Το αλάτι στις μέρες μας φαίνεται να είναι φτηνό και εύκολα διαθέσιμο. Είναι κάτι που θεωρείται δεδομένο σε κάθε μαγειρική κουζίνα. Ωστόσο, για πολλές κοινωνίες του παρελθόντος, το αλάτι ήταν ένα πολύτιμο εμπόρευμα, καθώς δεν ήταν ευρέως διαθέσιμο σε όλους.
Χρησιμοποιώντας το πολύτιμο αλάτι για τη διατήρηση των τροφίμων, οι άνθρωποι στο παρελθόν είχαν περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσουν τους χειμερινούς μήνες και ήταν σε θέση να ταξιδεύουν μεγάλες αποστάσεις χρησιμοποιώντας αλατισμένα τρόφιμα.
Σύμφωνα με τη δημοφιλή πεποίθηση, το Αλάτι Khewra, ένα τεράστιο υπόγειο σπήλαιο που εκτείνεται σε εκατό τετραγωνικά χιλιόμετρα, ανακαλύφθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο.
Η ιστορία αφηγείται ότι ενώ ο Αλέξανδρος και ο στρατός του αναπαύονται στο Khewra κατά τη διάρκεια της πορείας τους στο σημερινό Πακιστάν, μερικά από τα άλογα των στρατευμάτων γλείφουν τις πέτρες στο έδαφος. Αυτό παρατηρήθηκε από τους άνδρες του Αλεξάνδρου, και όταν και οι ίδιοι έγλειψαν τις πέτρες, διαπίστωσαν ότι ήταν αλμυρές, με αποτέλεσμα την ανακάλυψη του αλατιού του Khewra.
Αλλά το ενδιαφέρον της ανακάλυψης των αλόγων του Μέγα Αλέξανδρου δεν σταματά μόνο στην χρήση του αλατιού και στην ανακάλυψη ενός αλατωρυχείου.
Είναι η φυσική ραδιενέργεια που κάνει όλη την διαφορά. Μελέτες που διεξήχθησαν στα ορυχεία δείχνουν ότι μπορεί να είναι πηγή φυσικών ραδιονουκλεϊδίων. Όποιος εισέρχεται στα ορυχεία, μπορεί να εκτεθεί σε ακτίνες ραδονίου και γάμμα με πιθανές θεραπευτικές δυνάμεις.
Έχει υποστηριχτεί ότι τα σωματίδια αλατιού που κινούνται στον αέρα έχουν αντιβακτηριακές ιδιότητες, οι οποίες, αν εισπνευστούν, μπορούν να βοηθήσουν στην απομάκρυνση πνευμονικών προβλημάτων και στη χαλάρωση της βλέννας. Άτομα με άσθμα ή άλλα αναπνευστικά προβλήματα μπορούν να επισκεφθούν τα αλατωρυχεία για να αναπνεύσουν τα σωματίδια θεραπευτικών αλάτων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το αλάτι θα εξακολουθήσει να αποτελεί σημαντικό συστατικό στην προετοιμασία των τροφίμων για μεγάλο χρονικό διάστημα, παρέχοντας έτσι έναν λόγο για τη συνεχή χρήση του αλατιού Khewra.
Η ιστορία ότι τα άλογα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ανακάλυψαν το αλατωρυχείο είναι πιθανό να μην έχει τις ρίζες της τόσο ιστορικά δεδομένα όσο, ίσως, στην αποικιακή εποχή, όταν υπήρχε μια τρέλα ανάμεσα στους δυτικούς εξερευνητές για να εντοπίσουν τη διαδρομή που ακολούθησε ο Μέγας Αλέξανδρος όταν ταξίδευε μέσω του σημερινού Πακιστάν και της Ινδίας.
Αν και κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν είναι ένας θρύλος ή πραγματικότητα, αξίζει να σημειωθεί ότι το ορυχείο έχει άμεσα συνδεθεί με τον Μέγα Αλέξανδρο και έχει προσαρμοστεί στις μεταβολές των εποχών, σαν ορυχείο, τουριστικό αξιοθέατο και ως θεραπευτικός χώρος σε ασθενείς με άσθμα.
Μετά από πολλές περιπέτειες και διεκδικήσεις, το 1870 το αλατωρυχείο Khewra μετονομάστηκε σε Αλάτι Mayo, προς τιμήν του Λόρδου Mayo, του Απεσταλμένου της Ινδίας που επισκέφθηκε την περιοχή. Οι Βρετανοί ξεκινούν την εξόρυξη. Ωστόσο οι προθέσεις τους δεν φαίνεται να ήταν και τόσο καλοπροαίρετες, καθώς έφεραν την καταναγκαστική εργασία σε άντρες, γυναίκες και παιδιά.
Σήμερα, το Salt Mine Khewra εξακολουθεί να λειτουργεί. Η παραγωγή αλατιού είναι τεράστια. Για το 2013/14 αναφέρθηκε ότι ανήλθε σε 387.747.820 μετρικούς τόνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου