Το «φάντασμα» πάνω από τον πλανήτη

Από την Αργεντινή και την Ελλάδα μέχρι τη Νότιο Αφρική και την Ταϊλάνδη ο κόσμος «φλέγεται».

Στα «ρετιρέ» της Νέας Τάξης συνωμοτούν εις βάρος της Ελλάδας…

…την ώρα που η διονυσιακή της συνείδηση δείχνει να αφυπνίζεται.

…»Τα Κομμουνιστικά Κόμματα αποτελούν την 5η φάλαγγα και μια αυξανόμενη απειλή για τον Χριστιανικό Πολιτισμό»… Τάδε έφη Τσόρτσιλ. Ούτε φαντάζεται ο αναγνώστης πόσο μεγάλα συμφέροντα και τι είδους σχεδιασμοί κρύβονται «πίσω» από αυτήν τη λιτή φράση του Προτεστάντη μεθύστακα. Πάνω σε αυτήν τη διάσημη φράση τού Τσόρτσιλ βασίστηκε η απόλυτη κυριαρχία των Προτεσταντών και των Εβραίων του τελευταίου αιώνα …Βασίστηκε ολόκληρη η μεταπολεμική πολιτική της Ευρώπης και όχι μόνον.

Εξαιτίας των όσων εννοούνται, αλλά πολύ περισσότερο εξαιτίας των όσων υπονοούνται απ’ αυτήν την φράση, μπόρεσαν οι Αμερικανοί να «τρομοκρατήσουν» την Ευρώπη και να τη θέσουν υπό την «κηδεμονία» τους …Μπόρεσαν να μπουν στην Ευρώπη ως κατακτητές-»κηδεμόνες» της δημοκρατίας και βέβαια εξαιτίας όλων αυτών η Ελλάδα «μάτωσε» στον χειρότερο εμφύλιο πόλεμο της ιστορίας της.

Σήμερα κάποιοι επιχειρούν να επαναλάβουν την ιστορία, για να συνεχίσουν τις «εισπράξεις» τους. Θέλουν να συνεχίσουν και να ολοκληρώσουν το έργο τους, που στόχο έχει την παγκόσμια κυριαρχία. Την Ευρώπη, την οποία κάποτε «καταπάτησαν» ως φιλοξενούμενοι, τώρα θέλουν να την αποκτήσουν ως «ιδιοκτήτες». Για να το καταφέρουν αυτό, αλλάζουν τα «φόβητρα» και επαναλαμβάνουν τις παλιές πρακτικές. Πίσω από την «αντιναζιστική» υστερία, η οποία σήμερα δημιουργείται τεχνητά στην Ευρώπη, κρύβονται τα ίδια μεγάλα συμφέροντα, που, κάποτε επένδυαν στην «αντικομμουνιστική» υστερία.

Κάποτε με τον «αντικομμουνισμό» ανάγκαζαν τα κράτη να παίρνουν τα «δηλητηριώδη» δάνειά τους και σήμερα με τον «αντιναζισμό» – οι ίδιοι άνθρωποι – επιχειρούν ως «δανειστές» να αναγκάσουν τα κράτη να ξεπουληθούν, για να τους τα «ξεπληρώσουν» …Αυτό το παιχνίδι ολοκληρώνεται σήμερα

…Σήμερα έρχεται ο «λογαριασμός» της μεταπολεμικής περιόδου. Σήμερα οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να πληρώσουν τα σφάλματα και τις ηλιθιότητες των πατέρων τους – που τους πρόδωσαν – στους τοκογλύφους …Στους «πατέρες», που για πάνω από μισό αιώνα βολεύτηκαν, είτε με τα «χρίσματα» των ΗΠΑ είτε με αυτά της Μόσχας.

Η ανθρωπότητα σήμερα βρίσκεται σε ένα από τα πιο κρίσιμα «σταυροδρόμια» της ιστορίας της. Αν ο κόσμος δεν αντιδράσει με τον σωστό τρόπο, θα τον ξαναβάλουν σε περιπέτειες. Μέσα σε αυτόν τον κόσμο ανήκουν και οι Έλληνες, οι οποίοι για άλλη μία φορά βρίσκονται στο «μάτι» του «κυκλώνα», περιμένοντας τα χειρότερα …Οι Έλληνες, οι οποίοι εκ του πονηρού και οργανωμένα δυσφημούνται παγκοσμίως για τις φασιστικές τους «τάσεις». Πίσω από τη «μάχη» εναντίον της Χρυσής Αυγής κρύβονται εντολές τού διευθυντηρίου της Νέας Τάξης, που, αν δεν γνωρίζουν οι Έλληνες στο πού αυτές αποσκοπούν, δεν θα αποφύγουν ένα ακόμα αιματηρό 1944.

Μόνον αν γνωρίζει κάποιος τον σχεδιασμό αυτόν της πρόκλησης συλλογικών φοβιών, μπορεί να καταλάβει τον λόγο για τον οποίο διώκεται η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα, καθώς και τον ύποπτο ρόλο τού ηγέτη της …Του ηγέτη, ο οποίος έλαβε το «χρίσμα» του από τον συνταγματάρχη πράκτορα της CIA, που παρίστανε τον Δικτάτορα. Αυτό βέβαια δεν μπορείς να το κάνεις χωρίς προαπαιτούμενα γνώσης. Όσο απλό κι αν φαίνεται – όταν έχει πλέον εξηγηθεί – , τόσο σύνθετο είναι όταν προσπαθείς να το πιάσεις από μια «άκρη» με στόχο να το εξηγήσεις. Η σημερινή αντιναζιστική «υστερία» της Ευρώπης δεν μπορεί να εξηγηθεί, χωρίς να γνωρίζει κάποιος τον σχεδιασμό της Νέας Τάξης και τα πραγματικά αφεντικά της…

…Δεν μπορεί να ερμηνευτεί η «ταραχή» ή η «ανησυχία» του Σβόμποντα ή του Σουλτς για ένα περιθωριακό κόμμα του 6% στην Ελλάδα …Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η «αγωνία» των πανίσχυρων Εβραίων της Ευρώπης και των ΗΠΑ, οι οποίοι «πίεζαν» την ελληνική κυβέρνηση να πάρει «μέτρα» εναντίον των χρυσαυγιτών …Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ο «τρόμος» των Ελλήνων δικαστών, επειδή έφτασε στα χέρια τους μια φωτογραφία του Κασιδιάρη με όπλο.

Εφόσον κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να μας πείσει πως όλοι αυτοί οι πανίσχυροι παράγοντες, οι οποίοι βυθίζουν κράτη σε πολέμους, κινδυνεύουν από τους αγράμματους τενεκέδες της Χρυσής Αυγής, θα πρέπει να βρεθεί εξήγηση γι’ αυτήν τους τη φαινομενικά «φοβική» συμπεριφορά.

Όταν έχεις τη δυνατότητα να ισοπεδώνεις κράτη όπως η Σερβία, το Ιράκ ή η Συρία, πώς μπορείς να πείσεις ότι «φοβάσαι» από το «σημειωτόν» του Κασιδιάρη; Δεν είναι δυνατόν το πανίσχυρο Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ να δηλώνει ότι «συγκλονίστηκε» από τον θάνατο του Παύλου Φύσσα, τη στιγμή που στις ίδιες τις ΗΠΑ τα θύματα των εγκλημάτων μίσους τα κουβαλάνε καθημερινά με τα καρότσια μέσα στα σχολεία τους.

Ο Ομπάμα πρέπει να είναι ηθοποιός επιπέδου Όσκαρ, για να δείχνει τόσο συγκλονισμένος για τον θάνατο ενός ανθρώπου, τη στιγμή που – εξαιτίας των πολιτικών του και άρα εξαιτίας του ιδίου – μόνον στη Συρία έχουν σκοτωθεί πάνω από 100.000 άνθρωποι. Μόνον εξαιτίας των ναρκωτικών, που υπό τις δικές του εντολές καλλιεργούνται στο Αφγανιστάν, έχουν πεθάνει εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Αυτός ο κατά συρροή δολοφόνος έδειξε «συγκλονισμένος» με το έγκλημα στο Πέραμα …Λιοντάρια, που να φοβούνται ποντίκια, μόνον στα κινούμενα σχέδια έχουμε δει και ποτέ στην πραγματικότητα. Κάποιοι μας «δουλεύουν» και πρέπει να βρούμε τον λόγο που το κάνουν και τι επιδιώκουν.

Σε αυτό το σημείο απαιτείται γνώση. Πρέπει να εντοπίσουμε ανάλογες πρακτικές του συστήματος, με αυτές που βλέπουμε σήμερα, προκειμένου να τις ερμηνεύσουμε. Λίγο να ψάξουμε, είναι εύκολο να βρούμε μια «άκρη». Αυτός ο ψευδοφόβος τού συστήματος για άχρηστους και τενεκέδες αντιπάλους δεν είναι πρωτοφανής. Αυτή η ψευδοϋστερία των πανίσχυρων παραγόντων του συστήματος απέναντι στο αδύναμο και ασήμαντο κοινωνικό περιθώριο – και εν πολλοίς «κατακάθι» – δεν είναι πρωτοφανής. Η ίδια «παράσταση» έχει ανέβει ξανά με μεγάλη «επιτυχία» στο παρελθόν.

Κάποτε, για παράδειγμα, «έτρεμε» το σύστημα για τον κομμουνισμό, ο οποίος μέσα στον χρόνο αποδείχθηκε «ψόφιος» …Ο κομμουνισμός, ο οποίος μέσα στον χρόνο αποδείχθηκε πως ήταν η επιλογή των αγράμματων, των αλκοολικών, των χαφιέδων, των τεμπέληδων και των ανώμαλων. Αυτό, όμως, καμία σημασία δεν είχε για τους «ηθοποιούς», οι οποίοι τον πρόβαλαν σαν «θανάσιμο» εχθρό του πολιτισμού της Δύσης.

Αυτοί, οι οποίοι έκαναν δήθεν πως τον «έτρεμαν», για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο, την έκαναν τη δουλειά τους. Μέχρι να καταλάβει ο κόσμος ότι οι κομμουνιστές ήταν για τα «πανηγύρια», οι ισχυροί είχαν κάνει τον κομμουνισμό πανίσχυρο φόβητρο με πυρηνικές δυνατότητες. Μέχρι να καταλάβει ο κόσμος ότι ο κομμουνισμός ήταν πράγματι «τζούφιος», αυτοί είχαν προλάβει και είχαν «καβαλήσει» τον κόσμο, αναλαμβάνοντας την «προστασία» του ως επικεφαλής του αντικομμουνιστικού σχεδιασμού.

Κάτι ανάλογο πιστεύουμε ότι συμβαίνει σήμερα με τον ναζισμό. Αυτοί, οι οποίοι κάποτε με το «φόβητρο» του κομμουνισμού «καβάλησαν» τον κόσμο, σήμερα, με «φόβητρο» τον ναζισμό, προσπαθούν απλά …να μην «ξεκαβαλικέψουν». Προσπαθούν να διασώσουν τα προηγούμενα κεκτημένα …Απλά πράγματα. Γι’ αυτόν τον λόγο μάς είναι χρήσιμο να «προβάλουμε» τα σημερινά φαινόμενα σε ένα απολύτως όμοιο ιστορικό «προηγούμενο». Γι’ αυτόν τον λόγο είναι απαραίτητο να δούμε τα highlight της προηγούμενης «παράστασης», για να αξιολογήσουμε το remake της…

Αν το καταφέρουμε αυτό και «πατήσει» η σημερινή κατάσταση σε μια παλιότερη εφαρμογή, ο αναγνώστης θα καταλάβει τα πάντα …Θα μιλάμε για πραγματικό γεγονός και δεν θα αποτελεί η άποψή μας απλά μια φανταστική υπόθεση εργασίας …Λογική και καλοδιατυπωμένη άποψη, αλλά πάντα …υπόθεση.

Το πιο δολοφονικό «δίδυμο» στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Το σκληρό «δηλητήριο» και το θανατηφόρο «αντίδοτό» του.

Ο ναζισμός και ο κομμουνισμός είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος …Είναι ιδεολογίες τού «σωλήνα», οι οποίες «κατασκευάστηκαν» για να «τσουβαλιάσουν» τον κόσμο και να εξυπηρετήσουν τα «αφεντικά» τους. Αφεντικά καί των δύο αυτών «ιδεολογημάτων» είναι οι κυρίαρχοι των δύο τελευταίων αιώνων

…Οι Προτεστάντες και οι Εβραίοι. Οι πιο σκληροπυρηνικοί και Προτεστάντες – που είναι οι Πρώσοι – και οι πιο οι ισχυροί των Εβραίων – που είναι οι τραπεζίτες—. Πρώσοι φανατικοί «Προτεστάντες» με χρήματα των Εβραίων δημιούργησαν τους δύο «ισμούς», οι οποίοι «αρρώστησαν» τον κόσμο …Αυτών των επιχειρηματιών «υπάλληλος» ήταν ο «εργολάβος» Μαρξ, ο οποίος ήταν Εβραίος που παρίστανε τον Προτεστάντη.

Αυτοί οι κατά παραγγελία «ισμοί» είναι σαν τους θανατηφόρους ιούς, οι οποίοι «κατασκευάζονται» στα εργαστήρια και μολύνουν τον κόσμο, προκειμένου οι εμπνευστές τους να θησαυρίζουν, πουλώντας το υποτιθέμενο «αντίδοτο». Στην κυριολεξία αυτοί οι ιδεολογικοί «ισμοί» ήταν οι πιο θανατηφόροι ιοί που γνώρισε ο κόσμος …Πάνω από διακόσια εκατομμύρια νεκρών «κόστισαν» στον αιώνα που μας πέρασε …Εκατομμύρια νεκρών ανθρώπων, εξαιτίας των δύο παγκοσμίων πολέμων και των κομμουνιστικών «εκκαθαρίσεων» που ακολούθησαν …Εκατομμύρια ανυποψίαστων θυμάτων, εξαιτίας των δυνατοτήτων που έδωσαν στα κτήνη αυτοί οι δύο θανατηφόροι «ιοί»…

…Οι απόλυτα ανθρωποκτόνοι «ιοί», οι οποίοι κάνουν την επιδημία της πανώλης να φαίνεται σαν απλό «κρυολόγημα» για την ανθρωπότητα. Ο κομμουνισμός και ο ναζισμός είναι η «Έμπολα» και η «Αντιέμπολα» των ιδεολογιών …Είναι απολύτως «συμβατά» μεταξύ τους, εφόσον εξ’ αρχής έχουν σχεδιαστεί με τη λογική του «αντί-» …Το ένα βρίσκεται «απέναντι» από το άλλο …Ό,τι φαινομενικά «παράγει» το ένα, το «ακυρώνει» το άλλο.

Το πρόβλημα βέβαια εδώ είναι ότι δεν υπάρχει «σωτηρία», γιατί είναι έτσι σχεδιασμένη η κατάσταση, ώστε να μην υπάρχει «σωτηρία». Το ένα λειτουργεί θεωρητικά σαν «αντίδοτο» του άλλου και εκεί βρίσκεται η «παγίδα» …Όσο θανατηφόρος είναι ο «ιός», άλλο τόσο θανατηφόρο είναι και το «αντίδοτό» του …Όποιο και να «πάρεις», το ίδιο θανατηφόρο είναι. Πεθαίνει αυτός ο οποίος μολύνεται από τον κομμουνιστικό «ιό», αλλά πεθαίνει κι αυτός ο οποίος προσπαθεί να «εμβολιαστεί» με το αντικομμουνιστικό «εμβόλιο», που είναι ο θανατηφόρος ναζισμός.

Γιατί συμβαίνει αυτό; …Γιατί αυτό συνέφερε τους δημιουργούς τους. Γιατί αυτό επιλέχθηκε στο πρωσικό «εργαστήριο» των Εβραίων «επιστημόνων». Είναι «κατασκευασμένες» ιδεολογίες, προκειμένου κάποιοι να εκβιάζουν τους λαούς και να απειλούν τα κράτη …Να τα εκβιάζουν, προκειμένου αυτά να παραμένουν στη «σφαίρα» της επιρροής τους και να απειλούν τους λαούς – όταν αυτοί αντιστέκονται – ακόμα και με εμφύλιο. Εκεί όπου ξεκινάει το ένα, τελειώνει το άλλο και γι’ αυτόν τον λόγο λειτουργούν σαν «θηλιά», που επιτρέπει το «τσουβάλιασμα» της ανθρώπινης κοινωνίας …Μια «θηλιά», η οποία «κλειδώνει» το πολιτικό σκηνικό μέσα στα όριά της και συνθλίβει οτιδήποτε μπορεί να «γεννηθεί» μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες και να απειλήσει τους «γενετιστές» της πολιτικής «παθογένειας».

Το απόλυτο «δηλητήριο» του Μαρξ.

Όπως συμβαίνει και με τους κανονικούς «ιούς», έτσι κι αυτοί δεν θα μπορούσαν να «παραχθούν» στο φυσικό περιβάλλον και χωρίς τη «βοήθεια» της «επιστήμης». Από τη στιγμή που οι «ιοί» αυτοί δεν μπορούσαν να «γεννηθούν» από μόνοι τους, φυσικό ήταν να «βοηθηθούν» …και «βοήθεια» σε αυτές τις περιπτώσεις σημαίνει χρήμα …Πολύ χρήμα. Μόνον με χρήμα μπορούσε μια ιδεολογία, η οποία δεν αφορούσε κανέναν, να προκαλέσει τρόμο στις κοινωνίες.

Μόνον με χρήμα μπορούσε μια ιδεολογία, η οποία ποτέ δεν είχε εμφανές «ρεύμα», να δείχνει πως δήθεν είχε «καταφέρει» να αποκτήσει εκατομμύρια «κρυφών» «οπαδών» …»Οπαδών» τόσο φανατικών, οι οποίοι υποτίθεται ήταν έτοιμοι να σφάξουν με τα «κονσερβοκούτια» την κατάλληλη στιγμή …Τη στιγμή που θα «ενεργοποιούνταν» από τους «επαναστάτες» …Μιλάμε για «χοντρό» παραμύθι, όχι για πλάκα.

Γιατί είμαστε βέβαιοι ότι ο κομμουνισμός ήταν ένα «παραμύθι» του συστήματος και όχι μια γνήσια προσπάθεια των λαών να επιλύσουν τα προβλήματά τους; …Για τον λόγο που περιγράψαμε …Ως ιδεολογία ήταν πολύ άχρηστος για τους λαούς και ταυτόχρονα πολύ χρήσιμος για τους νυν κυρίαρχους του κόσμου …Πάρα πολύ χρήσιμος, ώστε να τους θεωρήσουμε απλά τυχερούς. Χάρη σε αυτόν κυριάρχησαν στον κόσμο …και εμείς δεν πιστεύουμε στα «λαχεία». Οι ισχυροί τα «λαχεία» τους τα δημιουργούν μόνοι τους. Ο κομμουνισμός ήταν ένα τέτοιο «λαχείο» για κάποιους. Από τον κομμουνισμό προέκυψε στη συνέχεια ο ναζισμός …Μία «εξ αντανακλάσεως» κατάσταση, η οποία δεν αποτελεί καν κοσμοθεωρία.

Γιατί όμως παρομοιάζουμε τον κομμουνισμό με έναν θανατηφόρο «ιό», όπως είναι ο Έμπολα; …Γιατί απλούστατα είναι μία θεωρία, η οποία παράχθηκε, για να εξυπηρετήσει συμφέροντα «δολοφόνων». Είναι μια θεωρία, η οποία «σκότωνε» ή απειλούσε να «σκοτώσει» όποιον βόλευε εκείνους, που είχαν συμφέρουν να τρομοκρατούν ή να απειλούν τον κόσμο με αυτήν. Είναι μια θεωρία, η οποία από το βασικό της ιδεολογικό «καταστατικό» διατύπωνε μια μόνιμη «απειλή» …Μια απειλή απροκάλυπτης βίας, εφόσον η βίαιη «επανάσταση» ήταν στα βασικά «επιχειρήματά» της.

Αυτή η βίαιη «απειλή» αφορούσε τους πάντες και αυτό ήταν ένα από μυστικά της …Ένα από τα χαρακτηριστικά εκείνα, που την έκαναν χρήσιμη στους εμπνευστές της και οι οποίοι στην πραγματικότητα ήταν οι «εκβιαστές» των κοινωνιών. Ο κομμουνισμός σε αυτόν τον «εκβιασμό» τους εξυπηρετούσε, εφόσον απειλούσε τους πάντες …Όλους ανεξαιρέτως …Έχοντες και μη έχοντες …Μορφωμένους και αμόρφωτους …Έξυπνους και βλάκες …Εκκωφαντική «απειλή» σε ένα βασικό επίπεδο, το οποίο αφορούσε – και άρα τρομοκρατούσε – όλους τους ανθρώπους …Μια θεωρία, η οποία «απειλούσε» ελευθερίες, ιδιοκτησίες, δικαιώματα κλπ. …Μία θεωρία-»δηλητήριο», η οποία φτιάχτηκε για να εξυπηρετήσει τους εκβιαστές και τρομοκράτες ιδιοκτήτες της.

Γι’ αυτόν τον λόγο αυτή η βλακώδης θεωρία απειλούσε τους πάντες με βία. Απειλούσε απροκάλυπτα, γιατί κατά πρώτον αυτό συνέφερε τους εκβιαστές δημιουργούς της και κατά δεύτερον δεν μπορούσε να διεκδικήσει «θέση» στην κοινωνία, πείθοντάς την για την «ορθότητά» της. Δεν είχε κάποια στοιχειώδη λογική – και άρα «ορθότητα» – , ώστε να βγει να και να την «πλασάρει» με έναν ήπιο τρόπο ως επιλογή της κοινωνίας. Δεν μπορούσε να «πλασάρει» τίποτε, εφόσον, σε ό,τι αφορά αυτήν καθ’ αυτήν την «ύλη» του, ο κομμουνισμός είναι μία από τις πιο ηλίθιες θεωρίες που έχουν διατυπωθεί ποτέ από τον άνθρωπο.

Στην αρχαία Αθήνα, για παράδειγμα, η οποία στην απόλυτη ακμή της λειτουργούσε ως «στίβος» για την ανάδειξη και εφαρμογή της καλύτερης κοσμοθεωρίας σε θέματα κοινωνικής διαχείρισης, ο εφευρέτης της κομμουνιστικής «ιδεολογίας» δεν θα εξασφάλιζε για τον εαυτό του ούτε καν μερίδα στο δημόσιο συσσίτιο. Δεν θα εξασφάλιζε ούτε καν μια θέση καλεσμένου ομιλητή σε κάποιο φιλοσοφικό συμπόσιο …Ο κομμουνισμός ούτε καν θα έμπαινε στην «κουβέντα» της ανάλυσης μεταξύ των φιλοσόφων. Ένας χοντροκέφαλος, όπως ο Μαρξ, θα γινόταν ο περίγελος των μαθητευόμενων φιλοσόφων. Γιατί; Γιατί η θεωρία του δεν έχει ούτε καν τα τυπικά προσόντα για να καταγραφεί ως τέτοια.

Ως κοινωνικοοικονομική θεωρία, που προτείνει «σωτήριες» λύσεις για τον άνθρωπο, δεν πληρεί τα βασικά προαπαιτούμενα, ώστε να συμπεριληφθεί στις ιδεολογίες, εφόσον είναι μια παπαρολογία της πλάκας …Μια ηλιθιότητα, η οποία έχει ανακατευτεί με άλλες ηλιθιότητες χιλιάδων πληρωμένων ηλιθίων οικονομολόγων και η οποία στο τέλος έχει παραμορφωθεί σε τέτοιον βαθμό, που να μην γνωρίζει κανένας το πώς ξεκίνησε, πού βασίζεται και τι ακριβώς επιδιώκει. «Σκέπασαν» δηλαδή με «επιστημονικές» αυθαιρεσίες την εγγενή αδυναμία της να προτείνει κάποια λογική και εφαρμόσιμη λύση, προκειμένου να φαίνεται βιώσιμη. Με την «επικάλυψη» ψευδοεπιστημονικών αναλύσεων κατόρθωσαν και την διατήρησαν «ζωντανή» …σαν το λείψανο του Λένιν.

…Μια «επικάλυψη» τεχνητή, η οποία για πάνω από εκατό χρόνια έχει ταΐσει ολόκληρες στρατιές παρασίτων, που παριστάνουν τους ειδικούς στο «τίποτε» …»Ειδικούς», τους οποίους το σύστημα έχει τοποθετήσει σε όλους τους μηχανισμούς του, γνωρίζοντας ότι μπορεί να τους εκβιάζει για τα πάντα, εφόσον είναι ειδικοί τού «τίποτε» …Όλα εύκολα είναι, όταν αυτός, ο οποίος τα διαχειρίζεται, ελέγχει εξουσία και χρήμα. Όταν ανταμείβεις την κάθε «παπαρολογική» ανάλυση του μαρξισμού με πανεπιστημιακές θέσεις, εύκολα βρίσκεις «επιστήμονες». Όταν μπορείς και πληρώνεις υποτροφίες για οικονομικούς «επιστήμονες», εύκολα «παραγγέλλεις» αυτό που σε βολεύει. Όταν «αναγνωρίζεις» σαν καταρτισμένους «συνδικαλιστές» κάτι αγράμματους «κούτβηδες», εύκολα «καπελώνεις» τους κοινωνικούς αγώνες.

Έχει φάει «ψωμάκι» κόσμος και κοσμάκης υπό την ιδιότητα του «μαρξιστή» ή του ειδικού επί του «μαρξισμού» …Του ειδικού στη σκέψη ενός πληρωμένου χαφιέ …Ενός «εργολάβου» των τραπεζιτών, όπως ήταν ο Μαρξ. Γιατί είμαστε τόσο απόλυτοι και σκληροί με τον κομμουνισμό και βέβαια με τον δημιουργό του; …Γιατί έχει – όπως είπαμε – εγγενή αδυναμία …Έχει «θανάσιμο» ελάττωμα από τη «γέννησή» του …»Γεννήθηκε», γιατί απλά συνέφερε κάποιους να υπάρχει και όχι γιατί κάλυπτε πραγματικές ανθρώπινες ανάγκες και ως εκ τούτου είχε ελπίδες να «ζήσει».

Ο κομμουνισμός είναι απόλυτα λανθασμένος, γιατί δεν σέβεται μία από τις πιο βασικές ανθρώπινες ανάγκες …Δεν σέβεται το δικαίωμα της ιδιοκτησίας …το οποίο είναι φυσικό τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τα ζώα. Η ιδιοκτησία, ακόμα και η πιο στοιχειώδης, είναι μια θεμελιώδης ανάγκη για τον άνθρωπο …Είναι η «φωλιά» του …Είναι μια υλική «θυρίδα», που βαστά ήρεμη την άυλη «ψυχή» του. Μπορεί να είναι μια φαινομενικά εγωιστικού τύπου ανάγκη, αλλά ποιος μπορεί να θεωρήσει παράλογη μια τέτοια ανάγκη για ένα ον, το οποίο γεννιέται με ένα τεράστιο ΕΓΩ; …Για ένα ον, που οι ίδιοι οι γονείς του από την πρώτη στιγμή που το αντικρίζουν υποτάσσονται στις ανάγκες του και θαυμάζουν αυτό το νεογέννητο «ΕΓΩ»; Ή μήπως θα κατηγορήσουμε τα «εγωιστικά» βρέφη, εφόσον μέσω του κλάματος «εκβιάζουν» για την τροφή τους;

Ως εκ τούτου ένα τέτοιο ον δικαιολογείται να έχει τέτοιες «εγωιστικές» ανάγκες …Στοιχειώδη τροφή όσο είναι ένα εξαρτώμενο βρέφος και στοιχειώδη ιδιοκτησία όταν γίνει ένας ανεξάρτητος ενήλικας …»Εγωιστικές» ανάγκες που ο χρόνος έχει δείξει ότι μπορούν να «χωρέσουν» στις ανθρώπινες κοινωνίες. Θα ήταν παράλογο να μην δικαιολογείται αυτή η βασική ανθρώπινη ανάγκη, όταν η ίδια η φύση είναι μια σύνθεση αλληλοεπικαλυπτόμενων «ιδιοκτησιών» διαφορετικών «ειδών»…Το οικόπεδο ενός συγκεκριμένου ανθρώπου μπορεί να είναι μέρος της «ιδιοκτησίας» μιας συγκεκριμένης αλεπούς, η οποία ζει εντός της «ιδιοκτησίας» ενός συγκεκριμένου αετού.

Έτσι λειτουργεί η φύση και έτσι λειτουργεί και ο άνθρωπος, ο οποίος είναι μέλος αυτής της φύσης. Η ιδιοκτησία τόσο γι’ αυτόν όσο και για τα ζώα είναι μέρος τής λειτουργίας της φύσης αυτής …Είναι φυσικό φαινόμενο όσο φυσική είναι και η βαρύτητα, η οποία αφορά όλα τα ζωικά είδη πάνω στον Πλανήτη. Όμως, ο κομμουνισμός όχι μόνον δεν σέβεται τη ζωική φύση του ανθρώπου, αλλά δεν σέβεται ούτε την πνευματική του φύση. Δεν σέβεται τα στοιχειώδη «πιστεύω» αυτών στους οποίους κατ’ αρχήν απευθύνθηκε. Όχι μόνον δεν σέβεται τη «σάρκα» των ενστίκτων του, αλλά δεν σέβεται και το «πνεύμα» των θρησκευτικών του πεποιθήσεων.

Αμφισβητώντας την έννοια της ιδιοκτησίας, δεν σέβεται ούτε καν την κυρίαρχη θεολογική γνώση αυτών στους οποίους κυρίως απευθύνθηκε – και ήταν οι χριστιανοί – , οι οποίοι ήταν και οι μόνοι που εκείνη την εποχή είχαν «μπει» στη βιομηχανική εποχή …Δεν σέβεται τη θεολογική γνώστη του χριστιανισμού, ο οποίος θέλει τον άνθρωπο να είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν ενός Θεού, που είναι Κύριος και Ιδιοκτήτης Οίκου.

Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να δημιουργήσεις ένα κοινωνικό μοντέλο με ελπίδες επιβίωσης, όταν αυτό δεν σέβεται τίποτε από όσα αφορούν τον άνθρωπο, είτε ως ζωικό «είδος» είτε ως πνευματικό «είδος». Πώς είναι δυνατόν να ελπίζεις στην επιβίωση της πρότασής σου, όταν δεν σέβεσαι τις βασικές ιδιομορφίες αυτού, που θα κληθεί θα ζήσει στο «μοντέλο» αυτό που του προτείνεις; Όταν δεν σέβεσαι την ατομική ιδιοκτησία και άρα ένα από τα πλέον βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, δεν υπάρχει βάση για να γίνει «κουβέντα».

…Δεν υπάρχει «αντικείμενο» για να συνεχιστεί η ανάλυση και να κριθούν και τα υπόλοιπα από όσα προτείνεις. Όλα είναι λάθος, γιατί στηρίζονται σε ένα «θεμέλιο» λάθος. Είναι σαν να αντιμετωπίζεις το πρόβλημα του «σταβλισμού» ενός κοπαδιού αγελάδων και να μελετάς το ενδεχόμενο να κατασκευάσεις έναν «στάβλο» στην κορυφή ενός δένδρου. Να επιχειρείς να κατασκευάσεις έναν «στάβλο», που να μοιάζει με «φωλιά» στην κορυφή ενός δένδρου και να απαιτείς να ακούσουν τα επιχειρήματά σου -  σ’ ό,τι αφορά τα πλεονεκτήματα που συνεπάγονται μιας τέτοιας επιλογής.

Είναι δυνατόν να γίνει κουβέντα πάνω σε μια τέτοια ιδέα; Πώς μπορεί μια «φωλιά» πάνω σε ένα δένδρο να γίνει «φωλιά» αγελάδων, όταν η αγελάδα δεν μπορεί να σκαρφαλώσει στα δένδρα; Πώς μπορούν τα κλαδιά του δένδρου, που «ξεκινάνε» από βλαστάρια, να γίνουν «δρόμοι» αγελάδων, οι οποίες ζυγίζουν τόνους; Ούτε το «δένδρο» έχει προδιαγραφές να καλύψει τις ανάγκες της αγελάδας ούτε η αγελάδα μπορεί να κάνει χρήση του δένδρου. Όλα τα δευτερεύοντα, που μπορείς να αναλύσεις, να συζητήσεις και να προτείνεις – ακόμα κι αν μοιάζουν «επιστημονικά» – δεν έχουν καμία αξία, γιατί δεν υπάρχει δυνατότητα εφαρμογής.

Τι σημασία έχει που η «φωλιά» των αγελάδων – «αν» ποτέ κατασκευαζόταν – θα ήταν ευάερη και ευήλια; Τι σημασία έχει που, «αν» ποτέ κατασκευαζόταν μια τέτοια «φωλιά», λόγω της βαρύτητας, δεν θα είχε ανάγκη καθαρισμού και επιπλέον θα «λίπαινε» κατ’ ευθείαν το «δένδρο»; Τι σημασία έχει που η θεμελίωσή της πάνω σε ένα δένδρο θα έκανε εύκολο τον έλεγχο και τη φύλαξή της; Από τη στιγμή που δεν μπορούν να ανέβουν οι αγελάδες στην κορυφή του δέντρου, όλα αυτά είναι λόγια της πλάκας.

Μπορεί ακόμα και να μοιάζουν με επιστημονικά συμπεράσματα, αλλά στην πραγματικότητα είναι ηλιθιότητες, εφόσον βασίστηκαν εξαρχής σε μια θεμελιώδη ηλιθιότητα. Μοιάζουν με λογικές προτάσεις τεχνοκρατών, αλλά στην πραγματικότητα είναι βλακείες άνευ προηγουμένου …Βλακείες, οι οποίες «ντύνονται» με επιστημονικές αναλύσεις, μελέτες, υπολογισμούς και στατιστικές, αλλά δεν παύουν να είναι τέτοιες, γιατί εξ’ αρχής βασίζονται πάνω σε μια «μπούρδα».

Το ανάλογο συμβαίνει με τον κομμουνισμό και τον άνθρωπο. Η άποψή του περί ιδιοκτησίας είναι η θανάσιμη «αδυναμία» του. Με όσες επιστημονικές «μελέτες» κι αν τον «ντύσεις», δεν μπορείς να τον «σώσεις». Αυτή του η αδυναμία δεν τον καθιστά μόνον λανθασμένο, αλλά παντελώς βλακώδη. Όπως η καλύτερη «φωλιά» σε ένα δένδρο δεν μπορεί να είναι χρήσιμη για κάποιον που θέλει να σταβλίσει τις αγελάδες του, έτσι και ο κομμουνισμός δεν είναι χρήσιμος για τους ανθρώπους. Δεν υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσει, γιατί δεν σέβεται τη φύση του ανθρώπου. Ό,τι και να ισχυρίζεται στη συνέχεια δεν έχει καμία αξία, γιατί δεν «πατάει» σε σωστή βάση …Δεν σέβεται τα χαρακτηριστικά τού όντος που καλείται να βοηθήσει.

Πού στηρίχθηκε ο κομμουνισμός και απέκτησε «οπαδούς» μέσα στην κοινωνία; …Στηρίχθηκε στο κοινωνικό «περιθώριο» …Στο γνώριμο για τους Εβραίους προβληματικό περιβάλλον των αστικών κέντρων …Στηρίχθηκε στα «κατώτερα» ένστικτα των ανθρώπων, οι οποίοι περιφέρονται στις «παρυφές» της κοινωνίας …Στηρίχθηκε στην αθλιότητα του «εμπόρου» της ιδεολογίας, που, ως καλός «έμπορος», θα πλασάρει το «εμπόρευμά» του ακόμα κι όταν γνωρίζει πως είναι άχρηστο ή επικίνδυνο για τους «πελάτες» του.

Τέτοιοι «έμποροι» σαβούρας ήταν οι βασικοί «ιδεολόγοι» του κομμουνισμού …Άνθρωποι του περιθωρίου, οι οποίοι γνώριζαν ότι η «σαβούρα», που είχαν αποκτήσει ως «εμπόρευμα», ήταν η μόνη τους πιθανότητα να γίνουν πλούσιοι και να βολευτούν …Άνθρωποι αγράμματοι, που με ταχύρυθμα μαθήματα στους «στάβλους» των Κούτβ (КУТВ) στη Μόσχα μπορούσαν με τη βοήθεια του συστήματος και των «επιστημόνων» να «πλασάρονται» ανάμεσα στους «διανοούμενους», έστω κι αν είχαν μυαλό σαν του Σιάντου, του Ζαχαριάδη, του Φλωράκη και της Παπαρήγα.

Σε ποιους απευθύνονταν; …Στους όμοιούς τους …Στους επίσης αγράμματους, οι οποίοι – όπως ήταν φυσικό – δεν μπορούσαν να τους κρίνουν …Στους αδύναμους της κοινωνίας …Σε εκείνους που δεν «έβλεπαν» καμία ελπίδα στη ζωή τους …Σε εκείνους, οι οποίοι αντιλαμβάνονταν τις αδυναμίες του συστήματος εκείνης της εποχής να προχωρήσει σε μια πιο δίκαιη ανακατανομή του πλούτου και δεν έβλεπαν άλλο τρόπο από την «αυτοκτονική» για την κοινωνία βία και αρπαγή. Γιατί «αυτοκτονική»;

…Γιατί, όταν ο απελπισμένος «Αγιάννης» απλώνει το χέρι να αρπάξει αγαθά, τα οποία ανήκουν σε άλλους, πάντα θα βρίσκεται απέναντί του κάποιος «Ιαβέρης» να τον ταλαιπωρήσει μέχρι θανάτου. Όταν ο λαός αντιδρά, χωρίς η αντίδραση να συνοδεύεται από μια λογική, εφαρμόσιμη και άρα μόνιμη «πρόταση», το οπλισμένο χέρι του συστήματος πάντα θα τον περιορίζει.

Όμως, ο κομμουνισμός απευθύνονταν κυρίως στους κομπλεξικούς της κοινωνίας …Σε κάποιους, οι οποίοι περίμεναν να επωφεληθούν από τον «εκβιασμό» της κοινωνίας …Σε κάποιους άλλους, οι οποίοι προτιμούσαν – περισσότερο και από το δικό τους το καλό – το κακό των άλλων …Σε εκείνους, οι οποίοι ονειρεύονταν να τιμωρήσουν αυτούς, που θεωρούσαν ότι τους είχαν αδικήσει

…Σε εκείνους, οι οποίοι δεν ονειρεύονταν μια δίκαιη κοινωνία, αλλά μια επίσης άδικη κοινωνία, που θα έδινε στους ίδιους το «μαχαίρι» της μοιρασιάς. Οι αδυναμίες και τα κόμπλεξ του περιθωρίου της κοινωνίας ήταν τα πιο ισχυρά «ελατήρια» του κομμουνισμού …Αυτό το περιθώριο ήταν που γνώριζαν οι Εβραίοι και σε αυτό απευθύνονταν.

Εδώ εύλογα θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης για την ορθότητα της άποψής μας. Εφόσον το εσφαλμένο της θεωρίας είναι τόσο προφανές, γιατί ταλαιπώρησε τόσο πολύ την ανθρωπότητα; Πώς κατόρθωσε και την δίχασε σε βαθμό τέτοιο, που να κυριαρχήσει ακόμα και σε ένα μεγάλο μέρος του Πλανήτη; Πώς έγινε «αντικείμενο» μελέτης για χιλιάδες επιστήμονες για πάνω από μισό αιώνα; Πώς έγινε το αίτιο να ξεσπάσουν μέχρι και εμφυλιοπολεμικές συγκρούσεις; …Όλα έχουν την εξήγησή τους …Βόλευε την εξουσία και γι’ αυτό έγινε κυρίαρχη θεωρία …Την χρηματοδότησε η εξουσία και έτσι παγίδευσε τους ανθρώπους.

Σ’ ό,τι αφορά την επιστημονική κοινότητα, τα πράγματα είναι απλά. Όποιος δηλώνει επιστήμονας, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και τέτοιος. Επιστήμονας είναι ένας γιατρός, αλλά πόσο «επιστήμονας» μπορεί να είναι ένας οικονομολόγος; Το σύστημα φρόντισε στο συγκεκριμένο αντικείμενο των «κοινωνικών» επιστημών να τοποθετήσει δικούς του «επιστήμονες». Στις ψευδοεπιστήμες των οικονομικών και της κοινωνιολογίας το δίκιο το έχει πάντα ο «πελάτης».

Όταν μια επιστήμη δεν έχει φυσικό αντικείμενο και καλείται να αντιμετωπίσει ανθρώπινες προτάσεις ή εφαρμογές, μπορεί και λειτουργεί «εργολαβικά» και αναγκαστικά το «δίκιο» το έχει ο «πελάτης». Όταν από μια «επιστημονική» μελέτη δεν πέφτει μια γέφυρα, δεν ανατινάζεται ένα εργαστήριο ή δεν πεθαίνει ένας ασθενής, τα «αποτελέσματά» της δεν ελέγχονται, γιατί δεν ενδιαφέρει κανέναν να τα ελέγξει …Σε μια τέτοια περίπτωση όποιος πληρώνει παίρνει και το «δίκιο» του. Είτε αυτός είναι ο «πελάτης» που θέλει να ισχυροποιήσει το δημιούργημά του είτε αυτός είναι ο «πελάτης» που θέλει να γκρεμίσει το δημιούργημα του αντιπάλου του, όλοι όσοι πληρώνουν έχουν ελπίδες να «δικαιωθούν».

Στις κοινωνικές ψευδοεπιστήμες ό,τι πληρώνεις παίρνεις. Δεν υπάρχει περίπτωση να ζητήσεις κάτι και να μην βρεθεί ένας «επιστήμονας» να στο δώσει. Από τη στιγμή που κάποιος μπορεί να δίνει μεροκάματα σε τέτοιους «επιστήμονες», έχει πάντα τις μελέτες της αρεσκείας του. Από τη στιγμή που δίνει μεροκάματα σε «μαρξιστές» και ειδικούς επί του «μαρξισμού», πάντα θα βρίσκονται «επιστήμονες» να τα διεκδικήσουν. Τέτοιοι «επιστήμονες» τέτοιων «επιστημών» μπορούν να δημιουργηθούν με χρήματα και χρήματα πάντα είχε το σύστημα. Γι’ αυτόν το λόγο άλλωστε το καπιταλιστικό σύστημα πλήρωσε και τους πιο πολλούς μαρξιστές «επιστήμονες». Πιο πολύ τους είχε ανάγκη αυτό, παρά το κομμουνιστικό σύστημα, το οποίο γνώριζε από «μέσα» τα συμβαίνοντα.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, εξαιτίας του μεγάλου «επιστημονικού» τους έργου, σήμερα βιώνουμε την απόλυτα χειρότερη παγκόσμια αθλιότητα. Στην εποχή που υπάρχουν οι πιο πολλοί εν ζωή νομπελίστες της οικονομίας, η παγκόσμια οικονομία πάει για καταστροφή. Η οικονομία των ΗΠΑ έχει πρακτικά καταρρεύσει τη στιγμή που οι ΗΠΑ μονοπωλούν σχεδόν τα βραβεία Νόμπελ Οικονομίας τις τελευταίες δεκαετίες. Η «νεογέννητη» Νέα Τάξη θα πεθάνει πριν καν βγει από το «μαιευτήριο» και τα φετινά Νόμπελ Οικονομίας τα πήραν οι αποτυχημένοι Αμερικανοί «μαιευτήρες». Αυτά να σκεφτεί κάποιος, θα καταλάβει τι σημαίνει «ψευδοεπιστήμη» και πόσο συμβάλει στην ανθρώπινη κοινωνία.

Από τη στιγμή που εξασφαλίζεις τους ακριβούς «επιστήμονες» είναι εύκολο να εξασφαλίσεις και τους φτηνούς οπαδούς. Από τη στιγμή που εξασφαλίζεις τους «καθοδηγητές» είναι εύκολο να βρεις «ροπαλοφόρους», οι οποίοι ονειρεύονται να γίνουν επαγγελματίες εξουσιαστές …Κομπλεξικούς, οι οποίοι ονειρεύονται να γίνουν χαφιέδες των γειτόνων τους και να συμπληρώνουν αναφορές, προκειμένου αυτοί να τιμωρηθούν …Πειθήνια όργανα τού συστήματος, που την προσωπική τους δυστυχία θέλουν να την κάνουν δυστυχία τής κοινωνίας. Από τα ίδια casting περνούσαν τόσο η «καλλονή» Λούξεμπουργκ όσο και η σημερινή Μέρκελ. Εδώ και πάνω από εκατό χρόνια δεν υπάρχει προδοτικό σκουπίδι της πολιτικής, που να μην έχει πάρει τα «ένσημα» των κοινωνικών του «αγώνων» από το «χοιροστάσιο» του τοπικού κομμουνιστικού κόμματος.

Το δηλητηριώδες «αντίδοτο».

Από τη στιγμή που μπόρεσαν και έφτιαξαν το «δηλητήριο», ήταν εύκολο το «αντίδοτό» του. Γιατί; Γιατί το «αντίδοτο» έχει λιγότερες απαιτήσεις για τη δημιουργία του. Το «δηλητήριο» ήταν αυτό, το οποίο ήταν δύσκολο να δημιουργηθεί, γιατί αυτό θα έπρεπε να λειτουργεί ως «αυτόνομη» οντότητα. Αυτό έπρεπε να έχει δηλαδή μια υποτυπώδη «μορφή» ιδεολογίας, ώστε να παρασέρνει δήθεν αυτούς, τους οποίους στην πραγματικότητα «αγόραζαν» οι τραπεζίτες. Έχοντας λοιπόν την ψευδοϊδεολογία του κομμουνισμού – και άρα τη «δράση» – , ήταν εύκολο να φτιάξουν την «αντίδραση».

Η «αντίδραση» δεν χρειαζόταν να έχει καν κάποια ιδεολογική «αυτονομία», εφόσον θα προσαρμοζόταν στον «εχθρό» της. Ό,τι έλεγε ο «εχθρός» της, αυτή θα ισχυριζόταν τα αντίθετα, ακόμα κι αν δεν γνώριζε εξ’ αρχής τι θα «ακούσει». Για το «αντίδοτο» θα αρκούσε να εκφράζει τη βίαιη αντίδραση στη βίαιη πρόταση των «επαναστατών» …Να είναι η βίαιη μορφή όλων εκείνων των «συνηθισμένων» και «φυσικών» για τον άνθρωπο και τα οποία δεν σεβόταν ο «παρανοϊκός» κομμουνισμός …Ναζισμός απλά θα ονομαζόταν η βίαιη αντίδραση των φυσικών «δεδομένων».

Οι προλετάριοι ήταν αυτοί, οι οποίοι στην πραγματικότητα όπλισαν τους ναζιστές, γιατί πάντα στην κοινωνία των ανθρώπων υπάρχουν ενεργοποιημένα τα λεγόμενα κοινωνικά «αντανακλαστικά». Η «βία» του κομμουνιστικού «όπλου» τής «επανάστασης» είναι αυτή που γεννά την επίσης βίαιη «αντίδραση» των ναζιστικών πογκρόμ. Η βία των «ακρίδων» είναι αυτή που ενεργοποιεί τη βία των «κυνηγών» τους.

Η βία, δηλαδή, των μη-εχόντων προλεταρίων είναι αυτή, η οποία γεννά την εξίσου βίαιη «αντίδραση» των «νοικοκυραίων». Αυτό είναι το όλο μυστικό του σχεδιασμού. Κάποιοι εκμεταλλεύονται τα ένστικτα της κοινωνίας και τα στρέφουν εναντίον της. Εκμεταλλεύονται τις περιθωριακές μειονότητες των ενστίκτων και τις στρέφουν εναντίον της πλειονότητας.

Όταν κάποιος φωνάζει ότι θα πάρει το όπλο, για να αρπάξει αυτά, τα οποία ανήκουν σε κάποιον άλλον, τον νομιμοποιεί να πάρει κι αυτός το όπλο του, για να αμυνθεί. Αυτοί, δηλαδή, οι οποίοι έφτιαξαν μια ιδεολογία, η οποία «μισεί» την ιδιοκτησία και καλεί τα μέλη της να πάρουν τα όπλα, για να την αφαιρέσουν από τους κατόχους της, είναι εκείνοι, οι οποίοι «όπλισαν» αυτούς που «λατρεύουν» την ιδιοκτησία.

Αυτοί, οι οποίοι «φώναζαν» στο καταστατικό τους ότι θα είναι βίαιοι και δεν το κρατούσαν «μυστικό», το έκαναν ακριβώς για να οδηγήσουν τους απέναντι στη «μίμηση». Ο βίαιος κομμουνισμός με τον τρόπο αυτόν δημιούργησε εσκεμμένα τη βίαιη αντίδρασή του …και αυτός είναι ο ναζισμός. Ο ναζισμός, δηλαδή, είναι το «είδωλο» του κομμουνισμού …Είναι ο απλός «αντικομμουνισμός».

Αυτό, το οποίο λέμε, αποδεικνύεται και ιστορικά. Μέχρι την εμφάνιση του κομμουνισμού δεν υπήρχε η ιδεολογία του ναζισμού. Ο κομμουνισμός «γέννησε» τον ναζισμό ως «αντίμετρο». Τον «γέννησε» με τον φυσικό τρόπου που ένα φυσικό αντικείμενο «γεννά» τη σκιά του. Η Λούξεμπουργκ και η συμμορία της γέννησαν τον Χίτλερ και τη δική του συμμορία …Συνειδητά, δηλαδή, έγιναν όλα …Δεν έχει σχέση αν οι προλετάριοι ήταν τρεις κι ο κούκος …Δεν έχει σημασία αν ήταν παντελώς αδύναμοι.

Αν διαλαλείς δεξιά κι αριστερά ότι θα πας και θα δώσεις έστω και μισό «χαστούκι» σε έναν ισχυρό, θα φας πολλά πραγματικά «χαστούκια» και «κλωτσιές» απ’ αυτόν. Αυτή είναι η μόνη διαφορά μεταξύ των κομμουνιστών και των ναζιστών. Οι αδύναμοι κομμουνιστές με την απειλή της «επανάστασής» απείλησαν τους ισχυρούς με ένα προκλητικό «χαστούκι» και φυσικό ήταν αυτό το οποίο εισέπραξαν από την αντίδραση εκείνων. Το έκαναν από άγνοια; …Όχι βεβαίως.

Αυτό είναι το θέμα μας …Οι ναζιστές ανέλαβαν εργολαβικά αυτό, το οποίο ήθελαν οι ισχυροί, αλλά – για λόγους πολιτισμού – δεν έκαναν. Ένας υπόκοσμος ανέλαβε τη βίαιη αντίδραση απέναντι σε έναν άλλον υπόκοσμο .. .Υπάλληλοι των ίδιων αφεντικών ήταν τόσο οι αδύναμοι, οι οποίοι τολμούσαν να ισχυρίζονται ότι θα «χαστουκίσουν» τους ισχυρούς, όσο κι αυτοί οι οποίοι αναλάμβαναν να «τιμωρήσουν» τους «θρασείς». Οι ίδιοι άνθρωποι χρηματοδοτούσαν – αλλά και προστάτευαν – τα άτομα, τα οποία θα έπαιζαν σε αυτήν την παράσταση.

…Υπάλληλοι των ίδιων τραπεζιτών ήταν τόσο ο προλετάριος Λένιν όσο και ο ναζιστής Χίτλερ. Με τους ίδιους ακριβώς ανθρώπους λειτουργεί τόσο ο κομμουνισμός όσο και ο ναζισμός. Από την κορυφή έως τη βάση λειτουργούν πανομοιότυπα …Το ίδιο καθάρματα ήταν ο Στάλιν και ο Χίτλερ …Το ίδιο δειλά ανθρωπάκια ήταν καί τα δύο, που, εξαιτίας της δειλίας τους, ήταν και βίαια …Το ίδιο ελεγχόμενα ανθρωπάκια ήταν καί τα δύο, που, εξαιτίας της χρηματοδότησής τους, εκβιάζονταν ασύστολα.

Η ομοιότητα των μηχανισμών συνεχίζεται και στη βάση τους …Το ίδιο κοινωνικό «κατακάθι» στελεχώνει καί τους δύο αυτούς «μηχανισμούς», οι οποίοι βγάζουν το «μεροκάματό» τους με τη μεταξύ τους αντιπαλότητα …Στα ίδια θολά «νερά» της βλακείας, της πονηριάς, της αγραμματοσιάς και της αθλιότητας «ψαρεύουν» τόσο τα κομμουνιστικά όσο και τα «αδελφά» ναζιστικά κόμματα …Άχρηστα και παρασιτικά «Τεμπελόψαρα» ψαρεύουν καί οι δύο. Καθαρά θέμα τύχης είναι το εάν ένα κουτορνίθι γίνει σταλινικός ή ναζιστής

…Η «τύχη» του ψαριού, που δεν γνωρίζει ποιος θα είναι ο «ψαράς» του. Οι ροπαλοφόροι δηλαδή του ΚΚΕ, που είδαμε έξω από τη Βουλή, δεν διαφέρουν σε «ποιότητα» από τους χρυσαυγίτες, οι οποίοι κλωτσούσαν κασόνια στις λαϊκές. Το ίδιο κακοί και άσχημοι είναι η Παπαρήγα και ο Μιχαλολιάκος …Το ίδιο κακό «σουλούπι», που, βλέποντας τη φυσική του αδυναμία να τον «καταδικάζει», θέλει να «τιμωρήσει» τον κόσμο.

Από εκεί και πέρα τίποτε δεν αλλάζει. Όποιος έχει τη νοοτροπία να μπορεί να συμμετάσχει στο ένα, είναι βέβαιο ότι μπορεί να συμμετάσχει και στο άλλο. Θέμα πλειοδοτικής «προσφοράς» είναι. Όποιο «αφεντικό» τη δεδομένη στιγμή προσφέρει τα περισσότερα, αυτός θα αποκτήσει και το «λουλούδι» της βίας. Δεν πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο «χρυσαυγίτης» δολοφόνος του Φύσσα ήταν προηγουμένως «ΚΚΕς».

Το ίδιο φυσιολογικό μας φάνηκε να δούμε τον ΚΚΕ, ο οποίος χτυπούσε με το ρόπαλο έξω από τη Βουλή, να είναι εκείνος που μας τον έδειχναν τα κανάλια ως θύμα των ροπάλων των χρυσαυγιτών στο Πέραμα. Οι επιλογές όλων αυτών των «τενεκέδων» έχουν να κάνουν μόνον με τυχαίες συγκυρίες και βέβαια με τις γνωριμίες που διαθέτουν, προκειμένου να διακριθούν.

Εκπλήσσονται κάποιοι, που ο ναζιστής δολοφόνος Ρουπακιάς ήταν πρώην ΚΚΕς …Το αντίθετο θα ήταν έκπληξη. Όταν κάποιος είναι τόσο βλάκας, ώστε να βλέπει τον Μιχαλολιάκο σαν «Φύρερ», δεν είναι παράξενο εάν έχει «εκπαιδευτεί» σε αυτήν τη συνήθεια, βλέποντας σαν «μητερούλα» την Παπαρήγα.

Αυτές οι συμπαγείς «συμμορίες» των ομοίων ανθρώπων είναι εκείνες, οι οποίες λειτούργησαν σαν «σφύρα» και «άκμονας» και παγίδευσαν τον κόσμο. Αυτές οι πληρωμένες από τους ίδιους τραπεζίτες συμμορίες συγκρούστηκαν με τα όπλα. Γιατί δήθεν «συγκρούστηκαν»; …Γιατί αυτό βόλευε τα «αφεντικά» και ιδιοκτήτες τους. Το έκαναν, για να «στήσουν» έναν «καυγά», ο οποίος θα παράσερνε τους πάντες μέσα του. Γιατί; …Γιατί, με τον κατάλληλο χειρισμό θα έκανε τους «εμπνευστές» τού καυγά κυρίαρχους σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αυτοί, οι οποίοι εφεύραν τον κομμουνισμό, εδώ και έναν ολόκληρο αιώνα ελέγχουν τα πάντα. Εξαιτίας του κομμουνισμού στήθηκε το ψυχροπολεμικό «δίπολο», το οποίο έδωσε στους σταλινικούς υπαλλήλους των τραπεζιτών τον έλεγχο του μισού κόσμου …Τον έλεγχο του μισού κόσμου, ο οποίος «τρόμαζε» κατά βούληση τον άλλο μισό. Γιατί ήταν αυτό επιθυμητό; …Γιατί κάποιοι θα έβρισκαν ρόλο παγκόσμιου «νταβατζή». Οι ίδιοι άνθρωποι θα ήταν αφεντικά των σταλινικών, που «τρόμαζαν» τον κόσμο και οι ίδιοι θα ήταν οι «προστάτες» του κόσμου, που «τρομοκρατούνταν» από τους σταλινικούς …Του υπόλοιπου κόσμου …Του «ελεύθερου» Δυτικού Κόσμου.

Εξαιτίας του κομμουνισμού οι ΗΠΑ κυριάρχησαν στον πλανήτη σαν προστάτες του «ελεύθερου» κόσμου. Αυτό, όμως, δεν θα γινόταν χωρίς τον πόλεμο του «αντικομμουνιστή» Χίτλερ. Χάρη σε εκείνον τον πόλεμο ο «κομμουνισμός» απέκτησε τη «σάρκα» και τα «οστά» που απαιτούσε ο τρομοκρατικός του «ρόλος». Χάρη στον Χίτλερ και στους Αμερικανούς απέκτησε την τρομοκρατική «αυλή» του και χάρη σε εκείνον τον πόλεμο οι ΗΠΑ μπήκαν στην Ευρώπη, μετατρέποντάς την σε «αυλή» τους.

Ρωτάμε λοιπόν εμείς οι «αφελείς». Ποιοι χρηματοδότησαν τους υπερπολύτιμους «επαναστάτες»; Ποιοι χρηματοδότησαν τους φανατικούς «ναζιστές»; …Οι ίδιοι άνθρωποι. Ο Κάρολος Μαρξ και ο Χίτλερ είχαν τους ίδιους χρηματοδότες. Ο Στάλιν και ο Γκαίμπελς ταΐζονταν από κοινές τσέπες …μέχρι να βάλουν τα χέρια τους στις «τσέπες» των λαών που θα εξουσίαζαν.

Η απόδειξη, του ότι ανήκουν στην ίδια σφαίρα ιδιοκτησίας, είναι σχεδόν αυτονόητη. Γιατί; …Γιατί αυτός, ο οποίος δρομολογεί μια δράση που θα προκαλέσει μια σίγουρη αντίδραση, είναι βέβαιον ότι δεν την «χαρίζει» σε κανέναν άλλο …Είναι βέβαιον ότι θα «υποδεχθεί» πρώτος την αντίδραση, εφόσον την περιμένει πριν οι υπόλοιποι μάθουν ότι αυτή υπάρχει.

Όταν έχεις πρόθεση να τρομάξεις ένα γαϊδούρι μέσα σε έναν διάδρομο, γνωρίζεις τις επιλογές που έχει και το περιμένεις όπου κι αν πάει, όσο γρήγορα κι αν αντιδράσει. Αυτό έκαναν και οι φασίστες με τον κομμουνισμό …Τρόμαξαν τις ανθρώπινες κοινωνίες και γνωρίζοντας εκ των προτέρων τι «κατεύθυνση» θα έπαιρναν, ήξεραν πού να τις «περιμένουν». Τον ναζισμό, δηλαδή, τον «περίμεναν» οι τραπεζίτες χρηματοδότες τού Μαρξ να εκδηλωθεί πριν καν τον αντιληφθεί ο ίδιος ο Χίτλερ …Απλά πράγματα. Τον Χίτλερ τον «οραματίστηκαν» οι χρηματοδότες του πριν ο ίδιος φανταστεί τον εαυτό του σε αυτόν τον ρόλο.

Πού «γεννήθηκαν» όλα αυτά; …Στο «άντρο» του Προτεσταντισμού και της εβραϊκής τοκογλυφίας …Στην «καρδιά» του πιο μισαλλόδοξου Λουθηρανισμού …Στην «καρδιά» ενός Προτεσταντισμού, ο οποίος λειτουργούσε περισσότερο με τα «ελατήρια» τού μίσους απέναντι στον Καθολικισμό ή την Ορθοδοξία και λιγότερο ως αυτοδύναμο δόγμα …Στην «καρδιά» του πιο άπληστου Σιωνισμού …Στην «καρδιά» ενός Σιωνισμού, ο οποίος λειτουργούσε με τα «ελατήρια» τού μίσους απέναντι σε όλους τους «γκόεμ» …Απέναντι σε όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους, που οι Εβραίοι θεωρούσαν ζώα.

…Στην Πρωσία των Προτεσταντών και των Εβραίων – εκ των οποίων οι πρώτοι μισούσαν όλους τους υπόλοιπους χριστιανούς και οι δεύτεροι ήθελαν σε όλους αυτούς τους Χριστιανούς να «δανείσουν» – στήθηκε το «παιχνίδι» αυτό …Στην Πρωσία τού άθεου μεθύστακα Μπίσμαρκ …Στη χώρα που κάποιοι πείστηκαν ότι τους συμφέρει περισσότερο να θεωρούν τους εαυτούς τους τελευταία version των πιθήκων, παρά «παιδιά» του Θεού …Εκεί όπου τα πάντα τα έλεγχαν οι Εβραίοι τοκογλύφοι και οι φανατικοί Λουθηρανοί. Όμως, η Πρωσία ήταν η «βιτρίνα». Η Πρωσία ήταν το προκεχωρημένο «φυλάκιο» ενός πολύ μεγαλύτερου «στρατοπέδου» …Ήταν η «βάση» ενός πολύ μεγαλύτερου «παίκτη» …Ενός «παίκτη» από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Στην Πρωσία βρισκόταν το «εργαστήριο», αλλά ο «χορηγός» και «επενδυτής» ήταν οι ΗΠΑ.

Το «φάντασμα».

Όλα αυτά, τα οποία ισχυριζόμαστε, πρέπει να αποδεικνύονται στην εφαρμογή τους. Το να ισχυρίζεσαι, δηλαδή, ότι χάρη στον κομμουνισμό κάποιοι πούλησαν «αντίδοτα» και έγιναν κυρίαρχοι του κόσμου, είναι ευήκοον, αλλά πρέπει να μπορείς να αποδείξεις ότι λειτουργεί. Πρέπει να αποδείξεις ότι, μέσω μιας μεθόδευσης, αυτά όλα μπορούν να «παράγουν» τα αποτελέσματα που πιστεύεις.

Να αποδείξεις ότι, εάν κάποιος μπορούσε και έλεγχε τους λίγους κομμουνιστές και τους επίσης λίγους ναζιστές, θα μπορούσε να κυριαρχήσει στον κόσμο. Πρέπει να βρεις στοιχεία, τα οποία να αποδεικνύουν ότι οι «πρωταγωνιστές» της εποχής έκαναν χρήση αυτών των δεδομένων.

Τα πάντα στηρίζονται σε γνώσεις ψυχολογίας. Όλα είναι θέμα προπαγάνδας και γνώσεων εκφοβισμού των μαζών …Όμοια περίπτωση με τις τεχνικές ελέγχου των καταναλωτών στην αγορά …και οι Εβραίοι είναι ειδικοί σε αυτήν. Από τη στιγμή που το σύστημα γνωρίζει πώς να χειρίζεται και πώς να «κατευθύνει» τις μάζες προς την κατεύθυνση που το συνέφερε, ήταν θέμα χρόνου να τις παγιδεύσει μέσα στον φόβο …Στον φόβο του αγνώστου …Στον φόβο αυτού, που δεν φαίνεται …Στον φόβο απέναντι στον όμοιό του, που κάποιος πείθεται πως είναι κάτι διαφορετικό από αυτό το οποίο δείχνει.

Εδώ ακριβώς βρίσκεται το λεπτό σημείο. Δεν είναι τυχαίο αυτό το οποίο λέει ο Τσόρτσιλ περί «πέμπτης φάλαγγας» …Ο χρηματοδοτούμενος από τους τοκογλύφους Τσόρτσιλ «πουλούσε» το παραμύθι ότι ο χριστιανισμός «πολιορκούταν» από τους κομμουνιστές και ότι κινδύνευε από αυτούς. Επειδή όμως η πραγματικότητα δεν τον επιβεβαίωνε έπαιζε το παιχνίδι του ψυχολογικού εκφοβισμού.

Ο χριστιανισμός «κινδύνευε» πιο πολύ όχι από εκείνους που «φαίνονταν» σαν κομουνιστές, αλλά από εκείνους που το έκρυβαν και δεν φαίνονταν. Κινδύνευε όχι από εκείνους που θα μπορούσαν να «μετρηθούν», αλλά από εκείνους που δεν «μετριούνται», γιατί ήταν άγνωστοι. Αυτήν η «υπόνοια» για τον μυστηριώδη και άγνωστο εχθρό ήταν αυτή, η οποία εξυπηρετούσε το «παιχνίδι» των αθλίων και ο Τσόρτσιλ έπαιζε αυτό το «παιχνίδι». Αυτό το νόημα έχει η περίφημη φράση του με τον περίεργο όρο της «πέμπτης φάλαγγας».

Τι είναι όμως η «πέμπτη φάλαγγα»; Γι’ αυτούς, που δεν γνωρίζουν την προέλευση του όρου, θα πούμε ότι ο όρος αυτός δημιουργήθηκε στην Ισπανία κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Μαδρίτης. Τι σήμαινε; …Τη βοήθεια του άμαχου πληθυσμού, σε περίπτωση πολιορκίας μιας πόλης, στο πλευρό του πολιορκητή …Τη βοήθεια των «αφανών» εχθρών, που ο αμυνόμενος δεν γνωρίζει και βεβαίως δεν μπορεί να αντιμετωπίσει με συμβατικό τρόπο …Τη βοήθεια των «αφανών» εχθρών του, που δεν μπορεί να τους ξεχωρίσει από τους φίλους του και οι οποίοι θα είναι αυτοί, οι οποίοι θα συμβάλουν στην ήττα του. Αυτή ακριβώς είναι η χρήση του όρου …Η «ενοχοποίηση» του λαού … Η χωρίς καθόλου στοιχεία ενοχοποίηση των πάντων ή όσων βολεύουν …Η «ενοχοποίηση» του ανώνυμου…

…Αυτού, που δήθεν υπάρχει και περιμένει μέσα στο «σκοτάδι» της ανωνυμίας …Αυτού, που περιμένει εντολές να «ενεργοποιηθεί» και μέχρι τότε παριστάνει τον οικογενειάρχη, τον ήσυχο εργαζόμενο ή τον καλό γείτονα. Το αποτέλεσμα; …Το «άλλοθι» του αμυνόμενου για την διάπραξη εγκλημάτων …Η δικαιολογία ακόμα και της πιο αναίτιας σφαγής …Της σφαγής των αμάχων, ακόμα και εξαιτίας φημών

…Το ισπανικό φασιστικό κτήνος, που ονόμασε τον άμαχο λαό «πέμπτη φάλαγγα», στην ουσία τον ενοχοποίησε. Είναι σαν να λες σε ανθρώπους, που κρατάνε ομήρους, ότι κάποιος από αυτούς είναι μυστικός «αστυνομικός». Κάποιος ανάμεσα σε εκείνους, που παριστάνουν τα αθώα θύματα, θα είναι εκείνος που θα τους σκοτώσει. Είναι σαν να λες …»ψάξτε ανάμεσα στους ομήρους τούς σίγουρους δολοφόνους σας».

Με αυτόν τον τρόπο τα θύματα τα παραδίδεις βορά στους δολοφόνους. Τα κάνεις να φαίνονται γενικά δυνάμει θύτες και άρα στόχος των οπλισμένων κακοποιών. Αυτό έκανε το φασιστικό ζώο στην Ισπανία. Ονομάζοντας στρατιωτική «φάλαγγα» τους άμαχους πολίτες, τους παρέδωσε «βορά» στους δολοφόνους τους. Τις επόμενες ημέρες οι πολιορκημένοι κομμουνιστές πήραν την «πάσα» του και κατέσφαξαν τους αμάχους …Τους αμάχους, οι οποίοι θεωρήθηκαν «πολεμιστές», εφόσον αυτό τους «υποδείκνυε» ο λόγος τού κατ’ εξοχήν αρμοδίου, ο οποίος ήταν ο στρατηγός που θα τους επιτίθονταν με όλες τις φάλαγγές του …Φανερές και μυστικές, τις οποίες μόνον ο ίδιος γνώριζε.

Αυτό ήταν το όλο κόλπο. Ένα ψυχολογικό τέχνασμα, το οποίο προκαλεί τρόμο στους άμαχους πληθυσμούς. Κάτι σαν τον «μπαμπούλα», που τρομοκρατεί τα παιδιά και ο οποίος πάντα κρύβεται πίσω από την «πόρτα», έστω και αν δεν τον έχει δει ποτέ κανείς. Την αποτελεσματικότητά αυτού του τεχνάσματος την αντιλήφθηκαν γρήγορα οι φασίστες και το έκαναν βασικό σχεδιαστικό τους όπλο.

Μετά τη Μαδρίτη το πήραν «τυφλοσούρτη» …Το δοκίμασαν και στη Γερμανία του Χίτλερ. Όταν οι Ναζί έκαναν την προβοκάτσια με την πυρπόληση του Ράιχστανγκ, στους «πεμπτοφαλαγγίτες» κομμουνιστές την είχαν αποδώσει.

Με αυτόν τον απλό και προβοκατόρικο τρόπο «κατασκεύασαν» έναν επικίνδυνο και «αόρατο» εχθρό. Με λίγα μπετόνια και μερικά στουπιά «κατασκεύασαν» τον εχθρό εκείνον, ο οποίος θα τους νομιμοποιούσε να βάλουν τον λαό στον «γύψο». Είχαν δώσει «βίαια» χαρακτηριστικά σε έναν φανταστικό αντίπαλο αυτοί, οι οποίοι χρειάζονταν «άλλοθι», για να ασκήσουν βία μέσα στην κοινωνία.

Μέχρι να καταλάβουν οι Γερμανοί πολίτες ότι επρόκειτο περί προβοκάτσιας, οι Ναζί θα προλάβαιναν να τρομοκρατήσουν την κοινωνία και να αρπάξουν την εξουσία. Από τη στιγμή που θα άρπαζαν την εξουσία τους, ήταν πλέον αδιάφορο αν αποκαλύπτονταν – ή όχι – το κόλπο τους. Μετά θα σου έλεγαν ότι ο «σκοπός αγιάζει τα μέσα» και θα σε «αποστόμωναν».

Αυτό το «όπλο» εξαπέλυσε ο βρομιάρης Τσόρτσιλ εναντίον όλων των χριστιανικών λαών …Το ίδιο ακριβώς «όπλο» χωρίς καμία παραλλαγή. Τους κομμουνιστές χρησιμοποίησαν οι Ναζί, για να αρπάξουν την εξουσία στη Γερμανία και τους ίδιους κομμουνιστές χρησιμοποίησαν οι ΗΠΑ και οι περί αυτών για να υποτάξουν την Ευρώπη …Σε αυτό το «κόλπο» συμμετείχε ο Τσόρτσιλ

…Στο «κόλπο» εκφοβισμού των Ευρωπαίων, που θα έδινε ρόλο στους «ατρόμητους» Αμερικανούς …Στο «κόλπο» τού σταλινικού «μπαμπούλα», ο οποίος «περίμενε» στην «πόρτα», για να κατασπαράξει όποιον απειλούσε να φύγει από την αμερικανική «παγίδα». Τον τρόμο επεδίωκε να «σπείρει», όταν αναφερόταν σε «πέμπτη φάλαγγα» σε σχέση με τον χριστιανισμό. Έβαλε στο «στόχαστρο» των ισχυρών όλους τους λαούς και τους «πυροβόλησε» με το ψέμα του.

Την «τρομοκρατία» του την εξαπέλυσε εναντίον όλων των χριστιανικών λαών και γι’ αυτόν τον λόγο τους «προσδιόρισε» κατ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι τυχαία η αναφορά του στο σύνολο του «χριστιανικού πολιτισμού». Όλοι οι χριστιανικοί λαοί από εκεί και πέρα θα έπρεπε να προσέχουν. Να προσέχουν μήπως στο εσωτερικό τους δρα «πέμπτη φάλαγγα» και τους αλώσει τον «πολιτισμό» τους ή να προσέχουν να μην τους στοχοποιήσουν κάποια κτήνη σαν «πέμπτη φάλαγγα» του χριστιανισμού και τους εξοντώσουν. Ο Τσόρτσιλ δηλαδή και οι όμοιοί του ανέλαβαν τα «δικαιώματα» του φιλελεύθερου χριστιανισμού και άρα τον ρόλο τού «φύλακα» απέναντι στους «πεμπτοφαλαγγίτες» του κομμουνισμού.

Έβαλαν δηλαδή μέσα σε ένα «τσουβάλι» τους πάντες και όχι τους συνήθεις ύποπτους, που στοχοποιεί συνήθως το σύστημα και είναι οι αντιδραστικοί, οι θορυβώδεις και οι βίαιοι πολίτες …Οι πάντες ήταν «δυνάμει» πεμπτοφαλαγγίτες, εφόσον μόνο του το σύστημα θα αποφάσιζε τι θα ήταν «πέμπτη φάλαγγα» γι’ αυτό …Μόνο του το σύστημα θα αποφάσιζε ποια χαρακτηριστικά θα «αποκάλυπταν» τον πεμπτοφαλαγγίτη.

Πώς λειτουργεί πρακτικά αυτό; …Λειτουργεί όπως λειτουργούν οι «μηχανές» αναζήτησης …Λειτουργεί πάνω σε αυτό, το οποίο εμείς οι σύγχρονοι – που είμαστε εξοικειωμένοι με τα ηλεκτρονικά «δίκτυα» – ονομάζουμε «tags». Ό,τι θέλουμε δηλαδή να «εντοπίζει» έναν στόχο μας ανάμεσα σε εκατομμύρια δεδομένα, το «κωδικοποιούμε» και του βάζουμε μια «ετικέτα». Το ονομάζουμε «tag». Έτσι λειτουργούν, για παράδειγμα, οι μηχανές αναζήτησης τύπου Google, αλλά έτσι λειτουργούν και οι «μηχανές» του φασισμού τύπου Echelon. Απλά κάποτε αυτό γινόταν χειροκίνητα, ενώ τώρα γίνεται με ηλεκτρονικό «φιλτράρισμα».

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι το σύστημα, έχοντας την εξουσία και τα μέσα, μόλις αποκτήσει το «άλλοθι» να κυνηγά κοινωνικούς εχθρούς, στην πραγματικότητα κυνηγά τους δικούς του εχθρούς, «βαπτίζοντάς» τους «κοινωνική απειλή». Μπορεί και τους εντοπίζει με μεγάλη ακρίβεια και από εκεί και πέρα τους παρουσιάζει όπως το βολεύουν …Τι φοβάται για παράδειγμα το σύστημα; …Τον άνθρωπο που αντιδρά στην εξουσία του και βεβαίως στην κερδοφορία των «χορηγών» του …Αυτόν, που ζητάει περισσότερα δικαιώματα …Αυτόν, που ζητάει περισσότερη ελευθερία …Αυτόν, που ζητάει καλύτερο μεροκάματο …Αυτόν, που ζητάει καλύτερη κοινωνική ασφάλιση …Αυτόν, που ζητάει καλύτερη υγειονομική περίθαλψη …Αυτόν, που ζητάει καλύτερη παιδεία …Αυτόν, που ζητάει αξιοπρεπή σύνταξη …Αυτόν, που ζητάει καλύτερη ποιότητα ζωής κλπ..

Όλα αυτά γίνονται tags …Γίνονται ένα πακέτο «ετικετών» και αποδίδονται σε μια «φανταστική» προσωπικότητα, που «απειλεί» την κοινωνία …Μια προσωπικότητα, η οποία μιλάει δήθεν για το «δίκιο», αλλά που έχει ύπουλο σκοπό …Μια προσωπικότητα, η οποία δεν είναι ευδιάκριτη για τις προθέσεις της, αλλά που ο κόσμος για την ασφάλειά του θα πρέπει να την αναγνωρίζει. Εδώ παίζουν ρόλο τα tags. Τι ακούει ο πολίτης στον δρόμο, στη δουλειά του, στη γειτονιά του ή στο καφενείο; Ακούει κάποιον να μιλάει για ελευθερία, μεροκάματα, άδειες ή συντάξεις; …»Κομμουνιστής» είναι. Άρα; …Άρα, πεμπτοφαλαγγίτης.

Αυτό ήταν το μέγα κόλπο. Αντί ο κόσμος να αγκαλιάσει τον άνθρωπο, ο οποίος τολμούσε να σηκώσει το ανάστημά του για όλους τους άλλους, τον φοβόταν …Τον κατηγορούσε …Τον σπιούνευε …Ήταν έτοιμος να τον λιντσάρει. Άνθρωποι, οι οποίοι ήταν θύματα ασύστολης εκμετάλλευσης σε εργοστάσια – που, εξαιτίας της παθητικότητάς τους, μετατρέπονταν για λόγους «οικονομίας» σε παγίδες θανάτου – , ήταν έτοιμοι να λυντσάρουν τον γενναίο άνθρωπο, ο οποίος κατήγγειλε τις παρανομίες. Γιατί; …Γιατί ήταν «κομμουνιστής» …Γιατί ήταν ένα «κύτταρο» ενός φαντάσματος, που απειλούσε τον χριστιανισμό …Γιατί, τι αξία θα είχε το μεροκάματο, αν ο άνθρωπος έχανε την ψυχή του;

Μιλάμε για το «κόλπο» των αιώνων. Τα στελέχη των κομμουνιστικών κομμάτων – τα οποία ο Τσόρτσιλ κατονόμαζε σαν «πέμπτη φάλαγγα» – ήταν στην πραγματικότητα οι έμμισθοι χαφιέδες της ασφάλειας, που φακέλωνε τους πάντες και ο κόσμος έβλεπε σαν κομμουνιστές εκείνους, οι οποίοι είχαν τη γενναιότητα και τη θέληση να τον βοηθήσουν. Οι κομμουνιστές παρίσταναν εκ του ασφαλούς τους «αγωνιστές» και οι πραγματικοί αγωνιστές είχαν απέναντι τους όχι μόνον τα αφεντικά, αλλά και τους πραγματικούς κομμουνιστές.

Αυτοί ήταν οι «επικίνδυνοι» κρυπτοκομμουνιστές, που ο απλός πολίτης έπρεπε να τους ξεχωρίζει αμέσως από τον «καλό» τους λόγο. Αυτοί «λειτουργούσαν» σαν πεμπτοφαλαγγίτες και αποτελούσε καθήκον των πολιτών να τους καταγγείλουν στους «αρμόδιους» …Μιλάμε για κοινωνική τραγωδία, η οποία βασίστηκε πάνω στην αφέλεια και στα ένστικτα των τρομοκρατημένων ανθρώπων

…Μιλάμε για απλά κόλπα του πεζοδρομίου. «Ξεφορτώθηκαν» όλους τους αντιπάλους τους με το ελάχιστο κόστος. Το σύνολο των κοινωνικών και των εργασιακών αγώνων και διεκδικήσεων το έκαναν ένα «πακέτο» και το απέδωσαν στον κομμουνισμό. Έδωσαν τη «νομιμότητα» των αγώνων σε πληρωμένους χαφιέδες των κομμουνιστικών κομμάτων και «ξεφορτώθηκαν» για πάντα το πρόβλημα.

Το σύστημα με τον τρόπο αυτόν γνώριζε τα πάντα. Αν αυτός ο οποίος «αντιδρούσε» ήταν δικός τους, γνώριζαν ότι επρόκειτο περί προβοκάτσιας. Αν αυτός ο οποίος αντιδρούσε δεν ήταν δικός τους, γνώριζαν πως ήταν πραγματικός εχθρός τους και τον εξόντωναν με συνοπτικές διαδικασίες. Αν ήσουν δηλαδή λίγο αντιδραστικός ή απαιτούσες κοινωνική δικαιοσύνη και δικαιώματα στους χώρους εργασίας σου, αυτό δεν σε καθιστούσε ενεργό πολίτη ή χειραφετημένο εργαζόμενο, αλλά «κομμουνιστή» …»Κρυπτοκομμουνιστή» συγκεκριμένα.

Σε μια τέτοια περίπτωση κινδύνευες θανάσιμα. Όχι απλά δεν ήσουν αξιοθαύμαστος, αλλά ήσουν το λιγότερο …ύποπτος. Όχι μόνον δεν σε υπερασπίζονταν αυτοί τους οποίους υπερασπιζόσουν, αλλά σε απομόνωναν, για να σε κάνουν ακόμα πιο εύκολη λεία για το σύστημα. Όσο μάλιστα περισσότερο το αρνιόσουν, τόσο πιο πολύ τους έβαζες σε «υποψίες». Γιατί να το αρνείται κάποιος με τόσο πάθος; Είχε κάτι να κρύψει; Τόσο κακό ήταν να είναι κάποιος κομμουνιστής; Υπήρχαν εποχές όπου οι άνθρωποι, είτε ως πολίτες είτε ως εργαζόμενοι, φοβούνταν να υπερασπιστούν το δίκιο ή τα δικαιώματα τους, όχι επειδή φοβούνταν την τιμωρία, αλλά εξαιτίας του φόβου μη τυχόν και χαρακτηριστούν από τους αγράμματους συναδέρφους τους κομμουνιστές.

Το είχαν μάθει όλοι το «παραμύθι» …Μόλις κάποιος ενοχλούσε το σύστημα, τού έβαζαν την επικίνδυνη «ταμπέλα» …Μόλις κάποιος ζητούσε δικαιώματα, προκαλούσε «ερωτηματικά» ως προς τα κίνητρά του. Ζητούσε δικαιώματα επειδή πίστευε ότι αυτό είναι το δίκιο για τον άνθρωπο και την κοινωνία ή το έκανε απλά επειδή ήθελε να «υποστηρίξει» την ιδεολογία του, φέρνοντας σε δυσχερή θέση τους αντιπάλους του; Όλα αυτά τα «παραμύθια» τα «κατασκεύασε» το σύστημα. «Κατασκευή» είναι επίσης και η ηλιθιότητα, που συνήθως λένε οι «πονηροί». Τι λένε; …»Ο κομμουνισμός είναι ιδανική θεωρία, αλλά δεν μπορεί να εφαρμοστεί». Αυτά είναι ηλιθιότητες των ίδιων κέντρων που τον «κατασκεύασαν».

Όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης τα πράγματα λειτουργούν με κάποιες αναλογίες. Το μέγεθος του στόχου πρέπει υποχρεωτικά να συνδέεται με το μέγεθος της «φάλαγγας». Δεν μπορεί ο στόχος να είναι η κοσμοκρατορία και η πέμπτη φάλαγγα του «αντιπάλου» να είναι οι κρυπτοκτηνοβάτες ή οι κρυπτοαδερφές ή οι κρυπτοτοκογλύφοι. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Πως, όταν έχεις ως στόχο την κοσμοκρατορία, δεν φτάνει μόνο η συμμορία της «πεμπτοφαλαγγίτισσας» Λούξεμπουργκ, η οποία υποτίθεται «κινείται» από την κομμουνιστική Ρωσία. Αυτό μπορεί να είναι αρκετό για τον στόχο την κατάληψης της εξουσίας στη Γερμανία, αλλά όχι για τον στόχο της κοσμοκρατορίας.

Για τον στόχο αυτό θα πρέπει οι «πεμποφαλαγγίτες» να είναι πολλοί περισσότεροι και βέβαια και η «Ρωσία» θα έπρεπε να εμφανιστεί πολύ πιο μεγάλη και με πολύ πιο ακόρεστη «όρεξη» για επέκταση …Τόσο μεγάλη, που, αν δεν την «προλάβαιναν», θα μπορούσε αυτή να «κατακτήσει» τον κόσμο. Άρα; …Άρα, εφόσον κάποιοι ήθελαν να κατακτήσουν τον κόσμο, κατακτώντας πρώτα την Ευρώπη, θα έπρεπε να «εφεύρουν» τη Σοβιετική Ένωση. Επειδή ήταν πολύ «κουτσή» η σταλινική Ρωσία για να «κατακτήσει» ένα μέρος της Ευρώπης, της το «χάρισαν» οι ίδιοι, για να ξεκινήσει η σοβιετική «φάμπρικά» τους. Οι ίδιοι άνθρωποι, δηλαδή, οι οποίοι γιγάντωσαν τη Σοβιετική Ένωση, δίνοντάς της ένα «κομμάτι της Ευρώπης, ήταν αυτοί, οι οποίοι ήθελαν να «πατήσουν» πάνω στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Τα πάντα λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, απλά σε διαφορετικές κλίμακες …Τα κόλπα των μαφιόζων και των νταβατζήδων. Οι ίδιοι άνθρωποι, που πουλάνε προστασία, είναι αυτοί, που εν κρυπτώ προκαλούν τον κίνδυνο. Από τη στιγμή, δηλαδή, που δημιούργησαν μια ιδεολογία, η οποία «γεννά» κοινωνικό κίνδυνο, το αμέσως επόμενο ήταν να πείσουν τα θύματά τους ότι ο κίνδυνος αυτός υπάρχει …

Ένας κίνδυνος στην αντιμετώπιση του οποίοι οι ίδιοι είναι «ειδικοί» και «ατρόμητοι». Αυτό είναι φυσικό. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ο «κίνδυνος» της «πέμπτης φάλαγγας», χωρίς να υπάρχει μια «Μαδρίτη» που πολιορκείται …Η «Μαδρίτη» ήταν η Ευρώπη και αυτή ήταν ο στόχος τους …Η «Μαδρίτη» ήταν η Ευρώπη και αυτήν φρόντισαν να «πολιορκήσουν» εξ’ αρχής.

Με τον τρόπο αυτόν δημιούργησαν έναν εχθρό που τους βόλευε …Έναν εχθρό, τον οποίο εξ’ αρχής είχαν ως στόχο να δημιουργήσουν, εφόσον ο Μαρξ τον είχε επινοήσει …Un fantasma recorre Europa: el fantasma del comunismo. Ένα φάντασμα άθεο «πολιορκούσε» τη χριστιανική Ευρώπη. Η Ευρώπη με αυτόν τον μαγικό και βεβαίως «τζάμπα» τρόπο έγινε μια πολιορκούμενη «Μαδρίτη». Το άθεο «φάντασμα» αυτήν την ευσεβή Ευρώπη απειλούσε. Το «φάντασμα», το οποίο «διψούσε» για ιδιωτικές περιουσίες, απειλούσε τις περιουσίες των «νοικοκυραίων» …Το «φάντασμα», το οποίο ήταν οπλισμένο και θα τους έπαιρνε τα πάντα.

Άρα; …Άρα έπρεπε να προσέχουν οι λαοί. Να προσέχουν όχι από εκεί που φαίνεται ο εχθρός, αλλά από εκεί όπου δεν φαίνεται …Να προσέχουν μέσα από τα «τείχη» και όχι έξω από αυτά …Να προσέχουν την «πέμπτη φάλαγγα» αυτού τού «φαντάσματος» …Να προσέχουν τους προδότες, οι οποίοι παρίσταναν τους «αμάχους», ενώ ήταν «στρατιώτες» του «φαντάσματος» …Να προσέχουν τους προδότες, οι οποίοι ήταν έτοιμοι να ανοίξουν «κερκόπορτες» …Να προσέχουν τους γείτονές τους και να ενημερώνουν το σύστημα, γιατί αυτό «ήξερε» να ξεχωρίζει τους πεμπτοφαλαγγίτες από τους άσχετους.

 Τι ήταν στην πραγματικότητα αυτό το φάντασμα; …Πραγματικό φάντασμα, εφόσον δεν αντιπροσώπευε τίποτε απολύτως …Άδειο «σεντόνι» των Προτεσταντών και των Εβραίων, οι οποίοι τρόμαζαν τους χριστιανούς …Κενό περιεχομένου. Στην πραγματικότητα οι κοινωνίες τρόμαζαν από τις δικές τους ανάγκες. Τρόμαζαν από τα δικά τους ένστικτα. Τρόμαζαν από τη δική τους «σκιά» …Όλα τα άλλα ήταν πληρωμένη προπαγάνδα των γύφτων και του υποκόσμου …Ό,τι πλήρωναν οι Εβραίοι τοκογλύφοι και ό,τι σαβούρα υπήρχε στην κάθε κοινωνία …Πονηρή «σαβούρα» και άχρηστη «πλέμπα».

Οι κομμουνιστές, δηλαδή, στην κορυφή των κομματικών ιεραρχιών ήταν καθαρά μισθωτοί των Εβραίων τοκογλύφων. Στη βάση των κομμουνιστικών κομμάτων ήταν ο υπόκοσμος τής κάθε κοινωνίας, πλαισιωμένος από την «πλέμπα» της …Το «κατακάθι», το οποίο παραδοσιακά γνώριζαν οι Εβραίοι ως μόνιμοι θαμώνες των κοινωνικών περιθωρίων. Ό,τι πιο άχρηστο, αγράμματο, πονηρό και κακόβουλο διέθετε η κοινωνία, εντασσόταν στα κομμουνιστικά κόμματα. Γιατί; …Για να τη «βγάλει» χωρίς κόπο …Να τη «βγάλει» «σταυροπόδι», όταν οι άλλοι θα εργάζονταν …Να εισπράττει την αργομισθία της κοινωνική «αντίστασης» υπό την προστασία τής αστυνομίας …Να παίρνει διπλό μεροκάματο εις βάρος των συναδέλφων του.

Άχρηστοι, αγράμματοι, τενεκέδες, τεμπέληδες, ανώμαλοι, μεθύστακες, όλοι είχαν θέση στο «διευθυντήριο» του προλεταριάτου …»Εργολάβοι» της κοινωνικής δυστυχίας ήταν όλοι τους. Γιατί είμαστε τόσο απόλυτοι και τόσο σκληροί στους χαρακτηρισμούς μας; …Γιατί ακόμα και από λάθος ή παρανόηση να περάσει ένας φυσιολογικός άνθρωπος από ένα κομμουνιστικό κόμμα, θα φύγει. Θα φύγει, γιατί δεν μπορεί να επιβιώσει» μέσα σ’ αυτό …Δεν μπορεί να επιβιώσει, όπως δεν μπορεί να επιβιώσει ένας άνθρωπος στον πάτο της θάλασσας.

Πρέπει να ψάξουμε στον πάτο των όλων των θαλασσών για να το αποδείξουμε; Όχι βέβαια. Για τον ίδιο λόγο, που είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι δεν περιφέρονται άνθρωποι στον πάτο της θάλασσας, είμαστε βέβαιοι ότι δεν υπάρχει ούτε ένας σωστός άνθρωπος μέσα στα κομμουνιστικά κόμματα. Μπορεί ο ΚΑΘΕΝΑΣ να βρεθεί εξαιτίας της απελπισίας του ή άλλων ατυχών συγκυριών μέσα σ’ αυτά, αλλά δεν μπορεί ΚΑΝΕΝΑΣ να παραμείνει ζωντανός μέσα σ’ αυτά.

Απλά πράγματα. Όπως δεν μπορεί ένας φυσιολογικός άνθρωπος, λόγω της φύσης του, να επιβιώσει στο θανατηφόρο γι’ αυτόν υποθαλάσσιο περιβάλλον, έτσι δεν μπορεί να επιβιώσει και μέσα σε ένα κομμουνιστικό κόμμα. Στιγμιαία, είτε εξαιτίας λάθους είτε εξαιτίας παρανόησης, μπορεί να βρεθεί εκεί, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει μονιμότητα.

Όπως μπορεί ο καθένας μας να βρεθεί στον πάτο της θάλασσας ως θύμα ναυαγίου, έτσι μπορεί και ο καθένας από εμάς να «ψαχθεί» κομμουνιστικά και να πάει στον «πάτο» της κοινωνίας. Όμως, ούτε το ένα ούτε το άλλο μπορεί να έχει διάρκεια. Δεν μπορεί φυσιολογικός άνθρωπος να υποταχθεί σε ένα δόγμα, το οποίο απαιτεί την απόλυτη υπακοή του σε όποιον μεθύστακα ορίζει το «κόμμα» ως αρχηγό. Δεν μπορεί ένας στοιχειωδώς έξυπνος ή μορφωμένος άνθρωπος να «αναγνωρίζει» την «αυθεντία» ανθρώπων ηλιθίων.

Τι είδους άνθρωπος θα έπρεπε να είναι κάποιος, για να έχει «αρχηγό» – και να τον υπακούει τυφλά – έναν Ζαχαριάδη ή έναν Σιάντο; Οι άνθρωποι αυτοί ήταν πραγματικοί «νεάντερταλ». Πρέπει να είσαι «καθυστερημένος» ή «άρρωστος» ή κομπλεξικός μέχρι θανάτου, για να υποταχθείς στην Παπαρήγα. Πρέπει να έχεις κάποιο «θέμα», για να τρέχεις μέσα στις βροχές και τα χιόνια και να χειροκροτήσεις αυτά, τα οποία εξ’ αρχής γνωρίζεις ότι θα πει ένας επαγγελματίας άεργος Κουτσούμπας. «Τελειωμένοι» άνθρωποι είναι αυτοί, οι οποίοι παίρνουν μια σημαία του ΚΚΕ και τρέχουν στις κομματικές εκδηλώσεις ενός κόμματος, που αποδεδειγμένα εκτελεί τις πολιτικές «εργολαβίες» των φασιστών και των τοκογλύφων χρηματοδοτών τους.

Σε αυτό το κενό περιεχομένου κομμουνιστικό «φάντασμα» έδωσε σάρκα και οστά ο Χίτλερ. Γι’ αυτόν τον λόγο τον χρηματοδότησαν και τον εξόπλισαν οι τοκογλύφοι …Για να δώσει «σάρκα» και «δόξα» στο απειλητικό «φάντασμα» που δημιούργησε ο Μαρξ με τα χρήματα των ίδιων τοκογλύφων …Αυτό το «φάντασμα» έγινε – εξαιτίας του – η «μεγάλη απειλή» για την Ευρώπη.

Αν δεν ήταν ο Χίτλερ, ο Στάλιν ποτέ δεν θα έπαιζε τον γνωστό ιστορικό του ρόλο. Χωρίς τη «βοήθεια» του Χίτλερ ήταν θέμα χρόνου να καταρρεύσει το καθεστώς του και μαζί μ’ αυτό και η «επένδυση» των τραπεζιτών της Νέας Υόρκης. Ο Χίτλερ ήταν αυτός, ο οποίος έκανε «υπαρκτό» τον Στάλιν σαν αντίπαλο του υποτιθέμενου «δημοκρατικού» πόλου της ψυχροπολεμικής εποχής.

Ο Χίτλερ έκανε τον Στάλιν έναν «γίγαντα», που θα μετέτρεπε την Ευρώπη σε μια υπό πολιορκία «Μαδρίτη». Ο Χίτλερ – εσκεμμένα, υπό τις εντολές των τραπεζιτών – με τις πράξεις του έβαλε τον Στάλιν στο Τραπέζι της Γιάλτας …Στο Τραπέζι όπου, όποιος συμμετείχε, έπαιρνε ένα μεγάλο μερίδιο του κόσμου. Χωρίς τον Χίτλερ ο αγράμματος Στάλιν ούτε σαν «σερβιτόρος» δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει σε ένα τέτοιο «Τραπέζι».

Πολλοί αναλυτές της ιστορίας πιστεύουν ότι το μεγάλο «λάθος» του Χίτλερ ήταν που επιτέθηκε στη Σοβιετική Ένωση. Όλα δηλαδή τα άλλα τα έκανε «σωστά» και εκείνο ήταν το «λάθος» του. Όπως προκύπτει από αυτά τα οποία λέμε, μάλλον το «σωστό» ήταν αυτό που έκανε, εφόσον αυτοί, οι οποίοι του «παρήγγειλαν» τον πόλεμο, έγιναν τελικά κοσμοκράτορες εξαιτίας του «λάθους» τού «υπαλλήλου» τους. Το «σωστό», δηλαδή, και το «λάθος» σε μια κατάσταση έχει σχέση με τα συμφέροντα των πραγματικών αφεντικών και όχι με τα συμφέροντα αυτών, που φαίνονται σαν τέτοια.

Ο Χίτλερ ήταν ένα «αναλώσιμο», που έπρεπε να εξυπηρετήσει τα αφεντικά του …Αυτούς, που πλήρωσαν τα ασυναγώνιστα μεταλλικά «παιχνίδια» του, για να παριστάνει για λίγα χρόνια τον αήττητο «στρατηλάτη». Είτε εν γνώση του είτε εν αγνοία του, τον «έσπρωξαν» σ’ αυτό που τους βόλευε – και το οποίο η ιστορία «αξιολόγησε» σαν «λάθος» – και μετά τον πέταξαν στα «σκουπίδια».

Έσπρωξαν τον «υπάλληλό» τους στην ήττα, γιατί αυτή τους συνέφερε. Προφανώς, δηλαδή, ο πρωτεύων στόχος του Χίτλερ ήταν να επιτεθεί και να «ηττηθεί» από τον Στάλιν, ώστε να του δώσει φήμη και δόξα και ο δευτερεύων ήταν να ισοπεδώσει την υπόλοιπη Ευρώπη, για να «πουλήσουν» «δάνεια» οι τραπεζίτες χρηματοδότες του. Ο στόχος του υπάλληλου Χίτλερ ήταν να «ηρωοποιήσει» τον Στάλιν, προκειμένου να τον σταθεροποιήσει στη διεθνή πολιτική «σκακιέρα», ώστε στη συνέχεια να εκμεταλλευτούν τα «αφεντικά» τη σταθερότητά του.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Ο Μαρξ «ονειρεύτηκε» ένα φάντασμα, το οποίο δεν υπήρχε όταν το «περιέγραφε» και ο Χίτλερ ήταν εκείνος, ο οποίος το έκανε υπαρκτό …Συμπληρωματικοί ήταν οι ρόλοι τους. Αν ο Μαρξ έδωσε «σχήμα» στο «φάντασμα» αυτό, ο Χίτλερ τού έδωσε «σάρκα και οστά». Ο Μαρξ τρομοκρατούσε τους αφελείς με κάτι το οποίο δεν υπήρχε και ο Χίτλερ έκανε τον Στάλιν πραγματική απειλή …Εξαιτίας του Χίτλερ – και άρα του ναζισμού – το κομμουνιστικό «φάντασμα» έγινε χρήσιμο για τα «αφεντικά».

Εξαιτίας της τεχνητής χρήσης του ναζιστικού «αντίδοτου» μπήκε το κομμουνιστικό «δηλητήριο» στο κορμί ολόκληρης της Ευρώπης. Με άλλοθι το κομμουνιστικό «απόστημα» της Ρωσίας «πλημμύρισαν» ολόκληρο το ευρωπαϊκό «κορμί» με το ναζιστικό «αντίδοτο». Θεωρητικά το έκαναν για να σταματήσουν την «ασθένεια», πρακτικά το έκαναν για να δημιουργήσουν τις συνθήκες επέκτασής της σε υγιείς κρατικούς «ιστούς».

Αμόλησαν τον Χίτλερ σε ολόκληρη την Ευρώπη, προκειμένου να επεκτείνουν το κομμουνιστικό «απόστημα» στον ίδιο χώρο. «Πλημμύρισαν» την Ευρώπη με το ασθενές «αντίδοτο» του Χίτλερ, ώστε η νίκη τους εναντίον του και άρα η «απόσυρσή» του να γίνει το αίτιο που το «απόστημα» θα το αντικαταστήσει. Από εκεί και πέρα ήταν εύκολο για τους συνωμότες να δρομολογήσουν τα πράγματα όπως τους βόλευε.

Από τη στιγμή που ο υπαρκτός πλέον «κομμουνισμός» είχε σταθεροποιημένη υλική υπόσταση και ήταν τεράστιος και «διψασμένος» για επέκταση, ευνόητο είναι ότι η Ευρώπη είχε τεθεί υπό καθεστώς πολιορκίας …Η νικήτρια του «αντιδότου» Ευρώπη βρέθηκε υπό την απειλή του πραγματικού «δηλητηρίου» …Η νικήτρια του ναζισμού Ευρώπη βρέθηκε «πολιορκημένη» από τον κομμουνισμό

…Η Ευρώπη εξάντλησε την «άμυνά» της στο θανατηφόρο «αντίδοτο» και βρέθηκε χωρίς δυνάμεις και «αντισώματα» να αντιμετωπίσει το «δηλητήριο». Μόνον η Ευρώπη όμως την «έπαθε»; …Ολόκληρος ο χριστιανικός κόσμος. Άρα; …Άρα, οι δηλώσεις του Τσόρτσιλ αποκτούν άλλη «βαρύτητα». Από τι κινδύνευε πλέον η «πολιορκημένη» Ευρώπη σύμφωνα με τον «μεγάλο» Προτεστάντη πολιτικό; …Από την «πέμπτη φάλαγγα» …Από τον κρυφό εχθρό.

Οι λαοί, δηλαδή, κινδύνευαν από τους εσωτερικούς εχθρούς …Από τις «κόκκινες προβιές» και τις «ασπίδες». Η ίδια η Ευρώπη κινδύνευε από τα κράτη, τα οποία θα γίνονταν τα ίδια «πέμπτη φάλαγγα» ανάμεσα στα κράτη. Άρα; …Άρα, έπρεπε ένας «προστάτης» να μπει στην Ευρώπη να την προστατεύσει από το «φάντασμα» και ταυτόχρονα να ελέγχονται όλοι οι πολίτες για τυχόν συνεργασία τους με το «φάντασμα». Πολίτες και κράτη τέθηκαν υπό αυστηρή επιτήρηση. Από ποιους; …Από τους ισχυρούς Προτεστάντες …Τους «γνήσιους», «ηθικούς» και βέβαια αυτόκλητους προστάτες της δημοκρατίας και της ελευθερίας …Τους πανίσχυρους Προτεστάντες, οι οποίοι ήταν οι μόνοι που «μπορούσαν» να αντισταθούν στους επίσης πανίσχυρους «μπολσεβίκους».

Επειδή ο παραδειγματισμός είναι η καλύτερη μέθοδος εκπαίδευσης, επιλέχθηκε και ένα «παράδειγμα». Προς γνώση και συμμόρφωση όσων θα ήθελαν να αντισταθούν στην νέα «κηδεμονία», διάλεξαν ανάμεσα στους «νικητές» του «στημένου» πολέμου εκείνον, που τους βόλευε να παραστήσει το «σφάγιο». Αυτή ήταν η μικρή Ελλάδα …Η μικρή Ελλάδα, που, λόγω του ΕΑΜ, έδειχνε «άρρωστη» γι’ αυτούς. Γιατί; …Γιατί το ΕΑΜ, σύμφωνα με την προπαγάνδα τους, δεν ήταν απλά αντιναζιστικό όπως ήθελε να «δείχνει». Κατά την άποψή τους αυτό ήταν μια «βιτρίνα». Κατά την άποψή τους ήταν «κρυπτοκομμουνιστικό» …Ήταν «πεμπτοφαλαγγίτικο» …Ήταν επικίνδυνο και αυτό το «αντιλήφθηκαν» αμέσως οι «προστάτες» του χριστιανικού πολιτισμού.

Γι’ αυτόν τον λόγο η Ελλάδα – και ενώ συγκαταλεγόταν ανάμεσα στους νικητές του πολέμου και ουσιαστικά απελευθερώθηκε μόνη της – δέχθηκε στην επικράτειά της την εισβολή ξένων στρατιωτικών δυνάμεων. Δέχθηκε την εισβολή των «συμμάχων» της, ενώ θεωρητικά δεν υπήρχε αντικείμενο γι’ αυτούς …Ήταν το μόνο κράτος του Δυτικού Κόσμου, το οποίο αντιμετωπίστηκε με τον τρόπο αυτόν.

Οι Βρετανοί δεν πήγαν με τέτοιες διαθέσεις πουθενά αλλού …Μόνον στην Ελλάδα και στη Γερμανία. Ο στόχος τους ήταν προφανής. Είχαν προσχεδιάσει τον Ελληνικό Εμφύλιο, γιατί αυτό επέβαλε ο σχεδιασμός της Μεταπολεμικής Τάξης Πραγμάτων. Για να μπει η Ευρώπη κάτω από την «προστασία» των Προτεσταντών, θα έπρεπε να εκπαιδεύσει τους Ευρωπαίους…

…Θα έπρεπε να μάθουν οι Ευρωπαίοι ότι το «φάντασμα» βρίσκεται εντός των «τειχών» και απειλεί. Θα έπρεπε, όμως, να μάθουν και τι περιμένει τον λαό, ο οποίος συνεργάζεται με τον «εχθρό». Θα έπρεπε ο πόνος των Ελλήνων να είναι ανυπόφορος, για να αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγήν. Να τρέμουν οι Ευρωπαίοι μη τυχόν και δώσουν δικαίωμα στους Προτεστάντες να τους υποπτευτούν για «συνεργασία» με το «φάντασμα» …«Μη διστάσεις να ενεργήσεις σαν να ήσουν σε κατακτημένη πόλη, όπου γίνεται μια τοπική εξέγερση» τηλεγραφεί στον Σκόμπι ο βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ.

Τι εννοούσε ο Τσόρτσιλ; …Αυτό, το οποίο εννοούσε και ο Ισπανός στρατηγός στον εμφύλιο. Ήθελε να στοχοποιήσει τους αμάχους και αυτό έκανε, προειδοποιώντας τον Σκόμπι για «εξέγερση» …Λαϊκή εξέγερση και όχι στρατιωτικού τύπου απειλή από αντιστασιακές οργανώσεις, που υπήρχαν τότε πολλές και οπλισμένες. Πότε στοχοποιείς αμάχους; …Όταν θέλεις να τους χτυπήσεις, με στόχο να προκαλέσεις Εμφύλιο …Όταν θέλεις να διχάσεις τον λαό και ένα μέρος του να το κρατήσεις για τον εαυτό σου και το άλλο μέρος να το «σπρώξεις» προς το άυλο «φάντασμα».

…Άυλο φάντασμα ήταν το ΚΚΕ εκείνη την εποχή …Τρεις κι ο κούκος …Μερικές χιλιάδες νοματαίων, καταγεγραμμένοι ένας προς έναν από την κρατική ασφάλεια. Ό,τι χειρότερο υπήρχε στην ελληνική κοινωνία. Αυτό δεν το λέμε εμείς. Την «ποσότητά» του μας την βεβαιώνει η αστυνομία και την «ποιότητα» ο Λένιν. Αυτός ήταν που μας αποκάλυψε πρώτος την «αναλογία» της κομμουνιστικής «συνταγής».

Επι 100 κομμουνιστών οι 40 είναι αγύρτες οι 59 αφελεις και ΕΝΑΣ πραγματικός μπολσεβίκος. Στην προπολεμική Ελλάδα των περίπου δέκα χιλιάδων κομμουνιστών οι μισοί ήταν αφελείς αγράμματοι και οι άλλοι μισοί «γνήσιοι» κομμουνιστές. Δεν υπήρχε τεμπέλης, χαφιές, άχρηστος, ανεπάγγελτος, παράσιτο κλπ., που να μην ήταν στέλεχος του ΚΚΕ, ώστε να εξασφαλίζει τα προς του ζην, χαφιεδίζοντας στους δρόμους, στις φάμπρικες ή στα υπόγεια των φυλακών.

Εξαιτίας της πολιτικής «καταγωγής» του Βελουχιώτη, μπόρεσαν και «ταύτισαν» το θηριώδες ΕΑΜ με το καχεκτικό ΚΚΕ. Τι σημασία είχε αν το ΕΑΜ στο καταστατικό του όχι μόνο δεν «δήλωνε» κάτι τέτοιο, αλλά απαγόρευε δια ροπάλου τον πολιτικό και ιδεολογικό «χρωματισμό» του …»Ψέματα» έλεγε, ισχυρίζονταν …»Κρυπτοκομμουνιστικό» ήταν κατά την άποψή τους. Τους βόλευε να διαβάλουν και να συκοφαντήσουν το τεράστιο ΕΑΜ, ώστε μέσω της συκοφαντίας αυτής να συκοφαντήσουν τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Με τους διεθνείς μηχανισμούς προπαγάνδας έπεισαν τους λαούς της Ευρώπης ότι, εξαιτίας του ΕΑΜ, η Ελλάδα θα λειτουργούσε σαν «πέμπτη φάλαγγα» για την Ευρώπη και την τσάκισαν …Την τσάκισαν με συνοπτικές διαδικασίες.

Στις εκλογές, που έγιναν, τα ξένα αφεντικά του ΚΚΕ δεν άφησαν τον Ζαχαριάδη να συμμετάσχει, γιατί απλούστατα θα φαινόταν η «γύμνια» τού ΚΚΕ και δεν θα λειτουργούσε το «παραμύθι» …»Απείχε» δήθεν το ΚΚΕ και δεν «μετρήθηκε» …Δεν «μετρήθηκε» και το ποσοστό του το «υπολόγιζε» ο καθένας όπως βόλευε την προπαγάνδα του. Αυτή η αποχή ήταν η υπέρτατη προδοσία του ΚΚΕ απέναντι στον ελληνικό λαό. Γιατί; Γιατί με την άρνηση του ΚΚΕ να συμμετάσχει ως κόμμα στις εκλογές και άρα να καταμετρηθούν οι δυνάμεις του, «στιγματίστηκε» ο λαός και στην συνέχεια έγινε «λεία» εκείνων που τον βύθισαν στον Εμφύλιο.

Αντί μέσω του πολιτικού τους αγώνα οι κομμουνιστές να «αποκαλύψουν» το μέγεθός τους, όπως συνέβαινε προπολεμικά, άφησαν τον λαό να «στιγματιστεί» σαν κρυπτοκομμουνιστικός και να γίνει «στόχος» των εγκληματιών. Χαρακτηρίστηκε ένας ολόκληρος λαός σαν κομμουνιστικός, ενώ οι Έλληνες κομμουνιστές δεν ήταν παραπάνω από δέκα χιλιάδες όλοι κι όλοι εκείνη την εποχή. Επειδή όμως «κρύφτηκαν» πίσω από ένα χαώδες ΕΑΜ, λειτούργησαν σαν «χρωστική» και «λέρωσαν» έναν ολόκληρο λαό. Τον «μόλυναν» -  και αυτό ήταν το ζητούμενο από τους εμπνευστές της στρατηγικής του. Αποτελεσματική στρατηγική, εφόσον είναι γνωστό ότι αρκεί και μια κουράδα, για να θεωρείται λερωμένη μια ολόκληρη πισίνα …Κάνε όσες διαιρέσεις θέλεις μεταξύ των όγκων. Ποτέ δεν θα «πείσεις» κάποιον ότι είναι καθαρή.

Δεν είναι δηλαδή θέμα αναλογιών η «καθαρότητα» μιας πισίνας. Δεν χρειάζεται να γεμίσεις τη μισή με βοθρολήμματα, για να την καταστήσεις βρόμικη, προκειμένου να μην μπαίνει κανένας μέσα …Μία κουράδα αρκεί για να επιτύχει το ίδιο. Αυτό το γνώριζαν οι εξουσιαστές και αυτό το επιχείρησαν εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας, προκειμένου να τη δυσφημίζουν στην παγκόσμια κοινωνία. Το θέμα ήταν να μην αφεθούν να αναμιχθούν οι επαγγελματίες κομμουνιστές με τον λαό …Να μην αναμιχθούν τα πληρωμένα «σκατά» με την ανθρώπινη μάζα. Από την στιγμή που αναμίχθηκαν, η κατάληξη θα ήταν γνωστή.

Από τη στιγμή που συνέβη αυτό, η «βιομηχανία» της προπαγάνδας των ιμπεριαλιστών «κομμουνιστοποίησε» τον ελληνικό λαό. Τον εμφάνισε «κρυπτοκομμουνιστή» και τον πέταξε «λεία» στα «θηρία». Σε αυτό το έγκλημα συμμετείχε συνειδητά το ΚΚΕ. Η ηγεσία του είχε εξ’ αρχής γνώση των ολέθριων συνεπειών, που θα είχε η επιλογή αυτή …Δεν τον τάιζαν τζάμπα οι ναζιστές τον Ζαχαριάδη στο Νταχάου …Για την επόμενη «ημέρα» τον προετοίμαζαν …Για την ημέρα που θα ήταν χρήσιμος στα κοινά αφεντικά. Ο Ζαχαριάδης από εκεί και πέρα έκανε το «καθήκον» του. Δεν ήταν αχάριστος.

Ως γνήσιος κομμουνιστής, που συντηρούνταν από τους τοκογλύφους, πρόδωσε την πατρίδα του. «Εξέθεσε» τον λαό εσκεμμένα, ώστε να μπορούν οι ιμπεριαλιστές να τον «στοχοποιήσουν» και να τον αφανίσουν …Τον «εξέθεσε», για να φαίνεται ότι μπορούσε να λειτουργήσει σαν «πέμπτη φάλαγγα» και άρα δικαιολογούνταν οι δολοφόνοι τύπου Σκόμπυ να τον πυροβολούν ακόμα και στη μέση του δρόμου …Τα «Δεκεμβριανά» ήταν αναπόφευκτα.

Όλα ήταν «στημένα» όπως βόλευε τους δολοφόνους. Το σύνολο του σχεδιασμού βρήκε την απόλυτη εφαρμογή του στον ελληνικό Εμφύλιο …»Αντίδοτο» και «Δηλητήριο» συνεργάστηκαν μεταξύ τους και «σκότωσαν» τον ελληνικό λαό. Οι εθνικοσοσιαλιστές του Γεωργίου Παπανδρέου και του Δημητρίου Λαμπράκη, που, ως δωσίλογοι συνεργάστηκαν με τους Ναζί, δρομολόγησαν τον Εμφύλιο με τους σταλινικούς κομμουνιστές του Ζαχαριάδη και του Σιάντου. Οι πρώην δωσίλογοι των Ναζί παρίσταναν τους φανατικούς και οπλισμένους προστάτες της δημοκρατίας και οι κομμουνιστές παρίσταναν τους φανατικούς και οπλισμένους εχθρούς της …Οι υπάλληλοι δηλαδή των ίδιων αφεντικών ήταν αυτοί, οι οποίοι προκάλεσαν τον Εμφύλιο.

Πώς μπορούσε να αντιδράσει ο λαός, όταν βρίσκεται ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά προδοτών; Πώς μπορούσε να αντιδράσει ο λαός όταν οι προδότες έδιναν τον αγώνα τους για επιβίωση, έχοντας τις «πλάτες» ΟΛΩΝ των ισχυρών του πλανήτη; …Πώς μπορούσε να αντιδράσει ένας μικρός, φτωχός και καταπονημένος από την Κατοχή λαός, όταν οι δωσίλογοι προδότες από τη μία μεριά είχαν μαζί τους τούς Προτεστάντες και τους τραπεζίτες και οι «επαναστάτες» από την άλλη είχαν από τη μεριά τους το κτήνος της Μόσχας;

Ελάχιστες ελπίδες είχε ο ελληνικός λαός να γλιτώσει τη σφαγή του. Με εντολή του Γεωργίου Παπανδρέου προκλήθηκε η προβοκάτσια των Δεκεμβριανών, που «δίχασε» τον κόσμο και με εντολή του Ζαχαριάδη προκλήθηκε η επιχείρηση στην Κατερίνη, που σήμανε την έναρξη του Εμφυλίου. Οι ίδιοι άνθρωποι έλεγχαν καί τον έναν καί τον άλλο.

Από εκεί και πέρα καί οι δύο πλευρές ήταν «στημένες». Στην πραγματικότητα δεν «χτυπιόταν» μεταξύ τους …Παρίσταναν ότι χτυπιόταν μεταξύ τους. Ας ψάξει κάποιος να βρει σε έναν Εμφύλιο, που κόστισε εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, πόσοι «επιφανείς» δωσίλογοι και κομμουνιστές σκοτώθηκαν σε αυτόν …Κανένας …ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ …Φουκαράδες σκοτώθηκαν …Θύματα της βίας καί των δύο πλευρών. Αυτό ήταν το κόλπο, που το εμφάνισαν σαν Εμφύλιο. Σαν τους αλήτες, που «στήνουν» ψευδοφασαρία και μόλις μαζευτούν οι περίεργοι, στρέφονται από κοινού εναντίον τους, προκειμένου να τους ληστέψουν.

Οι ξένοι ιμπεριαλιστές με αυτά τα εγχώρια κτήνη χτυπούσαν έναν λαό, όπως χτυπάει ένας τσομπάνης το κοπάδι, για να το διχάσει …Βία χωρίς κριτήρια …μόνο και μόνο για να προκαλείται «φυγόκεντρο» μίσος …»Φυγόκεντρο», για να οδηγείται ο λαός στις ακραίες εκείνες επιλογές, που την ώρα εκείνη οπλοφορούσαν και σκότωναν. Τα φοβερά χτυπήματα των προδοτών ήταν αυτά, τα οποία έριχναν τον λαό στην αγκαλιά των «απέναντι».

Αυτό ήταν το όλο κόλπο …Αυτοεκπληρούμενη προφητεία: «Τον βλέπεις εκείνον τον ανθρωπάκο, που είναι ήσυχος και εργατικός; Δεν είναι τέτοιος. Είναι ένας σαδιστής δολοφόνος, που παριστάνει τον φιλήσυχο άνθρωπο και μπορώ να στο αποδείξω». Αν πας και τον χτυπήσεις, τον φτύσεις, του βιάσεις τη γυναίκα του και την κόρη του, μπορεί και να σε σκοτώσει …Μπορεί και να σε βασανίσει πριν σε σκοτώσει. Τι θα πεις τότε; …»Είδες που είχα δίκιο; Ήταν τελικά σαδιστής και δολοφόνος». Αυτό είναι η αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Οι ακραίοι – δωσίλογοι και κομμουνιστές - με το αίμα και τον θάνατο έσπρωξαν στα άκρα έναν λαό, ο οποίος δεν ήταν ακραίος. Με τη βία και την αδικία τον έκαναν οι ίδιοι βίαιο και μετά ισχυρίζονταν πως είχαν «δίκιο» που το ισχυρίζονταν αυτό εξ’ αρχής. Όλα αυτά ήταν «παραγγελίες» των ισχυρών από τους προδότες της Ελλάδας …Από τις ίδιες «τσέπες» πληρώθηκαν όλοι τους …Τόσο τα «Αντίδοτα» όσο και «Δηλητήρια» …Τόσο οι σοσιαλοναζί – σαν τους βενιζελικούς που μας κυβερνάνε – όσο και οι «κομμουνιστές» – που δήθεν τους απειλούσαν με «επανάσταση» – …Ίδια αφεντικά έχουν οι πάντες …Ίδια αφεντικά έχουν οι βενιζελικοί «σοσιαλιστές» και οι σταλινικοί «ήρωες». Από τα ίδια χρήματα έγινε μεγαλοεκδότης ο δωσίλογος Λαμπράκης και από τα ίδια χρήματα έγινε μεγαλοπρομηθευτής του δημοσίου ο κομμουνιστής Κόκκαλης.

Αυτοί εξυπηρέτησαν τους ξένους και ανταμείφθηκαν από αυτούς. Μέρος της ανταμοιβής τους ήταν να κυβερνάνε τον τόπο καθ’ όλη τη μεταπολεμική περίοδο. Μέρος της ανταμοιβής τους ήταν η νομιμοποίηση των κλοπιμαίων της Κατοχής. Μέρος της ανταμοιβής τους ήταν το «ξεκοκάλισμα» των αμερικανικών σχεδίων Μάρσαλ. Μέρος της ανταμοιβής τους ήταν το ξεκοκάλισμα των ευρωπαϊκών πακέτων Ντελόρ. Αυτοί έπαιξαν το παιχνίδι των κυρίαρχων Προτεσταντών της μεταπολεμικής περιόδου, που ήταν οι ΗΠΑ. Αυτοί έκαναν πως δήθεν τρόμαζαν από την «πέμπτη φάλαγγα» του κομμουνισμού και στην πραγματικότητα κυνηγούσαν τους αυθεντικούς δημοκράτες, οι οποίοι πραγματικά αντιστάθηκαν στους Ναζί.

Οι Αμερικανοί τούς υποδείκνυαν τους «κινδύνους» και αυτοί τους «εξουδετέρωναν» …Πάντα βέβαια με το αζημίωτο. Κάθε φορά που οι προδότες εξυπηρετούσαν τους Αμερικανούς, όλο και κάτι «τσιμπούσαν». Αν η γερμανική Κατοχή, ο Εμφύλιος και η Χούντα ήταν για τους Έλληνες τραυματικές εμπειρίες, για κάποιους προδότες ήταν οι «ευκαιρίες» της ζωής τους. Έτσι έγιναν οι μεγιστάνες της Ελλάδας …Οι μεγιστάνες μέσα σε μια μικρή χώρα …Οι μεγιστάνες, οι οποίοι δεν έχουν ταξιδέψει ούτε μέχρι τα Σκόπια …Οι μεγιστάνες με κρατική επιχορήγηση …Οι μεγιστάνες καθ’ υπόδειξη των Προτεσταντών Αμερικανών και των Εβραίων τραπεζιτών …Τα παιδιά των Βενιζέλων, των Μπενάκηδων και των Παπανδρέου, που κυβερνάνε μόνιμα τη «Μπανανία».

Αυτοί είναι που γίνονται μονίμως πλουσιότεροι. Κοντά τους και οι συμμαθητές τους από το Προτεσταντικό Κολέγιο …Λάτσηδες, Βαρδινογιάννηδες, Αγγελοπουλαίοι, Κανελοπουλαίοι, Λαμπράκηδες, Πανουτσαίοι κλπ.. Μαζί τους στο «κύκλωμα» και τα παιδιά τού «δηλητηρίου» …Τα παιδιά της Στάζι και της KGB …O Κόκκαλης, ο Γερμανός και ο Μπόμπολας και όλοι όσοι έβαλαν τα χεράκια τους στο «μέλι» του «φαντάσματος». Αυτά είναι τα πολιτικά και οικονομικά «τζάκια», που κυβερνούν τη χώρα εξαιτίας του Εμφυλίου και με τις «ευλογίες» της Goldman Sachs και των άλλων δανειστών …Αυτοί μας οδήγησαν στο Μνημόνιο και αυτοί είναι που σήμερα πρέπει να «ξανασωθούν».

Το «δηλητήριο» έχασε τη δύναμή του…

…Ζήτω το δηλητηριώδες «αντίδοτο».

Ο στόχος της κοσμοκρατορίας, εφόσον δεν αποτέλεσε αντικείμενο βίαιης στρατιωτικής κατάκτησης τού Πλανήτη, απαιτούσε κάποια «βήματα» για να ολοκληρωθεί. Ναι μεν «θεμελιώθηκε» στο «σχήμα» του μετά το 1945, αλλά αυτή δεν ήταν η τελική του μορφή. Ναι μεν οι Αμερικανοί Προτεστάντες και οι Εβραίοι τοκογλύφοι έλεγχαν το σύνολο του κόσμου, αλλά αυτό γινόταν άτυπα. Υποτίθεται με τη Σοβιετική Ένωση ήταν θανάσιμοι «εχθροί» και κάπου εκεί υπήρχε η ανάγκη για το ψυχροπολεμικό «παραμύθι». Ακόμα και σε απόλυτη ισχύ οι Αμερικανοί δεν μπορούσαν ν’ απαλλαχθούν από την ανάγκη του.

Ως εκ τούτου, αν ήθελαν κάποτε να γίνουν ανεκτοί ως οι μοναδικοί «Πλανητάρχες», θα έπρεπε στη συνέχεια να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες …Θα έπρεπε να ολοκληρώσουν τον σχεδιασμό, αν ήθελαν να εμφανίζονται όπως περίπου εμφανίζονται σήμερα. Για να καταλάβει κάποιος τη σχέση μεταξύ των κυρίαρχων Προτεσταντών ΗΠΑ και Ευρώπης και των κομμουνιστών της Σοβιετικής Ένωσης, θα πρέπει να σκεφτεί σαν μηχανικός και όχι σαν πολιτικός. Αυτοί, οι οποίοι θεμελίωναν την αμερικανική κοσμοκρατορία στο σύνολο του Πλανήτη, δεν μπορούσαν να το κάνουν απευθείας. Το κολοσσιαίο «έργο» έπρεπε να οικοδομηθεί με ένα τεράστιο «άνοιγμα» – το οποίο να «σκεπάζει» σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο – και επάνω σε ένα σαθρό «έδαφος».

Εκ των δεδομένων υπήρχε πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο. Πρόβλημα δυσεπίλυτο, εφόσον στόχος ήταν εξ’ αρχής η σημερινή ολοκληρωτική κοσμοκρατορική Νέα Τάξη και όχι η προηγούμενη άτυπη προτεσταντική κυριαρχία στο ψυχροπολεμικό δίπολο. Το δίπολο εκείνο ήταν μια ενδιάμεση «κατασκευαστική» φάση, η οποία σε κάποια στιγμή θα έπρεπε να εγκαταλειφθεί, γιατί απλούστατα δεν μπορούσε να είναι μόνιμη …Από τη φύση της δεν μπορούσε να είναι μόνιμη. Όπως δεν μπορείς να κατοικείς σε ένα ημιτελές σπίτι, που «στηρίζεται» σε «σκαλωσιές», έτσι κι αυτοί δεν μπορούσαν να επενδύσουν σε ένα σύστημα, που, αντί για πέτρινα – και άρα μόνιμα υποστυλώματα – είχε εφήμερα ξύλινα «δεκανίκια».

Για να επιτύχουν την οικοδόμηση του συστήματός τους, έπρεπε να το κάνουν σταδιακά …Να ξεκινήσουν, «χτίζοντας» από την πλευρά που θεωρούσαν εύκολη και να «παραδώσουν» τον υπόλοιπο μισό κόσμο σε ένα «έργο» αντιστήριξης …Να ξεκινήσουν από την πλευρά της Δύσης, την οποία έλεγχαν εύκολα με τα δάνειά τους και να αφήσουν την πλευρά της Ανατολής «ανοικτή». Η «αντιστήριξη» αυτής της φαραωνικού τύπου «κατασκευής» βασίστηκε στη στοιχειώδη αντοχή της «απέναντι» πλευράς. Όπως συμβαίνει και με τα μεγάλα τεχνητά έργα, τα οποία απαιτούν βοηθητικές «κατασκευές», έτσι κι αυτό είχε τις ιδιομορφίες του. Η βοηθητική «κατασκευή» έμοιαζε σαν οικοδόμημα, ενώ δεν ήταν τέτοιο …Μια «σκαλωσιά» ήταν, που έμοιαζε με σύστημα …και όχι πραγματικό σύστημα. Αυτή η «σκαλωσιά» ήταν η Σοβιετική Ένωση.

Η Σοβιετική Ένωση της μαρξιστικής «παπαρολογίας» ήταν εξ’ αρχής θνησιγενής. Δεν είχε μέλλον. Τι μέλλον να είχε άλλωστε; Τι μέλλον μπορεί να έχει ένα σύστημα με λανθασμένο δόγμα και με το κατακάθι της κοινωνίας επικεφαλής; Μεθύστακες, ανώμαλοι, αγράμματοι, βασανιστές, σαδιστές και κομπλεξικοί ήταν οι αξιωματούχοι του. Άνθρωποι, που άπλωναν τα βρακιά τους, για να τα στεγνώσουν στα γραφεία τους. Άνθρωποι, που στα γραφεία τους κατουρούσαν, έτρωγαν και μετά κοιμούνταν από τη βαριά μέθη. Ποιος θα εξασφάλιζε το μέλλον σε αυτό το σύστημα; Αυτό το γνώριζαν όλοι και κυρίως οι εμπνευστές του. Αυτό όμως δεν τους απασχολούσε, γιατί αυτό το σύστημα είχε τον ρόλο του στον παγκόσμιο σχεδιασμό …Τον βοηθητικό και άρα τον εφήμερό του ρόλο.

Αυτός ο ρόλος ολοκληρώθηκε στο τέλος της δεκαετίας του ’90. Τότε οι «αρχιτέκτονες» τού συστήματος πέρασαν στο πιο δύσκολο και επικίνδυνο «βήμα» των κατασκευών. Έπρεπε να αποσύρουν τις υποστηρικτικές «κατασκευές». Αυτό είναι η πιο επικίνδυνη φάση, που έχει μία κατασκευή. Γιατί; …Γιατί οποιαδήποτε αστοχία υλικών ή λανθασμένη μελέτη σε εκείνη τη φάση θα έχει το χειρότερο αποτέλεσμα …Δεν θα αποτελεί ένα σφάλμα προς διόρθωση …Θα αποτελεί αίτιο γενικής κατάρρευσης. Αυτό είναι το ρίσκο. Όταν αφαιρούνται τα «υποστηρίγματα» απειλείται γενική κατάρρευση, που δεν θα αφήσει τίποτε ανέγγιχτο …Ούτε καν αυτά, τα οποία σε άλλη περίπτωση δεν θα είχαν ανάγκη υποστήριξης …Το «σφάλμα» θα παρασύρει τα πάντα στην «κατάρρευση» και αυτό θα είναι οριστικό.

Όμως, το «ξεκαλούπωμα» αυτό είχε και παράλληλες συνέπειες. Δεν ήταν μόνο που θα μετέτρεπε ένα πρώην υποσύστημα σε έναν σωρό σκουπιδιών …Θα έπρεπε να πάει στα σκουπίδια και η γνώση του …Η πολύτιμη γνώση, την οποία χρησιμοποιούσε το σύστημα σαν «δηλητήριο». Δεν είναι δυνατόν να πετάς στα σκουπίδια την κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση και ταυτόχρονα να χρησιμοποιείς την κομμουνιστική γνώση σαν απειλή. Εδώ, με δυσκολία εμφανιζόταν σαν σοβαρή απειλή, όταν είχε από πίσω της ένα σύστημα με πυρηνικά όπλα και θα ήταν απειλητική όταν τα μόνα όπλα της ήταν κάτι αγράμματοι παλαιοκομμουνιστές, οι οποίοι απειλούσαν με «επαναστάσεις»;

Αυτό ήταν το μέγα ρίσκο τους. Οι αυτόκλητοι «προστάτες» τής παγκόσμιας Δημοκρατίας και του καπιταλισμού «πλάσαραν» σαν νίκη τους την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Την παρουσίασαν σαν δικό τους τελικό «θρίαμβο» εις βάρος του «φαντάσματος», το οποίο επί δεκαετίες πολιορκούσε την Ευρώπη και όχι μόνον. Έναν «θρίαμβο», που, όπως ήταν φυσικό, οδηγούσε στην «αποστράτευση» και όλων των «πεμπτοφαλαγγιτών», οι οποίοι δήθεν απειλούσαν τα δημοκρατικά κράτη. Όταν δεν υπάρχει «πολιορκητής», δεν έχει νόημα και η πέμπτη φάλαγγα.

Από τη στιγμή που διέλυσαν ένα δικό τους σύστημα, θα έπρεπε να διευθετήσουν και τα ιδιοκτησιακά του θέματα. Τεράστιο ήταν το κεφάλαιο, το οποίο διαχειριζόταν το Ανατολικό Μπλοκ. Αυτό το κεφάλαιο έπρεπε να περάσει στα χέρια των πραγματικών ιδιοκτητών του. Η λεηλασία δηλαδή της Ρωσίας ή της Ανατολικής Γερμανίας, η οποία ακολούθησε την πτώση του κομμουνιστικού «Μπλοκ» δεν ήταν τόσο λεηλασία όσο εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Εμφανίστηκε σαν λεηλασία, γιατί δεν έπρεπε να αποκαλυφθούν τα πραγματικά αφεντικά τής προηγούμενης κατάστασης. Δεν έπρεπε να φανεί ότι τα ίδια αφεντικά άλλαζαν τον σχεδιασμό και έπρεπε πλέον να πάρουν στο όνομά τους τις ιδιοκτησίες τους. Προτίμησαν να εμφανιστούν σαν άπληστοι «εισβολείς» και άρπαγες, παρά να αποκαλυφθεί η προηγούμενη συνομωσία τους.

Οι ίδιοι Εβραίοι τοκογλύφοι, οι οποίοι χρηματοδότησαν τη Σοβιετική Ένωση για να δημιουργήσει το κομμουνιστικό «θαύμα», ήταν αυτοί, που, μετά την πτώση της, θα έπρεπε να ανακτήσουν το κεφάλαιό της. Όλοι αυτοί οι δήθεν Ρώσοι «φεουδάρχες» στην πραγματικότητα είναι «μαριονέτες». Τους κινούν οι τοκογλύφοι της Νέας Υόρκης, εφόσον με τα δικά τους χρήματα έχουν εξαγοραστεί οι υποτιθέμενες περιουσίες τους.

Τους επιτρέπουν να παριστάνουν και να ζουν σαν μεγιστάνες ως «ανταμοιβή» για την εξυπηρέτηση που τους έκαναν. Στη συνέχεια θα τους τα πάρουν όλα, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν τους ανήκει τίποτε. Τσουμπάις, Αμπράμοβιτς, Χανταρκόφσκι, Προχόρωφ, Μπερεζόφσκι, όλοι τους είναι υπάλληλοι των τοκογλύφων …Εβραίοι υπάλληλοι των Εβραίων αφεντικών …Όλοι τυπικά Ρώσοι και πρακτικά Εβραίοι. Όλων αυτών η επιτυχία δεν δικαιολογείται χωρίς εξωτερική βοήθεια. Δεν έγιναν ξαφνικά «υπεράνθρωποι» οι Εβραίοι και κορόιδα όλοι οι Ρώσοι, για να δικαιολογείται η «επιτυχία» τους.

Όλα αυτά με το ρίσκο – ελλείψει εχθρού – να αρχίσουν τα κράτη να φέρονται απρόβλεπτα και να εκδηλώνουν τάσεις ανυπακοής απέναντι στις ΗΠΑ. Εφόσον όμως έχασαν το «δηλητήριο» τι μπορούσαν να κάνουν, προκειμένου να μην χαθεί ο έλεγχος; Εφόσον είχαν μάθει να κυβερνάνε έναν κόσμο, τον οποίον τρομοκρατούνε με φόβητρα, δεν είχαν πολλές επιλογές. Συγκεκριμένα είχαν μία και μοναδική επιλογή …Ελλείψει «δηλητηρίου», το μόνο που τους απέμενε ήταν να χρησιμοποιήσουν το δηλητηριώδες «αντίδοτό» του. Από τη στιγμή που ο κομμουνισμός «πέθανε», έπρεπε να «αναστήσουν» τον ναζισμό σαν απειλή. Αυτός θα έπαιζε τον ρόλο τού εχθρού, που θα νομιμοποιούσε την πατερναλιστική παρουσία τους στον Πλανήτη. Οι λαοί έπρεπε να τους ανέχονται παρ’ όλες τις αρπαγές τους, γιατί θα τους «προστάτευαν» από τους Ναζί …Από τους κρυπτοναζί συγκεκριμένα.

Η κομμουνιστική πέμπτη φάλαγγα «εξουδετερώθηκε»…

…ζήτω η νέα ναζιστική πέμπτη φάλαγγα.

Τώρα πρέπει να δώσουν λειτουργικότητα σε αυτήν την Νέα Τάξη και ως εκ τούτου έχουν παρόμοιες ανάγκες. Θέλουν και σε αυτήν την περίπτωση ένα απειλητικό «φάντασμα» να απειλεί τους λαούς και τα κράτη και έχουν ανάγκη από μία «πέμπτη φάλαγγα». Ακολουθείται η ίδια διαδικασία. Όμως, το πρόβλημα εδώ είναι άλλο. Οι ανάγκες είναι παρόμοιες, αλλά όχι ίδιες. Θέλουν και πάλι να «δηλητηριάσουν» τον κόσμο, αλλά το υπάρχον «δηλητήριο» δεν τους κάνει πλέον. Η Νέα Τάξη Πραγμάτων δεν εξυπηρετείται από το «φάντασμα» του κομμουνισμού. Έχει τελείως διαφορετικές ανάγκες και δεν καλύπτεται από τις προδιαγραφές του …Δεν υπάρχει δηλαδή «κρέμα» για την Παπαρήγα και τους Κουτσούμπες.

Σήμερα οι ανάγκες των ισχυρών του συστήματος είναι διαφορετικές …Για να κυριολεκτούμε, όχι απλά διαφορετικές, αλλά ακριβώς αντίθετες. Στην προηγούμενη εποχή οι ισχυροί παρίσταναν τους προστάτες και «τσομπάνηδες» των ανεξάρτητων εθνικών κρατών. Αυτά τα ανεξάρτητα και ελεύθερα κράτη τα «απειλούσαν» με ένα υπερεθνικό αυτοκρατορικού τύπου «φάντασμα», που «κατάπινε» κράτη …Ένα «θηρίο», που τσάκιζε εθνικούς «σκελετούς» και έσπαζε εθνικά «κεφάλια», προκειμένου να «καταπιεί» τα κράτη. Προκαλούσαν δηλαδή τα εθνικά τους ένστικτα και τα «εγκλώβιζαν» στη δική τους «στάνη».

Σήμερα οι ισχυροί του συστήματος είναι επικεφαλής μιας ομοιογενούς και υπερεθνικής αυτοκρατορίας, που εύκολα ή δύσκολα «κατάπιε» τα εθνικά κράτη …Υπερεθνικής αυτοκρατορίας, που «ξεγέλασε» τα κράτη και χωρίς βία τούς στέρησε μεγάλο μέρος της εθνικής τους ανεξαρτησίας. Ως εκ τούτου σήμερα φοβούνται τα ακριβώς αντίθετα. Δεν μπορούν να απειλήσουν με τον κομμουνισμό, γιατί τα «φόβητρα» δεν λειτουργούν πλέον. Δεν μπορούν να τους απειλήσουν με ένα «θηρίο», που, όταν το αναλύουν, στην πραγματικότητα περιγράφουν τους εαυτούς τους …Δεν μπορεί να απειλείς με ένα «λάστιχο» τον «βρεγμένο».

Αυτοί είναι τώρα που καθημερινά τσακίζουν εθνικούς «σκελετούς» και σπάνε εθνικά «κεφάλια», για να καταπιούν τα κράτη. Τώρα φοβούνται τα κράτη, τα οποία θα θελήσουν να «βγουν» από την υπερεθνική αυτοκρατορία τους …Φοβούνται τους λαούς, οι οποίοι θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν την έννοια του εθνικισμού και του πατριωτισμού, για να «βγουν» από την «κοιλιά» του υπερεθνικού «θηρίου» της Νέας Τάξης. Τώρα, που δεν τους είναι χρήσιμο να τα απειλήσουν με το «δηλητήριο», απειλούν με τη φονική φύση του «αντιδότου». Τώρα, δηλαδή, που δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν τον κομμουνισμό, ο οποίος έχει «φτιαχτεί» ως «δηλητήριο» που απειλεί τα ελεύθερα κράτη, απειλούν με το «αντίδοτό» του – τον ναζισμό – , το οποίο είναι επίσης δηλητηριώδες.

Εύκολο είναι αυτό, εφόσον η απειλή είναι πάντα η «δηλητηρίαση». Για κάποιον, που θέλει να σε «δηλητηριάσει», ελάχιστα τον απασχολεί αν το καταφέρει με το κανονικό «δηλητήριο» ή με ένα «φάρμακο». Αυτόν τον ενδιαφέρει η «δηλητηρίαση», όπως και το να την εξασφαλίσει. Τώρα λοιπόν η υπερεθνική και αυτοκρατορική Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να «τρομοκρατήσει» τα κράτη. Πώς θα τα τρομοκρατήσει; …Και πάλι τρομοκρατώντας τους λαούς τους με πέμπτες φάλαγγες. Μόνο που αυτήν την φορά θα αλλάξουν οι ταυτότητες των πεμπτοφαλαγγιτών, γιατί αλλάζει η ταυτότητα του υποτιθέμενου πολιορκητή. Τώρα δεν πολιορκούν την Ευρώπη οι κομμουνιστές, αλλά οι ναζιστές. Αυτοί, οι οποίοι παριστάνουν τους δήθεν πατριώτες, αλλά στην πραγματικότητα είναι φασίστες. Αυτοί, οι οποίοι δήθεν αγωνίζονται για την πατρίδα τους, αλλά στην πραγματικότητα αγωνίζονται για τη φασιστική ιδεολογία τους.

Πάλι λοιπόν οι ίδιοι άνθρωποι μπαίνουν επικεφαλής και προστάτες της δημοκρατίας. Αυτοί, οι οποίοι θα εμφανιστούν σαν οι «ειδικοί» να ξεχωρίζουν τους επικίνδυνους πεμπτοφαλαγγίτες ανάμεσα στον λαό. Όπως είναι φυσικό όλες οι πρακτικές είναι πανομοιότυπες. Τα ίδια ακριβώς πράγματα από τους ίδιους ακριβώς ανθρώπους. Οι τοκογλύφοι και οι Προτεστάντες χρηματοδοτούσαν τότε τους κομμουνιστές να παραστήσουν τους εχθρούς της δημοκρατίας και οι ίδιοι είναι που τώρα χρηματοδοτούν τους ναζιστές. Εφόσον έχουν και δοκιμασμένα θύματα, είναι εύκολο να τα ξαναβυθίσουν στην αθλιότητα.

Η επιλογή της Ελλάδας ήταν εύκολη για αυτούς. Γιατί; Γιατί οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι μας βύθισαν στον Εμφύλιο, είναι αυτοί που μας κυβερνάνε και σήμερα. Όπως κάποτε, για να σωθούν, τους βοήθησες να προκαλέσουν τον Εμφύλιο, έτσι και σήμερα, προκειμένου να σωθούν από τον δικό σου εκβιασμό, θα την πάνε την κατάσταση όπου τους υποδείξεις. Ο δωσίλογος Παπανδρέου δεν ήταν αυτός που προκάλεσε τον Εμφύλιο; Γιατί να αρνηθεί ο εγγονός του να σε οδηγήσει στο Μνημόνιο; Ο κομμουνιστής Γλέζος δεν ήταν ο «Γκαίμπελς» του Ζαχαριάδη στον Εμφύλιο; Γιατί να αρνηθεί να σε εξυπηρετήσει, όταν μπορείς να τον εκβιάζεις με την υστεροφημία του; Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος δεν ήταν ταγματασφαλίτης δολοφόνος του Εμφυλίου και πράκτορας της CIA; Γιατί να αρνηθεί να σε εξυπηρετήσει ο «εκλεκτός» του Μιχαλολιάκος;

Λέμε τίποτε παράξενο, που δεν γίνεται κατανοητό και ως εκ τούτου απαιτεί μεγαλύτερη ανάλυση; Όταν ελέγχεις ανθρώπους, που, για να πλουτίσουν, βύθισαν τον λαό σε εμφύλια σύρραξη, μπορείς επ’ άπειρον να τους ελέγχεις …είτε τους ίδιους είτε τους κληρονόμους των αποκτημάτων τους. Αν δηλαδή ανοίξουν τα αρχεία τής CIA για τον Παπανδρέου ή τον Γλέζο ή τον Παπαδόπουλο, τι θα πουν οι διάδοχοί τους; Θα επικαλεστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα περί της παρανομίας σ’ ό,τι αφορά την απόδοση των συλλογικών ευθυνών; Τελειωμένοι θα είναι, εφόσον οι ίδιοι είναι αυτοί που απολαμβάνουν τα κέρδη αυτών των συλλογικών «ευθυνών».

Επειδή είναι συγγενής του παππού του έγινε ο Γιωργάκης πρωθυπουργός και όχι εξαιτίας της ικανότητάς του. Διπλή «ανάγνωση» έχουν οι συλλογικές «ευθύνες» …Δεν υπάρχουν μόνον όταν δεν συμφέρουν …Υπάρχουν κι όταν συμφέρουν …Επειδή τους συνέφερε έγιναν όλοι αυτοί «κληρονόμοι» των συλλογικών κερδών. Όμως, για να συνεχίσουν να απολαμβάνουν αυτά τα κέρδη, θα πρέπει να εξυπηρετούν εκείνους που τα δίνουν. Φυσικό είναι λοιπόν αυτό το οποίο βλέπουμε και βιώνουμε.

…Ο παππούς οδήγησε την Ελλάδα, κατεστραμμένη, χρεοκοπημένη και αιμορραγούσα στο αμερικανικό μέρος της μεταπολεμικής διπολικής «κατασκευής» …Ο γιος του την «έδεσε» στα ευρωπαϊκά δάνεια, φωνάζοντας υποκριτικά «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» …Τέλος, ο εγγονός προσπάθησε με τον ίδιο ύπουλο τρόπο να την αλυσοδέσει με το Μνημόνιο, για να την κάνει μέλος της τελικής Νέας Τάξης. Κάθε φορά που θα υπήρχε κίνδυνος αντίδρασης, θα υπήρχε απειλή εμφυλίου …Με τον Εμφύλιο επιβλήθηκε η αμερικανική τάξη πραγμάτων στην Ελλάδα. Βλέποντας τι συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία, καταλαβαίνουμε τι θα παθαίναμε εάν αρνούμασταν το ευρωπαϊκό «όραμα» …Ούτε θέλουμε να φανταστούμε τι θα πάθαιναν οι Έλληνες, αν φέρονταν στους δανειστές τους όπως οι Ισλανδοί.

Ακριβώς τα ίδια πράγματα από τις ακριβώς ίδιες οικογένειες, που διαιωνίζουν με τον ίδιο απόλυτο τρόπο τα συλλογικά-οικογενειακά τους συμφέροντα, σαν να επρόκειτο περί αθανάτων προσώπων. Ο παππούς, επί ναζιστικής Κατοχής, σαν «προφήτης», έστελνε επιστολές στην αμερικανική πρεσβεία, όπου «προφήτευε» την ψυχροπολεμική εποχή των δύο Μπλοκ. Ο γιος, σαν «προφήτης» επίσης, «αποκάλυπτε» τους κρυφούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τέλος και ο εγγονός, επίσης σαν «προφήτης», μιλούσε για παγκόσμια διακυβέρνηση …»Προφητικές» ικανότητες έχει όποιος διαβάζει τα σκονάκια των «μηχανικών» του συστήματος.

Η Ελλάδα στο «στόχαστρο» της Νέας Τάξης.

Τώρα, που «έδεσαν» την Ελλάδα στη σκλαβιά του Μνημονίου και των αιωνίων χρεών – τα οποία ποτέ δεν θα μειώνονται – φοβούνται την αντίδρασή της …Φοβούνται μια ηρωική της έξοδο …Φοβούνται μια κατάσταση, όπου η απελπισία της θα δράσει εις βάρος της λογικής – και άρα και των απειλών—. Όμως, δεν φοβούνται μόνον την Ελλάδα …Φοβούνται και τους άλλους. Φοβούνται την Ελλάδα και τους άλλους όπως τους φοβόντουσαν και μετά το 1945, όπου δεν γνώριζαν εάν θα αποδέχονταν οι λαοί και τα κράτη τις αποφάσεις των αθλίων της Γιάλτας.

Πώς θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα; Με τον ίδιο τρόπο. Πάλι θα πάρουν τον αδύναμο και θα τον τιμωρήσουν παραδειγματικά, για να συνετιστούν οι υπόλοιποι. Μια σκληρή τιμωρία της αδύναμης Ελλάδας θα συνετίσει την Ιταλία ή την Ισπανία για παράδειγμα. Γι’ αυτόν τον λόγο όλο τους το ενδιαφέρον στρέφεται στην Ελλάδα. Θέλουν να την φτάσουν στα άκρα. Στα απώτατα άκρα, που μπορεί να φτάσει μια ανθρώπινη κοινωνία. Γιατί; Γιατί, αν δεν αντιδράσει, θα τη χρησιμοποιούν ως παράδειγμα προς μίμηση για τους υπόλοιπους και αν αντιδράσει θα την τιμωρήσουν τόσο σκληρά, ώστε να τη χρησιμοποιούν ως παράδειγμα προς αποφυγή.

Η μόνη διαφορά με την προηγούμενη κατάσταση είναι ότι το δηλητηριώδες «αντίδοτο» που χρησιμοποιούν δεν έχει την ίδια ισχύ με το αυθεντικό «δηλητήριο». Πιο πολύ δηλαδή έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι ψυχολογίας, παρά με πραγματική απειλή. Πιο πολύ μας απειλούν με έναν εμφύλιο, τον οποίο ο «ναζισμός» δεν μπορεί να προκαλέσει, παρά με οτιδήποτε άλλο. Όμως, διαφορετικά δεν είναι μόνον τα μέσα τους …Διαφορετικές είναι και οι εποχές. Ο Εμφύλιος, όταν έγινε, η εποχή ήταν διαφορετική. Ο λαός ήταν οπλισμένος και σε μεγάλο βαθμό εξοικειωμένος και με τον θάνατο και με την αιματηρή σύγκρουση. Σήμερα τίποτε από αυτά τα δύο θεμελιώδη δεδομένα του Εμφυλίου δεν ισχύουν.

Όσοι δηλαδή «φοβούνται» για εμφύλιους, δίνουν «παράσταση» που την πληρώνουν τα αφεντικά τους. Αν προσέξει κάποιος όλους εκείνους, οι οποίοι ανησυχούν για τον εμφύλιο, είναι όλοι τους οπαδοί των Μνημονίων. Αυτοί χρησιμοποιούν τον εμφύλιο ως φόβητρο και όχι επειδή τον θεωρούν πιθανό. Έχουν ανάγκη να πείσουν τον κόσμο να φοβάται τον εμφύλιο, γιατί από τον φόβο αυτόν εξαρτάται και η δική τους επιβίωση. Στην πραγματικότητα θέλουν τη γενική απαίτηση του λαού για τιμωρία των προδοτών να την εμφανίσουν σαν βίαιη προδιάθεση ενός μέρους της κοινωνίας εις βάρος ενός άλλου.

Οι ίδιοι δηλαδή οι εγκληματίες δεν είναι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, αλλά, επειδή είναι καμπόσοι, παριστάνουν μια άλλη κοινωνική «μερίδα». Όποιος δηλαδή θέλει να τιμωρηθούν οι Σημίτηδες, οι Σαμαράδες, οι Μητσοτάκηδες, οι Καραμανλήδες, οι Βενιζέλοι, οι Πρωτοπαπάδες και οι Γιανίτσηδες, δεν είναι ένας απλός εξοργισμένος πολίτης, που αισθάνεται ότι τον πρόδωσαν οι δωσίλογοι, αλλά ένας «φασίστας», που θέλει να κάνει εμφύλιο, εφόσον θέλει να κρεμάσει τους «ηγέτες» του δημοκρατικού «τόξου».

Μόνοι τους δηλαδή οι πολυεκατομμυριούχοι «δημοκράτες» χωρίζουν τον λαό στα δύο και παίρνουν αυθαίρετα για λογαριασμό τους το ένα «μέρος» του. Κάποιο «μέρος» του, εφόσον κατά την άποψή τους «βρέχει» …Δεν τους «φτύνουν». Όλοι οι πολίτες θέλουν να τιμωρηθεί το πολιτικό προσωπικό της Μεταπολίτευσης, γιατί αυτό το προσωπικό το βλέπει ως καταστροφείς της δημοκρατίας και της πατρίδας …Το προσωπικό, το οποίο πρόσφατα μαζεύτηκε σε ένα θέατρο και προσπάθησε να πείσει τον λαό ότι έγινε «σεισμός» από τη λατρεία του κόσμου.

Κατά την άποψη λοιπόν αυτών των «λατρεμένων» του λαού, όποιος πολίτης βλέπει και σιχαίνεται τη συμμορία του Ακροπόλ και θέλει να την δει να τιμωρείται, είναι «φασίστας» …Ένας «φασίστας», που στην «πραγματικότητα» θέλει να πάρει τα όπλα, για να επιβάλει τη «φασιστική» του άποψη πάνω στους «αθώους» και άρα και να συγκρουστεί με τα «εκατομμύρια» των οπαδών τους …Να συγκρουστεί με τα «εκατομμύρια» των Ελλήνων που «λατρεύουν» τον Σημίτη, τον Πρωτόπαπα, τον Γιανίτση και τον Μπίστη …Άνθρωπο να χαιρετήσουν δεν βρίσκουν και προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι μισοί Έλληνες είναι έτοιμοι να πάρουν τα όπλα για να τους υπερασπιστούν. Για τους υπόλοιπους δεν χρειάζεται να μας πείσουν, εφόσον είναι βέβαιον ότι εκατομμύρια Ελλήνων είναι έτοιμοι να πάρουν τα όπλα για να τους εκτελέσουν.

Αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι είναι στην κυριολεξία τα παιδιά των δωσίλογων της γερμανικής Κατοχής και τα παιδιά των σταλινικών του Ζαχαριάδη παίζουν το παιχνίδι που κάποτε έπαιξαν και οι γονείς τους. Αναζητούν ένα «φάντασμα» να απειλεί τον λαό, ώστε να βγουν να τον υπερασπιστούν. Προσπαθούν να «στήσουν» ένα νέο «φάντασμα», για να βρουν έναν ρόλο …Έναν πολυπόθητο ρόλο, ο οποίος θα τους δώσει ελπίδα επιβίωσης σε ένα κράτος μέσα στο οποίο δεν μπορούν πλέον να περιφέρονται χωρίς φόβο …Με λιγότερους σωματοφύλακες περιφέρονταν οι δωσίλογοι επί γερμανικής κατοχής από όσους χρησιμοποιούν οι σημερινοί …Περισσότερους αστυνομικούς έχει στη «δούλεψή» του ο Σημίτης, παρά μια επαρχιακή πόλη.

Όλοι αυτοί οι πολίτες του «κόσμου» είναι που εκτελούν τις παραγγελίες των ισχυρών της Νέας Τάξης. Αυτοί έχουν αναλάβει να προστατεύσουν τα συμφέροντα των αφεντικών από τους Έλληνες, οι οποίοι πραγματικά τα απειλούν. Αυτοί έχουν αναλάβει να εμφανίσουν σαν «απειλές» των αφεντικών τους προβοκάτορες, τους οποίους οι ίδιοι διαφημίζουν σαν «αντιδραστικούς». Το ίδιο κόλπο με τους κομμουνιστές της μεταπολεμικής εποχής. Τώρα δεν είναι οι κομμουνιστές οι πεμπτοφαλαγγίτες …Τώρα είναι οι ναζιστές αυτοί, που απειλούν τους δημοκράτες πολίτες.

Τώρα έχουν αλλάξει και τα tag της εποχής. Τώρα δεν τους απειλεί ο «κομμουνιστής», ο οποίος ζητάει «δικαιώματα» ή «ελευθερίες» ή απειλεί με «επαναστάσεις» …Τώρα τους απειλεί ο εθνικιστής, ο οποίος συγκινείται με τη σημαία της πατρίδας του …Αυτός, ο οποίος αισθάνεται πατριώτης και θέλει ελεύθερη την πατρίδα του …Αυτός, ο οποίος καταγγέλλει τη λεηλασία της πατρίδας του. Αυτά έγιναν τώρα το «πακέτο», που θα το αποδώσουν στο «φάντασμα». Πριν λοιπόν οι πραγματικοί πατριώτες βγουν απειλητικοί στους δρόμους και διεκδικήσουν την εξουσία, φρόντισαν να «κατασκευάσουν» οι ίδιοι τους δικούς τους «εθνικιστές».

Τους «εθνικιστές», οι οποίοι είναι ταυτόχρονα και ναζιστές. Τους Έλληνες «εθνικιστές», οι οποίοι για κάποιον ανεξήγητο λόγο – εκτός κι αν μιλάμε για το σύνδρομο της Στοκχόλμης – είναι «ερωτευμένοι» με τον παλιό κατακτητή και φονιά των Ελλήνων Χίτλερ. Μιλάμε για απίστευτα πράγματα. Μιλάμε για ταυτίσεις εννοιών απολύτως εχθρικών μεταξύ τους.

Η αγάπη για την πατρίδα ή το έθνος ή την εθνική κυριαρχία θα αποδοθούν στο «φάντασμα» του ναζισμού. Γιατί; Για να απομονώσουν και στη συνέχεια να εξοντώσουν τους εχθρούς τους. Ο πραγματικός πατριώτης τώρα θα εμφανίζεται σαν «κρυπτοναζιστής» και αυτοί, οι οποίοι θα εκφράζουν τη συμπάθειά τους προς το πρόσωπό του, θα αντιμετωπίζονται σαν «πέμπτη φάλαγγα». Σαν «πατριώτης» θα εμφανίζεται ο καραγκιόζης νεάντερταλ, που χαιρετά ναζιστικά τον νεόκοπο Φύρερ. Όπως κάποτε εμφανιζόταν σαν «δημοκράτης» ο φασίστας ο κουτβής, που υποτασσόταν στον Ζαχαριάδη.

Όλα αυτά θα τα εξασφαλίσουν με τη Χρυσή Αυγή. Οι χρυσαυγίτες τώρα θα είναι αυτοί, οι οποίοι θα σώσουν τους σημερινούς δωσίλογους. Αυτοί θα γίνουν οι «χρήσιμοι» χαφιέδες, που θα κονομήσουν. Οι χρυσαυγίτες θα είναι αυτοί, οι οποίοι θα χαφιεδίζουν στην Ασφάλεια του Κολεγιόπαιδα Δένδια τους πραγματικούς πατριώτες, προκειμένου να απολαμβάνουν τα όσα απολαμβάνουν …Θα χαφιεδίζουν στον δικηγόρο του Ρότσιλντ στην Κέρκυρα ποιοι είναι αντισιωνιστές και αμφισβητούν τον νέο αντιτρομοκρατικό νόμο …Θα χαφιεδίζουν στον «μάντη» Δένδια, που «κατάλαβε» αμέσως ότι η δολοφονία των χρυσαυγιτών στο Νέο Ηράκλειο ήταν πράξη αντεκδίκησης των «Αριστερών» για τη δολοφονία του Φύσσα.

Εδώ εύλογα θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης για την ορθότητα των όσων λέμε. Αφού τους είναι τόσο χρήσιμη η Χρυσή Αυγή, τότε γιατί την «διαλύουν»; Γιατί την χαρακτήρισαν εγκληματική οργάνωση και την έβαλαν σε περιπέτειες; Δεν υπάρχει αντίφαση σ’ αυτά τα οποία λέμε; …Όχι βέβαια …Τη «διαλύουν», γιατί αυτό προβλέπεται στη δεύτερη φάση …Τη «διαλύουν», για να την κάνουν ακόμα πιο χρήσιμη …Τη «διαλύουν» φαινομενικά, γιατί «πήραν» από αυτήν εκείνο το οποίο μέχρι τώρα ήθελαν και θέλουν να συνεχίσουν να παίρνουν από αυτήν και στο μέλλον.

Ό,τι ήταν να τους δώσει με τη νομιμότητά της, τους το έδωσε. Από αυτό το σημείο και πέρα η νομιμότητα μόνον ζημιά θα τους προσφέρει. Επιβεβαιώνεται αυτό, το οποίο είπαμε σε άλλο σημείο. Ακολουθείται πανομοιότυπη τακτική με αυτήν που ακολουθήθηκε με το ΚΚΕ. Ελλείψει «δηλητηρίου», χρησιμοποιούν για τον ίδιο στόχο το δηλητηριώδες «αντίδοτο». Ελλείψει αυθεντικού «φαντάσματος», θα χρησιμοποιήσουν ό,τι υπάρχει πιο «πρόχειρο» και είναι η προβοκατόρικη Χρυσή Αυγή των αφελών οπαδών.

Αυτό είναι το σενάριο της επόμενης ημέρας. Αυτός θα είναι ο νέος ρόλος της Χρυσής Αυγής …Ο ρόλος εκείνος, που θεωρούμε βέβαιον ότι ο εκλεκτός τού δικτάτορα-πράκτορα της CIA ήδη έχει συμφωνήσει με τους Αμερικανούς και τους άλλους «δανειστές» μας. Πιστεύουμε ότι ο έγκλειστος στις φυλακές Μιχαλολιάκος – που κατά πάσα πιθανότητα συγγράφει τον «Αγώνα» του – έχει συμφωνήσει με τα «αφεντικά» για τον καινούργιο του ρόλο. Ποιος θα είναι αυτός; …Ο ρόλος του «Ζαχαριάδη» …Ο ρόλος του παράνομου αρχηγού ενός παράνομου κόμματος.

Θα αναγκάσει τους χρυσαυγίτες να προκαλούν μονίμως και προβοκατόρικα τις διατάξεις του νέου «αντιτρομοκρατικού νόμου», προκειμένου το νεοταξικό σύστημα να τον επιβάλει στην κοινωνία. Θα τον προκαλούν αναιτίως και βλακωδώς, ώστε να του δώσουν τη στατιστική που θα του επιτρέπει να παραμένει πάντα «ενεργοποιημένος». Θα τον προκαλούν, προκειμένου να «πείσουν» τον κόσμο ότι δικαίως υπάρχει ένας τέτοιος νόμος, εφόσον υπάρχουν αμετανόητα κουτορνίθια, τα οποία δεν σέβονται καμία λογική. Με τον τρόπο αυτόν θα δώσουν το «άλλοθι» στο σύστημα να τον εφαρμόζει σε όλες τις περιπτώσεις και άρα να διώκει και να εξοντώνει τους πραγματικούς πατριώτες. Επειδή «φλυαρούν» βλακωδώς οι χρυσαυγίτες, θα δώσουν στο σύστημα τη δυνατότητα να «φιμώσει» και τους πραγματικούς εχθρούς του.

Αυτό είναι το όλο κόλπο. Ο φανατισμός της Χρυσής Αυγής εκδηλώνεται μόνον όταν βολεύει την Νέα Τάξη. Τα «μπράτσα» των πραιτοριανών της Χρυσής Αυγής είναι μόνον για να γίνονται αφίσες και να διακοσμούνται με αυτές τα gay-bar. Σε όλα τα άλλα η Χρυσή Αυγή είναι «συστημική». Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί ο Μιχαλολιάκος στα «σημαντικά» δεν χαλάει χατίρια στην Νέα Τάξη. Στα «σημαντικά» αλληθωρίζει και ενώ «κοιτάει», δεν «βλέπει» τα προβλήματα της πατρίδας και του λαού. Ο φανατισμός είναι μόνον για τις «macho» φωτογραφίσεις, τις προβοκατόρικες συνεντεύξεις και τα φασιστικά «εγέρθητι» των αγράμματων …Σε όλα τα άλλα απόλυτη υποταγή οι Έλληνες «εθνικιστές».

Ο υπερπατριώτης έδωσε πολύ εύκολα την «ευχή» του στη λεηλασία της Αγροτικής Τράπεζας και άρα της γης των Ελλήνων αγροτών από τη γνωστή συμμορία του Κολεγίου και των Εβραίων. Ο υπερπατριώτης έδωσε πολύ εύκολα την εντολή στα «τάγματα» να κλωτσάνε τους πάγκους και τα καρότσια των φουκαράδων, αλλά αυτά τα «τάγματα» δεν τα είδαμε έξω από το Golden Hall του κλέφτη Λάτση. Ο υπερπατριώτης έδωσε πολύ εύκολα την εντολή στους πραιτοριανούς του να τραβολογάνε γέρους στον Μελιγαλά, αλλά δεν τους είδαμε στην Εθνική Οδό να ανοίγουν τα διόδια του Μπόμπολα. Ο υπερπατριώτης έδωσε πολύ εύκολα την εντολή στους «μπρατσαράδες» να κάνουν στρατιωτικές ασκήσεις, αλλά δεν τους έστειλε στη Χαλκιδική να βοηθήσουν τον λαό, ο οποίος αντιδρά στα δηλητήρια της «European Goldfields» της Goldman Sachs και του Μπόμπολα.

Ενώ όμως δεν έκανε τίποτε θετικό – έστω και με τον λάθος τρόπο του φανατισμού – «φορτώνει» στην Ελλάδα όλα τα «βάρη» αυτών των λαθών. Ο υπερπατριώτης, που, σε μια εποχή που οι ιμπεριαλιστές έχουν στήσει την Ελλάδα τον «τοίχο» της δυσφήμισης και της συκοφαντίας, μιλούσε για «μαχαίρια» που ακονίζονται στα πεζοδρόμια. Ο υπερπατριώτης, ενώ γνώριζε ότι η προσοχή των πάντων ήταν εστραμμένη προς την Ελλάδα, σήκωνε πολύ εύκολα το χέρι του, για να χαιρετήσει ναζιστικά τους αγράμματους συνοδοιπόρους του. Ο υπερπατριώτης, ο οποίος πολύ εύκολα δήλωνε την αηδία του για τη Βουλή, αλλά που ούτε μία φορά δεν αρνήθηκε τον διπλό μισθό που τού δίνει αυτή η «αηδιαστική» Βουλή …Ο μεγάλος «φύρερ» μόνον να «κουρδίζει» φτωχούς εναντίον φτωχών μπορεί.

Σε αυτό το απολύτως ανθελληνικό, αντικοινωνικό και απάνθρωπο παιχνίδι εις βάρος του ελληνικού λαού τούς εξυπηρετεί η Χρυσή Αυγή …Το κόμμα του Μιχαλολιάκου, το οποίο το «φούσκωσαν», προκειμένου να το βγάλουν από την αφάνεια και το κοινωνικό περιθώριο και μέσα σε μία ημέρα να το βάλουν στη Βουλή. Ήταν απαραίτητο να συμβεί αυτό, γιατί η Χρυσή Αυγή ήταν αυτή, η οποία θα τους έδινε τη δυνατότητα να κάνουν τον απαραίτητο «αντιπερισπασμό».

Σε διαφορετική περίπτωση ο λαός θα «κοιτούσε» μονίμως τους δωσίλογους που τον πρόδωσαν …Τον Γιωργάκη, που τους έβαλε στα Μνημόνια των τοκογλύφων …Τον Βενιζέλο, που τους λεηλάτησε τα ασφαλιστικά ταμεία …Τον Σαμαρά, που τους «έκλεψε» την ψήφο, προκειμένου να τους υποτάξει στην Μέρκελ. Τώρα δεν τους κοιτάει όλους αυτούς, γιατί βλέπει σε φωτογραφίες τον μπρατσαρά τον Κασιδιάρη να πυροβολεί πινακίδες στο βουνό. Τους έδωσε τον χρόνο να «κατασκευάσουν» το «δημοκρατικό τόξο» και να κρυφτούν πίσω από αυτό.

Όλα αυτά έγιναν χάρη στον Μιχαλολιάκο και τον Κασιδιάρη …Έγιναν με τη βοήθεια της «παράνομης» Χρυσής Αυγής και των «κούφιων» απειλών της εναντίον τής Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης. Με τη βοήθεια της Χρυσής Αυγής θα θέσουν την Ελλάδα υπό την ομηρία τους και τον ωμό εκβιασμό τους. Χάρη σε αυτήν θα εκβιάζουν την Ελλάδα, μέχρι να τη λεηλατήσουν πλήρως. Θα το κάνουν εύκολα, εφόσον χάρη στα «μαχαίρια» και τους χαιρετισμούς του Μιχαλολιάκου μπορούν να την εμφανίσουν σαν «κρυπτοφασιστική».

Σε μια εποχή που η Γαλλία έχει 24% ακροδεξιούς, οι πάντες ασχολούνται με τη Χρυσή Αυγή …Την μέχρι τώρα νόμιμη και ωσονούπω παράνομη. Γιατί; …Γιατί η νόμιμη Χρυσή Αυγή με το 6% δεν τους βολεύει …Δεν τους βολεύει με ένα ποσοστό, το οποίο είναι το ένα τρίτο του ποσοστού της «αγνής» Γαλλίας ή της «άμωμης» Φιλανδίας. Βγάζοντάς την στην παρανομία, έχουν ένα πεδίο προπαγάνδας ορθάνοιχτο. Δεν θα μετριέται το ποσοστό της, γιατί δεν θα συμμετέχει στις εκλογές. Ό,τι θέλει θα λέει ο καθένας και τα «παπαγαλάκια» αυτά θα τα αναπαράγουν. Από τη στιγμή που έγινε η αρχή της συκοφαντίας της Ελλάδας με νόμιμη τη Χρυσή Αυγή, αντιλαμβανόμαστε τι μπορεί να ακολουθήσει στον καιρό της «παρανομίας» της.

Τώρα θα αρχίσουν τα ίδια παιχνίδια προπαγάνδας, τα οποία έπαιζαν στη μεταπολεμική Ελλάδα. Οι φωτογραφίες δηλαδή του Κασιδιάρη, που διοχετεύτηκαν στα ΜΜΕ, έχουν κάποιο συγκεκριμένο νόημα. Εικόνες με όπλα και πιστόλια τρομάζουν τον λαό και δίνουν δύναμη στο «δημοκρατικό τόξο». Θα ισχυροποιηθεί αυτό το «τόξο» των δωσίλογων «Γιωργάκηδων» με τα όπλα, όπως κάποτε ο γέρος Παπανδρέου «ισχυροποιήθηκε» σαν δημοκράτης με τους «ασύρματους» του ΚΚΕ.

Όλοι οι «πατέρες» της δημοκρατίας, που μας οδήγησαν στη Χούντα, κάλυπταν τις προδοσίες τους πίσω από τον «αγώνα» τους εναντίον του «φαντάσματος» του κομμουνισμού …Εναντίον των πεμπτοφαλαγγιτών του, οι οποίοι κουβαλούσαν ασυρμάτους και κατασκόπευαν υπέρ της Μόσχας. Μπροστά στον τρόμο της Μόσχας οι Έλληνες δέχθηκαν έναν υπάλληλο της CIA να παριστάνει τον δικτάτορα

…Δέχθηκαν να παραδώσουν το σύνολο της εθνικής τους κυριαρχίας στους Αμερικανούς. Παράρτημα της CIA ήταν οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες. Γιατί; Γιατί οι ασύρματοι του ΚΚΕ έδιναν το άλλοθι στους προδότες να κάνουν ό,τι βόλευε τα αφεντικά. Όταν τους χρειάστηκαν οι ασύρματοι του ΚΚΕ, τους «βρήκαν» και τώρα, που τους χρειάζονται τα «όπλα» της Χρυσής Αυγής, τα βρήκαν σε φωτογραφίες του Κασιδιάρη. Τα όπλα της Χρυσής Αυγής είναι σαν τα κρυμμένα όπλα ή τους κρυμμένους ασύρματους του μεταπολεμικού ΚΚΕ. Όλοι είχαν ακούσει γι’ αυτά, αλλά κανένας δεν τα είχε δει.

Αυτά δεν «μυρίζουν» απλά Μυστικές Υπηρεσίες, αλλά «βρομάνε» στην κυριολεξία. Γι’ αυτό το πρώτο «σόου» με τη ΓΑΔΑ στο μέλλον θα το ακολουθήσουν κι άλλα. Μέχρι να πειστεί και ο πιο καχύποπτος Έλληνας ότι κάποιοι φανατικοί απεργάζονται σχέδια ανατροπής του πολιτεύματος και άρα να το πάρει απόφαση ότι τον συμφέρει η «προστασία» της Νέας Τάξης …Θα ανατρέψει το Πολίτευμα ο Κασιδιάρης με το αεροβόλο και το πίλερ της απολέπισης …Μπορεί και γι’ αυτόν τον λόγο να μην τον προφυλάκισαν …Για να μην του χαλάσουν την «ανατρεπτική» εικόνα …»Γυαλισμένος» θα έμπαινε και «θαμπός» και «τριχωτός» θα έβγαινε ο μπρατσαράς του πατριωτισμού. Ο Μιχαλολιάκος δεν είχε πρόβλημα με την προφυλάκιση. Ακόμα και να μεγαλώσει το στήθος του, δεν θα φαίνεται με ένα φαρδύ πουκάμισο.

Μελετημένα ήταν όλα. Γνώριζαν από την αρχή τι έπρεπε να κάνουν. Γνώριζαν το πόσο «φάντασμα» είναι αυτό το μόρφωμα. Γνώριζε το σύστημα ότι η Χρυσή Αυγή δεν έχει καθόλου δυνάμεις. Γνώριζε το σύστημα ότι τα νούμερα των δημοσκοπήσεων ήταν «πειραγμένα», εφόσον το ίδιο το σύστημα τής τα «χάριζε». Πριν λοιπόν «ξεφουσκώσει» το – ελέω Προτεσταντών και πληρωμένων δημοσκόπων – «παραμύθι» της «πανίσχυρης» Χρυσής Αυγής, έπρεπε να λάβουν τα μέτρα τους. Γι’ αυτόν τον λόγο – όσο ακόμα το επέτρεπαν τα φαινόμενα – ήθελαν να την «αποσύρουν» και να την βάλουν στον χώρο του ασαφούς «μύθου». Από εκεί και πέρα θα εισπράξουν και κέρδος και από το «ξήλωμά» της …Αυτοί, οι οποίοι την «γέννησαν», επιζητούν και τα κέρδη της «ταφής» της …Τους δικούς τους ανθρώπους θα κάνουν «ήρωες».

Τώρα «λέρωσαν» τους Έλληνες με τη Χρυσή Αυγή και αυτό αρκεί για την προπαγάνδα των «ευαίσθητων» Προτεσταντών …Πήρε ο Σβόμποντα αυτό που ήθελε από τη Χρυσή Αυγή, για να δείξει «ανήσυχος» …Πήρε ο Σουλτς αυτό που ήθελε, για να δείξει «ταραγμένος». Εξασφάλισαν την νέα «κουράδα» που θα βρομίσει πάλι την ελληνική «πισίνα»

…Τη δική τους «κουράδα», εφόσον αυτοί τη δημιούργησαν με τους δικούς τους ανθρώπους. Τώρα, αν πάνε οι Λαγοί και οι άλλοι φυλακή για νταβατζιλίκια και μαστροπείες, αυτό θα είναι ένα τελευταίο «δωράκι» των Προτεσταντών στα δουλικά τους. Θα πετάξουν το αδειανό «πουκάμισο» της Χρυσής Αυγής «λεία» στα «σκυλιά» τους …Στα «σκυλιά» του «δημοκρατικού τόξου» …Δική τους είναι η Χρυσή Αυγή, ό,τι θέλουν την κάνουν …Όπου θέλουν «χαρίζουν» το «σεντόνι» τού «φαντάσματός» της, προκειμένου να δημιουργήσουν τους «ήρωες» της επιλογής τους.

Χάρη στη Χρυσή Αυγή θα εμφανιστούν οι δωσίλογοι Σαμαράδες και οι Βενιζέλοι σαν φανατικοί δημοκράτες και γενναίοι πατριώτες. Μέχρι και ο καρμίρης ο Χρυσοχοΐδης «ξιφούλκησε» εναντίον της Χρυσής Αυγής. Δεν «φοβάται» τη Χρυσή Αυγή, δήλωσε με τρεμάμενη φωνή ο «ασκήσεις θάρρους» υπουργός. Όλα τα καλά «παιδιά» της αμερικανικής πρεσβείας θα διεκδικήσουν την «πίστωση» του ήρωα. Όλοι όσοι κατά καιρούς εξυπηρέτησαν την πρεσβεία, θα κάνουν αναλήψεις «γενναιότητας» και «δημοκρατικότητας» από τον «λογαριασμό» της Χρυσής Αυγής. Όλοι όσοι υπέγραψαν το Μνημόνιο και ψάχνουν δικαιολογία, για να εμφανιστούν ξανά στους δρόμους σαν προστάτες των Ελλήνων, θα την εξασφαλίσουν από τις ύβρεις της Χρυσής Αυγής.

 Αυτοί έχουν συμφέρον από την «παρανομία» της Χρυσής Αυγής. Αυτοί θα αποκτήσουν νέο ρόλο μέσα στην κοινωνία και επιπλέον θα πάρουν τα «χρίσματα» των ξένων «προστατών» μας. Ήδη η Χρυσή Αυγή κάνει ζημιά στην πατρίδα μας και μόνο που εξακολουθεί να υπάρχει. Για όσο διάστημα δίνει στους πονηρούς τη δυνατότητα να την παρουσιάζουν σαν το «φάντασμα» του φασισμού, που απειλεί την Ελλάδα, θα είναι χρήσιμη για το σύστημα και κερδοφόρα για το κύκλωμα Μιχαλολιάκου, Κασιδιάρη και Σία. Για όσο διάστημα θα τους δίνει τη δυνατότητα να παρουσιάζουν στη διεθνή κοινότητα τους Έλληνες σαν κρυπτοναζιστές, που με την ακραία ιδεολογία τους απειλούν την ασφάλεια της Δύσης, το χρήμα θα ρέει.

Γιατί τους ενδιαφέρει η εικόνα των Ελλήνων στη διεθνή κοινότητα; Γιατί, όπως είπαμε, χρειάζονται τη δυνατότητα να κρατάνε την Ελλάδα υπό ομηρία. Έχουν ανάγκη να μπορούν σε περίπτωση αντίδρασης τής Ελλάδας να την τιμωρήσουν παραδειγματικά …Να μπορούν να αποπροσανατολίσουν τους λαούς και να εισβάλουν μέσα στη χώρα, προκειμένου να την πειθαρχήσουν.

Πρόσφατα έγινε δεκαήμερη άσκηση του γερμανικού στρατού με σενάριο την καταστολή όχλων σε ξένο κράτος. Ρωτάμε εμείς οι αφελείς: Εμείς, που βλέπουμε καθημερινά τους Γερμανούς να μας κουνάνε το «δάχτυλο» και να μας θεωρούν αίτιο όλων των κακών που συμβαίνουν στην Ευρώπη, ποια χώρα θα μπορούσαν να έχουν στο «μυαλό» τους οι Γερμανοί του Σόιμπλε και της Μέρκελ, αν ποτέ αποφάσιζαν να τιμωρήσουν κάποια και μάλιστα σκληρά; Έχουν ή δεν έχουν όλοι αυτοί κέρδος από τα μαχαίρια που ακονίζει ο Μιχαλολιάκος στα πεζοδρόμια; Έχουν ή δεν έχουν κέρδος με τις ηλιθιότητες και τις ναζιστικές χαιρετούρες των τενεκέδων; Έχουν ή δεν έχουν κέρδος από τις φόρμες παραλλαγής, που φοράνε οι αφελείς;

Όπως κάποτε το «παράνομο» και «αφηρημένο» ΚΚΕ τούς έδωσε τη δυνατότητα να εισβάλουν στην Ελλάδα, έτσι θεωρούν ότι μπορούν στο άμεσο μέλλον να εισβάλουν και εξαιτίας της Χρυσής Αυγής …Για το «καλό» μας …Για να μας σώσουν όχι μόνον από τους ναζιστές αλλά και από τον ίδιο μας τον εαυτό. Μιλάμε για ένα ακραίο παιχνίδι προπαγάνδας, του οποίου τις συνέπειες τις έχουμε «γευτεί» με τον πικρό τρόπου του Εμφυλίου. Κάποτε, εξαιτίας του παράνομου και μη-μετρήσιμου ΚΚΕ, οι Έλληνες εμφανίστηκαν σαν «κρυπτοκομμουνιστές» και κανένας δεν αντέδρασε με την εισβολή των δυτικών δυνάμεων μέσα σε μια σύμμαχο χώρα και τη μετέπειτα δρομολόγηση του Εμφυλίου.

Έχουν δηλαδή ήδη δημιουργήσει όλες τις συνθήκες, προκειμένου, αν χρειαστεί, ακόμα και αύριο να εισβάλουν στην Ελλάδα. Γι’ αυτόν τον λόγο ολόκληρα κτήνη «ταράζονται» τόσο πολύ με τον ναζισμό στην Ευρώπη και τη Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα. Είναι θέμα χρόνου, αν η οικονομική κατάσταση επιδεινωθεί, να επαναληφθούν οι ίδιες πρακτικές εις βάρος των λαών.

Θέμα χρόνου είναι να βγει ένας Κάμερον ή μία Μέρκελ και – μιμούμενοι τον Τσόρτσιλ – να πουν ότι …»Τα Ναζιστικά Κόμματα αποτελούν την 5η φάλαγγα και μια αυξανόμενη απειλή για τον Χριστιανικό Πολιτισμό»… Να δημιουργήσουν δηλαδή τη φοβία εκείνη, η οποία θα τρομοκρατήσει τους λαούς και θα τους καθηλώσει στην «αγκαλιά» τους. Από εκεί και πέρα μπορούν να γίνουν ακόμα πιο συγκεκριμένοι. Αφού μιλήσουν για ολόκληρο τον χριστιανικό πολιτισμό, μπορούν να μιλήσουν και ειδικότερα για την ενοχλητική Ελλάδα.

Το τηλεγράφημα του Τσόρτσιλ προς τον Σκόμπι μπορεί να επαναληφθεί άμεσα ανάμεσα στην Μέρκελ και τον Ράιχενμπαχ …«Μη διστάσεις να ενεργήσεις σαν να ήσουν σε κατακτημένη πόλη, όπου γίνεται μια τοπική εξέγερση». Κανένας δεν ξέρει δηλαδή πότε οι «αγανακτισμένοι» του Συντάγματος θα γίνουν δεκεμβριανοί «στόχοι», επειδή αυτό θα διατάξουν οι γνωστές πρεσβείες πέριξ της Βουλής. «Παπανδρέου», να δώσουν τις θανατηφόρες εντολές και «Έβερτ» να τις εκτελέσουν, υπάρχουν ανά πάσα στιγμή …»Έβερτ» πολύ χειρότεροι από τους αυθεντικούς …»Έβερτ», οι οποίοι θα βγουν όπως ο Γεωργιάδης και θα πουν ότι μόνοι τους σκέφτηκαν να εκτελέσουν τους διαμαρτυρόμενους Έλληνες, για να μην τους «κλέψουν» τη δόξα οι ξένοι.

Σε λίγο καιρό θα πουν ότι η «παράνομη» Χρυσή Αυγή έχει πάνω από 50% του εκλογικού σώματος και κανένας δεν θα μπορεί να τους διαψεύσει, γιατί δεν θα υπάρχουν τα αντικειμενικά εκείνα στοιχεία, τα οποία απαιτούνται για μια τέτοια διάψευση …Ό,τι «πιάσει» …Ό,τι θα «μετράνε» για τους Ευρωπαίους, θα δίνουν ένα «κλικ» πάνω στους Έλληνες …που είναι πιο πολύ «φασίστες».

Πάντα οι Έλληνες θα είναι οι πιο «φασίστες» της Ευρώπης …Αυτοί, οι οποίοι «ανησυχούν» τους «ενάρετους» Ευρωπαίους …Αυτοί, οι οποίοι «τρομάζουν» μέχρι και την οικογένεια Λεπέν. Κάποιοι θα το αναπαράγουν και πολλοί περισσότεροι θα το πιστεύουν.

Από εκεί και πέρα είναι θέμα χειρισμού της προπαγάνδας. Ο λαός θα αντιδρά και αυτή η αντίδραση θα αποδίδεται όπου βολεύει το σύστημα. Όσο πιο πολύ θυμώνει ο κόσμος – λόγω της κρίσης – τόσο πιο εύκολα θα γίνεται πιστευτή μια άνοδος του φασισμού στην Ελλάδα. Όσο πιο βίαιος αρχίσει να γίνεται, τόσο πιο εύκολα θα πείθουν κάποιοι ότι πρόκειται περί ενός λαού βαθύτατα φασιστικού. Αυτός είναι ο στόχος τους. Γι’ αυτόν τον λόγο οι φωτογραφίες του ένοπλου Κασιδιάρη είναι «όπλα» στη «φαρέτρα» της προπαγάνδας τους. Γι’ αυτόν τον λόγο οι αηδίες περί ξιφολογχών, που «ακονίζονται» σε πεζοδρόμια, θα είναι πάντα διαθέσιμες στο pause των προπαγανδιστικών τους «μηχανών».

Θα αντιδρά ο κόσμος για την αθλιότητα των Μνημονίων και αυτοί θα το εμφανίζουν σαν βίαιη απόπειρα της επιβολής της ναζιστικής θεωρίας. Αντί οι Έλληνες να ασχολούνται με τους προδότες που ξεπούλησαν την πατρίδα, θα ασχολούνται με το αν πρέπει ή δεν πρέπει να είναι παράνομη η Χρυσή Αυγή …Θα ασχολούνται με το αν ο Κασιδιάρης έπρεπε ή δεν έπρεπε να πυροβολεί τις πινακίδες. Οι προδότες των Κολεγίων με τον τρόπο αυτόν θα συνεχίζουν το έργο τους …Γιωργάκηδες, Κωστάκηδες και Αντωνάκηδες δεν θα φοβούνται τον λαό, γιατί αυτός θα ασχολείται με τις προβοκάτσιες των «στημένων» Χρυσαυγιτών.

Πρότυπα και αντιπρότυπα της Νέας Τάξης

…Η «αμαρτωλή» Κίρχνερ και ο «άγιος» Μαντέλα.

Η Νέα Τάξη ήδη έχει δείξει πως είναι αποφασισμένη να ολοκληρώσει αυτό, το οποίο ξεκίνησε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα με τα πληρωμένα «σκουπίδια» τύπου Χίτλερ, Μαρξ, Έγγελς και Λούξεμπουργκ. Δείχνει ότι το σχέδιο βαδίζει προς την τελευταία του φάση και όλοι γνωρίζουμε ότι οι τελευταίες φάσεις τέτοιων σχεδίων είναι και οι πιο επικίνδυνες. Ως εκ τούτου καθημερινά είναι υποχρεωμένη να τρομοκρατεί τους λαούς, προκειμένου να μην αντιστέκονται …Είναι υποχρεωμένη να αποδεικνύει πως είναι αδίστακτη. Μηχανισμοί τύπου Echelon θα πρέπει να δουλεύουν στο «φουλ», γιατί από παντού μπορεί να προκύψει η απειλή. Τάξεις Πραγμάτων, οι οποίες στηρίζονται στην πονηριά και όχι στην ισχύ, μπορεί να κινδυνεύσουν από οποιαδήποτε πληροφορία διοχετευτεί στα θύματά της και «εκθέτει» τους σημερινούς κυρίαρχους.

Η Τάξη των τοκογλύφων, τώρα, που έχει φορτώσει τους λαούς με χρέη και θέλει να «σαρώσει» το πλανητικό πλέον κεφάλαιο, εξοργίζεται με όποιον ηγέτη αρνείται να παρακολουθήσει τη λογική της. Εξοργίζεται με όποιον ηγέτη αρνείται ή δυσφορεί στο ξεπούλημα της πατρίδας του για ένα χρέος, το οποίο εξ’ αρχής είχε αποφασιστεί να φτάσει σε επίπεδα τέτοια, που θα το καθιστούσαν «μη βιώσιμο» και άρα χρήσιμο για τους τοκογλύφους. Οι τοκογλύφοι έκαναν εναντίον των λαών και των κρατών αυτό, το οποίο δεν τολμούν να κάνουν ιδιώτες εναντίον ιδιωτών, γιατί απαγορεύεται από τον νόμο. Οι ίδιοι «φόρτωσαν» τα θύματά τους με παράνομους τρόπους παράνομα χρέη, τα οποία γνώριζαν εξ’ αρχής ότι θα ήταν αδύνατον να αποπληρωθούν.

Γιατί το έκαναν αυτό; …Για λόγους τους οποίους ο κοινός νόμος τούς χαρακτηρίζει παράνομους. Γιατί απλούστατα είχαν άλλες επιδιώξεις και όχι αυτές που φαίνονταν. Επεδίωκαν τη λεηλασία των περιουσιών των θυμάτων τους και όχι τα χρήματα και τους νόμιμους τόκους. Με σύναψη μυστικών δανείων, χάλκευση στατιστικών στοιχείων και παράνομων swaps οδήγησαν τα κράτη πέρα από τα όρια των αντοχών των οικονομιών τους.

Μόνοι τους τα έκαναν όλα οι τοκογλύφοι με τη συνεργασία των διεφθαρμένων πολιτικών, οι οποίοι εκλέχθηκαν με τις δικές τους «χορηγίες». Οι ίδιοι άνθρωποι των ίδιων Goldman Sachs βρίσκονται πίσω από τους παράνομους δανεισμούς, τα παράνομα swaps και την αλλοίωση των στοιχείων. Τα ίδια έκαναν σε όλα τα κράτη και γι’ αυτόν τον λόγο το παγκόσμιο χρέος έχει εκτιναχθεί σε επίπεδα που το καθιστούν μη διαχειρίσιμο.

Εκ των δεδομένων λοιπόν, όταν ελέγχονται κράτη και ηγέτες για τη συμπεριφορά τους απέναντι στα άπληστα κτήνη της αρπαγής και της λεηλασίας, θα υπάρχουν «μέτρα» βάση των οποίων θα «μετρούνται» αυτές οι συμπεριφορές. Θα υπάρχει ένας κοινός κανόνας για όλους τους ηγέτες. Θα υπάρχουν πρότυπα και αντίπροτυπα …Αντιπρότυπα, τα οποία θα δαιμονοποιούνται από τους μηχανισμούς προπαγάνδας και πρότυπα, τα οποία θα «αγιοποιούνται». Τα κριτήρια, τα οποία διαφοροποιούν τους ηγέτες μεταξύ τους – εν αντιθέσει με αυτό που θα υπέθετε κάποιος – δεν είναι ιδεολογικά, αλλά οικονομικά. Οι «αγαπημένοι» ηγέτες των τοκογλύφων είναι οι χρήσιμοι και όχι οι ομοϊδεάτες. Ελάχιστα απασχολεί τους τοκογλύφους η ιδεολογία κάποιου ηγέτη. Ελάχιστα τους απασχολεί αν επισήμως δηλώνει κομμουνιστής ή καπιταλιστής.

Έτσι και αλλιώς, όπως είδαμε στο παρόν κείμενο, ειδικά οι σταλινικοί είναι οι πιο πιστοί τους υπάλληλοι ..Ειδικά όταν εμφανίζονται απειλητικοί, είναι ακόμα πιο χρήσιμοι γι’ αυτούς. Γιατί; …Γιατί αυτό που τους ενδιαφέρει στην παρούσα φάση είναι το εάν πληρώνει ένας ηγέτης τους τοκογλύφους ή όχι. Αν «ιδιωτικοποιεί» το κεφάλαιο του λαού του ή αν αντιστέκεται στο ξεπούλημα. Όποιος δεν τους εξυπηρετεί, πέφτει θύμα των διεθνών ΜΜΕ, τα οποία ελέγχουν απόλυτα. Όποιος τους εξυπηρετεί, ονομάζεται «στοχαστής», «ειρηνοποιός», «μεταρρυθμιστής» κλπ..

Γνωρίζοντας κάποιος αυτά τα κριτήρια, μπορεί να καταλάβει πράγματα, τα οποία εκ πρώτης όψεως δεν φαίνονται. Ακόμα κι αυτοί, οι οποίοι φαινομενικά εμφανίζονται σαν εχθροί τους, δεν είναι και τόσο εχθροί, αν γνωρίζει κάποιος πώς λειτουργεί το σύστημα και ποιοι το έχουν «σχεδιάσει» στη νεοταξική του μορφή. Πόσο εχθρός τους μπορεί να είναι κάποιος γραφικός με το κομμουνιστικό «νεροπίστολο»; …Το δικό τους «νεροπίστολο», που ο ίδιος αγνοεί πώς λειτουργεί. Όσο δηλαδή «θεαματικός» κι αν ήταν ο μακαρίτης ο Τσάβες, περισσότερο γέλιο πρόσφερε στον Λευκό Οίκο παρά ανησυχία. Ελάχιστα απασχολούσε τους τοκογλύφους της Νέας Υόρκης η ρητορική του …»Καρύκευμα» στην ίδια συνταγή ήταν κι αυτός. Όλα τα έργα θέλουν «θέαμα» …και οι «επαναστάτες» τύπου Τσάβες, Κάστρο ή Μοράλες προσέφεραν τέτοιο.

Τους τοκογλύφους τους απασχολεί μονίμως αυτό το οποίο είπαμε …Τους απασχολούν οι πληρωμές. Εξαιτίας αυτού του ειδικού ενδιαφέροντός τους διαχώριζαν και εξακολουθούν να διαχωρίζουν τους ηγέτες σε δύο κατηγορίες: Στους «καλούς» – που πλήρωναν – και στους «κακούς» – που αντιδρούσαν στην πληρωμή—. Ως εκ τούτου τα πράγματα δεν είναι καθόλου όπως εκ πρώτης όψεως φαίνονται. Στη Λατινική Αμερική πιο πολύ τους απασχολούσε η Αργεντινή τής «φεσατζούς» Κίρχνερ, παρά η Βενεζουέλα του «αναρχικού» Τσάβες. Ο Τσάβες, από τη στιγμή που έθετε τον εαυτό του στην πλευρά των «εχθρών», δεν τους απειλούσε …Δεν τους χαλούσε το «παιχνίδι», εφόσον έπαιζε σε άλλη «αυλή» …Στην πραγματικότητα τους εξυπηρετούσε …Χρήσιμος ήταν για αυτούς σαν «εχθρός».

Γιατί ήταν χρήσιμος ο Τσάβες σαν «εχθρός»; …Γιατί ένας τέτοιος εχθρός είναι ιδανικός. Γιατί ιδανικός; …Γιατί, όταν ένας εχθρός είναι παντελώς ακίνδυνος και ταυτόχρονα αρκετά θορυβώδης για να σου τρομοκρατεί τα θύματά σου, είναι ιδανικός. Ήταν απόλυτα ακίνδυνος γι’ αυτούς, εφόσον «επένδυε» στη δική τους – έτσι κι αλλιώς χρεοκοπημένη – κομμουνιστική ιδεολογία και εκ των δεδομένων δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό από αυτά που είχαν κάνει όλοι οι υπόλοιποι όμοιοί του πριν απ’ αυτόν.

Ταυτόχρονα όμως ήταν και χρήσιμος. Μαζί με κάποιους άλλους ομοίους του «οριοθετούσε» ένα περίεργο και γραφικό «στρατόπεδο εχθρών», το οποίο νομιμοποιούσε τις δικές τους εξουσίες. Ένα «στρατόπεδο», που έκανε την Νέα Τάξη να φαίνεται σαν η πλέον λογική λύση στα προβλήματα της πανανθρώπινης κοινωνίας. Στην πραγματικότητα το μόνο που κατάφερνε ήταν να γίνεται γραφικός, απειλώντας τους με το δικό τους ακίνδυνο κομμουνιστικό «νεροπίστολο».

Λειτουργώντας μονίμως σαν μια «καρικατούρα», υποβοηθούσε την Νέα Τάξη στη λειτουργία της. Τον άφηναν να τους βρίζει, γιατί τους εξυπηρετούσε στο να τον παρουσιάζουν σαν την «εναλλακτική» λύση στις δικές τους πολιτικές. Ένας γραφικός el pueblo loco, που οι ίδιοι του έδιναν πρόσβαση στα δικά τους παγκόσμια ΜΜΕ, για να εκτίθεται τόσο ο ίδιος όσο και οι «εναλλακτικές» προτάσεις του. Παρέμενε διαρκώς ο «τρελός» του παγκόσμιου «χωριού» και οι τοκογλύφοι εμφανίζονταν σαν οι λογικοί. Απόλυτα χρήσιμος γι’ αυτούς από τη στιγμή που με τις μαρξιστικές «κορώνες» του τρομοκρατούσε τους «νοικοκυραίους» και τους αστούς της παγκόσμιας Νέας Τάξης.

Κάνουν λάθος όποιοι νομίζουν ότι η Νέα Τάξη σκότωσε τον Τσάβες …Δεν είχε λόγο να τον σκοτώσει …Την εξυπηρετούσε, είτε εν γνώση του είτε εν αγνοία του. Κάθε φορά που απευθυνόταν στο παγκόσμιο κοινό, πιο πολύ το ανησυχούσε παρά το καθησύχαζε. Πιο πολύ το τρόμαζε παρά του έδινε ελπίδα. Κάθε φορά που μιλούσε, εκατομμύρια άνθρωποι έβλεπαν την Νέα Τάξη σαν το πλέον ασφαλές καταφύγιο απέναντι στην αγραμματοσιά, την αυθαιρεσία, την ασχετοσύνη και την αυταρχικότητα των τελευταίων «ψηγμάτων» του σταλινισμού.

Αυτή ήταν η καλύτερη υπηρεσία που πάντα πρόσφερε ο σταλινισμός στο σύστημα. Αυτό δεν το λέμε εμείς …Αυτό το «λέει» η ιστορία. Οι σταλινικοί μέσα στον χρόνο αποδείχθηκαν οι καλύτεροι «πελάτες» του καπιταλισμού. Οι φανατικοί και ειλικρινείς κομμουνιστές είναι ακόμα περισσότερο χρήσιμοι γιατί εκτός όλων των άλλων είναι και βλάκες

…Κάστρο, Τσάβες, Κιμ Γιονγκ Ουν, ακόμα και εν αγνοία τους είναι φίλοι των τοκογλύφων, γιατί απλούστατα δεν μπορούν να είναι σοβαροί εχθροί. Μόνον ένας σταλινικός Τσάβες με την παπαρολογία του μπορούσε να εμφανίσει ακόμα και τον Μπους σαν σοβαρό και λογικό άνθρωπο. Μόνον ένας σταλινικός Τσάβες θα μπορούσε να το «βουλώσει», επειδή ο Χουάν Κάρλος τού είπε δημοσίως να το «βουλώσει» …Por qué no te callas;

Αντίθετα η Κίρχνερ αντιπροσωπεύει πραγματική απειλή για τους τοκογλύφους της Νέας Τάξης. Τους απειλεί, γιατί, ενώ θεωρητικά βρίσκεται από τη δική τους πλευρά, πρακτικά δεν συμπεριφέρεται με τον προβλεπόμενο τρόπο. Βρίσκεται από τη «σωστή» πλευρά, αλλά δεν φέρεται «σωστά». Δεν είναι «εχθρός» κι ούτε μπορεί να μπει ανάμεσα στους «εχθρούς» …και αυτό είναι το πρόβλημα.

Δεν πολεμά τον καπιταλισμό, αλλά ταυτόχρονα δεν τον αντιλαμβάνεται με τον τρόπο που επιθυμούν οι τοκογλύφοι να τον αντιλαμβάνονται οι ηγέτες των κρατών. Δεν πληρώνει τα «χρέη» της Αργεντινής και αυτό μπορεί να γίνει κακό παράδειγμα. Ακόμα και στο συμβολικό επίπεδο είναι απειλητική, γιατί οι στιλιστικές της επιλογές την κάνουν μια οικεία φιγούρα, που όμως φέρεται παράδοξα. Λειτουργεί ως κακό πρότυπο, γιατί φέρεται ανυπάκουα τη στιγμή που φορά πανάκριβα σύμβολα του καπιταλισμού και όχι σταλινικές στρατιωτικές στολές. Όλα αυτά την καθιστούν εχθρό των τοκογλύφων και μάλιστα επικίνδυνο.

Το να μην πληρώνει τα χρέη της για παράδειγμα η Ισλανδία των πέντε ψαράδων, αυτό είναι εύκολα διαχειρίσιμο και δεν μπορεί να γίνει «οδηγός» συμπεριφοράς για μεγαλύτερα κράτη με πιο πολύπλοκες και πολυδιάστατες οικονομίες. Το να μην πληρώνει όμως τα χρέη της μια μεγάλη οικονομία, όπως αυτή της Αργεντινής, θα μπορούσε να είναι η αρχή του τέλους.

Αν άφηναν την Αργεντινή μετά την «πιστολιά» της να βγάλει καλά οικονομικά αποτελέσματα, όπως για παράδειγμα έβγαλε η Ισλανδία, θα γινόταν το χειρότερο δυνατό παράδειγμα. Γι’ αυτόν τον λόγο την πιέζουν σε τέτοιον βαθμό, που να μην μπορεί να ξεφύγει από την ύφεση …Μια ύφεση, που την έχει εξουθενώσει κοινωνικά, εφόσον έχει μετατραπεί σε έναν «μαραθώνιο» θανάτου.

Μιλάμε για «μαραθώνιο», γιατί ή Αργεντινή ήταν ένα από τα πρώτα και κύρια θύματα της τοκογλυφικής Νέας Τάξης. Στην Αργεντινή εφαρμόστηκαν τα πρώτα πειράματα της «ευγονικής» των κρατών της Νέας Τάξης. Εκεί δοκιμάστηκε πρώτη φορά το «ξεκαλούπωμα» του γνωστού ψυχροπολεμικού διπόλου, προκειμένου να ασκηθεί άκρατη νεοφιλελεύθερη πολιτική και άρα να δοκιμαστεί η αντοχή τής Νέας Τάξης. Στην πολύ πιο εύκολα διαχειρίσιμη Λατινική Αμερική δοκίμασαν οι τοκογλύφοι το «ξεκαλούπωμα» του αριστεροδεξιού συστήματος.

Εκεί όπου στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες είχαν δοκιμάσει όλες τις «αντοχές» του συστήματος. Εκεί όπου είχαν δοκιμάσει τις «ψευδοεπαναστάσεις» με τους κατά παραγγελία «επαναστάτες» τύπου Κάστρο κλπ.. Εκεί είχαν πάντα τη δυνατότητα να «παίζουν», γιατί η εγγύτητα της περιοχής με τις ΗΠΑ έκανε κάθε αντίδρασή τους καταδικασμένη. Εκεί είχαν οι ΗΠΑ τις «εναλλακτικές» παρακρατικές λύσεις να επαναφέρουν την κατάσταση στα επίπεδο που τους βόλευε σε περίπτωση που δεν πήγαιναν τα «πειράματα» όπως προβλεπόταν.

Στον ίδιο χώρο δοκίμασαν τις εφαρμογές τους κι όταν έπρεπε να περάσουν στην τελική φάση. Όταν πλέον το σταλινικό «φόβητρο» είχε καταρρεύσει και έπρεπε να αρχίσει το παγκόσμιο «σάρωμα» των τοκογλύφων, από τη Λατινική Αμερική ξεκίνησαν.

Εκεί πήγαν για να κάνουν τα πρώτα «εργαστηριακά» τους πειράματα, προκειμένου στις μελλοντικές τους προσπάθειες να αποφύγουν ανεπιθύμητες παρενέργειες, τις οποίες δεν θα τις προέβλεπαν με τις θεωρητικές τους αναλύσεις. Εκεί εφαρμόστηκε για πρώτη φορά ο νομισματικός ιμπεριαλισμός με άμεσο στόχο την απόλυτη λεηλασία τής χώρας. Εκεί έβαλαν για πρώτη φορά ένα κράτος στο «σφαγείο» της ανοικτής αγοράς και του «κλειδωμένου» νομίσματος, που διέλυσε τα πάντα.

Η Αργεντινή ήταν από τα πρώτα θύματα της κατάστασης που σήμερα «αιματοκυλά» την Ευρώπη του Ευρώ. Η Αργεντινή ήταν ένα από τα πρώτα κράτη όπου η Νέα Τάξη των τοκογλύφων «εκπαίδευσε» οικονομικούς «δολοφόνους» τύπου Τόμσεν. Η Αργεντινή ήταν ένα από τα πρώτα κράτη, που γνώρισε την «ανάπτυξη» των «Χριστοφοράκων», οι οποίοι περιφέρονταν με βαλίτσες στα υπουργεία της

…Την «ανάπτυξη» της διαφθοράς, που ανέβαζε τους «δείκτες» με πολυδάπανα δημόσια έργα και φόρτωνε με χρέη τους ανύποπτους λαούς …Την «ανάπτυξη» της κατανάλωσης, που προέκυπτε από τα άνευ λόγου και αιτίας καταναλωτικά δάνεια προς τους πολίτες. Πριν από την «ισχυρή Ελλάδα» του προδότη Σημίτη προηγήθηκε η «ισχυρή Αργεντινή» του προδότη Μένεμ. Πριν παγιδευτεί η Ελλάδα στο «σφαγείο» του ευρώ, παγιδεύτηκε η Αργεντινή στο «σφαγείο» του δολαρίου.

Από αυτό το «σφαγείο» απαγορευόταν να βγει. Θα καθόταν εκεί μέχρι να την εξόντωναν. Δυστυχώς για τους Αργεντίνους δεν ήταν Προτεστάντες Δανοί ή Σουηδοί, για να σεβαστούν οι Αμερικανοί τα ασφαλιστικά τους ταμεία και την κοινωνική τους πρόνοια. Δυστυχώς για τους Λατίνους δεν ήταν Προτεστάντες Νορβηγοί, για να σεβαστούν οι Αμερικανοί άρπαγες τα πετρελαϊκά τους κοιτάσματα.

Δυστυχώς για τους Νοτιοαμερικάνους δεν ήταν Προτεστάντες Ολλανδοί, για να σεβαστούν οι Αμερικανοί τις δημόσιες επιχειρήσεις τους. Δυστυχώς για τα παιδιά του Ταγκό δεν ήταν Προτεστάντες Ισλανδοί, για να ανεχθούν οι Αμερικανοί την άρνηση των πληρωμών …Τους έβαλαν στο «σφαγείο» και τους «κατέσφαξαν».

Ένα από τα πιο πλούσια κράτη του πλανήτη βυθίστηκε στην ανέχεια και την πείνα. Πεινάει ένα κράτος, που μόνο με το κρέας που παρήγαγε θα μπορούσε να ταΐσει ολόκληρο τον Πλανήτη. Όλα αυτά ήταν συνέπεια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που τα επόμενα χρόνια οι νεοταξίτες επέβαλαν σε ολόκληρο τον κόσμο. Η Αργεντινή κάθισε σε πρώτη φάση να την «κατασφάξουν». Με ηγέτες προδότες σαν τον καραγκιόζη τον Μένεμ ή την μαριονέτα Ντε Λα Ρούα δέχονταν να υποκύψουν σε όλους τους εκβιασμούς των τοκογλύφων. Προφανώς όμως οι τοκογλύφοι ξεπέρασαν τα όρια αντοχής του λαού και τον οδήγησαν στην αντίδραση. Αποτέλεσμα αυτής της αντίδρασης ήταν η κοινωνική «έκρηξη».

Με τα ελικόπτερα έφυγαν οι «εκλεκτοί» νεοταξίτες ηγέτες της Αργεντινής. Με τα ελικόπτερα έφυγαν οι ηγέτες της Αργεντινής, οι οποίοι πλήρωναν τους τοκογλύφους και στη θέση τους μπήκαν ηγέτες, όπως η Κίρχνερ, που δεν πληρώνουν …Ηγέτες, που σεβάστηκαν την απαίτηση του λαού να αντιδράσουν στην τοκογλυφική αθλιότητα. Αυτή η αντίδραση, όπως φαίνεται ήταν απρόβλεπτη και εκνεύρισε τους τοκογλύφους. Η χώρα, η οποία τόλμησε κάποτε να αμφισβητήσει τα «δικαιώματα» της Βρετανίας στα Φώκλαντ, ήταν η ίδια που αντέδρασε και πάλι στα ίδια «δικαιώματα» των περίπου ίδιων ανθρώπων.

Εκμεταλλευόμενη τη γεωγραφική της «απομόνωση» και την έλλειψη «πρόθυμων» γειτόνων να παρουσιαστούν σαν εχθροί, αρνήθηκε να πληρώσει τα «χρέη» της στους τοκογλύφους. Επιπλέον, «ξήλωσε» από την εξουσία όλους τους εκλεκτούς των ιμπεριαλιστών. Φυσικό είναι λοιπόν σε μια παγκόσμια κοινωνία, της οποίας τη γνώμη τη διαμορφώνουν τα ΜΜΕ του Σόρος και του Μπλανκφέιν, να είναι στοχοποιημένη η ηγεσία της. Η πρόεδρός της είναι σήμερα ένα αντιπρότυπο για την Νέα Τάξη …Ένα αντιπρότυπο, που όπου βρεθούν κι όπου σταθούν τα κτήνη την κατηγορούν. Ένα αντιπρότυπο, το οποίο προσπαθούν να ανατρέψουν, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτουν μέσα και έξω από την Αργεντινή.

…Την πιέζουν με τα γνωστά μέσα, που πλέον γνωρίζουμε και οι υπόλοιποι λαοί …Την πιέζουν με υπόγειες παρακρατικές δομές, τις οποίες έλεγχαν από τις εποχές του ψυχρού πολέμου …Την πιέζουν με όλους τους τρόπους και όλα τα μέσα. Δεν είναι περίεργο, δηλαδή, που σε μία χώρα με πολύ ισχυρό παρακράτος, λόγω της δικτατορικής του προϊστορίας, οι αστυνομικοί αποφάσισαν να κάνουν «απεργία» σε μια ημερομηνία πολύ κρίσιμη για την κοινωνική γαλήνη της χώρας …Σε μια ημερομηνία που γνώριζαν εκ των προτέρων ότι θα υπάρχει πρόβλημα σε περίπτωση χαλάρωσης της αστυνόμευσης, εφόσον πλησίαζε η επέτειος της δεκεμβριανής «γνωριμίας» της Αργεντινής με το ΔΝΤ και την «ανθρωπιστική» πολιτική του …Σε μια εποχή που η ηγέτιδα του κράτους αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και έδινε μάχη για τη ζωή της.

Αυτήν την «τυχαία» περίοδο βγήκαν οι «αυθόρμητοι» διαδηλωτές να κάνουν λεηλασίες …»Αυθόρμητες» λεηλασίες όπως ήταν τα «Δεκεμβριανά» της Αθήνας. Δυνάμεις της Νέας Τάξης βρίσκονται πίσω από αυτούς τους αυθορμητισμούς …Τα παρακράτη τής ψυχροπολεμικής περιόδου …Τα παρακράτη των ναζιστών και των σταλινικών, που, ελέω Προτεσταντών, πήραν «εργολαβία» την εξουσία και βέβαια τον πλούτο των λαών. Αυτά, τα οποία λέμε δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Συμβαίνουν ήδη παντού στον κόσμο. Όποιος ηγέτης αντιστέκεται στον κόσμο, θα «δαιμονοποιείται». Όποιο κράτος αντιστέκεται στις «υποχρεώσεις», του θα απειλείται με κοινωνική αναρχία και χάος.

Οι τοκογλύφοι έχουν ξεπεράσει κάθε όριο θράσους. Όποιο κράτος αντιστέκεται στις ορέξεις τους, θα βρίσκεται απέναντι σε δοκιμασμένες πλέον μεθοδολογίες βίας. Τα συμβαίνοντα σήμερα στην Αργεντινή είναι «μηνύματα» και για τους Έλληνες …»Μηνύματα», τα οποία στέλνονται από τα γνωστά «κέντρα». Ας ψάξει κάποιος να δει ποιοι κρύβονται πίσω από τα σημερινά έκτροπα της Αργεντινής.

Θα δει τους γνωστούς «μπράβους» του συστήματος …Τους παλιούς «μπράβους» της ψυχροπολεμικής εποχής …Τους παλιούς Ναζί, που κρύφτηκαν κάποτε στην Αργεντινή, για να αποφύγουν την τιμωρία τους και τους σταλινικούς υπαλλήλους τους …Τους «επαναστάτες», που, αφού εξυπηρέτησαν τα «αφεντικά» με τις πρόβες «επανάστασης», τώρα τους εξυπηρετούν παριστάνοντας τους «αγανακτισμένους» πολίτες.

…Κοντά στους παλιούς «μπράβους» βλέπουμε και τους καινούργιους. Αν κάποτε στην ψυχροπολεμική εποχή πρωταγωνιστούσαν οι Ναζί και οι Σταλινικοί υπάλληλοι των τοκογλύφων, τώρα υπάρχουν και οι νέοι υπάλληλοι …Οι «Gay» των μη κυβερνητικών οργανώσεων …Οι «παρδαλοί» στρατοί του Ρότσιλντ και του Σόρος …Αυτό, το οποίο βλέπουμε σε πλήρη δράση στην ηγετική ομάδα της Γερμανίας, το βλέπουμε στην κοινωνική του προβολή. Όπως βλέπουμε μια σταλινικιά Μέρκελ να συνεργάζεται με τον Ναζί Σόιμπλε και την «αδερφή» Βεστερβέλε για το καλό των τοκογλύφων, έτσι βλέπουμε τους ίδιους παράγοντες να είναι συνεργαζόμενοι και ανήσυχοι στην Αργεντινή.

Κατά σύμπτωση την ίδια ακριβώς εποχή που στην Αργεντινή ξεσηκώθηκαν οι παρακρατικοί Ναζί και οι σταλινικοί «επαναστάτες» και έκαναν λεηλασίες, προκειμένου να προκαλέσουν κοινωνική αναστάτωση και χάος, «ξεσηκώθηκαν» και κάποιοι άλλοι. Ξεσηκώθηκαν – επίσης αυθόρμητα – και οι «εκλεκτοί» ανώμαλοι της Νέας Τάξης. Βρήκαν το σωστό «τάιμινγκ» και βγήκαν στους δρόμους οι «αδερφές» για να χτυπήσουν τον «συντηρητισμό» της κοινωνίας.

Πού θα τον «χτυπούσαν»; …Στην «καρδιά» του. Εκεί όπου θα μπορούσαν να τον ερεθίσουν αφόρητα …Στράφηκαν εναντίον της Καθολικής Εκκλησίας της Αργεντινής …Στην πατρίδα του νέου Πάπα πήγαν όλα τα πληρωμένα από τις οργανώσεις των Σιωνιστών ανώμαλα σκουπίδια να προκαλέσουν τα ένστικτα των θρησκόληπτων Αργεντίνων.

  Τι επεδίωκαν με αυτήν την πρόκληση; Τι επεδίωκαν οι Προτεστάντες και οι άθεοι σταλινικοί της Νέας Τάξης, που έστειλαν τις «αδερφές» έξω από την Εκκλησία; Τι επεδίωκαν αυτοί, οι οποίοι προσπαθούν να προωθήσουν μια νέα παγκόσμια «θρησκεία», προκειμένου να «καπελώσουν» το σύνολο των κοινωνιών; Επεδίωκαν να ερεθίσουν την καθολική αργεντίνικη κοινωνία και να ενεργοποιήσουν τα ένστικτά της …Να την αναγκάσουν να φερθεί βίαια …Να τη δυσφημίσουν …Να την εμφανίσουν κι αυτήν σαν «κρυπτοναζιστική»

…Ό,τι κάνουν στην Ελλάδα, βάζοντας τη Χρυσή Αυγή να κυνηγάει μετανάστες και να κλωτσάει πάγκους. Για να το επιτύχουν αυτό, «χτύπησαν» στο πιο ευαίσθητο σημείο της …»Χτύπησαν» στην πίστη της …Πήγαν οι ομοφυλόφιλοι και «πολιόρκησαν» έναν χριστιανικό ναό. Έγραψαν στους τοίχους υβριστικά συνθήματα για τον Χριστό και περίμεναν ως γνήσιοι προβοκάτορες τη βίαιη αντίδραση των χριστιανών. Εξευτέλισαν τα «πιστεύω» ανθρώπων αυτοί, οι οποίοι δήθεν αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Όλα αυτά έγιναν με διπλό σκοπό. Από τη μία συνέχισαν να πιέζουν την ανεπιθύμητη κυβέρνηση της Κίρχνερ και από την άλλη έδωσαν μια «παράσταση» τρόμου για όλους εκείνους, οι οποίοι θα σκέφτονταν να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Αργεντινής. Οι σκηνές κοινωνικής αναταραχής και χάους δόθηκαν, για να τρομοκρατηθούν οι λαοί τής Ευρώπης, βλέποντας τι παθαίνουν όσοι «βγαίνουν» από το «μαντρί».

Μια «παράσταση», η οποία αμέσως έπιασε τόπο σε «ύποπτες» χώρες, όπως η Ελλάδα. Με λίγα καρότσια σούπερ μάρκετ και μερικές τηλεοράσεις στον ώμο των πλιατσικολόγων έδωσαν την ευκαιρία οι τοκογλύφοι στους Έλληνες «υπαλλήλους» τους να πουλήσουν σταθερότητα και ασφάλεια στον ελληνικό λαό. Όλοι οι δωσίλογοι των Μνημονίων έτρεξαν στα κανάλια να μας «ενημερώσουν» για το πού θα «φτάναμε» αν δεν υπογράφαμε τα «σωτήρια» Μνημόνια.

Μας έκαναν και «βαθυστόχαστες» αναλύσεις, για να μάθουμε πόσο εύκολα δήθεν «εκτρέπεται» η δίκαιη αντίδραση σε άδικη βαρβαρότητα. Να «καταλάβουν» οι Έλληνες τις τους περιμένει, αν δεν είναι υπάκουοι …Να καταλάβουν και οι πολιτικοί τι περιμένει την όποια Κυβέρνηση αντιδρά στις υποχρεώσεις της. Όποια Κυβέρνηση σε όλο τον κόσμο δεν είναι Κυβέρνηση Γιωργάκηδων, Κωστάκηδων και Αντωνάκηδων, θα απειλείται με βίαιη ανατροπή.

Αν όμως αυτά συμβαίνουν στην ταραγμένη «θάλασσα» των αντιδραστικών, υπάρχει και το απάνεμο «λιμάνι» της ανταμοιβής των υπάκουων. Στην αντίπερα όχθη αυτών των αντιπροτύπων βρίσκονται τα πρότυπα. Εκεί κάπου βρίσκεται και ο Μαντέλα …Το απόλυτο πρότυπο των ηγετών, που θέλει να έχει απέναντί της η Νέα Τάξη …Το πρότυπο ηγετών τύπου Γιωργάκη, Αντωνάκη, Κωστάκη και προσφάτως και του Αλεξάκη. Αυτών το πρότυπο είναι ο Μαντέλα. Αυτό δεν το λέμε εμείς …Αυτό το δήλωσε ο ίδιος ο «πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς» και προδότης του ελληνικού λαού. Ο Γιωργάκης ήταν ένας από τους πρώτους που έτρεξε να δηλώσει την προσήλωσή του στο πρότυπο της Νέας Τάξης με το όνομα Μαντέλα …Το ίδιο «συγκινημένοι» ήταν και όλοι οι όμοιοί του.

Η ζωή του Μαντέλα είναι η απόλυτη περιγραφή της πορείας, μέχρι να φτάσουμε στη σημερινή Νέα Τάξη. Κατ’ αρχήν, πριν πούμε οτιδήποτε άλλο γι’ αυτόν τον άνθρωπο, θα εκμεταλλευτούμε την περίπτωση Μαντέλα, για να δώσουμε στον αναγνώστη την ευκαιρία να σκεφτεί λίγο «πλαγίως» …Να σκεφτεί λίγο με μη συμβατικό τρόπο. Για να καταλάβει κάποιος το ποιόν του Μαντέλα, δεν χρειάζεται καν να διαβάσει την ιστορία του. Δεν χρειάζεται καν να σκεφτεί κάποιος αν ήταν ή δεν ήταν καλός άνθρωπος ο πολυδιαφημισμένος Μαντέλα …Αρκεί η εικόνα της κηδείας του …Αρκεί αυτή η εικόνα, για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα.

Τι θέλουμε να πούμε με αυτό; Αν, για παράδειγμα, στην κηδεία ενός ανθρώπου παρίστατο ταυτόχρονα ο Θεός, η Παναγία και ο Χριστός – όλοι Τους αυτοπροσώπως – , αυτός ο νεκρός θα ήταν κατά τη διάρκεια του βίου του καλός ή κακός άνθρωπος; Μετά βεβαιότητας καλός θα ήταν …Σχεδόν άγιος. Όταν στην κηδεία του Μαντέλα παρευρίσκονται όλοι ανεξαιρέτως οι «μακελάρηδες» του Πλανήτη, ποιο είναι το συμπέρασμα;

Όταν έσπευσαν να τον τιμήσουν όλοι ανεξαιρέτως οι «υπάλληλοι» των τοκογλύφων, ποιο είναι το συμπέρασμα; Όταν στην κηδεία του έτρεξαν να παραβρεθούν οι τελευταίοι Πρόεδροι των ΗΠΑ, η Χίλαρι Κλίντον, ο Κάμερον, ο Ολάντ, ο Σαρκοζί, ο Λέττα και η υπόλοιπη Προτεσταντική Συμμορία, πόσο καλός άνθρωπος μπορεί να είναι ο εκλιπών; Όταν στην κηδεία τού νομπελίστα της «ειρήνης» συμμετέχουν όλοι αυτοί, οι οποίοι θα μπορούσαν να κατηγορηθούν για εγκλήματα κατά την ανθρωπότητας, πόσο καλός άνθρωπος μπορεί να είναι ο εκλιπών;

Ο Μαντέλα παρουσιάζεται σαν «πρότυπο» της Νέας Τάξης, γιατί πράγματι ήταν ένα πρότυπο …Πρότυπο «αρεστού» ηγέτη. Υπηρέτησε την Νέα Τάξη από όλα τα πόστα και με όλες τις ιδιότητες που κάποιος μπορούσε να φέρει, προκειμένου να μπορεί να την εξυπηρετήσει. Στην ψυχροπολεμική εποχή κατά την οποία οι κυρίαρχοι είχαν ανάγκη από τη βίαιη «εικόνα» τού κομμουνιστικού «φαντάσματος», προκειμένου να μαντρώνουν τους λαούς, ο Μαντέλα υπήρξε καί «Κομμουνιστής» καί «τρομοκράτης». Επαγγελματίας έγκλειστος των φυλακών, εφόσον εκείνη την εποχή αυτός ήταν ένας ρόλος με πιθανές «υποθήκες» και όχι τιμωρία, όπως εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Το σύστημα, όταν θέλει να σε τιμωρήσει, δεν σε περιφέρει στις φυλακές επί χρόνια …Σε πετάει μία φορά στο χαντάκι και τελειώνει με εσένα.

Ο «κομμουνιστής» Μαντέλα στην εποχή του «ψυχρού πολέμου» πρόσφερε εις βάρος της πατρίδας του στην Νέα Τάξη ό,τι πρόσφερε ο Γλέζος ή ο Ζαχαριάδης στους ισχυρούς. Πρόσφερε στο σύστημα «υλικό» για την προπαγάνδα του. Αυτός πρόσφερε με βόμβες ό,τι κάποιοι άλλοι με …παράνομους ασύρματους. Όταν πλέον δεν είχε ανάγκη το σύστημα την «κομμουνιστική» προσφορά του, άλλαξε τον ρόλο.

Ως δια μαγείας «διαγράφηκε» το κομμουνιστικό και τρομοκρατικό του παρελθόν και εμφανίστηκε σαν ειρηνοποιός …Πολύ μεγάλος ειρηνοποιός. Σε μια Νότια Αφρική του απαρτχάιντ και της ανισότητας, ο Μαντέλα πέτυχε το απόλυτο «θαύμα» της οικονομίας …Τους εξίσωσε όλους μεταξύ τους …Απλά, δεν τους έκανε όλους πλούσιους, αλλά τους έκανε όλους φτωχούς.

Ο Μαντέλα και οι συνεργάτες του «κατόρθωσαν» και έκαναν μια από τις πιο πλούσιες χώρες στον κόσμο απόλυτα φτωχή. Με το που ανέλαβαν την εξουσία, παρέδωσαν στους τοκογλύφους της Νέας Τάξης ό,τι είχε αξία μέσα σ’ αυτήν τη χώρα. Ό,τι έγινε στη Ρωσία με τον Τσουμπάις και τους Εβραίους ολιγάρχες έγινε στη Νότιο Αφρική με το κύκλωμα Μαντέλα.

Ο Μαντέλα για τη Νότιο Αφρική ήταν ένας Γέλτσιν, ο οποίος παρέδωσε τα πάντα στα αφεντικά του. Στα αφεντικά, τα οποία τον πλήρωναν από τότε που ήταν φανατικός «κομμουνιστής». Γι’ αυτόν τον λόγο είναι «πρότυπο» …»Πρότυπο» για τον Γιωργάκη, που μας έβαλε στο Μνημόνιο …»Πρότυπο» για τον Αντωνάκη, που μοιράζει τα «ασημικά» του λαού μας στους τοκογλύφους …»Πρότυπο» για όλους τους ηγέτες όλων των λαών.

Αυτός είναι και ο λόγος που τον τίμησαν τα αφεντικά της Νέας Τάξης. Τον τίμησαν καί ζωντανό καί νεκρό. Ποιος άλλος «κομμουνιστής» – και άρα κατ’ επάγγελμα πεμπτοφαλαγγίτης σύμφωνα με τον Τσόρτσιλ – θα έκανε βόλτες με ανοιχτή άμαξα με την «αρχιέρεια» του Προτεσταντισμού; Σε ποιου άλλου «κατώτερου» την κηδεία μπορούσε να δει κάποιος τον εγγονό του Πρέσκοτ Μπους να είναι τόσο ευτυχής που παρευρίσκεται;

Ο εγγονός του χρηματοδότη τού Χίτλερ και του Στάλιν για ποιον άλλο λόγο θα βρισκόταν εκεί, για να «τιμήσει» έναν κομμουνιστή; Μόνον η σταλινική χαφιές της Στάζι, Μέρκελ, έχει μια μικρή πιθανότητα να «αγαπηθεί» τόσο πολύ από την Νέα Τάξη. Αυτό μπορεί να είναι και το όνειρο του Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς …Η ανταμοιβή του για την προσφορά του στην παγκόσμια διακυβέρνηση.

Εξαιτίας του θανάτου του Μαντέλα μπόρεσαν τα αφεντικά και χαιρέτησαν υπαλλήλους, τους οποίους δεν βρίσκουν πολλές φορές την ευκαιρία να τους χαιρετήσουν αυτοπροσώπως. Δεν είναι τυχαίο που ο Ομπάμα χαιρέτησε τον «κομμουνιστή» Ραούλ Κάστρο …Τον «δημοκράτη», που διαδέχθηκε στον θρόνο τον αδερφό του …Τον «υπάλληλο», που ακόμα πουλάει τη χρήσιμη «απειλή» στις ΗΠΑ των αυθαίρετων «τρομονόμων» …Αυτόν, ο οποίος μας «υποσχέθηκε» πως, όταν «πιάσει» τα εκατό, δεν θα διεκδικήσει ξανά δημόσιο αξίωμα …Αυτόν, που βιάζεται να δει τον Κνίτη Τσίπρα Πρωθυπουργό της Ελλάδας.

Βλέποντας κάποιος τα πρόσωπα, που υπηρετούν την άκρως καπιταλιστική Νέα Τάξη Πραγμάτων, δεν μπορεί να αγνοήσει μερικές «συμπτώσεις» τελείως «σατανικές». Οι πιο χρήσιμοι και αποτελεσματικοί δούλοι τής Νέας Τάξης αναδεικνύονται μέσα από τις τάξεις των σταλινικών. Εκπαιδευμένοι δούλοι και προδότες στην πλειοψηφία τους μπορούν να εξυπηρετούν τους τοκογλύφους χωρίς κανέναν ενδοιασμό.

Με πρώτους διδάξαντες τον Τσουμπάις και τον Γέλτσιν, φτάσαμε σήμερα στο σταλινικό σχεδόν «μονοπώλιο» της εξουσίας. Όλοι οι «αγαπημένοι» της «φιλελεύθερης», «δημοκρατικής» και «καπιταλιστικής» Νέας Τάξης – και οι οποίοι διακρίνονται στην πλειοδοσία τους σε προδοσίες και απανθρωπιά – είναι σταλινικοί  …Σταλινικός ήταν ο Μαντέλα και σταλινική η Μέρκελ …Σταλινικός ο Τσάβες και σταλινικός και ο Μπαρόζο …Ό,τι πιο «σκοτεινό» υπηρετεί και ό,τι πιο γραφικό «απειλεί» την Νέα Τάξη, προέρχεται από τις τάξεις των σταλινικών.

Έχοντας λοιπόν ο αναγνώστης το «καλούπι» των υπηρετών της Νέας Τάξης, αντιλαμβάνεται και τι ακριβώς είναι «νόμιμο» και βέβαια «επιθυμητό» για τους ισχυρούς που λεηλατούν τους λαούς. Έχοντας δηλαδή τα «πρότυπα» των ηγετών της Νέας Τάξης, μπορούμε να καταλάβουμε πώς οι τοκογλύφοι ελέγχουν τα πράγματα, για να μην υπάρχουν «εκπλήξεις». Μπορούμε να καταλάβουμε από ποιες ανθρώπινες «δεξαμενές» επιλέγουν συνήθως τους υπαλλήλους τους. Οι καλύτερες «δεξαμενές» είναι τα Προτεσταντικά Κολέγια και οι σταλινικοί «βόθροι». Οι σύγχρονοι ηγέτες, οι οποίοι προβάλλονται σαν «ικανοί», «στοχαστικοί» και «αναντικατάστατοι», είναι είτε Κολεγιόπαιδες είτε σταλινικά κοπρόσκυλα.

Ανάμεσα σε αυτές τις δύο δεξαμενές θεωρούμε καλύτερη «δεξαμενή» τον  σταλινικό «βόθρο» …Καλύτερη και από το πιο σκληροπυρηνικό «Γέιλ». Πιο άθλια, πειθήνια, προδοτικά και αδίστακτα «όργανα» από τους σταλινικούς δεν πρόκειται να βρει κάποιος στην πολιτική «αγορά». Από αυτούς τους σταλινικούς κάνουν τα πιο εύκολα και ασφαλή «casting», γιατί ποτέ δεν θα τους απογοητεύσουν.

Έτσι κι αλλιώς πρέπει να γίνει «casting» και θα ήταν αφελής όποιος πίστευε πως κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Ποτέ και κανένας ηγέτης δεν θα μπορούσε να καταλάβει την εξουσία, χωρίς να περάσει τον έλεγχο των τοκογλύφων. Ακόμα κι αυτοί, οι οποίοι «υπόσχονται» εξεταστικές ή αρνήσεις πληρωμών, έχουν κάνει τις συμφωνίες τους, προκειμένου να μπουν στον «βατήρα» της εκκίνησης για τις εκλογές, που δίνουν την εξουσία.

Γιατί το λέμε αυτό; Για να καταλάβουν κάποιοι ότι δεν μπορούν να έχουν και πολλές ελπίδες με τον Τσίπρα …Με τον πρώην Κνίτη και εσαεί σταλινικό Τσίπρα. Πέρασε την «audition » του και αφού διαβεβαίωσε τα αφεντικά ότι τα μεγάλα λόγια είναι για το πόπολο, μπόρεσε και πήρε «δελτίο» συμμετοχής. Ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει και γιατί έγιναν τα ταξίδια του Τσίπρα στην Αμερική. Ταχύρρυθμα μαθήματα υποταγής έκανε ο άνθρωπος. Διαβεβαίωσε τους πάντες πως δεν θα είναι και ο ίδιος μια άλλη μορφή της Κίρχνερ. Διαβεβαίωσε τους πάντες πως στην καλύτερη περίπτωση να ανεβεί στο «καρναβαλίστικο» άρμα του Κάστρο και των άλλων γραφικών του κομμουνισμού.

Από εκεί και πέρα όλοι οι υποτακτικοί της Νέας Τάξης έτρεξαν να τον βοηθήσουν. Ολόκληρος ο «θίασος» της αθλιότητας. Η ευρωπαϊκή Αριστερά των χαφιέδων, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις του Σόρος, κλπ.. Λαθρομετανάστες, αδερφές, οικολόγοι και «ευαίσθητοι», όλοι συντάχθηκαν στο πλευρό του, εφόσον πήρε την «πιστοποίηση» των Προτεσταντών των ΗΠΑ. Με εντολή των Αμερικανών ο Τσίπρας πήρε το «χρίσμα» του υποψηφίου της «Αριστεράς» για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Μια τέτοια υποψηφιότητα της πλάκας είναι καλή για τη «διεθνή» του εικόνα …Μια εικόνα, που ξέρουν να τη «φτιάχνουν» οι ευεργέτες των «στοχαστών» …Μια εικόνα, που σίγουρα συνεπαγόταν κάποιες «αντιπαροχές».

Ο Τσίπρας, για παράδειγμα, από τότε που πήρε το χρίσμα της πρωθυπουργοποίησής του, έπαψε να «απειλεί» πραγματικά τους τοκογλύφους. Τα …»περί πιθανής «εξόδου» από το ευρώ» κόπηκαν «μαχαίρι» μετά το ταξίδι του στο Τέξας. Ταυτόχρονα έπαψε να ζητάει λογιστικό έλεγχο του κρατικού χρέους. Έπαψε να καταγγέλλει τη συνομωσία και άρα και τους συνωμότες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που μας οδήγησαν στο Μνημόνιο.

Στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που πρόσφατα πήγε σαν «επαναστάτης», πήγε για να την νομιμοποιήσει και όχι για να την αμφισβητήσει …Πήγε, για να «διαμαρτυρηθεί» για τις συνέπειες της πολιτικής του Μνημονίου. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αναγνώρισε σαν νόμιμο το χρέος και αυτό, το οποίο αμφισβητεί πλέον, είναι τα απάνθρωπα «μέτρα» αντιμετώπισής του.

Έπαψε δηλαδή να είναι στόχος τού Τσίπρα οι τοκογλύφοι, οι οποίοι δημιούργησαν το χρέος και έκανε στόχο του τους υπάλληλους, οι οποίοι ασχολούνται με τη διαχείριση του χρέους. Αναγνώρισε δηλαδή το «λάθος» του ελληνικού λαού, που ζούσε με χρέη και «εις βάρος» άλλων. Δήλωσε σεβασμό στα χρήματα των «φορολογουμένων» της Ευρώπης, παρ’ όλο που τέτοια χρήματα ποτέ δεν χρησιμοποίησε ο ελληνικός λαός.

Από εκεί και πέρα τους παρέδωσε τα πάντα. Ακόμα και το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων το «έκλεισε» πριν καν αυτό ανοίξει. Το γερμανικό χρέος το «εμπιστεύτηκε» στον «ήρωα» Γλέζο και έκλεισε όλες τις εκκρεμότητες που ενοχλούσαν τους τοκογλύφους και του στερούσαν την προοπτική της πρωθυπουργίας.

Από τη στιγμή που με τις πράξεις του βολεύει τους τοκογλύφους και τους εγγυάται τα κέρδη τους, οι ίδιοι ανέλαβαν να ενισχύουν το διεθνές «προφίλ» του. Μέχρι και ο «επαναστάτης» Κάστρο προσπάθησε να προσφέρει ένα «χεράκι» βοήθειας στους σχεδιασμούς των τοκογλύφων …Να δείξει το καλό του πρόσωπο στα αφεντικά. Πώς είπε, όταν είδε τον Τσίπρα; …

«Εσύ είσαι ο Έλληνας, που περιμένουμε όλοι να δούμε Πρωθυπουργό»; …Εντυπωσιακό έ; …Δεν τον είχε ξαναδεί τον Τσίπρα ο άνθρωπος …Τελευταία στιγμή τον ενημέρωσε η CIA να πάει να «βοηθήσει». Έτσι γίνονται οι «μπίζνες». Όπως με ένα τηλεφώνημα η Παναγιωταρέα «ανακάλυψε» τον έφηβο καταληψία Τσίπρα, έτσι «ανακαλύπτουν» σήμερα τον νεαρό ευέλπιδα ηγέτη και οι ξένοι «γίγαντες».

Αυτό ήταν και το μεγάλο κέρδος από τον θάνατο του Μαντέλα. Είδαμε όλους τους «ηθοποιούς» της Νέας Τάξης μαζεμένους …Ολόκληρο τον θίασο του θανάτου …Το «φάντασμα» σε πλήρη εικόνα. Με τον τρόπο αυτόν μπορούμε να καταλάβουμε και τα συμβαίνοντα στον δικό μας ελληνικό «μικρόκοσμο». Καθόλου εχθροί δεν είναι μεταξύ τους οι Χρυσαυγίτες με τους Συριζαίους.

Αυτά γίνονται, για να παριστάνουν οι Σαμαράδες, οι Βενιζέλοι και οι Τσιπραίοι τους δημοκράτες …Να παριστάνουν τις μοναδικές συνιστώσες μιας μοναδικής συνισταμένης της δημοκρατίας …Μονοπώλιο …Όποιος δεν στηρίζει κάποιον απ’ αυτούς, δεν είναι δημοκράτης. Αυτό είναι το κόλπο. Κατά τα άλλα όλοι τους είναι συνάδερφοι στο ίδιο «μαγαζί».

Τα ίδια «κέντρα» αποφάσισαν τόσο για τον Μιχαλολιάκο όσο και για τον Τσίπρα. Τον έναν τον έστειλαν φυλακή για της ανάγκες του ρόλου του και τον άλλον διεθνή περιοδεία …Μιλάμε για διαφορετικούς ρόλους και όχι για διαφορετικούς ανθρώπους.  Σε κάποια γραφεία, δηλαδή, θα αισθάνονται συνάδερφοι μεταξύ τους. Όπως συνάδερφος μπορεί να είναι στο γραφείο τού παραγωγού καί ο ηθοποιός που παριστάνει τον «Μπάτμαν» καί αυτός που παριστάνει τον «Τζόκερ». Με πληρωμένο «Τζόκερ» του ναζισμού τον Μιχαλολιάκο δεν έχουν πρόβλημα να παίζουν με τους υπόλοιπους «ήρωες» του «δημοκρατικού τόξου». Θα βάλουν «Μπάτμαν» τον Κολεγιόπαιδα Αντωνάκη και απέναντί του τον σταλινικό Τσίπρα στον ρόλο του «Ρόμπιν» του ενιαίου «συνταγματικού τόξου». Μία θα βγάζουν τον έναν να αντιμετωπίζει τον «Τζόκερ» και μία τον άλλο …Έτσι αποφάσισαν οι τοκογλύφοι της Νέας Τάξης για την πατρίδα μας.

Το τέλος της ιστορίας.

Θεωρούμε κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι ζούμε τις τελευταίες ημέρες της ιστορίας …Το τέλος της ιστορίας, όπως αυτή καταγράφεται μέχρι σήμερα και αυτό είναι δεδομένο, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Δεν μιλάμε για τις προφητείες και τα μεταφυσικά, τα οποία βεβαίως από τη δική τους την πλευρά συγκλίνουν προς το ίδιο «αποτέλεσμα» και το οποίο αφορά την εποχή μας …Μιλάμε για απλή λογική …Μιλάμε για απλή γνώση, που μπορεί να περιγράψει τα συμβαίνοντα.

Πολλές φορές αναγνώστες έχουν αναρωτηθεί από πού πηγάζει η αισιοδοξία μας και η σιγουριά μας. Αν και την απάντηση τη θεωρούμε αυτονόητη, δεν μας πειράζει να την επαναλάβουμε για πολλοστή φορά. Η αισιοδοξία μας πηγάζει από τη γνώση μας …Τη συνολική μας γνώση πάνω σε θέματα λειτουργίας του συστήματος εξουσίας και βέβαια της οικονομίας …Γνώση βατή στον καθένα και εύκολα αποδείξιμη με βάση τα «μέτρα» που θέτει η επιστήμη της ιστορίας. Δεν μιλάμε δηλαδή για «οράματα», για προφητείες, αποκρυφισμό κλπ. …Μιλάμε για απλή συμβατική γνώση, στην οποία έχει πρόσβαση ο κάθε πολίτης …αν το επιθυμεί βέβαια …Γνώση απλής οικονομίας και κοινωνικής λειτουργίας.

Πάνω στη βάση αυτής της γνώσης θεωρούμε ως απολύτως βέβαιον ότι το σύστημα, το οποίο εξουσιάζει και καταπιέζει την ανθρωπότητα εδώ και αιώνες, δεν μπορεί πλέον επιβιώσει. Κάποιοι έκαναν ολέθριες επεμβάσεις πάνω στη λειτουργία του και αυτό είχε ως συνέπεια να παρουσιάζει μια ορατή σε όλους δυσλειτουργία. Στη νέα του μορφή είναι κακοσχεδιασμένο και ως εκ τούτου δεν έχει ελπίδες επιβίωσης. Το σύστημα των τοκογλύφων, που επέλεξαν να λειτουργεί με «φαντάσματα» μέσα στο «σκοτάδι», δεν θα μπορέσει επί μακρόν να συνεχίζει τις «παραστάσεις» του.

Από αυτήν την ιδιαιτερότητά του πηγάζει η σιγουριά μας. Οι κυρίαρχοι της εξουσίας έπαψαν να είναι παντοδύναμα θηρία και έγιναν «σκιές» …Τρομακτικές μεν, αλλά «σκιές». Το «σκοτάδι», που είναι ο μοναδικός τους «σύμμαχος», δεν είναι ανίκητο. Το «σκοτάδι» της άγνοιας «σπάει» με το φως της γνώσης. Από τη στιγμή που εμείς έχουμε γνώση, δεν έχουμε φόβο για τους «τρομοκράτες» μας κι ούτε αβεβαιότητες για το μέλλον τού ανθρώπου. Πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις αρκούν οι πρώτοι, οι οποίοι θα αρχίσουν να «γελάνε» με την «παράσταση» του «τρόμου» και μετά η γνώση και το γέλιο θα τα καταστρέψει όλα.

Απλά πράγματα λέμε. Το σύνολο των λειτουργιών αυτού του συστήματος έχει σχέση με τη διαχείριση «σκιών» και φαντασμάτων σε ένα περιβάλλον «κατασκότεινο» …Σε ένα περιβάλλον, το οποίο είναι υποχρεωμένοι οι τοκογλύφοι να το διατηρούν «κατασκότεινο», γιατί απλούστατα δεν μπορεί να λειτουργήσει η «παράσταση» τρόμου. Η παράσταση αυτή λειτουργεί όπως οι παραστάσεις του θεάτρου σκιών.

Δεν μπορεί να στήσεις μια τέτοια παράσταση σκιών σε φωτεινό περιβάλλον. Δεν μπορείς να τη φέρεις σε πέρας χωρίς σκοτάδι και με απόλυτο έλεγχο των λαμπτήρων, που θα απαιτηθεί για τη δημιουργία των «σκιών». Αυτός ο έλεγχος είναι σήμερα η δύναμή τους. Η μόνη δύναμή τους απέναντι σε ένα πραγματικό τέρας, όπως είναι ο άνθρωπος.

Σε ένα κοινωνικό περιβάλλον, που οι ίδιοι φρόντισαν να έχει άγνοια και άρα να είναι σκοτεινό, παριστάνουν εκ του ασφαλούς τους «έξυπνους». Πουλάνε «προστασία», έχοντας υπό τον έλεγχό τους όλους τους διακόπτες των τρομοκρατικών «εφέ». Έχοντας «κλέψει» ολόκληρη την ανθρώπινη γνώση, έχουν εξασφαλίσει την απόλυτη υπεροχή έναντι των ομοίων τους. Γιατί υπερέχουν; Γιατί μπορούν και «βλέπουν» μέσα στο σκοτάδι. Βλέπουν, όχι επειδή είναι υπεράνθρωποι, αλλά επειδή διατηρούν τους άλλους στην άγνοια. Βλέπουν μέσα στο σκοτάδι με την άνεση που κάποιος βλέπει με γυαλιά υπέρυθρης ακτινοβολίας σε ένα περιβάλλον όπου όλοι οι άλλοι, ενώ δεν έχουν πρόβλημα όρασης, δεν βλέπουν τίποτε.

 Με αυτήν την υπεροχή κυβερνάνε τον κόσμο τον τελευταίο αιώνα. Με αυτήν τη γνώση μπορούν και τρομοκρατούν τον κόσμο και τον οδηγούν όπου τους βολεύει. Από τότε που ανέλαβαν τον έλεγχο του συστήματος, αυτό κάνουν. Παίζουν με τις «σκιές», τρομοκρατώντας τους λαούς. Με λίγους ανθρώπους κατόρθωναν και εξασφάλιζαν πάντα μεγάλα αποτελέσματα. Με λίγους ανθρώπους κινούσαν θεόρατα «φαντάσματα». Συνεργαζόμενοι με δολοφόνους, προβοκάτορες, εμπρηστές και ψευδοφιλόσοφους, μπορούσαν να «κινούν» ολόκληρο τον κόσμο κατά βούληση. Αυτό δεν είναι περίεργο. Μια προβοκάτσια από εδώ και μια από εκεί και οι μάζες πηγαίνουν όπου τις «οδηγείς».

Λίγοι άνθρωποι χρειάζονται, για να βάλεις φωτιά στο Ράιχστανγκ και μετά να προκαλέσεις πανικό και φόβο εναντίον ανύπαρκτων κομμουνιστών «πεμπτοφαλαγγιτών». Λίγοι άνθρωποι χρειάζονται, για να προκαλείς «Νύχτες των Κρυστάλλων» και να ενεργοποιείς κοινωνικά ένστικτα. Από εκεί και πέρα είναι απλές γνώσεις πολιτικού «μάρκετινγκ». Όταν μόνος σου προκαλείς ένα «πρόβλημα», προλαβαίνεις να «σπρώξεις» τη «λύση» σου πριν καν οι άλλοι ξεκινήσουν να το αναλύουν. Όταν βάζεις φωτιά στην Ράιχστανγκ και πανικοβάλεις τον κόσμο με βδελυρούς κομμουνιστές, έχεις έτοιμη και τη λύση «Χίτλερ» στον «πάγκο» σου …Τον «χαρισματικό» Χίτλερ, ο οποίος «προέβλεπε» τη βίαιη δράση των «πεμπτοφαλαγγιτών».

Όταν δρομολογείς το μέλλον, εύκολα «πουλάς» τους «προφήτες» της δικής σου «παραγωγής». Όταν προκαλείς ο ίδιος τις καταστροφές, για να κονομήσεις εύκολα, «παράγεις» τους «σωτήρες» που έχει ανάγκη ο κόσμος και οι οποίοι δεν σε απειλούν. Παντού και πάντα το ίδιο κάνουν. Μιλάμε για απλές ποιμενικές ενέργειες. Μιλάμε για πλήρη μετατροπή του ανθρώπου σε πρόβατο. Ο «τυφλός» άνθρωπος, επειδή φοβάται και δεν γνωρίζει τι να κάνει, φέρεται ως αγελαίο είδος και στη συμπεριφορά του μιμείται τα πρόβατα. Αυτό το ξέρουν οι τοκογλύφοι και αυτό προσπαθούν να επιτύχουν με την τρομοκρατία.

Από τη στιγμή που θα το πετύχουν, βάζουν επικεφαλής της τρομοκρατημένης ανθρώπινης κοινωνίας τους υπαλλήλους τους και μέσω της ελεγχόμενης πληροφόρησης βάζουν τους λαούς να τους ακολουθούν. Κάποιοι πληρωμένοι προβοκάτορες με βία και αίμα «δημιουργούν» τους «δρόμους» που βολεύουν τους «ηγέτες» και από εκεί πηγαίνει το «κοπάδι» των «τυφλών» και των «αφελών». Οι προβοκάτορες με τις τρομοκρατικές ενέργειές τους θα εμφανίσουν τον σωστό «δρόμο» σαν θανατηφόρο και τον γκρεμό σαν «σωτηρία». Οι δολοφόνοι θα εκτελέσουν όσους επιμένουν να δείχνουν στην κοινωνία τον σωστό «δρόμο», για να μείνουν μόνον όσοι της δείχνουν τον «γκρεμό» σαν την ασφαλέστερη λύση.

Οι προδότες από εκεί και πέρα βαδίζουν σε ασφαλές γι’ αυτούς περιβάλλον. Εξυπηρετούν τους ισχυρούς και δεν κάνουν τίποτε που να προκαλεί την αμφισβήτηση των αφελών, οι οποίοι έχουν αποκτήσει την άποψη που του δημιούργησαν οι προβοκάτορες. Η Democracy λειτουργεί τέλεια για τους ισχυρούς. Οι ισχυροί διορίζουν μόνοι τους τις ηγεσίες και οι πολλοί αφελείς και άσχετοι γίνονται η πλειοψηφία του «κυρίαρχου» λαού. Αυτοί με τις ψήφους τους νομιμοποιούν τις αυθαιρεσίες των τοκογλύφων. Αυτοί νομιμοποιούν τους «ποιμένες», οι οποίοι οδηγούν την κοινωνία. Οι αφελείς απομονώνουν τους ικανούς, γιατί, όπως είδαμε σε άλλο σημείο του κειμένου, εκπαιδεύτηκαν να φοβούνται τους «πεμπτοφαλαγγίτες».

 Με τον τρόπο αυτόν η κοινωνία των ευφυών ανθρώπων γίνεται μια κοινωνία από αυτοκαταστροφικά Λέμινγκ …Λέμινγκ, που βαδίζουν μόνα τους προς τον θάνατο και είναι έτοιμα να σκοτώσουν όποιον τα εμποδίζει. Το μεγάλο πλεονέκτημα που έχει η γενιά μας σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές είναι η αδυναμία των ισχυρών να αντιμετωπίσουν μια μαζική αντίδραση από την πλευρά των «προβάτων». Είναι ισχυροί για όσο διάστημα τους επιτρέπουν τα «πρόβατα» να είναι και όχι επειδή είναι ισχυροί αφ’ εαυτού τους. Στην πραγματικότητα όμως δεν έχουν μεγάλο «ρεπερτόριο» σε θέματα καταστολής, γιατί η πονηριά, εν’ αντιθέσει προς τη δύναμη, δεν δίνει πολλά περιθώρια.

Η δύναμη επιτρέπει να ελέγχεις τον απέναντί σου ό,τι κι αν αυτός σκέπτεται. Η πονηριά σου επιτρέπει να τον ελέγχεις ΜΟΝΟΝ αν σκέφτεται όπως σε βολεύει. Αν για τον οποιονδήποτε λόγο το θύμα πάψει να σκέφτεται με τον τρόπο αυτόν, έχει πρόβλημα ο εξουσιαστής …Πρόβλημα, το οποίο δεν έχει όταν στηρίζεται στη δύναμή του …Πρόβλημα, το οποίο δεν έχει όταν ο απέναντί του είναι πιο αδύναμος. Σήμερα αυτό δεν ισχύει.

Δεν ισχύει, γιατί οι ισχυροί, είτε από λάθος εκτίμηση είτε επειδή αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος να υποσκελίσουν τους ανταγωνιστές τους, επέλεξαν έναν τρόπο λειτουργίας της εξουσίας πολύ επισφαλή. Οι τοκογλύφοι νίκησαν τους σκληρούς βιομηχάνους και φεουδάρχες και τώρα πρέπει να διαχειριστούν μόνοι τους όχι μόνον τον πλούτο που παράγει η ανθρωπότητα, αλλά και την καταστολή της. Επέλεξαν μια κίνηση υψηλού ρίσκου, εφόσον αυτήν θεώρησαν πως ήταν η μοναδική τους πιθανότητα να ανέβουν στην υψηλότερη θέση εξουσίας.

Τώρα, που το κατάφεραν και είναι μόνοι τους στην κορυφή ενός συστήματος, το οποίο ελεγχόταν εύκολα από σκληρούς βασιλείς και απάνθρωπους φεουδάρχες, ο κίνδυνος από το ρίσκο τους δεν απαλείφθηκε. Το ρίσκο δεν εξαλείφθηκε, επειδή αυτοί κατόρθωσαν και επικράτησαν παγκοσμίως. Το ρίσκο παραμένει, γιατί οι τοκογλύφοι, ακόμα και στην κορυφή του κόσμου, παρέμειναν τα γνωστά λαμόγια με όπλα τους τις πονηριές και τα ψέματα και όχι τα μαστίγια και τα μαχαίρια, που πάντα κρατούσαν οι ισχυροί.

Ως εκ τούτου πρέπει να διατηρούν τους λαούς στο επίπεδο να «τρώνε» τα ψέματά τους, εφόσον δεν μπορούν να τους «μαστιγώσουν». Αποτέλεσμα αυτής την κατάστασης είναι να κινδυνεύουν από την παραμικρή αλλοίωση της σκέψης ή της πληροφορίας που φτάνει στο θύμα τους …Αλλοίωση, που μπορεί να αλλάξει την «οπτική» απέναντι στην εξουσία.

Οι τοκογλύφοι γι’ αυτόν τον λόγο έχουν μονίμως την ψυχολογία του θηριοδαμαστή …Έχουν τις φοβίες του και τη «θεατρικότητά» του. Δείχνουν τρομερή αυτοπεποίθηση ακόμα και όταν είναι απολύτως τρομοκρατημένοι, όπως συμβαίνει να είναι σήμερα. Είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν αυτό, γιατί τα θηρία «μυρίζουν» τον φόβο και «ερεθίζονται». Είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν, γιατί γνωρίζουν ότι ακόμα και στην απόλυτη κυριαρχία τους είναι πολύ αδύναμοι να αντιμετωπίσουν το «κτήνος» απευθείας.

Το αποτέλεσμα είναι να φοβούνται τα πάντα, γιατί κινδυνεύουν από τα πάντα. Θέλουν απόλυτη ησυχία στον κόσμο για όσο διάστημα θα διαρκέσει η «παράστασή» τους. Κινδυνεύουν από τον πιο σιγανό «ψίθυρο» ή το πιο αδύναμο «φλας», που μπορεί να «τρομάξει» ή απλά να αφυπνίσει το υπνωτισμένο ζώο και να το στρέψει εναντίον τους …Αυτό ακριβώς το οποίο συμβαίνει σήμερα με τους κυρίαρχους τοκογλύφους, που προσπαθούν να ελέγξουν τους «υπνωτισμένους» λαούς …Που προσπαθούν να αποτρέψουν ακόμα και τους «ψιθύρους», οι οποίοι μπορούν να στρέψουν το «θηρίο» εναντίον τους.

Γι’ αυτόν τον λόγο σήμερα το «παιχνίδι» της καταστολής – αλλά και της αντίδρασης – παίζεται με περίεργους όρους …Πολύ «ορθότητα» και «πολιτισμό» πουλάνε οι ίδιοι οι τοκογλύφοι. Γιατί; Γιατί δεν τους «παίρνει» να κάνουν οτιδήποτε άλλο. Δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις γνωστές μεθόδους των σκληρών διώξεων και βασανισμών. Περιορίζονται στα «ευχολόγια» και τις «συμβουλές». Δεν μπορούν να «μαστιγώσουν» το ζώο και προσπαθούν απλά να το «δουλεύουν» με «καρότα». Δεν στρέφονται ποτέ με τη βία εναντίον του, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση μπορεί να αποκαλυφθεί η αδυναμία τους. Απλά καμιά φορά απειλούν να το «μαστιγώσουν» και σε αυτήν την λεκτική απειλή παραμένουν.

Η καταστολή γίνεται πλέον μόνον στο επίπεδο της γνώσης και της πληροφορίας. Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούμε το ίντερνετ το μεγαλύτερο στρατηγικό σφάλμα τού συστήματος. Μόνο του το σύστημα πήγε και έσπασε το πιο σημαντικό του μονοπώλιο, που ήταν αυτό της ενημέρωσης. Το ίντερνετ μετέτρεψε την «παράσταση» του τοκογλυφικού «τσίρκου» σε παγκόσμια και αυτό είναι επικίνδυνο. Είναι επικίνδυνο, γιατί όλοι οι λαοί «βλέπουν» την ίδια «παράσταση» την ίδια ακριβώς «ώρα». Αυτό μπορεί να αποδίδει τεράστια κέρδη με ελάχιστα κόστη στους τοκογλύφους, αλλά είναι επικίνδυνο. Γιατί; …Γιατί, όπου κι αν πάει «στραβά» η παράσταση, το φαινόμενο γίνεται αυτόματα παγκόσμιο. Ό,τι «εκνευρίζει» το θηρίο στην Ελλάδα, μπορεί μέσα σε λίγα λεπτά να γίνει λόγος που θα το «εκνευρίσει» και στην Αργεντινή ή στην Ινδία.

Γι’ αυτόν τον λόγο ακόμα και ένας απλός υπάλληλος τύπου Σνόουντεν τούς τρομοκρατεί μέχρι θανάτου. Τους τρομοκρατεί, γιατί μπορεί να φέρει τα «πάνω-κάτω» …Γιατί μπορεί με τις διαρροές του να «τρομάξει» κάποιους λαούς και να τους στρέψει εναντίον των ηγετών τους και άρα εναντίον των «θηριοδαμαστών» που χρησιμοποιούν οι τοκογλύφοι. Αν μάθει για παράδειγμα ο ελληνικός λαός αυθεντικές πληροφορίες της CIA για τον ρόλο των Κωστάκηδων, των Γιωργάκηδων και των Αντωνάκηδων στη σημερινή απίστευτη κρίση, που έχει οδηγήσει χιλιάδες Έλληνες στην αυτοκτονία, θα αντιδράσει βίαια και συνεπώς καταστροφικά για το σύστημα.

Αυτό εξηγεί τον λόγο για τον οποίο είμαστε αισιόδοξοι. Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε κάτι άλλο, εφόσον έχουμε γνώση, που μας επιτρέπει να «βλέπουμε» εξίσου καλά αν όχι καλύτερα από τους τοκογλύφους του «σκότους». Φτιάχνουμε κάθε λίγες ημέρες κείμενα-»φακούς», για να δείχνουμε και στους άλλους αυτά τα οποία «βλέπουμε». Μέσα στη μεγάλη «νύχτα», που σύντομα τελειώνει, εμείς κάνουμε «θόρυβο», για να ξυπνήσουμε όποιον θέλει να ξυπνήσει εγκαίρως, για να δει την «αυγή». Μπορούμε ανά πάσα στιγμή να αποδείξουμε ότι έχουμε τόση γνώση, που και «κουφό» να είναι το θηρίο, εμείς θα το ταρακουνήσουμε …ακόμα κι αν χρειαστεί να «ακούσει» τις «δονήσεις». Έχουμε «βόμβες» κρότου και λάμψης, που, ακόμα κι αν το θηρίο ήταν «αργόστροφο», εμείς θα το κινούσαμε.

Θα κάνουμε τόσο «θόρυβο» όσο χρειάζεται, για να «ξυπνήσει» το θηρίο. Κάθε μέρα που περνάει, κάνουμε περισσότερο «θόρυβο», γιατί γινόμαστε όλο και περισσότεροι. Όλο και περισσότεροι μοιράζονται μαζί μας τον κοινό μας στόχο και τα κοινά μας «κρόταλα». Κάθε μέρα όλο και περισσότεροι συμμετέχουν σε ένα παιχνίδι αφύπνισης του λαού μέσα στο «σκοτάδι», που θυμίζει τα αρχαιοελληνικά διονυσιακά δρώμενα …Δεν θα ξυπνήσει τώρα το θηρίο; …Θα ξυπνήσει αργότερα. Πάντως, σύντομα θα ξυπνήσει, γιατί εκτός όλων των άλλων είναι και πεινασμένο.

Μέχρι τότε nessun dorma (κανένας δεν θα κοιμάται) όπως σημαδιακά μας «λέει» σε μια άριά του ο Πουτσίνι. Θα παραμείνουμε άγρυπνοι μέχρι τέλους. Θα περιμένουμε όλοι να έρθει η «αυγή», για να λυτρωθούμε από το φως. Θα νικήσουμε …γιατί πάντα το φως νικάει το σκοτάδι. Θα νικήσουμε γιατί έχουμε τη γνώση να απαντήσουμε στα ερωτήματα που θα μας τεθούν. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν ανησυχούμε. Όταν θα έρθει η ώρα να ξυπνήσει το θηρίο, θα είμαστε κι εμείς κάπου εκεί κοντά, να του «δείξουμε» εναντίον ποιου θα πρέπει να στραφεί. Τώρα, που η οικονομική κρίση έχει «στριμώξει» τον θηριοδαμαστή στα «σίδερα», είναι θέμα λίγων ημερών να του «ανανεώσουμε» την «επαφή» με τον Θεό.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

http://www.terrapapers.com/