ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ Ιωάνου. ΔΕΝ είναι ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ είναι ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΘΥΠΟΤΑΞΗΣ

πηγή diadrastiko: Η Αποκάλυψη του Ιωάννου, το εσχατολογικό κείμενο της Καινής Διαθήκης, έχει συνδεθεί στο μυαλό μας με την Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού. Αυτό, όμως, είναι ένα λάθος καθώς ο Ιωάννης πουθενά δεν αναφέρεται σε κάτι τέτοιο. Η έλευση εκείνου που περιμένει καμία σχέση δεν έχει με ό,τι γνωρίζουμε ως σήμερα σαν Χριστό –αλλά αυτό είναι θέμα που θα εξετάσουμε σε μία άλλη ανάρτηση.


Ας περάσουμε στο προκείμενο: αυτά που έγραψε δεν τα οραματίστηκε, αλλά τα «δανείστηκε» από παλαιότερους για έναν συγκεκριμένο λόγο.


Θα ξεκινήσουμε με ένα απλό παράδειγμα:


Έρχεται μετά των νεφελών (Αποκάλυψη Α΄7)
Όλη η Παλαιά Διαθήκη βρίθει από ανάλογες μεταφορές. Δεν είναι κάτι παράξενο.


Όμως στην συνέχεια:


Α)
Ολόκληρο το 10ο κεφάλαιο είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο του Ιεζεκιήλ. Το σενάριο, οι παραστάσεις, οι εικόνες και η αφηγηματική φόρμα που χρησιμοποιεί, αποτελούν πιστή επανάληψη των οραμάτων του αρχαίου «προφήτη». Κυρίως, η βασική σκηνή με το «βιβλίον το ηνεωγμένον» που καλείται ο Ιωάννης να καταπιεί. Ο Ιεζεκιήλ πρώτος χρησιμοποίησε αυτή την παραβολική εικόνα με το βιβλιαρίδιον που πικραίνει την κοιλιά και στο στόμα είναι γλυκύ σαν μέλι.


Τα δύο κείμενα έχουν ως εξής:


Τότε μου είπε: «Εσύ άνθρωπε φάε αυτό που βλέπεις εδώ, φάε αυτό που βλέπεις εδώ, φάε ετούτο δω το βιβλίο και πήγαινε και μίλησε στους Ισραηλίτες». Έτσι, άνοιξα το στόμα μου και μου έδωσε κι έφαγα το βιβλίο. «Άνθρωπε», μου είπε, «φάε το βιβλίο που σου δίνω και γέμισε το στομάχι σου με αυτό». Το έφαγα κι ήταν γλυκό στο στόμα μου σαν μέλι. (Ιεζεκιήλ Γ΄ 1-3)


Πήγα προς τον άγγελο και του είπα να μου δώσει το βιβλιαράκι. Κι αυτός μου λέει: «πάρτο και φάτο, θα σου γεμίσει πίκρα τα σωθικά, μα στο στόμα σου θα είναι πικρό σαν μέλι». (Αποκάλυψις Ι΄ 9)


Β)
Στο 11ο κεφάλαιο(3-5), ο Ιωάννης προβλέπει μία διάσπαση, δύο εξουσίες, ένα δίπολο, δύο ανίκητες εξουσίες που κανείς δεν θα μπορεί αντιταχθεί στην εξουσία τους. Μάλιστα, αυτές θα έχουν την εξουσία του ουρανού, θα ελέγχουν πότε θα βρέξει και πότε όχι, παράλληλα θα έχουν και την εξουσία των υδάτων (Ι΄6). Σας θυμίζουν κάτι αυτά επί των ημερών μας; Δείτε chemtrails και έλεγχος καιρού. Επίσης ιδιοτικοποίηση φυσικών υδατινων πόρων


Οι ερμηνείες που έχουν δοθεί μιλούν είτε για την Δυτική και Βυζαντινή αυτοκρατορία, είτε για τις δύο υπερδυνάμεις π.χ. ΗΠΑ-Ρωσία, είτε για το Βατικανό και το Πατριαρχείο. Όμως, δεν μας λένε ότι την ίδια «πρόβλεψη» είχε κάνει και ο Δανιήλ: «βασιλεία άλλη διμερής έστε εν αυτή» (Β΄ 41)


Επιπλέον η «προφητεία» συμπληρώνεται από τον Ζαχαρία ο οποίος ξεκαθαρίζει ότι οι «λυχνίες» που αναφέρονται είναι οι δύο εκκλησίες, δηλαδή ο Παπισμός και η Ορθοδοξία (Ζαχαρίας Δ΄14)


Γ)
Το κεφάλαιο 13 της Αποκάλυψης είναι σχεδόν αυτούσιο, με κάποιες ελάχιστες παραλλαγές, από τον Δανιήλ.


Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα:


Είδα ένα τέταρτο θηρίο φοβερό και τρομερό και πάρα πολύ δυνατό με μεγάλα σιδερένια δόντια […] είχε στο κεφάλι του δέκα κέρατα (Δανιήλ Ζ΄ 7)


Και είδα να ανεβαίνει από τη θάλασσα ένα θηρίο με δέκα κέρατα… (Αποκάλυψη ΙΓ΄ 1)


Δ)
Στο 16ο κεφάλαιο, τα δύο πρώτα εδάφια μιλούν για την πρώτη από τις επτά πληγές: «έλκος κακόν και πονηρόν» θα πλήξει τους φέροντες το χάραγμα. Το πώς θα τους ξεχωρίζουν το μαθαίνουμε στο 12ο της Εξόδου. Στην Έξοδο (Ζ΄ 17-18), πάλι, διαβάζουμε την γνωστή σε όλους περίπτωση που ο Μωυσής μετατρέπει τον Νείλο σε αίμα και… ω! του θαύματος, στο 16ο της Αποκάλυψης διαβάζουμε το ίδιο «όραμα».


Ε)
Όλοι έχουμε ακούσει για το λεγόμενο «χάραγμα». Ωστόσο ο Ιωάννης δεν πρωτοτυπεί. Το συναντάμε και αλλού πολύ καιρό πριν γεννηθεί:


έπειτα ο Κύριος φώναξε τον άντρα […] και του είπε: «Πήγαινε, διάσχισε την Ιερουσαλήμ και βάλε σημάδι στα μέτωπα των ανθρώπων εκείνων που στενάζουν και θλίβονται για τις βδελυρές πράξεις που γίνονται μέσα στην πόλη». Τους υπόλοιπους σφάξτε τους χωρίς λύπηση μέχρι και μικρά παιδιά (Ιεζεκιήλ Θ’ 4-7)


Ζ)
Όταν ο Ιωάννης περιγράφει πως ο Θεός θα φτιάξει έναν καλύτερο κόσμο (ΒΑ΄ 1-7) κλπ, κατά σύμπτωση οραματίζεται το ίδιο όραμα που είχε και ο Ησαίας (Ξ΄ 17-25), με ίδια φρασεολογία.


Αυτά και άλλα πολλά παραδείγματα μπορούμε να φέρουμε για το «όραμα» του Ιωάννη. Μα να είναι συμπτώσεις όλα αυτά; Είναι πάρα πολλά για να είναι συμπτώσεις και τυχαία.
Όσοι τυχαίνει να έχουμε μία Βίβλο στο σπίτι μας, ας κάνουμε τον κόπο να την ανοίξουμε και να την διαβάσουμε. Είναι ογκώδες βιβλίο, το γνωρίζουμε, αλλά τι να γίνει, μόνο μελετώντας και συγκρίνοντας θα «ανοίξει» το μυαλό μας. Όσοι το κάνετε θα δείτε πολύ περισσότερα από τα προαναφερθέντα –τα οποία αποτελούν μία σταγόνα στον ωκεανό!


Συμπέρασμα


Ο Ιωάννης, λοιπόν, δεν προφητεύει το μέλλον του κόσμου, ούτε είδε κάτι για τα μελλούμενα. Και μόνο μέσα από αυτά τα ελάχιστα που αναφέραμε, γίνεται φανερό, πασιφανές, θα τόνιζα, ότι αυτά που αφηγείται δεν τα έζησε ή είδε ο ίδιος.


Γιατί το έκανε; Σίγουρα όχι για να περνάει την ώρα του. Ο Ιωάννης δεν είδε τίποτα, ούτε καν χρειάστηκε να φανταστεί. Απλά συνένωσε ό,τι προσδοκίες και προθέσεις παλαιότερων Εβραίων, των προγόνων του, οι οποίοι ήθελαν να κατακτήσουν τον κόσμο. Η Αποκάλυψη είναι μία μεγάλη συρραφή σκόρπιων σχεδίων υποδούλωσης και καθυπόταξης της ανθρωπότητας σε όραμα υπό την μορφή διηγήματος θρίλερ.


Γιατί το λέμε αυτό; Μα δεν το λέμε εμείς. Το λέει ο ίδιος ο Ιωάννης αλλά και πολλοί άλλοι πριν από αυτόν:


Τότε, ο Κύριος άπλωσε το χέρι του και άγγιξε τα χείλη μου. Και μου είπε: «Έτσι βάζω τα λόγια μου στο στόμα σου. Πρόσεξε: από σήμερα θα έχεις την εξουσία στα έθνη και στα βασίλεια να ξεριζώνεις και να γκρεμίζεις, να καταστρέφεις και να ερημώνεις, να χτίζεις και να φυτεύεις». (Ιερεμίας Α΄10)


Το υπόλοιπο των απογόνων του Ιακώβ είναι ανάμεσα στα έθνη όπως ένα λιοντάρι ανάμεσα στου δάσους τα θεριά, σαν ένα λιονταρόπουλο ανάμεσα σε κοπάδι προβάτων. Όπου περνάει αρπάζει και ξεσκίζει. Κανείς δεν μπορεί την λεία του να του πάρει. (Μιχαίας Ε΄ 7)


Κάθε άνθρωπος οφείλει να υποτάσεται στις ανώτερες εξουσίες, γιατί δεν υπάρχουν εξουσίες παρά το Θεό, κι αυτές οι εξουσίες που υπάρχουν έχουν τεθεί από το Θεό. Έτσι, λοιπόν, όποιος αντιτάσσεται στην εξουσία, αντιστέκεται στην τάξη που έβαλε ο Θεός, κι όσοι αντιστέκονται είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την τιμωρία τους. (Προς Ρωμαίους ΙΓ΄1-2)


Όποιος μείνει πιστός ως το τέλος στης διαγωγή που εγώ του ζητώ και φτάσει έτσι στη νίκη, θα του δώσω εξουσία πάνω στα έθνη. Θα τα κυβερνήσει με σιδερένια πυγμή και θα τα συντρίψει σαν πήλινα σκεύη. Θα του δώσω την εξουσία που κι εγώ πήρα από τον Πατέρα μου». (Αποκάλυψη Β΄26-28)


Είναι θέμα εξουσίας, λοιπόν…


Μάλιστα, αυτό το Σχέδιο Καθυπόταξης πρέπει να παραμείνει απόρρητο. Γι’ αυτό και ο Ιωάννης βάζει τον Θεό να του ζητά/διατάζει να μην αποκαλύψει καμία πληροφορία από όσες παίρνει: «σφράγισον α ελάλησαν αι επτά βρονταί, και μη αυτά γράψεις» (Αποκάλυψη Ι΄ 4)


Με απλά λόγια, ο Ιωάννης, δεν οραματίζεται, αλλά δείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν οι μεταγενέστεροί του. Δείχνει τον σχεδιασμό της εξουσίας και της αρπαγής.


Κατά συνέπεια, όλες οι προφητείες που από καιρού εις καιρόν κυκλοφορούν, δεν είναι παρά κομμάτια ενός Σχεδίου που οι «προφήτες» τους ξέρουν ότι είναι σε εφαρμογή. Μα θα αναρωτιέστε, αφού είναι απόρρητο το Σχέδιο γιατί υπάρχουν οι προφητείες;
Τα ανακοινώνουν, λοιπόν, οι «προφήτες» α) είτε για να προλειάνουν το έδαφος και παράλληλα να τρομοκρατήσουν τον απλό δεισιδαίμονα και θρησκόληπτο άνθρωπο, αλλά και τον αδαή, τον αμόρφωτο. Του υποβάλουν δηλαδή υποσυνείδητα μηνύματα για να αποδεχτεί αυτό που έρχεται, αυτό που του ετοιμάζουν β) είτε γιατί κάποιοι που γνωρίζουν ή έχουν αντιληφθεί το Σχέδιο, παθαίνουν κρίσεις ειλικρίνειας και (στα γεράματά τους, συνήθως, για να μην κυνηγηθούν) ενημερώνουν κωδικοποιημένα τον κόσμο για να τον αφυπνίσουν.


Σημείωση
Η απόδοση στην Δημοτική της Αγίας Γραφής προέρχεται από εγκεκριμένη από την Εκκλησία έκδοση της Βίβλου.




Πηγή:  http://diadrastiko.blogspot.com/2012/11/blog-post_7762.html#ixzz2CbyYjjdX