Ἦταν ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος Ἕλλην; 
Οἱ θαυμαστές του, ἀπὸ τὴν ἄλλην, εἶναι πολλοί, γιὰ νὰ τοὺς ἀγνοήσουμε, καθὼς πολλὰ εἶναι κι ἐκεῖνα τὰ διφορούμενα στοιχεῖα, ποὺ ἀπὸ μίαν ὀπτικὴ θὰ μποροῦσαν νὰ τὸν ἐντάξουν ἁπλῶς στὴν κατηγορία ἐκείνων τῶν πολιτικῶν ποὺ κατὰ καιροὺς κάνουν καὶ κάποια …λαθάκια, ποὺ …«ὅλως συμπτωματικῶς» χρειάζονται γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν σιωνιστικὰ συμφέροντα!!!..
Ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν αὐτὰ ποὺ θὰ σᾶς παρουσιάσω σήμερα εἶναι ἀπόψεις ἤ ἀποτελέσματα ἐρευνῶν, ποὺ πίσω τους ὑπάρχουν ἀμέτρητα ἔγγραφα γιὰ νὰ τὶς στηρίξουν, θὰ σταθῶ σὲ τρία μόνον στοιχεῖα, ἀπὸ τὸν βίο καὶ τὰ ἔργα τοῦ Βενιζέλου, ποὺ πράγματι περιστασιακῶς μὰ καὶ σὲ βάθος χρόνου, ἐξυπηρέτησαν ἀλλὰ κι ἀκόμη ἐξυπηρετοῦν, τὰ σιωνιστικὰ συμφέροντα, τοπικὰ καὶ παγκόσμια.
Τὸ πρῶτον εἶναι τὸ «κίνημα τῆς Θεσσαλονίκης», ποὺ δὲν θὰ ὑπῆρχε ἐὰν δὲν ἔπεφτε γερὴ χρηματοδότησις, ὑπὸ τὴν μορφὴν δανεισμοῦ (πάντα σὲ ἐμᾶς ὁ λογαριασμός) . Ἕνα «κίνημα» ποὺ ἀνέτρεψε, κατόπιν τῶν ἀποκλεισμῶν καὶ τῶν ἐκβιασμῶν καὶ τῆς λεηλασίας, τὴν νόμιμο κυβέρνησιν.
Ὡς …«ἀποζημίωσιν» ἐλάβαμε τὶς περιοχὲς τῆς Μακεδονίας, τῆς Ἠπείρου καὶ τῆς Θράκης ἀλλὰ καὶ τὸ ἀλβανικὸ κράτος, μαζὺ μὲ τὴν διάλυσιν- καταστροφὴ τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῶν περιοχῶν τῆς Μακεδονίας καὶ τῆς Ἠπείρου (Μοναστήριον, Βόρειος Ἤπειρος.)
Τὸ δεύτερον στοιχεῖον εἶναι ἡ ἁρπαγὴ ἀπὸ τὴν (σιωνιστική) Βρεταννία τῆς περιοχῆς τῆς Μοσούλης, μὲ τὴν οὐσιαστικὴ βοήθεια τοῦ Βενιζέλου. Ἐὰν δὲν μᾶς ἔβαζε στὴν περιπέτεια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας οὔτε ἀνταλλαγὴ πληθυσμῶν θὰ συνέβαιινει, οὔτε ἡ μεγίστη καταστροφὴ καὶ ἡ ἐκ παραλλήλου γενοκτονία, μὰ οὔτε καὶ ἡ ἀπασχόλησις τῶν ὀθωμανῶν, γιὰ νὰ …παραλάβουν, ἀνενόχλητοι, οἱ …«Ἄγγλοι» τὸν ἔλεγχο καὶ αὐτῆς τῆς περιοχῆς τοῦ πλανήτου.
Ἡ Μοσούλη ἀνῆκε στὴν ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία καὶ σαφῶς ἐπὶ νεοτούρκων γνωρίζουμε πὼς διελύθη, ἀλλάζοντας, φαινομενικῶς, τὶς ἰσοῤῥοπίες τῆς περιοχῆς. Μὰ ἐκείνην ἀκριβῶς τὴν περίοδο καὶ ἡ Σοβιετικὴ Ἕνωσις, ὅπως ἡ πρώην Ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία, ἐξεχώρησαν τὰ πετρέλαια, περιουσία τῶν ἐθνῶν, στοὺς Rothschild, μὲ ἀδιαφανεῖς μεθόδους καὶ διαδικασίες. Λεηλασία κι αὐτή, ποὺ γιὰ λόγους προπαγάνδας καὶ παραπληροφορήσεως, δύσκολα ἀναφέροντα τὰ ὀνόματα τῶν πραγματικῶν χρηματοδοτῶν καὶ κατ’ ἐξακολούθησιν πλιατσικολόγων…
Γιατί ὁ κομμουνιστής Λένιν …ΧΑΡΙΣΕ τά πετρέλαια τῆς Ῥωσσίας στούς τοκογλύφους;
Νεότουρκοι, ντονμέδες καὶ …Ἑβραῖοι!!!
Πίσω ΚΑΙ ἀπὸ τὴν γενοκτονία τῶν Ἀρμενίων ἕνας …«περιούσιος»!!!
Ἡ γενοκτονία τῶν Ἁρμενίων καὶ οἱ Γερμανοὶ συνεργοί.
Γιατί ὁ Marx ΔΕΝ …«γνώριζε» τόν Rothschild;
Σὲ …«παγκόσμια ἀποκλειστικότητα» ἐσταυρωμένες γυναῖκες!!
Τί συνέβη στήν Γεωργία ἐπί Σαακασβίλι;
Ἦταν ἤ ὄχι γενοκτονία ἡ γενοκτονία;
Γιατί οὐδέ ἕνας ἀριστερός ἀναφέρεται στό ὄνομα Rothschild;
Τὸ τρίτον σημεῖον, γιὰ τὸ ὁποῖον ἐπίσης ἐλάχιστα γνωρίζουμε, εἶναι ἡ παράδοσις, κυριολεκτικῶς, τῶν Ποντίων, μὰ καὶ ὅλων τῶν χριστιανικῶν πληθυσμῶν τῆς τότε ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας, στὰ χέρια τῶν σφαγέων τους.Ἡ ἄρνησις Βενιζέλου νὰ στηρίξῃ καὶ νὰ προστατεύσῃ τὸ ἀντάρτικο τοῦ Πόνου, μαζὺ μὲ ὅλες τὶς ἐχθρικὲς ἐνέργειές του, συνυπέγραψαν τὴν γενοκτονία καὶ τὴν καταστροφή.
«…Οι Πόντιοι επαναστατούν. Τους αναγνωρίζουν σχεδόν όλα τα κράτη εκτός της Ελλάδος του Βενιζέλου. Το αποτέλεσμα γνωστό: μισθοφόροι μπολσεβίκοι και Τούρκοι τους σφάζουν….»
Νὰ ποιὸς ἦταν ὁ Βενιζέλος.
Σήμερα ἐλάχιστα εἶναι τὰ βιβλία ποὺ κυκλοφοροῦν ἐλεύθερα καὶ ἀναφέρονται στὸν Ἐλευθέριο Βενιζέλο μὲ …ἀρνητικὸ τρόπο.Σὰν νὰ ὑπάρχῃ μία αὐστηρὰ λογοκρισία, ἐπίσημος καὶ ἄνευ αἰδοῦς, ὑπέρ του.
Καὶ μόνον ὅμως ποὺ ὑπέδειξε τὸν Κεμάλ, τὸν ἑβραῖο-ντονμὲ γιὰ Νόμπελ Εἰρήνης, ἀποδεικνύει πολλὰ ποὺ δὲν …ὁμολογοῦνται.
Δυστυχῶς…
Τὸ τελειωτικὸν κτύπημα γιὰ τὴν γενοκτονία τῶν Ποντίων.
Πίσω ἀπὸ κάτι ΝΟΜΠΕΛIΟΥΧΟΥΣ εἰρήνης μερικὲς …γενοκτονίες!!!
Ἡ πρότασις Βενιζέλου ὑπὲρ Κεμᾶλ γιὰ τὸ ΝΟΜΠΕΛ εἰρήνης!
Ἡ ἑβραϊκὴ καταγωγὴ τοῦ Κεμάλ.
Τὸ καλὰ κρυμένο μυστικὸ τῆς καταγωγῆς τοῦ Κεμᾶλ!
Ὁ …«περιούσιος» Κεμάλ
Πίσω ΚΑΙ ἀπὸ τὸν Κεμὰλ ἡ μαφία τῶν …«περιουσίων»!!!
Μία ἀπίστευτη ἱστορικὴ κοροϊδία!
Οἱ γενοκτονίες κρύβουν πίσω τους μεγάλες λεηλασίες!!!
Αὐτὰ καὶ μόνον τὰ στοιχεῖα, δίχως νὰ γνωρίζουμε περισσότερες λεπτομέρειες, καθιστοῦν τὸν Ἐλευθέριο Βενιζέλο ἐχθρικὸ πρὸς τοὺς Ἕλληνες, φίλα προσκείμενον στοὺς ἑβραιοσιωνιστὲς καὶ θαυμαστὴ τοῦ Κεμᾶλ.Αὐτὸν ὅμως τὸν Βενιζέλο μᾶς τὸν ἔχουν ἐπιβάλλει ὡς «ἐθνάρχη» καὶ «ἡγέτη», δίχως ὅμως ποτὲ νὰ προβληματισθοῦμε καὶ γιὰ τὰ πρότυπα ποὺ μᾶς ἐπιβάλλουν, μέσα ἀπὸ τὸ σύστημα ἀπαιδείας τους, μὰ κυρίως μέσῳ τῆς συστηματικῆς προπαγάνδας τους, ἐδῶ καὶ δεκαετίες. Οἱ δυνάστες μας (βουλευτές, πολιτικάντηδες, πολιτεία) συστηματικῶς ἐκθειάζουν τὸν Βενιζέλο, τὸν προβάλλουν μὲ κάθε εὐκαιρία, τὸν θέτουν ὡς πρότυπο κι ἐμεῖς, μὴ ἀντιλαμβανόμενοι πὼς ὅλοι αὐτοὶ παραμένουν σκέτοι ἐπιτηρητὲς καὶ παπαγάλοι τῶν πραγματικῶν ἐξουσιαστῶν, τοὺς μιμούμεθα καὶ υἱοθετοῦμε ἀκρίτως τὶς προπαγάνδες τους.
Πολλὲς φορὲς ἔχω ἰσχυρισθῆ πὼς πρώτη καὶ σημαντικοτέρα πρᾶξις, γιὰ νὰ ἀπελευθερωθοῦμε, εἶναι ἡ ἀμφισβήτησις καὶ ἡ ἄρνησις τῶν προτύπων καὶ τῶν ἰδεολογημάτων ποὺ θεωροῦνται ὡς …ἀποδεκτά. Ἀπὸ ἐκεῖ ξεκινᾶμε τὸ …ξεφλούδισμα, γιὰ νὰ βροῦμε πρῶτα πρῶτα τοὺς ἑαυτούς μας καὶ μετὰ τὴν Πατρίδα μας.
Φιλονόη
Υ.Γ.1. Ἀπὸ ὅποιαν πλευρὰ κι ἐὰν τὸ ἐρευνήσουμε (μητσοτακέικο, μπατσοκέικα, σοσιαλοκομμουνισμός) σὲ ἕναν Βενιζελο καταλήγουμε!!!
ΔΕΝ ἐπιτρέπεται νὰ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ οἱ …βενιζελικοὶ ἀπόγονοι!!!
Βενιζελικοὶ ἀπόγονοι.
Υ.Γ.2. Τὸ βιβλίον τοῦ Παπαδάκη ἔχει ἐξαφανισθεῖ καὶ μόνον ἀπὸ τὸ βιβλίον τοῦ Ἀντωνακέα ἀντλοῦμε κάποιες πληροφορίες.Υ.Γ.3. Ὑπάρχουν ξεκάθαρες ὑπόνοιες, ἀκόμη κι ἀπὸ Τούρκους ἐρευνητές, γιὰ τὶς ὁμοφυλοφιλικὲς τάσεις τοῦ Κεμᾶλ. Ὁμοίως ὑπάρχουν πολλοὶ ὑπαινιγμοὶ γιὰ ἀνάλογες τάσεις τοῦ Βενιζέλου. Σαφῶς καὶ οἱ ὅποιες ἐρωτικές τους προτιμήσεις μᾶς εἶναι ἀδιάφορες, ἀλλὰ ἐὰν πράγματι ἦταν ἔτσι, προσθέτουν ἕνα ἀκόμη «λιθαράκι» στὶς ὅποιες ἐξαρτήσεις τους, ἰδίως γιὰ ἐποχὲς ποὺ ἡ ὁμοφυλοφιλία ἦταν ἐκτὸς ἀπὸ ἁμάρτημα καὶ κοινωνικὸ ἔγκλημα.
Η πραγματική καταγωγη του Ελευθερίου Βενιζέλου
Μας έχουν πει ότι είναι από την Λεβεντογέννα Κρήτη, είναι όμως έτσι τα πράγματα;
κάντε κλικ ΕΔΩ για να δείτε το PDF.
σημείωση: Το παρόν αρχείο είναι κομμάτι από το βιβλίο «Φαυλοκρατία» του Ν. Αντωνακέα 1965
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Ἀλλ’ ἄς ἐπανέλθωμεν εἰς τὴν οἰκογενειακὴν προέλευσιν τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου. Ἔχοντες δὲ ὑπ’ ὄψιν τὸ ἔργον καὶ ὅλας τὰς ἰδιότητας τοῦ χαρακτῆρος αὐτοῦ, ἄς σκιαγραφήσωμεν ἐν συνεχείᾳ τὴν μεγάλην «προσωπικότητα» τοῦ πολιτικοῦ ἐκείνου ἀνδρός.
Ἀκριβῶς ὅπως τινὲς ἐκ τῶν φίλων καὶ θαυμαστῶν του, ἀναδειχθέντες παρ’ αὐτοῦ ἤ ἐνδιαιτώμενοι ἐκ τοῦ ταμείου τῆς συζύγου του Ἕλενας, διὰ μυθιστορηματικῶν διηγήσεων προσπαθοῦσι νὰ … θεοποιήσωσι τὸν αὐθέντη των, οὕτω ἄλλοι τῆς αὐτῆς συνομοταξίας προσπαθοῦσι διὰ παρεμφερῶν διηγήσεων νὰ ἀποδείξωσιν ὅτι ὁ πατὴρ τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου, Κυριάκος κατήγετο ἐκ Μυστρᾶ τῆς Σπάρτης καὶ ὅτι ἦτο ἀπόγονος τῆς ἐκεῖ ἀρχοντικῆς οἰκογενείας τῶν Κρεββατάδων!!!. Χωρὶς τοῦτο νὰ ἐπιβεβαιοῦται ἐξ οὐδεμιᾶς ἐπισήμου ἱστορικῆς πηγῆς καὶ χωρὶς ἐκεῖνος ζῶν εἰσέτι νὰ ἰσχυρισθῇ τοιοῦτον τὶ ποτέ….
Μὴν ἀπορεῖτε !.. Οἱ μεμυημένοι Βενιζελικοὶ ὡς ἐκαλοῦντο ἐν Κρήτῃ οἱ φανατικοὶ ὁπαδοὶ τοῦ «Μεσσίου», εἶναι ἱκανοὶ δι’ ὅλα. Προσωπικῶς εἶδον ἐγὼ ὡς ἀξιωματικός, κατὰ τὸ ἔτος 1918, εἴς τι σχολεῖον τῆς Λήμνου, μεγάλην διαφημιστικὴν ἐλαιογραφίαν παριστῶσαν τὸν ὑελοφοροῦντα Ἐλευθέριον Βενιζέλον ὡς ἐξερχόμενον τῆς … θαλάσσης καὶ εὐλογοῦντα ὡς ὁ Χριστὸς τὰ πέριξ αὐτοῦ συναθροισθέντα παιδία, πρὸς τὰ ὁποῖα διένειμεν δῶρα. Ὤ! ὁποία βλασφημία!!…
Φαντασθῆτε λοιπόν, ποῦ εἶναι δυνατὸν νὰ φθάσῃ ἡ συσκοτισμένη διάνοια καὶ ὁ φανατισμὸς τῶν ἀποναρκωθέντων ὁπαδῶν τοῦ Βενιζέλου καὶ ποίου εἴδους σοφίσματα εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπινοήσωσιν, ὥστε νὰ θεοποιηθῇ ὁ μέγας δαίμων τῆς Ἑλλάδος. Ἰδοὺ ὅμως ἡ οἰκογενειακὴ προέλευσις τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου ὡς τὴν ἱστορεῖ ἀκριβῶς εἰς τὸ βιβλίον του, ὑπὸ τὸν τίτλον «βιογραφία Ἐλευθερίου Βενιζέλου» ὁ Μ.Α. Παπαδάκης:
«… Κερκυραία Ἑβραία, ὀρφανή, ὁμιλοῦσα θαυμάσια τὴν Ἑλληνικὴν, ἦλθεν εἰς Θεσσαλονίκην διὰ νὰ γνωρίσῃ τοὺς συγγενεῖς της καὶ ἐνυμφεύθη τὸν ἐξάδελφόν της Μπένυ Σελόν. Ὁ σύζυγός της ἦτο γυρολόγος. Ἐκ τοῦ γάμου των, ἐγεννήθη υἱός, ἀλλ’ ἕξι ἔτη μετὰ τὴν γεννησίν του ἀπέθανεν ὁ σύζυγός της καὶ ἔμεινε χήρα. Αὕτη ἐβασανίζετο ὅμως διὰ νὰ ἀναθρέψῃ τὸ καχεκτικὸν τέκνο της, λόγῳ τῆς κληρονομηθείσης πατρικῆς ἀσθενείας.
«… Μόλις ὁ υἱός της ἔγινε δέκα ἐτῶν, ἤρχισε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ πατρός του, κατῴρθωνεν δὲ οὕτω νὰ κερδίζῃ ὀλίγα χρήματα καὶ νὰ βοηθῇ τὴν μητέραν του. Ἀλλ’ οἱ κόποι, αἱ στενοχωρίαι, αἱ στερήσεις καὶ ἡ κληρονομίία τῆς συζυγικῆς ἀσθενείας, τόσον τὴν εἶχον καταβάλει, ὥστε μετὰ μικρὸν διάστημα νὰ ἀποθάνῃ καὶ αὐτή.
«… Ὁ νέος ἔμεινε μόνος του, ἐξακολουθῶν τὸ ἐπάγγελμα τοῦ γυρολόγου, εἶχεν ὅμως μανίαν καὶ μεγάλην ἀγάπην πρὸς τὴν θάλασσαν ὅπου ἐψάρευε τὰς ὥρας τῆς ἀργίας του. Μόλις ἔγινε δεκαέξι ἐτῶν ἤρχισε νὰ σκέπτεται ὅτι θὰ ὑπηρετήσῃ στρατιώτης καὶ δὲν ἔπαυσε νὰ ἐνεργῇ πῶς θὰ δραπετεέσῃ ἐκ Θεσσαλονίκης διὰ νὰ ἀποφύγῃ τὴν στράτευσίν του εἰς τοὺς Τούρκους, καὶ δὲν ἄργησε νὰ παρουσιασθῇ ἡ εὐκαιρία.
«… Εἰς τὴν Θεσσαλονίκην παρέμενε ἕνα καΐκι Βατικιώτικο, τοῦ ὁποίου ὁ μοῦτσος ἐνοσηλεύετο εἰς τὸ νοσοκομεῖον , ὅπου καὶ ἀπέθανεν. Ὁ νέος ἔπεισεν τὸν πλοίαρχον νὰ τὸν παραλάβῃ ὡς μοῦτσον εἰς ἀντικατάστασιν τοῦ ἀποθανόντος. Πράγματι ὁ πλοίαρχος τὸν παρέλαβε καὶ ἀνεχώρησε λάθρα ἐκ Θεσσαλονίκης.
«… Κατὰ τὸ μέχρι Πειραιῶς ταξείδι τὸ ὁποῖον διήρκεσε ἐπὶ πολλοὺς μήνας, λόγῳ τῶν πολλῶν προσεγγίσεων, οἱ ναῦται τὸν ἐφώναζον «Κυριάκον» μὲ τὸ ὄνομα δηλαδὴ τοῦ ἀποθανόντος. Αὐτὸς ὄχι μόνον τὸ ἐδέχετο , ἀλλ’ ἤκουεν εὐχαρίστως εἰς τὸ ὄνομα αὐτὸ ὁσάκις τὸν ἐφώναζον καὶ ἔκτοτε ἐσυνήθισε καὶ ἐκαλεῖτο «Κυριάκος». Ὁ πλοίαρχος καὶ οἱ ναῦται ἦσαν κατενθουσιασμένοι μὲ τὸν νέον μοῦτσον διὰ τὴν ἐξυπνάδα καὶ διὰ τὴν ἐργατικότητά του.
«… Εἰς τὸν Πειραιᾶ ὁ πλοίαρχος ἐπαρουσίασεν εἰς τὸ Λιμεναρχεῖον τὸ πιστοποιητικὸν τοῦ νοσοκομείου, δι’ οὗ ἐβεβαιοῦτο ὁ θάνατος τοῦ πρώτου Κυριάκου. Εἶχεν ὅμως ἀνάγκην νὰ δηλώσῃ τὸ ὀνοματεπώνυμον τοῦ νέου «Κυριάκου» διὰ νὰ γραφῇ εἰς τὸ Λιμαναρχεῖον. Ἐκάλεσεν ἰδιαιτέρως τὸν «Κυριάκον» καὶ τὸν ἠρώτησεν ἄν ἦτο εὐχαριστημένος μὲ τὴν θαλασσινὴν ζωὴν καὶ ἄν θὰ ἔμενε ἐργαζόμενος μαζύ του. Εἰς καταφατικὴν δὲ ἀπάντησιν, τὸν ἠρώτησε, ποῖον ἦτο τὸ ἐπίθετόν του. Ὁ Κυριάκος, ἐνεθυμεῖτο ἀπὸ ὅ,τι εἶχεν ἀκούσει, δηλαδὴ ὅτι ὁ πατήρ του ὀνομάζετο Μπένυ Σελόν.
«… Ὁ πλοίαρχος δὲν ἐδυσκολεύθη νὰ συνθέσῃ τὸ νέον ὄνομα· «Κυριάκος Μπενυσέλος» καὶ τοιουτοτρόπως ἐνεγράφη εἰς τὸ λιμεναρχεῖον. Ἐπὶ τρία ἔτη εἰργάσθη εἰς τὸ ἴδιον πλοῖον, ἀλλὰ εἰς τὰς ἀρχὰς τοῦ τετάρτου ἔτους, ὁ πλοίαρχος ἀπέθανε καὶ ὁ Κυριάκος ἔμεινεν ἄνευ πλοίου καὶ πλοιάρχου. Μετὰ μικρὸν διάστημα προσελήφθη εἰς ἄλλο πλοῖον ὡς ναύτης, δι’ ἕν ταξείδιον διὰ τὰ Χανιὰ τῆς Κρήτης, ὅπου τὸ πλοῖον ἐφόρτωνε πορτοκάλια. Ὁ Κυριάκος παρέλαβε τὰ χαρτιά του ἀπὸ τὸ Λιμεναρχεῖον καὶ ἀνέλαβεν ὑπηρεσίαν ὑπό τὸν νέον πλοίαρχον. Ἔφθασεν εἰς τὰ Χανιὰ καὶ ἤρχισεν ἡ φόρτωσις. Ἀλλὰ πρὸ τοῦ νὰ φορτώσουν, μιὰ μεγάλη τρικυμία συνέτριψε τὸ πλοῖον ἐντὸς τοῦ λιμένος τῶν Χανίων. Ὁ πλοίαρχος κι αὐτὸς ἔμειναν εἰς τὸν δρόμον.!.
«… Ἡ συγκοινωνία ἦτο πολὺ ἀραιὰ διότι μόνον μία «ταμπακέρα» ὑπὸ τὸν πλοίαρχον καπετὰν Κοσμᾶ προσήγγιζε τὴν Κρήτην. Αὕτη ἔφερνε καὶ παρελάμβανεν ἀλληλογραφίαν κατὰ τρίμηνον. Ὁ Κυριάκος ἐσκέφθη, διὰ νὰ μὴν μείνῃ ἄνευ ἐργασίας, νὰ ἐπαναλάβῃ τὸ πατρικόν του ἐπάγγελμα. Ἐπρομηθεύθη τὴν «πανιέρα» ἠγόρασε ἀπὸ τὸν Φουλάκην ὀλίγα μικροεμπορεύματα καὶ ἤρχισε τὸ ἐμπόριον τοῦ γυρολόγου εἰς τὰ πέριξ τῶν Χανίων χωρία.
Τὸ ἐμπόριον αὐτό, ἐγίνετο ἀποκλειστικῶς ἀπὸ Ἑβραίους, οἵτινες μὲ τὸ ἄνοιγμα τοῦ Καλεκαπασί -πύλη τοῦ φρουρίου -ἐξήρχοντο τῆς πόλεως καὶ ἐπεσκέπτοντο τὰ πέριξ Χριστιανικὰ χωρία καὶ τὰ Τουρκικὰ μετόχια.
«… Ὁ Κυριάκος γνωρισθεὶς μὲ ὅλους τοὺς Ἑβραίους, εἰς οὐδένα ἐνεπιστεύθη τὴν καταγωγήν του. Κατόόρθωσεν νὰ ἀναγνωρισθῇ ὅμως ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ προξενεῖον, ὡς Ἕλλην ὑπήκοος καὶ ἦτο εἷς ἐκ τῶν ὀλίγων ἀνεγνωρισμένων Ἑλλήνων ὑπηκόων ἐν Κρήτῃ. Τοιουτοτρόπως ἦτο ὁ μόνος κατὰ φαινόμενον Χριστιανὸς γυρολόγος καὶ συνεπῶς ἡ ἐργασία του ἦτο μεγάλη καὶ προσοδοφόρος.
«… Οἱ γυρολόγοι ἐπιστρέφοντες εἰς τὴν πόλιν ἔφερον συνήθως μαζύ των αὐγὰ καὶ κοτόπουλα, διότι αἱ χωρικαὶ μὴ ἔχουσαι χρήματα ἔδιδον ταῦτα διὰ νὰ ἀγοράσωσι τὰ ἀναγκαιοῦντα αὐταῖς. Ὁ Κυριάκος ἤρχισε κι αὐτὸς νὰ συμμορφοῦται μὲ τὸ σύστημα ἐκεῖνο καὶ ἔφερνε συχνὰ εἰς τὴν πόλιν αὐγὰ καὶ κοτόπουλα, τὰ ὀποῖα συνήθως ἐπώλει εἰς τὸν μεγαλέμπορον Μαρκαντωνάκην.
«… Ὁ Μαρκαντωνάκης συμπάθησεν τὸν Κυριάκον καὶ παρήγγειλεν εἰς τὸν γραμματέαν του νὰ κρατῇ πάντα τὰ ὑπό τοῦ Κυριάκου προσκομιζόμενα αὐγὰ καὶ πουλερικὰ καὶ νὰ τὸν πιστώνῃ διότι ὁ Κυριάκος τὸν εἶχεν παρακαλέσει νὰ τοῦ φυλάττῃ τὰ χρήματά του. Ὁ Κυριάκος συνέλαβεν σταθερὰν ἀπόφασιν νὰ μαζεύσῃ χρήματα διὰ νὰ ἀνοίξῃ μαγαζάκι.
Τὴν σκέψιν του ἐκείνην τὴν ἐδυνάμωσεν καὶ ὁ ἔρως του πρὸς μίαν εὔμορφην χωριατοπούλαν. Ὁ Κυριάκος ἤρχισε νὰ ἀπομακρύνεται ἐκ τῆς ζώνης τῶν πέριξ τῶν Χανίων χωρίων τὰ ὁποῖα ἀπεῖχον περίπου μίαν ὥραν καὶ ἐπροχώρει εἰς τὰ ὀρεινὰ χωρία εἰς τὰ ὁποῖα οἱ Ἑβραῖοι γυρολόγοι ἐφοβοῦντο νὰ πηγαίνουν.
«…Εἰς ἕν ἐκ τῶν χωρίων ἐκείνων ὁ Κυριάκος ἐγνώρισε μιὰν ὡραίαν κόρην τὴν ὁποίαν ἠγάπησεν ἐμμανῶς. Τὸ χωρίον αὐτὸ ὠνομάζετο Θέρισον. Ἡ οἰκογένειά της ἦτο πτωχὴ καὶ περίεργος. Ὁ πατήρ της ἐκ τοῦ πρώτου γάμου του εἶχεν ἀποκτήσει δύο θυγατέρας, ἐξ ὧν ἡ μεγαλυτέρα ἦτο ἡ συμπάθεια τοῦ Κυριάκου. Ὁ ἔρως τοῦ Κυριάκου ηὔξανεν, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἦτο ἐπίπονον τὸ καθημερινὸν ταξείδιον μέχρι Θερίσου, ἐπήγαινεν ἐκεῖ τὰς Κυριακὰς καὶ ἑορτὰς καὶ παρέμενε καθ’ ὅλην τὴν ἡμέραν, συνήθως δὲ διενυκτέρευεν εἰς τὸ καφενεῖον τοῦ χωρίου καὶ τὴν πρωίαν τῆς ἐπομένης ἔκαμνε τὸν γῦρον του εἰς τὰ πλησίον χωρία.
«… Παρῆλθεν ἔτος ἀπὸ τὴν γνωριμίαν του μὲ τὴν ὡραίαν Θερισιανὴν καὶ ὁ Κυριάκος σκεπτόμενος νὰ τὴν ζητήσῃ εἰς γάμον ἀπεφάσισε νὰ ἀνοίξῃ μαγαζάκι. Καὶ πράγματι ἔχων περίπου 20 λίίρας, ἄνοιξε μαγαζάκι εἰς τὰ Χανιά. Δὲν ἐλησμόνησε ὅμως καὶ τὸ παλαιόν του σύστημα καὶ κάθε Σάββατον ἐφορτώνετο τὴν «πανιέρα» του, μετέβαινε εἰς Θέρισον πρὸς ἐμπορίαν καὶ ἔβλεπεν οὕτω τὴν ἀγαπημένην του. Δὲν παρῆλθεν ἔτος, ἀπὸ τῆς ἀποκαταστάσεώς του μὲ μαγαζί καὶ ἐζήτησεν εἰς γάμον τὴν χωριατοποῦλαν. Ὁ πατήρ της ὅμως ἐπ’ οὐδενὶ λόγῳ ἤθελε νὰ δώσῃ τὴν κόρην του εἰς ἕναν ξένον γυρολόγον τοῦ ὁποίου ὡς ἔλεγε, δὲν ἐγνώριζεν ἀπὸ ποῦ κρατάει ἡ σκούφια του. Καὶ ὄντως ὁ γέρος ἐκεῖνος εἶχε δίκαιον, διότι δὲν ἐγνώριζε τὴν οἰκογένειάν του, οὔτε τὴν πατρίδα του.
«… Ἡ μανία τοῦ Κυριάκου πρὸς τὴν νέαν ἐκορυφοῦτο καὶ δὲν ἄργησε νὰ τὸ καταστήσῃ γνωστὸν εἰς τὸν προστάτην του Μαρκαντωνάκην, ὅστις ἐπεμβᾶς μετὰ τοῦ ἱερέως τοῦ χωρίου, ἔπειτα ἀπὸ μακρὸν διάστημα ἔπεισεν τὸν πτωχὸν Θερισιανὸν νὰ δώσῃ τὴν θυγατέραν του Στυλιανήν, ὀρφανὴν μητρός, εἰς τὸν Κυριάκον. Οὗτος, ἔλαβεν ὡς προίκαν μίαν μικρὰν ἰσόγειον οἰκίαν, κληρονομίαν τῆς μητρός της εἰς τὸ χωρίον Μπουρνιές, ἀπέχον τρία τέταρτα τῆς ὥρας ἐκ τῆς πόλεως τῶν Χανίων, τὸ πλεῖστον Τουρκικὸν καὶ ὑπὸ ἐλαχίστων Χριστιανῶν κατοικούμενον. Εἰς τὴν οἰκίαν ἐκείνην κατῴκησεν ὁ Κυριάκος μέχρι τοῦ 1865. Ἐκ τοῦ γάμου του ἀπέκτησε τέσσαρας θυγατέρας, ἕνα υἱὸν ὑδροκέφαλον, παράλυτον τὰ κάτω ἄκρα, ὅστις εἰς ἡλικίαν 16 ἐτῶν ἀπέθανε, καὶ τὸν Ἐλευθέριον ».
Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
«Κατ’ Αὔγουστον τοῦ 1864 ἤρχισεν ὁ τοκετὸς τῆς Στυλιανῆς μὲ φοβεροὺς πόνους, παρῆλθον δύο ἡμέραι καὶ ὁ τοκετὸς δὲν ἐγίνετο. Ἔχοντες ὑπ’ ὄψιν τὸν προηγούμενον τοκετὸν τοῦ ὑδροκεφάλου καὶ φοβούμενοι παρομοίαν περίπτωσιν οἱ χωρικοί, ἔπεισαν τὸν Κυριάκον ὅτι πρέπει νὰ φέρῃ τὸν Ἱερόθεον, προηγούμενον τῆς μονῆς «Χρυσοπηγῆς» διὰ νὰ τῆς διαβάσῃ εὐχὴν καὶ οὕτω κατορθωθῆ ὁ τοκετός. Οἱ δὲ Τοῦρκοι μετεκάλεσαν τὸν Χατζῆ Σακίρη ἀπὸ τὸ χωρίον Ψίρες τῆς Κυδωνείας διὰ τὸν αὐτὸν σκοπόν.
«… Τὴν ἑσπέραν τῆς τρίτης ἡμέρας συνηντήθησαν εἰς τὸ αὐτὸ σπιτάκι ὁ Ἱερόθεος καὶ ὁ Χατζῆ Σακίρης καὶ ἤρχισαν νὰ διαβάζουν ὑπὸ τὸ ἀμυδρὸν φῶς ἕνὸς λύχνου, ὁ μὲν τὴν φυλλάδα τοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου καὶ ἄλλα σχετικά, ὁ δὲ Τοῦρκος δικάς του φυλλάδας μὲ εὐχὰς Τουρκιστί. Τὸ διάβασμα αὐτὸ διήρκεσε πέντε ὥρας περίπου, μὲ μικρά διαλείμματα.
Εἰς στιγμὴν κορεσμοῦ καὶ νυστάγρας λέγει ὁ Ἱερόθεος πρὸς τὸν Τοῦρκον: «Μωρὲ Χατζῆ ἕνα διάβολο θωρῶ» καὶ ἀπαντᾶ ὁ Τοῦρκος: «Καὶ ἐγὼ μωρὲ παπᾶ, θωρῶ ἕνα φουρόγατο καὶ ὁ Ραμπῆς νὰ λυπηθῇ τὴν κακομοίρα νὰ τὸ ξεγεννήσῃ». Πράγματι περὶ τὰ ἐξημερώματα τῆς τετάρτης ἡμέρας ἐγεννήθη ὁ διάβολος Ἐλευθέριος!..»
ΠΩΣ ΚΑΙ ΥΠΟ ΤΙΝΟΣ ΕΒΑΠΤΙΣΘΗ
«.. Μόλις τὸ παιδὶ ἐγέννετο 40 ἡμερῶν, ἡ μητέρα του καὶ ἡ μαμμή, μετέβησαν εἰς τὴν μονὴν τῆς «Ζωοδόχου Πηγῆς» ὅπου διέμενεν ὁ Ἱερόθεος καὶ ἐζήτησαν τὴν βάπτισίν του.
Ὁ Ἱερόθεος ἐδέχθη ὡς ἀνάδοχος νὰ τὸ βαπτίσῃ. Ἀλλὰ καθ’ ἧν ὥραν τὸ εἶχεν μέσα εἰς τὴν κολυμβήθραν καὶ τὸ ἐσήκωσε διὰ νὰ τὸ θέσῃ εἰς τὰ μυρόπανα, ἐλέρωσεν ἐντὸς τῆς κολυμβήθρας, καὶ ὁ Ἱερόθεος τὸ παρέδωσεν εἰς τὴν μαμμὴν φωνάζων: «Αὐτὸς εἶναι Σατανᾶς καὶ θὰ κάμνη κακὸν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν» καὶ ἀμέσως ἀπεμακρύνθη. Ἀπετελείωσε δὲ τὸ βάπτισμα ὁ παρατυχὼν Γεννάδιος. Τὰ περὶ τοκετοῦ καὶ βαπτίσματος, ἀναφέρει ὁ Ἱερόθεος λεπτομερῶς εἰς τὸ «ἡμερολόγιόν του.
Ἐν συνεχείᾳ ὁ ἴδιος συγγραφεὺς ἀναφέρει διάφορα ἄλλα γεγονότα τῆς ζωῆς τοῦ Κυριάκου Βενιζέλου ὅστις μετὰ πλείστων ἄλλων Ἑλλήνων ὑπηκόων ἀπεμακρύνθη τῆς Κρήτης παρὰ τῆς Τουρκικῆς κυβερνήσεως, ἐπανελθὼν κατὰ τὸ ἔτος 1871, ὁπότε εὑρῆκε ἄθικτον τὸ κατάστημά του καὶ ἤρχισεν τὰς ἐργασίας του, ἀφοῦ προσέλαβε ὡς ὑπαλλήλους του τούς: Γ. Γιαννακουδάκην καὶ Ἀνδρέαν Νοστράκην. Τὴν Τρίτη θυγατέρα του δέ, ἔδωσε σύζυγον εἰς τὸν πρακτικὸν δικηγόρον Κωνσταντῖνον Μητσοτάκην. Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «πολιτικὴ ἱστορία Ἑλλάδος 1821-1954, ἡ φαυλοκρατία» τοῦ Νικολάου Ἀντωνακέα.
Συγγραφείς που υποστηρίζουν ότι ο Ελ. Βενιζέλος δεν ήταν Έλληνας:
1. Γεώργιος Γ. Αυφαντής Στρατηγός βιβλία: «Αφύπνισις », « Βωμός της ελπίδος», « Άνθρωπος και επιστήμη»
2. Κώστας Ν. Μπαρμπής τ. Γενικό Διευθυντή Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών ,πρ. καθηγητή παρ/τος Αθηνών Πανεπιστημίου της Αλλοδαπής βιβλίο: « Ελ Βενιζέλος : Εθνάρχης ή εθνικός ολετήρας ;» (κλικ ΕΔΩ)
3. Νικόλαος Τωμαδάκης βιβλίο: «Ο Βενιζέλος έφηβος» (1964),
4. Σπυρίδων Μαρκεζίνης βιβλίο: «Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος ». τόμος 2,
5. Ξενοφώντας Στρατηγός Υποστράτηγος – Υπαρχηγός γενικού επιτελείου βιβλίο:«Η Ελλάδα στην Μικρά Ασία» (κλικ ΕΔΩ)
6. Edouard Driault (Εντουάρ Ντριό) ακαδημαϊκός, πανεπιστημιακός καθηγητή Ιστορίας βιβλίο: «Ελλάδα και Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος».
7. Μ. Α. Παπαδάκης βιβλίο: «Βιογραφία Ε Βενιζέλου». και το αίνιγμα της ημέρας, τι κοινό έχουν οι πρωταγωνιστές της φωτογραφίας μας; λέτε να έχουν κάτι κοινό στην καταγωγή;
Δείτε το γράμμα ύμνο του Βενιζέλου προς τα Βραβεία Νομπελ για να πάρει ο Κεμάλ το Βραβείο Ειρήνης κάνοντας κλικ ΕΔΩ
Κνωσσόπολις
Πηγή
kerberos-hellas
