« ΟΥΚ ΕΝ ΤΟ ΠΟΛΛΩ ΤΟ ΕΥ ΑΛΛΑ ΕΝ ΤΟ ΕΥ ΤΟ ΠΟΛΛΩ »
Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ...
Σε μια πόλη ο Θεός είχε δώσει πλούτο και όλοι οι κάτοικοι ήταν πλούσιοι .
Έτσι όλοι οι κάτοικοι ήταν φαντασμένοι και ο ένας ανταγωνίζονταν τον άλλον στα αγαθά .
Όπως
τα μικρά παιδιά που θέλανε συνέχεια διαφορετικό παιχνίδι και θυμώνανε
αν το ίδιο παιχνίδι το είχε άλλο παιδάκι έτσι και οι κάτοικοι
ανταγωνίζονταν τα αυτοκίνητα , τα σπίτια , τα ταξίδια .
"Έχω πολλά, περνώ καλά"... ήταν το σύνθημα της πόλης .
Μια μέρα έφτασε στην πόλη ένας φτωχός και κουρελής άνδρας που τα είχε όλα και τίποτα .
Και οι πλούσιοι τον ζήλεψαν όπως έκαναν πάντα . Ζήλεψαν την φτώχια του φτωχού που είχε τα πάντα και τίποτα .
Έτσι άρχισαν να ανταγωνίζονται πως θα γινόντουσαν και αυτοί φτωχοί .
Ρώτησαν τον κουρελή πως θα γίνονταν φτωχοί .
Ο φτωχός τους αποκρίθηκε ότι θα φτωχύνουν μόνο αν γίνονταν πλουσιότεροι και θα πλούτιζαν αν γινόντουσαν φτωχότεροι .
Έτσι
άρχισαν να συναγωνίζονται πιο πολύ ποιός θα είχε τα περισσότερα για να
γίνει φτωχότερος . Και τα κατάφεραν μέσα από τον υπερβολικό πλούτο
φτώχυναν .
Ήταν η πόλη των μικρών παιδιών που άλλα τους λες και άλλα καταλαβαίνουν ...
***
Σημασία δεν έχει τόσο το να περνάμε καλά όσο το να γινόμαστε καλύτεροι.......
Συνεπώς το να αποκτήσουμε πλούτο ή εξουσία μας κάνει να νιώθουμε ευχαρίστηση γιατί ικανοποιούμε τον εγωϊσμό μας δηλαδή τις επιθυμίες του ανικανοποίητου της ψυχής μας .
Το γεγονός αυτό δεν έχει καμία σχέση με την μορφοποίηση της ψυχής μας σε αγαθή ψυχή .
Άρα το να κτίσουμε ένα καλύτερο σπίτι ή να αγοράσουμε ένα καλύτερο αυτοκίνητο είναι κατ΄ουσίαν άχρηστα αν δεν υπάρχουν αφενός μεν , οι ψυχές που θα τα γεμίσουν με ομιλίες και χαρά (θετική ενέργεια) αφετέρου δε , αν δεν ωφελεί την αρετή μας δηλαδή την καλυτέρευσή της ψυχή μας .
Τι φέρνει την ευτυχία;
Παραπλανητικό το ερώτημα, θα έλεγε ο Επίκουρος, γι' αυτό και αιώνια βασανιστικό. Αφού σημασία δεν έχει τι φέρνει την ευτυχία, αλλά τι είναι ευτυχία.
Αυτό δε χρειάζεται και πολλή ανάλυση. Η ευτυχία δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τη σταθερά καλή διάθεση, αυτήν που βιώνεις μόνιμα και όχι παροδικά. Γιατί το μεγάλο πρόβλημα είναι η διάρκεια - το θέμα είναι να διατηρείς τη διάθεσή σου ακμαία κάθε μέρα. Γι αυτό και το λάθε βιώσας , δηλαδή η αποχή από τη δημόσια ζωή (εξ αιτίας της αντιπαλότητας, της διαπλοκής και των υποκριτικών ανθρώπινων σχέσεων ) και το να ζεις τη ζωή σου απαρατήρητα, να έχεις αθόρυβη ζωή, να διαφυλάξεις την ψυχική σου γαλήνη, είναι ίσως ο μόνος δρόμος στην εποχή μας να πλησιάσει κανείς την ευτυχία.
Το υπέρτατο αγαθό λοιπόν στην επικούρεια ηθική είναι η ευτυχισμένη ζωή και μπορεί να επιτευχθεί εύκολα ακολουθώντας ένα σύστημα επιλογών και αποφυγών.
Πρώτα από όλα ο άνθρωπος πρέπει να απελευθερωθεί από αυτά που αντιτίθενται στην ευδαιμονία του (η πληρότητα της ευτυχίας δίνεται από την απόλυτη απουσία πόνου, σωματικού «απονία» και ψυχικού «αταραξία»).
Το πρώτο εμπόδιο που εμποδίζει την ευτυχία μας είναι ο φόβος. Ο φόβος των θεών και ο φόβος του Θανάτου. Η απόρριψη οποιασδήποτε επέμβασης των Θεοτήτων στα ανθρώπινα ζητήματα δίνουν μια προοπτική ελευθερίας αλλά και λύτρωσης. Η ψυχή δεν είναι αθάνατη και οποιοσδήποτε φόβος μεταθανάτιας τιμωρίας ή ελπίδας ανταμοιβής δεν έχει νόημα.
Ο Επίκουρος μας καλεί να απολαύσουμε αυτήν την Ζωή και να μην χάσουμε αυτήν την μοναδική ευκαιρία που μας δίδεται. Πρέπει να απελευθερωθούμε από τις δεισιδαιμονίες των Μύθων και των Θρησκειών.
Η ηθική του Επίκουρου έχει ως μέτρο της ευτυχίας την ηδονή. Η ηδονή ή ο πόνος είναι φυσικό επακόλουθο κάθε επαφής μας με πράγματα ή ανθρώπους. Η φύση του ανθρώπου είναι φτιαγμένη έτσι ώστε οι αισθήσεις να μας υποδεικνύουν το καλό ή το κακό μιας πράξης διαμέσου του αισθήματος της ηδονής ή του πόνου. Ότι παράγει ηδονή είναι καλό, ότι παράγει πόνο είναι κακό.
Αλλά ο σοφός άνθρωπος διαθέτει φρόνηση -μια από τις σημαντικότερες αρετές για τους επικούρειους- και δεν παραδίνεται αδιακρίτως σε κάθε λογής ηδονές.
«Κι ακριβώς επειδή είναι το πρωταρχικό και σύμφυτο μ`εμάς αγαθό, για τούτο δεν επιλέγουμε αδιακρίτως κάθε ηδονή, αλλά συμβαίνει ορισμένες φορές να γυρίζουμε την πλάτη μας σε πολλές ηδονές, όταν τα προβλήματα που προκαλούν αυτές οι ηδονές είναι για μας μεγαλύτερα' και υπάρχουν, από την άλλη, πολλοί πόνοι που τους θεωρούμε προτιμότερους από τις ηδονές, εφόσον η ηδονή που θα ακολουθήσει άμα τους υπομείνουμε για κάμποσο θα είναι για μας μεγαλύτερη.»
***
« ΟΥΚ ΕΝ ΤΟ ΠΟΛΛΩ ΤΟ ΕΥ ΑΛΛΑ ΕΝ ΤΟ ΕΥ ΤΟ ΠΟΛΛΩ »
Σωκράτης
Δηλαδή το να έχεις πολλά
(πλούτο) δε σημαίνει ότι περνάς καλά (είσαι ευτυχισμένος) αλλά το ότι
περνάς καλά (είσαι ευτυχισμένος) αυτός είναι ο πλούτος (πολλά) .
Η ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΦΤΑΣΕ
Τώρα ήρθε η χρυσή εποχή των Ελλήνων. Όσο πιο φτωχοί γινόμαστε τόσο πιο πλούσιοιγινόμαστε σε αρετές.
Τι έχει συμβεί και ήρθε η χρυσή εποχή των Ελλήνων;
Η δυσκολία που μας επιβάλλεται από τα ξένα κέντρα βαρβάρων την άκρως ανθελληνική θα μας ενώσει και θα επαναπροσδιορίσει σταθερές και αξίες που δεν έχουν καμία σχέση με αυτές που εντέχνως δίδονται από τα ΜΜΕ και τους κυβερνώντες του κόσμου.
Η ανάγκη θα ξυπνήσει όλες τις ναρκωμένες αρετές μας. Για την ακρίβεια θα τις επιβάλλει στον Έλληνα όπου πάλι αυτός θα διδάξει τους άλλους λαούς της υφηλίου τον ορθό δρόμο. Δηλαδή με λίγα λόγια όλοι θα μάθουν από εμάς.
Μέσω αυτής της πρακτικής θα φανεί η ειδοποιός διαφορά από τους άλλους λαούς της Γης και θα μας κατατάξει ισάξια συνεχιστές ένδοξη ιστορίας.
Ήρθε η ώρα για να:
Ανοίξουμε τις πόρτες του σπιτιού μας να προσφέρουμε απλόχερα την φιλοξενία σε όλους τους κατατρεγμένους και πεινασμένους ανθρώπους από όπου κι αν προέρχονται.
Να τους ταΐσουμε από το υστέρημά μας, να τους καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι με μας, να συνομιλήσουμε και να κατανοήσουμε το πρόβλημά τους. Να τους δώσουμε κλίνη για να κοιμηθούνε. Τώρα πρέπει να αποβάλουμε τον φόβο και να διαδώσουμε τις Ελληνικές ιδέες μας. Δηλαδή να τους μορφώσουμε σε Έλληνες μέσω της φιλοξενίας.
Να δώσουμε για να λάβουμε. Δίδοντας αγάπη θα αγαπηθούμε, δίδοντας κατανόηση θα κατανοηθούμε.
Τώρα είναι η χρυσή ευκαιρία να εξασκήσουμε τις μεγαλύτερες συμπαντικές αρετές. Την προσαρμογή και την κατανόηση. Από την προσαρμογή θα διαιωνισθούμε ως ζωοποιός φυλή ενώ με την κατανόηση θα διδαχθούμε ορθότερα, την αγάπη .
Γιατί αγάπη δεν είναι να συμπαραστεκόμαστε από τον αναπαυτικό καναπέ μας παρακολουθώντας τις ανθρώπινες δυστυχίες αλλά προσπαθώντας ενεργά για την καταπράυνση τους. Γιατί όποιοι και αν είμαστε ότι κι αν κάνουμε αν δεν είμαστε άνθρωποι δεν είμαστε τίποτα.
Συνεπώς, ας αφήσουμε συναίσθημα να κυριαρχήσει, Λογικής.
ΠΗΓΗ
http://alfeiospotamos.pblogs.gr/2013/09/oyk-en-to-pollw-to-ef-alla-en-to-ef-to-pollw-.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου