ΠΑΝΩΡΑΙΑ ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ
Στα
1821 ύστερα από αποτυχημένη επανάσταση πυρπολήθηκε το Αιβαλί
(Κυδωνιές) από τους Τούρκους. Ο Ελληνικός πληθυσμὸς σφάχτηκε η εγκατέλειψε
τὴν όμορφη πόλη με ντόπια και Ψαριανὰ καράβια. Από αυτή την
καταστροφή μπόρεσε να σωθεί και η ΠΑΝΩΡΑΙΑ ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ, όμορφη και
πλούσια αρχόντισσα . Τον άντρα της, που ήταν πάμπλουτος έμπορος και τα
παιδιὰ της τούς έσφαξαν μπρὸς στα μάτια της οι
Τούρκοι. Σώθηκε λοιπὸν η αρχόντισσα από το Αιβαλί πάμπτωχη και ολομόναχη στα Ψαρά. Eκεί οἱ συντοπίτες της και κυρίως ο Βενιαμὶν ο Λέσβιος (δάσκαλος της Ακαδημίας των Κυδωνιών) της συμπαραστάθηκαν. Η Πανωραία σύντομα έφυγε από τα Ψαρὰ και πήγε στην πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους, το Ναύπλιο, όπου για να ζήσει ξενόπλενε και συχνά δεχόταν το έλεος και την συμπόνια των συνανθρώπων της. Τόσο πολὺ δύσκολη έγινε η ζωή της ώστε παραμέλησε ακόμα και την εμφάνισή της. Αυτὴ όμως ἡ κουρελιασμένη γυναίκα που πονεμένη γύριζε στους δρόμους και τις πλατείες του Ναυπλίου διατηρούσε μέσα της άσβεστη την φλόγα για την απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Στα 1826 έγινε έρανος στο Ναύπλιο για να βοηθήσουν το μαχόμενο Μεσολόγγι, έτσι στήθηκε στη κεντρικὴ πλατεία ένα τραπέζι και οι υπεύθυνοι του εράνου ζητούσαν απὸ τοὺς διερχόμενους, πεινασμένους και χαροκαμένους Έλληνες να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσουν τους μαχητὲς και τους αποκλεισμένους του Μεσολογγίου,. αλλὰ ποιός μπορούσε να δώσει γρόσια απὸ αυτὸ το πεινασμένο φτωχομάνι; κανεὶς δὲν πλησίαζε το τραπέζι, όλων οι τσέπες ήταν άδειες και τα σπίτια τους δύσκολα τα έφερναν βόλτα. Τότε η φτωχότερη όλων, η χήρα Χατζηκώσταινα, έβγαλε το ασημένιο δαχτυλίδι απὸ το δάχτυλό της και ένα γρόσι που είχε στην τσέπη της και τα ακούμπησε στὸ τραπέζι τῆς ερανικής επιτροπής.
«ΤΟ ΔΙΛΕΠΤΟ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ» ξύπνησε την συνείδηση των πεινασμένων και κάποιος φώναξε «Δέστε, ἡ πλύστρα Ψωροκώσταινα πρώτη πρόσφερε τον οβολό της !». Αμέσως τὸ φιλότιμο ηλέκτρισε τους φτωχοὺς και το τραπέζι γέμισε λίρες, γρόσια και χρυσαφικά. Απὸ αυτὴ την σύντομη ιστορία δύο γεγονότα έκαναν εντύπωση και συζητήθηκαν από την μικρή κοινωνία του Ναυπλίου. Το πρώτο γεγονός είναι ότι
ο έρανος τελικά είχε επιτυχία και μαζεύτηκαν αρκετά χρήματα γιὰ τους πολιορκημένους του Μεσολογγίου και το δεύτερον γεγονός είναι ότι ἡ Πανωραία Χατζηκώστα (Χατζηκώσταινα) έγινε γνωστὴ στὸ Ναύπλιο σὰν Ψωροκώσταινα.
Η πλύστρα Πανωραία στο Ναύπλιο δεν έδωσε μόνο μαθήματα πατριωτισμού αλλὰ και ανθρωπιάς. γιατί το ελάχιστο εισόδημά της το μοιραζόταν με ορφανὰ παιδιὰ αγωνιστών. Όταν αργότερα ὁ Καποδίστριας ίδρυσε ορφανοτροφείο, γριὰ τότε καὶ μὲ σαλεμένο τον νου από τον πόνο και τις στερήσεις, προσφέρθηκε να πλένει τα ρούχα των ορφανών χωρὶς καμιὰ αμοιβή.
Η Πανωραία Χατζηκώστα έγινε πανελλήνια γνωστή με το παρατσούκλι της
« Ψωροκώσταινα » από τα εξείς περιστατικά.
Στην εποχὴ του Καποδίστρια, σε μία συνεδρίαση της Συνέλευσης, κάποιος παρομοίασε την Οικονομία του Ελληνικού Δημοσίου με την Ψωροκώσταινα, ο συσχετισμός αυτός άρεσε και κάθε φορά που αναφερόντουσαν σε κάποιο οικονομικό θέμα του Δημοσίου το ονόμαζαν «Ψωροκόσταινα». Αργότερα οι Βαυαροί προκειμένου να χλευάσουν το Ελληνικὸ κράτος για την φτώχεια του και την οπισθοδρομικότητά του ονόμασαν την Ελλάδα υβριστικά «Ψωροκώσταινα». Χαρακτηρισμὸς που όσοι γνωρίζουν την ιστορία, δεν θίγει τους Έλληνες διότι η Ψωροκώσταινα θα έπρεπε να ονομαζόταν και ΛΕΒΕΝΤΟΚΩΣΤΑΙΝΑ.
Κείμενα: Θεαγένης Γεώργιος Κοσμόπουλος
Την δημοσίευση μου αυτή της ηρωικής Ψωροκώσταινας την αφιερώνω στους σημερινούς ''Πολιορκομένους 'Ελληνες'' που αγωνίζονται για την απελευθέρωση της πατρίδας μας και ενάντια κάθε ξένης οικονομικής η πνευματικής εξάρτησης.
Πίνακας: ’’Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου’’ Ευγένιος Ντελακρουά 1826
Πηγές: Διαδύκτιο- Αιολίς, Εγκυκλοπαίδιες, κλπ
— μαζί με Europe Kafe.Τούρκοι. Σώθηκε λοιπὸν η αρχόντισσα από το Αιβαλί πάμπτωχη και ολομόναχη στα Ψαρά. Eκεί οἱ συντοπίτες της και κυρίως ο Βενιαμὶν ο Λέσβιος (δάσκαλος της Ακαδημίας των Κυδωνιών) της συμπαραστάθηκαν. Η Πανωραία σύντομα έφυγε από τα Ψαρὰ και πήγε στην πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους, το Ναύπλιο, όπου για να ζήσει ξενόπλενε και συχνά δεχόταν το έλεος και την συμπόνια των συνανθρώπων της. Τόσο πολὺ δύσκολη έγινε η ζωή της ώστε παραμέλησε ακόμα και την εμφάνισή της. Αυτὴ όμως ἡ κουρελιασμένη γυναίκα που πονεμένη γύριζε στους δρόμους και τις πλατείες του Ναυπλίου διατηρούσε μέσα της άσβεστη την φλόγα για την απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Στα 1826 έγινε έρανος στο Ναύπλιο για να βοηθήσουν το μαχόμενο Μεσολόγγι, έτσι στήθηκε στη κεντρικὴ πλατεία ένα τραπέζι και οι υπεύθυνοι του εράνου ζητούσαν απὸ τοὺς διερχόμενους, πεινασμένους και χαροκαμένους Έλληνες να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσουν τους μαχητὲς και τους αποκλεισμένους του Μεσολογγίου,. αλλὰ ποιός μπορούσε να δώσει γρόσια απὸ αυτὸ το πεινασμένο φτωχομάνι; κανεὶς δὲν πλησίαζε το τραπέζι, όλων οι τσέπες ήταν άδειες και τα σπίτια τους δύσκολα τα έφερναν βόλτα. Τότε η φτωχότερη όλων, η χήρα Χατζηκώσταινα, έβγαλε το ασημένιο δαχτυλίδι απὸ το δάχτυλό της και ένα γρόσι που είχε στην τσέπη της και τα ακούμπησε στὸ τραπέζι τῆς ερανικής επιτροπής.
«ΤΟ ΔΙΛΕΠΤΟ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ» ξύπνησε την συνείδηση των πεινασμένων και κάποιος φώναξε «Δέστε, ἡ πλύστρα Ψωροκώσταινα πρώτη πρόσφερε τον οβολό της !». Αμέσως τὸ φιλότιμο ηλέκτρισε τους φτωχοὺς και το τραπέζι γέμισε λίρες, γρόσια και χρυσαφικά. Απὸ αυτὴ την σύντομη ιστορία δύο γεγονότα έκαναν εντύπωση και συζητήθηκαν από την μικρή κοινωνία του Ναυπλίου. Το πρώτο γεγονός είναι ότι
ο έρανος τελικά είχε επιτυχία και μαζεύτηκαν αρκετά χρήματα γιὰ τους πολιορκημένους του Μεσολογγίου και το δεύτερον γεγονός είναι ότι ἡ Πανωραία Χατζηκώστα (Χατζηκώσταινα) έγινε γνωστὴ στὸ Ναύπλιο σὰν Ψωροκώσταινα.
Η πλύστρα Πανωραία στο Ναύπλιο δεν έδωσε μόνο μαθήματα πατριωτισμού αλλὰ και ανθρωπιάς. γιατί το ελάχιστο εισόδημά της το μοιραζόταν με ορφανὰ παιδιὰ αγωνιστών. Όταν αργότερα ὁ Καποδίστριας ίδρυσε ορφανοτροφείο, γριὰ τότε καὶ μὲ σαλεμένο τον νου από τον πόνο και τις στερήσεις, προσφέρθηκε να πλένει τα ρούχα των ορφανών χωρὶς καμιὰ αμοιβή.
Η Πανωραία Χατζηκώστα έγινε πανελλήνια γνωστή με το παρατσούκλι της
« Ψωροκώσταινα » από τα εξείς περιστατικά.
Στην εποχὴ του Καποδίστρια, σε μία συνεδρίαση της Συνέλευσης, κάποιος παρομοίασε την Οικονομία του Ελληνικού Δημοσίου με την Ψωροκώσταινα, ο συσχετισμός αυτός άρεσε και κάθε φορά που αναφερόντουσαν σε κάποιο οικονομικό θέμα του Δημοσίου το ονόμαζαν «Ψωροκόσταινα». Αργότερα οι Βαυαροί προκειμένου να χλευάσουν το Ελληνικὸ κράτος για την φτώχεια του και την οπισθοδρομικότητά του ονόμασαν την Ελλάδα υβριστικά «Ψωροκώσταινα». Χαρακτηρισμὸς που όσοι γνωρίζουν την ιστορία, δεν θίγει τους Έλληνες διότι η Ψωροκώσταινα θα έπρεπε να ονομαζόταν και ΛΕΒΕΝΤΟΚΩΣΤΑΙΝΑ.
Κείμενα: Θεαγένης Γεώργιος Κοσμόπουλος
Την δημοσίευση μου αυτή της ηρωικής Ψωροκώσταινας την αφιερώνω στους σημερινούς ''Πολιορκομένους 'Ελληνες'' που αγωνίζονται για την απελευθέρωση της πατρίδας μας και ενάντια κάθε ξένης οικονομικής η πνευματικής εξάρτησης.
Πίνακας: ’’Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου’’ Ευγένιος Ντελακρουά 1826
Πηγές: Διαδύκτιο- Αιολίς, Εγκυκλοπαίδιες, κλπ
https://www.facebook.com/olypress?fref=ts
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου