά έρευνα στη Θράκη, την Θάσο την Καβάλα και τους Φιλίππους. Δεν διστάζει να αποκαλεί ''απατεώνες'' τους Έλληνες,καθώς αισθάνεται ότι τον εμπαίζουν με τις πληροφορίες που του δίνουν. Οι ''κόποι'' του πάντως αναταμοίβονται όταν ύστερα από επίσκεψή του στην Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο καταφέρνει να αποσπάσει άφθονα αρχαία αντικείμενα, τα οποία φορτώνονται σε πλοία στην Πάτρα, τον Πειραιά και τις Κυκλάδες με προορισμό την Αγγλία. Είναι αμφίβολο όμως αν έφθασαν ποτέ εκεί.....
Ως τα τέλη τού 1729, οι απεσταλμένοι τού Bignon κατόρθωσαν να συλλέξουν από την κυρίως Ελλάδα, τη Μ. Ασία και την Παλαιστίνη (από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και τα Μετόχια αυτού), περίπου 500 τόμους, που τακτοποιήθηκαν σε πέντε κασόνια και προωθήθηκαν. Όσο γιά την πολυσυζητημένη και πολυδιεκδικούμενη συλλογή τού Μαυροκορδάτου, κατέληξε να καταστραφεί ολοκληρωτικά από την μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στην Πόλη στις 27 Ιουλίου τού έτους εκείνου.......................
------------
Μετά θλίψης μου να πω πως είναι ζήτημα αν σάς μετέφερα το 5% , ενδεικτικά, από την απίστευτη σε έκταση αρχαοκαπηλία που έχει συντελεσθεί στην χώρα μας. Ο κατάλογος είναι πραγματικά ατελείωτος. Η τακτική των μικρόψυχων και τυχάρπαστων ανθρώπων προερχομένων από πολιτισμικά ασήμαντους λαούς, που ταξιδεύουν από σκοτεινές χώρες γιά να "πλιατσικολογήσουν" στο Ελληνικό Φως, προσπαθώντας να γεμίσουν τα άδεια μουσεία τους και να καλύψουν έτσι το κενό τής ιστορικής ανυπαρξίας τους, είχε καταστεί γιά αιώνες εγκληματική συνήθεια. Ο βάρβαρος αυτός ιμπεριαλισμός αποκάλυψε το πραγματικό πρόσωπο τής Ευρώπης χωρίς κανένα ψιμύθιο.
Σαν πραγματικό προφητικό βάλσαμο ακούγονται τα λόγια τού μεγάλου διδασκάλου Αθανασίου Ψαλλίδα (προς τον φίλο τού λόρδου Βύρωνα, Hobehouse, το 1815 στα Ιωάννινα):
''Εσείς μας παίρνετε τα έργα των προγόνων μας. Φυλάξτε τα καλά. Κάποια μέρα θα έρθουμε να σας τα ξαναζητήσουμε...''☑️
Τι θα είχε συμβεί από τα λίγα παραπάνω που ανέφερα ΑΝ.. δεν είχαν με λύσσα και όχι άδολα αιματοκυλίσει τον Ελληνισμό γιά να ασπασθεί μιά ολότελα ξένη προς αυτόν...θρησκεία;;; ''Ειδωλολατρικά'' τα τεχνουργήματα γιά τους 'Ελληνες πιά, δίχως μνήμη και μόρφωση, ραγιάδες, γιατί να τα προστατεύσουν;;;;;
Αν όλα αυτά δεν σε αγγίζουν, αν δεν σε βάζουν σε σκέψεις, λυπάμαι μα ... ΨΑΞΕ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΡΑΓΙΑΣ. ΑΙΩΝΕΣ ΣΕ ΑΠΟΚΑΛΟΥΣΑΝ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ.
________________________________________________
''ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΑ'' ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΟΣΟ ΠΑΡΕΜΕΝΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.!! ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΞΩ, ΗΤΑΝ .. ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ, ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ.
ΠΟΛΥΤΙΜΑ.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ ....
ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΕ ''ΥΠΕΡΟΧΑ''.😡
https://www.facebook.com/photo.php
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου