του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*
Από τα πρώτα τεύχη του ελληνικού Nexus αποκαλύψαμε έγκαιρα τις «αυτοκρατορικές»
κατευθύνσεις που είχε εξ αρχής η παγκοσμιοποίηση και πως ΔΕΝ είναι μόνο ο καπιταλισμός αλλά μια θρησκευτικού τύπου σέκτα τραπεζιτών που θέλουν να επιβάλουν την πολιτική τους βούληση σε ολόκληρο τον κόσμο με βάση τις θεωρίες των Λήο Στράους και Μίλτον Φρίντμαν.
Γράψαμε επανειλημμένα για το νεοφιλελεύθερο πραξικόπημα των «Chicago Boys», για το ψέμα ότι οι «ελεύθερες αγορές» σημαίνουν ελεύθερους ανθρώπους και για την βιομηχανία του τρόμου που επιβάλλει την ιδιωτικοποίηση των κοινωνιών προς όφελος των ολιγαρχών.
Μια βασική αρχή της φιλοσοφίας της ελίτ των globalists είναι η αντιμετώπιση της εξαπάτησης ως αναγκαιότητας.
Ο σπουδαίος ρόλος της υπερεθνικής ελίτ τούς επιτρέπει να λένε «ευγενή ψεύδη» όχι μόνο στην μάζα των ανθρώπων, αλλά και στους ισχυρούς της εξουσίας, τους οποίους θεωρούν πλέον υπαλλήλους τους.
Στη νέα παγκόσμια τάξη, αυτό που όρισε ο Νίτσε ως «υπεράνθρωπο», ή ο «ερχόμενος άνθρωπος» της πλανητικής διακυβέρνησης, στην ουσία δεν νοιάζεται καθόλου για τον άνθρωπο. Δεν υπάρχει ηθική, ούτε καλό, ούτε κακό.
Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων, η «αγέλη», όπως την αποκαλούν, δεν είναι ικανή να το ενστερντιστεί αυτό. Επομένως, αυτοί χρειάζονται συνέχεια την δημιουργία φοβήτρων (τρομοκρατία, χρεοκρατία, οικολογική απειλή κλπ), δρώντας αθόρυβα στα παρασκήνια της εξουσίας. Η κυριαρχία τους είναι ένα μυστικό βασίλειο το οποίο βασίζεται στην λογική που δημιουργήθηκε από τις σέκτες που δρούσαν την εποχή της απολυταρχίας: «το άτομο που ψιθυρίζει στο αυτί του βασιλιά είναι πιο σημαντικό από τον ίδιο τον βασιλιά».
Επιμέναμε συνεχώς να προειδοποιούμε για την τεχνική «Σοκ και Δέος», που εφαρμοζόταν για χρόνια στην Ελλάδα, πολύ πριν αυτή κορυφωθεί με τα Μνημόνια και αρχίσουν να μιλούν κι άλλοι γι’ αυτήν.
Για την απώλεια της νομισματικής κυριαρχίας, την διάλυση της βιομηχανίας, την συρρίκνωση της γεωργίας με αποτέλεσμα την έλλειψη διατροφικής επάρκειας, την υπερχρέωση των νοικοκυριών προς όφελος των τραπεζών, το έγκλημα του Χρηματιστηρίου…
Παράλληλα με την συνεχή πτώση του πνευματικού επιπέδου, την αποδόμηση της ιστορίας και της παιδείας, την πολιτιστική και περιβαλλοντική καταστροφή, την συνεχή προπαγάνδα για την άμβλυνση των συνειδήσεων και την ελαχιστοποίηση των αντιστάσεων.
Όλες αυτές οι τεχνικές του Σοκ, που παρουσιάζονταν σαν ευρωπαϊκό «αναπτυξιακό» μοντέλο, ΔΕΝ ήταν τίποτα άλλο από το «παραγούλιασμα» σαν το χταπόδι του ελληνικού λαού έτσι ώστε να γίνει πιο «εύπεπτος» για τους Επικυρίαρχους όταν θάρθει η ώρα… Και η ώρα έχει έρθει!
Τα υπερεθνικά κέντρα που κατευθύνουν αυτή την εξέλιξη μαζί με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, κρατικούς και μισθοφορικούς (ΝΑΤΟ, Blackwater κ.ά.), έχουν δρομολογήσει τις τελευταίες κινήσεις για να επιβάλλουν την «συλλογική κυριαρχία», σύμφωνα με τον νεολογισμό Μπαρόζο. Δηλαδή την συλλογική νεοταξική κατοχή και την διάλυση κάθε εθνικής οντότητας στην Ευρώπη με την επιβολή του προγράμματος «δημοσιονομικής σταθερότητας», την τραπεζική ένωση και την δημιουργία του «ευρωπαϊκού συνταγματικού χώρου» που θα υποκαταστήσει τον εθνικό πολιτικό χώρο του κάθε κράτους. Η Ελλάδα, ήδη, με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, βρίσκεται σε τροχιά οριστικής διάλυσης.
Η χώρα μας, και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, συνθλίβεται σήμερα μέσα στις δαγκάνες της χρεοκρατίας.
Οι εξελίξεις των τριών τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα έχουν καταλύσει με κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα την συνταγματική τάξη της χώρας. Οι εγχώριοι μνημονιακοί δωσίλογοι και οι εντολοδόχοι τους στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο διαλύουν με μέθοδο τον κοινωνικό ιστό και τις άμυνες των πολιτών, τις ένοπλες δυνάμεις και την άμυνα της χώρας, μετατρέποντάς την σε προτεκτοράτο, σε αποικία χρέους.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο πρέπει να εξεταστεί και το ενεργειακό ζήτημα σήμερα, σε μια ανώμαλη περίοδο για την Ελλάδα και για την Κύπρο, που έχει χαθεί ένα μεγάλο μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας.
Ποιος είναι σε θέση να διαχειρισθεί τα ενεργειακά μας κοιτάσματα;
Οι καθεστωτικές δυνάμεις που έχουν καταφέρει τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα στα εθνικά θέματα και στο ζήτημα των αγωγών;
Οι εντεταλμένοι των ξένων αρπακτικών που εποφθαλμιούν τον δημόσιο πλούτο;
Ας αναρωτηθούμε μήπως το θέμα των ΑΟΖ είναι το τυρί στην φάκα της μακροημέρευσης αυτού του άθλιου καθεστώτος κατοχής που ουσιαστικά οδηγεί στις ΕΟΖ, τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, υπερεκμετάλλευσης τριτοκοσμικού τύπου.
Όλα τα αντιλαϊκά ιστορικά τέρατα ξαναζωντανεύουν στις μέρες μας, μπορούν να αψηφούν τα σύνορα και να επιτίθενται από παντού. Η Ελλάδα δεν είναι «παράπλευρη» απώλεια στον σημερινό ανταγωνισμό, αλλά προεπιλεγμένος Στόχος. Είναι ο ιδανικός τόπος για να υλοποιηθεί η σύγκρουση των νέων γεωπολιτικών αξόνων που τείνουν να δημιουργηθούν στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης. Η Γερμανία διεκδικεί την αναπτυγμένη βιομηχανικά ευρωζώνη και τις ενεργειακές πηγές, οι Αγγλοσάξονες ένα «κομμάτι» ευρωπαϊκό του Νότου εκτός ευρώ, οι Γάλλοι μετεωρίζονται πάλι μεταξύ «πουρκουάδων» και «μακί», οι ανερχόμενες δυνάμεις των BRICS μπαίνουν δυναμικά στο προσκήνιο και ο σιωνισμός με τον νεοθωμανισμό συγκρούονται για την μοιρασιά της Ανατολικής Μεσογείου.
Η πρόσφατη δημόσια και ανεπιφύλακτη πρόβλεψη του Κίσσινγκερ, ότι το 2022 το Ισραήλ ΔΕΝ θα υπάρχει πιά, πρέπει να μας προβληματίσει γι’ αυτά που έρχονται στην περιοχή μας. (New York Post, Οκτώβριος 2012).
Εμείς, σήμερα, δίνουμε την «μητέρα των μαχών» για να σώσουμε τον εναπομείναντα ελληνισμό.
Η συγκρότηση τώρα ενός μεγάλου εθνικο-απελευθερωτικού μετώπου μέσα από τον ίδιο τον λαό, τις νέες πρωτοβουλίες και συλλογικότητες, τα κινήματα γειτονιάς και αλληλεγγύης είναι μονόδρομος για τον αγώνα επιβίωσης που δίνουμε.
Μπορεί να φαίνεται ακόμα βερμπαλιστικό, ουτοπικό ή ανέφικτο, με δεδομένο το σμπαράλιασμα –ψυχολογικό και αξιακό- που έχει γίνει στην κοινωνία.
Μπορεί, επίσης, να υπονομεύεται από τα «δεξιά» και «αριστερά» αναχώματα και προκαταλήψεις που διασπούν τις προσπάθειες για πανεθνική συστράτευση σε Ελλάδα και Κύπρο.
Δεν έχουμε, όμως, άλλη επιλογή από το να προσπαθήσουμε, κι έχουν γίνει αρκετά βήματα συνειδητοποίησης μετά το Σύνταγμα. Αναδεικνύονται σιγά-σιγά αυθεντικές αγωνιστικές και καθαρές πολιτικές δυνάμεις που, με θάρρος, όραμα και αξιοπρέπεια, θα βρουν τον μίτο της Αριάδνης για να δραπετεύσουμε από τον ζουρλομανδύα της Ευρωζώνης, των Μνημονίων και της Τρόϊκας.
Μπροστά στην επερχόμενη οριστική εθνική χρεωκοπία, πέρα από τα οικονομικά και πολιτικά προγράμματα εξόδου από την κρίση, ΔΥΟ είναι τα ΒΑΣΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ για το μέλλον αυτού του τόπου: α) πού στηριζόμαστε πνευματικά, β) πού στηριζόμαστε γεωπολιτικά.
Γιατί η χρεωκοπία, πέρα από οικονομική, είναι πρωτίστως πνευματική και πολιτισμική και γιατί, αν ορθώσουμε ανάστημα απέναντι στους Επικυρίαρχους και τους τοκογλύφους, θα χρειαστούμε νέους συμμάχους και διεθνή στηρίγματα για να πετύχουμε.
Η Δύση, στην οποία παραδοθήκαμε άνευ όρων τόσες δεκαετίες, είναι εγκλωβισμένη στο τυφλό αδιέξοδο του καζινο-καπιταλισμού της ευρωζώνης και τα επιτελικά κέντρα της είναι ντε φάκτο εχθρικά απέναντί μας.
Η δημιουργική επιστροφή της Ελλάδας στην ιστορία προϋποθέτει την λειτουργία της μνήμης. Μόνο η αναζήτηση στα έργα υψίστης τέχνης, φιλοσοφίας και ηθικής ολόκληρης της πνευματικής μας παράδοσης μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε αυτό που συμβαίνει και σε τι να ελπίζουμε.
Οι λύσεις δεν θα βρεθούν με κοντόφθαλμες οπτικές, μπακαλίστικες αντιλήψεις και τυχοδιωκτικές λυκοσυμμαχίες. Η αντίληψη του εμποράκου και του μικροϋπολογισμού δεν οδηγεί πια πουθενά, είναι το πνεύμα της παράδοσης και του εφησυχασμού που καλλιεργεί η Ειρήνη.
Όμως, σήμερα στην πατρίδα μας έχουμε Πόλεμο… Το φύλλο πορείας έχει επιδοθεί σε όλους μας από την ίδια την Ιστορία, σε κάθε Έλληνα και Ελληνίδα… κι όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει.
*[Από την εισήγηση στην ετήσια εκδήλωση του Hellenic Nexus, 12-4-2013]
Από τα πρώτα τεύχη του ελληνικού Nexus αποκαλύψαμε έγκαιρα τις «αυτοκρατορικές»
κατευθύνσεις που είχε εξ αρχής η παγκοσμιοποίηση και πως ΔΕΝ είναι μόνο ο καπιταλισμός αλλά μια θρησκευτικού τύπου σέκτα τραπεζιτών που θέλουν να επιβάλουν την πολιτική τους βούληση σε ολόκληρο τον κόσμο με βάση τις θεωρίες των Λήο Στράους και Μίλτον Φρίντμαν.
Γράψαμε επανειλημμένα για το νεοφιλελεύθερο πραξικόπημα των «Chicago Boys», για το ψέμα ότι οι «ελεύθερες αγορές» σημαίνουν ελεύθερους ανθρώπους και για την βιομηχανία του τρόμου που επιβάλλει την ιδιωτικοποίηση των κοινωνιών προς όφελος των ολιγαρχών.
Μια βασική αρχή της φιλοσοφίας της ελίτ των globalists είναι η αντιμετώπιση της εξαπάτησης ως αναγκαιότητας.
Ο σπουδαίος ρόλος της υπερεθνικής ελίτ τούς επιτρέπει να λένε «ευγενή ψεύδη» όχι μόνο στην μάζα των ανθρώπων, αλλά και στους ισχυρούς της εξουσίας, τους οποίους θεωρούν πλέον υπαλλήλους τους.
Στη νέα παγκόσμια τάξη, αυτό που όρισε ο Νίτσε ως «υπεράνθρωπο», ή ο «ερχόμενος άνθρωπος» της πλανητικής διακυβέρνησης, στην ουσία δεν νοιάζεται καθόλου για τον άνθρωπο. Δεν υπάρχει ηθική, ούτε καλό, ούτε κακό.
Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων, η «αγέλη», όπως την αποκαλούν, δεν είναι ικανή να το ενστερντιστεί αυτό. Επομένως, αυτοί χρειάζονται συνέχεια την δημιουργία φοβήτρων (τρομοκρατία, χρεοκρατία, οικολογική απειλή κλπ), δρώντας αθόρυβα στα παρασκήνια της εξουσίας. Η κυριαρχία τους είναι ένα μυστικό βασίλειο το οποίο βασίζεται στην λογική που δημιουργήθηκε από τις σέκτες που δρούσαν την εποχή της απολυταρχίας: «το άτομο που ψιθυρίζει στο αυτί του βασιλιά είναι πιο σημαντικό από τον ίδιο τον βασιλιά».
Επιμέναμε συνεχώς να προειδοποιούμε για την τεχνική «Σοκ και Δέος», που εφαρμοζόταν για χρόνια στην Ελλάδα, πολύ πριν αυτή κορυφωθεί με τα Μνημόνια και αρχίσουν να μιλούν κι άλλοι γι’ αυτήν.
Για την απώλεια της νομισματικής κυριαρχίας, την διάλυση της βιομηχανίας, την συρρίκνωση της γεωργίας με αποτέλεσμα την έλλειψη διατροφικής επάρκειας, την υπερχρέωση των νοικοκυριών προς όφελος των τραπεζών, το έγκλημα του Χρηματιστηρίου…
Παράλληλα με την συνεχή πτώση του πνευματικού επιπέδου, την αποδόμηση της ιστορίας και της παιδείας, την πολιτιστική και περιβαλλοντική καταστροφή, την συνεχή προπαγάνδα για την άμβλυνση των συνειδήσεων και την ελαχιστοποίηση των αντιστάσεων.
Όλες αυτές οι τεχνικές του Σοκ, που παρουσιάζονταν σαν ευρωπαϊκό «αναπτυξιακό» μοντέλο, ΔΕΝ ήταν τίποτα άλλο από το «παραγούλιασμα» σαν το χταπόδι του ελληνικού λαού έτσι ώστε να γίνει πιο «εύπεπτος» για τους Επικυρίαρχους όταν θάρθει η ώρα… Και η ώρα έχει έρθει!
Τα υπερεθνικά κέντρα που κατευθύνουν αυτή την εξέλιξη μαζί με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, κρατικούς και μισθοφορικούς (ΝΑΤΟ, Blackwater κ.ά.), έχουν δρομολογήσει τις τελευταίες κινήσεις για να επιβάλλουν την «συλλογική κυριαρχία», σύμφωνα με τον νεολογισμό Μπαρόζο. Δηλαδή την συλλογική νεοταξική κατοχή και την διάλυση κάθε εθνικής οντότητας στην Ευρώπη με την επιβολή του προγράμματος «δημοσιονομικής σταθερότητας», την τραπεζική ένωση και την δημιουργία του «ευρωπαϊκού συνταγματικού χώρου» που θα υποκαταστήσει τον εθνικό πολιτικό χώρο του κάθε κράτους. Η Ελλάδα, ήδη, με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, βρίσκεται σε τροχιά οριστικής διάλυσης.
Η χώρα μας, και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, συνθλίβεται σήμερα μέσα στις δαγκάνες της χρεοκρατίας.
Οι εξελίξεις των τριών τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα έχουν καταλύσει με κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα την συνταγματική τάξη της χώρας. Οι εγχώριοι μνημονιακοί δωσίλογοι και οι εντολοδόχοι τους στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο διαλύουν με μέθοδο τον κοινωνικό ιστό και τις άμυνες των πολιτών, τις ένοπλες δυνάμεις και την άμυνα της χώρας, μετατρέποντάς την σε προτεκτοράτο, σε αποικία χρέους.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο πρέπει να εξεταστεί και το ενεργειακό ζήτημα σήμερα, σε μια ανώμαλη περίοδο για την Ελλάδα και για την Κύπρο, που έχει χαθεί ένα μεγάλο μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας.
Ποιος είναι σε θέση να διαχειρισθεί τα ενεργειακά μας κοιτάσματα;
Οι καθεστωτικές δυνάμεις που έχουν καταφέρει τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα στα εθνικά θέματα και στο ζήτημα των αγωγών;
Οι εντεταλμένοι των ξένων αρπακτικών που εποφθαλμιούν τον δημόσιο πλούτο;
Ας αναρωτηθούμε μήπως το θέμα των ΑΟΖ είναι το τυρί στην φάκα της μακροημέρευσης αυτού του άθλιου καθεστώτος κατοχής που ουσιαστικά οδηγεί στις ΕΟΖ, τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, υπερεκμετάλλευσης τριτοκοσμικού τύπου.
Όλα τα αντιλαϊκά ιστορικά τέρατα ξαναζωντανεύουν στις μέρες μας, μπορούν να αψηφούν τα σύνορα και να επιτίθενται από παντού. Η Ελλάδα δεν είναι «παράπλευρη» απώλεια στον σημερινό ανταγωνισμό, αλλά προεπιλεγμένος Στόχος. Είναι ο ιδανικός τόπος για να υλοποιηθεί η σύγκρουση των νέων γεωπολιτικών αξόνων που τείνουν να δημιουργηθούν στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης. Η Γερμανία διεκδικεί την αναπτυγμένη βιομηχανικά ευρωζώνη και τις ενεργειακές πηγές, οι Αγγλοσάξονες ένα «κομμάτι» ευρωπαϊκό του Νότου εκτός ευρώ, οι Γάλλοι μετεωρίζονται πάλι μεταξύ «πουρκουάδων» και «μακί», οι ανερχόμενες δυνάμεις των BRICS μπαίνουν δυναμικά στο προσκήνιο και ο σιωνισμός με τον νεοθωμανισμό συγκρούονται για την μοιρασιά της Ανατολικής Μεσογείου.
Η πρόσφατη δημόσια και ανεπιφύλακτη πρόβλεψη του Κίσσινγκερ, ότι το 2022 το Ισραήλ ΔΕΝ θα υπάρχει πιά, πρέπει να μας προβληματίσει γι’ αυτά που έρχονται στην περιοχή μας. (New York Post, Οκτώβριος 2012).
Εμείς, σήμερα, δίνουμε την «μητέρα των μαχών» για να σώσουμε τον εναπομείναντα ελληνισμό.
Η συγκρότηση τώρα ενός μεγάλου εθνικο-απελευθερωτικού μετώπου μέσα από τον ίδιο τον λαό, τις νέες πρωτοβουλίες και συλλογικότητες, τα κινήματα γειτονιάς και αλληλεγγύης είναι μονόδρομος για τον αγώνα επιβίωσης που δίνουμε.
Μπορεί να φαίνεται ακόμα βερμπαλιστικό, ουτοπικό ή ανέφικτο, με δεδομένο το σμπαράλιασμα –ψυχολογικό και αξιακό- που έχει γίνει στην κοινωνία.
Μπορεί, επίσης, να υπονομεύεται από τα «δεξιά» και «αριστερά» αναχώματα και προκαταλήψεις που διασπούν τις προσπάθειες για πανεθνική συστράτευση σε Ελλάδα και Κύπρο.
Δεν έχουμε, όμως, άλλη επιλογή από το να προσπαθήσουμε, κι έχουν γίνει αρκετά βήματα συνειδητοποίησης μετά το Σύνταγμα. Αναδεικνύονται σιγά-σιγά αυθεντικές αγωνιστικές και καθαρές πολιτικές δυνάμεις που, με θάρρος, όραμα και αξιοπρέπεια, θα βρουν τον μίτο της Αριάδνης για να δραπετεύσουμε από τον ζουρλομανδύα της Ευρωζώνης, των Μνημονίων και της Τρόϊκας.
Μπροστά στην επερχόμενη οριστική εθνική χρεωκοπία, πέρα από τα οικονομικά και πολιτικά προγράμματα εξόδου από την κρίση, ΔΥΟ είναι τα ΒΑΣΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ για το μέλλον αυτού του τόπου: α) πού στηριζόμαστε πνευματικά, β) πού στηριζόμαστε γεωπολιτικά.
Γιατί η χρεωκοπία, πέρα από οικονομική, είναι πρωτίστως πνευματική και πολιτισμική και γιατί, αν ορθώσουμε ανάστημα απέναντι στους Επικυρίαρχους και τους τοκογλύφους, θα χρειαστούμε νέους συμμάχους και διεθνή στηρίγματα για να πετύχουμε.
Η Δύση, στην οποία παραδοθήκαμε άνευ όρων τόσες δεκαετίες, είναι εγκλωβισμένη στο τυφλό αδιέξοδο του καζινο-καπιταλισμού της ευρωζώνης και τα επιτελικά κέντρα της είναι ντε φάκτο εχθρικά απέναντί μας.
Η δημιουργική επιστροφή της Ελλάδας στην ιστορία προϋποθέτει την λειτουργία της μνήμης. Μόνο η αναζήτηση στα έργα υψίστης τέχνης, φιλοσοφίας και ηθικής ολόκληρης της πνευματικής μας παράδοσης μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε αυτό που συμβαίνει και σε τι να ελπίζουμε.
Οι λύσεις δεν θα βρεθούν με κοντόφθαλμες οπτικές, μπακαλίστικες αντιλήψεις και τυχοδιωκτικές λυκοσυμμαχίες. Η αντίληψη του εμποράκου και του μικροϋπολογισμού δεν οδηγεί πια πουθενά, είναι το πνεύμα της παράδοσης και του εφησυχασμού που καλλιεργεί η Ειρήνη.
Όμως, σήμερα στην πατρίδα μας έχουμε Πόλεμο… Το φύλλο πορείας έχει επιδοθεί σε όλους μας από την ίδια την Ιστορία, σε κάθε Έλληνα και Ελληνίδα… κι όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει.
*[Από την εισήγηση στην ετήσια εκδήλωση του Hellenic Nexus, 12-4-2013]
http://ksipnistere.blogspot.gr/2013/05/blog-post_3107.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου