Μνημόνιο Ελλήνων προς τους Έλληνες Βουλευτές

Το κατωτέρω Μνημόνιο εστάλη στους Έλληνες Βουλευτές (Noεμ. 2011)

ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΛΛΗΝΩΝ

Η EUROPEAN LEAGUE OF GENEVA (ELG) της οποίας το κεντρικό ενδιαφέρον είναι η προώθηση της Ιδέας της Ηνωμένης Ευρώπης, έχει ήδη θέσει το πρόβλημα ειδικώς της Ελλάδος στα πλαίσια του μακραίωνος «Ανατολικού Ζητήματος».

Το 1853 σε συνομιλία του Τσάρου Νικολάου 1^ου και του Άγγλου Πρέσβεως Sir Hamilton Seymour, έτέθη ο Μεγά-λος Κανών που καθορίζει ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ την εξωτερική πολιτική των εξω-ευρωπαϊκών Μεγάλων Δυνάμεων (USA και UK) : «ποτέ δε θα επιτρέψουμε η Ελλάδα να γίνει μεγάλη δύναμις» (βλ. J.A.R. Marriott, The Eastern Question, p.230) . ΑΥΤΗ ΘΑ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ;

Η  ELG έχει πολλές φορές τονίσει ότι η Αμερική, αμέσως μετά τον πόλεμο και μεσούντος του Ψυχρού Πολέμου, βοήθησε την Ελλάδα να υπερνικήσει τον κομμουνιστικό κίνδυνο κατά τον λεγόμενο «εμφύλιο» και αμέσως μετά να αναπτυχθεί οικονομικώς διότι, κατά ομολογία των ιδίων των Αμερικανών, «εάν μετά τις καταστροφές του «εμφυλίου» έμενε φτωχή ήταν σχεδόν μαθηματικώς βέβαιον ότι θα έπεφτε στα χέρια του Σοβιετικού καθεστώτος». Από το άλλο μέρος, οι Έλληνες του εξωτερικού, ιδίως οι εφοπλιστές που με τις ικανότητές των δημιούργησαν την ΠΡΩΤΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, έδειξαν μεγάλη προθυμία να επενδύσουν μεγάλα κεφάλαια στην Ελλάδα με την εκφρασμένη πρόθεση να καταστήσουν τον Πειραιά διεθνές ναυτιλιακό κέντρο, όπως το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη!

Άλλοτε, τον 19ον αι. οι μεγάλοι Έλληνες κεφαλαιούχοι του εξωτερικού έδειξαν την ίδια προθυμία αλλά ο ρόλος τους περιοριζόταν σε έργα «ευεργεσίας» προς την Πατρίδα (π.χ. το Καλλιμάρμαρο, το Ζάππειο, τα ωραία κλασικά κτίρια της οδού Πανεπιστημίου κλπ.). Τώρα, μετά τον Μεγάλο πόλεμο η τάσις δεν ήταν μόνον η «ευεργεσία» αλλά ήταν οι πολλών ειδών επενδύσεις για εκβιομηχάνιση της Ελλάδος. Ενώ πρώτα η Ελλάς τους αντιμετώπιζε «ευγνωμονούσα» και αφιέρωνε οδούς και Πλατείες στο όνομά τους, τώρα (ίσως ο πατροπαράδοτος, από αρχαιότητος, φθόνος, ίσως η έξόχως ικανή προπαγάνδα του Αριστερισμού, ίσως η επέμβαση των μυστικών υπηρεσιών εις όφελος των δυτικών συμφερόντων, ίσως και οι τρεις συντελεστές, ο καθένας προς ίδιον όφελος) το κλίμα εστράφη σφοδρώς εναντίον τους. Υπερισχύει στην συνείδηση ευρέων στρωμάτων του λαού το κατόπιν εντολών κήρυγμα του Ανδρέα Π. «ενάντια στο μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο» Η προπαγάνδα ενισχύετο με διάφορα κρυφά μέσα εντός και εκτός της Ελλάδος από το Αμερικανικό πολιτικό κέντρο. Διατί;;

ΔΙΟΤΙ η μεγάλη ανάπτυξη που παρετηρήθη κατά την 20ετία 1953-1973, ΕΘΟΡΥΒΗΣΕ τους Αμερικανούς που έβλεπαν κίνδυνο της, κατά την λογική του Ανατολικού Ζητήματος, επιρροής τους στην Ελλάδα. Xώραν, που η γεωστρατηγική της θέση στην Ανατολική Μεσόγειο είναι ζωτική για την ικανοποίηση των συμφερόντων τους τα οποία (όπως αναλυτικότατα και λεπτομερέστατα αναφέρει ο Καθηγητής στο ΜΙΤ Noam Chomsky στο βιβλίο του HEGEMONY OR SURVIVAL,  America's Quest for Global Dominance) τίθενται υπεράνω οιασδήποτε ηθικής. Είναι σαφές ότι μια Eλλάδα οικονομικώς ισχυρή δύναμις δεν θα μπορούσε να παραμένει ο τυφλός υπηρέτης των Αμερικανικών συμφε-ρόντων. Σαφή αντίληψη της ακολουθουμένης στρατηγικής των ΗΠΑ δίνει ο λόγος του Henry Kissinger που εδημοσιεύθη περί το 1992:

«Ο Ελληνικός λαός είναι ατίθασος και γι'αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Εννοώ, να πλήξουμε την γλώσσα, την θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας ενοχλεί στα Βαλκάνια, στην Ανατ. Μεσόγειο, στην Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή την νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για την πολιτική των ΗΠΑ».

Ο Henry Kissinger σε προσωπική επιστολή του στον γράφοντα διέψευσε ότι προέβη σε αυτή την δήλωση. Παρά το (μάλλον αμφισβητούμενο) αυτό γεγονός, η πολι-τική αυτή εφαρμόζεται κατά γράμμα και συστηματικώς από διάφορα ελληνικά κέντρα στην Ελλάδα με σοβαρή διείσδυση στο Υπουργείο Παιδείας για το οποίο, μετά λόγου γνώσεως, απεσβέσθη ο όρος «Εθνικής», αμέσως μόλις ο Γιώργος Α. Παπανδρέου ανέλαβε την εξουσία το 2009.  Ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε ο κατ'αρχήν άνθρωπός τους για να σταματήσει η οικονομική άνοδος. Το μέσον που εχρησιμοποιήθη ήταν η φιλοαριστερή και (δήθεν) αντιαμερικανική πολιτική του για αλίευση των ψήφων της Αριστεράς προσκείμενης προς την τότε Σοβιετική Ένωση. Η πολιτική του αυτή υπήρξεν επιτυχής διότι εμείωσε σημαντικά το ποσοστό δυνάμεως του ΚΚΕ.  ΕΤΣΙ εξηγείται και η φράση του Αμερικανού Πρέσβεως Στερν «δεν μας ενδιαφέρει τι λέει ο Α.Π. αλλά τι κάνει».

Ο Καραμανλής, ο και «Εθνάρχης» αποκαλούμενος, επαναπατριζόμενος θριαμβευτικά κατά την μεταπολίτευση εσκέφθη, για να γίνει αρεστός στον λαό, προ μάλιστα του κινδύνου από τον πολιτικό του αντίπαλο ο οποίος διεκήρυττε «το μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο που πίνει το αίμα του λαού», προέβη σε θεαματική δίωξη και διαπόμπευση των κυριοτέρων Ελλήνων επενδυτών με πρώτους τον Νιάρχο και τον Ανδρεάδη. Παραλλήλως ετοίμασε και εδραίωσε Συνταγματικώς με το άρθρο 106 §3 του Συντάγματος την πολιτική κρατικοποιήσεων και εκδιώξεως των ιδιωτικών επενδύσεων.

Το ατυχές αυτό άρθρο 106 λέγει τα εξής στην §3:

<<3. Mε την επιφύλαξη της προστασίας που παρέχεται από το άρθρο 107 ως προς την επανεξαγωγή κεφαλαίων εξωτερικού, μπορεί να ρυθμίζονται με νόμο τα σχετικά με την εξαγορά επιχειρήσεων ή την αναγκαστική συμμετοχή σ' αυτές του Kράτους ή άλλων δημόσιων φορέων, εφόσον οι επιχειρήσεις αυτές έχουν χαρακτήρα μονοπωλίου ή ζωτική σημασία για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, ή έχουν ως κύριο σκοπό την παροχή υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο.>>

Τότε ακούσαμε ΔΙΕΘΝΩΣ «ούτε δραχμή πλέον στην Ελλάδα». ΕΤΣΙ εξηγείται ακριβώς γιατί, ενώ οι ιδιωτικές επενδύσεις ηύξαναν επί μία εικοσαετία (1953-1973) κατά ετήσιο μέσον όρο 10% του ΑΕΠ, κατέρρευσαν μονομιάς, αμέσως μετά την εισαγωγή του νέου Συντάγματος, στο θεαματικό ποσοστό του 0,6% (μηδέν, έξη) και γιατί, το ετήσιο ΑΕΠ, που επί 20ετίαν ήταν σταθερώς στο εκπληκτικό επίπεδο του 7-8% (δεύτερη χώρα σε ανάπτυξη η Ελλάς μετά την Ιαπωνία!) κατερρακώθη στο 3,5% (1975-1980) και κατέρρευσε στο 1,5% (ενάμισυ %) επί της ηγεμονίας του «οικονομολόγου» Ανδρέα Παπανδρέου (1980-1990)!

Συνεχίζοντας την τραγική και εγκληματική για την Ελλάδα πολιτική του ο Ανδρέας Π., πάντοτε για εξασφάλιση ψήφων αλλά και  για ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ  ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ προς μονιμοποίηση της υποτέλειας, προέβη σε ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ καταστρέφοντας όλες τις δυναμικώς αναπτυσσόμενες βιομηχανίες (ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΛΙΝΤΑ, ΧΡΩΠΕΙ, ΠΕΙΡΑΊΚΗ ΠΑΤΡΑΊΚΗ κλπ). Έτσι, η συστηματική εγκληματική πολιτική κατέστρεψε κάθε είδους βιομηχανία στην Ελλάδα.

Με την δίωξη του κεφαλαίου των επενδυτών (κυρίως Ελλήνων της αλλοδαπής και όχι μόνον) η αύξηση της ανεργίας αντιμετωπίζεται, αρχής γενομένης με τον «Εθνάρχη», με την αύξηση προσλήψεων δημοσίων υπαλλήλων με κομματικά εκάστοτε κριτήρια - τακτική (προσοδοφόρος ψήφων) η οποία συνεχίζεται και εντείνεται από το ΠΑΣΟΚ μετά το 1981. Αλλά τότε ακριβώς ο Ανδρέας Π., για προσέλκυση ψήφων προς διαιώνιση της ηγεμονίας του, επιδίδεται συστηματικά στην πολιτική των παροχών με συνεχή δανεισμό (βλ. το σχετικό σχεδιάγραμμα). Η αρχή αυτή είναι γνωστή στους απατεώνες αρχίζοντας με τον Ponzi και καταλήγοντας στον Madoff, αλλά στο εξωτερικό οι δύο αυτοί εφευρέτες του Easy Money System βρίσκονται στην φυλακή ενώ ο θλιβερός μιμητής τους Ανδρέας Παπανδρέου εθριάμβευσε με τον θαυμασμό των Ελλήνων - μέχρι των σημερινών στελεχών του ΠΑΣΟΚ τα οποία τον ακολούθησαν και βοήθησαν στην εγκληματική εθνοκτόνο τακτική του.

Ο συνεχής δανεισμός για παροχές που ηύξαναν την αγοραστική δύναμη αλλά χωρίς εγχώρια παραγωγή η οποία είχε συστηματικώς και με επιμονή καταστραφεί από τον «Εθνάρχη» και τον «Χαρισματικό», είχαν δύο αναγκαστικά επακόλουθα,

1ον, την κατά το σύστημα Ponzi και Madoff ικανοποίηση των τοκοχρεωλυσίων με νέον δανεισμό και επί πλέον,

2ον, την ανάγκη πρόσθετων δανείων όχι για παραγωγικές επενδύσεις αλλά για πληρωμή των αθρόως αυξανόμενων εισα-γωγών.

Έτσι, το εξωτερικό χρέος το οποίον το 1973 η Χούντας άφησε στο υγιές ποσό των 335 εκατ. Δολλαρίων, έφτασε το 2010 τα 340 δισεκατομμύρια! Θαυμάστε τον «Χαρισματικό οικονομολόγο» του οποίου η έλευση και εισβολή  στην Ελλάδα  οφείλεται, και αυτή, σε τραγικό λάθος του «Εθνάρχη».

Δεν είχε συναίσθηση του τι έπραττε ο Ανδρέας Παπανδρέου; Φαίνεται ότι είχε.  Τον Αύγουστο 1987 λέγει: «Αυτό που υποτιμήσαμε, ήταν οι διαρθρωτικές αδυναμίες της προσφοράς. Έτσι, η αύξηση της ζήτησης λόγω των παροχών στράφηκε στις εισαγωγές»!

Ο θλιβερός «οικονομολόγος» ...υπετίμησε αυτό που ξέρει και ο πρωτοετής φοιτητής: ότι η αύξηση των παροχών με εξωτερικό δανεισμό χωρίς αύξηση της παραγωγής, οδηγεί στον όλεθρο.

Και όχι μόνον αυτό. Στις 12 Απριλίου 1984 λέγει στους χειροκροτούντες βουλευτές του: «Δεν θέλω να σας πω ότι μπήκαμε στον Παράδεισο. Λέω τούτο: ότι αντί η πορεία της οικονομίας να είναι προς τα κάτω, είναι προς τα πάνω. Αυτό είναι το μήνυμα, είναι σημαντικό, και αυτό θα συνεχισθεί. Μπήκαμε δηλαδή σε κάποια περίοδο ανάκαμψης της οικονομίας. Είναι θετικό μήνυμα, η πάροδος του χρόνου είναι σήμερα ευνοϊκή».

Και μόλις 18 μήνες μετά, στις 17 Οκτωβρίου 1985, ο ίδιος αυτός τραγικός άνθρωπος λέγει το ιστορικώς περίφημο:

«Ήρθε η ώρα της Αλήθειας. Τώρα θα μου πείτε, την πρώτη τετραετία δεν είχαμε το συναίσθημα ότι επλησίαζε; Το είχαμε! Όμως η ταχύτητα με την οποίαν ήρθε αυτό προς το τέλος της πρώτης τετραετίας και την αρχή της δεύτερης, ήταν πράγματι εντυπωσιακή. Οι παρεκκλίσεις από τις προβλέψεις μας ήταν πολύ σημαντικές. Δεν ζητώ συγχωροχάρτι!!».

Τι εξήγηση να δώσει κανείς σε αυτό το φαινόμενο; Την ίδια με το «λεφτά υπάρχουν» του γιού του το 2009; Σπανίως η Ιστορία ενός Έθνους μπορεί να παρουσιάσει τέτοια δείγματα ασυνειδησίας και θρασύτητος.

Αλλά το ερώτημα που γεννάται είναι αυτό: το Επιτελείο του, οι ...«πρωτοκλασάτοι» του και ονομαστικώς, οι Βενιζέλος, Πάγκαλος, Σημίτης, Τσοβόλας, Κακλαμάνης δεν έβλεπαν τίποτε; Μόνον το 2011 ο κ. Πάγκαλος κατάλαβε και ομολόγησε ότι «μαζί τα φάγαμε, ακολουθώντας μία πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης δημοσίου χρήματος»!!

Δηλαδή, «αθλιότητα εξαγοράς» και «διασπάθισης δημο-σίου χρήματος» για προσέλκυση ψηφοφόρων! Τελικώς, δεν υπάρχουν ευθύνες; Μόνος, ως κούκος, έγραφε στο βιβλίο του «Ο Mαρξιστικός Μύθος», σελ. 37, §2, το 1984 (το 1984!) ο Ν.Καλογερόπουλος-Kaloy, κάτοικος Γενεύης, ότι «η οικονομική καταστροφή της Ελλάδος είναι τόσον ιστορικώς τελεσίδικη όσο και η Μικρασιατική καταστροφή»;

To ανωτέρω αναφερόμενο «Επιτελείο» δεν είχε καταλάβει τίποτε; Ή μήπως και αυτούς, το μόνο που ενδιέφερε είναι «να μη χάσουν τις εκλογές»;

Αντίθετα όμως εσκέφθησαν στην Ισλανδία - γνήσιο δημοκρατικό Κράτος. Η Εξεταστική Επιτροπή που συνέστησε η Βουλή από ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ, ΕΞΩΚΟΙΝΟ-ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥΣ, ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΕΣ (όχι από Βουλευτές) έβγαλε πόρισμα 2.400 σελίδων και κατελόγησε ευθύνες στον πρώην Πρωθυπουργό και λοιπούς συνεργούς οι οποίοι ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ΣΤΙΑ ΦΥΛΑΚΕΣ!.

Η ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ της Ισλανδίας είχε στην διάθεσή της 80 υπαλλήλους, δικό της προϋπολογισμό και δικαίωμα να ζητήσει - ακόμη και να κατασχέσει - στοιχεία από κρατικές υπηρεσίες και ιδιώτες. Στο πλαίσιο της διαφάνειας, αναρτήθηκε τον Απρίλιο στον ιστότοπο της Ισλανδικής Βουλής (http://sic.athingi.is) το πλήρες κείμενο που η κυβέρνηση της Ισλανδίας ονομάζει «Έκθεση της Αλήθειας» και οι Ισλανδοί αποκαλούν «Μαύρο Πόρισμα», καθώς και εκτεταμένη περίληψη στα αγγλικά.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

Πόσους από τους ζώντες πρέπει να βάλετε φυλακή και πόσους από τους τεθνεώτες της περιόδου από το 1975 πρέπει να γράψετε στην Ιστορία της πατρίδας μεταξύ αυτών « ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»;

Είναι καιρός ακόμη με δική σας πρωτοβουλία, να επιβάλλετε κυρώσεις για να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι και να μη επαναληφθεί το τραγικό αυτό φαινόμενο στο μέλλον - νόμος Ειδικής και Γενικής Προλήψεως κατά το Ποινικό Δί-καιο. 

Σκεφθείτε το μέλλον των ελληνικών γενεών. Διότι θα είναι πολύ πιό τραγικό για σας αν δεν το κάνετε ΕΣΕΙΣ και το κάνει ο Ελληνικός λαός.

From the EUROPEAN LEAGUE OF GENEVA
The President, Dr Nicolas Kaloy, Geneva.

 Πηγή

http://logioshermes.blogspot.com/2011/11/blog-post_7015.html