Και όταν λέμε όλοι οι κλέφτες. Εννοούμε όλοι... 
Όσο αργούμε σαν κοινωνία να καταλήξουμε σε ένα κοινό συμπέρασμα για το ποια πρόσωπα και ποιες καταστάσεις ευθύνονται για την χρεοκοπία μας, τόσο κάθε προσπάθεια εξόδου από την χρεοκοπία θα μοιάζει μετέωρη και αναποτελεσματική.
Όσο καθυστερούμε, τόσο θα διακινδυνεύουμε μια ολοσχερή κατάρρευση της χώρας και την πιθανότητα απομάκρυνσης της χώρας από την Ευρωζώνη, με συνέπειες μιας «βιβλικής» καταστροφής για την οικονομία και την κοινωνία με διάρκεια δεκαετιών.
Δεν είναι οι 32 πολιτικοί που άπλωσαν τα δάχτυλα στο «μέλι», είναι εκατοντάδες οι πρώτης γραμμής πολιτικοί, είναι χιλιάδες οι δεύτερης γραμμής πολιτικοί και συνδικαλιστές, είναι δεκάδες οι χιλιάδες τα στελέχη της δημόσιας διοίκησης και είναι εκατοντάδες χιλιάδες όσοι τα τελευταία 20-30 χρόνια προσπορίστηκαν έσοδα είτε εισπράττοντας γρηγορόσημα, είτε εκβιάζοντας φορολογούμενους, είτε πουλώντας συμπληρώματα δωρεάν παιδείας με μαύρα δίδακτρα παραπαιδείας, είτε φοροδιαφεύγοντας σαν ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρηματίες του γλυκού νερού χωρίς επιχειρηματικό ρίσκο αλλά με κρατικές και κοινοτικές επιδοτήσεις...
Η διαδικασία είναι απλή και τεχνικά εφικτή. Ξεκινώντας από τους πολιτικούς, γιατί είναι αυτοί που διαχειρίστηκαν πρωτίστως δημόσιο χρήμα, άπας ο πληθυσμός να περάσει από πόθεν έσχες σε ό,τι αφορά όλα τα περιουσιακά του στοιχεία. Κινητά και ακίνητα εντός και εκτός της χώρας, όπως αυτά μπορούν να εντοπιστούν από τις μεταβολές και κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών τα τελευταία χρόνια.
Το δημόσιο χρέος που θα βαρύνει τις επόμενες γενιές για πολλές δεκαετίες, ακόμη και αν υπάρξει και δεύτερο «κούρεμα» που θα το καταστήσει βιώσιμο, κατά ένα μεγάλο μέρος είναι προϊόν αυτών των άτυπων συναλλαγών, κατά ένα μεγαλύτερο των πελατειακών συναλλαγών αργομισθίας και κατά ένα μικρότερο των στρεβλώσεων της αρχιτεκτονικής του ευρώ ή των υπερβολών του διεθνούς τραπεζικού συστήματος.
Μέχρι σήμερα οι συνέπειες της χρεοκοπίας αντιμετωπίζονται με αύξηση της φορολογίας επί εχόντων και μη εχόντων άσχετα από τα αν απέκτησαν τα περιουσιακά τους στοιχεία σύμφωνα με το γράμμα του νόμου ή κοινωνικώς και οικονομικώς με απαράδεκτο τρόπο.
Πόθεν έσχες λοιπόν σε όλους. Άθροιση των δηλωθέντων εσόδων και υπολογισμός της αξίας απόκτησης των περιουσιακών στοιχείων. Ότι δεν δικαιολογείται από τα δηλωθέντα έσοδα, δήμευση ή αναδρομική καταβολή των χρωστούμενων υπέρ του δημοσίου χρέους.
Όλα όσα υποστηρίζουν οι «κλέφτες» ή κάποιοι αδαείς θεράποντες της ουτοπίας, περί της εγγενούς αδικίας που κρύβει ο πολιτισμός των συναλλαγών της αγοράς και του καπιταλισμού, είναι προφάσεις εν υπεκφυγάς. Οι συναλλαγές μεταξύ των ανθρώπων από την αυγή της ιστορίας βασίζονταν σε αμοιβαίες ανάγκες και επιθυμίες, σε ελλείψεις και περισσεύματα. Από την στιγμή και ξεκίνησαν οι συναλλαγές ξεκίνησε ο πολιτισμός.
Όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι, όπως λέει και η διαφήμιση... Για να κάνουμε μια επανεκκίνηση της προκοπής.
http://www.capital.gr/stoupas/?i=i24092012
http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/09/blog-post_8562.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου