ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΩΣ
ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΩΣ
Ας αφιερώσουμε ολίγον χρόνον, εν μέσω των άλλων μας ενασχολήσεων, διά μίαν Ελληνικήν σκέψιν…..Την Αθηνάν είχεν οδηγόν και προστάτην ο Οδυσσεύς, και όχι τον Ποσειδώνα. Την Αθηνάν βεβαίως, η οποία εγεννήθη από την κεφαλήν του Διός πάνοπλος και πάνσοφος και από την πρώτην στιγμήν εστάθη στο πλευρόν του «πολυτρόπου ανδρός» σε κάθε του δυσκολίαν. Ο Ποσειδών του έφερνε συνεχώς τρικυμίες και εμπόδια.
Ήταν όμως πραγματικός διώκτης του; Θα έλεγα ότι δεν το νομίζω κάτι τέτοιο!
Ήταν μάλλον εκείνος, ο οποίος τον προετοίμαζεν με σκληρές δοκιμασίες διά να ατσαλώσει πνεύμα και σώμα διά την επικείμενην και πλέον σκληρήν και αποφασιστικήν μάχην του. Τ η ν μ ά χ η ν μ ε τ ο υ ς μ ν η σ τ ή ρ ε ς. Τους αόρατους εχθρούς. Αυτούς τους οποίους δεν έβλεπεν όπως τους Τρώες, οι οποίοι ως ίσοι αντίπαλοι εστάθησαν απέναντι στην αιχμήν του δόρατός του.
Ο Ποσειδών ήταν το σκόπιμον εμπόδιον και η Αθηνά η διανόησις προς την εξεύρεσιν του πλέον ορθού τρόπου υπερπηδήσεώς του.
Του Ποσειδώνος εμπόδιον ήταν η δοκιμασία των Σειρήνων. Το πλέον επικίνδυνον, διότι θολώνει την σκέψιν και απενεργοποιεί την βούλησιν αντιστάσεως. Οι Σειρήνες, οι θαλάσσιες αυτές θεότητες, οι οποίες μαγεύουν με το τραγούδι και την ομορφιάν τους κάθε ταξιδιώτην και τον κάνουν να χάνει τον στόχον του και να πεθαίνει στο άγονον νησί τους. Οι σύντροφοι δεν έπρεπε να τις ακούσουν και να αλλάξουν την ρόταν του καραβιού. Μα ο Ελλην – Οδυσσεύς, ως ηγέτης ο οποίος ήθελε να έχει την γνώσιν, έπρεπε να τις ακούσει αλλά χωρίς να τον επηρεάσουν με το τραγούδι τους. Και τα κατάφερε. Με την νόησιν της Αθηνάς, δεμένος στο κατάρτι, είδεν, άκουσεν, εταράχθη από την εμπειρίαν, αλλά επέρασεν ανεπηρέαστος συνεχίζοντας την πορείαν του προς την Ιθάκην. Η δοκιμασία τ ω ν π α ρ α π λ α ν η τ ι κ ώ ν λ ό γ ω ν κ α ι φ α ι ν ο μ έ ν ω ν επερατώθη επιτυχώς…..
Μέσα στο κύμα και στον άνεμο, γυμνός και θαλασσοδαρμένος, όταν όλα εμπρός του έμοιαζαν σκοτεινά και ο χαμός του σίγουρος, ο Έλλην – Οδυσσεύς δεν έπρεπε να χάσει ούτε τον προσανατολισμόν του, ούτε την αυτοπεποίθησιν του, αλλά ούτε και τον σκοπόν του ταξιδιού του. Ήταν η δοκιμασία των παντοειδών φ υ σ ι κ ώ ν ε μ π ο δ ί ω ν, την οποίαν μόνος του, αντιμετώπισεν επιτυχώς. Η Αθηνά ήταν και πάλι παρούσα δίπλα του.
Αυτοί λοιπόν οι δύο θεοί εμφανίζονται νομίζω πάντοτε μαζί στην βιωματικήν πορείαν των ανθρώπων. Όπως και στην ονοματοδοσίαν των Αθηνών. Με τον δικόν του ρόλον ο καθ’ ένας. Θα πρέπει να το έχουμε αυτό υπ’ όψιν μας και να μην αντιμετωπίζουμε τις δοκιμασίες μας χωρίς σωφροσύνην και διανόησιν, αλλά και χωρίς να νομίζουμε ότι η επιτυχία θα έλθει χωρίς εμπόδια!
11/10/2014
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ Basilis Drosos
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου