ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΒΑΛΤΕ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΜΑΘΕΤΕ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΛΛΑ… ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ

 

Βασιλειάδης Δημήτριος … Μας έβαλε τα γυαλιά…..ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΒΑΛΤΕ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΜΑΘΕΤΕ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΛΛΑ …….ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ SAM CHEKWAS ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 8 ΜΑΙΟΥ 2014 ΣΤΟ ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΟΜΑΔΟΣ «ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ». ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΓΗΡΙΑΝΟ ΕΛΛΗΝΑ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΜΥΝΕΤΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΟΣ, ΦΙΛΕ SAM. LEONZEYS

http://alfeiospotamos.gr/?p=9178

Γελάει η ιστορία

Δάνειο 9/12/1824: Ζητήσαμε 800.000 λίρες και πήραμε 310.000, δηλαδή τα 43%. Και θα διαχειριστεί το χρέος ο Σαμαράς...

Δάνειο 7/2/1825: Από τα 2.000.000 λίρες
έφτασαν στην Ελλάδα 232.555! Και θα διαχειριστεί το χρέος ο Τζέφρι...

Δάνειο Φεβρουαρίου 1830: 64 εκατομμύρια που ανέλαβε να δώσει ο Ρότσιλντ. Έφυγαν τα λεφτά από ‘δω κι από ‘κει και δεν πήραμε τίποτα! Και θα διαχειριστεί το χρέος ο Βενιζέλος...
Το 1859 έγινε κάτι σαν PSI και αποφάσισαν ότι πρέπει να τους δίνουμε 900.000 φράγκα το χρόνο, αλλά το χρέος αντί να μικραίνει μεγάλωνε. Σύμφωνα με τους λογαριασμούς των τριών δυνάμεων, το 1871, όταν εξοφλήθηκαν όλες οι ομολογίες, τους χρωστάγαμε 100 εκατομμύρια! Και θα διαχειριστεί το χρέος ο Στουρνάρας...

Πέρασαν τα χρόνια και το 1933, με διάφορες λογιστικές ταχυδακτυλουργίες –υπολογίζοντας τα χάρτινα φράγκα σε χρυσά- και παρόλο που τους πληρώναμε σχεδόν έναν ολόκληρο αιώνα, μας ανακοίνωσαν ότι τους χρωστάγαμε ακόμα 37.746.011 χρυσά φράγκα! Και θα διαχειριστεί το χρέος ο Σταϊκούρας...

Πίσω πάλι στο 1870 όπου το κράτος είχε δανειστεί 17½ εκατομμύρια κι από τότε το ποσό μεγάλωνε με γοργό ρυθμό. Κοντά στα δάνεια σε χρυσό οι κυβερνήσεις κατέφυγαν και στην καταναγκαστική κυκλοφορία. Το 1868 παίρνουν ένα τέτοιο δάνειο 48.000.000. Απ’ αυτά οι τράπεζες Εθνική και Ιονική δώσανε μόνο δεκαπέντε σε χαρτονόμισμα και έξι σε μεταλλικό. Και θα διαχειριστεί το χρέος ο Κωστάκης ο Καραμανλής...

Το 1877 νέο δάνειο με καταναγκαστική κυκλοφορία 28 εκατομμύρια χρυσές δραχμές και το 1878 τρίτο 10 εκατομμυρίων. Οι όροι αυτών ήταν κάτι παραπάνω από ληστρικοί, ο τόκος βαρύς και τα ανταλλάγματα πολλά και απαραίτητα. Και θα διαχειριστεί το χρέος ο Σημίτης με τους «58» της «Ελιάς» που γίνανε ορμητικό «Ποτάμι»...

Ο υποδιοικητής της Εθνικής τράπεζας, Ε. Κεχαγιάς, όταν έγινε υπουργός των Οικονομικών πήρε δάνειο από την Τράπεζά του (δανείστηκε σαν υπουργός ή δάνεισε σαν τραπεζίτης άραγε;) με ονομαστικό τόκο 9% και τιμή έκδοσης 80%! Αντί λοιπόν 25 εκατομμυρίων που δάνεισαν τάχα το κράτος, του ‘δωσαν μόνο 20 με τόκο πραγματικό 11%. Και θα διαχειριστεί το χρέος ο Τσίπρας με τον Καμμένο...

Κι άλλο δάνειο το 1887 με ονομαστικό κεφάλαιο στα 135.000.000 και πραγματικά μας έδωσαν μόνο 90 εκατομμύρια, δηλαδή τα 67%! Έτσι κι ο τόκος από ονομαστικός 4% ανέβηκε στα 6% κι η εξόφλησή του κανονίστηκε να γίνει σε 75 χρόνια! Και θα διαχειριστεί το χρέος το ΚΚΕ με τη Χρυσή Αυγή...

Τα δάνεια της… «ανεξαρτησίας» (λέμε τώρα) για να τα ξοφλήσει ο Τρικούπης πήρε το 1889 ένα προσωρινό δάνειο 600.000 λίρες μ’ έντοκα γραμμάτια με τη βοήθεια της Εθνικής τράπεζας. Γραμμάτια που έληγαν το Δεκέμβρη του 1890 και για να τα πληρώσουν στην προθεσμία τους έδωσε ομόλογα του δανείου, που είχε κάνει εκείνο τον καιρό για το στρώσιμο του σιδηροδρόμου Πειραιάς – Λάρισας. Κι αντί να γίνει ο σιδηρόδρομος πληρώσαμε με το σχετικό δάνειο του 1890 τα δάνεια της «ανεξαρτησίας». Το 1927 όμως, έναν αιώνα και περισσότερο από τότε που τα πήραμε, άρχισαν να βρυκολακιάζουν αφού παρουσιάστηκαν στην Ολλανδία πολλοί κάτοχοι ομολογιών των δανείων του ’24 και ’25! Και θα διαχειρίζονταν το χρέος ο... «εθνάρχης» Κων/νος Καραμανλής με τον... «αείμνηστο» Ανδρέα Παπανδρέου...


Από το 1827 κι ύστερα οι ξένοι δανειστές δεν εισέπραξαν τόκους και χρεολύσια κι η Ελλάδα κήρυξε πτώχευση. Από τότε αρχίζει η επέμβαση των ξένων δυνάμεων στα εσωτερικά της χώρας μας κι έτσι τα δάνεια της… «ανεξαρτησίας» αποτέλεσαν τον πρόλογο της οικονομικής υποδούλωσης της Ελλάδας στο ξένο κεφάλαιο. Τρόικες να δουν τα μάτια των προπαππούδων σας!

Τις δεκαετίες πριν το 1890 η οικονομική πολιτική κάθε κυβέρνησης διέγραφε τον εξής φαύλο κύκλο, όπως είχε πει ο μεγάλος ρήτορας της αγγλικής, «δημοκράτης», Τζέφρι Παπανδρέου. Για να πληρωθούν τα βαριά τοκοχρεολύσια των δανείων μεγάλωναν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού. Για να εξανεμιστούν τα ελλείμματα κατέληγαν στους φόρους και στην αναγκαστική κυκλοφορία, και για να γλιτώσουν ύστερα κι απ’ αυτή ζήταγαν καινούργιο δάνειο και πάλι απ’ την αρχή. Οι καινούριοι φόροι που έβαλε τότε ο Τρικούπης προϋπολογίστηκαν σε 16 εκατομμύρια, μα δεν απόδωσαν πάνω από 4! Σας θυμίζει κάτι αυτό ή δεν πρέπει να ασχολούμαστε με την περίοδο πριν τη μεταπολήστευση;

Τι, θέλετε κι άλλα; Σιωπή και αναμείνατε ανάπτυξη! Κάποτε τα μονοπώλια ήταν ο καπνός, η σμύριδα και το αλάτι, τώρα είναι η ΔΕΗ, ο ΟΣΕ και το νερό. Μη σταματάτε το ξεζούμισμα των Ελλήνων μεγάλοι «εθνάρχες» και «ηγέτες» «εθνοπατέρες» μας και την αποπληρωμή των καλών μας «εταίρων» και δανειστών. Έχουμε και ορυκτό πλούτο, έχουμε και πετρέλαιο, και φυσικό αέριο, και λιγνίτη και όλα τα καλά του Θεού! Όμως προς Θεού… Μη βαράτε δυνατά, «σώστε» μας ήρεμα κι ωραία καλοί μας «δημοκράτες» και… εγγυητές της σταθερότητας. Η ιστορία άλλωστε γελάει μαζί σας!

Οι πληροφορίες είναι από το βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα».

Γράφτηκε από τον  Παύλο Σφέτσα

http://ksipnistere.blogspot.gr/2014/08/blog-post_7661.html

ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ EUROBANK...ΔΙΝΟΥΝ ΔΑΝΕΙΑ ΓΙΑ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΝΦΙΑ!!!

Ο παραλογισμος που ζουμε σε αυτη τη χωρα πραγματικα δεν υπαρχει.
Η Τραπεζα Πειραιως και η Eurobank οι οποιες ανακεφαλαιοποιηθηκαν με χρηματα του Ελληνικου Δημοσιου για να μην χρεοκοπησουν,δηλαδη με λεφτα των φορολογουμενων στην Ελλαδα και με τοκογλιφικα δανεια που πηρε η χωρα απο τους "δανειστες"...δινουν τωρα δανεια στους πολιτες... για να ξεχρεωσουν τις οφειλες τους...προς το Ελληνικο Δημοσιο!!!

Με αλλα λογια...Τραπεζες οι οποιες σωθηκαν με δικα μας λεφτα...δινουν τωρα στο κοσμο, τα χρηματα που τους δωσαμε μεσω των φορων και των κατα παραγγελια δανειων που πηρε η Ελλαδα για να σωσει το Τραπεζικο συστημα...με την μορφη εντοκων δανειων.

Ουσιαστικα ειναι σαν να δανειζεις σε καποιον λεφτα...και αυτος αντι να σου τα επιστρεφει οταν τα χρειαστεις...να σου τα δινει πισω...με τη μορφη δανειου με τοκους!!!
Καλα κανουν οσο δεν αντιδρα κανενας.
Η εν λογω διαφημισεις των τραπεζων...ειναι τουλαχιστον προκληση...
ΠΡΕΖΑ TV 25-8-2014
ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ: Πρώην αξιωματούχος της CIA προτείνει να βγάλουν τον Πούτιν από τη μέση «με μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του»

Πρώην αξιωματούχος της CIA ανέφερε ότι η απομάκρυνση του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν από την εξουσία, ακόμα και «με μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του» αν χρειαστεί, θα πρέπει να είναι ο πρωταρχικός στόχος της κυβέρνησης Ομπάμα, στο πλαίσιο της στρατηγικής της για την αντιμετώπιση της ουκρανικής κρίσης. Ο Herbert E. Meyer, ο οποίος υπηρέτησε ως Ειδικός Βοηθός του επικεφαλής της CIA, επί κυβερνήσεως Ρέιγκαν, ανέφερε ότι οι αμερικανικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα πρέπει «να αναγκάσουν τους ίδιους τους Ρώσους που κρατάνε τον Πούτιν στην εξουσία ή τους Ρώσους που ανέχονται τον Πούτιν στην εξουσία, να τον βγάλουν νοκ-άουτ».

«Αν ο Πούτιν είναι τόσο ισχυρογνώμων που αρνείται να αναγνωρίσει ότι η καριέρα του έχει τελειώσει και ο μόνος τρόπος για να απομακρυνθεί από το Κρεμλίνο είναι να είναι τον βγάλουν γονυπετή, με μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, τότε δεν έχουμε πρόβλημα», δήλωσε ο Meyer.

infowars.com

olympia

Economist: Το ευρώ βουλιάζει ξανά -Η κρίση δεν έφυγε, περιμένει στη γωνία [εικόνα]

 

Για την νέα «εμφάνιση» της κρίσης στην Ευρωζώνη, η οποία δεν είχε εξαφανιστεί ποτέ, κάνει λόγο σε άρθρο του το περιοδικό Economist. Εχοντας ως εξώφυλλο μια βάρκα-ευρώ που βουλιάζει και στην οποία επιβαίνουν οι Μέρκελ, Ολάντ, Ρέντσι και Ντράγκι, ο Economist ασκεί σκληρή κριτική στις προσπάθεις των ηγετών της Ευρωζώνης οι οποίες δεν απομακρύνουν τον κίνδυνο.
Στο κεντρικό άρθρο με τίτλο «Το αίσθημα του ναυαγίου (ξανά)» (σ.σ. That sinking Feeling again) το περιοδικό χαρακτηρίζει ως ψευδαίσθηση την ευφορία των τελευταίων μηνών, τονίζει ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να απαλλαχθεί από εγγενείς ασθένειές της και φθάνει στο συμπερασμα πως η κρίση του ευρώ δεν πέρασε, απλώς περιμένει στη... γωνία.

«Μόλις πριν από μερικούς μήνες οι ηγέτες της Ευρωζώνης πιστεύοντας ότι έχουν περάσει τα δύσκολα επαναπαύτηκαν» αναφέρει ο Economist και συνεχίζει «έχοντας εξασφαλίσει και την υπόσχεση του προέδρου της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι ότι θα κάνει τα πάντα για να στηρίξει το ενιαίο νόμισμα η εμπιστοσύνη άρχισε να ρέει ξανά στην ήπειρο. Η ανάπτυξη φάνηκε να επιστρέφει, αν και με αργά βήματα, οι περιφερειακές χώρες άρχισαν να επανακάμπτουν, έπειτα από διασώσεις με επίπονα μέτρα ώστε να περιορίσουν τα έξοδα και να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα. Η ανεργία, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους, παρέμενε αρκετά υψηλή, αλλά στις περισσότερες χώρες τα ποσοστά έδειχναν να πέφτουν και τα spreads των ομολόγων είχαν μειωθεί καθώς οι αγορές σταμάτησαν να στοιχηματίζουν στην κατάρρευση του ευρώ».
Ολα ήταν μια ψευδαίσθηση
Ολα αυτά ήταν μια ψευδαίσθηση. Τις τελευταίες εβδομάδας χώρες της ευρωζώνης άρχισαν να «μπάζουν νερά» για ακόμη μια φορά. Το συλλογικό τους ΑΕΠ παρέμεινε στάσιμο στο δεύτερο τέταρτο του 2014: Η Ιταλία επέστρεψε σε ολοκληρωτική ύφεση, το γαλλικό ΑΕΠ παρέμεινε στάσιμο και ακόμη και η πανίσχυρη Γερμανία σημείωσε μια αναπάντεχη πτώση απόδοσης. Το τρίτο τέταρτο του έτους αναμένεται αρκετά ασταθές, κυρίως επειδή η ζώνη του ευρώ θα υποστεί επιπλέον απώλειες από τις κυρώσεις της Δύσης στη Ρωσία. Την ίδια στιγμή ο πληθωρισμός έχει πέσει επικίνδυνα χαμηλά, περίπου στο 0,4%, αρκετά πιο κάτω από το 2% που ήταν ο στόχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δημιουργώντας επιπρόσθετους φόβους. Οι αποδόσεις των γερμανικών ομολόγων βρίσκονται κάτω από το 1%, ακόμη ένας προάγγελος της πτώσης των τιμών. Η Ευρωζώνη στέκεται (ή καλύτερα ακροβατεί) σε αντίθεση με την Αμερική και τη Βρετανία, των οποίων οι οικονομίες απολαμβάνουν βιώσιμη ανάπτυξη.
Αυτό που άρχισε πριν από περίπου τέσσερα χρόνια σαν μια τραπεζική κρίση και κρίση κρατικού χρέους έχει εξελιχθεί σε μια κρίση ανάπτυξης, που τώρα περιβάλλει και τις τρεις μεγαλύτερες οικονομίας. Η Γερμανία ισορροπεί επικίνδυνα στα όρια της ύφεσης, η Γαλλία είναι βυθισμένη στη στασιμότητα και το ΑΕΠ της Ιταλίας είναι ελάχιστα πάνω από τα επίπεδα προ 15 ετών, όταν και εισήλθε στο ενιαίο νόμισμα. Από τη στιγμή που αυτές οι χώρες ισοδυναμούν με τα 2/3 του ΑΕΠ της Ευρωζώνης, η ανάπτυξη σε χώρες όπως η Ισπανία ή η Ολλανδία δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα.
Οι εγγενείς ασθένεις της Ευρώπης
Οι αιτίες για τις νέες «ασθένειες» της Ευρώπης είναι τρία πολύ οικεία και άρρηκτα συνδεδεμένα προβλήματα:

1. Δεν υπάρχουν αρκετοί πολιτικοί ηγέτες με το κουράγιο και την θέληση να προωθήσουν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα και, εν τέλει, να επανεκκινήσουν τις οικονομίες για να έλθει η ανάπτυξη.
2. Η κοινή γνώμη δεν είναι πεπεισμένη για την ανάγκη για βαθιές και ριζικές αλλαγές.
3. Παρά τις προσπάθειες του κ. Ντράγκι το νομισματικό και δημοσιονομικό πλαίσιο είναι τόσο στενό που «στραγγαλίζει» την ανάπτυξη, κάτι το οποίο κάνει τις διαρθρωτικές αλλαγές ακόμη πιο δύσκολες.

Ο... Γάλλος «ασθενής», ο πονηρός Ρέντσι και οι εμμονές της Μέρκελ
Διαφορετικές ενδείξεις αυτών των προβλημάτων μπορούν να παρατηρηθούν σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, ωστόσο, η Γαλλία παρουσιάζει με τρόπο δραματικό και τα τρία μαζί. Την περασμένη εβδομάδα ο σοσιαλιστής πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, αναγκάστηκε να κάνει ανασχηματισμό στην κυβέρνησή του για να εκδιώξει τον Αρνό Μοντεμπούρ, ο οποίος, παρά το γεγονός ότι ήταν υπουργός Οικονομίας, υπήρξε ο πιο σκληρός επικριτής της ίδιας του της κυβέρνησης. Ο κ. Ολάντ, ο οποίος εκλέχθηκε στην προεδρία με την υπόσχεση για ένα καλύτερο μέλλον, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένας αναμορφωτής τύπου Θάτσερ, αλλά από τη στιγμή που τοποθέτησε τον Μανουέλ Βαλς ως πρωθυπουργό δείχνει, τουλάχιστον, να έχει ενστερνιστεί την αρχή των περικοπών στα δημοσιονομικά, της μείωσης των φόρων και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Στην θεωρία μια νέα και πιο συμπαγής κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει πρόοδο, ωστόσο, η κοινή γνώμη δεν είναι πεπεισμένη. Ο Γάλλος πρόεδρος όχι μόνο είναι εξαιρετικά μη δημοφιλής (σε αντίθεση με τον Ματέο Ρέντσι ο οποίος έχει πείσει, αλλά δεν έχει ολοκληρώσει τις δύσκολες μεταρρυθμίσεις), αλλά δεν έχει καταφέρει να πείσει τους ψηφοφόρους ότι οι επώδυνες αλλαγές, όπως και η συρρίκνωση του κρατικού μηχανισμού είναι πράγματα αναπόφευκτα. Στον αντίποδα ο Μοντεμπούρ και οι σύμμαχοί του προσφέρουν τη γοητευτική ιδέα πως αν η ζώνη του ευρώ σβήσει τους κανόνες της, επιτρέψει μεγαλύτερα δημοσιονομικά ελλείμματα και αρκετά γενναιόδωρες δημόσιες δαπάνες δεν θα υπάρχει η ανάγκη για επώδυνες μεταρρυθμίσεις γιατί η οικονομία θα βγει ως εκ θαύματος από τα δικά της προβλήματα.
Ωστόσο, ο Μοντεμπούρ έχει δίκιο αναφορικά με το τρίτο από τα βασικά προβλήματα της Ευρώπης, την υπερβολική λιτότητα, η οποία επιβάλλεται σε όλη την ήπειρο κυρίως από τη Γερμανία. Και ο ίδιος ο Μάριο Ντράγκι πρόσφατα παραδέχθηκε εμμέσως ότι η δημοσιονομική και νομισματική πολιτική στην Ευρωζώνη είναι πολύ σφιχτή, ενώ υπαινίχθηκε ότι θα ήταν υπέρ μιας ποσοτικής χαλάρωσης, όπως έπραξαν οι ΗΠΑ και η Βρετανία, κάτι που ερμηνεύθηκε ως μήνυμα προς την Ανγκελα Μέρκελ. Αυτή άλλωστε είναι και η ηγέτης που επιμένει περισσότερο από όλους στην αυστηρή πειθαρχία, όπως και η Bundesbank είναι η τράπεζα που αντιτίθεται περισσότερο από όλες στην πιθανότητα ποσοτικής χαλάρωσης.
Υπάρχει ελπίδα αλλά η Μέρκελ δεν προσπάθησε ποτέ
Παρά την οποιαδήποτε, κατήφεια, λέει ο Economist, σίγουρα υπάρχει και η θετική πλευρά. Αν οι κύριοι Ολάντ και Ρέντσι μπορούν να αποδείξουν ότι θα προωθήσουν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, η Ανγκελα Μέρκελ ίσως να συμφωνήσει να ανεχθεί σε μια πιο χαλαρή δημοσιονομική στάση (συμπεριλαμβανομένων και μεγαλύτερων δημόσιων δαπανών στην Γερμανία) και νομισματική πολιτική. Εάν κλείσετε τα μάτια σας μπορείτε να φανταστείτε τους τρεις ηγέτες και την ΕΕ να ολοκληρώνουν την ενιαία αγορά και να υπογράφουν εμπορική συμφωνία με τις ΗΠΑ. Δυστυχώς, στον πραγματικό κόσμο, η Ανγκελα Μέρκελ έχει κάθε λόγο να μην εμπιστεύεται την Γαλλία και την Ιταλία, καθώς, όποτε η εξωτερική πίεση προς αυτές τις χώρες υποχωρεί, αμέσως κάνουν πίσω στις όποιες μεταρρυθμίσεις έχουν συμφωνήσει. Και η καγκελάριος της Γερμανίας μόλις τοποθέτησε ως πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον «Μίστερ Τίποτα» Ζαν Κοντ Γιούνκερ.
Αρα θα είναι αρκετά δύσκολο, αλλά χωρίς περαιτέρω πιέσεις από τους ηγέτες της ηπείρου, η ανάπτυξη δεν θα επιστρέψει και ο αποπληθωρισμός θα παγώσει. Η Ιαπωνία αντιμετώπισε μια ολόκληρη δεκαετία (1990) χαμένης ανάπτυξης και ακόμη παλεύει. Σε αντίθεση, όμως με την Ιαπωνία, η Ευρώπη δεν είναι μια συμπαγής χώρα και εφόσον η νομισματική ένωση δεν φέρει παρά μόνο στασιμότητα, τότε κάποιοι θα ψηφίσουν για αποχώρηση από το ευρώ.
Η κρίση δεν έχει τελειώσει απλά περιμένει στη γωνία
Χάρη στις υποσχέσεις του Μάριο Ντράγκι να θέσει ένα κατώτατο όριο δημοσίου χρέους, ο κίνδυνος πως οι οικονομικές πιέσεις θα μπορούσαν να προκαλέσουν διάλυση της Ενωσης έχει υποχωρήσει, ωστόσο, ο πολιτικός κίνδυνος πως μια ή περισσότερες χώρες θα αποφασίσουν να «πηδήξουν από το καράβι» γίνεται συνεχώς όλο και πιο ορατός. Η κρίση του ευρώ δεν έχει τελειώσει, απλά περιμένει πάντα στην γωνία.

Πηγή: Economist: Το ευρώ βουλιάζει ξανά -Η κρίση δεν έφυγε, περιμένει στη γωνία [εικόνα] | Ειδήσεις και νέα με άποψη http://www.iefimerida.gr/node/168188#ixzz3BokdiPSu

Τυχαίο; Δεν νομίζω… Σκαλώνουν οι έρευνες για δάνεια τραπεζιτών

Έρευνα για τα δάνεια που πήραν μέλη διοικητικών συμβουλίων των τραπεζών ή πρόσωπα που ήταν συνδεδεμένα μαζί τους, αποφάσισε να διεξαγάγει η Γενική Εισαγγελία, η οποία έδωσε πρόσφατα οδηγίες στους ανακριτές να κινηθούν και προς αυτή την κατεύθυνση.
Ωστόσο, πληροφορίες του «Φ» από την Αστυνομία αναφέρουν ότι αναφύονται προβλήματα που πηγάζουν από τη στάση εμπλεκομένων φορέων. Συγκεκριμένα, οι τράπεζες, όταν τους ζητήθηκε να δώσουν στοιχεία για τα μέλη συμβουλίων τους τα οποία πήραν δάνεια επ’ ονόματί τους ή επ’ ονόματι μελών των οικογενειών τους, παρέπεμψαν τους ανακριτές στην Κεντρική Τράπεζα, που είναι και η εποπτική Αρχή. Η Κ.Τ. με τη σειρά της απάντησε ότι θα ερευνήσει αυτή το θέμα, αφού είναι μνημονιακή της υποχρέωση, με αποτέλεσμα το ζήτημα να παραμένει στον αέρα.

Στο θέμα ενεπλάκη, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, και η Νομική Υπηρεσία, η οποία συζήτησε διεξοδικά το θέμα και αποφάσισε να ζητήσει όπως δοθούν τα στοιχεία ώστε να προχωρήσουν οι έρευνες. Η Κεντρική Τράπεζα, σύμφωνα με την πληροφόρηση που δόθηκε, φερεται να συμφώνησε να δώσει την έκθεση που θα προκύψει από τη δική της έρευνα, κάτι ωστόσο που δεν ικανοποιεί τους ανακριτές. Έτσι οι έρευνες στο ζήτημα αυτό δεν προχωρούν προς το παρόν και αναμένεται ότι θα γίνουν νέες ενέργειες για να συλλεγούν τα στοιχεία.
Ως γνωστόν, δάνεια εκατομμυρίων δίνονταν σε μέλη ΔΣ των τραπεζών χωρίς τις απαραίτητες εξασφαλίσεις, όπως και στον Συνεργατισμό, ενέργεια που κρίνεται ως ελεγχόμενη τόσο για τον τρόπο όσο και για το ύψος των ποσών.
Στο μεταξύ, αυτό το διάστημα γίνονται ενέργειες για την πρόσληψη δύο πρώην τραπεζικών που θα συνδράμουν με την πείρα τους στις έρευνες για το σκάνδαλο με την Οικονομία. Επίσης, διεξάγονται διαβουλεύσεις για τους ξένους εμπειρογνώμονες που θα εμπλακούν στις ανακρίσεις δίνοντας το στίγμα ως προς το πού πρέπει να κινηθούν οι έρευνες.
Σημειώνεται ότι ένα και πλέον χρόνο αφ’ ότου άρχισαν οι έρευνες κανένας φάκελος υπόθεσης δεν έχει συμπληρωθεί ούτε και κάποιος υπαίτιος έχει κατηγορηθεί σε δικαστήριο, δείγμα για το πόσο πολύτιμος χρόνος χάθηκε σε διαδικαστικά ή άλλα ζητήματα.philenews
 
hellasforce.com
http://lithosfotos.blogspot.gr/2014/08/blog-post_501.html

Ο ναυτικός αγώνας των Ελλήνων στο ακρωτήρι Αλικαρνασσού και η μεγάλη ναυμαχία στον κόλπο του Γέροντα (29 Αυγούστου 1824)

Άρθρο του κ. Βασίλη Σ. Χατζηβασιλείου, τ. δικηγόρου-ιστορικού συγγραφέα.
Η Κως και η Ρόδος θ’ αποτελέσουν το καταφύγιο του Τουρκοαιγυπτιακού στόλου στις ναυτικές επιχειρήσεις του 1824. Ύστερα απ’ την καταστροφή των Ψαρών (20 Ιουνίου) ο Χοσρέφ Καπιτάν Πασάς ή Τοπάλ Πασάς, για να αποφύγει την πίεση του Ελληνικού στόλου, που άρχισε τη δράση του με τα πυρπολικά, έπλευσε στην Κω. Εκεί, ανάμεσα στα ακρωτήρια Σκανδάριο της Κω και Τερμέριο ή Αλικαρνασσού, γύρω στα μέσα Αυγούστου, ενώθηκε ο Τουρκικός με τον Αιγυπτιακό στόλο του Ιμπραήμ Πασά. Αποβιβάστηκαν, λοιπόν, στο νησί της Κω τα Τουρκοαιγυπτιακά στρατεύματα για να ξεκουραστούν, ενώ διατάχθηκαν τα τουρκικά φορτηγά πλοία ν’ ανεφοδιαστούν με νερό και τρόφιμα. Οπότε ανοίχτηκαν υποχρεωτικά οι φτωχές αποθήκες των Κώων για την εξοικονόμηση των αναγκαίων τροφών.

Στο μεταξύ ισχυρή μοίρα απ’ την Ύδρα με αρχηγό τον Ανδρέα Μιαούλη ξεκίνησε στις 10 Αυγούστου, ενώθηκε με τη Σπετσιώτικη και Ψαριανή κι έπλευσε προς την Κω και την Αλικαρνασσό, όπου ελλιμένιζε ο Τουρκοαιγυπτιακός στόλος. Οι Έλληνες είχαν στη δύναμή τους 70 σκάφη με 850 κανόνια και 5.000 ναύτες, ενώ ο εχθρός είχε 404 σκάφη, 2.500 κανόνια μεγαλύτερης ολκής και 70.000 ναύτες.
Η γενική ναυμαχία άρχισε μεταξύ Κω και Αλικαρνασσού στις 24 Αυγούστου, αφού πρώτα οι

ενωμένοι στόλοι κινήθηκαν κατά του Ελληνικού, αλλ’ ο στενός θαλάσσιος χώρος δεν επέτρεπε την ανάπτυξη και τις κινήσεις των πλοίων, που τις δυσχέραινε ακόμη περισσότερο το σφοδρότατο μελτέμι. Ο Τουρκικός στόλος με επικεφαλής τον Χοσρέφ Πασά είχε κατώτερο ηθικό και τα πλοία του κινδύνευαν να συγκρουστούν μεταξύ τους εξαιτίας της θαλασσοταραχής και της πυκνότητας της παράταξής τους. Ο Αιγυπτιακός στόλος με ναύαρχο τον Ισμαήλ Γιβραλτάρ είχε δείξει κάποια υπεροχή. Δύο Ελληνικά πυρπολικά καταστράφηκαν τότε, το ένα από σύγκρουση με μεγάλο ελληνικό πλοίο και το άλλο από τουρκική βόμβα που ρίχτηκε απ’ το κάστρο της Νεραντζιάς της Κω. Ανάμεσα στο πλήθος των συγγραφέων που αναφέρθηκαν στα ναυτικά γεγονότα της περιοχής ξεχώρισα τον Κώο αρχαιοδίφη Ιάκωβο Ζαρράφτη (Κώια, Β΄ Μέρος, 1922,σελ. 107-108), ο οποίος περιγράφει τη δράση των αντιπάλων στόλων (Ελληνικού και Τουρκοαιγυπτιακού) με πολλή σαφήνεια:

«Έξι πυρπολικά αποτελούσαν την πρωτοπορία των 20 άριστων ελληνικών πολεμικών πλοίων, ενώ τα υπόλοιπα ακολουθούσαν από μακριά και σε απόσταση 3 αγγλικών μιλίων. Στις 9.30΄ το πρωί [της 24^ης Αυγούστου] η πρωτοπορία προσβάλλει μια εχθρική φρεγάτα, η οποία τράπηκε σε φυγή. Τότε οι Τούρκοι, αφού σήκωσαν τις άγκυρες, παρατάχθηκαν σε μάχη, ενώ πλησίαζαν οι Έλληνες με θαυμαστό θάρρος με επικεφαλής το ναύαρχο Μιαούλη. Ο ναύαρχος του τουρκικού στόλου Χοσρέφ Καπιτάν Πασάς ή Τοπάλπασας, αν και αντεπιτέθηκε, μετά από θραύση του πάνω τμήματος του μεγάλου ιστού της φρεγάτας του από εύστοχη βολή των Ελλήνων, κατέφυγε στην απέναντι Αλικαρνασσό. Μια τουρκική κορβέτα που με πείσμα συνεπλάκη για δέκα λεπτά με μια ελληνική έχασε τον πλοίαρχό της, τον οποίο έθαψαν στην Κω και του οποίου τον τάφο με σεβασμό φροντίζουν στην παραλία (μέχρι σήμερα) οι Τούρκοι. Χάθηκαν δε και άλλοι Τούρκοι, ενός από τους οποίους ο τάφος που βρίσκεται στη Λόνζα [προφανώς στο σημερινό μικρό αλσύλλιο, βόρεια του τζαμιού του Γαζή Χασάν Πασά της πόλης Κω] μαρτυρεί επισημότητα και ονομάζεται………[κενό, χωρίς να αναφέρει όνομα]. Ο Ιμπραήμ Πασάς έδειξε επίσης πολλή τόλμη, την οποία όμως έχασε και μετά βίας διέφυγε τον πυρπολικό κίνδυνο. Ο ναύαρχος του Αιγυπτιακού στόλου Ισμαήλ Γιβραλτάρ παράπλευσε δύο φορές την όλη ελληνική παράταξη με σφοδρότατο πυρ, αναγκάστηκε όμως να παρακολουθήσει τη νωθρότητα της τουρκικής δύναμης, που περιέπεσε σε άτακτη σύγχυση, η οποία αυξήθηκε εξαιτίας της στενότητας του πορθμού, μέσα στον οποίον έγινε η ναυμαχία.»

Γεώργιος Σαχτούρης
Το πρωινό της Παρασκευής 29 Αυγούστου του 1824 οι δύο αντίπαλοι στόλοι βρέθηκαν αντιμέτωποι στα βραχονήσια Τσατάλια. Εννιά Ελληνικά πλοία μαζί και το πλοίο του Μιαούλη με δύο πυρπολικά έπλεαν στον κόλπο του Γέροντα κι εναντίον τους στράφηκαν αρκετά εχθρικά σκάφη. Στα Ελληνικά εκείνα πλοία βρίσκονταν, εκτός απ’ τον Μιαούλη, πλοίαρχοι απ’ τους ικανότερους Έλληνες ναυτικούς, όπως ο Σαχτούρης, ο Κολανδρούτσος, ο Κριεζής, ο Κυριακός, ο Παπανικολής, ο Τομπάζης, ο Τσαμαδός και ο Λεμπέσης. Ο Ισμαήλ Γιβραλτάρ έδωσε αμέσως διαταγή να συντρίψουν τα απομονωθέντα στο μυχό του Γέροντα Ελληνικά πλοία, τα οποία όμως «αντέστησαν γενναίως». Αρκεί να σημειωθεί ότι ο Παπανικολής έστρεφε το πυρπολικό του ενάντια πότε της μιας και πότε της άλλης τουρκικής φρεγάτας για να τις φοβίσει και να εμποδίζει τις κινήσεις τους. Κι όταν οι αδιάκοποι πυροβολισμοί έκαμαν το σκάφος του να καταστεί διάτρητο απ’ τα βλήματα και να μείνει ακυβέρνητο, μόνο τότε ο Παπανικολής έκαψε το πυρπολικό του και διέφυγε με βάρκα. Ανάλογα κατορθώματα έκαμαν και οι άλλοι πυρπολητές, όπως ο Ματρόζος και ο Πιπίνος. Με τη δύση του ηλίου ο εχθρικός στόλος θα ζητήσει καταφύγιο στην Κω και στην Αλικαρνασσό. Απ’ εκεί ο Ιμπραήμ με τα απομεινάρια του Αιγυπτιακού στόλου θ’ αναχωρήσει για τη Ρόδο, για να καταλήξει στη Σούδα.
Ο Κων. Παπαρρηγόπουλος ( Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος Ζ΄, σελ.148-149) έγραψε

πως τα πυρπολικά των Ελλήνων συνέχισαν να απειλούν τον εχθρό στο Αιγαίο και κατά τους προσεχείς μήνες. Στις 9 Οκτωβρίου του 1824 ο Ιμπραήμ θα βρεθεί και πάλι στην Κω, όπου θ’ αναπληρώσει τα κενά του στρατού του με 5.000 Αιγυπτίους, που θα φέρει απ’ την Αλεξάνδρεια και θα τιμωρήσει παραδειγματικά τους κυβερνήτες των σκαφών του, που παρέβηκαν τα καθήκοντά τους. Θα κρεμάσει έναν από αυτούς, που εγκατέλειψε το πλοίο του πριν ακόμη αυτό πυρποληθεί απ’ τους Έλληνες, ενώ κάποιον άλλο θα μαστιγώσει «επί ατολμία» πάνω στην πρύμνη του καραβιού του.
Ο Κώος αρχαιοδίφης Ιάκωβος Ζαρράφτης κάνοντας τον απολογισμό της καταστροφής του εχθρικού στόλου θα σημειώσει ότι η ναυμαχία αυτή προκάλεσε στους Τούρκους ζημιές σε δύο φρεγάτες, δύο κορβέτες, δύο μπρίκια, 50 φορτηγά πλοία αιχμαλωτίστηκαν, ένας ναύαρχος και 4.000 στρατιώτες με 500 Άραβες συνελήφθηκαν και μεταφέρθηκαν στο Ναύπλιο. Η ναυμαχία στον κόλπο του Γέροντα απέδειξε τελικά το ακατάβλητο σθένος των Ελλήνων ναυμάχων και πυρπολητών και την αδιαμφισβήτητη ποιοτική υπεροχή τους απέναντι στον ισχυρότερο εχθρικό Τουρκοαιγυπτιακό στόλο.
«Έστωσαν τα γεγονότα εκείνα εις ενθύμησιν των μεταγενεστέρων»
 

istorikathemata.com

http://lithosfotos.blogspot.gr/2014/08/29-1824.html