"Αν και οι τίτλοι τέλους στη Λιβύη δεν έχουν ακόμα γραφτεί, η εξέγερση στην αραβική χώρα θα αφήσει ένα ανεξίτηλο σημάδι στην παγκόσμια οικονομία"
Αν και οι τίτλοι τέλους στη Λιβύη δεν έχουν ακόμα γραφτεί, η εξέγερση στην αραβική χώρα θα αφήσει ένα ανεξίτηλο σημάδι στην παγκόσμια οικονομία, σχολιάζει το αμερικανικό περιοδικό TIME. Οι τιμές του πετρελαίου έχουν εκτοξευθεί από τις αρχές της εβδομάδας και μπορούν να αυξηθούν ακόμη περισσότερο εν μέσω της συνεχιζόμενης αναταραχής που προκάλεσε ένα μεγάλο κύμα φυγής στους ξένους εργαζόμενους στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις. Κάτω από κανονικές συνθήκες η Λιβύη παράγει 1,6 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ημερησίως και κατέχει την 17η θέση στην παγκόσμια κατάταξη των εξαγωγικών χωρών. Ωστόσο η παραγωγή αυτή έχει μειωθεί σχεδόν στο μισό και οι ενεργειακές της εξαγωγές έχουν σταματήσει τελείως.
Άσχημα νέα είναι επίσης για τις διεθνείς αγορές πετρελαίου το γεγονός ότι είναι αβέβαιο αν οι εκπατρισμένοι εργαζόμενοι, πολύτιμοι για την ενεργειακή βιομηχανία της Λιβύης, επιστρέψουν.
«Υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα για το ποιο θα είναι το μέλλον της Λιβύης» λέει ο Julian Lee αναλυτής για το Κέντρο Παγκόσμιων Ενεργειακών Μελετών στο Λονδίνο. «Εταιρείες έχουν πολύ επικερδή συμβόλαιο στη Λιβύη, τα οποία δε θέλουν να σπάσουν», προσθέτει.
Ο χαοτικός εμφύλιος πόλεμος που μαίνεται στο μεγαλύτερο μέρος της ανατολικής πλευράς, η οποία ελέγχεται κυρίως από τους αντάρτες, έχει αφήσει τις εγκαταστάσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στο έλεος των αναταραχών.
Ωστόσο στη δυτική πλευρά, που ελέγχεται ακόμα από τον Καντάφι, βρίσκεται ο μεγάλος τερματικός σταθμός και το διυλιστήριο πετρελαίου εκτός Τρίπολης, καθώς και ο αγωγός Greenstream που μεταφέρει φυσικό αέριο από την περιοχή Wafa της Σαχάρας προς τα λιμάνια της Μεσογείου, όπου είναι διαθέσιμο προς αποστολή στην Ιταλία, η οποία παίρνει το 25% του συνόλου του πετρελαίου της και περίπου το 15% του φυσικού της αερίου από τη Λιβύη.
Αλλά οι αντικυβερνητικοί διαδηλωτές έχουν στον έλεγχό τους κρίσιμους τερματικούς σταθμούς Tobruk και Zuetina.
Οι διαβεβαιώσεις της Σαουδικής Αραβίας ότι θα καλύψει τα όποια κενά δημιουργηθούν στην εξόρυξη πετρελαίου εξαιτίας των ταραχών στη Λιβύη λειτούργησαν, πρόσκαιρα τουλάχιστον, καθησυχαστικά στο «ράλι» των τιμών του «μαύρου χρυσού». Επίσης οι Σαουδάραβες ηγέτες κανόνισαν οι χώρες της δυτικής Αφρικής να εκτρέπουν το πετρέλαιο με προορισμό την Ασία στην Ευρώπη, συμφωνώντας να αντικαταστήσουν οι ίδιοι την παραγωγή για την Ασία.
Ωστόσο το πετρέλαιο αυτό είναι χαμηλότερης ποιότητας. Στην πραγματικότητα η άμεση ενίσχυση για τη διατήρηση των προμηθειών είναι πιο πιθανό να έλθει από τα στρατηγικά αποθέματα των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Ιαπωνίας.
Ακόμα όμως και αυτό να συμβεί, δεν σβήνει τους φόβους ότι ο αντίκτυπος της εξέγερσης γενικότερα στον αραβικό κόσμο θα έχει άμεσο και ίσως καθοριστικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομία.
epikaira
Άσχημα νέα είναι επίσης για τις διεθνείς αγορές πετρελαίου το γεγονός ότι είναι αβέβαιο αν οι εκπατρισμένοι εργαζόμενοι, πολύτιμοι για την ενεργειακή βιομηχανία της Λιβύης, επιστρέψουν.
«Υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα για το ποιο θα είναι το μέλλον της Λιβύης» λέει ο Julian Lee αναλυτής για το Κέντρο Παγκόσμιων Ενεργειακών Μελετών στο Λονδίνο. «Εταιρείες έχουν πολύ επικερδή συμβόλαιο στη Λιβύη, τα οποία δε θέλουν να σπάσουν», προσθέτει.
Ο χαοτικός εμφύλιος πόλεμος που μαίνεται στο μεγαλύτερο μέρος της ανατολικής πλευράς, η οποία ελέγχεται κυρίως από τους αντάρτες, έχει αφήσει τις εγκαταστάσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στο έλεος των αναταραχών.
Ωστόσο στη δυτική πλευρά, που ελέγχεται ακόμα από τον Καντάφι, βρίσκεται ο μεγάλος τερματικός σταθμός και το διυλιστήριο πετρελαίου εκτός Τρίπολης, καθώς και ο αγωγός Greenstream που μεταφέρει φυσικό αέριο από την περιοχή Wafa της Σαχάρας προς τα λιμάνια της Μεσογείου, όπου είναι διαθέσιμο προς αποστολή στην Ιταλία, η οποία παίρνει το 25% του συνόλου του πετρελαίου της και περίπου το 15% του φυσικού της αερίου από τη Λιβύη.
Αλλά οι αντικυβερνητικοί διαδηλωτές έχουν στον έλεγχό τους κρίσιμους τερματικούς σταθμούς Tobruk και Zuetina.
Οι διαβεβαιώσεις της Σαουδικής Αραβίας ότι θα καλύψει τα όποια κενά δημιουργηθούν στην εξόρυξη πετρελαίου εξαιτίας των ταραχών στη Λιβύη λειτούργησαν, πρόσκαιρα τουλάχιστον, καθησυχαστικά στο «ράλι» των τιμών του «μαύρου χρυσού». Επίσης οι Σαουδάραβες ηγέτες κανόνισαν οι χώρες της δυτικής Αφρικής να εκτρέπουν το πετρέλαιο με προορισμό την Ασία στην Ευρώπη, συμφωνώντας να αντικαταστήσουν οι ίδιοι την παραγωγή για την Ασία.
Ωστόσο το πετρέλαιο αυτό είναι χαμηλότερης ποιότητας. Στην πραγματικότητα η άμεση ενίσχυση για τη διατήρηση των προμηθειών είναι πιο πιθανό να έλθει από τα στρατηγικά αποθέματα των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Ιαπωνίας.
Ακόμα όμως και αυτό να συμβεί, δεν σβήνει τους φόβους ότι ο αντίκτυπος της εξέγερσης γενικότερα στον αραβικό κόσμο θα έχει άμεσο και ίσως καθοριστικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομία.
epikaira
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου