ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ!!;!!

 SAMAN LYCAN

Προτού ξεκινήσω την δική μου σκέψη για το τι είναι ο θάνατος ας μάθουμε τα πιο τελευταία νέα των επιστημόνων:

Του Τάσου Θεοδωρόπουλου:

Η καινούργια προσέγγιση στο μεγαλύτερο φόβο του ανθρώπου λέγεται Βιοκεντρισμός, και προέρχεται τόσο από το χώρο της κβαντοφυσικής και της θεωρίας των παράλληλων συμπάντων, όσο και από τον ίδιο τον Αϊνστάιν.

Σύμφωνα με ένα από τα θεμελιώδη αξιώματα της επιστήμης, καμίας μορφής ενέργεια δεν χάνεται. Δεν δημιουργείται και δεν καταστρέφεται απλά υπάρχει. Ξεκινώντας από αυτό, και με δεδομένο ότι ο εγκέφαλος, είναι μια τεράστια γεννήτρια ενέργειας, οι επιστήμονες καλούνται να απαντήσουν στο τι γίνεται αυτή η ποσότητα ενέργειας, όταν ο εγκέφαλος σταματήσει λόγω θανάτου να λειτουργεί. Είναι πιθανόν να μεταβιβάζεται σε ένα παράλληλο σύμπαν;

Για τους μελετητές, η θεωρία των παράλληλων συμπάντων, είναι μια πραγματικότητα πολύ πιο αντικειμενική από αυτό που θεωρούμε πραγματικότητα δεδομένου ότι έννοιες όπως ο χώρος και ο χρόνος, θεμελιώδεις όσον αφορά την προσέγγιση μας απέναντι στην πραγματικότητα, δεν υφίστανται όπως τις αντιλαμβανόμαστε. Οτιδήποτε ο εγκέφαλος επεξεργάζεται και χρησιμοποιεί σαν πληροφορία, είναι απλά ένα εργαλείο κατανόησης ενός συγκεκριμένου χωροχρόνου μιας συγκεκριμένης πραγματικότητας. Κάτι που αποδεικνύεται από την ανικανότητα του εγκεφάλου, να κατανοήσει την ύπαρξη του συμπαντικού απείρου, εφ’ όσον ο προγραμματισμός του, του καθιστά κατανοητά μόνο τα πεπερασμένα σύνολα.

Σε ένα σύμπαν χωρίς χώρο και χρόνο (με τις έννοιες που εμείς τους δίνουμε) όπως στην ουσία έχει αποδειχτεί ότι είναι το σύμπαν, η έννοια του θανάτου, του τέλους, πολύ απλά δεν υφίσταται λένε οι ειδικοί. Υφίσταται η εμπειρία του θανάτου, όπως τον βιώνουμε με το συγκεκριμένης λειτουργίας εγκέφαλο μας, αλλά κατά πόσο αυτή η εμπειρία, ανταποκρίνεται σε μια αντικειμενική πραγματικότητα, για την οποία δεν έχουμε εργαλεία κατανόησης;

Ο ίδιος ο Αϊνστάιν είχε παραδεχτεί με αφορμή το θάνατό ενός φίλου του, του Μπέσο: «Ο Μπέσο έφυγε από αυτόν τον παράξενο κόσμο, λίγο πριν από μένα. Αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα. Άνθρωποι σαν κι εμάς, γνωρίζουμε ότι ο διαχωρισμός ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, είναι απλά και μόνο μια πεισματάρικη ψευδαίσθηση».

Σύμφωνα με τη μελέτη των επιστημόνων, η αθανασία δεν είναι μια διαρκής ύπαρξη σε έναν κόσμο δίχως τέλος γιατί πολύ απλά σαν έννοια, κατοικεί έξω από την έννοια του χρόνου όπως τον ξέρουμε. Σε έναν κόσμο έξω από την αντιληπτική μας ικανότητα, κι από ότι θεωρούμε πραγματικό και μη.

Όσο δεδομένη είναι η περιορισμένη μας ικανότητα στον προσδιορισμό της πραγματικότητας άλλο τόσο είναι και η ικανότητά μας στον προσδιορισμό της μη πραγματικότητας. Αυτής που δεν περιορίζεται από το χώρο, το χρόνο και τους νόμους ενός χιλιοστού του σύμπαντος, αλλά επεκτείνεται σε ολόκληρη την δημιουργία και τις παράλληλες, άπειρες όπως και ο χωροχρόνος, μορφές της.

SAMAN LYCAN

Μια χαρά τα περιέγραψε ο Τάσος Θεοδωρόπουλος μα για να το δούμε λίγο πιο αναλυτικά και λεπτομερέστατα!!!!

Πραγματικά τι είναι ο θάνατος!!;!!

Θάνατος είναι η οριστική παύση όλων των βιολογικών λειτουργιών που υποστηρίζουν τη διαβίωση ενός οργανισμού. Φαινόμενα που συνήθως επιφέρουν το θάνατο περιλαμβάνουν τα γηρατειά, τον υποσιτισμό, την ασθένεια, και το τραύμα το οποίο περιλαμβάνει την αυτοκτονία, τη δολοφονία και το ατύχημα. Όλοι οι γνωστοί οργανισμοί αντιμετωπίζουν αναπόφευκτα το θάνατο.[1] Τα σώματα των ζωντανών οργανισμών αρχίζουν να αποσυντίθενται λίγο μετά το θάνατο.

Ο θάνατος διακρίνεται στον φυσιολογικό, ο οποίος έρχεται με τα βαθιά γεράματα και τον ξαφνικό που οφείλεται σε ασθένεια, φόνο ή δυστύχημα. Με το θάνατο η θερμοκρασία του σώματος πέφτει στους 20 °C, η αναπνοή μαζί με τους χτύπους της καρδιάς σταματά και το πρόσωπο κιτρινίζει. Ορισμένα κύτταρα του ατόμου ζουν και δυο μέρες μετά το θάνατο του. Τα αίτια του θανάτου, στην περίπτωση που δεν προ υπήρξε σοβαρό πρόβλημα υγείας, εξακριβώνει ο ιατροδικαστής.

 Γήρας

Σχεδόν όλα τα ζώα που επιβιώνουν τους εξωτερικούς κινδύνους για τη βιολογική τους λειτουργία τελικά πεθαίνουν από το γήρας. Η μόνη γνωστή εξαίρεση είναι η μέδουσα nutricula Turritopsis, η οποία πιστεύεται ότι είναι αθάνατη, καθώς είναι σε θέση να επιστρέψει από ένα προχωρημένο στάδιο της ζωής της σε ένα πιο πρόωρο. Ο φυσιολογικός θάνατος θεωρείται πλέον διαδικασία, παρά γεγονός και συνθήκες οι οποίες κάποτε θεωρούνταν ενδεικτικές του θανάτου είναι πλέον αναστρέψιμες.

Ενδείξεις θανάτου

Οι ενδείξεις ότι ένας ζωικός οργανισμός δεν είναι πλέον στη ζωή είναι οι εξής:

• Παύση της αναπνοής
• Καρδιακή ανακοπή (δεν υπάρχει παλμός)
• Νεκρική ωχρότητα, ωχρότητα που συμβαίνει στα 15-120 λεπτά μετά το θάνατο
• Πτωματική υπόσταση, βαθιά ερυθρή χρώση του δέρματος και των εσωτερικών οργάνων με τη μορφή εκτεταμένων κηλίδων, ακανόνιστου σχήματος.
• Αναστολή της παραγωγής θερμότητας και της λειτουργίας των θερμορυθμιστικών μηχανισμών.
• Νεκρική ακαμψία, τα άκρα του νεκρού σκληραίνουν και είναι δύσκολο να μετακινηθούν
• Αποσύνθεση, η σταδιακή αποικοδόμηση της πολυσύνθετης οργανικής ύλης σε απλούστερες χημικές ενώσεις, υπό την επίδραση διαφόρων μικροοργανισμών, η οποία συνοδεύεται από μια ισχυρή, δυσάρεστη στον άνθρωπο, οσμή.
• 
  

Φυσική επιλογή

Η σύγχρονη εξελικτική θεωρία βλέπει τον θάνατο ως ένα σημαντικό μέρος της διαδικασίας της φυσικής επιλογής. Θεωρείται ότι οι οργανισμοί που έχουν προσαρμοστεί λιγότερο στο περιβάλλον τους είναι πιο πιθανό να πεθάνουν έχοντας παραγάγει λιγότερους ή μηδενικούς απογόνους, μειώνοντας έτσι τη συμβολή τους στην γενετική των πληθυσμών. Η συχνότητα της αναπαραγωγής, διαδραματίζει εξίσου σημαντικό ρόλο στον καθορισμό των ειδών επιβίωσης: ένας οργανισμός που πεθαίνει νέος, αλλά αφήνει πολλούς απογόνους, σύμφωνα με τα δαρβινικά κριτήρια, παρουσιάζει πιο εξελιγμένη φυσική κατάσταση από έναν μακρόβιο οργανισμό που αφήνει μόνο έναν απόγονο.

Αυτά είναι τα πρώτα τα οποία καταλογίζουν οι άνθρωποι για τον θάνατο είναι όμως έτσι!;!

Ας δούμε την επιστήμη για μια ακόμα φορά που τα τελευταία χρόνια προσπαθεί με κάθε τρόπο να εξηγήσει τι συμβαίνει στην ψυχή και τι συμβαίνει όταν κάποιος πεθάνει.

Μεταθανάτιος ζωή. 

Ο διάσημος νευροχειρουργός Δρ. Eben Alexander ( Ήμπεν Αλεξάντερ ), καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Harvard ( Χάρβαρντ ), έπεσε σε κώμα έπειτα από μηνιγγίτιδα. Θεωρήθηκε εγκεφαλικά νεκρός. Συνήλθε όμως και τότε αποκάλυψε αυτό που είδε. Ένα σκοτεινό χρώμα, ένας πυρήνας και η όψη του Θεού. Οι επιστήμονες θεωρούν πως όταν “σταματήσει” ο εγκέφαλος τότε έρχεται το τέλος για όλα. Αλλά σύμφωνα με τον Eben Alexander, πως γίνεται ένας εγκεφαλικά νεκρός να έχει πνευματική εμπειρία;

Ο σκέψη λειτουργεί χωρίς καν να υπάρχει σώμα.

Ο  Δρ. Bruce Greyson ( Μπρούς Γκρέισον ), ψυχίατρος που έχει ασχοληθεί εντατικά με τις μεταθανάτιες εμπειρίες, αναφέρει πως όταν η ψυχή φεύγει, υπάρχει το αίσθημα της ειρήνης, της αγαλλίασης, Πολλοί συναντούν αγαπημένα τους νεκρά πρόσωπα ή ακόμα και θεότητες. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως είναι απλά ψευδαισθήσεις που προκαλεί ο εγκέφαλος την ώρα που “πεθαίνει”. Όμως για τον παραπάνω γιατρό ο νους μπορεί να υπάρξει και χωρίς να υπάρχει καν το σώμα.

Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα η έννοια του θανάτου

Ο Robert Lanza ( Ρόμπερτ Λάνζα ), ο επιστήμονας που ανέπτυξε τον Βιοκεντρισμό. αναφέρει πως ο χρόνος και ο χώρος είναι στοιχεία απλά για να καταλαβαίνουμε τον κόσμο. Χωρίς την “ λογική”, δεν υπάρχει χρόνος και χώρος, άρα δεν υπάρχει και θάνατος.

Δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα στον θάνατο. Μετά υπάρχει το απόλυτο τίποτα. 

Ο Δρ. Wendy Wright ( Γουέντι Ράιτ ), νευρολόγος, θεωρεί πως οι εμπειρίες που είχαν όσοι ήρθαν σε επαφή με τον θάνατο είναι απλά αποτέλεσμα μιας ορμόνης (ενδορφίνη), που απελευθερώνεται. Όλα τα οράματα, πχ, φως, τούνελ, ο Θεός, νεκρά πρόσωπα, είναι το τελευταίο κόλπο του εγκεφάλου.

Φυσικά κάποιος διαβάζοντας όλα αυτά θα μπερδευτεί μα για να δούμε παρακάτω πως έβλεπαν το θάνατο κάποιοι αρχαίοι μας αλλά και άλλοι σοφοί  και μη από όλο τον κόσμο:

 Το να φοβάται κανένας το θάνατο είναι μεγάλος παραλογισμός, γιατί είναι για όλους μας αναπόφευκτος ο θάνατος.

Αριστοφάνης

Έχω σκεφτεί πολλές φορές το θάνατο και βρήκα ότι είναι το λιγότερο από τα κακά του κόσμου.

Φ. Μπέικον

Αλάτι ο θάνατος και τη ζωή πολύ τη νοστιμίζει.

Ν. Καζαντζάκης

Αν ήξερε ο κόσμος, τη ωραίος είναι ο θάνατος, θα αυτοκτονούσαν όλοι.

Α. Τσαμασλίδης

Λαός που βαδίζει προς το θάνατο τραγουδώντας, βαδίζει προς τη ζωή.

Π. Δημητρακόπουλος

Πόσο θαυμάσιος είναι ο θάνατος! Ο θάνατος κι ο αδελφός του, ο ύπνος!

Π. Σέλλεϋ

Ο θάνατος είναι το δαιμόνιο που εμπνέει ο μουσηγέτης της φιλοσοφίας. Χωρίς αυτόν, δύσκολα θα μπορούσε να φιλοσοφήσει ο άνθρωπος.

Α. Σοπενάουερ

Ο θάνατος είναι το μεγαλύτερο κακό, τότε μόνο, όταν τον παρακαλούμε να έρθει και δεν εισακούει τις παρακλήσεις μας.

Σοφοκλής

Ο θάνατος είναι μια μεγάλη δροσερή νύχτα. Η ζωή είναι μια πνιγηρή ημέρα.

Χ. Χά

Η φύση έδωσε σε μας την ικανότητα να μη σκεφτόμαστε το θάνατο, αν θα τον πολυσκεφτόμασταν, ο κόσμος θα βρισκόταν σε κατάσταση ακινησίας.

Φ. Γκβιτσάρντι

Ένας θάνατος είναι τραγωδία. Ένα εκατομμύριο θάνατοι είναι στατιστική.

Ι. Στάλιν

Όσο καλός είναι ο άνθρωπος, τόσο λιγότερο φοβάται το θάνατο.

Λ. Τολστόι

Τελικά τι είναι ο θάνατος; Θάνατος, αγαπητή μου φίλοι είναι η πιο συναρπαστική περιπέτεια που θα γνωρίζουμε στη ζωή μας.

Α. Στρουγκάτσκι

Ο θάνατος είναι μόνο ένα βήμα στη συνεχής εξέλιξη μας. Ακριβός τέτοιο βήμα ήταν και η γέννηση μας με τη διαφορά ότι η γέννηση είναι θάνατος για μια μορφή ύπαρξης, αλλά ο θάνατος είναι γέννηση για μια άλλη μορφή ύπαρξης.

Τ. Πάρκερ

 Ο θάνατος είναι το ξυστήρι που καθαρίζει την ψυχή από το κάκαδο της γήινης ζωής.

Μ. Ρομανούσκο

Προς την αθανασία συνήθως πάνε με πολύ λίγες αποσκευές.

Βολτέρος

Στο θάνατο του ραδικιού βρίσκεται η αθανασία του.

Ε. Κρότκι

Ακόμη δεν έχετε πεθάνει για να μιλάνε για σας μόνο με καλά λόγια.

Κ. Ιζικόφσκι

Αν κάποια στιγμή θα καταστραφούν όλοι οι πλανήτες και τ’ άστρα, ακόμα και τότε θα πεθάνουμε μόνο μια φορά.

Τ. Κάρλεϊλ

Μόνο ο ανόητος μπορεί να γιορτάζει το κάθε χρόνο που πλησιάζει ο θάνατος.

Μπ. Σω

Ναρκομανία: μακρόχρονη απόλαυση του θανάτου.

Φ. Μοριάκ

Να αυτοκτονείς σημαίνει ότι παραβιάζεις τους κανόνες της ευγένειας, παρουσιάζοντας μπροστά στον Κύριο χωρίς πρόσκληση.

Λόρδος Ντένινγκ

Ο θάνατος είναι ζωή που πήρε άδεια προ του τοκετού.

Αγνώστου

Η σκέψη για το θάνατο είναι πιο αβάσταχτη παρά ο ίδιος ο θάνατος.

Μ. Μποέτσιος

Η ζωή μόνο το όνομα έχει, γιατί είναι θάνατος.

Αγνώστου

Όποιος φοβάται τον θάνατο, έχει χάσει τη μισή του ελευθερία.

Αγνώστου

Ό,τι σκεπτόμαστε για το θάνατο έχει σημασία, μόνον όταν μας κάνει να σκεπτόμαστε για τη ζωή.

Αγνώστου

Ο θάνατος δεν είναι τόσο σημαντικός. Ο πόνος είναι.

Αγνώστου

Ήταν μεγάλος πατριώτης, σπουδαίος ανθρωπιστής και πραγματικός φίλος, αν, μάλιστα είναι αλήθεια ότι πέθανε.

Βολτέρος

Αν δεν πηγαίνεις στις κηδείες των άλλων δεν θα έρθουν κι εκείνοι στη δική σου.

Κ. Ντέι

Η θανατική ποινή είναι λάθος θεραπεία για το έγκλημα, όπως η φιλανθρωπία είναι λάθος θεραπεία για τη φτώχεια.

Χ. Φορντ

Όταν σκοτώνεις έναν άνθρωπο είσαι δολοφόνος, όταν σκοτώνεις εκατομμύρια είσαι κατακτητής, όταν τους σκοτώνεις όλους είσαι θεός.

Ζ. Ροστάν

Ο θάνατος δεν πλήττει εκείνον που θερίζει, αλλά εκείνους που μένουν.

Κ. Μαρξ

Αφού οι άνθρωποι δεν κατάφεραν να νικήσουν το θάνατο, ενώ ήθελαν να είναι ευτυχισμένοι, αποφάσισαν να μην το σκέφτονται.

Μπ. Πασκαλ

Το κερί καίγεται και οι χρυσαλίδες πετάνε από πάνω του και χορεύουν…και πεθαίνουν. Το κερί δεν κάνει τίποτα, αλλά σκοτώνει. Έτσι και εγώ δεν κάνω τίποτα και σκοτώνω … τα σούρτα – φέρτα της ζωής.

Όσσο

Η αυτοκτονία δεν είναι τίποτε άλλο από το τελευταίο παράπονο, το πιο απαίσιο παράπονο για την ύπαρξη.

Όσσο

Ο θάνατος που προηγείται το έσχατο γήρας εμφανίζεται σε μεγαλύτερο βαθμό πάνω στην ώρα, παρά ο θάνατος που αποτελειώνει τα βαθιά γεράματα.

Λα Μπρυγιέρ

Δεν πρέπει να φοβόμαστε τον θάνατο, αλλά την άδεια ζωή.

Μπ. Μπρεχτ

Τελικά όλη η σοφία, όλες οι σκέψεις στον κόσμο συνίσταται στο να μαθαίνει τον άνθρωπο να μη φοβάται το θάνατο.

Ντε Μονταίν

Να ζεις σαν ετοιμοθάνατος και να δημιουργείς σαν αθάνατος !!

Αγνώστου

Να αυτοκτονείς σημαίνει να παραβιάζεις τον κώδικα ευγένειας, εμφανίζοντας μπροστά στον Κύριο χωρίς πρόσκληση.

Λ. Ντένινγκ

Μέχρι στιγμής που εξουσιάζουμε το θάνατο, κανένας δε μπορεί να μας εξουσιάζει.

Σενέκας

Ο θάνατος της φιλοσοφίας επιτρέπει βιβλία «φιλοσοφίας», ο θάνατος του μυθιστορήματος δημιούργησε «μυθιστορήματα», ο θάνατος της τέχνης, έργα «τέχνης» κ.λπ.

Μ. Ονφρέ

Εάν εσείς ανακοινώσατε σε κάποιον, ότι του αφήνετε κάποια κληρονομιά, τότε εσείς ως τίμιος άνθρωπος πρέπει αμέσως να πεθαίνετε.

Σ. Μπάτλερ

Με το μυαλό του ο άνθρωπος καταλαβαίνει πως είναι θνητός, αλλά στο υποσυνείδητό του πιστεύει στην αθανασία. Σε όλα τα σχέδια περί της ζωής του δεν έχει καμία θέση ο θάνατος. Εδώ είναι η μεγάλη σοφία της φύσης.

Ι. Σεβελιόφ

Δεν πρόκειται να μακροζώ μαρτυρικά,

Καλύτερα με γοργό θάνατο να ξαναζωντανέψω.

Β. Βισότσκι

Αν βέβαια και αποδεδειγμένα γνωρίζαμε τι είναι ο θάνατος, θα είχαμε επιθυμία να ζήσουμε;

Φ. Μπέικον

Ο θάνατος της αλεπούς είναι της κότας ζήση.

Ελληνική παροιμία

Δε θα πουν καλά για σένα ούτε στο τραπέζι μετά την κηδεία σου.

Ελληνική παροιμία

Κανείς δεν μπορεί να κοιτάξει καταπρόσωπο τον ήλιο ούτε τον θάνατο.

Λα Ροσφουκό

Μόνο αντικρίζοντας τον θάνατο γεννιέται ο εαυτός του ανθρώπου.

Αυγουστίνος

Το να ζεις είναι μια αρρώστια από την οποία ο ύπνος μας ανακουφίζει. Πρόκειται για ημίμετρο: το πραγματικό γιατρικό είναι ο θάνατος.

Μ. Renaudin

Τα εργαλεία του θανάτου που σκότωσαν περισσότερο ανθρώπους από

αυτοκίνητα και βόμβες μαζί, κάθε μέρα τα έχουμε μπροστά μας πάνω στο

τραπέζι: είναι το κουτάλι και το πιρούνι.

Μ. Κονλέχνερ

Απ’ τη ζωή στο θάνατο ειν’ ένα μονοπάτι,

Από τον κώλο στο μουνί, δυό δάχτυλα και κάτι.

Ελληνική παροιμία

Ακόμη δεν πέθανες, για να μιλάμε για σένα μόνο με καλά λόγια.

Αγνώστου

Η γέννηση δεν είναι έγκλημα. Τότε γιατί αμέσως γίνεται γνωστή και η καταδίκη σε θάνατο.

Ρ. Έτιγκερ

Κάποια στιγμή ο θάνατος θα μας χαμογελάσει. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να χαμογελάσουμε και εμείς.

Μ. Αυρήλιος

Ο θάνατος δεν είναι τίποτα. Ο τρόμος είναι να μην ζεις

Β. Ουγκώ

Ο θάνατος είναι περισσότερο υπόθεση των κοντινών του ανθρώπων

του παρά του ίδιου.

Τ. Μαν

Τον παράδεισο ζητάνε, αλλά το θάνατο φοβούνται.

Ρωσική παροιμία

Ήταν μεγάλος κυβερνήτης, πέθανε και έγινε ένας απλός

μακαρίτης.

Ρωσική παροιμία

Η γήινη ζωή είναι χαρές και βάσανα της σάρκας. Ο θάνατος

είναι της ψυχής η ελευθερία.

Ρωσική παροιμία

Οι άνθρωποι φοβούνται το θάνατο για τον ίδιο λόγο που τα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι,

γιατί δεν ξέρουν τι τους περιμένει.

Φ. Μπέκον

Αναγνώριση: ένα λουλούδι, που φυτρώνει κυρίως πάνω στους τάφους.

Ρ. Λέμπκε

Αυτός που τρώει μόνος, θα πεθάνει μόνος.

Εβραϊκή παροιμία

Αν πεθάνεις χωρίς να διευθετήσεις τα κληρονομικά σου, οι κληρονόμοι σου θα είναι δικηγόροι.

Έ. Χάου

Αυτοκτονία – να κάνεις μια τρύπα στον κόσμο σου και να φύγεις.

Β. Ναμπόκοφ

Τα πλούτη ο πεθαμένος αφήνει στο κατώφλι του σπιτιού του, οι φίλοι και οι συγγενείς τον αφήνουν στο νεκροταφείο, μόνο οι καλές και οι κακές πράξεις τον ακολουθούν ακόμη και μετά το θάνατο.

Παλιά ινδική σοφία

Εδώ λοιπόν μετά από όλα αυτά τα οποία σας παρουσίασα θα σας πω και τις δικές ου απόψεις όπως μου τις διηγήθηκαν κάποιοι ιδιαίτεροι άνθρωποι από κάποιες χώρες του κόσμου που γύρισα για έρευνες μου αλλά και την εκδοχή το τι είναι θάνατος από έναν Λυκάωνα ονόματι Νίκραλστ:

Πως μπορεί κάποιος να εξηγήσει με σιγουριά το τι είναι ο θάνατος αφού κανένας δεν έχει γυρίσει από εκεί να μας πει πως είναι!!!! Ένα ελληνικό ρητό που λένε πολλοί ως αστείο είναι το εξής:

<< Για να μην έχει γυρίσει κανείς από τον θάνατο πρέπει να περνάει πολύ καλά εκεί… >>

Ο θάνατος είναι κάτι που φοβίζει όλες τις υπάρχων μορφές ζωής, για αυτό και τα ζώα, έντομα, ψάρια, αν και δεν καταλαβαίνουν τι εστί θάνατος, φυλάγονται από αυτόν με τρόπους προστασίας είτε με φυγή, είτε με το να αναπτύξουν περίτεχνα καμουφλάζ, είτε με το να κάνουν επίθεση….. το ίδιο και ο άνθρωπος κάνει με λίγα λόγια, μα ο άνθρωπος έχει κάτι που τον ξεχωρίζει από όλα τα άλλα είδη του πλανήτη μας!!!! Το μυαλό που είναι εξελιγμένο και τον κάνει να είναι ανώτερος από όλα τα άλλα είδη!!!! Έτσι αντιλαμβάνεται το τι είναι ο θάνατος και φοβάται ότι θα χαθεί μια και καλή!!!! Όμως υπάρχουν και κάποιοι όπου δεν συμφωνούν με τον γενικό χαμό της ανυπαρξίας…..!!!

Όταν γνώρισα τον Λυκάωνα Νίκραλστ εκτός από πολλές πληροφορίες που μου έδωσε για την ύπαρξη τους μου έδωσε και μια εκδοχή για τον θάνατο τον πως τον βλέπουν οι Λυκάωνες:

SAMAN LYCAN

…. Άραγε ο θάνατος για εσάς είναι κάτι το οποίο είναι μεταβατικό και δεν τον φοβάστε!;!

ΝΙΚΡΑΛΣΤ

Όχι ότι είναι ευχάριστο να χάνεις κάποιον δικό σου αλλά είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί κάποιος να το σταματήσει. Ακόμη και τα όντα τα οποία είναι αθάνατα ή οι θεοί που είναι αθάνατοι θα έρθει κάποια μέρα και για αυτούς όπου θα πεθάνουν! Απλώς στα μάτια μας και στα δικά σας φαίνονται αθάνατοι, αυτό γιατί αν κάποιος ζει για 450 έως 650 για τον άνθρωπο είναι αθάνατος το ίδιο και ενας θεός αν μπορεί και ζει για 100.000 χρόνια αυτό γιατί δεν ξέρει οι άνθρωποι το πόσο ζουν!!!! Μα κάποια στιγμή ο θάνατος έρχεται και για αυτούς!!!! Ο θάνατος για εμάς δεν είναι παρά τίποτα άλλο ένα είδος μετάβασης σε ένα άλλο σημείο του σύμπαντος!!!! Το σημείο αυτό ονομάζεται << ΚΡΑΣΤΛΕΚΡΟΒ >> ακούγεται σαν Ρώσικη λέξη μα είναι καθαρά των Λυκάωνων και σημαίνει << ΑΛΛΑΓΉ >>!!!! Το ονομάζουμε έτσι διότι όταν η ψυχή μας πάει εκεί κάθεται όσο ακριβώς τα χρόνια που περάσαμε στην γη ή σε κάποιο άλλο μέρος του σύμπαντος!!!! Όλα αυτά τα χρόνια γίνεται μια αόρατη αλλαγή στην ψυχή μας και στο τέλος ο Μαν-Η-Του ο μέγιστος θεός του σύμπαντος αλλά και των συμπάντων αποφασίζει το που θα μας ξανά στείλει, στην γη ή σε κάποια άλλη γωνιά του σύμπαντος!!!!

SAMAN LYCAN

Δηλαδή σαν ένα είδος μετεμψύχωσης…;

ΝΙΚΡΑΛΣΤ

ΟΧΙ!!!! Αυτοί που πιστεύουν στην μετεμψύχωση λένε ότι ξανά έρχονται στην γη σε άλλο σώμα γυναικείο ή αντρικό ή ακόμα κάποιοι άλλοι ανάλογα τις πράξεις που έχει κάνει κάποιος μπορεί να έρθει ως κοράκι, γάτα, σκουλήκι, βούβαλος, μύγα, μαλάκιο, και ούτο κάθε εξής!!!! Ενώ εμείς γυρνάμε ως ήμασταν!!!!! Με την μόνη διαφορά με αλλαγμένη προσωπικότητα της ψυχής μας ως προς το καλύτερο!!!!

Αν και είπαμε και άλλα πολλά για τον θάνατο θα τα αφηγηθώ σε ένα από τα άρθρα μου για τους Λυκάωνες.

Στην Ιαπωνία στο Κιότο γνώρισα τον Νικασόγιο Γιαχασάκι βουδιστή ψυχίατρο ειδικό στην αντιμετώπιση του φόβου κατά τον θάνατο 85 χρόνων, όπου όταν ξεκινήσαμε να μιλάμε για το τι είναι ο θάνατος μου είπε τα εξής:

ΝΙΚΑΣΟΓΙΟ

Ρωτάς εσύ που είσαι Έλληνας τι είναι ο θάνατος!;! Θα έπρεπε να το ξέρεις από την ιστορία σου …. Να πω καλύτερα την μυθολογία σου όπου και παρέχει πάρα πολλά στοιχεία για τον θάνατο!!!! Και δεν μιλάω για τον Βαρκάρη του κάτου κόσμου μα για τον θάνατο όπως τον ξέρουμε σήμερα…!!!!

SAMAN LYCAN

Δηλαδή τι εννοείτε στην μυθολογία της χώρας μου!!!! Αν και την έχω διαβάσει τόσο που μου έχει γίνει βίωμα δεν έχω συναντήσει κάτι που να μου δείχνει το τι είναι ο θάνατος…. Ή ίσως να μην το εντόπισα εγώ όπως θα έπρεπε!!!! Αν έχετε την καλοσύνη θα μπορείτε να μου εξηγήσετε με λίγα λόγια…

NIKAΣΟΓΙΟ

( ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ) δεν περίμενα ποτέ στην ζωή μου να κάνω μάθημα σε έναν Έλληνα για το τι είναι ο θάνατος. Θα σου πω λοιπόν. Στην μυθολογία σας υπάρχουν αναφορές για ήρωες ή και απλούς θνητούς όπου την ώρα που πέθαιναν μεταβήκαν οι θεοί σας γιατί τους λυπήθηκαν ή για δικούς τους λόγους και τους έκαναν ή αστερισμούς ή τους πήραν μαζί τους ή τους άλλαξαν και τους έκαναν όμορφα ζώα ή άσχημα τέρατα!!!! Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι η ψυχή τους συνέχισε να υπάρχει ως κάτι άλλο….!!!! Βέβαια εκείνη την εποχή δεν μπορούσαν όπως και σήμερα να εξηγήσουν με απόλυτη ακρίβεια το τι γίνεται όταν κάποιος πεθάνει!!!! Εγώ  φέρνω ως παράδειγμα πάντα την Ελληνική μυθολογία αν και είμαι ένας ασήμαντος άνθρωπος, μα η Ελληνική μυθολογία δείχνει έναν χαρακτηριστικό τρόπο το τι γίνεται όταν κάποιος πεθαίνει!!!! Εκτός από τις αλλαγές υπάρχει και η τοποθεσία όπου ονομάζεται Άδης που πολλοί πιστεύουν ότι είναι το όνομα του θεού που υπήρχε εκεί ενώ το όνομα του ήταν Πλούτωνας!!!! Εδώ λοιπόν έχουμε ένα άλλο φαινόμενο αν κάποιος το ψάξει καλά και με ανοιχτό μυαλό και ας μην μπορούμε να το αποδείξουμε. Το φαινόμενο αυτό είναι ότι υπήρχαν τα Ιλίσια Πεδία και ο Τάρταρος. Στο πρώτο μέρος ήταν πανέμορφα και υπήρχαν τα πάντα!!!! Στο δεύτερο μέρος ήταν σκοτάδι, ασχήμια, και πήγαιναν αυτοί που δεν είχαν μια καλή ζωή…. Οπότε έχουμε δυο μέρη που δείχνουν να είναι κάτω από την γη, δηλαδή μια άλλη διάσταση ή να πω δυο διατάσεις!;! Στο όλο θέμα υπάρχουν και αποδείξεις ότι πρόκειται για διατάσεις από δυο αποδείξεις!!!! Η μια απόδειξη είναι ο Βαρκάρης που πέρναγε τις ψυχές στην απέναντι όχθη… με το αντίκτυπο του βέβαια!!!! Τα νομίσματα, όπου αν δεν τα είχε κάποιος απέναντι δεν πέρναγε!!!! Έμενε στην ανυπαρξία κάτι το πιο τρομερό από όλα!!!! Η δεύτερη απόδειξη είναι ο Κέρβερος ένα τρικέφαλο τέρας με κεφάλια σκύλων όπου ήταν ο τρόμος και ο φόβος για τις ψυχές και έτσι δεν μπορούσαν να γυρίσουν πίσω…. Δηλαδή δεν μπορούσαν να φύγουν από αυτές τις διατάσεις λόγο κάποιου εμποδίου!!!! Στην Ιαπωνική θρησκεία έχουμε σχεδόν τις ίδιες απόψεις περί θανάτου και για αυτό συμφωνώ με την εκδοχή της Ελληνικής και όταν λέω Ελληνικής εννοώ της μυθολογικής άποψης!!! Κάτι ήξεραν οι αρχαίοι σας που αν καθίσει κάποιος και το αναλύσει αποκωδικοποιώντας την όλη κατάσταση αυτή περί των θανάτων θα βρεθεί σε μεγάλη έκπληξη!!!! Να τα στοιχεία:

Οι εκλεγμένοι για οποιοδήποτε λόγο των θεών είχαν μια πολύ ειδική μεταχείριση με το να γίνουν αστερισμοί ή κάτι άλλο!!!! Από την άλλοι αυτοί που δεν τους επέλεγαν οι θεοί πέρναγαν σε άλλες διατάσεις όπου για να περάσει η ψυχή κάποιου έπρεπε να είναι καθαρή σαν το χρυσάφι, για αυτό και τα χρυσά στα μάτια!!!! Αν και αυτοί που ήταν κακοί είχαν χρυσό στα μάτια τους ο Βαρκάρης τους πέρναγε απέναντι μα πήγαιναν στον Τάρταρο και δεν μπορούσαν να ξανά γυρίσουν με τίποτα πίσω λόγο της τρομερής υπάρξεως του Κέρβερου!!!! Εδώ λοιπόν η μυθολογία λέει ότι κανείς δεν μπορούσε να φύγει από εκεί διότι ήταν ο Κέρβερος φύλακας!!!! Αυτοί όμως που ήταν στα Ιλίσια Πεδία μπορούσαν αν ήθελαν να φύγουν αλλά λέει η μυθολογία σας ότι περνούσαν τόσο όμορφα εκεί που ξέχναγαν την προηγούμενη ζωή τους…. Ενώ στον Τάρταρο όλοι ήθελαν να βγουν από κει μέσα!!!! Ψάξου λοιπόν με αυτά τα στοιχεία και θα δεις το πόσο δίκιο έχω.

SAMAN LYCAN

Θα το κάνω, μα αυτό όμως δεν δικαιολογεί τον φόβο του ανθρώπου προς τον θάνατο!!!!

ΝΙΚΑΣΟΓΙΟ

Για αυτό και αγαπώ πολύ τους Έλληνες ειδικά τους αρχαίους Σπαρτιάτες!!!! Διότι ήταν σαν τους Σαμουράι όπου εμφανίστηκαν στην χώρα μου χιλιάδες χρόνια μετά από τους Σπαρτιάτες!!!! Και οι δυο φυλές δεν φοβόντουσαν τον θάνατο μα τον επιδίωκαν στο πεδίο της μάχης!!!! Κάποιοι λένε ότι είχαν υποστεί πλύση εγκεφάλου για να μην φοβούνται τον θάνατο μα δεν είναι έτσι!!!! Μάλλον κάποιοι μύστες ιερείς τους είχαν δείξει κατά κάποιο τρόπο ότι το να πεθάνει κάποιος στο πεδίο της μάχης θα γινόντουσαν αθάνατοι κατά κάποιο τρόπο!!!! Σήμερα όλοι ξέρουν τους 300σιους του Λεωνίδα ίσως όχι με τα ονόματα τους αλλά την ιστορία τους και για όσο θα υπάρχει η γης και ο άνθρωπος πάντα θα μιλάνε για αυτούς!!!! Έτσι πέρασαν στην αθανασία!!!! Το ίδιο είναι και για τους Σαμουράι…. Αυτό που έκαναν και οι δυο φυλές ήταν για αυτούς το σωστό… το να έχει κάποιος έναν ένδοξο θάνατο στην μάχη!!!! Αυτό γιατί και οι δυο φυλές πίστευαν ότι στην επόμενη ζωή τους θα είχαν την θεία ευλογία και θα περνούσαν πολύ καλά στην άλλη διάσταση όπου και πήγαιναν.

Αν και είπαμε και άλλα δεν είναι του παρόντος να το συνεχίσω.

Οι πιο πολλές ινδιάνικες φυλές της Αμερικής πιστεύουν ότι όταν κάποιος πεθάνει το μεγάλο πνεύμα ο ΜΑΝΗΤΟΥ τους κάνει φύλακες των δασών, λιμνών, ποταμών, ζώων, κτλ. κτλ.!!!! Για αυτό και οι ινδιάνοι τότε και λιγοστοί σήμερα έκαναν πολλές προσφορές στους προγόνους τους για τους προσέχουν!!!! Σε όλες αυτές όμως σχεδόν τις φυλές υπάρχει μια ιστορία….. όταν κάποιος πεθάνει προτού γίνει πνεύμα ταξιδεύει για πολύ καιρό στο διάστημα ή το σύμπαν για να κριθούν για τις πράξεις τους από τους << Χαέν Κε >> ( Σκιές των θεών )!!!! Αν οι σκιές των θεών κρίνουν ότι είναι καλές ψυχές τις αφήνουν να περάσουν από τον  ουρανό της γης και να προχωρήσουν στο σύμπαν όπου θα συναντήσουν τον ΜΑΝΗΤΟΥ το μεγάλο πνεύμα!!!! Αν δεν είναι καλές τότε οι σκιές των θεών καταβροχθίζουν τις ψυχές όπου και περνάνε στην ανυπαρξία!!!! Και εδώ κάποιος αν αναλύσει τους μύθους θα δει ότι έχει να κάνει με άλλες διατάσεις.

Αν και έχω πολλές ιστορίες για τον θάνατο να σας πω από πολλούς λαούς και φυλές καμία δεν λέει ότι σταματά η ψυχή να υπάρχει!!!! Ότι καταστρέφεται από κάποια θεία κρίση ναι με τον όρο ότι πάει στην ανυπαρξία!!!!

Θα προσπαθήσω να βάλω και γω την δικιά μου άποψη σε αυτό το τόσο δύσκολο και άλυτο θέμα!!!! Προσέξτε ότι πω είναι καθαρά δικιά μου γνώμη από όλα αυτά τα οποία έχω ακούσει από όλον τον κόσμο:

Η ζωή μετασχηματίζεται, δεν καταστρέφεται (αρχαία επιγραφή). Τα πάντα είναι ενέργεια, τίποτε δεν χάνεται. Η ζωή είναι μια μορφή ενέργειας!!!! Όπως οι ειδικοί των φυσικών επιστημών δεν είναι σε θέση, μέχρι σήμερα, να ορίσουν ακριβώς την προέλευση της ενέργειας, το πώς και το γιατί του σχηματισμού της, αυτοί δεν είναι ούτε σε θέση να εξηγήσουν τη ζωή, μα μπορούν μόνο να την περιγράψουν. Αυτή η μορφή ενέργειας, που είναι η ζωή, διαφεύγει της επιστημονικής έρευνας και το ίδιο ισχύει και για την ψυχή μας.

Η ψυχή είναι ένα ουσιώδες μέρος εκείνης της ύπαρξης, που ονομάζεται άνθρωπος. Πού βρισκόταν η ψυχή, πριν ο άνθρωπος γεννηθεί!;! Πού διαμένει, όταν το σώμα διαλύεται στα συστατικά του!;!

Το υλικό σώμα, σαν ζωντανός οργανισμός, αποτελείται από ύλη σε κατάσταση μετασχηματισμού. Μετά το θάνατο, όταν η ψυχή εγκαταλείπει το σώμα, αυτό το τελευταίο διαλύεται εκ νέου στα χωριστά υλικά συστατικά με μια διαδικασία μετασχηματισμού. Μα τι συμβαίνει λοιπόν σ’ αυτό το σημείο με τη “ζωή”, τι συμβαίνει με την ψυχή!;!

Μια έρευνα προσανατολισμένη αποκλειστικά προς την ύλη, δεν θα μπορέσει να εξηγήσει, παρά τη μεγάλη επιστημονική προσπάθεια, το πιο φυσικό για εμάς πράγμα: τη ζωή που μας περιβάλλει με αναρίθμητες μορφές, στα ζώα, στα φυτά και στα μικρόβια!!!!

Από ένα αυγό πεταλούδας, γεννιέται η κάμπια, που με τη σειρά της περιτυλίγεται μέσα σ’ ένα κουκούλι και μετασχηματίζεται σε χρυσαλλίδα, απ’ την οποία αναπτύσσεται η νέα πεταλούδα. Η ζωή μετασχηματίζεται, μα δεν καταστρέφεται!!!!

Μέσα στις νέες αποκαλύψεις, το θεϊκό Πνεύμα μας εξηγεί πως τα πάντα είναι ενέργεια. Η ζωή είναι ενέργεια και δεν μπορεί να καταστραφεί, ούτε μπορεί να καταλήξει στο τίποτε. Αυτή, αλλάζει μονάχα μορφή. Η αρχική μορφή της ζωής είναι πνευματική: η ζωή είναι, αφ’ εαυτής Πνεύμα. Η ψυχή μας είναι μια μορφή ζωής και πνευματικής ύπαρξης.

Για πολλούς ανατολικούς λαούς είναι αδιαμφισβήτητη αλήθεια πως η ψυχή υπάρχει ήδη πριν από τη σύλληψή της και πως “επιζεί” μετά το θάνατο του σώματος. Επομένως, εμείς υπάρχουμε πριν από τη γέννησή μας, με μορφή ψυχής, η οποία – εφ’ όσον είναι ένα πνευματικό σώμα – κατοικεί μέσα στους πνευματικούς κόσμους.

Μπορούμε να βρούμε όλα αυτά και πολλά άλλα ακόμα, στις νέες αποκαλύψεις:

Η ψυχή μας βρίσκεται σε πορεία από πολύ καιρό. Αυτή είχε αρχή μέσα στους πνευματικούς κόσμους και τώρα βρίσκεται στο ταξίδι επιστροφής, προς τον Οίκο του Αιώνιου Πατέρα, προς τα Ουράνια Βασίλεια του φωτός!!!! Το ταξίδι της περνά διαμέσου των βασιλείων των ψυχών και των σφαιρών εξαγνισμού. Κάτω από ορισμένες περιστάσεις, αυτή μπορεί να “μπει” σε ένα ανθρώπινο σώμα για να εξοφλήσει ένα μέρος των ενοχών της κατά τη διάρκεια της γήινης ζωής, μέσα στη διάσταση του χρόνου και του χώρου. Εάν καταφέρει να εξαγνιστεί, μπορεί να συνεχίσει την πορεία της προς την αιώνια Πατρίδα μέσα στους πιο φωτεινούς κόσμους των σφαιρών εξαγνισμού. Αυτό σημαίνει πως έχει κάνει πρόοδο. Η γήινη ζωή είναι επομένως ένας μεταβατικός μονάχα σταθμός του ταξιδιού της ψυχής, στη διάρκεια του οποίου, αν αυτή εξελίσσεται και εξυψώνεται πνευματικά, έχει τη δυνατότητα να φτάσει την αρχική φωτεινότητα και αγνότητα, δηλαδή την υψηλή δόνηση που είχε αρχικά!!!!

Τη στιγμή της σύλληψης, η ψυχή, που είναι μια πνευματική μορφή με καθορισμένα και ειδικά χαρακτηριστικά ολότελα “προσωπικά”, πλησιάζει στο υλικό σώμα και εισχωρεί έπειτα μέσα στο σώμα, τη στιγμή της γέννησης του βρέφους, παραμένοντας συνδεδεμένη μέχρι το φυσικό του θάνατο!!!!

Όλες οι ζωτικές διαδικασίες του ανθρώπου έχουν αρχή μέσα στην ψυχή. Είναι διαμέσου της ψυχής, που η θεϊκή ζωτική ενέργεια ρέει μέσα στο φυσικό σώμα και το ζωογονεί.

Τα πάντα είναι ενέργεια, καθώς επίσης και οι αισθήσεις μας, οι σκέψεις, τα λόγια, οι πράξεις!!!! Η ψυχή είναι το “βιβλίο της ζωής” που καταγράφει τα πάντα.

Ακόμα και μετά την εγκατάλειψη του γήινου σώματος, μέσα στην ψυχή παραμένουν αποθηκευμένα, όλα όσα ο άνθρωπος έχει ζήσει σαν αισθήματα, σκέψεις, λόγια και πράξεις. Τούτο σημαίνει πως εμείς μεταφέρουμε μαζί μας, μέσα στις πνευματικές σφαίρες, την ταυτότητά μας, τη συνείδησή μας, τα ελαττώματα και τις αδυναμίες, καθώς επίσης και την εσώτερη χαρά και τη σχέση μας με το Θεό. Καθετί που είναι αρνητικό, βαραίνει την ψυχή μας, που σκιάζεται και αμαυρώνεται, ενώ οι θετικές σκέψεις και πράξεις ελαφραίνουν την ψυχή και την καθιστούν πιο φωτεινή.

Πρωταρχικός μας σκοπός θα έπρεπε να ήταν, να έχουμε στο τέλος της γήινης ζωής ένα θετικό απολογισμό, δηλαδή να έχουμε ελευθερώσει την ψυχή από όλα τα βάρη και τις σκιές. Ο βαθμός σκίασης ή λαμπρότητας της ψυχής τη στιγμή του θανάτου μας είναι θεμελιώδους σημασίας, αφού άλλωστε από αυτό εξαρτάται το τι θα απογίνει η ψυχή μετά το φυσικό θάνατο.

 Βάσει του πώς έχει ζήσει και προσανατολίσει την ψυχή του ο άνθρωπος, έτσι αυτή αντιλαμβάνεται και ζει και μετά τον αποχωρισμό της από το σώμα!!!!

Τι συμβαίνει, για παράδειγμα, στην ψυχή σ’ ένα θανατηφόρο δυστύχημα!; !Εάν η ψυχή εκσφενδονίζεται βίαια εκτός του σώματος, αυτή δεν μπορεί ν’ αποχωριστεί από αυτό, σύμφωνα με το << Νόμο >>!!!! Αυτό σημαίνει πως, αν και είναι έξω από το σώμα, αυτή είναι λίγο – πολύ συνδεδεμένη με το φυσικό σώμα, ανάλογα με το βαθμό πνευματικότητας στον οποίο είχε φτάσει ο άνθρωπος!!!! Εάν η ψυχή αποχωρίζεται ξαφνικά, δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση, παρά τη βοήθεια των πνευματικών όντων ή των άλλων ψυχών. Λόγω του κλονισμού που υπέστη, η ψυχή θεωρεί ότι είναι ακόμα μέσα στο σώμα, επειδή αισθάνεται ακόμα για πολύ τον τρόμο και τον πόνο και δεν είναι σε θέση να συνειδητοποιήσει αμέσως τη νέα κατάσταση!!!!

Ο γιατρός έχει κιόλας πιστοποιήσει το φυσικό θάνατο, το πτώμα μπορεί να έχει ήδη ενταφιαστεί, ενώ η ψυχή μπορεί να περάσει μέρες ή ακόμα εβδομάδες και μήνες ή ένα πιο μεγάλο χρονικό διάστημα, με την πεποίθηση πως είναι ακόμα ένα ανθρώπινο ον, ίσως ασθενές ή ανάπηρο, μα όχι νεκρό!!!!

Η ψυχή συνεχίζει να ζει μ’ αυτές τις εντυπώσεις, που αντιλαμβάνεται υπό μορφή εικόνων. Με αυτές τις εικόνες η ψυχή έχει την ψευδαίσθηση ότι ζει πραγματικά μέσα στο φυσικό σώμα με αισθήσεις, σκέψεις, λόγια και πράξεις. Μερικές φορές μεταβαίνει στο χώρο εργασίας που είχε πριν, έχοντας την ψευδαίσθηση πως είναι ένα ακόμη ανθρώπινο ον. Κινείται μέσα στην οδική κυκλοφορία και χρησιμοποιεί τα δημόσια μέσα μεταφορών. Όμως, αφού βγει από το σώμα, δεν έχει πια ευαισθησία. Μπορεί να περιφέρεται για μεγάλο χρονικό διάστημα πάνω σ’ αυτή τη γη, μέχρι που αντιλαμβάνεται πως ορισμένα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά από ό,τι ήταν συνηθισμένη, όταν βρισκόταν με γήινη μορφή!!!!

Μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, να αναζητά τη συντροφιά των φίλων και να διερωτάται: ” Κανένας δεν με προσέχει πια, η θέση της εργασίας μου είναι καταλυμένη από άλλους, είμαι εντελώς απομονωμένος. Γιατί έτσι!;!.

Μόνο μετά από μια τέτοια περισυλλογή οι πνευματικές υπάρξεις μπορούν να βοηθήσουν την ψυχή. Μόνον όταν η ψυχή συνειδητοποιήσει ότι είναι από λεπτή ύλη και πως το φυσικό της σώμα είναι ενταφιασμένο από καιρό, μπορεί να αφυπνιστεί χάρη στην παρέμβαση του φύλακα αγγέλου της και να αρχίσει ξανά να πορεύεται, βάσει της δικής της κατάστασης συνείδησης. Υπάρχουν ψυχές που δέχονται τις οδηγίες και αφήνονται να καθοδηγηθούν μέσα στα βασίλεια των ψυχών. Άλλες πηγαίνουν στον τάφο για να περιμένουν την ανάσταση της σάρκας, όπως είχαν διδαχτεί, όταν “ζούσαν”!!!!

Όπως ειπώθηκε στην αρχή, η ψυχή καταγράφει όλες τις εμπειρίες που κάνει ο άνθρωπος στη διάρκεια της ζωής, καθώς επίσης και όλες τις θρησκευτικές διδασκαλίες. Εάν ο άνθρωπος έχει διαπαιδαγωγηθεί σύμφωνα με ένα δεδομένο θρησκευτικό σχήμα και του οποίου έχει αποδεχτεί τις αρχές, η ψυχή του θα ανήκει σ’ αυτό το σχήμα και μετά από το φυσικό θάνατο.

Αυτό συμβαίνει ειδικά, όταν η εκκλησία έχει καταφέρει να τον πείσει πως είναι ο μοναδικός μεσολαβητής της σωτηρίας και πως για να επιτευχθεί είναι αναγκαίο να γίνουν αποδεκτές όλες οι διδασκαλίες της. Σ’ αυτή την περίπτωση η αποχωρισμένη από το σώμα ψυχή συνεχίζει να ζει με την πεποίθηση πως ανήκει ακόμα στην εκκλησία της. Αυτή είναι επιπλέον πεπεισμένη, πως ο Θεός βρίσκεται μόνο μέσα στα οικοδομήματα των εκκλησιών. Αλλά ο Θεός δεν είναι δεμένος σε κανένα χώρο: σαν Κοσμικό Πνεύμα, Αυτός είναι πανταχού παρών και είναι, επομένως και μέσα στην ίδια την ψυχή.

Εφόσον η ψυχή δεν το αντιλαμβάνεται και παραμένει προσκολλημένη σε ό,τι της έχουν εμφυτεύσει οι γήινοι δάσκαλοι, αυτή η επιρροή εξακολουθεί να την περιορίζει. Αυτή κλείνεται σε όσα οι αγγελιαφόροι φωτός της Αιώνιας Αλήθειας επιθυμούν να την κάνουν να αντιληφθεί και δεν θα μπορέσει να συνεχίσει την πορεία στους μεταθανάτιους κόσμους. Αυτή θα προσπαθεί συνεχώς να μετενσαρκώνεται.

Πόσο διαφορετικός είναι ο θάνατος ενός ανθρώπου, πραγματικά ενωμένου με το Θεό!!! Μπορεί πράγματι να ορισθεί σαν μια “επιστροφή στο σπίτι”. Ένας τέτοιος άνθρωπος γνωρίζει, πως η ψυχή του προέρχεται από το Θεό και γνωρίζει πως δέχεται από Εκείνον τη ζωτική ενέργεια. Ξέρει πως μέσα στην ψυχή του περικλείεται η αιώνια αθάνατη Ζωή. Η ψυχή, ο υιός ή η κόρη του Θεού, είναι πάντα συνδεδεμένη με τον Πατέρα και επιθυμεί να επιστρέψει σ’ Εκείνον. Αυτός ο άνθρωπος ξέρει πως το υλικό σώμα είναι σαν ένδυμα που αφαιρείται όταν δεν χρειάζεται πια. Μερικά χρόνια πριν από την επιστροφή στο σπίτι, η ψυχή δέχεται παλμούς, που την παρακινούν να αποχωριστεί σιγά – σιγά από το γήινο σώμα.

Ειδικές δονήσεις φωτός διεισδύουν μέσα στην ψυχή, που πολύ αργά αποσύρει και μαζεύει τις ζωτικές της ενέργειες από το φυσικό σώμα. Τη στιγμή της απόσπασης, αυτός ο ενωμένος στο Θεό άνθρωπος, είναι περιτριγυρισμένος από ψυχές που προέρχονται από υψηλότερες περιοχές, από πρώην μέλη της οικογένειας και από τον φύλακα άγγελο. Η ψυχή που κατοικεί ακόμα μέσα στον άνθρωπο, δοκιμάζει μια μεγάλη χαρά, αφού γνωρίζει πως ο Θεός, ο Κύριος, την καλεί κοντά Του.

Όσο ο άνθρωπος αναμένει τον λεγόμενο θάνατο, του επιτρέπεται να ρίξει μια τελευταία ματιά στη ζωή του που έχει περάσει για να μπορέσει να συγχωρέσει, όποιον πρέπει ακόμα να συγχωρέσει. Μερικές φορές του επιτρέπεται να δει υπάρξεις από κόσμους μακρινούς, να γευτεί μια αίσθηση πληρότητας. Τελικά, το γήινο σώμα κλείνει τα μάτια, αναπνέει μερικές φορές με δύναμη. Ο άνθρωπος βλέπει πνευματικά όντα ή φωτεινές ψυχές πιο εξελιγμένες. Στη συνέχεια εκπνέει για τελευταία φορά, ενώ η ψυχή εξέρχεται από το σώμα. Την ίδια στιγμή, αυτή η ευέλικτης διάπλασης λεπτή ύλη αναπτύσσεται!!!! Η ψυχή έχει μια δική της σταθερότητα και ζει συνειδητά και με χαρά, μέσα στο πεδίο πνευματικών δονήσεων, στο οποίο έχει τώρα προωθηθεί.

Η ψυχή, που περιβάλλεται από το φως, δέχεται τώρα οδηγίες από το φύλακα άγγελο ή από ψυχές που προέρχονται από μακρινούς κόσμους!!!! Η ψυχή αισθάνεται μελωδίες, που αποτελούνται από τις δονήσεις του πλανήτη, από τον οποίο αυτή αισθάνεται να έλκεται!!!!

Κάθε ψυχή καθοδηγείται με τρόπο διαφορετικό, βάσει του επιπέδου συνείδησής της. Μερικές φορές βλέπει μπροστά της ένα δρόμο, μια σήραγγα, ένα μαγευτικό λιβάδι. Η ψυχή που είναι ενωμένη με το Θεό, κοιτάζει ακόμα γύρω της, εμπιστεύεται στο Θεό τους θλιμμένους συγγενείς και προχωρεί!!!!

Αυτή η ψυχή έχει κάνει πρόοδο στη διάρκεια της γήινης ζωής, που μόλις έχει λήξει: έχει πλησιάσει στον Πατέρα, με τον Οποίο επιθυμεί να ενωθεί ξανά, έχει κάνει βήματα εμπρός, πάνω στο δρόμο της επιστροφής στο φως.

Σύμφωνα με το νόμο της πνευματικής έλξης που λέει: “το όμοιο έλκει το όμοιό του”, η ψυχή θα κατευθυνθεί προς την σφαίρα εξαγνισμού που αντιστοιχεί σ’ αυτή, προς τις όμοιες με εκείνη ψυχές!!!!

Εάν ο άνθρωπος έχει ζήσει με εγωκεντρικό τρόπο και ήταν σκλάβος των ενστίκτων και επιθυμιών του, εάν ήταν άπληστος, θέλοντας να κατέχει και δεν είχε πραγματώσει την αλτρουιστική αγάπη, εάν είχε αισθήματα μίσους και ζηλοφθονίας και είχε ακολουθήσει μόνο τις διασκεδάσεις, αυτές οι αρνητικότητες έχουν αποτυπωθεί μέσα στην ψυχή του. Εκείνο που ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει ν’ αναγνωρίσει και να αποβάλλει στη διάρκεια της γήινης ζωής, παραμένει μέσα στην ψυχή μετά τον αποχωρισμό της από το φυσικό σώμα. Και μέσα στους μεταθανάτιους επίσης κόσμους η ψυχή μπορεί να συνεχίσει την ανάπτυξή της και να εξυψωθεί, όχι όμως τόσο γρήγορα και εύκολα όπως πάνω στη γη, μέσα σ’ ένα ανθρώπινο σώμα.

Παρ’ όλ’ αυτά, εάν δεν καταφέρει να αντιληφθεί ή να δεχτεί την αποστολή που έχει να πραγματώσει πάνω στη γη, όταν φτάσει στα αστρικά βασίλεια, θα αναζητήσει τη συντροφιά ψυχών που τρέφουν τα ίδια ενδιαφέροντα ή θα στραφεί στη γη και θα συχνάζει σ’ εκείνους τους τόπους, όπου κάποτε ικανοποιούσε τα πάθη της!!!!

Οι ψυχές που αισθάνονται έντονα την έλξη της ύλης και ειδικά εκείνες που είναι προσκολλημένες σε καθορισμένες κακές έλξεις, σπάνια κατοικούν στα αστρικά βασίλεια. Αυτές είναι οι ονομαζόμενες “ψυχές δεμένες πάνω στη γη” που στρέφονται ξανά προς την ύλη και προσπαθούν να επηρεάσουν τους ανθρώπους που έχουν μια δόνηση όμοια με τη δικιά τους για να ζήσουν διαμέσου τους εκείνο, που οι ίδιες, σαν ψυχές, δεν είναι πια σε θέση να κάνουν.

Είναι εκατομμύρια οι αμαθείς ψυχές, που είναι δεμένες με τη γη και που ζούνε ανάμεσά μας και μας περιτριγυρίζουν από παντού, με την επιθυμία να συμμετέχουν στη ζωή μας!!!! Αυτές προσκολλούνται ομαδικά στους ολότελα υλιστές ανθρώπους, επηρεάζοντας τους και απορροφώντας τις ζωτικές δυνάμεις τους!!!! Κάθε φορά που καλλιεργούμε κακές σκέψεις και αρνητικά αισθήματα, δίνουμε την πιθανότητα στις προσκολλημένες στη γη ψυχές να ασκούν επιρροή πάνω μας. Αυτές οι ψυχές που αντιστοιχούν στον εξασθενημένο βαθμό δόνησης μας, μας αφαιρούν δυνάμεις και κάνουν τα πάντα για να μας διατηρήσουν σ’ αυτή τη χαμηλή δόνηση, κι’ ακόμα, αν είναι δυνατό, να μας τραβήξουν ακόμα πιο χαμηλά!!!!

Εάν ο άνθρωπος έχει ήδη συντονίσει την ψυχή του σε υψηλότερα πεδία δόνησης, όταν αυτή εξέλθει από το σώμα, θα την ελκύσουν κόσμοι πιο υψηλοί. Εάν η ψυχή έχει αφιερωθεί στο Θεό, το Αιώνιο Είναι, μπορεί να καθοδηγηθεί από τις υψηλές δυνάμεις του Είναι!!! Θα της δοθούν οι οδηγίες που της χρειάζονται και θα κάνει χρήσιμες για την ανάπτυξή της εμπειρίες. Η πνευματική της συνείδηση θα αναπτυχθεί βαθμιαία, οι έμφυτες σ’ αυτή θεϊκές δυνάμεις θα αναπτυχθούν. Η ψυχή που δέχεται τις οδηγίες και τις διδασκαλίες, θα εξακολουθήσει να εξελίσσεται επίσης και στο βασίλειο των ψυχών!!!!

Απ’ όσα έχουν λεχθεί, γίνεται σαφές πως, μετά τον αποχωρισμό από το σώμα, η ψυχή θα πάει σ’ έναν κόσμο που δεν της είναι ξένος, μα που αντιστοιχεί στο βαθμό της συνείδησής της. Όποιος επιθυμεί να μάθει πώς θα είναι για εκείνον αυτός ο κόσμος, θα πρέπει να προσπαθήσει να γνωρίσει τον εαυτό του. Η ψυχή θα μεταβεί στον κόσμο, πάνω στον οποίο ο άνθρωπος έχει ήδη συντονιστεί στη διάρκεια της γήινης ζωής!!!!

Αρκεί, λοιπόν, να αναρωτηθούμε: “Οι σκέψεις μας είναι θετικές ή αρνητικές!;! Τείνω προς την ζηλοφθονία, προς το μίσος, προς την κακοβουλία, προς την ζήλια, προς την απληστία, προς την εχθρότητα, προς την φιλονικία!;! Ή έχω σκέψεις αγάπης και αλτρουισμού προς τον πλησίον!;! Από τις απαντήσεις μπορούμε να συμπεράνουμε τον τωρινό βαθμό ανάπτυξης της ανθρώπινης μας ύπαρξης και της ψυχής μας. Ανάλογος με αυτόν είναι επίσης ο μετά θάνατο κόσμος, ο οποίος τώρα μας έλκη ανάλογα τις διαστάσεις του σύμπαντος πάντα!!!!.

Κοιτάζοντας το θέμα λίγο καλύτερα ανακαλύπτω τα εξής:

Αν οι διαστάσεις του σύμπαντος είναι παραπάνω από 3, ακόμη και αν είναι ευκλείδεια η γεωμετρία του, ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντιληφθεί την πραγματική του υπόσταση και φύση του 4-διαστατου σύμπαντος, ούτε τις μορφές και τα σχήματα που εντός του δημιουργούνται!!!!
Δηλαδή, κάθε τι που αντιλαμβάνεται σαν πραγματικό, ακόμα και ολόκληρο το σύμπαν, δεν είναι παρά προβολές (απεικονίσεις) κομματιών του μη ευκλείδειου πραγματικού και μη αισθητού σύμπαντος, πάνω σε ένα ψεύτικο 3-διάστατο Ευκλείδειο Κόσμο τον οποίο δημιουργούν σαν ψευδαίσθηση οι αισθήσεις!!!!
Τον Κόσμο αυτό των ψευδαισθήσεων τον ονομάζουμε επιστημονικά, ψευδό-ευκλείδειο χώρο Μινκόφσκι!!!!.
Τα μαθηματικά μελετούν ιδεατούς χώρους, μη << πραγματικούς >> και απτούς ενώ η Φυσική τον υλικό, αισθητό και μετρήσιμο Κόσμο.
Η σύνδεση έγινε με την γνωστή θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν που συνέλαβε την ιδέα ότι το κύριο συστατικό της κλασικής Φυσικής, η ύλη, δεν είναι παρά καμπύλωση του κύριου συστατικού του Κόσμου των μαθηματικών, του χώρου!!!!

Το μόνο πραγματικό μέσα στο σύμπαν είναι το χωροχρονικό συνεχές το οποίο είναι άτμητο και αδιαίρετο!!!!
Δηλαδή αν τμήσουμε το χωροχρονικό συνεχές, σε χώρο και χρόνο, ούτε ο μετρούμενος ανθρώπινος χρόνος ούτε ο χώρος περιγράφουν την συμπαντική πραγματικότητα.
Εν ολίγοις ο χρόνος όπως τον περιγράφουν και τον μετράνε τα ρολόγια και ο χώρος όπως τον περιγράφουν και τον μετράνε οι μεζούρες, δεν έχουν καμία σχέση, ούτε περιγράφουν την πραγματικότητα της συμπαντικής δημιουργίας. Είναι μια ψευδαίσθηση, ένα τίποτα!!!!

Σύμφωνα με την θεωρία της Σχετικότητας η ύλη δεν αποτελεί παρά ένα καμπυλωμένο χώρο 3ων διαστάσεων. Ο χώρος , όμως, 3ων διαστάσεων όπως προ είπαμε είναι ένα τίποτα, ύλη είναι η καμπύλωση του τίποτα!!!!
Όταν μιλάμε για καμπύλωση του ευκλείδειου 3-διάστατου συμπαντικού χώρου που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις, απλώς εννοούμε μια κύρτωση του χώρου προς την 3η διάσταση, την διάσταση του χρόνου. Η αισθητή, λοιπόν, ύλη είναι καμπυλωμένος χώρος 3ων διαστάσεων προς την διάσταση χρόνος. Αυτό σημαίνει ότι η ύλη υπάρχει αισθητή αν η τιμή της διάστασης χρόνος βρίσκεται μεταξύ μιας ελάχιστης και μιας μέγιστης τιμής. Η αυξομείωση της καμπυλότητας μιας περιοχής ενός χώρου 3ων διαστάσεων σηματοδοτεί τη γέννηση, την εξέλιξη και το θάνατο μια υλικής ύπαρξης!!!!
Αν θεωρήσουμε σταθερή την έκταση μιας περιοχής του χώρου, το πόσο αυτός καμπυλώνεται προς την διάσταση χρόνος είναι η βασική παράμετρος που χαρακτηρίζει την εξέλιξη μιας υλικής ύπαρξης.
Η Καμπυλότητα μιας περιοχής = η πυκνότητα της ενέργειας!!!!
Αυτό σημαίνει πως αντί να πούμε πως ύλη είναι η καμπύλωση του χώρου, μπορούμε να πούμε ότι ύλη είναι μια περιοχή με μεγάλη πυκνότητα ενέργειας.
Δηλαδή μπορούμε να πούμε εξίσου σωστά ότι η εξέλιξη μιας υλικής ύπαρξης εξαρτάται από τις μεταβολές της πυκνότητας της ενέργειά της!!!!

Με βάση όλα τα παραπάνω, ζωή μπορούμε να ονομάσουμε τη δυνατότητα της υλικής μας υπόστασης να μεταβάλλει την ενεργειακή της πυκνότητα (δηλαδή την καμπυλότητά της)!!!! Αυτό σημαίνει αυτόματα μια δυνατότητα αυξομειώσεως της διάστασης χρόνος, που εγκλείουμε αοράτως μέσα μας.
Η έννοια της ζωής όμως χαρακτηρίζεται από τις έννοιες της γέννησης, της ανάπτυξης, της φθοράς και του θανάτου. Η έννοια της γέννησης, της εμφάνισης δηλαδή μιας υλικής πραγματικότητας από το αισθητό τίποτα, δεν είναι παρά μια καμπύλωση του χώρου προς τον χρόνο, πέραν κάποιου ορίου. Η καμπύλωση αυτή μπορεί να γίνει αισθητή και λογικά αντιληπτή από την επιστήμη, σαν μια περιοχή αυξημένης τιμής της πυκνότητας ενέργειας, που γύρω της σχηματίζεται κάποιο πεδίο βαρύτητας!!!!
Η έννοια της ανάπτυξης μιας υλικής ύπαρξης, είναι ταυτόσημη με την έννοια της αύξησης της καμπυλότητας του χώρου και με την ισοδύναμη έννοια της αύξησης της ενεργειακής πυκνότητας.

Ως θάνατο, εάν συναρτήσουμε τον υλικό θάνατο με την αισθητή εξαφάνιση της ύλης, μπορούμε να εκλάβουμε δύο περιπτώσεις. Κατά πρώτον την ελαχιστοποίηση της πυκνότητας ενέργειας που έχει σαν αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό στην ψευδή φύση του τρισδιάστατου φυσικού ειδώλου του χώρου του σύμπαντος, κάτι που συμβαίνει εφόσον η τιμή της πυκνότητας ενέργειας – αλλιώς της καμπύλωσης – του χώρου που καταλαμβάνει το αντικείμενο γίνεται ή μηδέν ή δεν ξεπερνά την οριακή τιμή ώστε να γίνεται αντιληπτό από τις αισθήσεις μας : αυτό σημαίνει πως αν η καμπύλωση του χώρου προς την διάσταση χρόνος γίνει μικρότερη από μια ελάχιστη τιμή, τότε η ύλη στερούμενη της αισθητής καμπυλότητας ξαναπαίρνει τη μορφή του << καθαρού >> χώρου, μιας ουσίας έξω από την δυνατότητα των αισθήσεων. Κατά δεύτερον, μιας και ως αισθητή ύλη λογίζεται ο καμπυλωμένος χώρος προς την διάσταση χρόνος ή αλλιώς μία κύρτωση με μορφή πηγαδιού προς την διάσταση χρόνος, συνεπάγεται πως ομιλούμε δια καμπύλωση, του χώρου, προς την διάσταση χρόνος, κατά την οποία ξεπερνιέται το ανώτατο όριο και τότε η ύλη καθίσταται αόρατη από τις αισθήσεις – αυτή την αιτία θανάτου, όσον αφορά τα άστρα, την ονομάζουμε μελανή οπή!!!!

Θα μου πείτε τι είναι αυτά τα οποία λέω, είναι η δικιά μου γνώμη που με όλα αυτά τα οποία προανέφερα πιστεύω με λίγα λόγια ότι ο θάνατος είναι μια δίοδος σε μια άλλη μορφής ζωής είτε στον πλανήτη μας ή κάπου αλλού έξω από αυτόν!!!! Επίσης πιστεύω ότι αν κάποιοι από εμάς έχουν κάνει κάποιες κάκιστες πράξεις κάτι τους σταματά βίαια την δίοδο και μεταφέρονται αυτόματα στην ανυπαρξία!!!!! Και μην μου πει κάποιος δεν υπάρχει ανυπαρξία διότι από την στιγμή που υπάρχει ύπαρξης υπάρχει και ανυπαρξία, είναι αποδεδειγμένο και μαθηματικός την αλάνθαστη γλώσσα του σύμπαντος!!!!

Εγώ προσωπικά έχω ξεπεράσει τον φόβο του θανάτου όταν θα έρθει η ώρα μου και το μόνο που με νοιάζει από τώρα όταν θα γίνει είναι τι θα απογίνουν τα παιδιά μου και αν τα καταφέρουν στην ζωή τους και αν θα τα ξανά συναντήσω στην μετέπειτα ζωή όπως και όλα τα αγαπημένα πρόσωπα!!!! Όπως θα έλεγαν και οι Λυκάωνες που τόσο αγαπάω << ΚΡΕΗΛΚ ΑΧΚΡ ΜΑΝ-Η-ΤΟΥ ΙΛΚΡΕΛΚΧ >> που σημαίνει αν το θελήσει ο Μαν-Η-Του όλα γίνονται!!!! Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε.

Αν δεν πιστεύετε σε κάτι δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ