Επιχείρηση «συγκατοίκηση» στο Αιγαίο

Πολυεπίπεδη βήμα προς βή-μα επιχείρηση διχοτόμησης του Αιγαίου δρομολογεί η Τουρκία, δρέποντας πλέον τους καρπούς μιας πολιτικής που εδώ και χρόνια υλοποιεί σε βάρος της χώρας μας, τόσο σε επίπεδο διμερών σχέσεων όσο και σε επίπεδο διεθνών οργανισμών και κυρίως του ΝΑΤΟ. Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει βεβαίως να προσθέσουμε και τις συνεχείς εξόδους των τουρκικών ερευνητικών σκαφών «Πίρι Ρέις» και «Τσεσμέ», τα οποία, ιδιαίτερα κατά το τελευταίο δίμηνο, συνοδεία τουρκικών πολεμικών πλοίων, κυριολεκτικά αλωνίζουν στα νερά του Αιγαίου, με τα ελληνικά περιπολικά του Λιμενικού σε ρόλο απλού παρατηρητή.

Υιοθετώντας την τακτική των «γκρίζων ζω-νών», αμφισβητώντας την κυριαρ-χία της Ελλάδας σε εκατοντάδες βραχονησίδες, απαιτώντας την αποστρατιωτικοποίηση όλων των νησιών του Αιγαίου, ακόμη κι αυ-τών που εξαιρούνται με βάση τις συνθήκες, όπως είναι ο Αϊ-Στρά-της, απειλώντας με πόλεμο στο ενδεχόμενο επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ. από τα 6 που έχουμε σήμερα και μη αναγνωρίζοντας το εύρος του εναέριου χώρου των 10 ν.μ., η Τουρκία κλιμακώνει σταδιακά τις διεκδικήσεις της σε βάρος της χώρας μας.

Τουρκικές διεκδικήσεις
Η έξοδος άλλωστε των συγκεκριμένων πλοίων στο Αιγαίο, αποτελώντας τον τελευταίο κρίκο στη μακριά αλυσίδα των τουρκικών διεκδικήσεων, έχει περισσότερο σημειολογική και λιγότερο πρακτική σημασία. Σύμφωνα με πηγές του ΥΠΕΘΑ, το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει τα τουρκικά ερευνητικά σκάφη είναι η πραγματοποίηση ερευνών για πετρέλαιο. «Απλά δείχνουν κατ’ αυτό τον τρόπο ότι λόγο στο Αιγαίο δεν έχει μόνο η Ελλάδα, αλλά και η Τουρκία», σημειώνουν με νόημα οι ίδιες πηγές. Εξάλλου, κατά την πρόσφατη συνάντηση που είχε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Νταβούτογλου με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσα, ο πρώτος ευθύς εξαρχής δεν άφησε κανένα περιθώριο στον δεύτερο αναφορικά με τις αντιλήψεις που τρέφει για το ρόλο της Τουρκίας στο Αιγαίο. Αντιλήψεις που παραπέμπουν στη θεωρία συγκατοίκησης με ίσα δικαιώματα και για τις δύο πλευρές, αφού, σύμφωνα με τον κ. Νταβούτογλου, η θάλασσα του Αιγαίου είναι το «κοινό σπίτι» για την Ελλάδα και την Τουρκία. Το γεγονός βεβαίως ότι οι συνθήκες ορίζουν ότι το «σπίτι δεν είναι κοινό», αλλά έχει ιδιοκτήτη και αυτός είναι η χώρα μας, δεν έχει καμία σημασία για την Τουρκία και την επεκτατική πολιτική που εφαρμόζει. «Είμαστε μια οικογένεια Τούρκοι και Έλληνες, καθώς μοιραζόμαστε την ίδια γεωγραφία, την ίδια πολιτιστική κληρονομιά, το ίδιο τουριστικό περιβάλλον», συνέχισε ο κ. Νταβούτογλου, με τον κ. Δρούτσα να αποφεύγει να απαντήσει ξεκάθαρα στις προκλητικές δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ, προφανώς για να μην χαλάσει το καλό κλίμα και οι διακοπές τους…


Κατευναστική πολιτική
Ανάλογη είναι, όμως, και η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία, τηρώντας μία κατευναστική πολιτική έναντι της Άγκυρας, εμφανίζεται αδύναμη, υποχωρητική και χωρίς ξεκάθαρη πολιτική αντιμετώπισης των τουρκικών διεκδικήσεων. Ακόμη και ο ρόλος των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, εξάλλου, σε πλήρη αντιδιαστολή με αυτών της Τουρκίας, το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει υποβαθμιστεί σημαντικά. Στις αρχές της δεκαετίας, τα τουρκικά μαχητικά αντιμετωπίζονταν άμεσα, υπήρχαν μάλιστα περιπτώσεις που στον αέρα βρίσκονταν ακόμη και πάνω από 100 ελληνικά μαχητικά εμπλεκόμενα σε αερομαχίες με τα αντίστοιχα τουρκικά. Η δύναμη του Πολεμικού μας Ναυτικού απέτρεπε τις τουρκικές φρεγάτες να «σουλατσάρουν» ανενόχλητες στα ανοιχτά του Σουνίου, ενώ κάθε που τα τουρκικά ερευνητικά έβγαιναν στο Αιγαίο, την παρακολούθησή τους αναλάμβαναν πολεμικά πλοία, ικανά να αντιπαρατεθούν με τα αντίστοιχα τουρκικά, και όχι περιπολικά του Λιμενικού Σώματος.
Τους τελευταίους μήνες, πάντως, τα πράγματα δεν έχουν μόνο «διμερές ενδιαφέρον», αλλά τείνουν να γίνουν ακόμη πιο μπερδεμένα, καθώς στη συγκεκριμένη διαμάχη έχει αρχίσει να εμπλέκεται όλο και πιο πολύ ο αμερικανικός παράγοντας, έχοντας βάλει «στο μάτι» να αξιοποιήσει για λογαριασμό του τα πετρέλαια του Αιγαίου, εφόσον βεβαίως αυτά υπάρχουν…


«Αμφισβητούμενη περιοχή»
Ενδεικτικά να σημειώσουμε τις πρόσφατες δηλώσεις του ειδικού απεσταλμένου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την Ενέργεια στην Ευρασία κ. Ρίτσαρντ Μόρνιγκσταρ, ο οποίος, αφού πρώτα χαρακτήρισε το Αιγαίο «αμφισβητούμενη περιοχή», προέκρινε τη δημιουργία μιας εμπορικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται στο Αιγαίο, ακόμη κι αν εν τω μεταξύ δεν έχουν επιλύσει τις μεταξύ τους διαφορές.
Ένα επιπλέον ενδιαφέρον στοιχείο που έρχεται να προστεθεί στο παζλ της κατάστασης που τείνει να δημιουργηθεί στο ελληνικό Αρχιπέλαγος είναι και η «πρεμούρα» που έχει πιάσει τους Συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ για τη μείωση των εξοπλιστικών μας προγραμμάτων. Ενδεικτικά να επισημάνουμε ότι μία σειρά από κέντρα μελέτης, όπως το SIPRI και το Διεθνές Κέντρο για την Ειρήνη και την Ανάπτυξη (BICC), ινστιτούτα αλλά και εκθέσεις σε Ευρώπη και Ηνωμένες Πολιτείες παρακάμπτουν την τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο, ζητώντας από τις ελληνικές κυβερνήσεις να μειώσουν τις αμυντικές δαπάνες της χώρας και να κινηθούν με περισσότερη «ευελιξία» και «κατανόηση» προς τις τουρκικές θέσεις και αιτιάσεις… Σε πρόσφατη σχετική μελέτη, μάλιστα, το BICC, το οποίο χρηματοδοτείται από αρκετές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, και κυρίως από τη γερμανική, προτρέπει τόσο την ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ να εφαρμόσουν ένα άτυπο στρατιωτικό εμπάργκο κατά της Ελλάδας, προτείνοντας ταυτόχρονα την αποστρατιωτικοποίηση του Αιγαίου για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.


m-epikaira