ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙ,,,ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ ΜΑΣ ΣΚΛΑΒΩΣΑΝ...

.......Με την συμφωνία που επιτεύγθηκε στο Bretton Woods, ο πλανήτης εκχώρησε τα δικαιώματα της διαχείρησης του παγκόσμιου πλούτου των κληρονομικών κεφαλαίων στην FED έναντι ενός επιτοκίου 4 % ετησίως.

Η FED με τη σειρά της πληρώνοντας στα κράτη αναλογικά το επιτόκιο αυτό, δικαιούται να διαχειρίζεται τα κεφάλαια "Υπέρ της Παγκόσμιας Τάξης".. όπως τα ονόμασαν...
Έτσι ο πλανήτης και τα παγκόσμια ταμεία εγκλωβίστηκαν ες αεί κάτω από τις τράπεζες και τα κράτη κατέληξαν να δανείζονται το δολάριο, δηλαδή την υποσχετική πληρωμής αντί να δικαιούνται αφού η αξία που ασφαλίζει το δολάριο ανήκει στα κράτη εν τη γενέσει τους!

Η FED εκδίδει το δολάριο και το δίνει στην Αμερική (που είναι εταιρεία των ιδίων και πάλι) ως δάνειο, Η Αμερική δίνει ως δάνειο το δολάριο στην ΕΕ. (που είναι και πάλι εταιρεία των ιδίων).
Η ΕΕ δανείζει τις κεντρικές τράπεζες των χωρών Γερμανίας, Βελγίου, Ελβετίας και UK . Μετά από εκεί οι κεντρικές τράπεζες δανείζουν τα κράτη αναμεταξύ τους (εταιρείες). Μετά τα κράτη αυτά δίνουν δάνεια σε άλλα κράτη και ανάλογα με την περίπτωση και την πιστοληπτική ικανότητα κάθε κράτους εμπλέκονται και εταιρείες(Hedge Funds, Trusts, Mutual Funds, Capital Seeds...) κ.ο.κ. Ο λαβύρινθος εξελίσσεται ως κοχλίας και δεν έχει ούτε αρχή ούτε και τέλος.

Με αυτά τα δεδομένα ο χρυσός και οι περιουσίες των Εθνών - Κρατών που αντικατοπτρίζονται ως αξίες - κληρονομικά κεφάλαια του πλανήτη παραμένουν δεσμευμένες υπέρ των τραπεζών και αντί να τα λαμβάνουμε το κεφάλαιο με 0 % επιτόκιο για 50 έτη, καταλήξαμε να λαμβάνουμε δάνεια από τις τράπεζες με αυξανόμενο επιτόκιο που πάει ως κέρδος στις τράπεζες (και που δεν το δικαιούνται) και αυτό επίσης εκχωρείται ως εξωτερικός δανεισμός στους κρατικούς ισολογισμούς ενώ είναι εσωτερικός!!!

Και έτσι συνεχίζει ο φαύλος κύκλος με τις τράπεζες να ρουφούν το αίμα του πλανήτη και τα έθνη να υποβιβάζονται σε κράτη και μετά σε εταιρείες οι οποίες στη συνέχεια κατάσχονται υπέρ των δανειστών!!!!!!!!!!
Βίκυ Χαραλάμπους

Γιατί είμαστε σ' αυτόν τον πλανήτη - Η αποστολή..

[...] Τί βλέπεις στη φωτιά;" ρώτησα, χωρίς να περιμένω απάντηση.

-"Τί θα 'κανες αν σου έλεγα ότι δεν είμαι απ' αυτόν τον πλανήτη;" με ρώτησε.

-"Τί;"

-"Κι αν σου έλεγα το ίδιο για τον Σωκράτη; Ή και για σένα;"

-Δεν ήξερα τι να της πω -κι αν έπρεπε να την πάρω στα σοβαρά.

-"Αυτό είδες στη φωτιά;" ήταν το μόνο που μπόρεσα να σκεφτώ και να τη ρωτήσω.

-"Κάτσε κάτω," είπε εκείνη "Δες και μόνος σου."

Κάθισα και κοίταξα τις φλόγες που χόρευαν. Η Μαμά Τσία σηκώθηκε αργά και άρχισε να μαλάζει τους μυς της πλάτης μου με τα δυνατά της χέρια. "Με ρώτησες γιατί σου στάθηκα. Η απάντηση είναι: γιατί ανήκουμε στην ίδια οικογένεια" μου είπε. "Είμαστε μέλη της ίδιας πνευματικής οικογένειας."

"Τί εννοείς..." Δεν κατάφερα να τελειώσω την πρότασή μου. Η Μαμά Τσία με χτύπησε δυνατά στο σβέρκο. Είδα αστεράκια και μετά μόνο τις φλόγες, στις οποίες βυθίστηκα όλο και πιο βαθιά...

Είδα την αρχή του χρόνου και των αστεριών, όταν το Πνεύμα έγινε "Τα Δέκα Χιλιάδες Πράγματα": τα αστέρια, οι πλανήτες και τα βουνά, οι θάλασσες και όλα τα πλάσματα, μικρά και μεγάλα, που κατοικούσαν εκεί.

Αλλά δεν υπήρχαν άνθρωποι. Πριν αρχίσει η ιστορία, σε μια μαγική επόχή, όταν το Πνεύμα το επέτρεψε, γεννήθηκαν οι θρύλοι. Τα ζώα εξελίχτηκαν στη γη, έγιναν διαφορετικά απ' αυτά που προηγήθηκαν. Αλλά δεν υπήρχαν ανθρώπινες ψυχές στον πλανήτη.

Είχα ένα όραμα του αρχαίου σύμπαντος όπου, μέσα στις καμπύλες του διαστήματος, αγγελικές ψυχές έπαιζαν ελεύθερες και ευτυχισμένες. Αυτή η μνήμη, αποθηκευμένη στα πιο αρχαία αρχεία του ψυχισμού μας, έγινε το αρχέτυπο για το μέρος που ονομάζουμε παράδεισο.

Μια ομάδα απ' αυτές τις ψυχές κατέβηκε στη γη, γιατί ήταν περίεργες για το βασίλειο της ύλης -για τα ζώα, για την σεξουαλική- δημιουργική ενέργεια- για το πώς θα ήταν να είχαν σώμα.

Και έτσι κατέλαβαν τις πρωτόγονες μορφές που κατέκλυζαν τη γη -μπήκαν μέσα τους, είδαν με τα μάτια τους, ένιωσαν μέσω του δέρματός τους, απέκτησαν εμπειρία της ύλης και της ζωής στη γη. Τις είδα, τις ένιωσα να ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν τους οικοδεσπότες τους, τα ζώα, για να επιστρέψουν στην Πηγή τους.

Όμως αυτές οι ψυχές είχαν υποτιμήσει τη μαγνητική έλξη του βασίλειου της ύλης. Ταυτίστηκαν με τη ζωική συνειδητότητα. Έτσι άρχισε η μεγάλη περιπέτεια σ' αυτόν τον πλανήτη.

Οι ενέργειες αυτών των ψυχών και η ανθρωποειδής, υψηλότερη συνειδητότητά τους που βρισκόταν μεσα στα ζώα, επηρέασε τη δομή του DNA και προκάλεσε άμεσα και δραστικά εξελικτικά άλματα. Αυτό μου αποκαλύφθηκε σε οράματα του ίδιου του γεννετικού σπιράλ. Η επόμενη γενιά πλασμάτων έδωσε τη βάση για τους ελληνικούς μύθους-κένταυροι, γοργόνες, σάτυροι και νύμφες, μισά ζώα, μισοί άνθρωποι, ήταν η πηγή των θρύλων- οι Ολύμπιοι θεοί που κατοικούσαν μαζί με τα ζώα και τους ανθρώπους.

Το πρώτο κύμα ψυχών ξέχασα ότι ήταν μέρος του Πνεύματος και δεν ανήκαν στη σάρκα, είχαν ταυτιστεί με τους οικοδεσπότες τους. Έτσι, ένα δεύτερο κύμα ψυχών κατέβηκε για να σώσει το πρώτο κύμα, για να το ελευθερώσει. Αλλά κι αυτές παγιδεύτηκαν.

Ο χρόνος περνούσε τρομερά γρήγορα, αιώνες μέσα σε μια στιγμή. Ένα δεύτερο κύμα βοηθών στάλθηκε, αυτήν την φορά μόνο οι πιο δυνατές ψυχές το αποπειράθηκαν - πολύ λίγες κατάφεραν να ξεφύγουν. Οι περισσότερες παρέμειναν, παγιδευμένες από την ίδια τους την επιθυμία για δύναμη. Έγιναν οι βασιλιάδες, οι βασίλισσες, οι φαραώ και οι αρχηγοί - οι κυβερνήτες της γης. Μερικοί έμοιαζαν με τον Βασιλιά Αρθούρο - άλλοι στον Αττίλα τον Ούνο.

Τέλος, κατέφτασε μια τρίτη αποστολή. Αυτές οι ψυχές είχαν κάτι το ιδιαίτερο, ήταν πιο θαρραλέες απ' όλες, οι ψυχές των ειρηνικών πολεμιστών -γιατί ήξεραν πως δεν θα επέστρεφαν. Ήξεραν ότι θα έπρεπε να ζήσουν σ' ένα θνητό σώμα για αιώνες -υποφέροντας, χάνοντας τους αγαπημένους τους, μ΄σα στον πόνο των θνητών, στο φόβο -και αυτό μέχρι να ελευθερούν όλες οι ψυχές.

Ήταν μια αποστολή εθελοντών. Ήρθαν για να θυμίζουν σε όλους τους άλλους ποιοι είναι πραγματικά. Ανάμεσά τους μαραγκοί, μαθητές, γιατροί, καλλιτέχνες, αθλητές, μουσικοί, ιδιοφυίες και τρελλοί, εγκληματίες και άγιοι. Οι περισσότεροι έχουν ξεχάσει την αποστολή τους, αλλά υπάρχει ακόμα μια φλόγα που σιγοκαίει στις καρδιές και τη μνήμη εκείνων που προορίζονται για να ξυπνήσουν και να γίνουν οι υπηρέτες της ανθρωπότητας, ξυπνώντας και τους υπόλοιπους.
Αυτοί οι σωτήρες δεν είναι "καλύτερες" ψυχές -εκτός αν η αγάπη τους κάνει καλύτερους. Αλλά τώρα έχουν αρχίσει να ξυπνούν. Εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές σε όλον τον πλανήτη -μια πνευματική οικογένεια.

Η αποστολή...

Συνήλθα απότομα. Τράβηξα το βλέμμα μου απο τις φλόγες και στράφηκα στη Μαμά Τσία που καθόταν ακόμη δίπλα μου. Εκείνη, κοιτάζοντας τη φωτιά μου είπε, "Η ψυχή μου είναι μία απ' αυτές τις τελευταίας ομάδας. Το ίδιο και του Σωκράτη και η δική σου.Το ίδιο και οι ψυχές εκατοντάδων χιλιάδων άλλων -όλων αυτών που νιώθουν την επιθυμία να υπηρετήσουν. Σκέψου το! Εκατοντάδες χιλιάδες -και όλο και περισσότεροι που έρχονται συνεχώς, μέσω των παιδιών μας - να ξυπνούν και να θυμούνται ποιοί είναι στην πραγματικότητα και τι έχουν να κάνουν.

"Το κοινό μας σημείο είναι η αίσθηση που έχουμε σ' όλη μας τη ζωή ότι είμαστε "διαφορετικοί", παράξενοι, αταίριαστοι, ξένοι σε μια ξένη χώρα και ότι ποτέ δεν θα ταιριάξουμε. Νιώθουμε μια επιθυμία να "επιστρέψουμε στο σπίτι μας", αλλά δεν είμαστε σίγουροι τι σημαίνει αυτό. Είμαστε συχνά πρόθυμοι να προσφέρουμε αλλά και πολύ ανασφαλείς.

"Βέβαια δεν βρισκόμαστε εδώ για να "ταιριάξουμε", όσο κι αν θα το θέλαμε. Έχουμε έρθει για να διδάξουμε, να οδηγήσουμε, να θεραπεύσουμε, να θυμίσουμε στους άλλους, ακόμα κι αν το κάνουμε αποκλειστικά με παράδειγμα τη ζωή μας.

"Η γη υπήρξε σχολείο για πολλές ανθρώπινες ψυχές, αλλά οι ψυχές μας δεν ανήκουν ολοκληρωτικά σ' αυτή τη γη. Έχουμε εκπαιδευτεί κάπου αλλού, ξέρουμε πολλά πράγματα χωρίς να ξέρουμε πού τα μάθαμε -υπάρχουν πράγματα που αναγνωρίζουμε, σαν να τα ξαναβλέπουμε. Και φυσικά βρισκόμαστε εδώ για να υπηρετήσουμε.

"Εσύ Νταν, πρέπει να αναζητήσεις τρόπους να αλλάξεις κάποια πράγματα -πρώτα να ξυπνήσεις τον εαυτό σου, μετά να βρεις τον κατάλληλο μοχλό, τα πιο σωστά μέσα, τον πιο φυσικό τρόπο να πλησιάσεις τους άλλους. Έτσι συμβαίνει με όλους τους ειρηνικούς πολεμιστές που μοιράζονται αυτήν την αποστολή. Κάποιος μας μπορεί να γίνει κουρέας, άλλος δάσκαλος, άλλος χρηματιστής, κτηνίατρος ή δικηγόρος. Μερικοί από εμάς μπορεί να γίνουν διάσημοι, άλλοι να παραμείνουν ανώνυμοι. Όμως ο καθένας έχει τον ρόλο του."

Εκδόσεις: Έσοπτρον

Πηγή: bibliofagion.blogspot.gr ,  ellaniapili

- See more at: http://www.diadrastika.com/2015/10/giati-eimaste-se-auton-ton-planete-i-apostoli.html#sthash.zEAjUVtu.dpuf

Αρχαίος κρύσταλλος αποδεικνύει ότι υπάρχει ζωή στη Γη εδώ και 4,1 δισ. χρόνια

Ενας αρχαίος κρύσταλλος ζιρκονίου που αποκαλύφθηκε στη Δυτική Αυστραλία μπορεί να αποτελεί απόδειξη ότι η ζωή εμφανίστηκε στον πλανήτη μας πριν από 4,1 δισεκατομμύρια χρόνια, ή 300 εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από ότι υπολογιζόταν ως τώρα, σύμφωνα με μια ομάδα αμερικανών ερευνητών.

Επιστήμονες από τα πανεπιστήμια του Στάνφορντ και της Καλιφόρνιας/Παράρτημα Λος Άντζελες είπαν ότι είχαν συλλέξει πρόσφατα γύρω στα 10.000 ζιρκόνια από την περιοχή Τζακ Χιλς της Αυστραλίας που δημιουργήθηκαν αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Μεταξύ των ήταν και ένα που πιστεύουν ότι περιέχει ένα ίζημα άνθρακα που είναι είναι 4,1 δισεκατομμυρίων χρονών… συν ή πλην 10 εκατομμύρια χρόνια.

«Η πλήρης ενθυλάκωσή του σε ακέραιο, μη-διαταραγμένο ζιρκόνιο αποδεικνύει ότι δεν έχει υποστεί μόλυνση ή μείξη από πιο πρόσφατες γεωλογικές διαδικασίες [… και] μπορεί να αποτελέσει απόδειξη ότι η ζωή στη Γη ξεκίνησε πριν από 4,1 δισεκατομμύρια χρόνια,» είπαν σε εργασία τους που εκδόθηκε χθες στα πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών.

Οι επιστήμονες έχουν χρησιμοποιήσει ενδείξεις απολιθωμάτων για να βεβαιώσουν ότι η ιστορία της ζωής στη Γη ξεκίνησε πριν από 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια, με τη μορφή μονοκύτταρων οργανισμών. Οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν εμφανιστεί στη Γη μόνο πριν από περίπου 200.000 χρόνια.

Οι ερευνητές είναι η Ελίζαμπεθ Μπελ, ο Πάτρικ Μπένκε και ο Τ. Μαρκ Χάρισον (Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας-Λος Άντζελες), μαζί με την Ουέντι Λάο (Στάνφορντ).

apocalypsejohn.com

...

- See more at: http://www.diadrastika.com/2015/10/archeos-kristallos-apodiknii-oti-iparchi-zoi-sti-edo-41-dis-chronia.html#sthash.bDxRvYEi.dpuf

Η θεϊκή μήτρα υπάρχει πραγματικά (Βίντεο)

Υπάρχει ένα μέρος όπου όλα τα πράγματα αρχίζουν, το μέρος της αγνής ενέργειας που απλά "υπάρχει". Είναι ένα κβαντικό εκκολαπτήριο της πραγματικότητας όπου τα πάντα είναι δυνατά.

Το 1944 ο Μαξ Πλανκ, ο πατέρας της κβαντικής θεωρίας, σοκάρισε τον κόσμο λέγοντας ότι αυτή η "μήτρα" είναι το μέρος από όπου προέρχονται η γέννηση των αστεριών, το DNA της ζωής, και όλα τα άλλα ενδιάμεσα σε αυτά.

Πρόσφατες ανακαλύψεις παρέχουν δραματικά αποδεικτικά στοιχεία ότι η μήτρα για την οποία μιλούσε ο Πλανκ –η θεϊκή μήτρα– υπάρχει πραγματικά. Είναι εκείνος ο συνδετικός κρίκος που έλειπε από την κατανόησή μας και που παρέχει: τον χώρο όπου πραγματοποιείται το σύμπαν, τη γέφυρα μεταξύ της φαντασίας μας και της πραγματικότητας, και τον καθρέπτη που εμφανίζει στον κόσμο εκείνο που δημιουργούμε μέσα μας.
--------------
Ο Γκρεγκ Μπράντεν έχει περάσει 22 χρόνια από τη ζωή του ψάχνοντας σε υψηλά ορεινά χωριά, απομακρυσμένα μοναστήρια και ξεχασμένα κείμενα για να αποκαλύψει τα διαχρονικά μυστικά τους. Συνδυάζοντας τις ανακαλύψεις του με την καλύτερη επιστήμη του σήμερα, η πρωτότυπη έρευνά του διασχίζει τα παραδοσιακά όρια της επιστήμης, της ιστορίας και της θρησκείας προσφέροντας καινούργιες γνώσεις για τα αρχαία μυστήρια. Με τον τρόπο αυτό έχει επαναπροσδιορίσει τη σχέση μας με τον εσωτερικό και εξωτερικό μας κόσμο, ενώ μοιράζει το θετικό για τη ζωή μήνυμά του της ελπίδας και της δυνατότητας.

 

 

VideoTranslations

Από το awakengr , takalyterotera2

...

- See more at: http://www.diadrastika.com/2015/10/theiki-mitra-yparxei-max-plank.html#sthash.UPrSi01S.dpuf

Η Μακεδονία αποκτά τον δικό της Παρθενώνα

Μνημείο πρωτόφαντο, ένα θαύμα τεχνικής, που οικοδομήθηκε με λόγο τη «χρυσή τομή», παντρεύοντας τις θεωρίες των Πυθαγορείων και τις θεωρίες του Πλάτωνα, το Ανάκτορο των Αιγών αποτελεί τοπόσημο στην ιστορία, τη γεωγραφία και την αρχαιολογία.


Η αναστήλωσή του είναι σε πλήρη εξέλιξη και όπως τονίζει σε συνέντευξη της στο in.gr η διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας Αγγελική Κοτταρίδη, εάν εξασφαλιστεί η η αναγκαία χρηματοδότηση ύψους 10 εκατ. ευρώ από το επόμενο ΕΣΠΑ, «το 2020 η Μακεδονία θα έχει αποκτήσει τον Παρθενώνα της».

«Στην πραγματικότητα οι Αιγές, όπως έχει αποδειχθεί τόσο από τη ζωγραφική όσο και από τα ελεφαντοστέινα των βασιλικών τάφων, αλλά κυρίως τώρα με τη μελέτη του Ανακτόρου και του πολεοδομικού συστήματος που δημιουργεί ο Φίλιππος στην πόλη, είναι η κιβωτός στην οποία γεννήθηκαν οι ιδέες που διεσπάρησαν την ελληνική οικουμένη» επισημαίνει η κ. Κοτταρίδη.

Η διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας, 
Αγγελική Κοτταρίδη  

Το Ανάκτορο «είναι ίσης αξίας με τον Παρθενώνα. Δεν ήταν το σπίτι του βασιλιά, είναι το Μέγαρο Μαξίμου, είναι το κέντρο της διοίκησης, που δεν απευθύνεται στα μέλη της κυβέρνησης μόνο, αλλά σε όλους τους πολίτες των Αιγών. Το περιστύλιο είναι ο τόπος συνάθροισης των πολιτών, χωράει περίπου 4.000 άτομα και οι Αιγές δεν είχαν παραπάνω άνδρες. Συγκεντρώνει όλες τις δραστηριότητες που είχε η πολιτική αγορά. Αυτό είναι το Ανάκτορο των Αιγών και είναι η ιδέα της 'πεφωτισμένης δεσποτείας', πώς εφαρμόζεται σε μία νέα τάξη πραγμάτων που ο Φίλιππος και η πεφωτισμένη ομάδα που τον στηρίζει θέλει να ξεκινήσει και να επιβάλλει και το καταφέρνει» υπογραμμίζει η κ. Κοτταρίδη.

«Αυτό το Ανάκτορο όταν θα το έχουμε, θα ξαναγράψουμε την ιστορία της αρχαίας αρχιτεκτονικής. Αυτό το μνημείο μάς έχει μάθει πάρα πολλά. Είναι πραγματικά κορυφαίο. Είναι ένα θαύμα τεχνικής και αυτό το διαπιστώνουμε σε όλα τα επίπεδα» συνεχίζει η κ. Κοτταρίδη. Ο αρχιτέκτονας του μνημείου, τονίζει, εμπνέεται τόσο από τις θεωρίες των Πυθαγορείων όσο και από τις θεωρίες του Πλάτωνα, τα πάντα ανταποκρίνονται στον λόγο της 'χρυσής τομής', ενώ στην κάτοψη ενσωματώνει όλη τη θεωρία του Πλάτωνα για την ψυχή του κόσμου.

Φωτορεαλιστική απεικόνιση του Ανακτόρου στο τέλος των εργασιών

«Αυτό είναι μία συγκλονιστική ιστορία. Σημαίνει ότι μιλάμε για ένα εξαιρετικά μορφωμένο κύκλο ανθρώπων, δηλαδή μας βοηθάει να αναθεωρήσουμε τις ιδέες που είχαμε από τα βιβλία του σχολείου και κυρίως από τους λίβελους του Δημοσθένη για τον Φίλιππο και το περιβάλλον του, μας δείχνει τη στενή σχέση της Μακεδονίας με τους πλατωνικούς του βασιλείου και κυρίως μας δείχνει πώς αυτοί σκέφτηκαν και εφάρμοσαν την ιδέα της 'πεφωτισμένης δεσποτείας' στην αρχιτεκτονική. Αυτό λοιπόν το κτήριο το έχουμε στην Ελλάδα και ευτυχώς σώθηκε ένα μεγάλο κομμάτι των δαπέδων, σώθηκαν οι τοιχοβάτες σε πολλά σημεία, άρα μπορούμε με ακρίβεια και απόλυτη βεβαιότητα να το αναπαραστήσουμε σε ποσοστό 90 τοις εκατό» αναφέρει.

Αναστήλωση με το «βελόνι»

Περιγράφοντας την πορεία των έργων, η κ. Κοτταρίδη τονίζει ότι αποχωμάτωση για την αποκάλυψη του μνημείου δεν έγινε ποτέ. «Έγινε συστηματικότατη ανασκαφή με κάναβο, λες και σκάβαμε προϊστορικά. Είχαμε, λοιπόν, εκπληκτικά ευρήματα, γιατί πολλά κομμάτια ήταν πεσμένα ή αποτεθειμένα στα μπάζα. Αντίστοιχη δουλειά, με το 'βελόνι', έχει η Ακρόπολη, γιατί κι εκεί είχαν να κεντήσουν και να βρουν θραυσματάκια. Όλο αυτό το έργο είναι μια εποποιία» δηλώνει η κ. Κοτταρίδη, σημειώνοντας πως τον επόμενο χρόνο θα κυκλοφορήσει μία ειδική έκδοση που θα παρουσιάζει όλα αυτά τα αρχιτεκτονικά μέλη και τη θέση τους στο χώρο.

«Έχουμε καταγράψει πάνω από 4.000 αρχιτεκτονικά μέλη. Κομμάτια του περιστυλίου, επιστύλια, χαρακτηριστικά στοιχεία του Ανακτόρου. Μαζεύουμε τα θραύσματά του, τα οποία συναρμόζονται στο κομμάτι που θα αναπλαστεί στο μουσείο και μας οδηγούν σε καταπληκτικές νέες ανακαλύψεις, οι οποίες έχουν πραγματικά χέρια, πόδια και κεφάλι και δεν είναι πυροτεχνήματα και ευφυολογήματα ή ιστορίζοντα θεωρήματα με λήψη του ζητουμένου, γιατί ξεκινάμε από τις πέτρες και οι πέτρες είναι ειλικρινείς, δεν μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Έχεις δεδομένα αυστηρά και βαριά» συνεχίζει.

Πανοραμική άποψη του Ανακτόρου

Από τις εργασίες στο Ανάκτορο

Από τις εργασίες στο Ανάκτορο

Από τις εργασίες στο Ανάκτορο

Από τις εργασίες στο Ανάκτορο

Από τις εργασίες στο Ανάκτορο

Το εντυπωσιακό ψηφιδωτό του Ανακτόρου

Σε αυτή τη φάση ολοκληρώνονται οι εργασίες στη δυτική πτέρυγα του Ανακτόρου, σε ύψος περίπου 1,5 μ., σε όλα τα δάπεδα και τους περιβάλλοντες τοιχοβάτες, στη νότια πτέρυγα όπου βρίσκονται τα υπέροχα ψηφιδωτά και στο νοτιοανατολικό κομμάτι της πρόσοψης. Θα χρειαστεί η επόμενη προγραμματική περίοδος του ΕΣΠΑ για να ολοκληρωθούν οι εργασίες σε όλο το συγκρότημα των 12,5 στρεμμάτων, δηλαδή τα έργα στη βόρεια πλευρά, η ανάταξη του κεντρικού περιστυλίου και του άνδηρου, αλλά και τα έργα στο δυτικό περιστύλιο, όπου ήταν τα λουτρά, τα μαγειρεία, οι αποθήκες κλπ.

Επισκέψεις στην αναστήλωση

Από τον Ιούνιο του 2016 οι επισκέπτες του χώρου θα μπορούν να παρακολουθούν από κοντά τα έργα αναστήλωσης στη νότια πλευρά του Ανακτόρου. «Αφού διαχειριστούμε τον εργοταξιακό χώρο έτσι ώστε να μην είναι επικίνδυνο ούτε για τους επισκέπτες ούτε και για το μνημείο, θα δημιουργήσουμε μία πρόσβαση από τα νότια και μία ειδική διαδρομή με εποπτικό υλικό, για να μπορούν να περιηγηθούν τη νότια πλευρά και να έχουν οπτική εμπειρία της αναστήλωσης» αναφέρει η κ. Κοτταρίδη, επισημαίνοντας πως εάν υπάρξει χρηματοδότηση τότε θα μπορούν να γίνονται ξεναγήσεις, αλλά και εκπαιδευτικά προγράμματα για ειδικές ομάδες επισκεπτών, φοιτητές ή μαθητές λυκείου.

Τα ψηφιδωτά

Μία άλλη πρόκληση που έπρεπε να διαχειριστούν η κ. Κοτταρίδη και η επιστημονική ομάδα που εργάζεται στο χώρο αφορά στα ψηφιδωτά που έχουν βρεθεί. «Έχουμε περίπου 1,5 στρέμμα ψηφιδωτά. Αρκετά από αυτά είχαν βρεθεί από τον Λεόν Εζέ, τον 19ο αιώνα και καταχώθηκαν αλλά είχαν πάθει μεγάλες ζημιές, άλλα είχαν βρεθεί το 1950 και είχαν μείνει έκθετα και είχαν φτάσει σε τρομακτικό σημείο καταστροφής και διάβρωσης» αναφέρει, σημειώνοντας πως η προσπάθεια ξεκίνησε πριν από περίπου οκτώ χρόνια και τώρα μέσω των αναλύσεων και με τη βοήθεια των επιστημόνων του Κέντρο Λίθου «προσπαθήσαμε να ξαναβρούμε αρχαίες τεχνικές, που δίνουν πολύ αξιόπιστα και γερά αποτελέσματα».

Από τις εργασίες στη δυτική πτέρυγα του Ανακτόρου

Από τις εργασίες στα δάπεδα του Ανακτόρου

Η δυτική πτέρυγα

Από τις εργασίες αποκατάστασης του δαπέδου στο Ανάκτορο

Από τις εργασίες στο Ανάκτορο

«Δεν θέλαμε να δημιουργήσουμε στέγαστρα-τέρατα, γιατί το μνημείο είναι 12,5 στρέμματα και αν το στεγάζαμε θα το καταστρέφαμε. Τα ψηφιδωτά, που είχαν κατασκευαστεί για να είναι εσωτερικών χώρων, γίνονται τώρα εξωτερικού χώρου. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να πετύχουμε την ομορφιά που είχαν και συγχρόνως αντοχή και αντιστρεπτότητα των παρεμβάσεων. Να πετύχουμε σωστά χρώματα, χωρίς να ξέρουμε όμως στην πραγματικότητα τη χειρωνακτική τεχνική και αυτό το πέτυχαν τα παιδιά, μετά από πολύ κόπο και πάρα πολλές ώρες δουλειά έξω, με αντίξοες συνθήκες» επισημαίνει.

Το Πολυκεντρικό Μουσείο

Περιγράφοντας το Πολυκεντρικό Μουσείο η κ. Κοτταρίδη εξηγεί πως στην πραγματικότητα «είναι ο τρόπος για να περιγράψουμε ως επισκέψιμο τον αρχαιολογικό χώρο των Αιγών και η λογική που πήγαμε σε αυτό είναι επειδή οι αρχαίες Αιγές είναι μία πόλη 'κατά κώμας', δηλαδή ένα μόρφωμα που συνίσταται από πολλούς οικισμούς διάσπαρτους στο χώρο και έχει στο κέντρο το άστυ, εξού και ο πληθυντικός».

«Αυτό» συνεχίζει «είναι η αρχαιότατη μορφή των ελληνικών πόλεων, πριν γίνουν οι συνοικισμοί. Γι’ αυτό επινοήσαμε, και λόγω της ιδιαιτερότητας του χώρου, τον όρο 'Πολυκεντρικό' που σημαίνει ένα Μουσείο με πολλές αίθουσες, πραγματικές ή 'συμβολικές', διάσπαρτες στο χώρο».

Η πρώτη αίθουσα που υπάρχει και λειτουργεί ως έκθεση είναι η γνωστή αίθουσα του κτηρίου προστασίας των Βασιλικών Τάφων της Συστάδας του Φιλίππου. Η δεύτερη, που θα είναι και ο κεντρικός πυρήνας του επισκέψιμου χώρου, είναι το Κεντρικό Κτήριο, το οποίο αναμένεται να παραδοθεί πριν το τέλος του έτους.

Οι χώροι του εκτείνονται σε 5,5 στρέμματα, ενώ στα δύο αίθρια θα φιλοξενούνται μόνιμες εκθέσεις: Στο ένα αίθριο είναι το αναταγμένο έκθεμα, που είναι το κεντρικό τμήμα του άνω ορόφου της πρόσοψης του Ανακτόρου των Αιγών, και στο άλλο αίθριο είναι τα γλυπτά των Αιγών, γλυπτά εξαιρετικά ενδιαφέροντα, καθώς πρόκειται για πρωτότυπα έργα του 4ου αιώνα. Μεταξύ αυτών, το άγαλμα της βασίλισσας Ευρυδίκης, επιγραφές που σχετίζονται με τη βασιλική οικογένεια, μία σπάνια ζωφόρος με ανάγλυφη αρματοδρομία, ακριβώς ίδια με τη ζωφόρο με την παράσταση της αρματοδρομίας που βρίσκεται στον τάφο του Αλέξανδρου Δ’, αλλά και επιτύμβια μνημεία.

Στον εκθεσιακό χώρο των 900 τ.μ., ακριβώς επειδή πρόκειται για έναν ενεργό αρχαιολογικό χώρο που δίνει συνεχώς ευρήματα και επειδή υπάρχει μεγάλο απόθεμα, θα φιλοξενούνται μεγάλες περιοδικές εκθέσεις. Η πρώτη έκθεση θα λέγεται «Αιγών Μνήμη» και, όπως τονίζει η κ. Κοτταρίδη, «θα είναι η χαρά της αρχαίας πόλης που για πρώτη φορά αποκαλύπτεται στο σύνολό της». Χάρη στην έκθεση, στην οποία παρουσιάζονται βασιλικά ευρήματα από τους τάφους των παλαιότερων βασιλιάδων, αλλά και πράγματα από την ίδια την πόλη, καταγράφηκε και αναδεικνύεται η ιστορία των ανθρώπων, των κτηρίων, των μνημείων και του χώρου στο σύνολό του.

Με την κατασκευή του Κεντρικού Κτηρίου, η Βεργίνα αποκτά ένα αμφιθέατρο 150 θέσεων, που θα καλύπτει τις ανάγκες επιστημονικών συνεδρίων, ενώ θα υπάρχουν ένα μεγάλο πωλητήριο, εστιατόριο, αλλά και αίθουσα για εκπαιδευτικά προγράμματα ή άλλες εξωστρεφείς δραστηριότητες, όπως μικρότερες επιμέρους εκθέσεις σε συνέργειες με άλλα μουσεία ή συλλέκτες.


Στο Κτήριο δημιουργείται επίσης ένας μεγάλος αποθηκευτικός χώρος, πλήρως εξοπλισμένος με τα πλέον σύγχρονα μέσα, όπου θα λειτουργούν δύο χώροι μελέτης, με δικό τους αυτόνομο αίθριο. Στον έναν χώρο θα βρίσκονται οι εργαζόμενοι, στον δεύτερο ξένοι ερευνητές, ενώ θα λειτουργεί κι ένα μεγάλο συγκρότημα εργαστηρίων συντήρησης.

Η Ανασκαφή ως Έκθεμα

Με δεδομένο το ενδιαφέρον που δείχνει ο κόσμος για τις ανασκαφές, στο master plan των Αιγών έχει ενταχθεί και το πρωτοποριακό πρόγραμμα της «Ανασκαφής ως Έκθεμα». Οι επισκέπτες του χώρου θα μπορούν να παρακολουθήσουν μία ανασκαφή, όχι να σκάψουν οι ίδιοι όπως σπεύδει να διευκρινίσει η κ. Κοτταρίδη, αλλά να γνωρίσουν τι σημαίνει ανασκαφή, τι κάνουν οι αρχαιολόγοι, γιατί το κάνουν, πώς το κάνουν, ενώ την εικόνα για την ανασκαφή θα συμπληρώνει το έντυπο υλικό που θα τους παρέχεται. Η «Ανασκαφή ως Έκθεμα» θα λειτουργεί στον αύλειο χώρο του Μουσείου, αλλά και στην Βασιλική Νεκρόπολη των Αιγών, έκτασης 500 στρεμμάτων.

Η Βασιλική Νεκρόπολη, όπου πέρυσι αποκαλύφθηκαν άλλοι 20 αρχαίοι τάφοι, είναι, όπως λέει η κ. Κοτταρίδη, η τρίτη «αίθουσα» του Μουσείου και ουσιαστικά ένα μεγάλο αρχαιολογικό πάρκο. Ο χώρος έχει περιφραχτεί, έχουν εντοπιστεί οι αρχαίες διαδρομές και έχουν φυτευθεί δένδρα και φυτά της ντόπιας χλωρίδας. Παράλληλα, διαμορφώνονται σημεία στάσης και επίσκεψης με στέγαστρα, ενώ την περιήγηση στο χώρο θα συμπληρώνει ψηφιακό υλικό.

Το Ψηφιακό Μουσείο

Με εντατικούς ρυθμούς, και με ορίζοντα ολοκλήρωσης στο τέλος του έτους, προχωρά και η δημιουργία του Ψηφιακού Μουσείου «Μέγας Αλέξανδρος: Από τις Αιγές στην Οικουμένη», που θα στεγάζεται στο Κεντρικό Κτήριο. «Στόχος μας είναι να γίνει ραχοκοκαλιά αναφοράς για την έρευνα στο επίπεδο της ελληνιστικής οικουμένης, στον κόσμο του Αλέξανδρου» υπογραμμίζει η κ. Κοτταρίδη, εξηγώντας πως πίσω από τα 304 ψηφιακά εκθέματα του Μουσείου υπάρχει βαριά επιστημονική τεκμηρίωση, η οποία θα είναι μεν ανοιχτή στο κοινό, αλλά απευθύνεται κυρίως σε εξειδικευμένες ομάδες επιστημόνων, οι οποίοι θα μπορούν να έχουν και ελεύθερες σελίδες να υποβάλλουν τα δικά τους αποτελέσματα και τη δική τους έρευνα.

«Τώρα που έχουμε το καινούργιο μουσείο, με τα μεγάλα εργαστήρια, με το μεγάλο αμφιθέατρο, με τους χώρους μελέτης και τα γραφεία, θέλουμε να γίνει ένας τρόπος επικοινωνίας και να έχουμε συνεχώς γεγονότα, όπως διεθνή επιστημονικά συνέδρια ανά δύο χρόνια, είτε workshop, είτε εκπαιδευτικές δράσεις ανοιχτές στο ευρύ κοινό, αλλά πάντα με άξονα την ελληνιστική οικουμένη. Ενδεχομένως θα χρειαστούμε βοήθεια από χορηγούς και ιδιώτες και σε λίγο θα ξεκινήσουμε καμπάνια και προς αυτή την κατεύθυνση» συμπληρώνει.

«Στην πραγματικότητα οι Αιγές, όπως έχει αποδειχθεί τόσο από τη ζωγραφική όσο και από τα ελεφαντοστέινα των βασιλικών τάφων, αλλά κυρίως τώρα με τη μελέτη του Ανακτόρου και του πολεοδομικού συστήματος που δημιουργεί ο Φίλιππος στην πόλη, είναι η κιβωτός στην οποία γεννήθηκαν οι ιδέες που διεσπάρησαν την ελληνική οικουμένη» συνεχίζει η κ. Κοτταρίδη και τονίζει:

«Θέλουμε να αναδείξουμε πώς από τη Μακεδονία ξεκινούν οι ιδέες που δεσπόζουν στη διαχείριση πολλών πραγμάτων: από το τι είναι βασιλεία μέχρι το πώς φτιάχνουμε τον δημόσιο χώρο ή μέχρι τι θα πει ελληνιστικό μπαρόκ. Γι’ αυτό νομίζω ότι είναι ο κατάλληλος τόπος οι Αιγές, όπου έχουμε τόσο εντυπωσιακά ευρήματα, τέτοιους θησαυρούς, που μπορούμε να γεφυρώσουμε τον καιρό από τον Όμηρο μέχρι τον Φίλιππο και μετά από τον Φίλιππο να ταξιδέψουμε με τον Αλέξανδρο στις άκρες του κόσμου. Μας δίνεται η δυνατότητα να βλέπουμε πηγές και συνέπειες και να καταλαβαίνουμε πράγματα που έχουν παρερμηνευθεί ή φαίνονται ώς τώρα ακατανόητα».

Τα βυζαντινά μνημεία

Εκτός από τα έργα στον αρχαιολογικό χώρο των Αιγών, η Εφορεία Ημαθίας έχει αναλάβει και υλοποιεί σειρά παρεμβάσεων σε κορυφαία βυζαντινά μνημεία. Αυτή την περίοδο ολοκληρώνονται οι εργασίες συντήρησης στο Αρχοντικό της Πούλκως, τελειώνει ένα λειτουργικό κομμάτι για το κοινό στο Κάστρο των Σερβίων, ενώ ολοκληρώθηκαν τα έργα στο Ιερό της Μητέρας των Θεών στη Λευκόπετρα, στο Θέατρο της Μίεζας, αλλά και στον Ναό του Αγίου Παταπίου, όπου συναντούμε τον πρώτο υπαίθριο αρχαιολογικό χώρο στη Βέροια.

Το Θέατρο της Μίεζας

«Εκεί βρίσκεται ένα κομμάτι ρωμαϊκού νυμφαίου που έγινε βαπτιστήριο, δηλαδή ο πρώτος τόπος δημιουργίας χριστιανών επισήμως στην πόλη, που χρονολογείται στο τέλος του 4ου με αρχές 5ου αιώνα, ενώ δίπλα υπήρχε επισκοπικό μέγαρο» σημειώνει η κ. Κοτταρίδη, τονίζοντας πως ουσιαστικά είναι ο πυρήνας της χριστιανικής λατρείας ως επίσημης πια θρησκείας στη Βέροια. Στο πλαίσιο των εργασιών συντηρήθηκαν η εκκλησία και οι τοιχογραφίες, δημιουργήθηκε ο αρχαιολογικός χώρος, ενώ στον νάρθηκα του ναού η Εφορεία προωθεί την διεξαγωγή ενός εκπαιδευτικού προγράμματος από τον επόμενο μήνα, εν είδει κρυφού σχολειού, για παιδιά δημοτικού και νηπιαγωγείου, για να γνωρίζουν τη χριστιανική Βέροια.

Η «Καπέλα Σιξτίνα» βυζαντινής ζωγραφικής

Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου θα ολοκληρωθούν οι εργασίες στα «σπιτάκια», τις δύο οθωμανικές κατοικίες που ήταν επάνω στο βυζαντινό τείχος, αλλά τα έργα στην Παλαιά Μητρόπολη. «Πρόκειται για ένα τρομακτικής δυσκολίας έργο, με πάρα πολλά στοιχεία, διότι το ίδιο το μνημείο έχει πάρα πολλές φάσεις, ενώ υπέστη πάρα πολλές ζημιές από σεισμό στα τέλη του 17ου-αρχές του 18ου αιώνα» σημειώνει η κ. Κοτταρίδη.

Από το εσωτερικό του Αγίου Παταπίου

Εντυπωσιακό ψηφιδωτό στον υπαίθριο αρχαιολογικό χώρο του Αγίου Παταπίου

Ο Άγιος Πατάπιος

Από τον εξωτερικό χώρου του Αγίου Παταπίου

«Προσπαθούμε να κρατήσουμε όσο πιο πολύ μπορούμε από όλες τις περιόδους, διατηρώντας ως κεντρικό το βυζαντινό στοιχείο, έχουμε ανατάξει το νότιο κλίτος που είχε πέσει, έχουμε αποκαταστήσει και καθαρίσει όλο το εσωτερικό με τις απίστευτες τοιχογραφίες. Αυτό θα είναι μια 'Καπέλα Σιξτίνα' βυζαντινής ζωγραφικής, διότι δεν πρόκειται για ένα επαρχιακό μνημείο, είναι ένα από τα κεντρικά μνημεία των Βαλκανίων για τα βυζαντινά χρόνια. Όλο μαζί θα είναι ένα μουσείο βυζαντινής ζωγραφικής» επισημαίνει.

«Είναι μία κιβωτός της ιστορίας της Βέροιας. Το μνημείο είναι πολύ μεγάλο, πολύ εντυπωσιακό και σίγουρα θα γίνει το νέο μεγάλο προσκύνημα, για θρησκευτικό και μη τουρισμό. Πιστεύω πως θα αλλάξει το κέντρο βάρους της πόλης και θα ξανανεβάσει Βεροιώτες και επισκέπτες προς τα επάνω όπου βρίσκεται και η βυζαντινή ακρόπολη» προσθέτει.

«Βυζαντινή Πομπηία»

Κλείνοντας τη συνέντευξη ρωτήσαμε την κ. Κοτταρίδη και για την απόφαση του ΚΑΣ να διατηρηθούν τα αρχαία στον σταθμό Βενιζέλου του Μετρό Θεσσαλονίκης. Η απάντησή της είναι αφοπλιστική: «Αυτό είναι η καρδιά της Θεσσαλονίκης, είναι η καρδιά της πόλης, αυτό δεν μπορεί να διαλυθεί, δεν μπορείς να μεταφέρεις την καρδιά της πόλης» τονίζει, υπογραμμίζοντας πως η δημιουργία ενός υπόγειου μουσείου θα συμβάλλει ουσιαστικά στην ανάδειξη της περιοχής.


«Το μετρό περνάει έτσι κι αλλιώς. Το ότι ο σταθμός εμποδίζει να γίνει το μετρό είναι μεγάλες αστειότητες και όλα εκ του πονηρού και όσοι τα λένε καλό σκοπό δεν έχουν, ούτε για την πόλη, ούτε για τους κατοίκους. Εμείς στο ΚΑΣ είμαστε εκεί για να αποφασίζουμε για τη σωτηρία των αρχαίων, βεβαίως όχι αντικοινωνικά» συνεχίζει, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά πως πρόκειται για ένα μοναδικό μνημείο.


«Βυζαντινή Πομπηία δεν έχουμε από τις γνωστές μεγάλες πόλεις. Είμαι υπερήφανη που συμμετείχα στο ΚΑΣ που πήρε αυτή την απόφαση» καταλήγει.


Πηγή: Άννα Ανδίρα, in.gr  ,  anaskafi

...

- See more at: http://www.diadrastika.com/2015/10/makedonia-apoktaei-diko-tis-parthenona.html#sthash.VKKciVQ4.dpuf

Έλεγξε τη Δύναμη της Σκέψης σου

Τις τελευταίες δεκαετίες και ιδιαίτερα στους κύκλους της αυτοβελτίωσης και αυτογνωσίας πολύ συχνά γίνεται λόγος για τη δύναμη του Νου...

Ο Νους, ως ύψιστο εργαλείο συνδυασμού σκέψης, στόχου και συναισθήματος, ως μια χορδή τεντωμένη ανάμεσα στη νόηση και την καρδιά αποτελεί μέγιστο δώρο προς τον άνθρωπο...

Είναι ουσιαστικά αυτός που θέτει σε κίνηση και δημιουργεί την ατομική, αλλά και συλλογική πραγματικότητα γύρω μας... (εννοείται πως δεν αναφέρομαι στην χαμηλόσυχνη εργασία του "μυαλού" που θορυβεί συνεχώς όντας ανεξέλεγκτο .... και πηδά σαν πιθηκάκι από κλαδί σε κλαδί...)

Ο Νους είναι το Πνεύμα, είναι εκείνη η κατάσταση συναισθηματικής και νοητικής ηρεμίας και ισορροπίας που επιτρέπει στον άνθρωπο να δημιουργεί το όραμα του και να του αποκαλύπτει τρόπους να το πραγματοποιήσει...

Όλες οι αρχαίες παραδόσεις, αλλά και πολλές από τις μεθόδους που επιβιώνουν μέχρι σήμερα στους κόλπους των θρησκειών και της ιατρικής αναφέρονται στην "ψυχο-νοητική" εκπαίδευση του ανθρώπου και υπογραμμίζουν τα οφέλη της...

Ο διαλογισμός είναι μία από τις μεθόδους αυτές...

Ωστόσο δεν είναι πρόθεση μου να αναλύσω θεωρητικά τις παραπάνω ήδη γνωστές παραμέτρους...

Σήμερα γράφω απλά επειδή ως παρατηρητής συνεχίζω να βλέπω πως οι περισσότεροι δεν έχουμε εννοήσει και ακόμη περισσότερο δεν εφαρμόζουμε τη Δύναμη του Νου μας...

Παραμένουμε παγιδευμένοι σε ένα κόσμο με ξεχαρφαλωμένα γρανάζια... ενός νεκρού τρόπου αντίληψης της ζωής... Μιας αντίληψης που περιορίζεται σε δογματικές πεποιθήσεις... που κάθε άλλο παρά αναγνωρίζουν το μεγαλείο και τη δύναμη που ενυπάρχει μέσα στον κάθε άνθρωπο...

Ο κάθε ένας μας είναι ένα θεϊκο δυναμικό... είναι ένας εν δυνάμει Συν-Δημιουργός της πραγματικότητας... κι όμως... ακρωτηριασμένος συνήθως και δεμένος ή ταυτισμένος στα όρια που του επέβαλε η κυριαρχούσα αντίληψη...

Έχουμε γνωρίσει από έρευνες, αλλά και από την εμπειρία μας πως ο άνθρωπος μπορεί και είναι ικανός να κάνει θαύματα... και πως η σκέψη του είναι επίσης ενέργεια... και πως ανάλογα με το που την κατευθύνει αυτό και δημιουργεί...

Η σκέψη έλκει κοντά μας... αυτό που θέλουμε ή αυτό που φοβόμαστε...

Και η συντονισμένη εστίαση των σκέψεων πολλών (και των συναισθημάτων που αλληλεπιδρούν μαζί τους) έλκει ακόμη πιο έντονα και δυναμικά το σημείο εστίασης τους στην υλική μας πραγματικότητα...

Για σκεφτείτε λίγο πάνω σε τούτο...

Προς ποια κατεύθυνση εστιάζουν οι σκέψεις σου;

Ποια θέματα απασχολούν μαζικά τους πολλούς;

Τι πάμε να δημιουργήσουμε μέσα από την εστίαση αυτή; ατομικά... και συλλογικά...;

Η βαθιά κατανόηση αυτής της απλής αλήθειας μοιάζει να απέχει πολύ από το να εφαρμόζεται για το καλό όλων μας... για την αρμονία και την επίλυση των θεμάτων που απασχολούν την ανθρωπότητα...

Οι "γνώστες" συνεχίζουν να τραβούν βίαια τις σκέψεις των πολλών προς το φόβο, την έλλειψη, τη νόσο, την αγωνία... την αίσθηση αδυναμίας... Μια ματιά στις ειδήσεις αρκεί για να πειστεί κανείς...
Οι "γνώστες" εφαρμόζουν το ίδιο αυτό θαυματουργό εργαλείο για χειραγώγηση των πολλών και τη διατήρηση της ανισορροπίας και της εγωκεντρικής πυραμίδας συμφερόντων...

Παρά το γεγονός πως η εποχή μας δεν υποστηρίζει πια αυτές τις εγωκεντρικές τάσεις... και απαιτείται ακόμη μεγαλύτερος κόπος και ενέργεια για να πετύχουν ιδιοτελείς και απάνθρωπους στόχους... εκείνοι συνεχίζουν όσο μπορούν....

Όμως εμείς; Εμείς τι κάνουμε;

Κάναμε το αυτονόητο; Αποσύραμε τη δύναμη της σκέψης και των συναισθημάτων μας από τους στόχους τους;... ή ακόμη εστιάζουμε στα όσα εκείνοι επιδιώκουν να πετύχουν ως πραγματικότητα γύρω μας;

Δυστυχώς ακόμη και στο εργαλείο ελεύθερης έκφρασης μας, στο internet, κάνουμε το σφάλμα να αναπαράγουμε τα δικά τους κέντρα εστίασης...
Δεν προβάλλουμε τα οράματα τα δικά μας... δεν επιδιώκουμε την συνήχηση των οραμάτων μας με άλλους ώστε να αποκτήσουν δυναμική και υλική υπόσταση...
αναμεταδίδουμε συχνά... μόνον κριτικές και τοποθετήσεις γύρω από θέματα που αφορούν τις εστιάσεις των "χειραγωγών"...

Μπερδεύουμε το θεϊκό δημιουργικό εργαλείο του Νου με το αναλυτικό μυαλό... και την κριτική ικανότητα μας... Αφήνουμε τη ζωή μας ως κατάθεση στα οράματα των λίγων που μας θέλουν κομπάρσους και "ενεργειακές-συνειδησιακές" μπαταρίες των στόχων των δικών τους ιδιοτελών οραμάτων...

Πόσοι θυμήθηκαν το όραμα τους; Πόσοι εστίασαν στο όνειρο που πάντα ήθελαν να κάνουν πραγματικότητα στη ζωή τους;...

Πόσοι βρήκαν το γιατρό και το σοφό εντός τους και με εμπιστοσύνη και βεβαιότητα ακολουθούν τις διδαχές και συμβουλές του;...

Μια απλή "ετικέτα", μια απλή "διάγνωση" ή γνώμη από έξω, από κάποιον τρίτο... και είναι ικανή να γκρεμίσει την πίστη στην εσωτερική διαισθητική ευφυία μας...

Τόσο εύκολα παραδίδουμε τη δύναμη μας, το θεϊκό μας δυναμικό... Τόσο εύκολα αντί για Συν-Δημιουργοί γινόμαστε... μαριονέτες... Αρχής γενομένης σε θέματα που μας αφορούν άμεσα... Είτε αυτά είναι θέματα υγείας, είτε πεποιθήσεις για τα όσα πιστεύουμε για τον εαυτό μας... "ταυτίσεις" μας...

Και ξαναγυρνώ στο internet...

Αν κατανοούσαμε έστω και λίγο τις δυνατότητες που μας παρέχει η εστιασμένη στόχευση των δημιουργικών μας ιδεών, θαρρώ πως θα παύαμε να αναμεταδίδουμε και να διαβάζουμε "ειδήσεις" που τραβούν τις συνειδήσεις προς αντίθετες κατευθύνσεις...

Ο παρατηρητής είναι ικανός να μεταβάλλει το αποτέλεσμα του παρατηρούμενου. Τούτο έχει αποδειχτεί προ πολλού στους κόλπους της φυσικής... Η πρόθεση αλλάζει το αποτέλεσμα...

Φανταστείτε λοιπόν να εστίαζαν μαζικά οι κάτοικοι μιας πόλης ή μιας χώρας στην αφθονία... στην δικαιοσύνη... στην ισονομία... στις αρετές... στην υγεία... στην διαύγεια... στην ειλικρίνεια... στην αλήθεια... στην καθαρότητα... στην τάξη... στην ισορροπία...

Φανταστείτε να εστίαζαν με τέτοιο τρόπο που να μην επιτρέπουν κανέναν και τίποτε να τους αποσπάσει την προσοχή από τη βεβαιότητα πως αυτή είναι η πραγματικότητα που επιδιώκουν για τον εαυτό τους ατομικά, για τις οικογένειες τους, αλλά και για το γενικότερο σύνολο...

Η μάζα των συλλογικά εστιασμένων Νοων στην πραγματικότητα αυτή θα έλκυε την πραγματικότητα στην ύλη... (κι αυτό δεν είναι θεωρία ή φαντασία... έχει επίσης αποδειχτεί και πειραματικά...)

Το θέμα είναι πως καθώς συνηθίσαμε επί δεκαετίες και αιώνες να παραχωρούμε τη δύναμη μας, μαζί με την ευθύνη μας, σε άλλους... Μας φαίνεται πιο εύκολα να φταίνε οι άλλοι, οι καταστάσεις, οι κυβερνώντες, το κατεστημένο... και αδυνατούμε να δούμε πως είμαστε εμείς οι ίδιοι που συνεχίζουμε να τους παραχωρούμε το χώρο, το χρόνο και την ενέργεια να δρουν όπως δρουν...

Θυμώνουμε για παράδειγμα που δεν υπάρχουν αρκετά φάρμακα στη διάθεση των ασθενών... και εξεγειρόμαστε... ανίκανοι να δούμε πως το ίαμα είναι εντός μας και είναι πολύ πιο απλό... ανέξοδο και δίχως "παρενέργειες"...

ΑΜΦΙΒΑΛΛΟΥΜΕ... ακόμη κι όταν γνωρίζουμε θεωρητικά για το μεγαλείο τους ανθρώπινου ΝΟΥ....δεν έχουμε ΠΙΣΤΗ... στις δυνατότητες της ΚΑρδιάς και του Οράματος μας...

Πιστεύουμε με τόση ευκολία την όποια "ετικέτα" διάγνωσης μας κόλλησε ο θεράπων ιατρός... ταυτιζόμαστε με αυτή και παραδινόμαστε στις αγωγές του... στα φάρμακα... στις επιταγές της ασθένειας... ακόμη κι αν μέσα μας ακούγεται η φωνή που μας λέει ακριβώς τι πραγματικά χρειαζόμαστε για τη δική μας ίαση...κι αυτό είτε αφορά παθήσεις στον υλικό μας φορέα, είτε στην ψυχική μας κατάσταση...

ΤΟ ίδιο ακριβώς πράττουμε απέναντι σε κάθε "ειδικό"... στον κοινωνιολόγο, τον οικονομολόγο, τον διαιτολόγο, τον πολιτικό... κτλ... Οι άνθρωποι αυτοί μπορεί με την καλύτερη πρόθεση και γνώση τους να προσφέρουν όσα έμαθαν στην επιστήμη τους... και σίγουρα υπάρχουν στιγμές που έχουμε την ανάγκη φροντίδας... ωστόσο η φροντίδα θα πρέπει να μας φέρνει ξανά στη δύναμη μας, να μας υποστηρίζει προς εκείνη την κατεύθυνση... και όχι να μας καθιστά μόνιμους πελάτες του όποιου ειδικού... καταναλωτές του όποιου "φαρμάκου"... της όποιας συνταγής...

Όμως σαφώς και δε φταίνε οι άλλοι... οι όποιοι άλλοι...
Είμαστε εμείς ως άτομα που παραδινόμαστε... που προσφέρουμε την ενέργεια και τη δύναμη του Νου μας... Είμαστε εμείς που προτιμούμε τον εύκολο δρόμο... αυτόν δίχως ευθύνη...

Αν θέλουμε μια άλλη πραγματικότητα, χρειαζόμαστε γερές βάσεις, δίχως αμφιβολία... ΕΙΔΙΚΑ όταν το παγιωμένο σύστημα αρχίσει να δημιουργεί εμπόδια και αντιστάσεις... Εκείνη είναι η στιγμή της κορύφωσης... είναι η δοκιμασία η τελευταία πριν τη μετάβαση στο νέο δυναμικό όπου εστιάσαμε...

Έχε ΠΙΣΤΗ στο όραμα σου. Εστίασε τις ΣΚΕΨΕΙΣ σου με Δύναμη εκεί και θα το δεις να υλοποιείται.

Πηγή: vickytoxotis.blogspot.com ,  ellaniapili

...

- See more at: http://www.diadrastika.com/2015/10/elegxe-ti-synami-tis-skepsis-sou.html#sthash.SeDj18OQ.dpuf

Η "Συμμορία" που προσπαθεί να κλείσει τις Πύλες

Η "Συμμορία" αποτελεί την προέκταση της Cabal μέσα στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ. Αποτελείται από μια ομάδα εξτρεμιστών, ξενοφοβικών και παρανοϊκών Εβραίων στρατηγών, αλλά και ανώτερων αξιωματικών συμπαθούντων τους Εβραίους, επιφορτισμένων με την προστασία των ουρανών της Αμερικής, οι 

οποίοι φοβούνται και μισούν τους εξωγήινους και μιλούν για πόλεμο εναντίον τους. Η ομάδα αυτή είναι γνωστή με το όνομα "Συμμορία" (Gang) και χρησιμοποιεί το οπλοστάσιο του "Πολέμου των Άστρων", που περιλαμβάνει δέσμες ουδετερονίων, για να καταρρίψουν εξωγήινα σκάφη και να συλλάβουν επιζώντες για να τους αποσπάσουν πληροφορίες με τη βία. Η ίδια η τεχνολογία που μας εδόθη από τους εξωγήινους, χρησιμοποιείται τώρα εναντίον τους.

Η "Συμμορία" χρησιμοποιεί επιθετικές μεθόδους εναντίον εκείνων που προσπαθούν να δώσουν τέλος στην συγκάλυψη των ΑΤΙΑ. Αυτή η επιθετικότητα θα ενταθεί, καθώς η μεγάλη ανακοίνωση έρχεται όλο και πιο κοντά. Κορυφαίοι ερευνητές των ΑΤΙΑ και μέλη της "Δορυφορικής Κυβέρνησης" που τώρα εργάζονται για να σταματήσει η συγκάλυψη, μπορεί να έχουν προσβληθεί από ψυχοτρονικές συσκευές κατευθυνόμενης ενέργειας που έχει η "Συμμορία" στην κατοχή της. Άνθρωποι όπως ο Dr Steven Greer και ο βοηθός του Shari Adamiak (του προγράμματος SETI), ο Γερουσιαστής Steve Siff, ο πτέραρχος Steven Wilson (πρώην επικεφαλής της μονάδας ανάκτησης κατεστραμμένων σκαφών "Project Pounce), ο Dr Michael Wolf (πρωτοπόρος σε μια διεργασία νοητικής διεύρυνσης που ονομάστηκε "Η Θεραπεία της Πύλης", προκειμένου να ανοίξει ο εγκέφαλος, να ενεργοποιηθούν οι νευρώνες, επιτρέποντας στον σχηματισμό δισεκατομμυρίων συνάψεων και κατ' επέκταση τη χρήση ενός κατά πολύ ανεπτυγμένου μυαλού), ο πρωτεύων ανώτερος του στη CIA που δεν κατονομάζεται και άλλοι, είτε πέθαναν πρόσφατα, είτε υποφέρουν από συγγενείς προς τον καρκίνο παθήσεις. Σύμπτωση;

Η "Συμμορία" έχει αναπτύξει διαστημικούς σταθμούς και κατασκοπευτικούς δορυφόρους, που όμως υστερούν κατά πολύ από την τεχνολογία των διαστημοπλοίων των εξωγηίνων. Όλα αυτά τα όπλα της "Συμμορίας" μπορούν να τυφλωθούν όχι μόνον από εξωγήινες δυνάμεις, αλλά και από τα οπλικά συστήματα των Ρώσων και των Κινέζων.

Τόσο η Cabal όσο και η "Συμμορία", καλλιεργούν μετ' επιτάσεως μια επικείμενη εξωγήινη εχθρική εισβολή, παρεμποδίζοντας έτσι την ανθρωπότητα να αναζητήσει το ουράνιο πεπρωμένο της και την γαλαξιακή της ιθαγένεια, καθώς και την ένταξη της στις ουράνιες κοινωνίες. Θέλουν να δώσουν την εντύπωση ότι δεν υστερούν μπροστά στους εξωγήινους και σχεδιάζουν να οργανώσουν μια ψεύτικη "εισβολή εξωγηίνων", για να φοβίσουν τον κόσμο και να τον ενώσουν ενάντια στην "απειλή" υπό την ομπρέλα τους, ελπίζοντας ότι θα πετύχουν να επιβάλουν τα σχέδια Παγκοσμιοποίησης και την Νέα τουςΤάξη (NWO)..

Πηγή: Nicos Kastanias , ellaniapili

...

- See more at: http://www.diadrastika.com/2015/10/symmoria-pou-prospathei-na-kleisei-tis-pyles.html#sthash.Fks9A911.dpuf

Tι κρύβουν οι κυβερνήσεις με την Κούφια Γη; (Βίντεο)

Ένα από τα πιο προκλητικά και ενδιαφέροντα σενάρια στον κόσμο του ανεξήγητου είναι αυτό της κούφιας γης, ενός κόσμου που εξελίσσεται και δρα μυστικά, κάτω από τα πόδια μας. 

Οι θεωρίες είναι αναρίθμητες, τα στοιχεία όμως είναι ελλειπή.
Θεωρίες που εμπλέκουν ένα μαγικό κόσμο στο εσωτερικό της γης, με εξαιρετικά προηγμένη τεχνολογία, ένα ήλιο που λάμπει όλο το 24ωρο καθώς και επιστήμονες που βρήκαν καταφύγιο μέσα σε αυτόν, προκειμένου να ξεφύγουν από την διαφθορά και το κυνηγητό που υπέστησαν στον «επάνω» κόσμο διεγείρουν την φαντασία του ερευνητή και του λάτρη της περιπέτειας.

Τι θα συνέβαινε όμως αν έστω και ένα μόνο τμήμα των ισχυρισμών αυτών είχε δόση αλήθειας; Τι θα αποδείξει η αποστολή στον Βόρειο Πόλο, τώρα μάλιστα που το λιώσιμο των πάγων είναι πιο κοντά από ποτέ; Θα αποκαλυφτεί η είσοδος στη κούφια γη;

Οι Pyles επικοινώνησαν με τον Ρόντνεϊ Κλάφ, συγγραφέα του βιβλίου World Top Secret: Our Hollow Earth, ο οποίος μ μίλησε για την κούφια γη.

Η θεωρία του Χάλλεϊ περί κούφιας γης.
Ρόντνεϊ Κλάφ: H θεωρία της Κούφιας Γης ανάγεται στις πρώτες καταγραφές που έκαναν Ευρωπαίοι επιστήμονες όπως ο Εντμουντ Χαλλέι, που παρατήρησε πρώτος τον ομώνυμο κομήτη. Ο Χάλει ήταν αστρονόμος στην Μεγάλη Βρετανία και υποστήριζε την θεωρία ότι η γη είναι κούφια με δυο ομόκεντρες σφαίρες στο εσωτερικό της με συμπαγές πυρήνα και πως αυτές οι σφαίρες περιστρέφονταν με διαφορετική ταχύτητα από αυτή του εξωτερικού φλοιού της γης, προκαλώντας έτσι τα γνωστά μαγνητικά πεδία της γης.
Υπάρχουν πολλοί ακόμη επιστήμονες όπως ο Γιούλερ, ο οποίος είναι ένας από τους βασικούς δημιουργούς του calculus μαζί με τον Ισαάκ Νιούτον καθώς και ο Βρετανός Τζόν Λέσλει. Προσωπικά μελετώ την υπόθεση της κούφιας γης εδώ και 30 χρόνια και ανακάλυψα μεγάλο αριθμό επιστημονικών και ιστορικών στοιχείων που υποστηρίζουν την εξεταζόμενη θεωρία της κούφιας γης.

Η πρώτη απόπειρα να ανακαλυφθούν οι είσοδοι προς την "κούφια γη".
Ρόντνεϊ Κλάφ: Ο Ιερεμίας Ρέινολτντς υπήρξε ακόλουθος του κάπταιν Τζόν Σάιμς το 1830, όταν ο ίδιος πήρε την πρωτοβουλία να οργανώσει μια ερευνητική αποστολή προκειμένου να εξετάσει την θεωρία της κούφιας γης. Η θεωρία του Τζόν Σάιμς βασίστηκε στους ισχυρισμούς του Βρετανού αστρονόμου Εντμουντ Χαλει. Το σημείο στο οποίο διαφοροποιήθηκε ο Τζόν Σαιμς από τη Θεωρία του Χάλει, ήταν ότι στους πόλους της γης υπάρχουν ανοίγματα. 
Με τον θάνατο του Τζόν Σαιμς, ο Ιερεμίας ανέλαβε την πραγματοποίηση της αποστολής και την εκτέλεσε, χωρίς όμως να βρεθεί κάποιο άνοιγμα προς την κούφια γη, στην Ανταρκτική. Αυτό που πέτυχαν ήταν να αποβιβαστούν σε ένα κομμάτι γης και στάθηκαν τυχεροί γιατί κατάφεραν να γυρίσουν πίσω ζωντανοί.
Στο διαδίκτυο γίνονται προσπάθειες εντοπισμού των εισόδων στην "κούφια γη" μέσω του Google Earth. Μία από αυτές βλέπετε στο βίντεο:

Φαινόμενο της ανάκλασης θερμότητας
Ρόντνεϊ Κλάφ: Η δική μας σύγχρονη αποστολή βασίζεται σε πλήθος στοιχείων που συνέλεξα στα τόσα χρόνια έρευνας - όχι μόνο της δικής μου αλλά και άλλων ερευνητών της θεωρίας της κούφιας γης-, όπως ο Γιανκ Λαμβρικ από την Νότια Αφρική. O συγγραφέας αυτός αναφέρθηκε με μεγάλη λεπτομέρεια στο φαινόμενο της ανάκλασης θερμότητας στην επιφάνεια της γης των πόλων.
Το φαινόμενο αυτό παρατηρήθηκε παντού γύρω από την βάση της αποστολής στην Ανταρκτική, μερικές φορές στη μια πλευρά και μερικές φορές από την άλλη πλευρά των πόλων. Για παράδειγμα ο Ναύαρχος Πέρι που εξερεύνησε τον Βόρειο Πόλο 1909, ανέβηκε σε ένα λόφο στην ακτή του νησιού Ειλσμερ και έστρεψε το βλέμμα του στα Βορειοδυτικά.
Παρατήρησε αυτή την αντανάκλαση γης πιστεύοντας ότι το κομμάτι γης βρισκόταν πολύ κοντά. Στην πραγματικότητα ένας από τους συντρόφους του στην αποστολή - ο Μακμίλαν μαζί με τον Λοχαγό Γκρέιν - ξεκίνησαν για εκείνο το μέρος και παρά το γεγονός ότι είχαν διανύσει 200 μιλιά πάνω στον πάγο, η ψευδαίσθηση του κομματιού γης που είχαν δει νωρίτερα, έμοιαζε να βρίσκεται το ίδιο κοντά όπως πριν. Έτσι λοιπόν επέστρεψαν πίσω.

Κι αν η ψευδαίσθηση αντανάκλασης γης, είναι πραγματικά ένα κομμάτι γης;
Ρόντνεϊ Κλάφ: Στην Αρκτική έχει σημασία να κατανοήσουμε ότι το φαινόμενο αυτό αφορά την αντανάκλαση γης προς ένα θερμό στρώμα αέρος που πλανάται στον αέρα, αλλά με κατεύθυνση το έδαφος. Το άκρως αντίθετο συμβαίνει στα χαμηλότερα υψόμετρα, όπως όταν αντικρίζουμε τον ορίζοντα στον αυτοκινητόδρομο και αυτή η αντανάκλαση έχει φορά προς τον ουρανό, όπου ο ουρανός ανακλάται προς ένα θερμό στρώμα αέρος που εκλύεται από το έδαφος. 
Στην Αρκτική συμβαίνει ο θερμός αέρας να βγαίνει μέσα από τα ανοίγματα των πόλων, ο οποίος ανακλάται με φορά προς το έδαφος. Εφόσον λοιπόν παρατηρείς ένα κομμάτι γης βρισκόμενος στην Αρκτική, τότε όντως παρατηρείς γη. Αυτή η γη είναι ορατή από κάθε μεριά.

Η αποστολή στον Βόρειο πόλο και οι μεγάλες προσδοκίες
Ρόντνεϊ Κλάφ: Προσδοκούμε ότι θα ανακαλύψουμε το άνοιγμα στο Βόρειο Πόλο. Έχουμε εξοπλιστεί με ισχυρά γυροσκόπια προκειμένου να συλλέγουμε πληροφορίες για το βάθος της γης καθώς κινούμαστε προς τον πυρήνα της γης. Θα χρησιμοποιήσουμε το γυροσκόπιο για να διορθώσουμε την πορεία μας σε περίπτωση που κινηθούμε μόνο στη μια πλευρά του ανοίγματος και για να μπορέσουμε να ανακαλύψουμε τον δρόμο της επιστροφής.
Περιμένουμε ότι θα βρούμε το άνοιγμα των πόλων. Πρόκειται για μια τρύπα που πιστεύουν οι Εσκιμώοι ότι υπάρχει στον Αρκτικό ωκεανό. Κυκλοφορούν ιστορίες πολλών ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι έχουν περάσει μέσα από το άνοιγμα με κατεύθυνση το κέντρο της γης και πιστεύουν ότι σε εκείνο το βάθος έχουν αναπτυχθεί υψηλής νοημοσύνης πολιτισμοί βόρειο-ευρωπαίων ανθρώπων με ιδιαίτερη ανάπτυξη στις επιστήμες.

Περιμένουμε ότι καθώς θα κινούμαστε μέσα από το άνοιγμα θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το ραντάρ του πλοίου προκειμένου να υπολογίσουμε την έκταση του ανοίγματος, καθώς και το μέγεθος του εσωτερικού της γης και του ηλίου που βρίσκεται μέσα σε αυτήν. Προσδοκούμε τέλος να επισκεφτούμε τους φιλόξενους ανθρώπους που υπάρχουν μέσα στη γη.

Οι Ναζί και η κούφια γη
Ρόντνεϊ Κλάφ: Οι Ναζί κατείχαν κάποιες πληροφορίες σχετικά με την εξεταζόμενη θεωρία, με βασική διάφορα το γεγονός ότι οι άνθρωποι βρίσκονταν ήδη στο εσωτερικό της γης. Αυτή η αντίληψη πιθανώς βασίστηκε σε ένα πείραμα που έγινε το 1903 στην Γαλλία μέσα από τούνελ ανθρακωρυχείων προκειμένου να υπολογίσουν τον γδούπο των αντικειμένων και συνεπώς την απόσταση της επιφάνειας της γης με το πάτο. Αυτό που περίμεναν ήταν ότι βρίσκονταν κοντύτερα στο βυθό παρά στην επιφάνεια, αλλά κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τελικά βρίσκονταν κοντύτερα στην επιφάνεια παρά στο βυθό.
Οι Ναζί, σύμφωνα με ιστορικές πηγές, έστειλαν αποστολή στην Ανταρκτική προκειμένου να εξετάσουν την θεωρία της κούφιας γης και να βρουν ένα τρόπο να μπουν στον εσωτερικό κόσμο. Δεν έχουμε αποδείξει ότι κατάφεραν κάτι τέτοιο.
Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η γη μοιάζει με ένα κοχύλι με φλοιό πάχους 800 μιλίων από την εξωτερική μέχρι την εσωτερική επιφάνεια και μέσα στον πυρήνα της υπάρχει μια έκταση περίπου 600 μιλίων όπου τα ανοίγματα της γης δεν καταλήγουν στο κέντρο της, αλλά βρίσκονται σε κλίση. Γεγονός που αποδεικνύει ότι η γη απέκτησε κλίση εξαιτίας διαφόρων κομητών και της επίδρασης άλλων πλανητών.
Τα ανοίγματα της γης παρεκκλίνουν ελαφρώς από τον άξονα της γης. Δεν πρόκειται για πελώριες τρύπες όπως φανταζόταν ο Τζον Σαιμς. Έχω υπολογίσει ότι έχουν έκταση 90 μίλια ενώ όταν αρχίζουν να πλησιάζον τον πυρήνα ξεπερνούν ελαφρώς τα 100 μίλια.

Τι κρύβουν οι κυβερνήσεις για την Κούφια Γη;
Ρόντνεϊ Κλάφ: Ο συγγραφέας Μάρσαλ Μπι Γκάρντερ το 1920 εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο "Ταξίδι στο κέντρο της γης", παρόμοιο με αυτό του Γάλλου συγγραφέα, Ιουλίου Βερν. Το βιβλίο του Ιουλίου Βερν αφορούσε μια αποστολή μέσα από ένα κούφιο βουνό στην Ισλανδία, το οποίο βιβλίο φαίνεται ότι βασιζόταν σε γεγονότα σύμφωνα με την δική μου έρευνα. Ο Μάρσαλ Μπι Γκαρντερ στο δικό του βιβλίο προκαλεί την κυβέρνηση να εξετάσει την θεωρία αυτή και τελικά όντως αυτό συμβαίνει.
Έστειλαν τον Ναύαρχο Μπερντ του Αμερικανικού Ναυτικού με ιστορικό αποστολών στην Ανταρκτική και αξιόπιστοι μάρτυρες καταθέτουν ότι βρέθηκε το άνοιγμα το 1947 πετώντας πάνω από αυτό. Ισχυρίστηκε ότι ΑΤΙΑ τον απήγαγαν μαζί με το αεροσκάφος του και προσγειώθηκαν μέσα στο εσωτερικό της κούφιας γης. Έπειτα τον ανέκρινε ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός της τοπικής τους κυβέρνησης και του ζήτησε να μεταφέρει ένα μήνυμα στην δική μας κυβέρνηση "ότι αντιτίθενται στην χρήση των πυρηνικών όπλων".
Αυτό συνέβη ένα χρόνο πριν την ρήψη της ατομικής βόμβας στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι και ανησυχούσαν πολύ για την χρήση πυρηνικών όπλων. Από τότε υπάρχουν ενδείξεις ότι ιπτάμενοι δίσκοι με προέλευση τον εσωτερικό κόσμο της γης απέτρεψαν την χρήση πυρηνικών πυραύλων.
Στο βίντεο που ακολουθεί είναι συγκεντρωμένες οι περισσότερες από τις φωτογραφίες και τα σχεδιαγράμματα που κατα καιρούς έχουν δημοσιοποιηθεί και - σύμφωνα με πολλούς ερευνητές- αποτελούν απεικονίσεις της "κούφιας γης".

Οι δορυφόροι και τα απόκρυφα αρχεία
Ρόντνεϊ Κλάφ: Αληθεύει ότι δεν έχουμε στην κατοχή μας φωτογραφίες του ανοίγματος του Βορείου πόλου. Ωστόσο υπάρχει ένα πελώριο τηλεσκόπιο ταγμένο σε κυκλική τροχιά γύρω από τον Πλανήτη Άρη, που παρουσιάζει μια φωτογραφία του ανοίγματος του Β. Πόλου του Άρη. Μοιάζει με ένα πελώριο κρατήρα. 
Μπορείτε να διακρίνετε ακόμη και τα σύννεφα μέσα στο άνοιγμα. Συνήθως το άνοιγμα αυτό καλύπτεται από σύννεφα τα οποία διαλύονται με την βοήθεια του εσωτερικού ηλίου αλλά με το συγκεκριμένο τηλεσκόπιο μπορεί κανείς να διακρίνει το γιγαντιαίο μέγεθος τους ανοίγματος. Αυτό πιστεύουμε εμείς ότι είναι το άνοιγμα του Βορείου Πόλου του Άρη.
Θεωρούμε επίσης ότι τέτοια ανοίγματα υπάρχουν και στους πόλους της γης κι έχουμε ενδείξεις από ένα συνάδελφο ερευνητή -τον Τζον Λοφπρικ- που μας αναφέρει ότι ο γιος του διηγήθηκε ένα περιστατικό όταν το σχολείο του είχε καλέσει ένα επιστήμονα από την ΝΑΣΑ να δώσει μια διάλεξη. 
Μετά το τέλος της διάλεξης, ο γιος του ακολούθησε τον επιστήμονα στο βάθος του διαδρόμου και τον ρώτησε εν ψυχρώ αν υπάρχουν φωτογραφίες του ανοίγματος της γης. Ο επιστήμονας αφού κοντοστάθηκε για λίγο απάντησε πως "ναι έχουμε, τις επεξεργαζόμαστε έτσι ώστε να δείχνουν πως υπάρχουν σύννεφα όταν πλέον δημοσιεύονται".
Αυτές είναι ενδείξεις πως η κυβέρνηση διαθέτει τέτοιες φωτογραφίες αλλά τις αποκρύπτει ιδιαίτερα μετά την ανακάλυψη της ύπαρξης της κούφιας γης από τον Ναύαρχο Μπερντ. Δεν έχουν κοινοποιήσει στο ευρύτερο κοινό αυτή την μεγάλη ανακάλυψη.

Η κούφια γη και τα μυστηριώδη ΑΤΙΑ
Ρόντνεϊ Κλάφ: Θεωρώ ότι τα περισσότερα ΑΤΙΑ προέρχονται από το εσωτερικό της γης. Διαθέτουμε πληροφορίες ότι όλοι οι πλανήτες καθώς και ο Ήλιος είναι κούφιοι. Ο Δρ Γκριρ προσεγγίστηκε από εξωγήινους και τελικά πείστηκε να τους ακολουθήσει στο φεγγάρι όπου και προσγειώθηκε στο εσωτερικό της σελήνης σε ένα θόλο στη βάση, σε μια εξωγήινη βάση.
Περιέργως ο Δρ Γκριρ διαθέτει ως μάρτυρα έναν πρώην στρατιωτικό. Ένας από τους μάρτυρες που αναφέρει στη μελέτη του περιγράφει πως αυτός μπήκε στο θάλαμο επεξεργασίας φιλμ για να επισκευάσει τον φωτογραφικό εξοπλισμό και τότε του αποκαλύφτηκε από φωτογράφο που ήταν παρών ότι "διαθέτουμε φωτογραφίες από την σελήνη, που λήφθηκαν από το διαστημόπλοιο Απόλλων και πως υπάρχει μια βάση εξωγήινων στο φεγγάρι".
Αυτό μου αποδεικνύει πως ο Χάουαρντ Μέντζερ έλεγε την αλήθεια σχετικά με τους ανθρώπους που τον κατεύθυναν στην άλλη πλευρά του φεγγαριού και πως συνάντησε πολλούς ανθρώπους που προέρχονταν από άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Ενδεχομένως όλοι οι πλανήτες να μην κατοικούνται στην επιφάνεια τους αλλά, θα μπορούσαν να κατοικούνται στο εσωτερικό τους.

Πηγή: enews-gr.blogspot.gr , ellaniapili

...

- See more at: http://www.diadrastika.com/2015/10/ti-kryboun-oi-kyberniseis-gia-tin-koufia-gh.html#sthash.EgIKihuY.dpuf