ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 4/2/1843 «ΕΦΥΓΕ» Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ, ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ, Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ «ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ»

Θ.Κολοκοτρώνης: «Δεν είναι διάσιλο, οπού δεν είναι θαμμένος Κολοκοτρώνης», » Όταν εις τον πόλεμο ελαβώνετο κανένας βαρέως και δεν ημπορούσαν να τον πάρουν, τον εφιλούσαν και έπειτα του έκοφταν το κεφάλι»,  » Εις τας ημέρας μου επειράζοντο και Έλληνες ομοφρονούντες με τους Τούρκους…»

Πλαπούτας: «Μάνα και πατέρα δε γνώρισα. Ραγιάς ήμουν και βγήκα κλέφτης… Τώρα όμως με τούτη τη δίκη, αντικρύζω τον χαμό σαν Ραγιάς…  Βουίζουν τώρα τ” αυτιά μου, που ο Μάσσονας, καινούργιος αφέντης στον τόπο, τολμάει να με καλεί προδότη. Ξένος είναι και πατάει ελεύθερο χώμα ποτισμένο με αίμα… Ο Κολοκοτρώνης ο σοφός, ο Γέρος του Μοριά, θα σας πει για μένα όσα γνωρίζει, για τις μάχες που δώσαν στην Ελλάδα, την λευτεριά και…»

 

ΑΘΑΝΑΤΟΣ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ 4ης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟΥ 1843 ΑΦΗΣΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΠΝΟΗ Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ, Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ «ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ», ΦΟΡΤΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΟΞΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΣΤΕΦΑΝΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ!!
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΑΚΟΥΡΑΣΤΟ ΚΑΙ ΑΔΑΜΑΣΤΟ ΗΡΩΑ ΤΟΥ ΒΑΛΤΕΤΣΙΟΥ, ΤΩΝ ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ, ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821, ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗ ΤΑ ΠΑΝΔΕΙΝΑ, ΔΙΩΧΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΥΓΝΗ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΒΑΥΑΡΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΤΗΣ!!
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ, ΘΑ ΚΟΣΜΕΙ ΤΙΣ ΧΡΥΣΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ!!
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)
………………………………………………………………………………..
ΘΕΟΔ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΕΚΑΝΑΝ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΕ Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ!! 
Διακήρυξη της Β” Εθνικής Συνελεύσεως του Άστρους, 18 Απριλίου 1823: «Ο κρότος των ημετέρων όπλων συνετάραξε το βυζάντιο»

04 Φεβρουαρίου 2011 Θεόδωρος Κολοκοτρώνης το Λιοντάρι του Μοριά !
4 Φεβρουαρίου: Επέτειος Μνήμης και Τίμης του Μεγάλου Επαναστάτη
Σαν σήμερα, 4 Φεβρουαρίου 1843, πεθαίνει στην Αθήνα ο μεγάλος Έλληνας και Επαναστάτης Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Το «Λιοντάρι του Μοριά» υπήρξε θρυλική μορφή που έδρασε κατά τον εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα του 1821. Γεννήθηκε στο Ραμαβούνι της Μεσσηνίας το 1770. Έμεινε ορφανός σε ηλικία 10 ετών το 1780. Από πολύ μικρός, μόλις 15 ετών, προσχώρησε στην ομοσπονδία Ζαχαρία ξεκινώντας μία πορεία που έμελλε να τον αναδείξει σε έναν από τους σημαντικότερους, πρωταγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης.
Τις πρώτες μεγάλες μάχες του τις έδωσε με τον Ανδρούτσο, πατέρα του Οδυσσέα, βοηθώντας τον να περάσει στη Στερεά Ελλάδα. Ήδη από τις μάχες αυτές ξεχώρισε λόγω των στρατιωτικών του ικανοτήτων. Μετά την κατάληψη των Επτανήσων από τον Ναπολέοντα το 1797 εντάθηκε η απελευθερωτική κίνηση και αυτός βρισκόταν στις πρώτες γραμμές. Ξέφυγε από τον κλοιό των Τούρκων στην Ξεροκερπινή και κατέφυγε στη Ζάκυνθο το 1805. Επέστρεψε όμως στη Μάνη, όπου αντιμετώπισε το άσβεστο μίσος των Τούρκων αλλά και των προεστών και αφορίστηκε από τον Πατριάρχη.
Το 1806 είκοσι οκτώ μέλη της οικογένειάς του εξοντώθηκαν από προδοσία της μονής Αιμυαλών, όπου είχαν βρει καταφύγιο. Ο ίδιος σώθηκε επειδή έτυχε να μην βρίσκεται στη μονή. Έτσι κατέφυγε στη Ζάκυνθο, όπου γνωρίστηκε με τον Καποδίστρια, τον Μπότσαρη και άλλους που είχαν καταφύγει και αυτοί στα Επτάνησα λόγω της καταδίωξής τους από τον Αλή Πασά.
Ανέπτυξε δράση και συγκρότησε τον πρώτο ελληνικό στόλο αποτελούμενο από 70 πλοία. Ο στόλος αυτός έδρασε από το 1807 έως το 1808, οπότε σταμάτησε έπειτα από επέμβαση του Πατριαρχείου. Στη συνέχεια, ο Κολοκοτρώνης συνεργάστηκε με τον Αλή Φαρμάκη κάνοντας σχέδια για την απελευθέρωση της Πελοποννήσου. Από το 1810 έως το 1816 υπηρέτησε στον αγγλικό στρατό στη Ζάκυνθο και παράλληλα μελέτησε την ιστορία της Ελλάδας. Το 1816 αποτάχθηκε και για επιβιώσει έγινε ζωέμπορος. Το 1818 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρίας.
Το 1821 έφυγε από τη Ζάκυνθο για την Πελοπόννησο. Ανέλαβε στρατιωτική δράση και πραγματοποίησε τις πρώτες του στρατιωτικές νίκες, όπως την κατάληψη της Καλαμάτας το Μάρτιο του 1821, την κατάληψη του Βαλτετσίου στις 12-13 Μαρτίου 1821, την άλωση της Τριπολιτσάς στις 26 Σεπτεμβρίου 1821. Η πρώτη ελληνική κυβέρνηση τον ανακήρυξε Αρχιστράτηγο όλων των δυνάμεων της Πελοποννήσου.
Το 1823-1825 ξέσπασαν οι εμφύλιες διενέξεις μεταξύ των πολιτικών – προεστών από τη μια πλευρά και των οπλαρχηγών από την άλλη. Τότε σκοτώθηκε ο γιος του Πάνος και ο ίδιος περιορίστηκε στη μονή του Προφήτη Ηλία της Ύδρας. Τελικά όμως αφέθηκε ελεύθερος για να αντιμετωπίσει τον Ιμπραήμ που είχε κατέβει στο Μοριά, καταφέρνοντας έτσι να κρατήσει την Επανάσταση ζωντανή.
Μετά την απελευθέρωση ήταν στο πλευρό του Καποδίστρια, αργότερα όμως, κατά την Αντιβασιλεία, αποκλείστηκε από τον τακτικό στρατό που συγκροτήθηκε και έμεινε άνεργος, όπως και τόσοι άλλοι οπλαρχηγοί που πολέμησαν και πρόσφεραν στον Αγώνα.
Κατηγορήθηκε τότε για εσχάτη προδοσία και ανατρεπτικές τάσεις, συνελήφθη επί Αντιβασιλείας και φυλακίστηκε στην Ακροναυπλία (7 Σεπτεμβρίου 1833). Ο τότε πρωθυπουργός, Χαρίλαος Τρικούπης, παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας, όπως και οι Πραίδης και Ψύλλας. Στη θέση του πρωθυπουργού διορίστηκε ο Μαυροκορδάτος, ο οποίος δεν ήταν φιλικά κείμενος προς τον Κολοκοτρώνη, τον οποίο φυλάκισε στο Ιτς Καλέ μαζί με το πρωτοπαλίκαρό του, τον Πλαπούτα, για πέντε μήνες.
Στις 3 Απριλίου 1834 άρχισε η δίκη με τον Άγγλο εισαγγελέα Μασόν. Απέναντι στις κατηγορίες που του προσάπτουν, ο Κολοκοτρώνης θα απαντήσει: «Εγώ κρατώ στο σολντάτο 49 χρόνια και πολεμώ για την πατρίδα».
Καταδικάστηκαν τελικά σε θάνατο στις 26 Μαρτίου, χωρίς όμως να υπογραφεί η απόφαση από τον πρόεδρο του δικαστηρίου Αθανάσιο Πολυζωίδη και τον δικαστή Γεώργιο Τερτσέτη. Η λαϊκή αγανάκτηση εμπόδισε την εκτέλεση τους και παρέμειναν στη φυλακή, στο Παλαμήδι, έως την ενηλικίωση του Όθωνα, ο οποίος τους έδωσε χάρη και τους αποφυλάκισε στις 27 Μαΐου 1835.
Ο Όθωνας απένειμε τιμές και αξιώματα στο «Γέρο του Μοριά». Από το 1835 ο Κολοκοτρώνης εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και πέθανε το 1843. Θάφτηκε στο Α΄ νεκροταφείο και τα οστά του μεταφέρθηκαν στην Τριπολιτσά όπου τοποθετήθηκαν σε κρύπτη στο μνημείο των προκρίτων στην πλατεία του Άρεως.
Παρακινούμενος από τον Τερτσέτη ο Κολοκοτρώνης του υπαγόρευσε τα απομνημονεύματά του και καταγράφηκαν με τον τίτλο: «Διήγησις συμβάντων της Ελληνικής Φυλής – από το 1770 έως το 1836». Έργο σημαντικό, περιεκτικό και αυθεντικό, αποτελεί σημαντική πηγή για την ιστορία του Αγώνα.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:
1) Βουρνά Τάσου, «Αρματωλοί και κλέφτες».
2) Βλαχογιάννη Γιάννη, «Κλέφτες του Μοριά».
3) Θεοφανίδου Ιωάννου, «Ιστορικόν Αρχείον. Απρίλιος 1934».
4) Κανδηλώρου Τάκη, «Η δίκη του Κολοκοτρώνη και η Ελληνική επανάστασις».
5) Κοκκίνου Διονυσίου, «Η Ελληνική επανάστασις».
6) Λαμπρινίδου Μιχαήλ, «Η Ναυπλία».
7) Μακρυγιάννη Γιάννη, «Απομνημονεύματα».
8) Παπαρρηγοπούλου Κων., «Ιστορία του Ελληνικού έθνους».
9) Στασινοπούλου Χρήστου, «Ο αληθινός Κολοκοτρώνης».
10) Τερτσέτη Γεωργίου, «Κολοκοτρώνη απομνημονεύματα».
11) Τρικούπη Σπυρίδωνος, «Ιστορία της Ελληνικής επαναστάσεως».
12) Τσουκαλά Γ. (Βιβλιοθήκη), «Απομνημονεύματα αγωνιστών του ’21».
13) Φωτάκου Χρυσανθοπούλου, «Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής επαναστάσεως».
……………………………………………………………………………….
25 Μαρτίου 2009 ΖΗΤΩ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 1821. ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ:»…μάνα και πατέρα δε γνώρισα. Ραγιάς ήμουν και βγήκα κλέφτης.»

Τα αντιγράφω κλαίγοντας…….
…………………………………… [ Πολυζωίδης: Σε ερωτώ πως σε λένε; Πόσο χρονών είσαι; Που γεννήθηκες και πότε; Ποιά δουλειά κάνεις; Γράμματα ξέρεις;

 

Πλαπούτας: Το πρώτο μου στέκι το χωριό Σουλιμά. Μάνα και πατέρα δε γνώρισα. Ραγιάς ήμουν και βγήκα κλέφτης. Δεύτερο στέκι μου το χωριό Παλούμπα. Εκεί η γυναίκα μου, τα παιδιά μου και τ” αγγόνια μου καρτερούν με λαχτάρα να μάθουν τα νέα της δίκης. Είδα τον τόπο μου λεύτερο. Τώρα όμως με τούτη τη δίκη, αντικρύζω τον χαμό σαν Ραγιάς. Τα παλικάρια με κράζουν, καπετάν Πλαπούτα. Μαζί τους χάρισα στο έθνος νίκες πολλές. Βουίζουν τώρα τ” αυτιά μου, που ο Μάσσονας, καινούργιος αφέντης στον τόπο, τολμάει να με καλεί προδότη. Ξένος είναι και πατάει ελεύθερο χώμα ποτισμένο με αίμα. Ποτέ του δεν είδε τον πόνο του ραγιά ούτε τους αγάδες να αρπάζουν κοπέλες, και να καίνε σπίτια. Ούτε είδε κλέφτες να σηκώνουν κεφάλι. Κι όταν ήρθε η βλογημένη στιγμή του ξεσηκωμού δεν είδε το ραγιά με όρθια τη ράχη. Είναι ξένος στον τόπο, επίτροπος και κάνει τον δάσκαλο του νόμου. Σαν ξένος λογαριάζει τους κλέφτες. Άνιαστος είναι κι η γλώσσα του είπε άστοχα λόγια.
Ο Κολοκοτρώνης ο σοφός, ο Γέρος του Μοριά, θα σας πει για μένα όσα γνωρίζει, για τις μάχες που δώσαν στην Ελλάδα, την λευτεριά και… το βασιλιά. Οι δικαστάδες σαν Γραικοί που “ναι μη προσέξουν τα άστοχα λόγια του ξένου… του Μάσσονα. Ο ξένος γροικάει τους χτύπους της καρδιάς του με νιτερέσο. Ζευγολάτης κακός σπέρνει διχόνοιες και θερίζει τριβόλους.

Πολυζωίδης: Άλλο τίποτα έχεις να πεις;

Πλαπούτας: Τούτο μόνο. Πως γράμματα λίγα ξέρω και “κείνα μεγάλος τα “μαθα. ]
————————————–
- Που είναι όλοι αυτοί οι σφογγοκολάριοι, που έκατσαν στο σβέρκο των Ελλήνων, ξένοι που το παίζουν Έλληνες, που κυβερνούν τον τόπο, να ορίσουν αναψιλάφιση της δίκης και να αποκαταστήσουν τους ΗΡΩΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ;
- Που ήταν οι παπάδες, που τάχα στήριξαν τον ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ, όταν δικάζονταν οι ΗΡΩΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ;

…………………………………………………

 

 

………………………………………………………….

02 Νοεμβρίου 2008 Δεν είναι διάσιλο, οπού δεν είναι θαμμένος Κολοκοτρώνης

Φωτιά και τζεκούρι στους προσκυνημένους!!!
» Εις τας ημέρας μου επειράζοντο και Έλληνες ομοφρονούντες με τους Τούρκους…»

Άλλο αρματολοί και κλέφτες… κι΄ άλλο αμαρτωλοί και λωποδύτες

Γράφει ο ΑΝΤΙΜΟΝΙΟΣ
.
Όποιος διαβάσει τα απομνημονεύματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, αναρωτιέται αν οι ηρωικοί αρματολοί και κλέφτες του 21 πολέμησαν κι΄ έχυσαν το αίμα τους, για την βουλιμία και τη χλιδή κάποιων σημερινών αμαρτωλών και κλεπτών της πολιτικής, της εκκλησίας-μοναστηριών και των ΜΜΕ…
…Τ” άρματα τους ήσαν πιστόλες, σπαθί ζωστά, ζάβες στα ποδάρια, τον χειμώνα έβαζαν θώρακας (τσαπράζια), κουμπιά μεγάλα εις τα γελέκια. Τα μοναστήρια τους εβοηθούσαν.
Οι γεωργοί και οι ποιμένες έδιναν είδηση εις τους κλέπτας, ζωοτροφίας και πολεμοφόδια. Όταν εις τον πόλεμο ελαβώνετο κανένας βαρέως και δεν ημπορούσαν να τον πάρουν, τον εφιλούσαν και έπειτα του έκοφταν το κεφάλι. Το είχαν ως ατιμίαν οπού οι Τούρκοι να πάρουν το κεφάλι του. 
Από τριανταέξη πρωτοξαδέλφια, μόνον οχτώ εγλύτωσαν, οι άλλοι εχάθηκαν όλοι. Δεν είναι διάσιλο, οπού δεν είναι θαμμένος Κολοκοτρώνης, Εις τας ημέρας μου επειράζοντο και Έλληνες ομοφρονούντες με τους Τούρκους… χωριστά τα δευτερο-ξαδέλφια, θείοι και λοιποί φίλοι χαϊμένοι. 
Το «κλέφτης» ήτον καύχημα. Έλεγε: «είμαι κλέφτης», και ήταν η ευχή των πατέρων του… Το «κλέφτης» εβγήκε από την εξουσία. Εις του πατρός μου τον καιρό, ήτον ιερό πράγμα να πειράξουν Έλληνα και όταν ήρχοντο εις συμπλοκή με τους Τούρκους, όλοι οι γεωργοί άφιναν το ζευγάρι, και επάγαιναν να βοηθήσουν τους κλέφτες. Εις τας ημέρας μου επειράζοντο και Έλληνες ομοφρονούντες με τους Τούρκους…
Σημείωση: Οι παλαιότεροι φροντίσαμε ο Κολοκοτρώνης να μένει στα ράφια, κι΄ανάρπαστος να γίνεται ο Χάρυ Πότερ.
…………………………………………………………………
01 Μαρτίου 2011 Γράμμα του Διονύση Κωτσάκη,απόγονου της Ζαμπίας Κωτσάκη,μητέρας του Γέρου του Μοριά,προς τον Τατσόπουλο σχετικά με τη σειρά «1821″ του ΣΚΑΪ…
Η Ζαμπία Κωτσάκη μητέρα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ήταν από το σόι του πατέρα μου. Το θέμα με αφορά λίγο παραπάνω…
Κύριε Τατσόπουλε
Ξέρεις εμένα δε μπορείς να με κατηγορήσεις για «ελληναρά»,»φασίστα» και τα συναφή. Εχω αντιρατσιστική δράση στις πλάτες μου (ως καλλιτέχνης και όχι μόνο), έχω υπάρξει ενεργό μέλος και υποψήφιος σε αριστερές κινήσεις και παρατάξεις καθώς και ενεργό μέλος του αντιπολεμικού κινήματος… Αυτά διότι όταν λείπουν τα επιχειρήματα κρεμιούνται ταμπέλες.
Το πρόβλημα είναι το εξής: Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν (διαπιστωμένα) πρόγονός μου. Και ξέρεις.. Εάν ήταν και ομοφυλόφιλος δε θα είχα και κανένα πρόβλημα (Γενικά δεν πιστεύω ότι οι υγιείς Ελληνες έχουμε κάποιο πρόβλημα με την ομοφυλοφιλία – βλέπε Χατζιδάκις,Καβάφης κ.α.).
Το θέμα είναι ότι θεωρώ πως όλο το ζήτημα το δημιούργησες για να απαξιώσεις το πρόσωπο… (Κλασσική τακτική των ψευτοκουλτουριάρηδων:Από τη μία δεν έχουν -και καλά- πρόβλημα με την ομοφυλοφιλία,από την άλλη κολλάνε τη ρετσινιά του gay σε όποιον θέλουν να μειώσουν.Τί πολιτισμός,ε; Κατά βάθος τέτοιοι τύποι είναι πιο ομοφοβικοί κι από τους δεδηλωμένους πολέμιους της ομοφυλοφιλίας αλλά δε θα σου κάνω ψυχανάλυση εδώ,ούτε ανάλυση της ομοφοβίας σου).
Επειδή πάντως εγώ δεν απαξίωσα και δεν πρόσβαλλα κανένα πατέρα,παππού,προπάππου σου, θα ήθελα σε παρακαλώ να με ενημερώσεις σχετικά με το θέμα και μάλιστα άμεσα…(Πηγές και τα σχετικά).
Όσο για το ντοκυμαντέρ ζούμε σε μια ελεύθερη χώρα και έχεις κάθε δικαίωμα να προσπαθείς να μας πείσεις ότι η έννοια Ελλάδα είναι μία έννοια που ανακαλύφθηκε το 1800, ότι οι Έλληνες -συγνώμη οι Χριστιανοί- περνούσαν καλά επί Τουρκοκρατίας, ότι κακώς κάναμε εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, ότι υπάρχει Άγιος Βασίλης κι ότι για όλα φταίνε οι γκόμενοι οι πρώην και οι επόμενοι… Για αυτά ευτυχώς σου έχει απαντήσει ο Σιμωνίδης πολύ πριν γεννηθείς.. (Λες και τό “ξερε από τότε το κατάντημα..)
«Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν.»
Κωτσάκης Διονύσης.
…………………………………………………

http://alfeiospotamos.gr/?p=12481