Είμαστε δημιουργήματα-πλάσματα ανώτερων ολοκληρωμένων οντοτήτων και η έλευσή μας εδώ έχει σκοπό και ρόλο.

Ακτύνες

Για διευκόλυνση της σωστής επικοινωνίας και της κατανόησης όσων γράφονται εδώ, διευκρινίζω ότι ο όρος «ακτύνα» αφορά στις ενσαρκώσεις που βρίσκονται στους πλανήτες υποδοχής και φιλοξενίας τους, οι οποίοι υπάρχουν για τον σκοπό αυτόν  και καλούνται «πεδία ενσάρκωσης». 

Στη συνέχεια θα δούμε την διαδικασία έλευσης των ακτύνων στα διάφορα πεδία ενσάρκωσης.

Υπάρχουν ακτύνες στον πλανήτη, οι οποίες, προγραμματισμένα, έχουν  κάποιες δυνατότητες προς εξυπηρέτηση ή διάδοση όσων πρέπει να μαθευτούν από τους υπόλοιπους ενσαρκωμένους ανθρώπους (ακτύνες).

Αυτοί είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον της επικοινωνίας και της διάδοσης κάποιων πληροφοριών, όσων πρέπει την κάθε χρονική περίοδο. Ο  στόχος είναι να γίνει, κάθε στιγμή, η γνωστοποίηση, με μια ροή η οποία θα είναι αντιλήψιμη, κατανοητή και διαχειρίσιμη από τους αποδέκτες. 

Δηλαδή, να δίνονται όσες πληροφορίες πρέπει, την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, σε αυτούς που πρέπει με τρόπο κατανοητό και εύπεπτο.

Η αναβάθμιση των ακτύνων διέπεται από συγκεκριμένους κανόνες οι οποίοι αφορούν, γενικά και ειδικά, στην ροή, στην ποιότητα και στην ποσότητα της πληροφόρησης, αναλόγως με τον αποδέκτη και το επίπεδο συνειδητότητας που βρίσκεται.  

Δεν αντιλαμβάνονται όλοι όλα.

 Όμως, κάθε φορά που μαθαίνει κάποιος κάτι, αυτομάτως, κρατάει αυτό που μπορεί και πρέπει την συγκεκριμένη στιγμή. Προφανώς, μέσω της εξέλιξής του, η οποία στον καθένα, είναι διαφορετική σε ρυθμούς και σε ένταση καθίσταται, κάθε φορά, ικανός για περαιτέρω πληροφόρηση και γνώση, αφού έχει αφομοιώσει τα προηγούμενα.  

Σαφώς αυτό απαιτεί συνεργασία και ομαδικότητα μεταξύ των ακτύνων, ανταλλαγή απόψεων και θέσεων, έκφραση διευκρινιστικών ερωτήσεων και, όσο το δυνατόν, κατάλληλες και εύστοχες απαντήσεις. 

Με την δημιουργία σχετικών ομάδων, αυτό μπορεί να αποδώσει σωστά και γρήγορα.

Η κάθε ανθρώπινη ακτύνα έχει σκοπό και ρόλο και δεν βρίσκεται τυχαία στο πεδίο. 

Δεν είμαστε ούτε κοσμικά ατυχήματα, ούτε εξέλιξη πιθήκων, ούτε χημικές ενώσεις αμινοξέων που, μέσω κάποιων αντιδράσεων, έγιναν οι άνθρωποι που βλέπουμε σήμερα στον πλανήτη.

Είμαστε δημιουργήματα-πλάσματα ανώτερων ολοκληρωμένων οντοτήτων και η έλευσή μας εδώ έχει  σκοπό και ρόλο.

Η εμφάνιση των ακτύνων.

Πριν ακόμη, χρησιμοποιηθεί ο χρόνος ως μέσο μέτρησης απόστασης γεγονότων,  στον πλανήτη μας, το ηλιακό μας σύστημα ετοιμάστηκε να φιλοξενήσει, μαζί με άλλα αντίστοιχα, κάποια πλάσματα-δημιουργήματα, προκειμένου να καλυφθούν ζωτικές ανάγκες των δημιουργών τους. ΟΙ πλανήτες και οι δορυφόροι αυτών των ηλιακών συστημάτων ονομάζονται «πεδία ενσάρκωσης» διότι έχουν διαμορφωθεί γι’ αυτόν, ακριβώς, τον λόγο.

Να φιλοξενήσουν ενσαρκωμένα όντα, δημιουργήματα αυτών των διαμορφωτών οι οποίοι είναι οι ολοκληρωμένες οντότητες στο υπαρξιακό πεδίο της 5^ης   διάστασης.

Αυτά τα πλάσματα είμαστε εμείς, οι ακτύνες των πεδίων ενσάρκωσης…

Ορίστηκε η διαδικασία έλευσης, με ένωση και συνδυασμό μεταξύ αρσενικής και θηλυκής ενέργειας, καθορίστηκε η διάρκεια του βίου των ακτύνων η οποία προγραμματίστηκε κατά 70% και δόθηκε, στο υπόλοιπο 30%, η δυνατότητα αυτοδιαχείρισης.  

Σημειωτέον ότι, αν και μεταφέρω πληροφορίες, δεν δογματίζω και η αποδοχή ή όχι των γραφόμενων σ’ αυτό το ιστολόγιο, αφήνεται στην κρίση και αντιληπτικότητα του αναγνώστη αλλά και στην προσπάθειά του να ερευνήσει, να αισθανθεί και να καταλήξει σε προσωπικά συμπεράσματα. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, σε συνδυασμό με την εποχή που διάγουμε οι ακτύνες, που πρέπει,  είναι πιο ευαισθητοποιημένες, ενδείκνυται να αφήνουμε την διαίσθησή μας να «αποφασίσει» περί αυτού.

Ο σκοπός αυτής  της διαδικασίας είναι η συλλογή συναισθημάτων, που παράγουμε εμείς, από την οντότητα που έστειλε τον καθένα από εμάς.

Η οντότητα αυτή είναι ο ανώτερος εαυτός μας.

Οι ανώτεροι εαυτοί μας, λοιπόν, ακολουθώντας την γραμμή εξέλιξής τους, άνοδο σε ανώτερη υπαρξιακή διάσταση, (στην περίπτωση των πεμπτοδιάστατων οντοτήτων το πέρασμά τους στην 7^η ), πρέπει να πληρούν κάποιες προϋποθέσεις. Κάποιες απ’ αυτές είναι και η περισυλλογή συναισθημάτων που μόνο, από εμάς μπορούν να πάρουν, λόγω συνθηκών διαβίωσης.

 Όταν έφθασαν σε κάποιο επίπεδο ύπαρξης είδαν ότι για να συνεχίσουν την άνοδό τους στα υπαρξιακά επίπεδα (διαστάσεις), χρειάζονταν επιπρόσθετα πράγματα.

Αποφασίστηκε έτσι, η ενσάρκωση ακτύνων στους πλανήτες οι οποίοι είναι διαμορφωμένοι για τον σκοπό αυτό και η άμεση επικοινωνία και παρακολούθηση αυτών.

Για τον λόγο αυτόν, δημιουργήθηκε, σε πολύ ανώτερα επίπεδα,  η ψυχή, η οποία έχει πολλαπλές δυνατότητες, που θα δούμε παρακάτω, εν ευθέτω χρόνω…

Κάθε οντότητα έχει στην διάθεσή της την ψυχή, η οποία της παρέχεται από ανώτερα, γι αυτήν,  επίπεδα, με σκοπό να είναι πάντοτε, σε άμεση επαφή με την ενσάρκωσή της,  στα πεδία ενσαρκώσεως και έχει την απόλυτη ευθύνη και καθοδήγηση αυτής.

Η ψυχή είναι αυτή που δίνει πνοή ζωής στην ενσάρκωση αλλά και  την κατευθύνει στον βίο της. Μέσω αυτής ο ανώτερος εαυτός μας επιδρά επάνω μας, κατά βούληση και, κατά περίπτωση, μας προφυλάσσει, μας δημιουργεί συνθήκες στη ζωή μας, που θα πρέπει να μας ωθήσουν προς μία κατεύθυνση, εισπράττει τα συναισθήματα που παράγουμε, κάθε στιγμή και πολλά άλλα.

Η ψυχή είναι αιώνια και άφθαρτη.

Σε επόμενες αναρτήσεις θα αναρτηθούν λεπτομέρειες διότι το κομμάτι «ψυχή» είναι και μεγάλο και ενδιαφέρον και θα πρέπει να ολοκληρωθεί για να γίνει κατανοητό...

Οι πρώτοι έποικοι, που είναι οντότητες,  είναι εντεταλμένοι να δώσουν τελική μορφή σε κάθε πλανήτη αναλόγως με τον προορισμό του. Βάζουν δηλαδή, τις τελευταίες «πινελιές» έτσι ώστε να συνάδει απόλυτα με τις ανάγκες των ακτύνων που θα επανδρώσουν το κάθε ηλιακό σύστημα με τους πλανήτες του, ως πεδίο ενσάρκωσης.  

Διαμόρφωση ατμόσφαιρας, προϋποθέσεις ανακύκλωσης των συστατικών του πλανήτη για να διατηρεί την ικανότητά του να φιλοξενεί το είδος ζωής για το οποίο είναι προορισμένος, απορροφητικότητα των συμπαντικών ενεργειών για να έχει την ικανότητα αυτοΐασης κ.α.

Φυσικά έχει διαμορφωθεί, αναλόγως, και ο ήλιος κάθε πλανητικού.

Τα ηλιακά και οι πλανήτες τους δεν είναι αποκλειστικότητα του Δημιουργού τους, αφού οντότητες άλλων ειδών έχουν πρόσβαση, σ’ αυτά αρκεί να ανήκουν στην ίδια υπαρξιακή διάσταση. 

Επομένως μπορούν να εγκατασταθούν και άλλα είδη οπουδήποτε.

Το κριτήριο επιλογής,  για κάθε είδος, είναι οι ανάγκες του για τους πόρους που υπάρχουν σε κάθε ηλιακό. Αυτό οδηγεί σε μάχες κατάκτησης, μέχρι την πλήρη κυριαρχία πάνω σ’ αυτό.

Οι έποικοι του ανθρώπινου είδους βρήκαν στο δικό μας ηλιακό σύστημα, εποίκους άλλου είδους οι οποίοι είχαν φτάσει, ήδη και είχαν αρχίσει την διαμόρφωση με βάση τα δικά τους κριτήρια και τις δικές τους ανάγκες.

 Όπως ήταν φυσικό άρχισε διαμάχη, πόλεμος μεταξύ των ειδών, σχεδόν, σε ολόκληρο το ηλιακό, όπου βρίσκονταν οι δράκοι, οι λεγόμενοι, εδώ στη Γη,  Ανουνάκι η οποία κατέληξε στον περιορισμό τους, όσων δεν εγκατέλειψαν, στην θάλασσα και σε μεγάλες κοιλότητες του φλοιού.

Οι λόγοι του πολέμου ήταν και εδώ, κάποια στοιχεία, απαραίτητα και στα δύο είδη, όπως προϋποθέσεις δημιουργίας υγρού νερού, ο χρυσός, το ήλιον, ο άνθρακας και άλλα, στοιχεία  που είναι σημαντικά για τις οντότητες.

Το ανθρώπινο είδος είναι κυρίαρχο, όπου υπάρχει, λόγω υπέρτερης τεχνολογίας και πνευματικής ανωτερότητας. Έτσι θα μπορούσαμε να πούμε, ότι αυτό που θέλει, αργά ή γρήγορα το αποκτά.

Την ευθύνη και εποπτεία του όλου εγχειρήματος, αλλά και της συνέχισης ύπαρξης των ακτύνων, την αναλαμβάνει πάντοτε κάποια υπερδιαστατική οντότητα (οντότητα πέραν των υπαρξιακών διαστάσεων) που, με την ενέργειά της καθοδηγεί τις κατάλληλες και συμβατές με το πεδίο δυνάμεις, ώστε όλα να βαίνουν αρμονικά με την συνεχή δημιουργία.

Οι υπερδιαστατικές οντότητες είναι καθαρά ενεργειακές φωτεινές υπάρξεις οι οποίες μπορούν να στείλουν την ενέργειά τους σε οποιοδήποτε επίπεδο ύπαρξης θέλουν, μέσω οντοτήτων που είναι συμβατές, ενεργειακά, με αυτό το πεδίο. 

Οι ίδιες δεν μπορούν ούτε να πλησιάσουν υλικά σώματα (ήλιους, πλανήτες) διότι κανένα υλικό σώμα δεν αντέχει την ενέργειά τους. 

Αν, για παράδειγμα, μια τέτοια υπεροντότητα πλησίαζε σε απόσταση μερικών εκατοντάδων ετών φωτός κάποιο ηλιακό σύστημα, θα το κατέστρεφε…

Η δημιουργία δεν σταματάει ποτέ. Αυτή είναι συμπαντική νομοτέλεια.  

Όλα, από οντότητες μέχρι ουράνια σώματα, πολλαπλασιάζονται με βάση συνολικό πρόγραμμα δημιουργίας κι αυτό είναι αέναο.

Η διατήρηση των δημιουργημάτων εναπόκειται στις οντότητες οι οποίες είναι εντεταλμένες για κάθε τι που πρέπει, σε κάθε τομέα, να γίνει για την ομαλή ροή όλων των συνιστωσών, έτσι ώστε όλα να βαίνουν όπως έχει ορισθεί.

 Αντιμετωπίζονται δηλ. έκτακτες καταστάσεις που δημιουργούνται για διάφορους λόγους, σε κάθε στάδιο και επίπεδο της δημιουργίας. 

Το ίδιο συμβαίνει και στο δικό μας πεδίο ενσάρκωσης, την Γη.

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, κάποιες υπεροντότητες είναι υπεύθυνες για όλο αυτό επειδή αυτές μόνο γνωρίζουν ολόκληρο το σχέδιο.  Αυτές ορίζουν κατάλληλες οντότητες, αναλόγως του επιπέδου και συμβατές με αυτό, να μπορούν δηλ. να έχουν σ’ αυτό φυσική παρουσία, έτσι ώστε να επεμβαίνουν και πρακτικά, εκτός από ενεργειακά, όποτε αυτό είναι απαραίτητο.

Ας πάμε τώρα στο δικό μας πεδίο, επιγραμματικά. (Τα ονόματα που χρησιμοποιούνται είναι αυτά που έχουν επικρατήσει ).

Η διάρκεια (βάρδια) κάθε υπεύθυνης υπεροντότητας, για κάθε τομέα ευθύνης της είναι γύρω στις 50.000 γήινα χρόνια. Ακολούθως αναλαμβάνει η επόμενη με τις δικές της δυνάμεις, όπως έχει προειπωθεί.

Εξ’ αρχής, όλα πήγαιναν καλά, άσχετα με την παρουσία των ερπετών στο πεδίο μας. Ήταν απομονωμένοι και αραιά και πού, γίνονταν απλά, ενοχλητικοί. Τίποτε πιο σοβαρό.

Όταν ανέλαβε ο Κρόνος και η Ρέα (αρσενική και θηλυκή ενέργεια), που διαδέχτηκε τον Ουρανό και τη Γαία, συνεχίστηκε η ροή αρμονικά για τις πρώτες 10-12 χιλιάδες έτη. Οι ακτύνες βρίσκονταν σε ευδαιμονία και ήταν όλα λυμένα. Αυτό τις οδήγησε σε ατονία και σε πλημμελή αντίληψη της πραγματικότητας που βίωναν.

Οι «επιτετραμμένοι»  του Κρόνου απολάμβαναν  πλήρους εμπιστοσύνης από τις ακτύνες, λόγω του ότι, αυτές, δεν είχαν κανένα πρόβλημα και ασχολούνταν η κάθε μία  μ’ αυτό που έπρεπε να κάνει.

Όμως ο Κρόνος, είχε αποφασίσει να πάρει άλλον δρόμο απ’ αυτόν που όριζε το καθήκον του, διότι είχε αυτήν την δυνατότητα λόγω «μεγέθους» (εξ ου και ο "πεπτωκός άγγελος" των διαφόρων θρησκειών), όπως την είχαν και οι υπόλοιπες οντότητες της υπαρξιακής του διάστασης. Και εξ’ αιτίας τούτου, οι δυνάμεις  επιτήρησης, στον τομέα ευθύνης του, εργάζονταν για τους σκοπούς του, έχοντας ξεφύγει από το πραγματικό τους καθήκον, εν αγνοίαν τους.

Άρχισαν λοιπόν, βιολογικά και όχι μόνο πειράματα τα οποία δεν ήταν σύμφωνα με τους ορισμούς της δημιουργίας και τις υποχρεώσεις του. Στόχος του να δημιουργήσει δικά του είδη που θα εξυπηρετούσαν τις επιδιώξεις του.

Ταυτόχρονα άρχισε να στερεί δυνατότητες, κυρίως επικοινωνίας, από τις ακτύνες, που μέχρι τότε υπήρχαν οι οποίες γνώριζαν τον σκοπό τους, γιατί ενσαρκώθηκαν, τον ρόλο που έπαιζαν στο πεδίο, το ποσοστό ελεύθερης βούλησής τους, κάτι που πρόσεχαν ιδιαίτερα, καθώς και την προσωρινότητά τους.

Αυτό το ποσοστό ελεύθερης βούλησης μπήκε στο στόχαστρο των προδοτικών δυνάμεων του Κρόνου που με διάφορα μέσα και επηρεασμούς, όπως ακολασίες ακτύνων, εύκολη ζωή, προσήλωση σε πιο «ρηχές» επιδιώξεις και ταυτόχρονα με τον συνεχή αποπροσανατολισμό του νου, από τον σκοπό τους, επέφερε την λήθη στους γήινους εγκεφάλους των ακτύνων.

Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουν, με δική τους ευθύνη, την επαφή και τη γνώση που είχαν για την υπόστασή τους….

Οι αντιδράσεις από την υγιή ανθρωπότητα, στην αρχή, ήταν ήπιες και είχαν σκοπό να επαναφέρουν τον Κρόνο στην κανονική ροή της δημιουργίας του είδους, επειδή τέτοια κίνηση, από υπεροντότητα, ήταν τόσο σπάνια που άγγιζε τα όρια του αδύνατου.

Να σημειώσουμε εδώ ότι αγαθά όπως η ελευθερία, η αγάπη, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός στην ζωή, είναι συμπαντικές νομοτέλειες για το είδος μας.

Η τιμωρία για οτιδήποτε έρχεται αφού εξαντληθούν όλα τα μέσα μεταμέλειας και ο Κρόνος το γνώριζε αυτό. Κατά συνέπεια, αφού δεν επρόκειτο να επανέλθει, έπρεπε να βρει συμμάχους, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της αδιαλλαξίας του.

Οι πλέον πρόχειροι ήταν αυτοί που βρίσκονταν, ήδη, εδώ, στο πεδίο ενσαρκώσεως της Γαίας, οι δρακονειανοί  Ανουνάκι, με τους οποίους ήρθε, προφανώς, εύκολα σε συμφωνία-συμμαχία, αφού οι επιδιώξεις τους, πλέον, ταίριαζαν. Η κυριαρχία στα πεδία ενσαρκώσεως πρωτίστως και κατόπιν, όπως απεδείχθη, η κατάκτηση πολλών πλανητικών συστημάτων, με την βοήθεια και άλλων ειδών, εχθρικών προς το ανθρώπινο είδος και συμμαχικών των δρακονειανών.  

Κυριότερα είναι οι σαύρες και οι οφίτες, όπως τους αποκαλούμε εμείς.

Οι προδότες έπρεπε να τους αναβαθμίσουν, ως ένα βαθμό, τεχνολογικά και πνευματικά ώστε να τους κάνουν ικανότερους απ’ όσο ήταν για να έχουν μεγαλύτερη βοήθεια απ’ αυτούς, στις επιθέσεις που περίμεναν πως θα δέχονταν τελικά από τους ομοειδείς τους, που πρόδωσαν. 

Παράλληλα, με τα γενετικά πειράματα που έκαναν σε διάφορους πλανήτες, κατασκεύαζαν βιορομπότ, τεχνητούς  υπερανθρώπους υβρίδια  αλλά και τεχνολογικά όπλα, αμυντικά και επιθετικά.

Η υγιής ανθρωπότητα κατέβαλε προσπάθειες επαναφοράς των Κρόνιων δυνάμεων και μεταμέλειας του ίδιου του Κρόνου αλλά μάταια.  Στάλθηκαν δυνάμεις εναντίον τους αλλά δεν έφεραν αποτέλεσμα.

Έτσι πριν από 25.920 χρόνια, περίπου,  όταν το ηλιακό μας σύστημα βρισκόταν στον Υδροχόο, ήρθαν δυνάμεις με την ενέργεια του Δία και αιχμή τους Έλληνες.

Οι Έλληνες είναι επίλεκτη κάστα πολεμιστών με απίστευτη τεχνολογία, κατάλληλα εκπαιδευμένοι για ειδικές  και δύσκολες  αποστολές οι οποίοι επεμβαίνουν σε περιπτώσεις που χρειάζεται ιδιαίτερη πολεμική ικανότητα. 

Δεν είναι ούτε φυλή ούτε άλλο είδος.

 Τότε ήταν που ήρθε το ερπετικό, μητρικό σκάφος, που σήμερα ονομάζουμε πλανήτη Ουρανό, με κυβερνήτη τον Γιαχβέ,  φέρνοντας μαζί του και άλλα σκάφη, μεταξύ των οποίων το θυγατρικό που σήμερα ονομάζουμε Σελήνη.

Η οργάνωση των Κρόνιων δυνάμεων, όπου αυτές ευρίσκοντο, ήταν τέτοια που απαιτούσε την επέμβαση των Ελλήνων και σε μακροχρόνιο πόλεμο κατανίκησαν τους προδότες, οι οποίοι σκορπίστηκαν στα γύρω αστρικά συστήματα, κατέστρεψαν τα βιοεργαστήριά τους και αποκατέστησαν την τάξη στους πλανήτες, σύμφωνα με το πρόγραμμα της Δημιουργίας. 

Αυτό συνέβη πριν από 13.000, περίπου, γήινα έτη.

 Όμως δεν αντικαταστάθηκαν οι Κρόνιες δυνάμεις απ’ αυτές του επόμενου, διότι έπρεπε πρώτον, να τελειώσει η «θητεία» του και δεύτερον, να επανέλθει  ολόκληρη η περιοχή ευθύνης του, τουλάχιστον, στο επίπεδο εξέλιξης  που βρισκόταν πριν αναλάβει ο Κρόνος…

Το γεγονός ότι η επόμενη ενεργειακή οντότητα ήθελε να βρει την περιοχή που θα αναλάμβανε στην κατάσταση που έπρεπε, κρίθηκε δίκαιο και ορθό.

Τα πειράματα των δυνάμεων του Κρόνου δεν είχαν σοβαρές επιπτώσεις στις ακτύνες ούτε και στο περιβάλλον, όμως είχαν προκαλέσει μεγάλες αλλαγές στην ενέργεια και, κατά μεγάλο ποσοστό, είχαν αναστατώσει την σύσταση των πλανητών έτσι ώστε η ανακύκλωση των στοιχείων που τους συντηρούν να μην γίνεται σωστά, με αποτέλεσμα, σταδιακά, να μην συνάδουν με τις ακτύνες που φιλοξενούν...

Εγκαίρως λοιπόν, άρχισε η αποκατάσταση όλων των προβλημάτων που είχαν δημιουργηθεί στους πλανήτες-πεδία, ώστε αυτοί να είναι έτοιμοι για το τελευταίο στάδιο του όλου εγχειρήματος, το πρακτικό... που είναι η επέμβαση.

Επειδή όλα συνέβησαν πριν ένα κοσμικό έτος (25.920 γήινα έτη) στις αρχές της εισόδου του ηλιακού μας συστήματος στον Υδροχόο και τώρα βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο του επόμενου κοσμικού έτους και για τους λόγους που έχουμε αναφέρει σε προηγούμενες αναρτήσεις και σχόλια, μπήκαμε στα τελικά στάδια ενός σχεδίου το οποίο τελικό σκοπό έχεις την κατάργηση της εξουσίας από προδότες και ερπετά, με κάθε κόστος.

Την εποχή που υπάρχουμε εμείς εδώ, στο πεδίο, δεν την έχει ποτέ βιώσει ξανά ο πλανήτης, σε αντίθεση με άλλα πεδία ενσάρκωσης που την έχουν περάσει προσφάτως αλλά και στο μακρυνό παρελθόν. 

Οι δορυφόροι των πλανητών Κρόνου και Δία είναι αυτοί που ελευθερώθηκαν πιο πρόσφατα, αφού το ηλιακό μας σύστημα είναι το τελευταίο, στον Γαλαξία μας, λόγω της Γης που ήταν ο κεντρικός πλανήτης εποπτείας, ελέγχου, διακυβέρνησης και, γενικά, λήψης αποφάσεων των προδοτών και των ακολούθων τους για ολόκληρο το ηλιακό μας .

Οι Πλειάδιοι οι οποίοι έχουν την ευθύνη για την επιφάνεια της Γης, είναι ακτύνες των οποίων τα πεδία τους έχουν απελευθερωθεί πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Έχουν αποκτήσει την δυνατότητα συνεργασίας  και επικοινωνίας με τις οντότητες και εξελίσσονται συνεχώς... 

Αυτό θα συμβεί και με τις ακτύνες των δικών μας πεδίων, στο μέλλον...

Φυσικά αλλάζει η πραγματικότητά μας, ο τρόπος ζωής μας καθώς αναβαθμίζεται ο ρόλος μας στην Δημιουργία, θεαματικά.

Αυτήν την εποχή που βιώνουμε τώρα, η επικοινωνία των ερπετικών ακτύνων αλλά και αυτών των προδοτών, έχει αποκλειστεί με ευθύνη της αστροπολιτείας του Αλέξανδρου Ζηνός με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ούτε καν ενημέρωση προς αυτές. Δυσχεραίνεται η θέση τους διότι δεν αντικαθίσταται τίποτε ούτε ενέργειες ούτε τεχνολογικός εξοπλισμός και εξ' ίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι δεν μπορούν να εισέλθουν και να εξέλθουν οντότητες κατά βούλησιν, όπως στο παρελθόν...

Ο μόνος τρόπος είναι η μέθοδος αναπαραγωγής, για έλευση και αυτή του θανάτου, για αποχώρηση.

Η έλλειψη ανεφοδιασμού τους έχει αδυνατίσει ενεργειακά αλλά και σε επίπεδο υποδομής και αν προστεθεί ότι συχνά προσπαθούν να ξεφύγουν απ' αυτήν την κατάσταση ή να δημιουργήσουν διάφορα προβλήματα στο πεδίο, τότε γίνεται αντιληπτό ότι αδυνατίζουν συνεχώς και περισσότερο.

Είναι υπολογισμένα όλα από το εξελισσόμενο σχέδιο και γνωρίζουμε σε τι κατάσταση θα είναι όταν εφαρμοστεί το τελικό του στάδιο, επί του πεδίου μας...

Παράλληλα στον Γαλαξία σε επίπεδο 5ης , διάστασης και όχι μόνο, μαίνεται εξολοθρευτικός πόλεμος μεταξύ της υγιούς ανθρωπότητας και των ερπετών, με ολέθρια αποτελέσματα γι' αυτούς, λόγω της ανωτερότητας του είδους μας σε πνευματικότητα και τεχνολογία.

Το ανθρώπινο είδος είναι το κυρίαρχο όπου υπάρχουν γόνοι του γι' αυτούς τους λόγους.

Η συμπαντική γλώσσα είναι τα Ελληνικά (τα αρχαία φυσικά) τα οποία ομιλούνται από όλα τα ανεπτυγμένα είδη.

Διαστάσεις

Αυτή η ανάρτηση μπαίνει εμβόλιμα για να ξεκαθαρίσει το θέμα των διαφόρων υπαρξιακών διαστάσεων ή υπαρξιακών επιπέδων, επειδή υπάρχει μια μεγάλη σύγχυση επί του θέματος. 

Επιγραμματικά:

Η κατώτατη διάσταση ύπαρξης ολοκληρωμένων οντοτήτων είναι η 5η. Οι επόμενες είναι η 7η, η 9η, η 11η κλπ. και κανείς δεν γνωρίζει το σύνολό τους...

Όταν μια οντότητα πληροί τις προϋποθέσεις ανόδου σε επόμενη διάσταση, έχει δηλαδή ολοκληρώσει ενεργειακά, πνευματικά και πρακτικά,  την παρουσία της στο συγκεκριμένο επίπεδο και με την προϋπόθεση ότι επιθυμεί την άνοδό της, την Θέωση, υπόκειται σε μια διαδικασία, στο πέρας της οποίας την περιμένει η είσοδός της στην επόμενη.

Αυτό είναι το στάδιο που έχει επικρατήσει ως 4η ή 6η ή 8η διάσταση. 

Είναι ένα πεδίο στο οποίο εισέρχονται αυτές οι οντότητες και παραμένουν, για όσο χρειαστεί, μέχρι να ετοιμαστούν για την άνοδό τους. Όσο βρίσκονται εκεί δεν συμμετέχουν κάπου, δεν ασχολούνται με δραστηριότητες και κανείς δεν γνωρίζει λεπτομέρειες γι' αυτήν την διαδικασία, διότι όταν περάσουν στην επόμενη δεν μπορούν, νομοτελειακά, να ενημερώσουν. 
Αυτό αφορά σε όλες τις διαστάσεις.

Οι ανώτερες διαστάσεις γνωρίζουν τα των κατωτέρων, αλλά, σχεδόν, τίποτε των ανωτέρων. 

Μία απ' τις προϋποθέσεις ανόδου, για όποιες οντότητες που την επιθυμούν, είναι και οι ενσαρκώσεις ακτύνων στα πεδία ενσαρκώσεων. Οι οντότητες που δεν επιθυμούν άνοδο δεν στέλνουν ενσαρκώσεις. 

Έτσι έχουμε προκύψει εμείς....

Εκείνο που είναι γνωστό είναι ότι και η 7η διάσταση στέλνει ακτύνες σε δικά της πεδία ενσαρκώσεως και ίσως αυτό να συμβαίνει και πιο πάνω. Ίσως δηλ. να στέλνουν και άλλες διαστάσεις ή αν όχι, κάτι αντίστοιχο που απαιτούν οι δικές τους προϋποθέσεις ανόδου.

Και επειδή εμάς μας ενδιαφέρει η 5η, περιοριζόμαστε στα δικά της.

Εκεί εμφανίζονται για πρώτη φορά οι ολοκληρωμένες  οντότητες με μια  καθορισμένη διαδικασία αναπαραγωγής  κατάλληλα προσαρμοσμένης, βέβαια, στο επίπεδο εκείνο. 

Η αρσενική και η θηλυκή ενέργεια, πάντοτε, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά  μιας τέτοιας διαδικασίας λόγω του ότι οι οντότητες αλλά και οι ακτύνες, τις χρειάζονται  για να είναι πλήρης η ύπαρξή τους. 

Από εκεί αρχίζει η αέναη ύπαρξή τους, ο ρόλος τους και η συμμετοχή τους στην δημιουργία και για τον λόγο αυτόν, είναι η πολυπληθέστερη διάσταση. 
Οι οντότητες που συμμετείχαν στην έλευση μιας άλλης οντότητας, έχουν επίγνωση της θέσης τους αλλά και της θέσης της νέας οντότητας η οποία υπόκειται σε ενός τύπου εκπαίδευση όσον αφορά στην πρακτική εφαρμογή όσων πρέπει να κάνει, διότι όλα τα υπόλοιπα τα φέρει στην επίφυσή της. 

Γνωρίζει το νομοτελειακό της καθήκον και στην ίδια επαφίενται οι τρόποι και οι μέθοδοι που θα χρησιμοποιήσει για να επιτύχει ως ύπαρξη. 

Είναι απόλυτα αφοσιωμένη στην Δημιουργία και στις ανάγκες της, διέπεται από τα ανθρώπινα συναισθήματα, σέβεται απόλυτα τις νομοτέλειες της αγάπης προς τους ομοειδείς, της ελευθερίας, της αυτοδιάθεσης, της αλληλεγγύης  και εμφορείται από όλα τα αγνά συναισθήματα που κάνουν την ανθρωπότητα ανώτατο συμπαντικό είδος... 

Συνέχεια

Σιγά σιγά φτάνουμε στις μέρες μας....

Αφού αποκαταστάθηκε η τάξη στο υπόλοιπο ηλιακό σύστημα, στο οποίο ανήκει και ο πλανήτης μας και όλοι οι κατοικημένοι δορυφόροι πέρασαν την δοκιμασία - διαδικασία προετοιμασίας τους για το τελικό στάδιο του σχεδίου, που είναι η απελευθέρωση των ακτύνων από προδότες και ερπετά, εκτελέστηκε με απόλυτη επιτυχία και αυτό το τελικό στάδιο.

Η Γη είναι ο τελευταίος πλανήτης - πεδίο ενσάρκωσης που έμεινε και αυτό το στάδιο της προετοιμασίας το περνάει τώρα.

Έχει γίνει αναδόμηση του πλανήτη και έχει εμπλουτιστεί με στοιχεία που είχαν μειωθεί επικίνδυνα, με διάφορες τεχνητές μεθόδους μόλυνσης και αφαίμαξης των "ανάποδων" και που είναι απαραίτητα για την ενεργειακή του αποκατάσταση.

Η αποκατάσταση αφορούσε περισσότερο στην ατμόσφαιρα και στο υπέδαφος, απ όπου είχαν αφαιρεθεί ή μεταλλαχθεί βασικά συστατικά, απαραίτητα για την βιωσιμότητα και την λειτουργία της.

Αυτές οι ενέργειες έχουν δυσκολέψει πολύ την διαβίωση των ερπετών αφού η καθαρότητα τους ενοχλεί, είναι απελπισμένοι και τρομοκρατημένοι αφού, όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν τι τους περιμένει...

Η Γη, σαν οργανικό ουράνιο σώμα, είναι, πλέον, έτοιμη για την μεγάλη ενεργειακή της επαναφορά.

Όπως πάντα, οι ακτύνες, λόγω ιδιαιτερότητας, που φιλοξενεί ένα πεδίο ενσάρκωσης είναι η τελευταία αποκατάσταση για να ολοκληρωθεί το σύνολο της δημιουργίας των κατάλληλων συνθηκών, αφού είναι αναπόσπαστο στοιχείο του πλανήτη.

Οι ακτύνες απαιτούν τον περισσότερο χρόνο για να προετοιμαστούν διότι έχουν διαφορετικό ρόλο και αποστολή μεταξύ τους και η κάθε μία χρειάζεται διαφορετική ικανότητα ή δυνατότητα. Έτσι ο ανώτερος εαυτός του καθενός, μας "προικίζει" με αυτά που χρειαζόμαστε ώστε να είμαστε έτοιμοι στο "σημείο μηδέν".

Επί πλέον, όσον αφορά στις ακτύνες, παίζει ρόλο και η ελεύθερη βούληση η οποία ενδέχεται να μην συνεργαστεί αμέσως, να μην ενστερνιστεί τόσο γρήγορα όσο κάποια άλλη, τις δυνατότητες (χαρίσματα) που δέχεται, άνωθεν...

Για κάποιες είναι δύσκολο να κατανοήσουν την πραγματικότητα αφού έχουν ριζώσει μέσα στον εγκέφαλο τόσα άσχετα και διαστρεβλωμένα βιώματα και πληροφορίες...

Για τον λόγο αυτόν καθοδηγούμεθα, με διάφορες ευκαιρίες που μας δίνονται, να συζητούμε μεταξύ μας, να ανταλλάσσουμε πληροφορίες, σκέψεις και απόψεις.

Μπαίνουν στην ζωή μας άτομα και κάποια άλλα απομακρύνονται, έτσι χωρίς σοβαρό λόγο...

Νομίζω ότι αυτό το ζούμε,σχεδόν, όλοι μας καθημερινά.

Εν τω μεταξύ, έξωθεν, είναι όλα έτοιμα για την εφαρμογή του τελικού σταδίου και από στρατεύματα και από τεχνολογική υποδομή.

Είπαμε, ήδη, ότι το πλανητικό μας σύστημα είναι κλεισμένο σε ενεργειακό κλουβί, αποκλείοντας κάθε πιθανότητα ανεφοδιασμού ή διαφυγής του εχθρού, απ' αυτό και πολλοί δορυφόροι των πλανητών Κρόνου και Διός είναι επανδρωμένοι, σε αναμονή.

Το ίδιο συμβαίνει και σε κοντινούς μας πλανήτες, ενώ σε μερικούς πλανήτες του Μεγάλου Κυνός γίνονται οι τελευταίες υλικές ετοιμασίες και διαμορφώσεις σε διάφορα σκάφη, που θα πάρουν μέρος στην επιχείρηση...

Το σχέδιο προχωρεί και όλα ετοιμάζονται με βάση το χρονοδιάγραμμα.

Τίποτε δεν μπορεί να το ματαιώσει.

Διόνιος: Επειδή θα έχετε πολλές ερωτήσεις μετά από όσα διαβάσατε
Προτείνω να επισκεφθείτε την πηγή του άρθρου και να δείτε σε πέντε συνέχειες στα σχόλια τις πολλές ερωτήσεις, και τις απαντήσεις του αρθρογράφου αξίζει το χρόνο σας.
Υπάρχουν και άλλα θέματα με πολύ ενδιαφέρον.

Πηγή https://mymindfloga.blogspot.com